• Hoi. The Game.
    Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.
    Nummer 1: Blub.
    Nummer 2: Blub.
    Nummer 3: Blub.
    Nummer 4: Blub.
    Nummer 5: Blub.
    Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
    Kijk hier!

    Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
    Het verhaal
    Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
    Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
    Rollen
    Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
    Goede vampier: Elif - Gawyn
    Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile
    Weetjes over vampiers
    - Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
    - Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
    - Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
    - Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
    - Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
    - Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
    - Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
    - Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
    - Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
    - En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
    Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
    Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
    Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
    Dingen verplaatsen zonder aan te raken
    Hypnose
    Iemand in slaap kunnen laten vallen
    Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
    Ogen verkleuren naar je emotie
    Gedachten kunnen 'verzenden'
    Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
    Dromen manipuleren
    Genezen
    Emoties aanvoelen
    Weten of iemand de waarheid spreekt
    Visioenen
    En ga zo maar door.
    HAVE FUN :'D
    Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
    (Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
    - nog niemand


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 15:50 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Yue
    Ik sla een arm om Dewi heen. "Het maakt niet uit. Je bent echt geen last, en we helpen je graag. En als we ooit een manier vinden om jullie hier uit te krijgen ben je natuurlijk niet verplicht. Als je liever hier blijft mag dat ook hoor." Ik glimlach naar haar. "Je moet je niet zo schuldig voelen, het is niet jou schuld."

    Savoy
    Het meisje kijkt me even aan, en knikt. "Doe maar een glas rode wijn." Ik wenk de barman en geef mijn bestelling door. Dan kijk ik weer naar haar. "Goed keuze. Als ik zo vrij mag zijn, wat brengt je hier op deze mooie avond?" Ze lacht, en haalt haar schouders op. "Gewoon, ik wilde niet de hele dag alleen thuis zitten."

    Elif - Goede vampier.
    Ik schudde hard mijn hoofd.
    ,,Jamie! Kappen. Ik ga je bloed niet drinken.'' zei ik, ietwat pissig.
    ,,Gesnopen? Je bent geen maaltijd, we doen juist ons best je hier ongeschonden vandaan te krijgen. Snap dat dan.''

    Dewi - Mens.
    ,,Als ik hier blijf loop ik jullie alnger in de weg dan nodig is..'' mompelde ik. ,,En ik kan hier toch niet mijn hele leven blijven? En het is gevaarlijk hier.'' ik beet op mijn onderlip en schudde zachtjes haar arm van me af.
    ,,Ik hoor je niet lastig te vallen met mijn gezeur..'' mompelde ik meer tegen mezelf dan tegen Yue.

    Faith - Slechte Vampier.
    Ik haalde arrogant mijn neus op, als mijn gave werkte kon ik hem er mee kennis alten maken. Dan voelde hij zelf hoeveel pijn 't deed. Vampiers of niet, mannen bleven altijd.. tsja, rauwer? Ik kon er het juiste woord niet voor vinden. Ik dacht na over zijn gave en realiseerde me dat als ik dus uit zijn buurt bleef enzo hij geen gebruik kon maken van mijn gave, want vrienden ging ik niet bepaald worden met die gast.
    ,,Prima, ik vertrek wel.'' zei ik terwijl ik 'm strak aankeek, en dan te bedenken dat ík diegene was die hem binnen gelaten had. Van mij mocht hij buiten in de modder slapen, maar ik hield me in, ik wist dat hij sterk was en had geen zin in sterke concurrentie. Ik gunde hem geen blik meer, draaide me om en liep de kamer uit.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Yue
    Ik pak haar hoofd met mijn handen vast en kijk haar doordringend aan. "Dewi, houd op. Je valt ons niet lastig met je aanwezigheid, het is juist fijn je erbij te hebben. En alsjeblieft, besef het nou. Het is niet jouw schuld. Er zijn vast enorm veel mensen die dat tegen je gezegd hebben, maar het is waar." Ineens voel ik de zon op mijn huid prikken. Ik trek mijn handen terug en wrijf over mijn armen, die al pijnlijk aanvoelen. "Het is maar weer eens tijd voor mij om naar binnen te gaan. Ga je mee?"

    Savoy
    Het meisje kijkt me even aan, en knikt. "Doe maar een glas rode wijn." Ik wenk de barman en geef mijn bestelling door. Dan kijk ik weer naar haar. "Goed keuze. Als ik zo vrij mag zijn, wat brengt je hier op deze mooie avond?" Ze lacht, en haalt haar schouders op. "Gewoon, ik wilde niet de hele dag alleen thuis zitten."

