[RPG] Geen weg meer terug. [6] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.
Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.
HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 15:50 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

'Uiteraard ken ik Route 66. Zal er eens aan denken als ik er ooit kom,' zeg ik glimlachend terwijl ik nauwlettend Lewis volg, die zich uit leeft op de boksbal vlak bij me. Vrij zijn.. goh, wat zou ik dat graag willen. Eigenlijk is er niets wat me belet om vrij te zijn aangezien ik een vampier ben en dat al een paar jaartjes lang, maar ergens ben ik altijd bang om achtervolgd te worden door mijn verleden. Die hele zooi opbiechten heeft me veel energie en emoties gekost, maar het vermoeide me minder dan ik aanvankelijk dacht. Ik zie dit dan ook als mijn eerste overwinning op een zwart hoofdstuk uit mijn geschiedenis.
Dan verlaat hij de bokszak en slingert zichzelf aan de ringen. Ik doe de handschoenen aan en kijk zo onopvallend mogelijk naar zijn gezwaai, waar ik een stukje blote buik onder zijn shirt zie verschijnen. Het rijtje haar onder zijn navel is echt ongelofelijk sexy. Sexy? Ik trek een wenkbrauw op. Dat ik zulke woorden ooit in mijn gedachten laat opkomen. Ik blijf nog even naar zijn gezwaai - en met name zijn flinke armspieren - staren tot hij zich even omdraait in mijn richting, waarschijnlijk om te checken of ik nog leef. Ik wend me zo gauw mogelijk weer af en geef een paar flinke meppen tegen de boksbal.

No growth of the heart is ever a waste

De ringen bezorgden hem een flinke hoop pret. Het was bijna aandoenlijk om aan te zien hoe een volwassen man aan die ringen slingerde als een aap, alsog hij nog steeds een twaalfjarige jongen was. Hij moest zich serieus inhouden om niet te beginnen joelen toen hij als spiderman, ondersteboven aan één van de koorden hing. 'Hoeveel achtentachtigjarigen ken jij die dit kunnen ?' riep hij enthousiast naar Odile, terwijl hij zichzelf lenig naar het tweede koord katapulteerde en dan met een niet al te perfecte salto weer op de grond te landen. 'Straks kan ik mijn kleren weer wassen,' mompelde Lew die kort aan zijn shirt rook om de schade op te meten. Het was niet al te erg, maar hij zou het toch opnieuw moeten wassen. Kon hij weer opzoek naar een vervangingsshirt. Hij kon immers niet in zijn ondergoed op Odiles diner komen opdagen. Zijn moeder zou zich omdraaien in haar graf.

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 17:58 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

een van jullie moet 'm straks heropenen, aangezien ik weg ben dan ;p

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

SoulEater schreef:
een van jullie moet 'm straks heropenen, aangezien ik weg ben dan ;p

Frankly my dear, I don't give a damn.

BAM en toen had ik dinsdag en donderdag vrij .

Odile - Goede vampier.

Ik kom niet meer bij van het lachen als hij me toeschreeuwt en zo gelukkig als een kind heen en weer slingert. Aangezien mijn mondspieren niet getraind zijn op zoveel gelach begint het me zeer te doen, ook het feit dat ik gewoon traan van het lachen werkt niet echt mee. Ik heb al vele jaren niet meer zo in een deuk gelegen en het voelt echt ongelofelijk goed. Als hij met een salto de grond raakt klap ik, en deze keer niet eens spottend. Hij ruikt peilend aan zijn shirt als hij mijn richting op loopt en opnieuw zie ik een stuk blote gespierde buik, inclusief die rij haren van zijn navel tot de broekrand. Ik voel wilde verlangens door m'n lijf stromen en ik wend mijn ogen ergens anders op om te voorkomen dat ik weer een rode kop krijg. Ik voel er niks voor om een verklaring te moeten af leggen.
'Voor een ouwe knar kun je nog behoorlijk goed bewegen,' zeg ik grijnzend. 'Je voelde toch wat voor een krachtmeting?' Ik gebaar met een glimlach richting de ring.
'Ik heb al veel te lang niet meer gevochten en ik zoek een gewillig slachtoffer,' zeg ik quasi-onschuldig.

