[RPG • 0] Experium High || 26 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • Onbekend •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 13 aug 2020 - 20:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester

Hij zei niets en beet op de binnenkant van zijn wang. Hij wilde niet dat het antwoord ‘nee’ zou zijn. Echt niet. Maar de trieste waarheid was dat het wel zo was. Jester had inderdaad die ruimte nodig, dáárom was die knuffel van vanochtend ook zo stom geweest, iets waar hij niet over had nagedacht.
      Natuurlijk kon Jester ook bij Yrla terrecht, graag zelfs, waarschijnlijk, maar het zou niet zijn als het geweest was en ook rondom zijn vroegere bestie zou het op eieren lopen zijn. En dat was Jester zo zat. Hij werd er doodmoe van, om overal zo voorzichtig te moeten doen. Rond Onyx, rond Yrla, rond Adam, Merrin, Dezi, Maaya, iedereen. Eén stap de verkeerde kant op en alles ontplofte. Hij had niet eens doorgehad dat hij langzaam een mijnenveld op gewandeld was.
      Jester keek opzij naar Fox en schudde toen nauwelijks waarneembaar zijn hoofd.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het kon niet makkelijk zijn, toegeven dat je iemand die vorige week nog alles voor je betekende nu niet meer in de buurt wilde hebben. Fox vond het een moedige keuze. Mensen waren geneigd om al hun eigen gevoelens aan de kant te schuiven als iemand zichzelf om het leven wilde brengen, om de gevoelens van de ander levensbedreigend waren en die van jezelf niet. Al scheelde het wel dat Onyx niet de schuld bij iemand anders gelegd had en verder ook niets vróég van Jester. Hij gaf een kneepje in Jesters schouder.
‘Dan is het goed dat jullie deze kamer klaargemaakt hebben en Adam een oogje in het zeil wil houden. Maar – nu we het over kamers klaarmaken hebben. Moet ik m’n spullen inpakken, yay of nay? Je mag best nay zeggen hoor. Ik zou alleen doodgaan van verveling in mijn eentje. Ik had zelfs nog liever Tony dan niemand. En jij en ik - stiekem zijn wij gewoon soulmates en denk ik dat je heel blij wordt van mijn schijnende aanwezigheid.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Er was een kriebel in zijn maag toen ze naar hem glimlachte. Hij schaamde zich ervoor, ze was net nog aangerand. Ze zou helemaal niets bij hem mogen losmaken. Maar gevoelens die er al jaren zaten, konden blijkbaar in no-time naar boven komen. Hij keek naar de foto. In het verleden had hij wel vaker vreemde verzoeken gekregen, maar een snowboard was nieuw. ‘Ja, dat kan ik wel. Wat ga je ermee doen?’ vroeg hij nieuwsgierig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Door zijn vraag vergat ze even totaal wat er net gebeurd was. "Ermee vliegen, natuurlijk," zei ze enthousiast. Sinds ze sinds gisteren de smaak te pakken had, wilde ze niets liever dan weer opnieuw op een plank staan. "Ik kan zelf niet vliegen, al moet je mijn bijwerking dan niet meetellen. Maar dat is ook meer zweven, daar heb ik geen controle over. Maar ik kan wel voorwerpen laten vliegen en als ik er dan op ga staan, dan kan ik het wel! En ik wil natuurlijk niet het voorwerp kwijtraken waar ik op sta als ik vlieg, dus ik dacht dat een snowboard dan wel heel handig zou zijn. Omdat ik die kan vastklikken, snap je?" Ze keek Darian even ernstig aan. "Dus hij moet wel stevig genoeg zijn." Heel even viel ze stil. "Ik ratel, is het niet?" Vroeg ze met een kleine blos op haar wangen.

