[RPG • 0] Experium High || 26 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • Onbekend •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 13 aug 2020 - 20:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Oh tering,' mompelde Jester zacht. De héle school? Was dat de reden voor al het gestaar in de eetzaal, de fluisteringen net buiten gehoorsafstand? Omdat ze dachten dat Onyx hem zo ongeveer verkracht had? Een frons ontstond op zijn voorhoofd. De roddel zat niet eens goed in elkaar— dan zou Jester hem toch gewoon hebben láten stoppen?
      Thanks, Tony. Echt gast, hier maak je zoveel vrienden mee. Misschien moest Jester zijn mening ten opzichte van moord eens heroverwegen.
      Hij keek opzij naar de lange jongen naast hem. Hoe kut het voor Jester nu ook was, het verhaal was uiteindelijk voor Onyx erger. Een vonkje medelijden gloeide op in zijn borst en hij beet op zijn lip, onzeker of hij de jongen nu wel of niet aan moest raken om hem gerust te stellen. Hij deed het wel— een hand voorzichtig op zijn knie. 'In ieder geval weten wíj dat het niet waar is. De rest van de Panthers ook en de goede helft van de Lions. Dus dat is al een kwart van de school die weet dat het bullshit is,' zei Jester vastberaden.
      Want hé, een roddel die de rondte ging was naar, maar iemand met een leger die je om wilde leggen was naarder. Hij was niet bang voor een roddel. Ze kwamen hier wel overheen. En ze hadden nu een kans om het wel goed op te pakken. Inderdaad naar Fire te gaan en samen te werken. Geen roguemissie. Hoewel Onyx toch... kalmer overkwam dan Jester verwacht had. Het was eerder dat de jongen bang was voor zijn reactie dan alle soorten woest op Tony. Had hij al iets... terug gedaan?
      'Zijn wij nu nog aan zet?' vroeg hij voorzichtig. 'Of heb je al...' hij maakte zijn zin niet af. Hij had zijn best gedaan om zo neutraal mogelijk te klinken. Het was gewoon informatie inwinnen. Kijken waar ze stonden op het bord en aan de hand daarvan een strategie samenstellen. Dan moest hij wel met het hele plaatje kunnen werken. Het kostte moeite om Onyx aan te blijven kijken, maar hij deed het wel. In stilte wensend dat het eerste wat Onyx gedaan had was om het nu aan hem te vertellen en dat er verder nog niets gebeurd was. Alsjeblieft niet.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was alsof er een glazen wand tussen hen in stond. Onyx wist niet precies wat het was, maar de diepe connectie tussen hen was weg en waar hij altijd het gevoel had gehad dat Jester zijn gevoelens begreep of aanvoelde, was het nu alsof ze ergens tegenaan botsten. Iets wat onbewust gebeurde, alsof Jester ze grotendeels terugkaatste uit zelfbescherming. Iets wat zijn goed recht was, maar het gat in zijn borst zeurde en zeurde en zelfs de hand op zijn knie leek Onyx niet meer te kunnen voelen. Alsof zijn been ook verlamd was.
      Hij vond het verdraaid moeilijk om bij Jester te zijn, veel moeilijker dan hij op voorhand had gedacht. Pas nu de band kapot was, besefte hij hoe speciaal die was geweest. Hoe anders hij zich nu voelde. Zijn blik zakte iets opzij, gleed over de huid waar hij gisteren nog bloederige sneden in had getrokken.
      Hij dwong zijn gedachten weer terug naar het gesprek, ving wel op dat Jester ietwat gespannen klonk. ‘Ik stond al bij de campus van de Lions,’ gaf hij toe. Hoewel het makkelijker was zijn blik te blijven ontwijken, sloeg hij toch zijn ogen op om Jester aan te kijken. ‘Maar ik wilde je niet weer teleurstellen. Dus ik heb niks gedaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had voor de campus van de Lions gestaan en was omgedraaid? Vanwege... hem? De verklaring kwam zo onverwacht dat Jester vergat weg te kijken. Waar hij bij Dezi ervoor gevochten had om Onyx tegen te houden (onsuccesvol) en waar de jongen nog altijd geen spijt had van zijn actie tegen Tony (althans, dat had hij vrijdag gezegd. En alles wat toen gezegd was... was... waar? Niet waar? Een ongezonde hybride?) had hij nu zelf in zijn eentje besloten om weg te lopen?
