[Rpg • 0] Experium || 19 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik heb er ook zin in! Ik ben benieuwd wat je hebt bedacht.' Eigenlijk was hij zelfs een beetje zenuwachtig. Wat natuurlijk stom was, want Merrin was zijn beste vriend en ze hadden al met elkaar gezoend. Maar wat als het nu opeens wel ongemakkelijk zou worden? Hij was nog steeds bang dat er dingen tussen hen zouden veranderen en dat hij zijn beste maatje zou kwijtraken, al durfde hij die gedachte niet te delen. Het was vast zijn eigen onzekerheid.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Stiekem heb je gewoon geen zin in geschiedenis :p
Zie ik je dan. Ik hou van je.
x

Maak je niet druk, had Onyx gezegd. Als het hier een keer sneeuwde, dan misschien, maar eerder niet. Zeker niet na Maaya. Jester hoopte maar dat zijn vriend zichzelf niet gek zou maken met schuldgevoelens en boosheid. Ze kwamen er wel. Hij stopte zijn iNet weg en noemde netjes zijn nummer op aan Yara, die — alsof ze wist dat het een positieve ochtend moest worden vandaag, en geen negatieve — kwam aanzetten met een hele bak fruit en yoghurt.
      Fayr stond een eindje achter hem in de rij. Jester ging naast haar staan en stak een stuk meloen in zijn mond. "Hé. Heb je een beetje kunnen slapen?"
      Het meisje glimlachte kleintjes en knikte toen. "Ja, ik gelukkig wel. Ben nog een beetje moe, maar ik heb het ook niet zo heftig meegemaakt zoals Vienna." Ze keek naar hem op en ze voelden allebei aan dat Fayr ook op Jester doelde.
      Hij stootte zachtjes tegen haar schouder. "Maak je geen zorgen, ik ben weer zo goed als nieuw." Hij gaf haar een knipoog en zweeg even terwijl ze van Yara haar ontbijt kreeg en ze samen richting de Panthers liepen.
      "Heb je al tegen Romeo gezegd wat er gebeurd is?" vroeg hij, zo neutraal als hij de vraag ooit maar over zijn lippen kon krijgen. Twintig tegen één dat Romeo er helemaal geen problemen mee gehad had, met het plan van Maaya. Tegen Fayr zou hij dat natuurlijk niet zeggen, maar zijn reputatie vertelde wat anders. Misschien had hij het zelfs aangemoedigd. "Maaya is immers zijn leider, vandaar," verduidelijkte hij nog.
      Over het wicht gesproken, ze zat niet in de eetzaal. Die realisatie ontstak een donker gevoel in zijn maag, al helemaal omdat er echt maar héél weinig mensen afwisten van die wachttoren en Onyx' grootste vijand daar helaas toch wel onder viel. Onyx die verdween omdat hij tijd voor zichzelf nodig had en Maaya die nergens te bekennen was. Recept voor problemen.
      Jester scheurde zijn blik weer los van de tafel met Rhino's en richtte zich weer op Fayr, die ondertussen was gaan zitten naast haar zus en geknikt had. Er was een vastberaden trekje in haar ogen verschenen en ze keek hem onbevreesd aan. Ineens leek ze veel meer op Fersephone dan normaal.
      "Ja, gisteren al. Hij kwam zelfs nog even langs, om te zien of alles wel oké was."
