[RPG] Geen weg meer terug. [6] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.
Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.
HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 15:50 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Elif - Goede vampier.
,,jamie? Wat is er?'' vroeg ik en keek naar 'm, wat voor nachtmerrie had hij gehad? Ik ging voorzichtig zitten en keek naar 'm.
,,Wat heb je gedroomd..?'' vroeg ik zachtjes en keek 'm, aan. ,,En gaat 't wel?'' voegde ik eraan toe, ik wilde 'm wel knuffelen om hem te troosten, maar doordat ie zo bang naar me had gekeken bleef ik zitten waar ik zat.

Dewi - Mens.
Ik was blij dat Odile voortaan aan onze kant stond, eigenlijk viel ze best mee. Ik nam de cruesli aan van Odile en glimlachte dankbaar.
,,Graag, bedankt.'' ik zette het schaalte neer op de tafel en pakte een lepel uit de la.
,,Het is beter dan pizza 's ochtends.'' zei ik met grijnsje en ging zitten, vroeger was cruesli altijd het enige wat ik 's ochtends wat ik wou eten. Je kreeg echt niks anders bij me naar binnen, tot ergenis van mijn omgeving.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar verbaasd na, haar cadeautje? Waarom gaf ze ons, of mij, een cadeautje? Wilde ze ons soms omkopen..? Ze was té aardig, terwijl ik erover nadacht liep ik terug naar mijn kamer.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Grace.

Ik knik en zeg met een nieuwsgierige stem 'Ja... en ondertussen kun je me wel iets vertellen over jezelf' Ik werd zo langzamer hand erg nieuwsgierig naar Savoy.

[ bericht aangepast op 1 maart 2011 - 18:52 ]

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

'Wat ben jij ...springerig,' lachte hij geamuseerd bij het zien van Odile die blijkbaar nog steeds een beetje onder invloed verkeerde. 'We hebben je maar even gezien,' vertelde Lew na haar vraag. 'Het was duidelijk dat je zo scheef was als een kanon, maar it wasn't too bad. Je was gewoon erg vriendelijk... Da's alles. Je vriendin van hetzelfde trouwens.' Hij plofte neer aan de keukentafel en legde zijn hoofd te rusten op het tafelblad. Hij had dringend nood aan een refill. 'Ik ga trouwens jagen straks,' deelde hij nog mee aan niemand in het bijzonder.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik voorzie mezelf van een bak cruesli en neem aan de tafel plaats.
'Hoor je dat,' zeg ik tegen Aphrodite. 'Dat is een goede zaak. We hebben ons netjes gedragen.' Ik steek een duim op, waarna ik mijn cruesli naar binnen werk. Hmm.. dit spul is eigenlijk nog best te doen, bedenk ik me. Ik hou van chocola. Ik kan me ermee volstoppen tot ik misselijk ben, maar ook dat is erg lang geleden. Ik heb eigenlijk alleen de behoefte aan.. bloed. Op dat moment geeft Lew aan dat hij gaat jagen. Dat zou ik eigenlijk ook moeten doen. Naast een mens liggen is een ware marteling en gisteren is het er niet van gekomen. Misschien kan ik nog net wat pakken voor de zon op gaat, anders moet ik weer een hele dag zonder.
'Mind if I join? Ik sterf van de dorst met al die mensen hier,' zeg ik dan maar.

[ bericht aangepast op 28 feb 2011 - 20:34 ]

No growth of the heart is ever a waste

Lew hief zijn hoofd op en draaide het naar Odile. 'Fine with me,' antwoordde hij loom. 'Wanneer wil je gaan?' Hij vouwde zijn rechterarm over zijn schouders op zijn rug en duwde met de linker op de elleboog tot hij zijn arm hoorde kraken. De nacht spenderen op een vensterbank is ook niet alles. Zijn botten leken wel door elkaar gerammeld. Vervolgens draaide hij zijn hoofd een paar keer rond tot hij de knakjes ook in zijn hals voelde. Anders dan vele andere mensen vond hij dat aangenaam. Het leek verlossing te brengen. Fat chance dat dat tussen zijn oren zat, maar hé... Als het hielp, dat hielp het toch? 'Smakelijk trouwens,'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

