[RPG • 0] Experium || 25 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 juli 2020 - 20:51 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Tranen verschenen aan de randen van zijn ooghoeken. Natuurlijk was hij ook bang dat iemand opnieuw misbruik van hem wilde te maken. Na vandaag was hij zelfs bang dat Zebediah zélf weer terugkwam en inderdaad gewoon weer de draad oppakte.
      ‘Ja,’ zei hij daarom met trillende stem. ‘Ik snap dat. Ik ben daar iedere dag bang voor. Maar ik weiger in angst te blijven leven door wat die klootzak me heeft aangedaan. Ik geef mensen een kans. Zelfs Jester. Die dezelfde gave heeft als hij. En misschien ben ik dom, en misschien ga ik weer de mist in, maar ik weiger toe te staan dat hij mijn leven blijft beïnvloeden. Maar daar moet jij je eigen keuzes in maken. Ik kan jou niet vertellen of je me wel of niet een kans wil geven, dat moet je zelf bepalen. Ik wilde je helpen, Merrin. Een vriend voor je zijn.’ Zijn onderlip trilde en hij knipperde verwoed met zijn ogen ‘Maar als jij dat niet wilt. Zo-zoals zoveel anderen dat niet willen. Dan hoeft dat heus niet.’ Hij kwam overeind en veegde langs zijn ogen terwijl hij scherp adem haalde. ‘Ik breng je gewoon terug en dan ga je het maar aan Adam vertellen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij kwam ook overeind en pakte Fox zijn arm vast. Zijn antwoord had Merrin al iets gerust gesteld, maar hij was nog niet waar hij wilde zijn. Fox draaide er teveel omheen. Hij keek de jongen voor hem met een vriendelijke glimlach aan. "Het is niet een kwestie van willen, Fox. Ik wil heel graag je vriend zijn, Ik snap niet waarom iemand dat niet zou willen zijn. Het is een kwestie van durven voor mij. Ik ben nu eenmaal een grote lafaard," zei hij met een kleine glimlach. Hij keek de jongen recht in de ogen aan.
      "Ik ben net als jij Fox, ik geef mensen een kans. Zelfs al is het al een keer de fout ingegaan." Al moest hij bekennen dat bij een derde of vierde keer hij wel er meer over na zou gaan denken, maar die opmerking zou nu het gesprek niet helpen. "Je hebt gelijk, ik moet mijn eigen keuzes maken. Dus beantwoord gewoon mijn vraag met ja of nee. Kan ik je vertrouwen, Fox? Kan ik je erop vertrouwen dat je me geen dingen laat doen die ik niet wil doen? Jij bent degene die jezelf het beste kent. Als je nu ja zegt, kiest ik ervoor om gewoon je vriend te zijn. Maar als je zelf denkt dat je niet te vertrouwen bent, hoe kan ik dat dan?" Hij glimlachte naar de jongen. "Het is voor mij gewoon een simpele ja of nee. En ja, dat is genoeg. Dat is het enige wat ik je wil horen zeggen."