No growth of the heart is ever a waste

Score !

'Slachtoffer?' bracht hij verontwaardigd uit, met een getuitte mond en zijn wenkbrauw schoot de lucht weer in. 'Ik zal je eens tonen wie hier een slachtoffer is, juffie,' Nog steeds met het enthiousiamse door zijn aderen stromen, wipte hij met een soepele beweging over de draden en plooide zijn armen over elkaar. 'Ik kan je verslaan door gewoon op je te zitten,' grijnsde hij breed en uitdagend. Hij was niet van plan om haar veel pijn te doen - meisjes slaan was tegen zijn principes- maar een uitdaging als deze sloeg hij niet af. 'Well, kom dan watje... of ben je bang voor deze ouwe sok?' wenkte hij terwijl hij zijn schoenen en sokken uitdeed.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik trek een brede grijns, ontdoe mezelf van mijn schoeisel en klim de ring in.
'Bewijs dat maar eens,' zeg ik met mijn aloude grijns terwijl we nu tegenover elkaar staan. Voor het eerst dat ik een vriendschappelijk gevecht heb. 'Geen zorgen, ik zal je niet al te hard toetakelen, dat wil ik je niet aan doen,' zeg ik met een nog grotere grijns en leg voor de laatste keer de lok haar achter mijn oor.
'Klaar? Drie, twee, één, actie.' Het klinkt als de start van een filmopname, bedenk ik me als ik nu nauwkeurig elke beweging in de gaten hou. Ik zie hem een paar schijnbewegingen uitdelen en ik ben meteen op mijn hoede. Ik focus me op zijn armen en heb moeite de snelheid van de bewegingen bij te houden. Toch weet ik lenig een paar uithalen af te wenden. Ongelofelijk, wat een spieren. Ineens haalt hij me onderuit met een been en lig ik op de grond. Fuck! Odile, hou je kop erbij. Nog voor hij me in een houdgreep kan nemen rol ik bij hem vandaan en zodra ik uit de gevarenzone ben trek ik hem aan een been op de grond.