'Dank je,' glimlach ik en dauw een hap naar binnen. Ik hoor Lew's vraag aan. 'Eh.. ma me nie uit,' zeg ik met een volle mond. Ik slik de brij door.
'Als ik..' Ik maak vreemde handgebaren. 'Mezelf op orde heb.' Ik giet wat melk in een glas en gooi het achterover. Als ik klaar ben sta ik op en was mijn handen.
'Geef me een uur,' zeg ik glimlachend en verlaat de keuken. Goed. Nu naar de douches. Als ik de doucheruimte binnenstap en de deur achter me sluit valt mijn blik op het bad. Zou ik..? Nou, jezelf verwennen als een echte vrouw na zo'n nacht doorhalen mag toch best een keer? Ik trek een grote grijns, laat het vieze water eruit lopen en vul het met schoon water. Ik sluit de cabine af zodat niemand me kan zien, kleed me weer uit en ga in het bad liggen. God, wat een verlossing. Ik voel me met de minuut meer nuchter worden. En met die nuchterheid komt ook de ernst weer naar boven. Ik wil het niet, maar die vreemde gedachten over Lewis blijven me achtervolgen. En als klap op de vuurpijl is er die droom nog. Verdomme, get the fuck out of my head! Wil ik dat wel? Ik open mijn ogen en spied achterdochtig om me heen. Kunnen hier vampiers gedachten lezen? Volgens mij niet.
Goeie vraag, bedenk ik me terwijl ik weer aan mijn schouder begin te krabben. Wil ik wel dat die gedachten uit mijn hoofd gaan? En nu heb ik nog aangeboden om mee te gaan jagen ook. Odile, achterlijk wijf dat je bent. Ik heb zin om mezelf te slaan, maar doe het niet want ik weet dat ik daardoor nog meer koppijn ga krijgen. Ook al zou ik wat in hem zien, dan nog zou het nooit andersom zijn. Toch deed het me degelijk warm van binnen voelen toen hij me die nacht naar huis droeg. Zoiets had nog nooit iemand voor me gedaan. Ook in de clan niet jaren terug. Maar ik moest het zo nodig verpesten door een mes op z'n keel te drukken. Ik ben hem een verontschuldiging en een bedankje schuldig.

[ bericht aangepast op 28 feb 2011 - 23:04 ]

No growth of the heart is ever a waste

Jamie.

Langzaam kroop hij naar Elif toe en sloeg zijn armen om haar hals heen. Nu op dit moment had hij zin om te huilen en getroost worden. De tranen rolde over zijn wangen heen. ' Sorry. ' murmelde hij. ' Maar jullie zijn nou niet echt bepaalde leuke wezens om over te dromen.. ' Langzaam liet hij Elif los en keek haar aan. ' Ik gedraag me echt als een bang kind.. ' Oke, hij had een reden om bang te zijn, je wordt ook niet iedere dag opgesloten tussen bloedzuigers. Maar tot nu toe was hij maar 2 keer bedreigd? Dus het viel op zich nog wel mee, toch? Zachtjes knaagde hij aan de binnenkant van zijn wang en werpte heel even een blik op zijn armen. Waar hij zijn nagels in had gedrukt, snel veegde hij het bloed een beetje weg en keek Elif weer aan.

Daniël - Vampier, Neutraal. -

Na een tijdje rond te hebben gedwaald in het bos, kwam hij bij de villa aan. Zijn gevoel zei dat er nog meerdere vampiers in dit gebied waren. En als dat zo was, dan moest hij ze natuurlijk wel ontmoeten. Om te zien of er nog nuttige gave's bij zaten. Hij duwde de grote poort open, sloot hem weer achterzich en liep het verlaten terein op. Eenmaal bij de deur aan gekomen, klopte hij op de deur.

Elif - Goede vampier.
Ik knuffelde 'm zachtjes en veegde zijn tranen weg, 't zei pijn dat ie zei dat het niet prettig was om 'over wezens zoals wij' te dromen.. Ik had hem toch niks aangedaan? Toch begreep ik het wel en probeerde het me niet te veel aan te trekken.
,,Het is okay.'' zei ik zachtjes en glimlachte flauwtjes.

Dewi - Mens.
Ik luisterde zwijgend naar hun gesprek terwijl ik verder at, plotseling liet Lew zijn nek kraken en liep er een rilling over mijn rug. Ik kon er nooit tegen als personen hun botten gingen kraken. Ik had net het kommetje leeg toen ik geklop hoorde op de deur, de wezens die hier al waren klopten nooit dus het was vast een onbekende. Ik keek Lew vragend aan.
,,Is 't een vampier?'' Vroeg ik aan 'm.