[ bericht aangepast op 20 juli 2020 - 17:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik weet het niet, Merrin,’ zei hij zacht. ‘Dinsdag… had ik helemaal niet door dat ik manipulatief bezig was. Ik probeer er nu op te letten en ik weet dat Adam dat zelf ook doet… Ik zou heel graag willen zeggen dat het nooit meer gebeurt, maar ik wil niet tegen je liegen.’ Hij keek de jongen in zijn blauwe ogen. ‘Ik weet het gewoon niet. Bij mijn weten had ik het ook nooit eerder gedaan.’ Hij vlocht zijn vingers in elkaar. ‘Ik denk dat de kans klein is. Het was een hele specifieke romantische setting waarin ik niet nog een keer verwacht terecht te komen. In elk geval niet met een van jullie,’ zei hij met een scheve glimlach. Daarna zuchtte hij zachtjes. Dit was niet de ‘ja’ die Merrin had willen horen. ‘Maar of ik mezelf vertrouw? Dat weet ik niet. Zeker niet omdat – omdat ik gehoord heb dat Zebediah laatst door iemand is gezien.’ Hij slikte moeizaam. Hoe meer tijd er verstreek, hoe meer dat idee zich in zijn hoofd nestelde en hoe zwaarder de steen in zijn maag werd. ‘Wie weet laat hij me wel weer verschrikkelijke dingen doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Maar deed alsof?" vroeg ze verbaasd. "Denkt hij dat echt?" Vienna kreunde. Dat was niet haar bedoeling geweest. Natuurlijk had ze een leuke tijd gehad en ervan genoten. "Ik werd verliefd op hem, veel sneller dan de bedoeling was" flapte ze eruit. "Zegt dat genoeg dat ik de tijd juist wel leuk vond? Misschien wel te leuk?" Ze keek even opzij naar Adam. Ze lachte een beetje nerveus. "Ik dacht dat ik het kon hebben dat hij verliefd op jou was, maar nu Damon gisteravond alles oprakelde. Het was voor een moment alsof ik alles herbeleefde, maar nu met Fox. Thor is zo verschrikkelijk veel aanwezig in mijn hoofd vandaag, en ik probeer er tegen te vechten, maar het lukt me gewoon soms niet.. Hij vertelt me dat ik niets waard ben, dat ik gewoon een nietsnut ben. Dat niemand mij leuk kan vinden. En het was al een beetje vreemd tussen Fox en mij, want ik dacht dat hij me gisteren aan de kant geschoven had, maar vanmorgen was ik daar niet zo zeker meer van."
      Ze zuchtte en huiverde. "Ik probeerde het vanmorgen aan Fox te vertellen. Dat de gekke situatie waar we nu in zaten dat me dat een beetje deed denken aan wat er toen gebeurd is. Dat door Damon Thor weer volledig in mijn hoofd zat en uiteindelijk heeft hij van me gewonnen en heb ik me mee laten slepen door mijn emoties. Ik heb Fox allerlei verwijten gemaakt, die niet helemaal eerlijk waren. Ik voel me schuldig over dat. Maar ik weet niet of hij me daar ooit in zal begrijpen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij luisterde naar Fox woorden en besloot dat hij dit nog een veel beter antwoord vond. Fox was ten minste eerlijk, goudeerlijk. En dat waardeerde hij nog meer in zijn vrienden. Daarbij was het manipuleren nog maar een keer gebeurd. Zonder er verder over na te denken, sloeg Merrin zijn armen om de schouders van de jongen heen en trok hem in een knuffel. Hij voelde gek genoeg een bepaalde beschermingsdrang over zich heen komen. Misschien om het feit dat hij wist hoe angstig Fox nu moest zijn, nu hij wist dat zijn manipulator nog rondliep. Richard was wat dat betreft ten minste dood.
      "Een nog beter antwoord," zei hij zijn gedachte hardop. "En we gaan gewoon proberen te voorkomen dat die idioot je verschrikkelijke dingen gaat laten doen. Des noods steek ik een rotje in zijn kont en schiet ik hem naar de maan." Hij liet Fox weer voor een stukje los, zodat hij de jongen weer aan kon kijken. "Het spijt me als ik nu hard ben geweest, maar ik wilde gewoon een stukje zekerheid. Dus ik hoop dat jij ook mijn vriend wil zijn, want mij lijkt het gezellig," zei hij met een kleine grijns. "Misschien kun je me wel helpen met het oefenen van mijn gave. Want die van ons lijken best veel op elkaar, vind je ook niet?"

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik denk dat hij juist beter in staat is om je te begrijpen dan veel anderen,’ zei Adam bedachtzaam. Hij keek het meisje van opzij aan. ‘Tenslotte heeft zijn ervaring met Zebediah ook een stempel op hem achtergelaten. Dat heeft invloed gehad op hoe hij tegen mij deed, dinsdag, en het heeft er ook voor gezorgd dat hij sinds een lange dingen weer pijnlijke dingen oprakelde. Misschien doet het daarom wel zo pijn dat hij denkt dat je alsof doet. Zijn ex liet hem ook van de ene op de andere dag geloven dat hun relatie – die bijna een jaar duurde – niets had voorgesteld. Dat alle dingen die ze samen deden – dat niets daarvan echt was. Voor het eerst sinds een jaar wil hij het weer proberen… met iemand samen zijn. En dat geldt voor jou ook. Dat roept bij jullie allebei onzekerheid en angst op.’ Hij schonk het meisje een bemoedigende glimlach. ‘En dat heeft natuurlijk een keerzijde. Juist hij weet hoe het voelt als iemand je waardeloos behandelt en wat hem overkomen is, wil hij bij niemand anders veroorzaken. Ik denk dat het daarom ook heel pijn doet dat je hem onbewust met Thor vergelijkt. Waar je niets aan kan doen, helaas. Net zoals hij er niets aan zal kunnen doen dat hij anderen met wie hij een relatie zou willen onbewust met Zebediah zal vergelijken.’ Hij aarzelde even, maar ging ervan uit dat Fox haar ook over zijn andere vriendje had verteld. ‘En met Kris.’

