[RPG] Geen weg meer terug. [6] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.
Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.
HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 15:50 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Lees jij maar. Ik ga even de deur opendoen. Het lijkt wel een fucking winkelcentrum hier. Binnen buiten, binnen buiten.' mompelde hij zachtjes, terwijl hij het zware boek op Elif's schoot legde en traag opstond. 'Ben direct terug,' Op een drafje liep hij naar de brede voordeur - die er overigens nogal krakkemikkig uitzag hoewel het hout zeker tien centimeter dik was en opende die, hopend dat ze niet nog een hongerige vampier op hun dak kregen. Al zou nog een mens ook niet ideaal zijn. 'Oh fuck, you're human,' vloekte hij zacht toen de geur in zijn neusgaten binnendrong. 'Kom. Vlug. Voor ze het in de mot hebben,' fluisterde hij dringend, de bovenarm van de man - die rond zijn leeftijd zweefde- vast greep en hem snel binnentrok. 'Hallo trouwens,'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede Vampier.
Ik keek Lew na en opende het boek, het was vreselijk dik en na een tijdje bladeren kwam ik bij het juiste hoofdstuk. Ik zag dat Dewi mee probeerde te kijken en besloot het voor te lezen.
"Zij die de zeldzame gave beschikken grenzen te bepalen tussen leven of dood kunnen geestelijk heel sterk maar ook erg zwak zijn. Genialiteit kan gepaard gaan met paranoia. Ze zijn hierdoor makkelijker vatbaar voor manipulaties door soortgenoten. Om een mogelijke grens te breken moet men zich focussen op de zwakste schakel in de geest van de schepper van de grens en die trachten te breken. Bijvoorbeeld iemand met een grote angst voor lichamelijke pijn voor langere duur folteren. Bij afwezigheid of overlijden van de betreffende persoon volstaat een foto of een duidelijke herinnering. Deze herinnering moet eerst op papier worden gezet alvorens de behandeling gestart kan worden. Het is van groot belang specifieke uiterlijke kenmerken weer te geven om verwarring met iemand anders te voorkomen."
(Van Sam :'D) Ik las het nog eens over in mijn hoofd en zuchtte toen, een herinnering? Die persoon was al honderden jaren van de aardbodem verdwenen..

Dewi - Mens.
Ik luisterde zwijgend en het moest even tot me door dringen. Dus ze hadden een herinnering of foto nodig van de schepper nodig? Ik beet op mijn onderlip, wie wist hoe lang die persoon al weg was? Niemand in deze villa wist wie het was en het was onwaarschijnlijk dat er nog een foto was van die persoon, ik sloeg mijn ogen neer en beet zachtjes op mijn onderlip.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar verbaasd na, haar cadeautje? Waarom gaf ze ons, of mij, een cadeautje? Wilde ze ons soms omkopen..? Ze was té aardig, terwijl ik erover nadacht liep ik terug naar mijn kamer. .

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 16:02 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alex.

Wat overkwam hem nu? De deur werd plotseling open gedaan en een jongen stond voor zijn neus. 'Hé... wat bedoel je' de jongen trok hem mee naar binnen en ondertussen begroete hij hem. 'Ik wil alleen maar iets vragen hoor, ik ben zo weer weg' Waar was hij beland? Wat bedoelde de jongen met de dingen die hij net had gezegd. Was hij dronken?

Grace.

Ik liep de trap af en zag dat een bewoner al had open gedaan, ik had deze bewoner nog niet eerder ontmoet maar wist wel dat hij geen mens was. Zou hij ook zo'n softie zijn? Al snel rook ik de geur van de man die voor de deur had gestaan, dit was mijn kans om het uit te vinden.

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

'Dacht 't niet,' antwoordde hij snel terwijl hij de gast snel mee naar de woonkamer trok. 'Dit huis is vervloekt. Je bent een mens, je kan er niet meer uit tot we hebben uitgevist hoe we de grens kunnen doorbreken... Shit,' gromde hij zacht toen hij Grace' geur opmerkte. 'Luister. Er zijn hier vampier. Sommigen willen je bloed. Anderne willen je in leven houden. Ik wil je helpen. Begrepen?' Het klonk lichtelijk paniekerig, aangezien Grace er aan kwam en hij haar niet naar Dewi en Jamie wilde leiden, maar hij ook niet wist of hij tegen haar gave op zou kunnen. Niet dat hij zo'n traumatische dingen had meegemaakt, maar het verleden herkeven was geen pretje, vooral niet als je 88 was.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Alex.