Faith - Slechte Vampier.
Ik hoorde geklop en liep naar beneden, de geur van een vampier drong mijn neusgaten binnen. Een grijns verscheen op mijn gezicht en eenmaal in de gang deed ik de deur open om een jonge man aan te treffen, ik bekeek 'm kort en mijn ogen bleven toen hangen bij zijn gezicht.
,,Ja?'' Vroeg ik hem, nieuwsgierig waarvoor hij gekomen was en nieuwsgierig of hij aan onze kant stond. Nu we Odile kwijtgeraakt waren konden we wel wat evrsterking gebruiken.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik hoor geklop op de deur en twijfel of ik moet gaan kijken. Misschien is het niet zo verstandig om Alex alleen te laten, maar ik kan toch beter maar even gaan kijken. Ik loop al naar de trap als ik zie dat Faith al heeft opengedaan. Snel schiet ik terug en kijk om het hoekje van de muur. Misschien is het nog zo'n slechte vampier. Dat moeten we dus niet hebben. Ik bijt op mijn lip en wacht af.

Savoy
Ik kijk haar grijnzend aan. "Wat wil je weten?"

Ik heb medelijden met Jamie 8D .

Odile - Goede vampier.

Een vreemde geur doet me overeind komen. Vaag komt de geur me bekend voor, maar ik moet diep in mijn verleden graven voor ik erbij ben. Als ik uit bad ben en een handdoek om mezelf heb geslagen steek ik voorzichtig mijn hoofd om de hoek - die ik overigens droog heb gehouden, anders moest ik dat stijlwerk weer gaan herhalen. Ik steek mijn hoofd terug en kleed me aan. Als ik op de gang sta en naar beneden kijk zie ik dat Faith open doet voor een jongeman. Opnieuw denk ik even na. Het zou toch niet..? Nee. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en neem opnieuw een kijkje. Misschien, het zou kunnen. Als mijn geheugen me niet in de steek laat.

No growth of the heart is ever a waste

Lichtelijk wanhopig liet Lew zijn hoofd weer tegen de tafel tikken. Mannelijk en vampier, voorspelde zijn geur hem. Waarschijnlijk niet veel goeds, dat kon hij er niet uit opmaken. 'Jep. Er komt er weer één ons verblijden met zijn heuglijke aanwezigheid,' gromde hij sarcastisch. 'Ik hou mijn hart al vast,' Dat deed hij inderdaad aangezien er meer vampiers rondliepen die gewoon toegaven aan hun instinct, dan vampiers die er tegen in gingen. Grote kans dat het een 'slechterik' was dus. Hij wilde half en half gaan kijken wat er was binnen gewaaid, maar hij kon Dewi moeilijk blootstellen aan iemand waar ze nog niet van wisten wie het was en waar zijn loyaliteit lag. Stilletjes afwachten dus. 'When does this crap end?' fluisterde hij op voorhand, zonder echt te weten wat ze op hun bord hadden gekregen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede vampier.
Ik knuffelde 'm zachtjes en veegde zijn tranen weg, 't zei pijn dat ie zei dat het niet prettig was om 'over wezens zoals wij' te dromen.. Ik had hem toch niks aangedaan? Toch begreep ik het wel en probeerde het me niet te veel aan te trekken.
,,Het is okay.'' zei ik zachtjes en glimlachte flauwtjes.

Dewi - Mens.
Ik keek naar Lew die er nogal wanhopig van leek.
,,Hé, misschien valt 't wel mee.. Ik bedoel, wie had ooit gedacht dat Odile aan onze kant zou staan? En kijk waar ze nu allemaal al mee heeft geholpen.'' Zei ik met glimlach, nieuwsgierig tuurde ik uit het raam, maar helaas viel er niks te zien. Ik klonk positief maar ik vreesde 't ergste, ik had al zoveel geluk gehad.. Ooit zou 't toch opraken? Wie weet wat voor creep er nu voor de deur stond.