      "Hij kwam langs?" herhaalde Jester fronsend. Een twééde Rhino in hun campus en hij had er niet vanaf geweten? Granted- hij was een beetje van de wereld geweest, maar leuk vond hij het alsnog zeker niet.
      "Ik had hem op aanraden van Phone gebeld, om Maaya op te halen, weetjewel. Uiteindelijk bracht Fire haar al weg voordat hij de kans kreeg, dus toen ging hij maar bij mij kijken hoe het ging. Hij heeft zelfs Vienna nog geholpen met zijn gave, zodat ze tenmiste kon gaan slapen. Ze was eerst nog helemaal in shock."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Zij zijn niet mijn zwakke plekken," zei hij hoofdschuddend. "Maar iemand die niemand heeft waar hij ook maar iets om geeft of niemand heeft die voor haar door het vuur wil gaan, zal nooit begrijpen dat vriendschappen je alleen maar sterker maken." Hij was het zat, hij kon nu inzien dat dit meisje het niet eens waard was om een gesprek mee te voeren. Opeens drongen de woorden van Jester bij hem door, dat hij beschermend was over zijn vrienden. En voor het eerst was hij nu blij met het feit wat Jester verteld had. Hij stond op en stroopte zijn mouwen door. "Oh, en ik kom mijn beloftes altijd na." Hij ging recht voor Maaya staan en haalde opeens in super snelheid uit. Hij sloeg haar keihard in haar maag, waardoor het meisje met haar rug tegen de muur aan sloeg. "Die was voor de Panthers. Blijf uit hun buurt." Hij draaide zich om en liet het meisje zo achter. Hij liep terug naar de eetzaal, in de hoop Phone daar nog te treffen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het deed pijn ja. Maar ach – pijn had haar nooit dwars gezeten. Dat ging vanzelf weer weg. Een tijdje leunde ze tegen de muur aan, het feit dat Onyx hetzelfde voelde maakte het alweer meteen een stuk beter. Ze grijnsde. Eens zien of hij straks nog steeds vond dat dat grietje geen zwakke plek was. Blijkbaar onderschatte die jongen hoe het was om je maatje te zien lijden. Misschien kon ze zelfs een afkeer voor hem aanwakkeren, zeker met een beetje hulp van Romeo. Ze liep naar buiten toe – een beetje frisse lucht na zo’n klap kon geen kwaad. Vanaf een afstandje zag ze Vienna al zitten, samen met Zebediahs speeltje. Nou, dat was best een interessante combinatie. Beiden waren door hun liefjes belazerd. Ze liep naar het tweetal toe. ‘Yrla vond volgens mij dat je je een beetje aanstelde gisteren,’ zei ze liefjes. ‘Hij daagde me in ieder geval uit om je nog een hallucinatie te geven. Dus ik vraag me af hoe ik de volgende keer meer indruk kan maken. Zie je je liever je vriendje weer vreemdgaan? Of…’ Haar ogen rustten op Fox. ‘Wordt je liever aangevallen door je vriendje?’ Ze grinnikte toen ze de jongen zag verstijven. ‘Een beer was het toch, Foxie? Of zullen we deze keer een leeuw doen? Ik denk dat ik wel een mooie combinatie van deze... onvergetelijke momenten kan creëren. Met de groetjes van Yrla, natuurlijk. Het is wel een mooi eerbetoon aan mijn voormalige afdelingsgenoten, vinden jullie ook niet?'
      Ze bleef niet staan voor een antwoord, maar stapte weer naar binnen toe en ging op zoek naar het juiste lokaal.

