[RPG] Geen weg meer terug. [6] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.
Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.
HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 15:50 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Bij het horen van zijn woorden worden mijn ogen zo groot als schoteltjes. Pas als hij door de poort is gelopen besef ik dat ik nog stil sta en dat mijn mond een stukje open hangt. Ik loop gauw achter hem aan. Heel wat beloofd die nacht? Shit, wat heb ik gezegd? Denk, Odile, denk! Er komt weinig uit. Goed. Alle stappen nagaan. Ik zat aan de Baileys, ik sprong uit het raam en gaf Aphrodite een rondleiding. Aan het eind van de gang kwam ik Lew en Dewi tegen. Ja, toen moet ik mijn belofte om te gaan koken hebben gemaakt. Wat heb ik nog meer gezegd of gedaan? Verdomme, waarom laat mijn geheugen me in de steek? Het kan toch niet zo erg zijn?
"Ik zei toch al dat je vriendelijk was? Heel vriendelijk." Ik slik even. De manier waarop hij langs zijn lippen likte voorspelde ook niks goeds. What the hell have I done? Een kant van mij wil datik erachter aan ren en zeg: Nou dan wordt het tijd om die schuld maar eens in te lossen, maar ik weet dat ik daar de ballen niet voor heb. De nuchtere Odile niet. Wat nerveus op mijn lip bijtend wandel ik dan maar het huis in, nog steeds speculerend over wat voor geks ik zou kunnen hebben gedaan.
'Oke, ik zou het echt niet weten. Kom op, zeg het me,' zeg ik wat quasi-wanhopig smekend naar Lew's rug. Jemig hoor mij nou, ik klink als een klein kind en ik ben nog nuchter ook. Ik trek een grijns. Ik vind het prima zo. Ik mag toch best wat lol hebben in het leven?

[ bericht aangepast op 2 maart 2011 - 19:45 ]

No growth of the heart is ever a waste

Jamie.

Al snel viel hij als een blok in slaap, nu had hij geen verschrikkelijke nachtmerrie maar droomde heerlijk over allerlei vrolijke tekenfilm-figuurtjes. Hij mompelde wat woordjes en rolde zich om.


Daniël.

Zwijgend liep hij Faith achterna en keek een beetje omzich heen. Eenmaal boven rook hij een heerlijke geur en naar Faith. ' Een vraagje.. ' mompelde hij. ' Zijn hier soms ook mensen? '

Elif - Goede vampier.
Ik merkte dat Lew en Odile hun geuren alweer sterker werden. Hopelijk kwamen ze even langs, kon ik vragen of hun even bij Jamie bleven zodat ik kon jagen. Ik zuchtte en ging op mijn rug op de bank liggen, het was behoorlijk saai zo.. Als we nou eens wat leuks konden doen met zijn allen, beetje ontspanning kon vast geen kwaad.. Alleen we zaten vast aan deze villa omdat hun niet wegkonden. Ik zuchtte zachtjes.

Dewi - Mens.
Plots stak ze haar hand uit en ik schudde hem.
,,Dewi.'' Stelde ik mezelf voor en glimlachte kort. Ze was knap bedacht ik mezelf, maar zei 't niet.
,,Hoe ben jij hier eigenlijk gekomen? Ik bedoel.. De rest was er al en jij nog niet, dus jij moet later gekomen zijn hè?'' Het ging me eigenlijk niet viel aan, het waren haar zaken, maar ik was gewoon erg nieuwsgierig zoals gewoonlijk.

Faith - Slechte Vampier.
Ik bleef staan en keek 'm aan.
,,Ja, hoezo? Wist je dat niet?'' vroeg ik verbaasd en grijnsde toen.
,,Je weet dus niet wat deze villa zo bijzonder maakt?'' Ik keek 'm aan.
,,Er was ooit een vampier, lang geleden, die had de gave dat hij macht had over grens tussen leven en dood. Iets in die trance. (trans..? xd) Toen heeft hij zich even uitgeleegd op deze villa, mensen kunnen enkel naar binnen, maar niet meer naar buiten.'' Opnieuw krulden mijn mondhoeken omhoog tot een vermakelijke grijns.
,,Mensen zitten hier opgesloten, het voedsel komt zo voor ons binnen lopen.''

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hij lachtte stil alvorens zijn gezicht weer in de plooi te trekken en zich weer om te draaien. 'Nou nou,' begon hij met een deugdzaam gezicht. 'Ik weet niet of ik die woorden wel over mijn lippen krijg zonder te blozen, hoor,' Angelface ? Check. Lew stapte traag op haar af. 'Nooit gedacht dat jij zo'n ... stoute kant had,' deed hij er nog een schepje bovenop alvorens zich opnieuw om te draaien en zijn weg naar het huis voort maken. Zijn plan werkte beter dan hij verwacht had. Met open ogen was ze in zijn leugens getuind. Ah, de wonderen van alcohol. Mensen geloven alles wat je ze wijsmaakt.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Jamie.

- Slaapt -


Daniël.