      Voordat Jester weer in het gat van zijn twijfels kon vallen, kwamen plotseling de woorden van Fox bovendrijven. Hij werd er weer mee geconfronteerd dat hij je kwijt is geraakt en ik denk… Dat jij alles bent wat hij had. Dus de verleiding om niet met dat verlies te willen leven is best groot. Zelfs al zeg je de liefste dingen, zelfs al zeg je précies wat hij wil horen, dan nog gaan die oude stemmen niet zomaar weg. Dat kost tijd. Een hernieuwd zelfvertrouwen.
      Hoelang het zou blijven wist hij niet, maar nu recht tegenover Onyx, slaagde Jester er even in te geloven dat Fox gelijk had.
      Maar ik wilde je niet weer teleurstellen. Dus ik heb niks gedaan.
      En dat dit dus wáár was.
      Zeven weken, had Fox gezegd. Die moesten ergens beginnen, toch?
      'Damn,' zei Jester. 'Dat is een knap staaltje zelfbeheersing.' En dat meende hij oprecht. Het begin van een grijns trok over zijn gezicht en hij trok zijn hand ondertussen weer terug en leunde achterover in zijn stoel. 'Ik ben trots op je, Scary Vibes,' voegde hij er plagend aan toe. Zijn blik gleed nu eindelijk even verder dan alleen Onyx' gezicht en het viel hem op dat moment pas op dat Onyx niet alleen geen shirt droeg, maar wel iets aan had dat hij bij ieder ander mens als zwembroek zou categoriseren.
      Zijn mond viel nog net niet à la sebastiaan in de Kleine Zeemeermin open. 'Holy fuck heb je een zwémbroek aan?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx keek Jester een beetje onzeker aan terwijl hij aan het touwtje van zijn zwembroek frunnikte. Hij voelde dat zijn wangen nog warm waren doordat Jester had gezegd dat hij trots was. En hij noemde hem Scary Vibes. Stilletjes kroop de hoop weer uit een ver hoekje van zijn lijf. ‘Adam probeert me te helpen om te veranderen,’ zei hij aarzelend. ‘Een ander persoon te worden dan wie ik was. Dus soms ook dingen te doen die ik vroeger niet deed. Toen ik zei dat ik nog nooit had gezwommen, trok hij me mee naar de winkel en moest ik zwembroek kopen. En eentje zonder zwart,’ voegde hij er mokkend aan toe, maar toen hij Jester aankeek, vloog er toch een vluchtige grijns over zijn lippen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Groen is het nieuwe zwart,' beaamde Jester (wiens halve kledingkast uit groene zooi bestond) knikkend. 'Maar mocht je daaraan gaan twijfelen, kan je altijd nog terugvallen op héél donkergroen.' Hij keek Onyx met een schuin oog aan. 'Toch blij dat ik hem op zijn eerste dag niet heb overtuigd in zijn nakie op de tafel te gaan dansen, wat jij?'
      Onyx ging proberen te veranderen?
      Fox heeft gelijk.
      Jester hield zich daar zo stevig als hij kon aan vast en kwam overeind. 'We hebben trouwens de Chamber of Secrets schoongemaakt. Het werkt nog werkelijk met een wachtwoord ook.' De deur stond nu natuurlijk open en even ontschoot het codewoord voor sluiten hem, maar het kwam gelukkig ook meteen weer terug. 'Kijk,' zei hij, terwijl hij naar de deur toe liep en gebaarde met zijn hoofd.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Ergens was Onyx opgelucht dat Jester nog redelijk zijn oude zelf was en zich niet zo awkward voelde als hij. Gek genoeg deed dat de spanning wat wegebben. Hij liep achter Jester aan naar de nieuwe kamers en keek rond. Het zag er netjes uit, schoon en opgeruimd. Als een plek waar hij een nieuwe start kon maken. Niet een tijdelijke oplossing, het was beter er niet van uit te gaan dat Jester hem ooit dusdanig zou kunnen vergeven dat hij zich weer helemaal op z'n gemak bij hem voelde. Maar hij zou daar niettemin zijn best voor gaan doen.