[ bericht aangepast op 20 juli 2020 - 18:50 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox grinnikte om de opmerking over het rotje terwijl hij langs zijn ogen wreef. De knuffel deed hem goed. Merrins woorden nog veel meer. Hij had juist gedacht dat Merrin het risico niet wilde nemen en was dan ook verrast en opgelucht door deze wending.
      ‘Lijkt me tof. Ik probeer al een eeuwigheid om alleen één lichaamsdeel te veranderen maar dat wil maar niet lukken. Misschien dat het jou beter afgaat!’ Hij sloeg een arm om de schouders van Merrin en grijnsde breed naar hem. Eerder vandaag had hij nog het gevoel gehad dat hij geen vriend overhield, maar uiteindelijk leek het toch allemaal wel mee te vallen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Maar dat heb ik nooit beweerd. Al kan ik geloven dat het zo voor hem voelt. Maar wat we hebben gedaan, ook al was het niet zo heel lang, dat was echt voor mij." Ze zuchtte even. Vienna had helemaal niet aan Zebediah gedacht en misschien had ze Fox nog wel erger gekwetst dan ze dacht. "En ik geloof echt niet dat hij net zal zijn als Thor. Thor was gewoon een waardeloos stuk vreten, ik geloof echt niet dat hoe Thor gedaan heeft wat Fox mij dat aan zou doen. Ik hoop niet dat hij nu wel denkt dat ik dat denk. Maar het was gewoon, de situatie van nu. Het doet me denken aan mijn ontmoeting met Thor. Dat was ook al zo moeizaam, maar tegelijkertijd betoverend. Ik viel direct voor Thor, voor zijn charme, zijn praatjes, zijn ogen. Fox is wat dat betreft wel hetzelfde. Ik viel al heel snel voor hem, voor zijn charme. Voor zijn geintjes. Maar daarnaast was hij ook met iemand anders bezig, net als Thor altijd was. Dat is wat ik hem probeerde uit te leggen. Hij is niet dezelfde persoon als Thor, maar het gevoel is wel hetzelfde op het moment. Ik was bang opnieuw in een val te trappen. En ik wilde van dat gevoel af. Want ergens voelde dat oneerlijk."
      Ze keek even opzij naar Adam. "Mag ik eerlijk met je zijn en wil je dit alsjeblieft niet aan Fox vertellen dat ik dit gezegd heb? Want je hebt helemaal gelijk. Als ik een relatie zou krijgen met hem, dan vergelijkt hij mij ook met Zebediah, dat zie je nu maar in deze situatie. Maar inderdaad ook met Kris. En zijn relatie met Kris was voor mijn gevoel zo perfect, daar kan ik nooit tegenop. Hij zal me nooit leuk vinden zoals hij Kris leuk vond, of zoals hij jou leuk vond. En dat is wat mij zo pijn doet en waarom ik het gevoel kreeg dat ik het niet waard was, dat ik plan D was of zoiets. Ik merk het gewoon in zijn hele doen en laten. Hij houdt nog altijd zoveel van die jongen en zijn relatie met hem was zo goed. Ik heb echt medelijden met hem dat Kris verdwenen is. Natuurlijk rouwt hij nog om hem en dat mag ook. En ik ben echt blij voor hem dat hij zo'n goede tijd met Kris gehad heeft. Ik heb die ervaring echter niet en dat is wat me zo onzeker maakt, wat me hetzelfde gevoel geeft als toen. Ik heb het gevoel dat ik zo erg te kort schiet. Dat ik moet opboksen tegenover een perfect plaatje, waarvan ik weet dat ik het toch nooit ga halen." Ze zuchtte diep. "Fayr heeft gewoon gelijk. Het was gewoon not meant to be. Ik hoop echt voor Fox dat hij iemand vind die hem weer gelukkig kan maken, maar ik weet zeker dat ik dat niet ben. Ik hoop alleen nog dat hij naar mijn excuses wil luisteren als ik die aanbiedt."
      Ze keek even opzij en kreeg toen een idee, waarvan er een glimlach op haar gezicht kwam te staan. "Zou je mee willen naar het gesprek?" vroeg ze abrupt. "Fox vertrouwt jou ook en je hoeft niet echt iets te doen. Maar misschien als jij erbij bent, kan jij me stoppen als ik weer terug in mijn emotie schiet. Of hij. Ik vind het doodeng om dat gesprek met Fox aan te gaan. Maar ik wil hem niet nogmaals kwetsen en als ik nu met jou praat heb ik het idee dat er nog veel onduidelijkheden tussen ons zitten."

