[Rpg • 0] Experium || 19 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Nee," zei Jester en de stekende pijn in zijn borst veranderde in een vonkje woede. Hij duwde zich abrupt overeind en draaide zich naar Onyx toe. "Je maakte deze deal met Maaya niet met dit in gedachten. Om terug te gaan naar enkel vrienden en zelfs dat maar voor even, lang genoeg om van haar af te komen. Je wíst wat Maaya van je vroeg, je wist precies wat ze van je verwachtte dat je zou doen. Dit is wraak voor Ednoces en zij wil dat jij hetzelfde zou doormaken. En je ging akkóórd."
      Het is al besloten.
      De tranen stonden hem in de ogen, maar het snijdende gevoel van verraad ging dieper. Veel dieper. "Jouw oplossing voor dit alles, was de deal die je maakte en je vertelt mij er pas over als de afspraak al gemaakt is. Alsof dit- dit- dit alleen jouw keuze was. Het maakte je niet uit wat ik ervan dacht, je kon die keuze wel zonder mij maken. Je had naar mij kunnen komen, kunnen praten over de dingen waar je mee zat en de oplossingen die je niet zag zitten. In plaats daarvan ging je naar háár en bedenk je nu pas dat het anders had gekund."
      We houden van je.
      Jester zette een trillende stap achteruit, bij Onyx vandaan. "Je ging akkoord met de deal." Zijn stem brak en hij liep nog verder naar achteren, tot hij met zijn rug tegen de andere muur aan stond. "Ga weg." Verraad, woede, verdriet en spijt streden allemaal om voorrang en Jester wist niet wat er won. Misschien voor een van de weinige keren in zijn leven wilde hij alleen zijn. Alles wat Onyx deed of zei, maakte het alleen nog maar erger. "Ga wég," herhaalde hij schor. "Daar ben je goed in."

[ bericht aangepast op 18 mei 2020 - 11:07 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Het had helemaal niet anders gekund. Ik moest eerst weten of dit genoeg voor haar was, ik moest in haar ogen kunnen zien of ze het meende dat ze Merrin en Adam met rust zou laten. Had jij me alleen met haar laten praten? Echt niet. Ik had een één op één gesprek met haar nodig. Ik kan haar nog steeds een berichtje sturen dat ik mijn vriendje wil houden en dat ze de twee jongens dan maar lekker moet gaan terroriseren. Wil je dat soms? Ik weet dat je graag de held wil uithangen maar je kán niet altijd iedereen redden! Als ik één ding heb geleerd van deze hele klotevete is dat je soms je verlies moest nemen en deze keer doe ik dat, omdat ík zwakke plekken heb, mensen om wie ik geef, en zij niet! Ik verlies hoe dan ook als ik de strijd aanga! En het enige minpunt van deze oplossing is een paar weken geen relatie met jou. Nou ik heb wel ergere dingen doorstaan dan dat en ik dacht dat jij dat ook wel aankon. Maar best. Gooi onze vriendschap dan ook maar weg. Deze keer mag je zelf weggaan.’ Hij maakte een hoofdgebaar naar de trap. ‘Jouw keuze.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam glimlachte naar Fox toen hij hem zag. Zijn vrolijke lach was weer teruggekeerd, ondanks de pijnlijke onderwerpen waar ze vannacht over gesproken hadden. ‘Ja leuk,’ zei hij, direct aangestoken door zijn enthousiasme. ‘Al heb ik nog nooit cupcakes gebakken, dus ik kan niet beloven dat ik een goede aanwinst ben.’
      ‘Je bent in elk geval creatief, dat helpt,’ zei Fox met een knipoog. Hij keek afwachtend naar de andere twee.
      Agami schonk hem een glimlach en knikte. ‘Ja, leuk.’
      Pas toen Fox Merrin aankeek, realiseerde Adam zich weer dat het nog helemaal niet lekker ging tussen hen. Eigenlijk wilde hij geen tijd met Fox doorbrengen. Natuurlijk had Adam daar begrip voor, maar vanochtend had dat makkelijker geleken dan nu Fox ernaast stond.
