[Rpg • 0] Experium || 19 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Thor? Hij moest even zijn hersenen pijnigen om bij de herinnering te komen. Maar hij kon er niet bij? "Thor?" vroeg hij dan ook. "Wat heeft die idioot - oh.... " Er kwam een grijns op zijn lippen, terwijl hij zich opeens herinnerde hoe de krachtpatser het meisje totaal de grond in geboord had. Haar emoties waren heerlijk geweest, alsof hij het verdriet kon oppakken en als een ijsje kon opeten. Dit werd interessant, waarom had hij dit niet eerder bedacht? En waarom was hij eigenlijk niet eerder op Vienna afgestapt? Ze leefde op zo'n intense manier, hij had er al veel eerder lol in kunnen hebben. "Oh, ik wil haar met alle liefde opvangen. En voor Fox dwars zitten, ben ik altijd in."
      De jongen liep over van emoties, het was altijd heerlijk om bij hem in de buurt te zijn, om de angst te voelen die de jongen voor hem had. Soms mochten de emoties dan teveel zijn, maar aan de andere kant kon Romeo genieten van andermans angst, woede of verdriet. Het rook altijd zo heerlijk.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Gezellig," zei ze, terwijl ze hem met een glimlach aankeek. Ze verlieten het Lions house en even keek ze naar hem om. Eigenlijk was het verband om zijn armen haar niet eerder opgevallen. Ze vroeg zich af hoe hij eraan kwam, maar vroeg er niet verder naar. "Heb je hulp nodig daarbij?" vroeg ze zachtjes. "Het lijkt me lastig om met een hand te doen."

---

It's never gonna happen, Guys.

"Weet je zeker dat je wil dat ik help? Je weet dat ik geen groene vingers heb," zei ze met een grijns. In haar eerste jaar van haar gave kon ze geen plant aanraken, zonder hem per ongeluk direct te laten verwelken. Dat was tegenwoordig gelukkig wel anders. "Maar best, kom op dan." Het werd gewoon een zussenmiddag deze middag.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Nee dat lukt wel hoor,’ zei Adam vlug en hij glimlachte zo overtuigend mogelijk. Hij wilde niet dat ze zag wat hij zichzelf had aangedaan. Hij had het zelfs altijd verwisseld als Merrin het niet kon zien. ‘Ik ehm – ik wilde eigenlijk iets bekennen. Ik weet dat het mijn zaken niet zijn, maar het voelt niet goed om het niet te zeggen.’ Hij haalde even diep adem en keek Vienna van opzij aan terwijl ze over het pad naar hun campus liepen. ‘Eergisteren hadden Fox en ik een soort van date. Ik dacht vriendschappelijk – maar hij dacht meer. En nu hoorde ik dat hij ook met jou date en… en ik wilde toch dat je het wist. Dat hij mij ook… leuk vindt.’ Meer dan leuk vond, maar dat durfde hij niet te zeggen. Hij wilde haar niet kwetsen. ‘Ik weet niet of jullie daar iets over hebben afgesproken en het gaat mij verder ook niet aan… maar ik bedacht me dat ik het wel moeilijk zou vinden als Merrin gisteren nog met iemand anders gedatet had en dat ik het dan ook wel had willen weten.’ Hij beet nerveus op zijn lip, hopend dat het meisje niet boos werd.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Maaya grijnsde. 'Laat maar weten als je een hallucinatie kan gebruiken.' Ze wilde niet te veel op de voorgrond staan, ze had Onyx beloofd zijn afdelingsgenoten met rust te laten. Maar een klein beetje verbeelding hier en daar - dat kon geen kwaad. Dat was gewoon grappig. Niet traumatiserend.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze glimlachte naar de jongen naast haar. Ze had het om een of andere reden niet van hem verwacht. Opnieuw besefte ze zich dat ze niet boos op Adam hoefde te zijn, dat hij gewoon aardig was en daardoor mensen blijkbaar voor hem vielen. Ze zuchtte. "Ik weet het, maar lief dat je me - Uhm - op de hoogte stelt." Ze keek even naar Adam die naast haar liep. "Fox heeft me verteld wat er gebeurd is en dat het - Uhm - niet zo'n succes was. Hij probeerde me weg te duwen, niet omdat we het niet leuk hadden, maar om.." Hoe moest ze dit zeggen? "Hij zat een beetje met zichzelf in de knoop." Dat was een veilig antwoord.
      Ze keek weer vooruit en zuchtte. "Het is pas onze tweede officiele date vanavond. We hebben elkaar vorige week leren kennen op de eerste date, dus jullie date kwam ineens tussendoor. Vanwege de reden dat je eerst niet op jongens zou vallen en later wel?" Ze keek hem even vragend aan en schudde daarna haar hoofd.
      "We zijn gewoon nog bezig met elkaar te leren kennen," zei ze schouderophalend. "En we hebben afgesproken dat als hij gevoelens krijgt voor iemand anders of zoent met iemand anders, dat hij dat direct vertelt. We moeten gewoon eerlijk zijn." Ze keek hem glimlachend aan. "Al zou ik het wel jammer vinden als hij voor wat anders zou kiezen, we hebben het gezellig." Ze viel even stil, waarbij ze naar de jongen naast haar keek. Ze had hem echt verkeerd ingeschat.
      "En jij? Zin in je date met Merr vanavond?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam was opgelucht dat Vienna al op de hoogte was. Haar laatste woorden lieten hem wel een beetje twijfelen, aangezien Fox wél gevoelens had en hem wel had gezoend, maar hij besloot dat hij het moest laten rusten en dat het verder iets tussen Fox en Vienna was. Toen ze over zijn eigen date begon, sprong zijn hart op en een glimlach verspreidde zich over zijn gezicht.
      ‘Ik heb er heel veel zin in!’ zei hij opgetogen. Al was hij ook best wel zenuwachtig, maar dat durfde hij niet te zeggen. Dat kwam vast raar over, aangezien ze beste vrienden waren. ‘Ik heb gisteren een tekening voor hem gemaakt.’ Hij wist niet waarom hij dat zei en hij voelde dat hij een kleur kreeg. Hij beet nerveus op zijn lip. ‘Omdat ik een soort verrassing wilde hebben. Ik hoop maar dat hij dat niet uhm, kinderachtig vindt ofzo.’ Plotseling ging hij daar heel erg aan twijfelen. Een tekening voor iemand maken, deed je dat niet als je acht was? Voor je vader of je moeder? Je opa of je oma? ‘Denk je dat dat stom is?’ vroeg hij zacht. Ze was zijn zus – misschien dat zij dat wel aanvoelde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Stom? Doe normaal! Dat is toch vet lief!" zei ze met een grijns. "Je hebt er tijd in gestoken om er eentje te maken, daar gaat het om toch?" Ze keek hem even aan, hij leek lichtelijk zenuwachtig, maar ze besloot er geen opmerking over te maken. "Heb je trouwens iets wat je niet mag hebben? Allergie voor bepaald soort eten of iets?" vroeg ze zich ineens af. Ze had besloten om een mooie picknick voor de twee jongens te maken. Eerst had ze het langs het meer willen doen, maar na ze Adam daar vannacht had gevonden na de nachtmerrie leek die plek haar niet zo geschikt meer. Al waren er meerdere leuke plekjes, en Merrin moest ook instemmen in haar plan. Maar ze wist wel zeker dat haar broer het ook leuk zou gaan vinden.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam dacht even na en schudde toen zijn hoofd. 'Niet dat ik weet, al bepaalt de school natuurlijk altijd wel wat ik eet. Dus als ik allergieën heb, geven ze me vast een aangepaste maaltijd. Dus niks waar we zelf aan kunnen komen, denk ik.' Nieuwsgierig keek hij Vienna aan. Wat had ze in gedachten? Oh, was het maar alvast avond!