[ bericht aangepast op 20 juli 2020 - 19:16 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Wel, als ik een vinger verander, zie je nog niet veel verschil. Maar ik kan dit," zei hij grijzend. Hij liet zijn middelvinger groeien tot ongeveer een meter, waarbij hij zijn hand moest ondersteunen met zijn andere hand. "Hier Zebediah, deze is voor jou," zei hij grijnzend, terwijl hij met de super middelvinger in de rondte zwaaide. Het ding viel naar beneden met een plof op de grond en Merrin stak een beetje beschaamd een hand achter zijn hoofd. Met enige moeite wist hij zijn vinger weer tot normaal formaat te krimpen. "Wel, dat gaat ook nog niet vlekkeloos zoals je ziet," zei hij grijzend. Hij begon weer met lopen over het pad heen, terwijl zijn vinger nog een beetje na klopte van het krimpen.
      Even keek hij om zich heen om te zien of iemand luisterde. Ergens wilde hij zijn geheim wel heel graag met iemand delen, iemand die misschien wel wist wat hij ermee kon doen. Hij keek even grijnzend naar Fox. "Oke, dit mag je nog verder aan niemand vertellen oké? Als het namelijk niet lukt, dan hoef ik dat niet tienduizend keer uit te leggen." Merrin stak zijn handen in zijn zakken. "Je weet dat ik iemands gedaante kan aannemen toch? Ik wil gaan kijken of ik ook diens gave kan kopiëren."

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam dacht daar even over na. Het leek hem vreemd om bij zo’n persoonlijk gesprek te zijn, maar tegelijkertijd wilde hij ook heel graag helpen. En dus knikte hij. ‘Dat wil ik wel doen, hoor.’ Hij glimlachte. ‘Maar weet je zeker dat je het nu al wil opgeven? Je zegt zelf al dat je hem wel heel erg leuk vindt. En ik begrijp dat de afgelopen dagen erg heftig voor je waren en dat je onzeker bent, maar uiteindelijk moet je toch leren dat je gewoon Vienna mag zijn. Hij zoekt geen tweede Kris. Hij vraagt dat ook niet van je. Ik begrijp dat je het gevoel hebt dat je tegen een perfect plaatje moet opboksen, maar dat is iets wat in jouw hoofd zit. Iets wat je waarschijnlijk bij iedere nieuwe relatie, vriendschappelijk of romantisch, zal tegenkomen. Fox heeft echt geen lijstje met eisen waar iemand aan moet voldoen. Hij wil gewoon zichzelf kunnen zijn — net als jij. Er lekker gek mee kunnen doen, goeie gesprekken hebben en aantrekkingskracht. Volgens mij ben jij degene die hoge eisen aan zichzelf stelt,' zei hij voorzichtig. 'En misschien moet je eerst wel aan je zelfvertrouwen werken voordat je een relatie met wie dan ook kan aangaan. Tenslotte gaat het er niet om dat je bevestiging zoekt bij een ander, maar dat je bevestiging vindt in jezelf.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox moest lachen om Merrins middelvingeractie, al gaf hij hem toch een waarschuwende por tussen zijn ribben. Als Zebediah dit zag… Daar dacht hij liever niet over na. Dan had Merrin misschien geen vingers meer, binnenkort.
      Hij veerde op toen Merrin zijn plan om zijn gave verder te ontwikkelen vertelde. ‘Oh, dat zou zo super vet zijn! Dan kan je gewoon álles!’ Hij keek Merrin met fonkelende ogen aan. ‘Begin met mij!' Hij sprong op van enthousiasme. 'Onze gaven lijken op elkaar, dat zou moeten helpen! Je moet alleen wel heel goed de anatomie van het dier dat je wilt worden bestuderen, anders doet het pijn. Misschien kunnen we dat morgen gaan oefenen!’

