[RPG • 0] Experium High || 26 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • Onbekend •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 13 aug 2020 - 20:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin voelde zich stiekem opgelucht. En hij voelde zich tegelijkertijd schuldig, omdat hij zich opgelucht voelde over de woorden die Fox sprak. Fox had gelijk, Adam was er nog altijd en was dit keer wel bereid geweest om samen met hem te zijn. En niet om weer weg te vluchten van Yrla en Dezi. Met Fox praten was blijkbaar geen slecht idee geweest. "O- oke dan. Ik ga met hem praten. Maar dat vind ik wel spannend." Hij glimlachte trillerig. "Misschien is dat mijn eerste uitdaging dan," zei hij half grappend. Hij keek op naar de jongen met de krulletjes. "Thanks Fox," zei hij grijnzend.
      Hij keek naar Fox. "Maar jij helpt me ook wel toch? Je hebt me al een keer zo ver gekregen dat we bijna samen drank gingen stelen bij de Rhino's. Dat liep toen niet al te best af, maar we kunnen het nog een keer proberen toch?" Opnieuw glimlachte hij, maar die glimlach bereikte zijn ogen niet. Het was nog steeds een razend spannend idee. Maar drank stelen bij de Rhinos zag hij nu echt niet als iets wat hij met Adam zou doen.
      Met Adam ging hij maar gewoon de kleine dingen doen. Naar het bos gaan inderdaad, of te laat komen. Fox had hem al heel veel verschillende ideeën gegeven. Of misschien kon Adam hem een keer helpen een grote mond tegen Yrla of Jester te geven. Dat leek hem wel een keer leuk om te doen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Natuurlijk help ik je. Jij wordt vanaf nu gewoon mijn partner in crime,’ zei hij met een knipoog. ‘En wees niet bang om het aan Adam te vertellen. Dat komt heus wel goed.’ Hij dacht even na over Adams angsten. ‘Ik denk dat hij een keertje met Dezi moet gaan praten. Alleen – of nou ja, met mij dan – en een keertje met jou. Misschien helpt dat hem. Ze is zonder geheugen behoorlijk anders.’ Hij keek even opzij. ‘Ben jij bang voor haar?’ vroeg hij zich af. Misschien dat Merrin het meer als een ongeluk beschouwde, maar hij wist dat Adam het persoonlijk opnam.

[ bericht aangepast op 11 aug 2020 - 16:32 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Partner in crime, hij wist nog niet helemaal of die woorden hem bevielen, maar hij knikte uiteindelijk toch in de richting van Fox. Het zou wel goed zijn, voor hem. De vraag van Fox overviel hem.
      "Uh..." Was hij bang voor Dezi? "Om heel eerlijk te zijn? Ik heb werkelijk geen idee. We zijn de hele dag al zo bezig met de angst van Adam voor Dezi, dat ik zelf er nog niet eens bij stil gestaan heb." Hij keek Fox een beetje beschaamd aan. "Ik denk niet dat ik bang ben?" zei hij aarzelend. Hij wist het echt niet. Vreemd, maar hij wist het echt niet. Natuurlijk had Dezi hen aangevallen en natuurlijk was dat een bewuste aanval. Maar of hij daardoor ook bang van Dezi was geworden? Hij had geen idee...

[ bericht aangepast op 11 aug 2020 - 17:51 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij was wel bang dat de school hem zou straffen, maar hij was niet bang voor iemand die zijn vriendje verkracht had, hetzelfde met hem had gedreigd te doen en hen allebei bijna vermoord had? Fox vond het nu toch wel moeilijk om hem te begrijpen. Natuurlijk was het goed dat hij niet bang was – en daarmee kon hij juist een steun voor Adam zijn. Maar wat was het probleem dan eigenlijk? Alleen dat hij bang was voor het bestuur, dat tegenwoordig laks was?
      ‘Nou – dan denk ik dat je niet zoveel hulp nodig hebt als ik dacht,’ zei hij eerlijk. ‘Dan moet je gewoon een paar keer de regels overtreden en ervaren dat je hooguit kauwgom moet krabben.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin lachte schamper. "Dat klinkt heel simpel." Maar of het ook zo was... Merrin geloofde er niet in. Hij mocht dan niet bang zijn van Dezi of hij wist eigenlijk niet wat hij voor haar voelde. Zijn eigen gevoel voor haar verdwenen een beetje onder de angsten van Adam. Misschien wilde hij er gewoon zo graag voor Adam zijn dat hij ook daadwerkelijk geloofde dat hij niet bang was voor Dezi. Of misschien kwam het door het feit dat Dezi op de aanval na nooit iets rechtstreeks hem aangedaan had. Bedreigingen was hij niet bang voor, die kreeg hij zijn hele leven al. En de meeste kwamen toch nooit uit. "Ik denk niet dat ik zelf bang ben voor Dezi. Ik weet wat ze kan, maar ze heeft mij met geen vinger aangeraakt. Maar ik ben wel bang voor Adam denk ik. Bang dat ze het misschien nog een keer zal proberen of hem weer naar haar hand zou willen zetten. Bang dat ze nog een keer misbruik van hem probeert te maken of iets. Dat wel."
      Maar aan de andere dingen hingen nog veel herinneringen uit het verleden. Veel dingen die opeens naar boven waren komen drijven door het gedoe met Dezi. Door de ijspegel in zijn rug. Daar lag zijn angst nog steeds, bang mensen teleur te stellen, bang mensen kwijt te raken of bang voor pijn. Het was vooral nog de angst voor de straf, de straf als hij iets fout deed wat altijd meedogenloos was geweest. Angst om opnieuw in zo iemand zijn handen te vallen. Die angst die was er, maar die leek meer algemeen dan voor een bepaald persoon.
      Hij keek op naar de jongen met de krulletjes. "Thanks Fox, dat we zo konden praten." Het was inderdaad prettig dat ze het goed hadden gemaakt na gisteravond. Merrin voelde hoe zijn maag begon te rommelen. "Ga je mee eten?"

