[Rpg • 0] Experium || 19 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze schoot in de lach, al kapte ze er meteen mee, toen ze doorhad wat ze aan het doen was. "Ik date nog steeds altijd alleen met jou, lekkerding. Ik had alleen Merrin beloofd dat ik zou helpen met zijn date voorbereiden, omdat hij in zijn rolstoel zit. Snap je?" Ze gaf hem een knipoog. Ze gunde hem een grote glimlach en keek hem met twinkelde ogen aan. "Maar wees maar niet bang, ik zorg ervoor dat onze date de leukste is."

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox was verrast door de opluchting die hij voelde en hij grijnsde scheef. 'Wat een lieve zus ben je toch. Ik wou dat ik er zo een had.' Hij gaf haar een schouderduwtje. 'Dus het is date night vanavond! Al hoorde ik dat die twee al een honk verder zijn dan wij.' Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx was compleet uit het veld geslagen door Jesters uitbarsting. Ten eerste begreep hij niet waarom Jester dacht dat hij zijn enige steun zou kwijtraken. Voordat ze een relatie met elkaar hadden – die ze notabene pas sinds eergisteren hadden! – was het toch ook prima gegaan? Waarom beschuldigde hij hem dan nu hiervan? Hij wilde Jester niet opgeven als vriend, niet als zijn maatje. Alleen om de jongens te beschermen had hij van intimiteit willen afzien – dat was alles. Gewoon terug naar hoe het voor dinsdag was gegaan. In plaats daarvan deed Jester alsof hij beweerd had dat hij hem nooit meer wilde zien.
      Het waren echter Jesters laatste woorden die als een vuistslag tegen zijn kaak waren.
      Jester wilde geen vrienden meer zijn.
      Jester, met al zijn verhalen over koeien in de Styx, over alle beloftes dat hij niet zomaar hun vriendschap zou opgeven, deed dat nu wel. Liet hem vallen. Net als Maaya – de reden was al net zo vaag.
      Omdat hij blijkbaar niet met Maaya mocht praten. Of dat in elk geval eerst aan de grote leider had moeten doorgeven. Hij begreep niet wat hij verkeerd had gedaan. Het was toch uit een goed hart, hij wilde toch gewoon twee kwetsbare jongens beschermen? Drie jaar van zijn leven waren een fucking nachtmerrie geweest en Jester wilde dat die jongens gewoon aandoen om wat – om hem nog te kunnen blijven zoenen? Meer zou er verdomme niet veranderen!
      Hij merkte dat zijn eigen woede en frustratie het nu van zijn ongeloof begonnen te winnen. Hij kwam overeind, balde zijn vuisten en sloeg tegen het hout, net zolang tot er een plank brak. Splinters staken uit zijn vingers en zijn knokkels maar dat kon hem geen moer schelen. Maaya mocht het voelen. Ze mocht het verdomme allemaal voelen.
      Hij bleef slaan tot Jesters woorden in zijn hoofd vervaagden, tot het bloed langs zijn armen stroomde en hij geen kracht meer in zijn armen had. Of niet alleen in zijn armen – in zijn hele lijf. Langs de wand van het hutje heen zakte hij naar beneden. Met zijn armen rustend op zijn opgetrokken knieën, verborg hij zijn gezicht in zijn elleboog.
      Hij kon het niet helpen dat een paar tranen zijn ogen ontglipten. Hij wilde het niet. Het was zijn eigen stomme fout, hij had nooit moeten geloven dat Jester anders was dan anderen. Met z’n gladde praatjes had hij hem uit zijn cocon gepraat, daar waar het veilig was, waar niemand hem wat kon doen omdat niemand wat om hem gaf en waar hij ook niets om iemand gaf. Maar hij had zich laten misleiden, had zich aangetrokken gevoeld door dat sprankje vriendschap, dat wat heel even zelfs meer dan dat had geleken. Bijna had hij zich een normaal mens gevoeld. Geen freak.
      En nu was hij weer keihard op zijn bek gegaan. Was hij weer helemaal alleen.
      Jester had een heel sociaal vangnet klaar staan. Yrla kon niet wachten om zich van zijn beste kant te laten zien, Vienna zou hem opvrolijken met grapjes, Persephone zou hem met een of andere droge opmerking helpen inzien dat hij niets miste.
      Jester liep verdomme te janken dat hij zijn enige steun zou kwijtraken. Wat een fucking bullshit. Hij had een hele afdeling die voor hem klaarstond, die hem zo graag als leider hadden gewild. Híj was degene die weer in zijn eentje achterbleef en dat was maar goed ook.
      Misschien zou hij nu eens fucking leren dat hij niemand kon vertrouwen en dat hij toch wel weer in zijn eentje zou eindigen.
      Hij wist niet eens waar hij het nog voor deed. Wie probeerde hij wat te bewijzen? Er was toch niemand die wat om hem gaf - fuck, hij gaf niet eens wat om zichzelf. Hij was een een stom experiment, de enige personen die hij ooit vertrouwd had, hadden hem laten vallen en hij twijfelde er niet aan dat hij over twee jaar naar de pijpen moest dansen van de klootzakken die hem hier in de eerste plaats hadden opgesloten. Hij kon er net zo goed een eind aan maken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Phone

