[RPG • 0] Experium || 22 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 21 juni 2020 - 11:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Hij wilde me juist beschermen. Al was het niet zo’n handige manier.’ Hij was even stil. ‘Ik weet niet of het zijn bedoeling was om Jester zo publiekelijk aan te vallen op het moment dat hij me onderbrak. Ik denk dat hij me gewoon wilde waarschuwen en toen werd meegesleurd door zijn eigen gevoelens.’ Hij was even stil. ‘En ons met hun relatie bemoeien… dat ben ik niet van plan. Hij zei alleen laatst dat hij aan het veranderen was – door Jester. Het zou gewoon heel naar zijn als hij weer helemaal… blijft zoals hij vanavond was. Als Jester zijn lichtje was moet iemand anders het nu zijn,’ mompelde hij. ‘Maar het was lief dat je voor me opkwam,’ zei hij met een glimlach tegen Merrin. ‘Zo raar is die gedachte inderdaad niet, na wat hij tegen Jester zei…’ Ze zakten op de rand van Merrins bed neer.
      Dezi’s bed.
      ‘Misschien kunnen we morgen weer van kamer veranderen,’ zei Adam zacht. ‘Ik vind het nog steeds niet fijn, in de kamer slapen waar zij vijf jaar heeft geslapen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Met zijn allen was het zo gebeurd. De meeste vaat kwam gewoon in de keuken terecht, de vaatwasser die ze hadden was maar klein en kon niet alles aan. Maar in ieder geval de rest was weg van de tafels, wat overgebleven was was weggegooid. Morgen zou ze wel een doekje over de tafels halen. Ze liep naar Fox toe en stootte hem met een elleboog aan. "Bedankt voor je hulp vanavond. Totdat Tony de boel kwam verpesten, hadden we een leuk feest toch?" zei ze met een glimlach. Die zin voelde dubbel, want het was aan de ene kant wel erg leuk geweest, maar ook haar emoties hadden de hele avond op zijn kop gestaan. Ze keek even naar Fox zijn gezicht. "Gaat het wel?" vroeg ze onzeker. Hij leek niet helemaal zijn cheerful zelf te zijn.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire zuchtte. ‘Nou, het was in ieder geval een bewogen avond. Ik zit nu met een scheuring in mijn afdeling, ben ik bang. Vera en Serena maakten overduidelijk een punt toen ze weggingen. Ik heb me het afgelopen uur zo ongeveer constant afgevraagd of ik het wel kon maken om te blijven of dat het beter was om mijn afdeling bij elkaar te rapen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Bepaalde herinneringen zijn moeilijk te vergeten,’ mompelde Fox. ‘Maar maak je geen zorgen, uiteindelijk zakken ze wel weer weg. Deze jongen heeft gewoon wat slaap nodig. Heb al een paar korte nachten gehad.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Dat snap ik. Phone zal het vast fijn vinden weer terug naar haar eigen kamer te kunnen ook." Hij glimlachte Even kort en voor even viel het stil tussen hen. Merrin gebruikte de tijd om de woorden van Adam nog eens te overdenken en ergens voelde hij zich schuldig.
      Hij keek even twijfelend naar Adam. "Heb ik je te erg onder druk gezet om je verhaal te vertellen? Dat was niet mijn bedoeling namelijk. Ik wilde... Ik wilde gewoon dat je wist dat er mensen bereid zijn naar je te luisteren. En hoopte dat je op die manier erachter kwam dat je je nergens voor hoefde te schamen..." zei hij zachtjes. Hij keek naar zijn voeten. "Het voelt een beetje oneerlijk tegenover jou. Jij vertelt alles, en ik kan niet eens alles vertellen wat Damon me heeft laten zien. Vanwege..." Hij zuchtte eens diep. "Vanwege het feit dat ik het echt geheim moet houden dat ik mijn herinneringen terug heb."

---

It's never gonna happen, Guys.

"Ik weet wat je bedoeld," zei ze met een kleine glimlach. Ze vond het dapper dat hij zijn verhaal had gedeeld, misschien had ze het zonder de zijne de hare wel niet eens gedeeld. Ze wist wat hij bedoelde, ook zij was op. Ze trok voor een laatste keer hem in een knuffel. "Slaap lekker dan," zei ze met een glimlach. Ze liet de jongen los en ging met haar ogen op zoek naar Fayr. Die was bezig afscheid te nemen van de andere Lions. Dat moest ze ook maar doen en daarna heerlijk op bed gaan liggen. Ze verlangde er al naar om de kussens te voelen.