[ bericht aangepast op 16 mei 2020 - 23:46 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

De woorden staken. Het ontketende een wervelwind aan emoties, maar hij drukte ze opzij en sloeg een arm om Vienna heen. ‘Trek je er niks van aan. Ze probeert ons alleen maar op de stang te jagen en een reactie uit te lokken. Gewoon goed je raam dichtdoen ’s nachts en de deur op slot doen en geen enkele Rhino in je buurt laten.’

[ bericht aangepast op 17 mei 2020 - 0:04 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vloekend drukte Onyx zijn rug tegen het hout toen er opeens een hevige pijn door zijn buik flitste en hij naar adem snakte. Tering – hij moest echt van die klotebloedband af. Hij kneep zijn ogen dicht, zag even sterretjes. Hij trok zijn iNet weer uit zijn broekzak en drukte zijn elleboog tegen zijn maag. Ik zeg het niet graag, maar zorg even dat ze dat kutwijf nog een beetje heel laten, iemand heeft haar net een dreun gegeven die ik zelfs in m’n haarwortels voel. Persephone of Yrla, gok ik?

Hij verzond het berichtje naar Jester en opende toen een bericht naar Maaya. De laatste keer dat hij dat had gedaan was jaren geleden en hij weerstond de neiging om het gesprek terug te lezen. Ik wil met je praten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Creepy Romeo was in hun campus geweest. Reden voor zorgen, zeker omdat of Fersephone, of Fire of Onyx hem naar binnen had moeten zien gaan, maar geen van hen daar iets van had laten blijken. Zeker de twee jongens waren zelf ook prima op de hoogte van Romeo's reputatie en zouden hem toch echt niet gewoon naar binnen hebben laten wandelen?
      Goden, ze moesten hier echt afspraken over gaan maken. Jester haalde een hand door zijn haren. "Aardig dat hij Vienna geholpen heeft," zei hij met tegenzin. Zijn blik gleed naar Fersephone, die over het algemeen een stuk minder goedgelovig was dan haar wederhelft en hij vroeg zich af of zij wel open zou staan voor de verhalen die hij gehoord had over Fayrs vriendje. Jester twijfelde er eigenlijk niet aan of Zebediah's BFF had een heel ander motief voor het helpen van Vienna, maar gedane zaken namen geen keer. En misschien kon hij nog proberen de schade wat in te dammen en er zelfs zijn voordeel mee doen. Hij wilde weten hoe Romeo's gave werkte en Vienna had ervaring uit de eerste hand.
      Een gesprek met haar had het juist tot zijn prioriteiten-to-do-lijst gehaald.
      Voordat hij nog iets kon zeggen, trilde zijn iNet bij zijn elleboog. Onyx. Iemand had Maaya geslagen en hard ook. Betekende in ieder geval dat die heks niet nu zo erg met Onyx' hoofd liep te kloten dat Jester naar het middelpunt van de aarde moest om zijn vriend weer op te graven. Hij keek even op naar Fersephone en blikte toen de zaal rond.
      "Hebben jullie Yrla toevallig al gezien vanochtend?" Hij klikte op verzenden en duwde zijn iNet weer in zijn zak.

On it.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze hoorde de tegenzin in zijn stem wel en herinnerde zich de vorige keer dat Jester en Romeo elkaar gesproken hadden. Fayr stond op het punt om Romeo te verdedigen, toen Jester afgeleid werd door zijn iNet. Een tikje ongemakkelijk nam ze maar weer een hap van haar broodje. Romeo was heus geen slecht persoon. Hij had Vienna geholpen, was speciaal voor haar in het midden van de nacht zijn bed uit gekomen, keurde Maaya's acties helemaal af en was ontzettend lief voor haar. Hij kon er toch ook niets aan doen dat hij toevallig in dezelfde afdeling zat als dat gemene meisje?
      Bij Jesters vraag was ze al begonnen met haar hoofd te schudden, toen de blonde jongen net de zaal in liep. Fayr knikte richting de ingang. "Hij komt net binnen," zei ze rustig.
      Jester draaide zich om, bedankte haar vluchtig en stapte van de bank af om richting Yrla te lopen. Fayr keek hem na, met een onaangenaam gevoel in haar maag. Ze vertrouwde Jester echt, maar ze snapte niet waarom hij niets van Romeo moest hebben. Hadden ze ooit ruzie gehad ofzo? Zelfs Romeo had al opgemerkt dat Jester hem blijkbaar niet mocht en Fayr had ergens de indruk gekregen dat het ook wel een beetje wederzijds was. Maarja, sommige mensen mochten elkaar gewoon niet, toch? Romeo verdiende echt een kans.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hoe...? Vienna staarde geschrokken voor zich uit. Maaya... Hoe? Kon ze dat echt?! Nee, Maaya wist niet wat er precies gebeurd was. Ze wist de woorden niet... Thor zijn gezicht verscheen voor heel even voor haar netvlies, ze hoorde zijn gelach in haar oren. NEE! Nee, dit had ze achter zich gelaten! Vienna sloeg onbewust haar handen voor haar oren en toen ze opeens een arm om haar schouder voelde, trok de rilling van de schok door haar rug heen. Ze keek geschrokken opzij, maar zag niet daar het welbekende blonde gezicht, maar een vriendelijk gezicht met kleine krulletjes. Fox, niet Thor. In een opwelling sloeg ze haar armen om zijn nek en trok de jongen in een stevige knuffel. Maaya had ook lelijke dingen gezegd over hem. Ze begreep er niet veel van, ze kon zich niet voorstellen dat Fox iemand zou aanvallen. Dat was wat Maaya zei toch? Ze had alleen wel een ding duidelijk. Wat er ook gebeurd was, het had vast met Zebediah te maken.
      Fox had gezegd er niets van aan te trekken, maar Vienna wist dat het lastig zou worden. Om een of andere reden zat Thor al meer weer in haar hoofd de laatste tijd. Waarschijnlijk had het te maken met het feit dat ze opnieuw verliefd was geworden, op een persoon die ook met een ander aan het rommelen was. En terwijl Fox daar alle recht tot had, was dat in Thor zijn geval niet zo. "Dank je," mompelde ze tegen zijn schouder. Ze durfde Fox niet zo goed aan te kijken, ze durfde niet in zijn ogen te kijken die zo overheerlijk waren. Want nu ze haar gedachten nog eens naliep, kwam ze tot nog een schokkende ontdekking. Fox had haar hart al gestolen, voor het eerst sinds Thor was ze echt weer verliefd op iemand. En ze wist niet of ze daar zo blij mee was...