    Elif - Goede vampier.
    Ik schudde hard mijn hoofd.
    ,,Jamie! Kappen. Ik ga je bloed niet drinken.'' zei ik, ietwat pissig.
    ,,Gesnopen? Je bent geen maaltijd, we doen juist ons best je hier ongeschonden vandaan te krijgen. Snap dat dan.''

    Dewi - Mens.
    Ik keek haar aan, maar sloeg al gauw mijn ogen weer ner.
    ,,Sorry..'' zei ik zachtjes.
    Toen ze erover begon dat het tijd was voor haar om naar binnen te gaan wierp ik een blik op de lucht, hij was oord/oranje gekleurd en de zon kwam langzaam op. het was een prachtig gezicht en op de een fo andere manier hielp het me kalmeren.
    ,,is goed.'' antwoordde ik, nog steeds zachtjes, toen ze vroeg of ik mee terug naar binnen ging. Ik stond op en klopte zand van mijn kont (xd)

    Faith - Slechte Vampier.
    Ik haalde arrogant mijn neus op, als mijn gave werkte kon ik hem er mee kennis alten maken. Dan voelde hij zelf hoeveel pijn 't deed. Vampiers of niet, mannen bleven altijd.. tsja, rauwer? Ik kon er het juiste woord niet voor vinden. Ik dacht na over zijn gave en realiseerde me dat als ik dus uit zijn buurt bleef enzo hij geen gebruik kon maken van mijn gave, want vrienden ging ik niet bepaald worden met die gast.
    ,,Prima, ik vertrek wel.'' zei ik terwijl ik 'm strak aankeek, en dan te bedenken dat ík diegene was die hem binnen gelaten had. Van mij mocht hij buiten in de modder slapen, maar ik hield me in, ik wist dat hij sterk was en had geen zin in sterke concurrentie. Ik gunde hem geen blik meer, draaide me om en liep de kamer uit.

    [ bericht aangepast op 5 maart 2011 - 20:14 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    'Daar zijn vrienden voor... Denk ik,' Hij grijnsde flauwtjes toen ze hem plots omhelsde. Lew schrok even van haar plotse beweging, maar herstelde zich vlug en vouwde zijn armen ook rond haar rug. Haar figuur voelde tengerder dan hij verwacht had, maar dat had misschien ook te maken met het feit dat hij gewoon zo groot was. Nog steeds op zijn hoede trok hij haar voorzichtig tegen zich aan. Ze had dan misschien blijk gegeven van vertrouwen, hij had al kennis gemaakt met haar wisselvalligheid en hij wilde haar niet nog eens boos maken. 'Gaat het alweer?' vroeg hij uiteindelijk zachtjes in haar oor. 'Wil je wat sterkers drinken dan die cola...? Niet teveel natuurlijk, just saying'

    [ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 15:17 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Jamie.

    Hij hoorde de scherpe toon in haar stem en keek beschaamd weg. ' Sorry Sorry. ' murmelde hij en keek naar de grond. ' Ik wist niet dat je boos werd. ' Onzeker begon hij met zijn mouw te spelen en knabbelde op de binnenkant van zijn wang.


    Daniël.

    Hij keek hoe Faith de kamer verliet en rolde met zijn ogen. Vrouwen ook,.. Altijd moeilijk doen om de kleinste dingentjes. Een zucht verliet zijn lippen en ging maar veder met het uitpakken van zijn tas. Toen dat klaar was merkte hij dat de dorst naar bloed groter was geworden. Hij moest dus maar snel op pad gaan voordat hij hier een van de mensen in stukken scheurde. Heel even werpte hij een blik door het raam en zag dat het langzamer licht werdt. Hij vloekte zachtjes, dat werdt dus wachten. Geirriteerd liep hij de kamer uit en sloeg de deur dicht.

    Haha :x Mannen toch..
    Vrouwen ook altijd..

    xD

    Elif - Goede vampier.
    ,,Geeft niks..'' zei ik zachtjes. ,,Maar bied je bloed aan niemand aan, okay?'' ik keek 'm strak aan.
    ,,Het is niet zeker dat wij ons altijd even goed kunnen beheersen, het blijft dus een groot risico als een van ons van jouw bloed drinkt.'' ik bekeek 'm kort en zag hoe hij onzeker met zijn mouw speelde, hij had 't goed bedoelt..
    ,,Maar maak je er niet druk om, okay?'' ik glimlachte en woelde door zijn haren.