[ bericht aangepast op 8 aug 2020 - 14:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Met een stalen gezicht had Kris naar het toernooi gekeken, zijn emoties ver weggestopt. Hij had allang gemerkt dat Zebediah meer aandacht voor hem had dan voor wat er een paar meter beneden hem gebeurde.
      Zijn ontvoerder grinnikte zacht toen de laatste twee bebloede lichamen van het veld werden gesleept. ‘Jij en ik zijn helemaal niet zo verschillend, Kris. Er zijn maar weinig mensen die hier met een stalen gezicht naar kunnen kijken.’
      Kris snoof. ‘Als ik vrij was om te gaan waar ik wilde, had ik wel wat anders gedaan dan me gedragen als een op bloed beluste holbewoner in een kristallen paleis met een obsessie voor iemand die niets dan minachting voor je voelt.’
      Zebediah grinnikte zacht. ‘Weet je wat nou zo leuk is aan ons brein? Als je maar vaak genoeg naar bloedbaden als deze kijkt, raak je eraan gewend en kun je er naar verloop van tijd zelfs van genieten. Je dacht toch niet dat al die Romeinen vroeger tegen hun zin toekeken hoe hun medemens werd vermoord? Hier op de tribune zitten – dat geeft je macht, Kris. En heel diep vanbinnen ben je blij dat jij daar niet staat. Denk maar niet dat ik het nooit overwogen heb. Jou tegenover Fox neerzetten. Maar ik heb nu eenmaal een zwak voor jullie allebei.’
      Kris beet zijn kiezen op elkaar en zei niets meer, wachtend tot Zebediah hem weer zou laten gaan.
      ‘Ik heb nog een extra ronde ingepland. Speciaal van jou. Zodat je je wat meer… met de deelnemers verbonden voelt.’
      ‘Wat nou weer,’ bromde hij.
      ‘Ik heb wat jongeren van het strand gehaald. Beste vrienden. Onafscheidelijk. Zullen we eens kijken hoe onafscheidelijk ze zijn als ze tegenover elkaar in de arena staan? Kijken of de vriendschap standhoudt? Goed – bij jou was er dan geen arena voor nodig om door je beste vriend verraden te worden, maar het blijft toch interessant om te zien wat er van vriendschappen overblijft als je er een beetje druk op uitoefent.’
      Met een gebaar liet Zebediah de eerste twee naar binnen komen. Twee jongens van een jaar of negentien.
      ‘Welkom!’ Zebediah stond op. ‘Jullie instructies zijn simpel. Kies een wapen en schakel de ander uit.’ Thor stapte door een andere opening, met twee kettingen in zijn handen waar een leeuw aan vastzat. ‘Als jullie ons vervelen, zal mijn lieftallig assistente wat leven in de brouwerij brengen. Of nou ja – wat dood, in dit geval.’
      Hij grinnikt een keek Kris aan alsof hij hoopte dat hij er ook om kon grinniken.
      Kris wendde zijn blik af. Hij had geen zin om toe te kijken hoe Zebediah de zoveelste vriendschap kapotmaakte.
      ‘Wat is er, Kris? Doet het pijn?’
      Ja, het deed pijn. Die dag bleef altijd pijn doen.
      ‘Je zou mij eens met hem in die arena van je moeten zetten,’ bromde hij.
      ‘Dat wordt je dood,’ reageerde Zebediah snuivend. ‘En ik ben nog lang niet van plan jou te laten gaan.’

[ bericht aangepast op 8 aug 2020 - 13:59 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Darian grinnikte zachtjes om haar enthousiasme. ‘Klinkt hartstikke gaaf! Ik ga ermee aan de slag,’ beloofde hij. Het was sowieso wel een tof idee. ‘Misschien dat ik je idee wel een beetje steel en kijk of ik ook een zweefboard kan maken voor mezelf,’ zei hij met een scheve grijns.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Thanks!" zei ze enthousiast. Zijn tweede opmerking leek haar een beetje te verwarren. "Kun jij ook spullen laten vliegen dan?"