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij schudde zijn hoofd. Ergens had hij het gevoel dat hij nog niet van Maaya af was. Hij had in ieder geval laten zien dat hij niet zomaar met hem liet kennen, maar haar woorden joegen hem meer angst aan dan hij wilde toegeven. Wat als ze echt achter Jester of Vienna aan ging? Jester kon haar nog wel hebben, maar Vienna? Hij vreesde voor haar.
      Terug in de eetzaal zag hij dat Jester op hem af kwam lopen. Sinds dat hun vriendschap nog steeds niet als dat van ouds was, kon dat maar een ding betekenen: problemen. Yrla toverde echter een glimlach op zijn gezicht en keek zijn voormalige beste vriend aan. "Goedemorgen. Hoe voel je je?" Eerst zelf maar een vraag stellen, dan was de schade vast minder.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester glimlachte half terug en ze liepen samen een stukje bij de ingang vandaan. Als Yrla inderdaad de heks geslagen had, dan was ze vast niet ver weg en als ze naast de muur stonden te praten, kon het wicht ze tenminste niet plotseling verrassen. Hij wuifde Yrla's vraag weg.
      "Verrassend goed, haast geen kater zelfs, denk dat ik daar Fayr voor mag bedanken. Net langs Cackle geweest zelfs voor m'n gave." Hij keek even langs Yrla's schouder, maar het rossige meisje was nergens te bekennen. "Heb je Maaya al gezien?" vroeg hij, met gedempte stem. Het werd een beetje tricky om aan Yrla uit te gaan leggen waarom het een slecht idee was om Maaya in elkaar te slaan, zonder Onyx' geheim prijs te geven, maar hij zou het in ieder geval proberen. Als het Yrla geweest was die haar had geslagen. Er waren vast genoeg mensen die zin hadden om het kreng flink pijn te doen. Hoewel Yrla wel één van de hoofdverdachten was.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij knikte goedkeurend. Jester leek weer de oude te zijn, dat was in ieder geval een opluchting. Nu Vienna nog. Hij herinnerde zich niet dat hij haar al gespot had vanmorgen en zojuist had hij gezien dat Fayr alleen aan de tafel zat. Waar was het meisje?
      Bij zijn volgende vraag keek Yrla op naar de jongen beneden hem. Hij kwam net van Maaya af, hoe...? Yrla wist zeker dat Jester geen gedachten kon lezen... En hij was er niet geweest, toen hij wegliep met Maaya. Hij keek op naar Phone verderop de tafel. Misschien had zij het verteld, al leek hem dat stug. "Misschien, hoezo?" vroeg hij argwanend. Oke, de problemen waren duidelijk voor hem. Jester kwam hem vast een lesje lezen, dat was wel het laatste waar hij zin in had.