[ bericht aangepast op 18 juni 2020 - 18:36 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze keek even opzij naar Fire. "Ik denk dat je er goed aan gedaan hebt," zei ze met een glimlach. "Meer dan de helft van je house is namelijk ook blijven zitten. Zij hebben ook wat verschrikkelijks meegemaakt deze avond, en juist dat door een mede-huisgenoot. Ik denk dat als je weg was gegaan je het alleen maar nog erger had gemaakt. Want dan had de rest misschien het idee gehad dat je Tony steunde in zijn wraak." Ze keek even met een glimlach naar hem opzij. "Je hebt nog tijd zat om je house weer bij elkaar te rapen. Niet alles hoeft vanavond te gebeuren en ik had niet het idee dat welke Lion er ook nog zat, daar zat met tegenzin."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Het was mijn eigen keuze,’ zei Adam. ‘Ik ben blij dat Fox en jij me een duwtje in de rug hebben gegeven. Ik voel nog niet de opluchting waarop ik hoopte, maar ik hoop dat dat nog komt. En anders is het misschien wel evengoed goed geweest. Gewoon… Om te laten zien dat ik de anderen vertrouw.’ Hij draaide zich wat meer naar Merrin toe. ‘Ik begrijp wel dat je niet al je herinneringen kon delen. Eerlijk gezegd heb ik ook niet alles gedeeld, om dezelfde reden. Wil je me over je herinneringen vertellen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire glimlachte terug. ‘Ja, dat is natuurlijk wel waar. He tis voor velen goed geweest.’ Hij was even stil, dacht toen weer aan Jesters woorden. ‘Jester vertelde me dat Onyx een mes achter zijn matras, bij zijn kussen bewaart. Misschien kunnen we dat voor de zekerheid weghalen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Slaap lekker.' Hij liet haar weer los. Misschien dat het aan zijn gemoed lag, maar de knuffel voelde anders dan normaal. Afstandelijker. Toen hij zich omdraaide en naar zijn afdelingsgenoten liep en Emil zag, dacht hij weer terug aan die kus tussen Vienna en hem. Hij was toch wel benieuwd of dat iets voor de jongen betekend had en besloot het binnenkort maar eens te vragen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Ze liep naar Fayr toe en nam samen met het meisje afscheid van de andere Lions. Ze liep met hen mee de gang op en daar werd ze verrast door twee armen die op haar schouder gelegd werden. "Was je vriend erg boos op ons?" hoorde ze ineens fluisteren in haar oor. Vienna kreeg de kriebels van Emil zijn warme adem. Ze keek even achterom naar hem. "Ik heb geen vriendje," hoorde ze zichzelf terugkaatsen. Emil blikte even naar Yrla, die verderop in de gang stond en op het punt stond om naar boven te gaan. "Oh, Yrla en ik zijn gewoon vrienden," zei ze lachend. De jongen achter haar grijnsde. "Wel in dat geval." Emil drukte een briefje in haar handen, knipoogde naar haar en verliet al zwaaiend en als laatste van de Lions het gebouw.
      Een beetje perplex keek ze hem achterna, het briefje bijna brandend in haar handen. Nieuwsgierig opende Vienna het briefje wat hij haar had toegestoken. En voelde een blos op haar wangen ontstaan, toen ze zag dat er een nummer op stond. Zijn nummer. Met een hoogrode blos vouwde ze het briefje weer zo snel mogelijk dicht. Wat moest ze hier nu weer mee? "Volgens mij moet ik je in een kooi stoppen, al die jongens die opeens achter je aan zitten, dat kan niet goed zijn." Ze schrok zo erg van Yrla, dat ze bijna het briefje liet vallen. Haastig verstopte ze het briefje achter haar rug, al wist ze dat het allang te laat was. Yrla had het allang gezien. "Ik weet niet waar je het over hebt," zei ze met een blos op haar wangen. Yrla trok alleen een wenkbrauw op, al stond er een vermakelijke glimlach op zijn gezicht. "Als je maar voorzichtig bent," zei hij zachtjes. Hij drukte even een kus op haar voorhoofd. Het was iets wat Yral niet vaak bij haar deed, maar na zo heftige avond als vandaag. "Slaap lekker, Vie. Mocht je het nodig hebben, je mag me gewoon wakker maken als je dat wil."
      Vienna glimlachte naar hem, bedankte hem zachtjes en zwaaide even naar hem toen hij naar boven verdween. Op het moment dat Fayr naast haar kwam staan, voelde ze zich gek genoeg voor de tweede keer betrapt. En Vienna wist zich niet goed hoe houding te geven. Het briefje in haar handen brandde, maar ze wilde het nog niet aan Fayr laten zien. Die had ze eerst nog wat uit te leggen over Fox, voor ze samen enthousiast hierover konden zijn.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Uh ja, dat kan wel," zei hij ongemakkelijk. Hij wilde wel vertellen erover, maar wist niet zo goed waar te beginnen. Hij keek even naar Adam die net als hem een heftige avond, misschien nog wel heftiger had gehad. "Als je nog niet te moe ervoor bent? Anders kan het ook morgen hoor."