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Nou ja, ik kan niet een willekeurig voorwerp laten vliegen. Maar bij het ontwerpen kan ik wel dingen naar mijn eigen smaak aanpassen. Dus ik zou een vliegende stoel kunnen maken – maar ik kan niet zoals jij bestaande dingen laten zweven. Juist een beetje experimenteren met dingen vind ik leuk.’ Hij haalde een werpster uit het opbergzakje en streek met zijn duim over de punt. ‘Hier heb ik bijvoorbeeld wat van mijn eigen bloed aan toegevoegd, daardoor brandt hij als anderen hem vastpakken. Zodat ze hem niet tegen me kunnen gebruiken. En hij werkt ook een beetje als een soort boemerang.’ Hij gooide de ster een paar meter verder in het gras, bewoog zijn vingers terwijl hij het ding in gedachten riep en het rolde weer naar hem terug.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Geen dag zonder een paar baantjes te hebben getrokken. Zo hield hij zichzelf fit en dat deed hij eigenlijk al zolang hij zich kon heugen. Zelfs als het zeek van de regen vond hij het lekker om te zwemmen. Met zijn handdoek om zijn nek liep hij het zwembadterrein op. Zijn ogen scanden de omgeving af naar een lege stoel zonder al te veel irritante mensen in de buurt en bleven op een donkerharige jongen hangen.
      ‘Holy fúck,’ zei hij toen hij zijn zonnebril iets had laten zakken zodat niets zijn beeld vertekende. Maar nee – hij was er echt. Na acht fucking jaar had Onyx eindelijk de weg naar het zwembad gevonden, hij dacht niet dat hij dat nog eens zou meemaken.
      Misschien had ie zuurstoftekort gehad ofzo. Vanochtend had hij de roddel opgevangen dat Onyx zichzelf van kant had geprobeerd te maken omdat zijn kersverse vriendje hem gedumpt had na een iets te bloederige ontmaagding. Misschien had die zelfmoord nog zijn sporen nagelaten.
      Maar hij leefde nog, hij was weer vrijgezel én hij had ontdekt dat hij de wereld best een beetje mooier mocht maken voor iemand die al zo’n jaar of vier een beste crush op hem had. Want mán, wat een body had die gast, merkte hij toen hij dichterbij kwam. Die wilde hij best aflikken.
      Er zat een jongen naast hem. Een nieuwe, dacht hij. Toch best bijzonder dat iemand van drieëntwintig met een naamloze optrok, maar Onyx was altijd al een beetje bijzonder geweest. In elk geval van een afstandje. Hij had heus weleens wat tegen de jongen gezegd, maar hij was botweg genegeerd en de enige gebarentaal die hij snapte was een middelvinger, dus doof was hij ook niet. Al snel had hij de conclusie getrokken dat Onyx net zo veel interesse in zijn medemens had als een baksteen – totdat ie een paar weken terug boven op de tafel had staan bekken met die rooie dwerg.
      Toen was er een soort intense vreugde geweest omdat ie gay was, gevolgd door vijfhonderd verwijten omdat ie zelf geen stappen ondernomen had. Maar hé, second chance. En hij hield wél van ruig.
      Hij zakte op het ligbed neer vlak naast dat van Onyx, die een hand onder zijn achterhoofd geschoven had en zijn ogen had gesloten. Nish vond het wel best zo. Na al die jaren gefantaseerd te hebben hoe dat gespierde bovenlichaam eruitzag, kon hij nu eindelijk de details eens rustig in zich opnemen.

[ bericht aangepast op 8 aug 2020 - 17:20 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

      De switch in energie was een beetje lastig bij te benen, zij het niet dat ondertussen de soundtrack van Hercules door de minispeakertjes van zijn oortjes klonk, als nog een extra duwtje in de richting van het vrolijk doen. Niet dat Fox dat van hem verwachtte. Jester had zo het idee dat hoe chagrijniger hij zou zijn, hoe harder Fox zou proberen hem weer op te vrolijken.
Door Disneyliedjes te zingen, of zelf gewoon honderuit te kletsen zodat Jester dat niet zeld hoefde te doen. Eigenlijk precies wat Jester zelf altijd deed.
‘He, ik heb nog niks gezegd over geslaagd zijn,’ merkte Jester op, die zijn rug een beetje probeerde te rechten. ‘Maar dan bij deze.’ Hij keek opzij naar de oudere jongen. ‘Maar het hoeft niet. Ik overleef het ook wel alleen. Als je wil kan je ook lekker vij Fire blijven.’