No growth of the heart is ever a waste

Hij voelde zich half en half als een gestoorde balletdanser toen hij met enkele snelle sprongen haar uitvallen ontweek. Toen hij haar op de grond had gekregen met een strategisch geplaatst pootje-lap, voelde hij euforie door zich heen spoelen. Dat overwinningsgevoel was echter van korte duur toen ze van hem wegrolde en hem met een krachtige ruk aan zijn been ook vloerde. Hij kon het niet ontkennen. The chick had spunk. Voor ze nog iets anders kon doen, rukte hij zijn been vliegensvlug los, ging sprong met een achterwaartse koprol weer terug op zijn benen. 'Jij bent bijlange zo slecht nog niet,' zei hij half prijzend, half verbaasd, terwijl hij haar met een speels grijnsje van top tot teen bekeek. Hij kon het niet laten om zijn blik even bij haar boezem te laten hangen, maar rukte zijn blik weer los, toen ze van de gelegenheid gebruik maakte om hem opnieuw tegen de grond te pinnen. Hij wist zich echter opnieuw los te wringen en veerde opnieuw overeind om met een snelle beweging zijn afzakkende jeansbroek op te trekken. Het ding was te breed rond de heupen, daarom droeg hij ook altijd een riem, maar die had hij in zijn kamer laten liggen, na het douchen. Soepel draaide hij als een wolf rond zijn prooi heen, haar geen moment uit het oog verliezend, maar toch op een veilig afstand, zodat hij tijd zo hebben als ze toch aan besloot te vallen. 'Kom op schat, laat eens zien wat je allemaal in huis hebt,' daagde hij nog uit. Hij geloofde geen moment dat dit alles was.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik kan het niet laten even sadistisch te grijnzen als hij moeite doet om zijn broek omhoog te houden. Ik spring weer overeind. Hijgend kom ik op adem en hou elke beweging van Lewis in de gaten. Hij loopt ontspannen om me heen en ik voel me behoorlijk in het nauw gedreven. Toch blijf ik alert en zoek een geschikt moment om aan te vallen. Ik besluit het er maar op te wagen, aangezien er binnen nu en honderd jaar no chance is dat hij zich ergens door laat afleiden. Ik grijp hem vast en probeer hem te vloeren, maar hij heeft dit allang zien aankomen. In een snelle beweging word ik omgedraaid, een arm op mijn rug gedraaid en lig ik binnen no-time op de grond, met hem bovenop me. De ironie: hij had nog gelijk gekregen ook. Hij hoefde enkel op me te zitten. Ik probeer een been tussen de zijne te wurmen om me los te wrikken, maar die poging valt in het niet.
'Zeg, ga je me nog loslaten of hoe zit dat?' Ik probeer me nogmaals los te wrikken, maar echt succesvol is die poging ook niet. 'Ik heb jeuk aan m'n neus,' jammer ik. Dat klopt, aangezien die lok haar er ellendig in kriebelt. Helaas kan ik echter op weinig sympathie rekenen. Dan merk ik dat ik ineens een gaatje heb gevonden door een poging van Lew om me nog beter op de grond te houden. Ik wrik een been los en grijp met mijn benen de zijne vast. Ik weet door het verrassingselement mijn armen los te wrikken en grijp op mijn beurt hem vast. In een snelle beweging rol ik om, zodat ik op hem kom te zitten. Ik heb zijn armen klem en gebruik mijn gewicht om hem op zijn plaats te houden. Ik merk echter dat mijn gewicht weinig voorstelt vergeleken met het zijne en het daarom minder geschikt is als wapen.

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 20:00 ]

No growth of the heart is ever a waste

'Je bent te licht om me zo neer te houden, liefje,' grijnsde hij terwijl hij zijn buikspieren hard opspande en met haar rond zijn lichaam geklemd op stond. 'Kijk nou, ik ga gewoon met je wandelen. Je moet m'n zwakke plek zoeken,' Om zijn stelling kracht bij te zetten wandelde hij een paar keer in het rond met Odile als een aapje rond zijn lichaam bengelend. 'See?' Omdat hij erg nieuwsgierig was naar haar volgende pogingen liet hij haar maar bengelen. Hij vroeg zich af wat ze zou gaan doen om hem definitief te vloeren. Haar zwakke plek was in een gevecht als dit makkelijk te bepalen. Tegenover hem was ze een lichtgewicht, ze mocht zo snel en tactisch zijn als ze wilde; als ze onder hem geraakte en hij zijn best deed om haar daar te houden, was het afgelopen. But what's the fun of that ?

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 20:51 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ineens word ik de lucht in getild en grijp ik hem bij zijn nek vast om niet te vallen. Ik vrees dat als ik loslaat, ik meteen weer op de grond lig met een arm op mijn rug. Tot mijn stomme verbazing wandelt Lew in de ring terwijl ik aan zijn nek hang. Ik zucht voorzichtig. Mijn gewicht is inderdaad geen handig wapen, al helemaal niet vergeleken met zo'n krachtpatser als hij.
'Je zwakke plek zoeken,' herhaal ik bedenkelijk terwijl ik nog steeds aan hem hang. Best een komisch gezicht. Ik heb eigenlijk geen idee waar ik mee bezig ben, maar hij schijnt er geen moeite mee te hebben. Onwillekeurig glijdt mijn blik naar beneden. 'Dat is niet zo lastig,' zeg ik met een heel stoute grijns. Ik trek me aan zijn hals omhoog, zet vliegensvlug een voet op zijn schouder, gevolgd door een andere. Vervolgens zet ik me af op zijn schouders terwijl ik nog meer net de balans weet te behouden, kom als een spin op de grond terecht en haal hem onderuit terwijl ik met een uitgestoken been over de grond zwaai. Ik grijp hem opnieuw bij de armen beet, zet een knie op zijn borst en een ander op zijn bovenbeen, gevaarlijk dicht in de buurt bij de plaats waar je mannen echt pijn kunt doen.
'Volgens mij.. is dat je zwakke plek,' zeg ik met scherp twinkelende ogen en een nietsverhullende glimlach. Nu kijkt hij wat benauwder en ik verberg mijn plezier daarin niet op z'n minst. 'Wat kijk je moeilijk. Ik had toch beloofd om je niet te hard toe te takelen? Tenminste, als je je overgeeft aan mij,' zeg ik geamuseerd en met een trotse grijns.