' Aha. ' Heel even keek hij naar de deuren en konden de mensjes gewoon ruiken die aan de andere kant van de deur waren. ' Maar waarom leeft dat voedsel nog dan? ' Waarschijnlijk wist hij het antwoordt al. Er waren vast weer van die Goei'n die de mensen weer zo nodig moesten beschermen. Niet dat hij daar zo probleem vond, maar als hij moest kiezen koos hij toch liever voor het leegzuigen dan het beschermen. Bloed van mensen was dus echt niet te vervangen, door een of ander wild dier.

Grace.

Dat was een goede vraag, wat wilde ik eigenlijk over Savoy weten. 'Hmm... na iedere vraag die ik jou heb gesteld mag je mij ook één vragen. Dat lijkt me wel zo eerlijk' een grijns verscheen op mijn gezicht toen ik een goede vraag had bedacht. 'Hoe, wanneer en door wie ben je veranderd?'

Alex.

Ik vroeg me af wat ik nu moest doen. Odile was weg en ik had geen idee of het veilig was om door het huis te lopen. Ik besloot mijn rugzak te legen en al snel merkte ik dat ik niet echt veel meer had. Dat kreeg je als je altijd onderweg was. Ik zuchtte en haalde de laatste paar spulletjes eruit, een zaklamp, een lege water fles, een lees boek, een fotoalbum en een amulet. Een brok kwam in mijn keel toen ik het bronsen ding in mijn handen hield. Dit en het fotoalbum waren het enige dat me deed herinneren aan mijn ouders.

[ bericht aangepast op 2 maart 2011 - 20:10 ]

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

Odile - Goede vampier.

'Wat?' piep ik haast onhoorbaar, maar hij heeft zich al omgedraaid. Ik? Een stoute kant..? Ik krijg spontaan een ongemakkelijk gevoel dat vanuit mijn maag op borrelt. Wat heb ik in godsnaam gedaan? Ik besluit hem niet meer met mijn vragen lastig te vallen en vervolg mijn weg naar mijn kamer, waar ik Alex aantref die met zijn tas bezig is. Hij houdt een bruin album in zijn handen waar hij erg treurig bij lijkt. Ik zwijg er maar over en begin naar de algemene mogelijkheden en wensen te vragen.
'Kan ik je nog ergens van voorzien? Speciale wensen of iets dergelijks? Er is hier een zwembad, een sportzaal en een leesruimte. Of wil je eerst wat eten.'

No growth of the heart is ever a waste

Grace.

Dat was een goede vraag, wat wilde ik eigenlijk over Savoy weten. 'Hmm... na iedere vraag die ik jou heb gesteld mag je mij ook één vragen. Dat lijkt me wel zo eerlijk' een grijns verscheen op mijn gezicht toen ik een goede vraag had bedacht. 'Hoe, wanneer en door wie ben je veranderd?'

Alex.

Ik schrok op toen ik de stem van Odile hoorde. 'Eh... eten klinkt goed in de oren' ik draai me naar haar om en leg het album op de kast neer en stop het amulet in mijn broekzak. 'Is het erg als ik dat daar neer leg?' vraag ik toch maar even voor de zekerheid.

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

Odile - Goede vampier.

Ik glimlach. 'Ga je gang,' zeg ik en knik, een teken dat hij mijn goedkeuring heeft. Ik ga hem voor naar de keuken, waar ik Aphrodite aantref. Zij houdt Dewi gezelschap. Ik gooi haar een wat bezorgde blik toe. 'Ik moet zo met je praten. Het is belangrijk.' vervolgens laat ik Alex de cornflakes zien, het brood en het beleg, dat bestaat uit zoetigheid en wat gesneden vlees.
'Waar gaatje voorkeur naar uit?' vraag ik. 'Er is ook nog melk en fris. Ik weet niet wat jullie stervelingen graag bij het ontbijt willen tegenwoordig. Maar maak je keuze, zou ik zeggen. We hebben voorlopig genoeg.' Ik peuter wat aan de stof van mijn rode coltrui.

No growth of the heart is ever a waste

Breed grijnzend om haar reactie beende Lew terug naar de keuken waar hij Dewi vrolijk begroette. 'Goodmorning sunshine,' Wat bloed wel niet met een vampier kan doen. 'Was 't lekker?' Hij nam naast haar plaats, en keek haar met een veelbetekenende blik aan. De woorden "Ik heb net iets geniaals gedaan" stonden bijna letterlijk in zijn ogen te lezen, en hij moest moeite doen om het haar niet meteen te vertellen. Toen Odile binnenkwam met de andere mens kon hij het niet laten om naar haar te knipogen. Dat was er waarschijnlijk over, maar hij kon het niet laten. 'Dus, misschien kunnen we vandaag uitvissen hoe we die grens moeten breken?' opperde hij maar, terug een stukje serieuzer. Een klein stukje maar.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede vampier.
Ik merkte dat Lew en Odile hun geuren alweer sterker werden. Hopelijk kwamen ze even langs, kon ik vragen of hun even bij Jamie bleven zodat ik kon jagen. Ik zuchtte en ging op mijn rug op de bank liggen, het was behoorlijk saai zo.. Als we nou eens wat leuks konden doen met zijn allen, beetje ontspanning kon vast geen kwaad.. Alleen we zaten vast aan deze villa omdat hun niet wegkonden. Ik zuchtte zachtjes.