'Ziet er goed uit. Thanks voor de moeite.' Hij had het immers niet hoeven doen. Hij had hem ook gewoon in een hok met stof kunnen laten slapen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

‘Je hebt het beste nog niet gezien,’ zei Jester, die ondertussen toch wel een beetje enthousiast was (kom op, een geheime kamer mét wachtwoord) en hij wachtte op de gang tot Onyx ook naar buiten was gekomen. ‘Ken je het tegenovergestelde van de spreuk Alohomora? Zeg dat maar eens tegen de deur.’
      Tijdens het schoonmaken had hij zijn gave nog eens een keertje kort op de deur losgelaten, om de codewoorden er echt in de kunnen bakken. Als het goed is zou het ook werken als alleen Onyx het nu zei.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De glans in Jesters ogen veroorzaakte een kriebel in zijn buik, juist omdat hij bang was geweest dat hij met zijn stommiteiten dat voorgoed had laten doven. ‘Tegenovergestelde van alohomora?’ herhaalde hij, niet op z’n allerscherpst door de soort van normale omgang met Jester. ‘Aromohola?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox heeft gelijk. Fox heeft gelijk. Fox heeft gelijk.
      Jester grinnikte. 'Mooie poging, maar helaas. Probeer colloportus eens,' zei hij duidelijk tegen Onyx en niet tegen de muur en ook een beetje zachter. Alsof de deur het zou weten wanneer men het wel tegen hem (?) had en wanneer niet. De regels van het universum werden hier een beetje grijs, maar in ieder geval veranderde er aan de deur niks toen Jester het zo voorzei. 'Het komt uit het latijn: colligo betekent 'samenbinden' en portus betekent 'deur'. Voeg dat samen in een spreuk in het Harry Potter fandom, en ziedaar het mooie codewoord om de deur dicht te doen. Of te verbergen, net wat je wil.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx’ lippen bogen om in een grijns. Dit kon alleen Jester bedenken. Hij deed alsof hij een denkbeeldige toverstaf in zijn hand had, gaf er een zwiep aan en zei met een plechtig gezicht: ‘Colloportus’. Voor het dramatische effect deed hij nog een stapje achteruit en zag de gefascineerd hoe de deur zich sloot en het behang zich weer aaneen sloot.
      ‘Holy shit,’ zei hij en zonder er bij na te denken, leunde hij met een arm op Jesters schouder en keek hem met een grijns aan. ‘Jij kan ook alles hè?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Iemand greep hem hardhandig bij zijn kin en dwong hem op te kijken. Hij staarde recht in Onyx' ijsblauwe ogen, zijn hand nog altijd zwevend tussen hen in, terwijl de jongen voor wie Jester zich een weg door de hel heen en weer terug zou vechten, met grof geweld Jesters hart uit zijn borst trok.
      Het beeld flikkerde voor zijn ogen langs, bitter en gláshelder.
      Fox heeft gelijk.
      Er was niets aan de hand. Ze stonden te kijken naar zijn deur.
      Fox heeft gelijk.
      Onyx had spijt van wat hij gedaan had. Fox heeft gelijk— in- in ieder geval voor nu. Er is niets aan de hand. Relax. Het is maar een arm op je schouder, net als eerst. Geen reden om compleet in de stress te schieten, zo paranoïde ben je nu ook weer niet. Je bent zelfs nergens bang voor; dit is gewoon hetzelfde als toen je hem per ongeluk een knuffel gaf. Force of habbit. Kalmeer, focus. Fox heeft gelijk.