[ bericht aangepast op 17 mei 2020 - 14:03 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

De argwaan in Yrla's stem was onmisbaar. Dat betekende dus dat hij haar wel degelijk gezien had en waarschijnlijk ook degene was die haar die dreun gegeven had. En zich nu waarschijnlijk afvroeg hoe in hemelsnaam Jester daar vanaf wist, want gedachtelezen was zijn gave niet en hij was er ook niet bijgeweest. Dus die kant op kon hij het niet aankleden, niet zonder die bloedband te moeten noemen.
      Hij moest het over een andere boeg gooien en zocht Yrla's blik. "Omdat, hoe kut het ook is, we haar het gevoel moeten geven dat ze gewonnen heeft." Hij haalde een hand door zijn haar en mompelde zachtjes een vloek. "Voor nu. De fucking bitch had met haar tengels van de Panthers af moeten blijven, maar nu ligt de bal bij ons. En we hebben een plan nodig — een wáterdicht plan — om ervoor te zorgen dat dit niet nog eens gebeurt, en daarvoor hebben we iedereen weer op volle kracht nodig. Phone was er niet bij, met de hallucinatie, maar Fayr wel. Als die besluit als wraak voor haar zusje in d'r eentje achter Maaya aan te gaan — of ze wint of niet — haalt Maaya nog harder uit zodra ze terugslaat."
      Dat was allemaal helemaal waar. En er was een reden dat Onyx ook meteen aan Phone dacht zodra Maaya een hengst kreeg. En het was óók nog eens waar dat Phone wel eens het heft in eigen handen zou kunnen nemen en dat moesten ze echt ten alle tijden voorkomen. Anders had hij dadelijk een hoopje as over als vriendje, en verloren ze nog een afdelingsgenoot omdat dubbele moord toch nét iets te ver ging voor Experium's losse regels.
      Dat dit net zo goed sloeg op Yrla, zou Jester niet moeten weten. Niet kunnen weten. Dus hopelijk zou Yrla niet geïrriteerd weglopen omdat Jester hem de les las, maar juist het tegenovergestelde en helpen om inderdaad Phone en Maaya maar even uit elkaar te houden. En daarbij Yrla zelf ook. Nu vroeg hij om hulp, in plaats dat hij een nieuw verwijt Yrla's kant op slingerde. Of hij gelijk had of niet, Jester hoefde niet helderziend te zijn om te bedenken hoe de jongen daarop zou reageren.
      Jester keek Yrla weer aan en trok een zuur gezicht. "Geloof me, als intimidatie en bedreigingen op dat kreng zou werken, dan zaten we nu niet in deze shit," ging hij verder, nog altijd zacht om ongewenste aandacht te vermijden. "Onyx en zij hebben een vete. Al jaren en als iemand eng genoeg is om een ander te intimideren, dan is hij het wel. Zij is alleen net zo eng terug, dus dat schiet niet op. Daarom... zou je me willen helpen Phone een beetje in de gaten te houden?"
      Jester wierp een blik richting de panthers. "Onyx is er vandaag niet en volgens mij luistert ze sowieso gemakkelijker naar jou dan naar mij." Hij haalde even zijn schouders op. "Jullie zijn allebei beschermend ingesteld. Als jij het zegt, is de kans groter dat ze zich werkelijk kalm houdt en afwacht. Eerst een plan, zorgen dat ze ons niet kan deren en dan pas maken we onze move. Nenya houdt de toekomst in de gaten, dus als ze iets probeert, weten we het voordat ze er zelf überhaupt aan denkt." Jester viel stil en keek Yrla recht aan. "So. You in?"