[ bericht aangepast op 20 juli 2020 - 19:35 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik denk dat je het niet moet zien als opgeven. Ik denk dat we naast onze problemen ook nog wel aardig van elkaar verschillen," zei ze met een kleine glimlach. "En daarnaast je hebt een punt in dat laatste. Dat had ik zelf ook al bedacht. Ik denk gewoon dat ik er zelf nog niet helemaal klaar voor ben, ondanks dat Thor al bijna twee jaar geleden is. En..." Ze zuchtte even. "En ik wil hem gewoon niet nog meer pijn doen. Dat verdient hij niet." Ze haalde even haar schouders op.
      "Dank je, Adam. Ik had verwacht dat ik hier kwam zitten om naar jou te luisteren, maar je hebt juist mij geholpen. Ik zou je dolgraag een knuffel willen geven, maar ik denk dat ik je maar beter niet kan onderdompelen in spinnenbloed." Ze stond op van haar plek, en liet het stuk hout dichterbij zweven wat ze stiekem uit het bos had meegesmokkeld. "Ik kan maar beter gaan, voor Fox me nu ziet. Ik denk niet dat het handig is als we nu al met elkaar praten."

---

It's never gonna happen, Guys.

"Cool!" Het was dus geen verkeerd idee geweest om met Fox zijn idee te delen. En Fox had gelijk, hun gaven leken op elkaar. Dat zou vast moeten helpen en dat was nog veel handiger en slimmer dan zijn eerste idee. En hij hoefde niet met Yrla om te gaan! Win-Win. Grijnzend keek hij naar de jongen met de krulletjes naast hem en veranderde spontaan in Fox. Gewoon om even te voelen hoe het was om Fox te zijn. Hij hield de jongen naast zich goed in de gaten, stak uiteindelijk zijn schouders wat meer naar achteren en ging iets nonchalanter lopen dan hij normaal zelf deed. Het voelde gek om een ander loopje aan te nemen, maar dit is wat hij moest doen voor zijn gave lessen. Merrin sloeg een arm om de echte Fox heen. Ja, hij was blij dat het opgelost was tussen hen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Kris en Fox waren ook tegenpolen,’ zei hij aarzelend. ‘Om over Jester en Onyx nog maar te zwijgen. Zelfs Merrin en ik schelen op sommige punten ontzettend van elkaar. Maar goed,’ zei hij aarzelend. ‘Ik weet niet hoe sterk je gevoelens zijn. Als het niet de moeite waard is, moet je inderdaad ergens anders je energie in steken.’ Hij was teleurgesteld toen ze opstond. ‘Blijf je niet wachten op Merrin?’ Fox en hij bleven wel erg lang weg… en het benoemen van het spinnenbloed bracht zijn oude angst weer terug. ‘Misschien vindt Fox hem wel helemaal niet of is hij gewond geraakt… Je hoeft toch niet nú met Fox te praten? Hij begrijpt heus wel dat je je zorgen maakt om je broertje. Zeker nadat je een spin van twee meter hebt gezien.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wie weet," zei ze met een kleine glimlach. "Eerst moet hij me maar vergeven voor wat ik gedaan heb. Dan zien we wel verder."
      Zodra ze de angst in Adam zijn stem hoorde, glimlachte ze even naar hem. "Het zal vast goed met ze zijn. Fox heeft hem vast al gevonden en die kan Merrin vast beschermen van zo'n reuzenspin. Misschien was hij dieper in het bos dan we dachten. En de spin die we tegen kwamen was helemaal alleen, we zijn verder niets tegen gekomen. We kunnen ze bellen?" Ze wilde haar iNet uit haar zak halen, maar bedacht zich opeens dat ze die niet bij zich had. "Uh, ik heb geen iNet bij me. Maar we kunnen ook zeggen dat we nog een kwartiertje wachten en dan zelf gaan zoeken." Ze hield het houten bord in de lucht. "Ik kan een nieuwe truc," zei ze grijnzend.

---

It's never gonna happen, Guys.