---

It's never gonna happen, Guys.

"Ik weet niet of Onyx dat dreigement echt meende, maar je weet het maar nooit met hem," zei ze zachtjes. De andere Lions kwamen naar buiten, afscheid nemend van de rest. Fersephone zwaaide ze even achterna en keek even afwachtend opzij. Fire ging niet mee met zijn house, ondanks het feit dat hij net gezegd had dat hij er misschien meer moest zijn voor zijn house. Ze zei er echter niets over, dit was Fire zijn eigen keuze. "Laten we voor de zekerheid inderdaad het maar weghalen. Ik denk niet dat Jester zo dom is om nu in Onyx buurt te komen, of dat hij überhaupt in zijn buurt wil komen. Maar het kan nooit geen kwaad," zei ze schouderophalend.
      Ze stond op van de bank, blij dat ze haar gedachten kon verzetten. Opgelucht dat ze met iets anders bezig kon zijn. Dat ze even niet aan Dezi hoefde te denken. Ze opende de deur naar de gang, waar ze nog net haar zus en Vienna naar hun kamer zag verdwijnen. Ook Nenya glipte voor haar langs de gang door, wat betekende dat ze nog alleen met Fire was. "Deze kant op," zei ze zachtjes.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had Damon opgepikt op de terugweg naar de Rhino's. Hij had voorzichtig moeten doen, ervoor moeten zorgen dat niemand hem zag. Maar zowel de Lions als de Panthers leken binnen veel te druk. En dus had hij Damon zonder problemen kunnen oprapen. Romeo moest grinniken om zijn vrolijke humeur. Het was zelfs zo erg, dat hij de gelukzalgheid van Damon al van een afstand oppikte. Toen hij hem aanraakte, overspoelde de gelukzaligheid hem, zo erg dat hij er duizelig van werd. Damon had zich flink laten gaan deze avond.
      Nu lag de jongen te kwijlen op zijn bed, nog altijd te draaien. Hij had goed geluk binnen gehaald, want de jongen was zo stoned als een garnaal. Romeo lag grinnikend op zijn eigen bed, opende het boekje wat hij eerder uit het kastje van Vienna had gejat. Hij bereidde zich voor op een hoop gelul, onzin en vooral veel emoties. Als ze goed geschreven waren, kon hij ze misschien voelen van het papier. Dat was waar hij nu de laatste tijd mee bezig was, in zijn laatste lessen. En hoewel hij er nog niet veel zin in had het boekje door te spitten, moest er toch iets bruikbaars voor hem in zitten om tegen Vienna te gebruiken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire nam zijn dreigement toch wel erg serieus. Gisteren had Onyx ook gezegd dat hij misschien nog weleens iemand zou neersteken, maar daar had nog een vleugje galgenhumor in gezeten. Deze keer niet. Haat was van ieder woord afgedropen.
      Hij liep achter Fersephone aan naar boven.
      ‘Waar is ie eigenlijk heen? Ging hij naar buiten of vinden we hem zo in zijn kamer? Want dan durf ik te wedden dat ik dat mes eerder in mijn borst dan in mijn handen krijg.’

---

Every villain is a hero in his own mind.