[ bericht aangepast op 11 aug 2020 - 22:25 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ja, dat snap ik wel. Als ze haar geheugen nog had gehad, had ze niet echt reden om het niet nog een keer te doen. Maar gelukkig is alles gewist.’ Hij kwam overeind, zijn maag begon inderdaad wel te rommelen. ‘En geen probleem. Je kan altijd overal over praten, als je wilt.’ Hij schonk de jongen een glimlach.

[ bericht aangepast op 11 aug 2020 - 22:50 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij stond op en trok Fox in een spontane knuffel, gewoon - omdat hij daar zin in had. Al gauw liet hij de jongen weer los en liep voor hem uit in de richting van de eetzaal. "Ik hoop dat we vanavond wat lekkers krijgen," zei hij enthousiast.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Het zou chill geweest zijn als je me gisteren even had kunnen waarschuwen,' zei Jester. Hé, hij zag ook wel in dat Yrla compleet naar de tering was nu en dat een half bewusteloze Maaya terugbrengen naar de Rhino's ook heus niet lollig was. Maar dat liet niet weg dat Maaya net zo goed wél een kuthallucinatie had kunnen sturen en Vienna daardoor weer in hetzelfde gat viel als waar ze vrijdag over gesproken had. Zijn blik gleed naar Yrla's gezicht en slaakte een zucht.
      'Yr... onderschat haar niet. Alsjeblieft niet. De ene keer dat ik dat deed heeft iedereen daar de prijs van moeten betalen en dat wil ik niet nog een keer. Ik begrijp dat je moe was—iedereen, eigenlijk—maar daardoor liep ze in de vroege ochtend in haar eentje rond op onze campus zonder dat iemand het wist. Als ze zich bedacht had en wel ging lopen kutten... dan was er niemand geweest die dat door gehad zou hebben.' Goden, hij moest er niet aan denken als ze Adam een hallucinatie van Dezi had gegeven ofzo. Of Merrin eentje waarin Jester weer de ultieme klootzak uithing, zodat dat vertrouwen ook weer goed aan gort was. Of Fayr eentje van Romeo—daar moest hij niet aan denken.
      'Zelfs nu ze Vie alleen maar een grappige hallucinatie gegeven heeft, zat ze alsnog wel tussen ons te stoken.' Hij keek Yrla ernstig aan. 'Ze vertelde dat ze met jou geslapen had en jij haar gezegd had het maar lekker in mijn gezicht te wrijven. Je moet je bedenken dat ze binnenkwam in jouw kleren, met droge haren terwijl het buiten regende—duidelijker bewijs dat ze inderdaad bij jou geslapen had, bestaat er eigenlijk niet.' Hij slaakte een zucht. 'Gelukkig weet ik ook wel dat je dat nooit zou zeggen en dat je heus niet zo'n klojo zou zijn om vrolijk seks te hebben met het kreng dat onze halve afdeling heeft getraumatiseerd, maar toch. Na alles wat er de afgelopen dagen zo gruwelijk fout is gegaan, wil ik er echt alles aan doen om nog zo'n ramp te voorkomen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Gelukkig.' Fayr haalde even diep adem en kon toen in ieder geval dat stukje schuldgevoel een beetje van zich af schuiven. Ze wist niet zo goed wat ze verder nog kon zeggen. Ze begreep heel goed dat haar zus haar wilde waarschuwen niet nog eens zo ver te gaan, maar als Fayr heel eerlijk was, dacht ze niet dat ze het een volgende keer anders zou doen. Misschien dat ze iemand zou toeroepen Fersephone te waarschuwen, maar als ze een leven kon redden met haar gave, zou ze dat doen tot ze erbij neerviel.
      Dat zei ze alleen maar niet, want Fersephone was het daar vast niet mee eens. Eigenlijk zouden ze eens moeten oefenen in hun gavelessen. Wat ze moesten doen als de ander wegviel uit de balans omdat ze hun gave teveel gebruikt hadden. Als Fersephone daar beter mee om kon gaan, was het voor Fayr ook veel minder gevaarlijk om zoveel energie weg te geven, toch?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Sorry, totaal vergeten," zei hij ietwat onhandig. Hij keek een beetje pijnlijk in de richting van Jester. Hij had gisteren wel samen met Maaya op Jester af zitten geven, omdat hij zich al de hele dag vergeten voelde. En opeens voelde hij een ontzettende vlaag schuldgevoel over zich heen vallen. Jester had zoveel vertrouwen in hem en hij had een beetje met Maaya op hem af zitten geven, omdat hun vriendschap zo op lossen schroeven stond. Omdat hij de hele dag niet was komen opdagen, niet de mogelijkheid van hem als vriend gebruikte. Toen Jester het woord seks in de mond nam, keek hij totaal verbaasd naar de jongen naast hem. Ja, dat fatsoen had hij nog wel, ergens. Hij wilde een grapje maken over de woorden van Maaya, maar keek toen naar de roodharige jongen en liet het toen zitten. "Uh, nee bedankt."
      Hij keek even aarzelend naar Jester. Eigenlijk wilde hij dolgraag weten wat er nu precies gebeurd was die avond ervoor. Maar hij wist niet zo goed hoe hij dat aan zijn roodharige vriend moest vertellen. "Dat ze in mijn kleren stond kan ik trouwens best uitleggen? Als je dat wilt weten?"