Dewi - Mens.
Ik was op 't aanrecht gaan zitten toen odile en Lew terugwaren. Jezus, wat was Lew vrolijk. Bijna het tegenover gestelde van toen straks.
,,Jahoor, 't smaakte goed.'' zei ik met glimlach, wat had hij uitgespookt man? Hij had echt weer die ondeugende glisntering in zijn ogen en ik had de neiging om er naar te vragen, maar hield mijn mond. Hij zou 't waarschijnlijk vanzelf wel vertellen.
,,En jouw maal? Zo te zien heeft 't je geod gedaan.'' ik gliomlachte kort naar 'm en wiebelde wat met mijn benen, op de een of andere manier kon ik ze nooit stilhouden.

Faith - Slechte Vampier.
,,Omdat er een stel kneuzen zijn die het leuk vinden hun voedsel te sparen.'' zei ik en zuchtte.
,,Achja, wat doe jer aan.'' zei ik terwijl ik weer doorliep, ik stopte bij een deur en opende die.
,,Dit is de enige kamer die nog vrij is, het is dan ook wel de kleinste, maar dat is denk ik niet zo'n heel groot probleem?''

[ bericht aangepast op 2 maart 2011 - 21:05 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jamie.

- Slaapt -


Daniël.

' Aha, z'n vermoeden had ik al. ' zei hij grijnzend en liep de kamer binnen waarvan Faith de deur opende. Hij gooide zijn tas in het hoekje van de kamer en zocht het licht. Eenmaal het licht knopje te hebben gevonden knipste hij het licht aan en bekeek de kamer. Het was inderdaad niet zo groot, maar ach. Een grote kamer had hij ook niet echt nodig. Er moest alleen nog maar even een stofzuiger ofzo iets doorheen. ' Hoeveel van die voedsel dingentjes lopen hier rond? ' vroeg hij nieuwsgierig en liep naar het raam om de gordijnen open te trekken.

Odile - Goede vampier.

Terwijl ik aan Alex de keuze laat over wat hij kan eten weet ik mezelf moeilijk een houding te geven.

[ bericht aangepast op 24 nov 2014 - 18:18 ]

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede vampier.
Ik merkte dat Lew en Odile hun geuren alweer sterker werden. Hopelijk kwamen ze even langs, kon ik vragen of hun even bij Jamie bleven zodat ik kon jagen. Ik zuchtte en ging op mijn rug op de bank liggen, het was behoorlijk saai zo.. Als we nou eens wat leuks konden doen met zijn allen, beetje ontspanning kon vast geen kwaad.. Alleen we zaten vast aan deze villa omdat hun niet wegkonden. Ik zuchtte zachtjes.

Dewi - Mens.
Ik was op 't aanrecht gaan zitten toen odile en Lew terugwaren. Jezus, wat was Lew vrolijk. Bijna het tegenover gestelde van toen straks.
,,Jahoor, 't smaakte goed.'' zei ik met glimlach, wat had hij uitgespookt man? Hij had echt weer die ondeugende glisntering in zijn ogen en ik had de neiging om er naar te vragen, maar hield mijn mond. Hij zou 't waarschijnlijk vanzelf wel vertellen.
,,En jouw maal? Zo te zien heeft 't je geod gedaan.'' ik gliomlachte kort naar 'm en wiebelde wat met mijn benen, op de een of andere manier kon ik ze nooit stilhouden. Plotseling zei odile met een nogal benauwd stemmetje dat ze naar de WC moest, verbaasd trok ik een wenkbrauw op. Wat had zij ineens een haast..

Faith - Slechte Vampier.
,,Momenteel 3 of 4..'' Schatte ik en bekeek hem weer kort.
,,Mag ik weten wat jou gaven is?'' vroeg ik terwijl ik nonchalant tegen de deurpost aanleunde.
,,Of ben je een van die vampiers die dat geheim houdt?'' vroeg ik toen met opgetrokken wenkbrauw, ik had er een hekel aan als ze zoiets geheim hielden. Ik wilde weten wat ik kon verwachten.

[ bericht aangepast op 2 maart 2011 - 21:16 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jamie.

Al snel was hij uit geslaapt en kwam langzaam overeind. Nieuwsgierig keek hij naar Elif die op de bank lag. ' Hoi,. ' zei hij opgewekt en glimlachde breed. Daarna kroop hij uit bed en zocht zijn kleren weer bij elkaar.

Daniël

Geïntereseert keek hij naar buiten en vond dat hij vrij mooi uitzicht had. Daniël had uit kijk op het bos en een klein stukje van de stad. Dit was een prima plek om naar buiten te staren als hij zich verveelde ofzow iets. Toen Faith een vraag stelde draaide hij zich om en grijnsde. ' Oh, ik maak er niet echt een geheim van. ' mompelde hij en liep naar zijn tas. ' Je moet me zien als een soort Database voor verschillende Gave's ' Heel even keek hij haar aan en gooide zijn tas op bed. ' Maar dan verschillende gave's van vampiers die ik heb ontmoet. '