"Wat hoezo ?" vroeg ze. Ze pakte automatisch de hand van Fayr vast en pas toen bedacht ze dat ze gisteren ziek was geweest. Ze keek even naar Fayr met een glimlach. "Met mij gaat alles goed hoor, maak je geen zorgen. Ik heb alleen..." Ze twijfelde even."Iets stoms gedaan."
      Phone keek Fayr direct aan, misschien moest ze de pleister er maar meteen af trekken. "Ik heb Fire per ongeluk ons geheim verklapt," zei ze zachtjes."Ik snap niet hoe," verdedige ze meteen zichzelf. "Maar het flapte er gewoon uit."

---

It's never gonna happen, Guys.

"Dank je," mompelde ze zachtjes met een blos op haar wangen. "Hoe bedoel je?" vroeg ze onschuldig, al had ze al een vaag vermoeden waar Fox op doelde.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox

'Ze hebben gisteren met elkaar gezoend. De sappige details weet ik niet,' gelukkig, want ondanks zijn grijns rolden er wel stenen door zijn maag, 'maar ik neem aan dat je die niet over je broertje wilt horen. Alhoewel, je bent de enige ervaringsdeskundige.' Hij kon het niet helpen dat hij moest lachen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

"Fox!" Zei ze quasi beledigd. Ze voelde een blos naar haar wangen stijgen. Ze gaf een kleine duw tegen zijn arm aan, en voelde de kriebels door haar arm trekken bij de aanraking. Ze lachte echter wel met hem mee. Daarna schudde ze haar hoofd.
      "Ik ben wat dat betreft blij dat Merr op jongens valt. Stel je voor dat het wat geworden was," Ze trok haar schouders rillend op. "De horror." Daarna keek ze Fox met een grijns aan. "Maar dit betekent wel dat ik Merr aan de tand moet voelen. Het kan niet dat ik dit van jou te horen krijg en niet van hemzelf."
      Ze liep op hem af en sloeg haar arm om de zijne heen, alsof ze bij hem inhaakte. "Kom op. We gaan die cupcakes maken," zei ze met een lach. Ze dwong hem zachtjes te lopen en trok hem mee naar de deur. Daar haakte ze bij Adam in op dezelfde manier. "Zijn jullie er klaar voor?"

[ bericht aangepast op 18 mei 2020 - 20:25 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam grinnikte om Vienna’s enthousiasme. Het was nogal een omschakeling naar hoe koeltjes ze zich eerst had gedragen, maar het deed hem heel erg goed en hij toonde Agami een grote grijns voordat hij haar ook meetrok. ‘Gaan we naar ons House?’ vroeg hij aan Fox. ‘Of mogen we eindelijk jullie heiligdom betreden?’
      ‘Dan trek ik wel bekijks als ik met de drie knapste Panthers kom aanzetten,’ grijnsde hij. ‘Als ze maar niet te veel van jullie aandacht stelen want er moet wel gewerkt worden.’
      ‘Praatjesmaker,’ zei Adam hoofdschuddend.
      Met zijn vieren verlieten ze de school. Fox had al ingrediënten klaarliggen, dus ze hoefden niet langs het winkeltje. Adam was stiekem wel blij dat Agami en Vienna bij hem waren toen ze de campus van de Lions binnengingen.
      ‘We gaan cupcakes maken,’ zei Fox vrolijk tegen Fire. ‘Help je ook mee?’
      ‘Alleen als je wilt dat ze pikzwart worden,’ zei hij met een grijns. Hij stak zijn hand uit en stelde zich aan hen voor, hoewel Adam vermoedde dat iedereen hem wel kende. Hij schrok een beetje van hoe heet zijn hand voelde en schaamde zich toen hij al weer heel vlug losliet.
      ‘8175,’ stelde hij zich ietwat onwennig voor, niet wetend hoe de jongen op zijn zelfverzonnen naam zou reageren.
      Fire gaf hem een knikje terwijl Adam een beetje beteuterd naar zijn schoenen keek, hij was nog niet vergeten hoe hij eergisteren de arena in had willen rennen en deze Lion hem daarvan weerhouden had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Fayr liet haar hand weer zakken. "Ons geheim- oh!" Ze schudde haar hoofd. "Ach, hij is onze bondgenoot nu toch? Hij staat aan onze kant, zo stom is het niet."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Phone