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ietwat geschrokken keek hij naar de deur waar Yrla door was verdwenen. Hij bleef minutenlang zo staren naar de deur, terwijl hij de woorden probeerde te verwerken die Yrla hem had toegeschreeuwd. Hij had het idee gehad dat het wel prima ging met Yrla en hij had niet begrepen niet zo goed waarom Yrla zo hard zijn best deed om zichzelf te bewijzen tegenover hem. Zo heel veel was er niet tussen hem en Yrla gebeurd. Al was dat begrip nu wel gedaald.
      Yrla haatte zichzelf om wat hij gedaan had, om wat hij gevoeld had. Hij had zichzelf niet vergeven voor wat hij Adam aangedaan had, en dus zou hij het nooit kunnen accepteren als Merrin het wel deed. Yrla hielp Merrin om aan zijn eigen schuldgevoel te werken, om een manier te zoeken met zichzelf in het reine te komen en hopelijk ook met de omgeving. En hoewel Yrla het niet wilde, wist Merrin dat hij in staat was hem op een dag te vergeven, nu Yrla inzag wat hij gedaan had. Yrla was er nog niet. Maar Merrin had het schuldgevoel echt op zijn gezicht had gezien. Hij wist dat Yrla nog een weg te gaan had en ergens hoopte Merrin dat hij met zichzelf eruit zou komen. Hij zou wachten tot de jongen er zelf klaar voor was. En tot Yrla zou laten zien dat hij niet alleen vergeving verdiende voor de daden die hij tegenover Merrin gedaan had, maar ook tegenover Adam. Dat eerste kon hij vandaag al doen, gek genoeg. En dat zorgde voor heen kalmte bij Merrin zelf. Adam leek echter nog altijd van slag door Yrla's daden, waardoor Merrin Yrla daar nog niet voor kon vergeven. Maar dat zou vast ook op een dag komen. Merrin hield er niet van een wrok te houden, om ergens mee bezig te blijven. Je kon beter vergeven en weer doorgaan. Of dat nu met of zonder elkaar was.
      Merrin was benieuwd hoe hun training van de volgende dag zou verlopen, of Yrla nog zou op komen dagen, maar dat zou hij vanzelf merken. Merrin rolde in de richting van het Panthers house, in de hoop dat zijn zus er al was. Voorbereidingen maken voor zijn date was nu net even wat hij goed kon gebruiken.