Veel dingen flitsten door mijn hoofd. Vampiers... bloed, in leven houden, niet weg kunnen. Ik kon niets meer uit brengen.

Grace.

Hij was een softie merkte ik al snel. Ik besloot hem te volgen en kwam uit in de woonkamer. 'Dus... wat is jou naam?' vroeg ik een beetje lacherig. Hij keek me aan een leek en beetje in paniek te zijn. 'Mijn naam is Grace, maar dat wist je volgensmij al' Het mens dat naast hem stond negeerde ik nog maar even. Ik wilde eerst meer over hem weten.

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

Lew staarde Grace een moment met woede gezichtsuidrukking aan. 'Lewis,' bitste hij uiteindelijk kortaf terwijl hij haar met felle ogen aankeek. 'Maar ik heb eigenlijk weinig zin om met je te staan kletsen, dus als je 't niet erg vind...?' Dringend duwde hij de man achter hem langzaam achteruit, alsof ze achteruit deinsden van een gevaarlijk dier dat elk moment aan kon vallen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Even een abo nemen op dit topic

Frankly my dear, I don't give a damn.

Alex.

Alles wat ik deed, deed ik automatisch. Alles wat ik dacht was een herhaling van de scene die twee seconden geleden was gebeurd. Hoe was ik hier ook alweer beland? Vampiers bestonden? Ik was in de val gelokt? Ik voelde hoe ik naar achteren werd gedrukt en mee werd genomen.

Grace.

'Je hoeft niet bang te zijn, of boos. Ik doe jou en je nieuwe huisdier niets aan hoor' Niet nu in ieder geval. 'Ik ben gewoon een normale vampier, je weet wel... zo'n eentje die mensen bloed drinkt om te overleven' ik liet mijn peperzoete glimlachje zien en wachtte op een reactie van Lewis.

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

'Bang voor jou? Don't flatter yourself,' Zijn kaken wipten vurig op en neer, teken van woede en hij stopte met achteruit lopen. Haar schijnheilige gedrag begon hem serieus op de zenuwen te werken. 'Listen, sunshine... Ik hou niet van de manier waarop je over mensen spreekt, dus waarom doe je me geen plezier en ga lekker ergens anders heen,' glimlacht hij zacht doch met een cynische, boze ondertoon in zijn lage stem. Zijn ogen vernauwden zich. Hij wist niks van zijn nieuwe vijand af. Alleen dat ze zijn vijand was, aangezien ze zijn bondgenoten aanvallen had. That was it. Maar het was genoeg.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Alex.

Alles werd te veel, mijn hartslag steeg de paniek nam toe en... ik viel flauw.

Grace.

Ineens zag ik hoe het mens neer viel. Ik schrok, het klopte dat ik niets gaf om mensen, maar vanaf het moment dat ik hem had gezien dacht ik iets van herkenning te zien. Ik wilde naar hem toe lopen, niet om hem iets aan te doen, maar om hem te helpen. Ik snapte zelf niet waarom, ik wist alleen dat niemand hém iets mocht aan doen.

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 17:17 ]

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

-Fluit deuntje-

Heb even nisk te doen en moet abo nemen :'D

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Godverdomme,' vloekte Lew zacht. 'Is dit weer één van je trucjes?' Hij gromde boos terwijl hij de mens soepeltjes op hief en hem over zijn rechterschouder sloeg. 'Ga weg,' snauwde hij tegen Grace, alvorens op vampiersnelheid naar Elif en de rest te racen. Voorzichtig legde hij de jongen neer op de bank en probeerde hem voorzichtig wakkker te schudden. De gast reageerde er echter niet op, dus besloot Lew met zwaardere middelen aan te draven. De Johnnie Walkerfles werd snel van de tafel gerukt en hij goot een kleine scheut tussen de lippen van de bewusteloze vreemdeling.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Wait, Lew dude is dus nog niet bij Elif en de rest?

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

SoulEater schreef:
Wait, Lew dude is dus nog niet bij Elif en de rest?

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 17:28 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Alex.

Langzaam opende ik mijn ogen en ik merkte dat ik niet meer in de woonkamer was, 'ben ik dood?' vroeg ik nog een beetje in de war van net.

Grace

Als verstijfd stond ik in de woonkamer. Wat bezielde me zonet? Ik zuchtte en besloot terug te gaan naar mijn kamer. Ik begreep niets van mezelf, wat want was mijn relatie tot die jongen? Kende ik hem?

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 17:29 ]

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name