    Dewi - Mens.
    Ik keek haar aan, maar sloeg al gauw mijn ogen weer ner.
    ,,Sorry..'' zei ik zachtjes.
    Toen ze erover begon dat het tijd was voor haar om naar binnen te gaan wierp ik een blik op de lucht, hij was oord/oranje gekleurd en de zon kwam langzaam op. het was een prachtig gezicht en op de een fo andere manier hielp het me kalmeren.
    ,,is goed.'' antwoordde ik, nog steeds zachtjes, toen ze vroeg of ik mee terug naar binnen ging. Ik stond op en klopte zand van mijn kont, vervolgens liep ik met Yue terug naar binnen.

    Faith - Slechte Vampier.
    Ik hoorde hoe hij met de deur smeet en moest toch even grijnzen, blijkbaar was het nogal een heethoofd. Ik vroeg me af waar Savoy toch uithing, ik had zijn geur al een tijdje niet opgepikt.. Waarschijnlijk was hij aan het jagen, maar als dat zo was deed hij er wel lang over zeg.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    I'm back :'D

    Odile - Goede vampier.

    Ik laat hem los en neem naast hem plaats op de grond. Voor het eerst heb ik tijdens die omhelzing gevoeld wat voor kracht er eigenlijk in die jongeman schuilt. Vergeleken met hem ben ik maar klein en iel. Hij zou met zo'n lijf niet alleen vrouwen jaloers maken, maar ook menig man. Het feit dat hij mij als een vriendin ziet doet me warm voelen van binnen. Hij vraagt of het gaat en ik knik glimlachend.
    'Het ging me makkelijker af dan gedacht.' Dit was de waarheid, aangezien ik werkelijk geloofde dat het onthullen van mijn verleden het einde betekende. Dan vraagt Lew of ik wat sterkers wil. Eigenlijk zie ik het totaal niet zitten om weer bezopen door de gangen te lopen - al helemaal niet met Daniël in de buurt, maar toch knik ik. Ik kan me toch wel inhouden? Als ik het voor mekaar kan krijgen Alex te laten leven moet dit ook nog wel te doen zijn.
    'Ik wil je trouwens nog iets zeggen. Een waarschuwing. Zoals ik al zei is Daniël geen lieverdje, maar zijn gave is nog vervelender dan zijn persoonlijkheid. Alles wat je op hem gebruikt kan hij terugvuren, en nog harder. Ik weet niet hoe hij het voor mekaar heeft gekregen, maar geloof het of niet.. zelfs ik was behoorlijk bang voor hem destijds. Het is een kwaaie, maar dan ook echt een kwaaie. Daarom zie ik hem ook het liefst vertrekken. En Grace.. ik weet niet wat je ergste nachtmerrie is, maar ze zal het tegen je gebruiken. Ze heeft het gezien. Alles wat er in die nacht gebeurde heeft ze gezien. Kijk haar niet in de ogen, alleen zo kun je vermijden dat ze haar gave op je gebruikt.'

    [ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 17:32 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Zelfverzekerd trok hij een wenkbrauw op. ' Het is niet alsof mijn gave zo krachtig is. Daar heeft hij niet veel aan. Hell, ik weet zelf niet eens hoe ik ze moet gebruiken. Maar ik kijk er enorm naar uit om hem fysiek te leren kennen.' Hij zweeg even kort en dacht over wat hij net gezegd had. 'Dat kwam er verkeerd uit... Ik bedoel dat ik mijn kracht wel met hem wil meten. Dat zou interessant moeten worden. Als ik win; des te beter. Als ik verlies weet ik waar mijn zwakke plekken zijn,' grijnsde Lew enthousiast die voor Odile uitliep naar de drankkast in de woonkamer. 'En Grace... Tja... Als ik zo zie waar jij allemaal door bent geraakt, dan denk ik dat ze weinig tegen me kan gebruiken. De oorlog heb ik grotendeels verwerkt en...' Hij zweeg abrupt. Zijn vaders dood en de daarbijhorende angst voor water lag nog steeds gevoelig. 'Misschien eentje. Maar je hebt gelijk,' ging hij snel verder. 'Als ik haar niet in de ogen kijk zal het wel meevallen. Dus wat denk je... Jack of Johnnie?' De jongeman die ondertussen al in de glazen kast was gedoken haalde de twee whiskeyflessen boven. Hij was altijd al meer voor whiskey geweest. Dat brandde lekker in de keel.