Ze was opgelucht dat Fayr zo reageerde. "Wel, we hebben het er niet over gehad. Dus tja..." Dit was het makkelijke gedeelte, nu dat andere nog.
      "Fayr, ik moet je iets vragen." Ze twijfelde even."Hoe goed ken je Romeo?" Vroeg ze aarzelend

---

It's never gonna happen, Guys.

      Ze bloosde. "Stukje bij beetje steeds beter. Eigenlijk spreek ik hem iedere dag wel. Hij is heel lief, maar plaagt me ook en laat me lachen." Fayr keek haar zus met een vrolijke blik aan. "Ik denk dat je hem we aardig zou vinden. Per slot van rekening is 'ie een Rhino, dus hij kan vast ook jouw scherpe humor wel hebben," grinnikte ze.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze keek onder de indruk naar Fire, die toch wel een kop boven haar uit stak. Vorige keer had ze op de veranda gestaan, waardoor zijn lengte haar niet zo opgevallen was. Zijn vurige ogen keken op haar neer, waar ze een vlammetje in zag branden. Onbewust zette ze een stapje achteruit. Ze wilde niet bij vuur in de buurt zijn. "Hi Fire," begroette ze hem kleintjes.
      Zijn aanwezigheid maakte haar lichtelijk nerveus, iets wat ze vorige keer totaal niet gehad had.

[ bericht aangepast op 19 mei 2020 - 6:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire glimlachte meelevend naar het meisje dat gisteren bewusteloos was geweest bij zijn binnenkomst. Hij had begrepen dat het een hallucinatie met vuur was geweest, dus hij had er eigenlijk best over in gezeten dat de Panthers terughoudender zouden worden, zeker nadat hij zijn krachten in de arena had moeten laten zien en de Panthers hun leider daar hadden zien neergaan. Vannacht had hij daarover gepiekerd, zich afgevraagd of dit een bewuste zet van de Rhino's was geweest om hun bondgenootschap stroever te maken. 'Hoe voel je je na gisteren?' vroeg hij op zachte toon, zodat zijn andere afdelingsgenoten die op de banken hingen het niet zouden horen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze had het niet verwacht, niet van hem. Hoe wist hij...? Ze dacht even diep na. Vaag stond het haar bij dat ze Fire de dag ervoor ook gezien had. Ze wist niet zo goed wat ze moest zeggen. Hij was oprecht met haar, maar ze had de jongen nooit eerder gesproken. Echter hij leek het wel oke met haar voor te hebben, want hij kwam ook samen met Tony en Astreal hun excuses aanbieden. "Het gaat wel," zei ze niet geheel naar waarheid. Ze wilde haar hart niet uitstorten voor een wildvreemde. Ook al leek hij een soort van bezorgd om haar te zijn. 'Beetje shaky nog." Dat kon ze wel zeggen toch?

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox was nogal verbaasd toen Fire al leek te weten wat er bij de Panthers was gebeurd. Hij had vast met Jester gesproken. Het gaf hem een goed gevoel, te weten dat beide afdelingen het bondgenootschap serieus namen.
      ‘Dat is begrijpelijk,’ zei Fire tegen Vienna. ‘Vuur kan heel naar zijn.’
      Hij richtte zich tot Agami. ‘Jij hebt gisteren je naam verdiend, is het niet?’
      ‘Oh dat is waar ook!’ Nu herinnerde Fox zich dat ook weer; Vienna had dat hem verteld. ‘Dan heb je nog een extra dikke Fox-knuffel tegoed!’ Voor het meisje kon protesteren, bedolf hij haar met een stevige omhelzing. Daarna keek hij haar grijnzend aan. ‘En? Wat is je naam?

[ bericht aangepast op 19 mei 2020 - 15:48 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.