No growth of the heart is ever a waste

Yikes, daar had ze een punt, bedacht hij terwijl zijn adamsappel nerveus op en neer wipte. Maar opgeven ?Fat chance! 'Tell you what; jij laat mijn gerief heel en...yeah, that's pretty much it,' Hij probeerde zich voorzichtig van onder haar uit te wurmen, maar ze drukte haar knie dreigend in zijn been. Hij had maar één been over om wat mee te flikken. Eén enkel, links been. Een optie was natuurlijk om opnieuw recht te gaan staan, maar dan riskeerde hij een knietje van een vampier te krijgen. Van een mens geraakt worden was al niet aangenaam. Misschien kon hij haar van zich afschudden als hij zijn onderlichaam ophief ? Met een snelle beweging plooide hij zijn knie, zette ging af en stootte zijn heupen omhoog, in de hoop haar evenwicht te doen verliezen, voor ze zijn kruis bereikt had.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik slaak een korte gil als ik ineens omhoog gegooid word. Jezus en dat zijn z'n buikspieren nog maar. Hoe krijgt hij dat voor mekaar? Geen tijd om te denken. Ik probeer me zo snel mogelijk te herstellen, maar Lew ziet het al aankomen. Ik word aan een arm vastgegrepen en binnen de kortste keren weer in een houdgreep genomen. Alleen is hij nu een stuk minder genadig. Great. Heb ik weer. Deze keer voel ik een knie op mijn buik en ik zit klem als een rat in de val. Met zijn armen houdt hij de mijne tegen de grond. Ik probeer wat tegen te stribbelen en met mijn benen naar een gaatje te zoeken, maar die poging wordt hard afgestraft met zijn been die de mijne klem zet. Ik snuif even ter frustratie, waardoor een rode lok haar van mijn gezicht wordt geblazen. Ik zie hem me victorieus aankijken en hij neemt niet de minste moeite om zijn overwinning te verbergen. Nog eenmaal probeer ik mijn armen los te wrikken, maar daarop grijnst hij alleen maar. Dus zucht ik maar en besluit ik het me maar gemakkelijk te maken, voor zover mogelijk met een spierbundel bovenop je. Mijn blik glijdt onwillekeurig van zijn handen, waarmee hij mijn polsen op z'n plaats houdt naar zijn indrukwekkende bovenarmen. Vergeleken met hem zijn mijn armen maar sprietjes. Maar goed, schijn bedriegt.
'Zou ik misschien los mogen?' vraag ik. Lew schijnt er de grootste plezier in te hebben dat ik mijn vrijheid terug moet vragen en aangezien hij nog geen kik geeft heb ik het vermoeden dat hij het me nog beter in gaat wrijven.

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 21:20 ]

No growth of the heart is ever a waste

Blam, is er nog iets bijzonder gebeurd hier ?

Niet dat ik weet, behalve dat Lew en Odile een vriendschappelijk gevecht houden . En nu ga ik een nieuwe openen :]


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

No growth of the heart is ever a waste