      ‘Help je ook mee of heb je andere plannen?’ vroeg hij zo subtiel mogelijk aan Merrin. ‘Moet je nog trainen met Yrla?’ Dat was de afgelopen twee dagen na de lunch gebeurd, misschien nu na schooltijd? Of misschien wilde hij nog iets voorbereiden voor hun date, hij had geen idee. Hij durfde dat ook niet te vragen, misschien had Merrin gewoon iets simpels in gedachten en anders zou zijn opmerking misschien Fox kwetsen. Die wist dan wel dat ze elkaar leuk vonden en binnenkort elkaars vriendje zouden zijn als er niets misging, maar hij besefte wel dat het voor hem misschien pijnlijk was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was er niet helemaal gerust op, maar Nenya ging mee. En zijn zus. Hij vertrouwde die twee, dus als er al iets zou gebeuren, zouden zij er voor Adam zijn. Niet dat hij Adam niet vertrouwde, maar hij wilde hem meesturen met mensen van wie hij wist dat ze Adam geen pijn zouden doen. Er was dan gewoon iemand die klaar voor hem stond, als Fox echt iets flikte. Nu hij er zelf niet bij kon zijn. Al moest hij heel eerlijk bekennen dat hij het helemaal niet zo verschrikkelijk vond, hij wilde niet in een ruimte met Fox zijn, nog niet. "Sorry, maar ik heb inderdaad met Yrla afgesproken. De oefeningen gaan al steeds beter, zeker sinds de hulp gisteren. En daarna zou ik met Vie samen onze date voorbereiden. Ze heeft beloofd te helpen, omdat... Nou ja.." Hij rolde even heen en weer met zijn rolstoel. "Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik haar gevraagd heb, maar ik wilde je verrassen, dus ik had hulp nodig van iemand anders." Hij voelde een blos op zijn wangen stijgen. Misschien had hij dit eerst met Adam moeten bespreken. Was dat zo? Had dat gemoeten? Hij schonk de jongen een flauwe glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze hield hem gehaast aan bij de deuropening. De hele dag was ze volledig uit haar doen geweest. Ze wist niet goed wat ze moest doen, waar ze voor bang moest zijn. Een aantal keer was ze bijna in slaap gevallen, om weer de vlammen voor haar ogen te zien. En Maaya had het beloofd opnieuw te doen. Ze wilde niet opnieuw door die vlammenzee heen, ze wilde niet weer de pijn voelen, compleet van de wereld zijn. Of opnieuw zien hoe Thor vreemd gaat of hoe hij haar een nietsnut noemt. Ze moest met Yrla praten, weten wat er nu precies gezegd was. In de deuropening hield ze de jongen tegen.
      "Kan ik zo met je praten?" vroeg ze zachtjes. De blonde jongen keek even verbaasd naar haar op, maar zijn blik werd al snel een stuk zachter. "Ik heb Merrin beloofd dat ik hem eerst zou helpen met zijn oefeningen." Oh, dat stond eigenlijk niet in haar planning, maar ze had het geweten. Merrin had gisteren namelijk gezegd dat hij niet meteen uit school kon, omdat hij met Yrla op pad ging. Ze was het door alles vergeten. "Het hoeft niet lang te duren, ik wilde...." Ze keek even om zich heen en verlaagde haar stem. "Ik wilde alleen weten wat je tegen Maaya hebt gezegd."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Nee, natuurlijk vind ik het niet erg,’ zei Adam vlug. ‘Fijn dat ze je komt helpen. Zou waarschijnlijk een beetje gek zijn als ik dat deed,’ zei hij met een scheve grijns. Zijn blik gleed even naar Yrla toe, die in de deuropening stond. Hij vond het nog steeds niet fijn dat die twee samen tijd doorbrachten, maar het was goed om te horen dat de oefeningen steeds beter gingen. Yrla kwam in ieder geval zijn belofte na om Merrin te helpen en daar was hij blij om. ‘Dan eh, zie ik je weer bij het eten, denk ik?’ vroeg hij aarzelend. Het voelde gek om een middag zonder Merrin door te brengen, sinds hij hier op school zat was dat nog niet vaak gebeurd.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik denk het wel," zei hij met een flauwe glimlach. "Fijne middag en tot straks." Hij pakte Adam zijn hand en kneep er even in. Ergens had hij een zoen op zijn wang willen geven, gewoon omdat hij dat fijn vond en ten tweede stiekem om het even bij Fox erin te wrijven. Maar ze waren nog niet officieel en afgezonderd van Nenya wist niemand van hun kus.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij voelde zijn binnenste bevriezen. Hij trok Vienna iets uit de deuropening, zodat ze niet op het apengapen stonden van de rest. De andere Panthers hoefden niet mee te luisteren, hij wilde niet nog meer kwaad maken. Hij kon best begrijpen als Vienna dat was. "Ze heeft je opgezocht, is het niet?" Schuldgevoel overrompelde hem opnieuw. Maaya was hem twee stappen voor en hij hobbelde er achter aan. Hij voelde zich zo ontzettend stom. "Ik... Het spijt me, Vien." Zijn schouders hingen naar beneden en hij kon haar niet aankijken. "Ik... ik heb haar opgezocht. Ik dacht er goed aan te doen, verhaal te halen. Ik wilde je alleen maar beschermen. Maar in plaats daarvan bijt Maaya alleen maar harder terug. Ik... Het spijt me..." Hij wist niet iets beters te zeggen. Hij wist dat hij fout had gezeten, maar hij had nooit in kunnen zien dat Maaya zo zou zijn. "Je bent gewoon mijn beste vriendin, Vien. En je weet dat ik alles voor je doe."