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Odile - Goede vampier.

    Ik volg hem richting de woonkamer. Ergens had ik al wel verwacht dat hij uitzag naar een gevecht tussen hem en Daniël. Een krachtmeting tussen de twee zorgt ervoor dat Lew beter weet waar hij mee te maken heeft en bovendien zou het een mooie uitdaging voor hem zijn. Ik vrees echter dat het nog wel erg pijnlijk voor Lewis af kan lopen - mede door wat ik hem in de clan heb zien klaarspelen. Hij was genadeloos en hard in gevechten. Toch zwijg ik. Ik weet dat Lew niet zit te wachten op vampiers die hem gaan vertellen wat de beste optie is en bovendien zijn dat mijn zaken niet. Zo'n concurrentiestrijd is een typisch mannendingetje. En als hij weinig te vrezen heeft of weinig nare herinneringen in het verleden dan zou Grace niet al te lastig moeten zijn. Yue's onvermogen om haar verleden te kunnen herinneren werkt in dit geval ook als een enorm voordeel, waar ik ergens best jaloers op ben.
    Ik trek een grijns als hij voorstelt welke whisky het best te nemen.
    'Verras me,' zeg ik daarop en neem plaats in de kamer.

    [ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 17:51 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    'Hmm,' deed Lew bedachtzaam terwijl hij naar de twee kwaliteitswhiskeys keek. 'Jack it is. Ik ben al een week lang Johnnie Walker aan het drinken,' vertelde hij terwijl hij de dop van de fles losschroefde en twee kristallen whiskeyglazen op het kastje zette. Hij pakte express geen tumbler omdat hij er heilig van overtuigd was, dat die alleen goed waren voor wkiskey On The Rocks. Het glas was volgens Lewis de helft van de smaak, het was een overtuiging die hij had overgenomen van zijn vader. Eigenlijk mocht hij nog lang niet drinken toen zijn vader nog leefde, maar hij stal de drank als de man aan het werk was en voerde altijd een groot ritueel uit als hij het goedje opdronk. Doordat hij zo jong was beginnen drinken, had zijn lichaam het vermogen om grote hoeveelheden alcohol te verwerken, waardoor er letterlijk emmers nodig waren om hem dronken te krijgen. 'Tijd voor wat afwisseling,' mompelde Lew tevreden terwijl hij het oranjeachtige spul in de glazen goot. 'Mevrouw,' deed hij daarna plechtig met een uitgestreken gezicht waarna hij haar het glas in de handen duwde en naast haar in op de bank plofte. 'Cheers!'


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Odile - Goede vampier.

    We proosten en ik kijk geamuseerd toe hoe hij zonder moeite de alcohol naar binnen werkt. Wat wantrouwig ruik ik vervolgens aan het glaasje. Dus, hoe zit het alcoholpercentage bij whisky ook alweer? Ik besluit niet te gaan aarzelen en gooi een flinke slok naar binnen. Jezus christus! Ik begin te hoesten door het branden van de alcohol in mijn keel. Dat was misschien niet zo slim, Odile. De volgende slokken neem ik met beleid. Toch heb ik het glaasje al redelijk snel op. Tot mijn stomme verbazing zie ik Lew's lege glas. Ik voel hoe de alcohol door mijn slokdarm naar beneden stroomt en ik begin me warm te voelen. Bij hem zal het uiteraard langer duren voor hij de effecten begint te voelen aangezien hij een veel grotere lichaamsmassa heeft dan ik. En bovendien kan ik helemaal niet goed tegen alcohol en dat is de reden dat ik het ook zelden drink. Maar ach, een extra glaasje moet toch wel kunnen?
    'If you don't mind,' zeg ik dan glimlachend en voorzie mezelf van nog een glaasje. Op de één of andere manier had ik het behoorlijk koud gekregen toen ik mijn verleden vertelde en dat moet nu nodig veranderen. Op het moment voel ik me alsof ik de wereld aan kan, en dat is een enorm machtig gevoel.