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Natúúrlijk overleef je het, maar het gaat erom dat je lééft, man. En ja – van Tony naar Fire was een dikke vette upgrade, die chill was tot Fire bedacht dat hij me het liefst de hele dag in de kast zou opsluiten zodat Zebediah me niet per ongeluk vindt. Dus ja, misschien ben jij eerder degene die mij een gunst verleent in plaats van andersom, al vertel ik mezelf graag dat ik de ideale kamergenoot ben. Goed voor het zelfvertrouwen, zullen we maar zeggen.’ Hij gaf de jongen een knipoog. ‘En jij kunt me zelfs muten, lucky bastard.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het klonk wel een beetje luguber, zijn eigen bloed eraan toevoegen. Aan de andere kant was het ook Slim, met al die engerds in een huis. Je moest iets hebben om jezelf te verdedigen, misschien moest ze ook maar iets regelen voor haarzelf....
      En het ding had net het werk gedaan wat hij moest doen, het had haar geholpen. Dus ze klaagde er maar niet over. Ze keek geïntrigeerd naar het ding in zijn hand en besloot dat ze zijn gave best wel cool vond. "Dan heb je alleen een probleem," zei ze met een lieflijk glimlachje. Ze zwaaide heel even kort met haar vingers waardoor de werpster in de lucht vloog en vlak boven haar hand bleef zweven. "Ik hoef hem niet aan te raken, dus als ik jou was zou ik mij maar te vriend houden." Ze knipoogde naar hem, terwijl ze de werp ster rondjes rond haar hand liet dansen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester

‘Muten? Met een knopje in je zij ofzo?’ vroeg Jester, met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Beschouw het maar als een compliment, maar volgens mij hébben mensen als wij geen mute-knop.’ Hij grinnikte even. ‘Als Fire er akkoord mee zou gaan... dan ben je van harte welkom man. Graag zelfs, eigenlijk.’ Hij probeerde zich voor te stellen hoe het zou zijn om met Fox een kamer te delen, en het enige minpunt dat hij tot nu kon bedenken was dat Onyx het misschien niet leuk zou vinden. Dat Fox in zijn plaats kwam. Of Fire, want Fox zei het al, Jester zou hem wel gewoon naar buiten laten gaan. Wel nog een goed moment om aan Fox’ mentale muren te gaan werken, dus wat dat betreft schoot Legolas er ook nog wat mee op. ‘Thanks,’ zei hij nog en hij glimlachte oprecht.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zijn hart maakte onverwacht een salto toen Jester zei dat hij graag zou willen dat Fox zijn kamergenoot werd en héél even was daar de vraag of dat wel zo verstandig was. Hij duwde het echter weg en begon snel over wat anders te praten.
      ‘Met je gave,’ antwoordde Fox. Het kwam er verrassend makkelijk uit, maar ondanks hun grenzende gaven kon hij Jester en Zebediah heel goed los van elkaar zien. Hij had Onyx allang iets akeligs kunnen laten doen, maar er zat geen wrok in hem. ‘Al vergas ik op mijn beurt je kamer als je vervelend wordt,’ grijnsde hij en hij veranderde prompt in een stinkdier en holde een rondje om Jester heen voor hij weer zijn normale postuur aannam. 'Tevens mijn methode om Fire me te laten gaan.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Je bent wel een durfal hè, een Rhino bedreigen?’ Hij grijnsde naar haar, al vond hij het stiekem enorm van dat ze hem een beetje los leek te kunnen zien van zijn gestoorde afdelingsgenoten.

---

Every villain is a hero in his own mind.