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze zag het aan zijn gezicht, ze zag de schuld in zijn ogen, waar hij mee worstelde. Vienna kende Yrla te goed, ze waren niet voor niets vrienden. En om Yrla te horen zeggen dat ze nog steeds beste vrienden waren, gaf haar toch een kleine glimlach op haar gezicht. Ze waren de weken na zijn terugkomst nauwelijks met elkaar omgegaan, maar dit voelde toch wel weer fijn. Ze zagen elkaar weer meer, spraken elkaar meer. En er was dus niets veranderd. Het lag in ieder geval niet aan haar... Ze zuchtte diep. "Jij bent ook soms zo'n grote idioot soms," zei ze hoofdschuddend. Hoe kon ze hier nu boos op zijn? Als hij zijn excuses er voor aanbood. Ze wist hoe hij was, hij gooide zich soms in zeven sloten tegelijkertijd, met voor ogen dat wat hij deed goed was. Al wilde ze hem niet helemaal vrijuit laten gaan.
      "Ik hoop dat je het oplost, ik wil niet de dupe zijn van jouw stommiteit, hoor je me?" Yrla gunde haar een kleine glimlach. "Natuurlijk." Vienna keek hem nog even hoofdschuddend aan en trok de jongen toen in een knuffel. Het voelde fijn om even ergens hou vast aan te hebben. "Ik ben bang," mompelde ze zachtjes tegen zijn schouder, in de hoop dat alleen hij het hoorde. Dat die zin eruit kwam, zorgde alleen al voor een rilling over haar rug. Het zorgde ervoor dat haar paniek even kort werd aangewakkerd. Ze voelde hoe Yrla haar gezicht in zijn handen nam en haar verplichtte in zijn hemelsblauwe ogen te kijken. "Ik zal proberen er alles aan te doen om te voorkomen dat ze je iets doet. Dat beloof ik." Hij trok Vien nogmaals in een knuffel, voor hij haar losliet en met een glimlach afscheid van haar nam. Zelf ging ze even rustig op de tafel zitten, althans rustig in de zin dat ze niets deed. Want haar hoofd was nog altijd alles behalve rustig. Ze wist dat Yrla zijn belofte zou houden, ze hoopte alleen dat hij niet over lijken zou gaan.

[ bericht aangepast op 18 mei 2020 - 17:24 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Mijn keus?" herhaalde Jester. Diep van binnen begon er iets te gloeien en verjoeg het koude gevoel dat zich in zijn borst had genesteld. "Dat had het moeten zijn, ja." Hij kwam van de muur vandaan, zijn vuisten gebald. "Maar snap je het dan niet? Het enige minpunt aan je oplossing, is dat je hem pas bedacht toen je zag hoe ik reageerde. Wat ik er daarvoor van zou vinden dat ik mijn enige steun in de hele fucking wereld zou kwijtraken, daar dacht je niet aan. Je was bereid alles op te geven, míj op te geven!"
      JULLIE HADDEN HET BELOOFD!
      Onyx zat nog altijd op de grond, waardoor deze keer Jester eens boven hém uittorende. "Ik zou je vertrouwd hebben. Als jij zo fucking graag met Maaya had willen praten, had ik je laten gaan. Ik zou je geholpen hebben om deze list te bedenken, om haar een loer te kunnen draaien en haar te pakken op haar eigen woorden. Maar de énige reden dat deze 'oplossing' überhaupt zou kunnen werken, is omdat zij puur toevallig niet specifiek genoeg is geweest. Je zou het verdomme gedaan hebben!"
      We houden van je.
      Er rolde een traan over zijn wang, maar het kon hem geen flikker meer schelen. "Jij en Yrla kunnen misschien nog wat van elkaar leren. Jullie doen exáct hetzelfde." Jester maakte een minachtend geluidje. "Alleen deed Yrla niet nog achteraf alsof hij het nooit gedaan had." Hij draaide zich om en liep met stevige passen naar de trap. "Jij wil nog vrienden zijn? Flikker toch óp!" zijn stem sloeg over, maar Jester bleef niet wachten op een reactie. Zo snel hij kon rende hij de trap af, de toren uit en weg, weg, wég van Onyx. Weg van degene van wie hij zo zielsveel hield dat hij liever iedere dag een hallucinatie zou moeten doorstaan, dan dat hij hem zou verliezen. Weg van de persoon, die hem niet eens genoeg vertrouwd had om met hem te praten en hun relatie gezien had als onderhándelingsmateriaal en die hem gewoon helemaal alleen achter zou laten.