[ bericht aangepast op 17 mei 2020 - 14:13 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Oke, die had hij niet aan zien komen. Jes vroeg hem om hulp? Sinds wanneer was hij weer zo in het aanzien dat Jes hem om hulp vroeg? Onyx moest toch alles voor hem oplossen tegenwoordig? Onyx is er vandaag niet... Die zin stak hem ontzettend. Dus omdat Onyx er niet was, kwam hij maar naar zijn oude beste vriend toe. Natuurlijk, als hij zijn hulp nodig had, kwam Jester wel ineens opdagen. Zodra hij dat niet nodig had, was hij weer net zo grijpbaar als de mist. Het herinnerde hem eraan dat hun vriendschap nog niet altijd was zoals hij het wilde. Hij had geprobeerd Jester ruimte te geven, niet tussen hem en Onyx te komen. Maar misschien moest hij een andere aanpak kiezen om zijn vriend terug te winnen.
      Hij keek op naar Phone aan tafel, het meisje zat geamuseerd met haar zus te praten. Om heel eerlijk te zijn had hij nog niets bijzonders aan haar gemerkt deze morgen. Ze was vrolijk en opgewekt geweest en hij had een vaag vermoeden dat dat te maken had met een blondharige jongen. Hij sloeg zijn armen over elkaar. "Ik vraag me af of Phone naar iemand luistert, en zeker niet naar mij. Maar ik kan het proberen," zei hij met een knikje. Zijn ogen gleden even over de tafels heen en hij spotte de Lions leider aan de tafel van de Lions. Wat had hij dat Yrla niet had? "Je kan het ook nog altijd aan haar nieuwe vriendje vragen," zei hij met een bittere stem, waar hij de jaloezie niet helemaal uit kon weren. Yrla keek terug naar Jester. Als hij echt vrienden met hem wilde zijn, dan kon hij misschien maar beter eerlijk zijn. Hij voelde zich schuldig, omdat hij zich al had laten gaan tegenover Maaya. Maar dat had hij niet kunnen weten, hij kende Maaya niet. En had zelf al onder levende lijve ontdekt dat Maaya inderdaad niet vatbaar voor bedreigingen was. Dit had Jester wel even eerder mogen vertellen, voor hij met Maaya ging praten...
      Hij zuchtte. "Jes, het spijt me. Maar ik heb me al laten gaan. En net ondervonden wat je zegt," zei hij zacht. Hij keek even naar Jester en besloot zijn eigen woorden tegen hem te gebruiken. "Het is zoals je gisteravond zei, ik ben beschermend over jullie en Maaya had precies de twee mensen te pakken waar ik veel om geef. Ik kon mezelf niet tegenhouden..."

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla's eerlijkheid had hij niet verwacht. Hij was er wel blij om, want dat betekende dat hij zich niet afvroeg of Jester van te voren al wist wat er gebeurd was. Het geheim van de bloedband was veilig- voor zolang die überhaupt nog zou bestaan. Dat ding verbreken zou hen zoveel meer bewegingsvrijheid geven. Niet alleen hoefden ze zich dan geen zorgen meer te maken om Maaya's welzijn, maar ze namen haar de troefkaart uit handen die ze nooit meer terug kon krijgen.
      "Die uitwerking heeft ze op meer mensen," zei hij toegeeflijk. Hij had ook niet veel anders verwacht als reden om Maaya te slaan. "Daarom werken plannen vaak beter als ik ze maak, remember?" Jester wist zelfs een scheve grijns om zijn lippen te krijgen, ondanks alles. "Bovendien durf ik te wedden dat ze niet op zijn minst onder de indruk was en waarschijnlijk nog altijd denkt dat ze beter is dan iedereen." Hij knikte even. "Oké, daar moeten we dus rekening mee houden. Ze is waarschijnlijk weer op oorlogspad. Crossed fingers dat ze mij pakt en niet Vi." Die laatste had Rómeo's hulp nodig gehad en ondanks zijn exponentieel groeiende afkeer voor vuur, had hij liever dat hij er nog eens doorheen moest dan Vienna. Hij kon er immers iets tegen doen en zij niet.
      "Met een beetje geluk kunnen we op tijd een plan verzinnen en terugslaan voordat zij haar nieuwe dreigementen weer tot uitvoering brengt.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.