Faith - Slechte Vampier.
Ik hoorde geklop en liep naar beneden, de geur van een vampier drong mijn neusgaten binnen. Een grijns verscheen op mijn gezicht en eenmaal in de gang deed ik de deur open om een jonge man aan te treffen, ik bekeek 'm kort en mijn ogen bleven toen hangen bij zijn gezicht.
,,Ja?'' Vroeg ik hem, nieuwsgierig waarvoor hij gekomen was en nieuwsgierig of hij aan onze kant stond. Nu we Odile kwijtgeraakt waren konden we wel wat evrsterking gebruiken.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jamie.

Hij bekeek Elif's gezicht en merkte dat hij haar een beetje had gekwetst. ' Oh, sorry. ' murmelde hij. ' Jij bent wel een leuk persoon om over te dromen. ' Zijn wangen begonnen te gloeien toen hij door kreeg wat hij zei. ' Ahuh, zo bedoel ik het ook niet... ' murmelde hij snel. ' Ik uhm,.. Ben je erg dankbaar dat je uh.. ' Jamie wist geen houding te geven en hij keek een beetje in het rond. Man, nu deed hij wel heel erg stom en debiel.

Daniël.

Toen Faith de deur open deed, keek hij op en er verscheen een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. ' Hey. ' zei hij en bekeek haar snel. Daarna keek hij langs haar heen de grote hal in. Het was echt een prima plek voor vampieren die hier een beetje fatsoenlijk konden leven. Zijn blik ging al snel weer naar het meisje toe. ' Daniël. ' zei hij en stak zijn hand uit.

Elif - Goede vampier.
Ik keek 'm aan en grinnikte zachtjes.
,,Dankje en geen zorgen, ik begrijp wat je bedoelt geloof ik.'' zei ik vriendelijk met glimlach tegen hem. Gelukkig was hij weer wat afgeleid van zijn droom. Ik kon 't niet laten en woelde door zijn haren.
,,Niet zo stressen.'' zei ik met glimlach.

Dewi - Mens.
Ik keek naar Lew die er nogal wanhopig van leek.
,,Hé, misschien valt 't wel mee.. Ik bedoel, wie had ooit gedacht dat Odile aan onze kant zou staan? En kijk waar ze nu allemaal al mee heeft geholpen.'' Zei ik met glimlach, nieuwsgierig tuurde ik uit het raam, maar helaas viel er niks te zien. Ik klonk positief maar ik vreesde 't ergste, ik had al zoveel geluk gehad.. Ooit zou 't toch opraken? Wie weet wat voor creep er nu voor de deur stond.

Faith - Slechte Vampier.
Ik rook dat Yue in de buurt was en nog een aantal andere, waarschijnlijk luisterde ze ons af of iets dergelijks. De jongen stelde zich voor als Daniël en stak zijn hand uit.
,,Faith.'' ik schudde zijn hand en ging door.
,,Om maar gelijk ter zake te komen. Hoe kom je hier terecht en waarom.'' ik keek 'm recht in zijn ogen aan, wat voor gave zou hij hebben? Iets wat ik me als eerste afvroeg als ik een andere vampier ontmoette.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik blijf nog even staren en nu weet ik zeker dat mijn geheugen me niet voor de gek houdt. Dat was lang geleden. Ik zwijg even en vraag me af of ik hem wel zal begroeten. Toen wij bij Fjodor's clan zaten waren we nu niet bepaald vriendjes. Ik zucht even maar loop uiteindelijk toch van de trap af. Als ik beneden ben begroet ik hem op mijn gewoonlijke zakelijke manier. De alcohol is uitgewerkt. Thank god.
'Hallo Daniël, lang niet gezien.' Er ligt zo goed als geen intonatie in mijn stem en dat verraadt dat ik niet bepaald vrolijk ben om hem te zien. Dat is maar om één reden: omdat hij net als iedereen in de clan van mijn verleden weet. Fjodor opperde dat er in de clan geen geheimen mochten zijn en liet elk nieuw lied vertellen wat er met hem of haar was gebeurd. Dat was een pijnlijk moment, maar vreemd genoeg één waar ik me vrij weinig van herinner. Ergens vraag ik me af of hij mij nog herkent. In die tijd had ik een flinke blonde bos met krullen, maar mijn grote grijze kijkers waren het meest opvallend aan me. Ik vraag me af of hij het zich herinnert. Iets zegt me van wel.

No growth of the heart is ever a waste