      KOM TERUG!
      De tranen stroomden nu over zijn gezicht, maar hij had de kracht niet meer om ze tegen te houden.

[ bericht aangepast op 18 mei 2020 - 17:33 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Klaar om te gaan gast?" zei hij tegen Merrin die bij de deur stond. De jongen in de rolstoel knikte hem alleen toe. Hij draaide zijn rolstoel van hem weg en rolde zelf in de richting van de gymzaal. Yrla haalde zijn schouders op en liep op een tergend langzaam tempo met hem mee. Hij twijfelde heel even, maar zei toen toch uiteindelijk. "Nog bedankt voor je cadeau, trouwens. Ik vond ze ontzettend leuk. Heb ze de hele dag gebruikt." Daar was geen woord van gelogen. Hij had het inderdaad stiekem een ontzettend leuk cadeau gevonden en ze die ochtend in zijn etui gedaan. Het was een cadeautje die hij van Vienna of Jester had kunnen krijgen. In plaats daarvan had Merrin ze gegeven en Yrla vroeg zich ineens af hoe de jongen hem zag.
      Vlak voor ze de gymzaal betraden, stuurde Yrla nog snel een bericht naar Jester.

Vienna weet het. Maaya... Kon er niets aan doen. Wat nu?"

Als Jes hem zou helpen denken, zou het vast goed komen. Dus hij zou vanavond op een plan voor Zebediah gaan wroeten en een plan voor Maaya. Dit werd leuk....
Hij legde de spullen voor Merrin neer, en net als de vorige twee keer begonnen ze in stilte. Ze begonnen met de oefeningen die onderhand al een soort routine begonnen te worden. "Je begint alweer sterker te worden," zei Yrla aarzelend. Hij kon het voelen, er was een verschil met gisteren en de dag ervoor.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox voelde zich een beetje ongemakkelijk toen hij wat woorden tussen Vienna en Yrla opving. Blijkbaar was dat haar beste vriend. Iemand die zodra hij de kans zag zijn nieuwe afdelingsgenoot de grond in had getrapt. Die hem had laten geloven dat het misdadig was om iemand van hetzelfde geslacht te vallen, die de reden was dat Adam zo’n paniekaanval had gekregen toen Fox hem mee uitvroeg. Die Adam had laten geloven dat ze hem dood wilden hebben.
      Kende ze die donkere kant van hem? Yrla was de reden dat de vriendschap tussen Merrin en Adam bijna voorbij was geweest. Haar eigen broertje. Of kon het haar niets schelen? Vond ze het normaal dat je je afdelingsgenoten zo discrimineerde? Hij schudde dat idee van zich af. Ze had zich juist laten zien als een heel gevoelig type, hij had geen enkele reden om haar zachte karakter in twijfel te trekken. Waarschijnlijk wist ze er niet eens van af – als Yrla nog een beetje fatsoen had liep hij niet echt te koop met het feit dat hij zulke dingen tegen anderen zei.
      Toen Yrla weg was, stapte hij naar de deuropening. Vienna zag er nog steeds aangedaan uit, hij wist niet goed wat er gezegd wat. ‘Ga je mee cupcakes bakken?’ vroeg hij. ‘Of had je andere plannen voor vanmiddag? Ik dacht – we kunnen wel een lading doen alvast. Adam en Agami helpen ook.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze schrok van Fox toen hij ineens in het lokaal verscheen. Ze kreeg echter een glimlach op haar gezicht bij het zien van hem. "Wel, ik heb nog een date voor te bereiden, twee dates zelfs," zei ze met een grijns. Ze kwam los van de tafel en ging naast hem staan. "Maar ik kan wel een uurtje helpen. Merrin is toch komend uur samen met Yrla aan het trainen, dus die heeft mijn hulp voorlopig nog niet nodig." En het zou een heerlijke, welkome afleiding zijn. Het kwam eigenlijk wel goed uit. Fayr was met Phone weg, dus kon zij op zich wel met de rest mee. En misschien kon ze deze gelegenheid wel gebruiken om Adam wat beter te leren kennen, ze voelde zich daartoe toch een beetje verplicht nu hij bijna Merrin zijn vriendje was.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox fronste. 'Twee dates?' Hij dacht aan Yrla, die net bij haar was weggelopen. Ze zou toch niet...? 'Wat is er gebeurd met één tegelijk daten?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Bezorgd keek Fayr haar zus aan. "Hoezo? Gaat alles wel goed met je?" vroeg ze en ze hief haar hand op om die tegen Phone's voorhoofd aan te leggen. Haar zus zag er niet heel vrolijk uit, misschien was ze te vroeg weer op de been, gisteren was het immers lang niet zo goed gegaan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.