    No growth of the heart is ever a waste

    Met een vlotte beweging goot hij de inhoud van zijn glas in zijn keel. Het aangename gevoel van de branderige drank, bracht hem terug naar zijn jonge jeugd. Hij werd echter uit zijn dagdromen gesleept door Odile die zich in het spul leek te verslikken. Met een mengeling van amusement en ongelovigheid staarde hij Odile aan toen ze begon hoesten en daarbij een nogal grappig gezicht trok. 'Ik dacht dat je wel tegen alcohol kon... Maar nu ik even één met één optel...' plaagde hij terwijl hij ook nog een glas vol schonk en nog een slok nam. 'Laat iets weten als je gaat overgeven,' Tevreden legde hij zijn hoofd op de achterleuning van de bank en sloot zijn ogen. Hij voelde zich relaxter dan hij ooit al geweest was in dit vervloekte huis. 'This is nice,' zei hij ontspannen tegen Odile. 'Ik ben blij dat je bij ons hoort nu,'

    [ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 18:32 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Yue
    Ik loop achter Dewi aan naar binnen. Het is fijn om de zon niet meer te voelen, maar toch voelt het vervelend om het huis weer in te gaan. Ik moet denken aan de slechte vampiers hier, en mijn gedachten schieten meteen weer naar Candy. Ik bijt op mijn lip, en het schuldgevoel overstroomt me weer. Ik kijk naar Dewi, die naast me loopt, en nog steeds een beetje verdrietig lijkt. Kon ik maar iets bedenken om haar op te vrolijken...

    Savoy
    Ik blijf nog een hele tijd kletsen met het meisje, en met mijn gave zorg ik voor wat extra aantrekkingskracht. Het is haast lachwekkend om te zien hoe makkelijk mensen te manipuleren zijn. Na een tijdje zegt ze dat het tijd is om naar huis te gaan, en ik bied aan om mee te lopen. Arm in arm lopen we over straat. Ze is duidelijk moe, en ik zie dat ik op moet schieten. De zon begint op te komen, en ik wil graag levend aan komen bij de villa. Even kijk ik achterom. We zijn de enigen in deze straat, en dus trek ik haar snel een steegje in. Ze gilt even kort. "Wat doe je?" Ik leg mijn vinger op mijn lippen, en breng mijn mond naar haar hals. Waarschijnlijk denkt ze dat ik haar wil kussen, want ze giechelt en zegt: "Wacht, we zijn zo bij mij thuis." Maar ik zet mijn tanden al in haar keel, en hoor haar naar adem snakken. Haar bloed smaakt heerlijk, en in extase drink ik haar lichaam leeg. Als ik klaar ben veeg ik mijn mond af en kijk naar haar dode lichaam. Ik leg het achter in de steeg, en loop dan de straat op. De zon begint irritant te prikken, en als snel ren ik. Na ongeveer een kwartier lopen kom ik eindelijk weer bij de villa aan. Mijn huid doet zeer, en de schaduw voelt als een verlossing.

    Elif - Goede vampier.
    ,,Geeft niks..'' zei ik zachtjes. ,,Maar bied je bloed aan niemand aan, okay?'' ik keek 'm strak aan.
    ,,Het is niet zeker dat wij ons altijd even goed kunnen beheersen, het blijft dus een groot risico als een van ons van jouw bloed drinkt.'' ik bekeek 'm kort en zag hoe hij onzeker met zijn mouw speelde, hij had 't goed bedoelt..
    ,,Maar maak je er niet druk om, okay?'' ik glimlachte en woelde door zijn haren.

    Dewi - Mens.
    Ik voelde me leger en ook wat opgeluchter, waarschijnlijk omdat ik alles aan Yue had verteld. Ik keek kort naar Yue en zag dat ze op haar onderlip beet.
    ''Is er iets..?'' vroeg ik aan haar, ik had mijn verhaal aan haar kwijt gekunt, dus dat mocht ze ook bij mij.

    Faith - Slechte Vampier.
    Ik hoorde hoe hij met de deur smeet en moest toch even grijnzen, blijkbaar was het nogal een heethoofd. Ik vroeg me af waar Savoy toch uithing, ik had zijn geur al een tijdje niet opgepikt.. Waarschijnlijk was hij aan het jagen, maar als dat zo was deed hij er wel lang over zeg.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.