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Ze zat van top tot teen onder het bloed en je kon haar moeilijk naakt in een bed leggen?' gokte Jester, die dat zo ongeveer al wel aan elkaar gepuzzeld had. 'Betekent dat jij waarschijnlijk ook weet waar mijn vest is.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fersephone zuchtte. Ze schonk even een glimlach naar Fayr. "Fayr, ik moet je nog iets anders vragen. Iets wat geen leuk onderwerp is, maar waar ik je toch even mee moet lastig vallen." Ze ging even wat rechter zitten op haar stoel. "Je hebt ons nu verteld over Romeo en ik wil alles eraan doen om ervoor te zorgen dat je veilig bent. Ik denk alleen niet dat ik vierentwintig zeven een bodyguard met je mee kan sturen. Punt een wordt je daar waarschijnlijk zelf gek van en punt twee er is altijd een manier om dat te omzeilen."
      Ze keek even met een moeilijk gezicht naar haar zusje. "Fire kwam met het idee om hem tijdelijk ergens op te sluiten, tot we misschien een beter plan hebben. Hoe klinkt dat?" Ze zou het verhaal dat ze zich als Fayr voor wilde doen maar niet vertellen, want ze wist dat Fayr direct boos zou worden als ze het maar zou overwegen.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Uh ja." Blijkbaar was Jester niet eens nieuwsgierig waarom Yrla haar meegenomen had naar hier en niet waarom ze haar niet naar haar eigen house gebracht had. Wel, dat maakte het er makkelijker op. Al hij zich niet hoefde te verantwoorden - zoals gewoonlijk - dan nam hij het er van. "Je vest zit in de wasmachine, net als Maaya haar kleren. Die moet als het goed is klaar zijn."

[ bericht aangepast op 12 aug 2020 - 12:29 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hem ergens opsluiten? Fayr merkte pas dat ze haar dekens pijn deed omdat ze er zo hard in kneep, toen een van haar nagels zich in haar handpalm boorde. Opgelaten liet ze weer los. Romeo ergens opsluiten klonk tegelijkertijd goed en doodeng tegelijk. Wat als ze gesnapt werden en ze daarom van school gestuurd werden? Of erger, als Romeo ontsnapte en wraak zou gaan nemen? Spanning en angst gierde plotseling weer op volle snelheid door haar lichaam.
      Waarom was ze er dan ook ingetrapt? Ze had het moeten weten, ze had beter na moeten denken, ze had... Fayr beet op haar lip en haalde een beetje ongemakkelijk haar schouders op. 'Doe- doe voorzichtig,' zei ze zachtjes. Eigenlijk wilde ze erbij zeggen dat het wel beter zou voelen als ze wist dat Romeo niet zomaar overal kon opduiken, maar dan was ze zelf ook medeplichtig aan een medemens opsluiten. Een heel stom en onaardig mens, maar nog altijd een levend persoon. Maar anders maakte hij zijn dreigementen misschien wel waar...

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Niet dat ik dat ding nog aan kan zonder te denken aan de stukjes Maaya in de vezels, maargoed. Kon haar moeilijk met helemaal niks achterlaten.' Hij had de zin nog niet uitgesproken of hij bedacht zich dat Yrla natuurlijk geen idee had hoe ze gewond was geraakt. Tja, legde dat maar eens uit, zonder het geheim van de bloedband te verraden. Nu die gebroken was (althans, zeer waarschijnlijk), zag hij niet echt meer in waarom het een geheim zou moeten blijven, maar uiteindelijk was het niet aan hem om dat te delen. Hij moest dat Onyx maar eens vragen— als ze elkaar weer zagen, wanneer dat ook mocht zijn.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.