      Jester kreeg het voor elkaar
      'Stiekem had ik gewoon wel voor Loki moeten kiezen, want ik lijk wel een soort god, ja.' Zijn stem haperde maar even en daarna viel hij alweer terug in zijn normale manier van doen. Enigszins normaal. 'Ken je het sprookje van Ali Baba en de veertig rovers?' vroeg hij, met een hoofdgebaar naar de deur. 'Zo krijg je hem weer open.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx hield maar voor zich dat Loki toch wel tot de aantrekkelijkste fictieve personen hoorde en dat die naam dan ook zeker wel bij zijn knappe ex-kamergenoot paste. Vlak daarna bedacht hij dat zijn arm weghalen misschien ook wel slim was. Voor Jester het merkte.
      Even wist hij niet meer wat hij hier deed, toen gonsde het woord DEUR door zijn hoofd. De deur ja. Spreuken voor het openen van deuren.
      ‘Simsalabim? Sesam open nu? Bingo,’ grijnsde hij toen Jesters magie weer in werking werking trad. ‘Je zou zo’n spreuk op de voordeur moeten leggen. Dat iedere Rhino eruit getyfd wordt ofzo.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Eigenlijk wel. Misschien dat ik het vanavond probeer, hoewel er daar natuurlijk wel een stuk meer nuances in moeten zitten dan simpel open en dicht. Oh, en voor ik het vergeet: ik heb geen idee wat de halfwaardetijd is van deze magie. Dus als je de deur dichtdoet en hij gaat daarna niet meer open, moet je of stalkerig twintig keer gaan bellen, of creatief je door het raam naar buiten heen wringen ofzo. Zal om de zoveel tijd het herhalen om het te voorkomen, maar ik kan je helaas nog niks beloven.'
      Onyx had zijn arm weer weggehaald en Jester stopte zijn opluchting heel diep weg toen het kwam opborrelen, voordat Onyx het zou zien.
      'Misschien ook handig als Adam daarvan op de hoogte is, straks. Alle panthers, eigenlijk. Fire kent de woorden maar niet dat ze ook voor jullie gewoon werken, dus kleine kans dat die erin komt. Lijkt me verstandig om ze voor het idee gewoon lekker binnen onze eigen afdeling te houden. Anders schiet het ook niet op met de Geheime Kamer.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx had geen flauw idee aan wie hij de wachtwoorden ánders zou moeten vertellen, dus hij gaf een knikje. Wat hem betrof hoefde niemand het verder te weten. Misschien Adam, voor de zekerheid. Als die af en toe nog wilde checken of hij leefde. Hij liet zijn goede hand in zijn zak glijden en voelde zich toen een beetje opgelaten. Was het nu weer klaar? Jester stond vast te popelen om wat voor zichzelf te gaan doen.
      ‘Ik eh, zie je wel weer?’ mompelde hij. ‘Ik bedoel – ik moet m’n spullen nog wel pakken natuurlijk. En ik weet niet of je nog wil slapen maar anders wacht ik wel tot je – niet meer wil slapen.’ Zichzelf vervloekend beet hij op zijn wang. Nog even en hij stond hier te stotteren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Ga je niet mee naar Fire?' vroeg Jester, onzeker over welk antwoord hij nu graag wilde horen, maar die er in eerste instantie eigenlijk wel vanuit gegaan was. 'Oh, en daarover gesproken. Fox kwam vanochtend nog langs toen we klaar waren met schoonmaken. Ik had nog gevraagd of hij wilde checken of iedereen veilig terug was ofzo en daarna heeft hij zijn gave overbelast en in het bos in slaap gevallen— lang verhaal, maargoed, ik vertelde dus over de kamerwissel en toen bood hij aan dat hij anders wel hier wilde komen. Bij mij.' Jester haalde even zijn schouders op. 'Hij deelt nu een kamer met Fire natuurlijk, maar die is een tikje paranoïde over jeweetwel en Fox kan daar niet zo goed tegen. Dus die zag het wel zitten om te verhuizen en ik heb een hekel aan alleen slapen. Dus, nouja... is dat oké?'
      En waarom precies vroeg hij dit aan Onyx?
      'Ik bedoel, ik weet dat jullie elkaar niet echt liggen enzo, dus— vandaar.'
      En als Onyx nu weigerde? Wat deed hij dan?


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.