[ bericht aangepast op 20 mei 2020 - 16:33 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Merr!!" Ze knuffelde haar broer zodra hij binnen kwam. Ze had net afscheid genomen van Adam en precies op dat moment kwam Merrin binnen rollen. Vienna liep naar de keuken en trok de koelkast open. "Wil je ook wat drinken voor we beginnen?" Ze hoorde Merrin achter haar om een ice tea vragen en ze schonk een glas voor haarzelf en voor Merrin in. Zelf ging ze op de bank zitten. "Had je al zelf ideeën voor je date, Merr? Of wil je mijn plannen horen?" zei ze met een grijnsje. Ze nam net een slok uit haar glas, toen ze zich bedacht. Voor Merr antwoord kon geven, riep ze er al overheen. "Nee! Wacht! Is er niet iets wat je me moet vertellen, Merr...?" Ze keek hem uitdagend aan en wiebelde met haar wenkbrauwen.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Hoe bedoel je?" vroeg hij niet begrijpend. Vienna zat direct op de rand van de bank. "Hallo?! Ik hoorde dat je gezoend had met Adam! Dat hoor ik van jou te horen, sufferd!" Merrin voelde een blos naar zijn wangen stijgen en durfde zijn zus niet aan te kijken. Vienna schoot in de lach van zijn gezicht, wat de blos op zijn gezicht alleen maar vergrootte. "Zo, hoe was het?" Even keek Merrin zijn zus niet begrijpend aan.
      Vienna grinnikte nog steeds. "Hoe zoende hij, suffie? Zoent hij goed?" Merrins blos was nog altijd niet verdwenen, maar er was een kleine glimlach op zijn gezicht gekomen. "Ja," gaf hij zachtjes toe. Vienna moedigde hem aan met haar handen om meer te vertellen en aarzelend vertelde Merrin over de kus. "Wel, we waren elkaar een beetje aan het plagen en we hadden net gedoucht. En toen Adam me terug hielp in mijn rolstoel en toen hebben we gezoend." De lach op Vienna haar gezicht werd groter, waardoor Merrin hem automatisch kopieerde. "Hij is gewoon zo lief, Vie. En hij is door veel gegaan, dus ik wil gewoon dat vanavond speciaal wordt. Vanavond moet hem gewoon even alles laten vergeten en dan moet het alleen om ons gaan," zei hij met een kleine glimlach.
      Vienna knikte. "Ik ben zo blij voor je broertje. Dan gaan we er gewoon voor zorgen dat de date perfect wordt, oké?"

[ bericht aangepast op 20 mei 2020 - 18:46 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam had net zijn verband verschoond en wilde teruggaan naar de campus van de Lions. Toen hij de gang op liep en de open deur passeerde ving hij Merrins stem op. Als vanzelf maakte zijn hart een buiteling en stegen de vlinders op, zeker toen hij het woord “gezoend” hoorde. Hoewel hij wist dat het niet hoorde, bleef hij toch even staan. Zou ze vragen hoe het was geweest, die zoen? Had Merrin het inderdaad fijn gevonden? Hij probeerde de twijfel weg te duwen. Het was de beste zoen die hij gehad had. Een week geleden had hij zichzelf uitgelachen bij de bewering, maar hij had binnen zeven dagen tijd vier keer gezoend. En gisteren was absoluut de beste; als hij eraan terugdacht voelde hij kriebels door zijn hele lijf schieten.
      ‘Hij is gewoon zo lief, Vie. En hij is door veel gegaan, dus ik wil gewoon dat vanavond speciaal wordt. Vanavond moet hem gewoon even alles laten vergeten en dan moet het alleen om ons gaan.’
      Hoewel hij geen bevestiging zou moeten zoeken, vond hij het toch ontzettend fijn om deze woorden weer te horen. Merrin vond hem lief. Wilde hem alles laten vergeten. Adam dacht niet dat er een liever vriendje op de wereld bestond. Zouden ze na vanavond vriendjes zijn? Misschien – misschien kon hij het hem vragen. Ergens vond hij dat het van hem moest komen; hij had dinsdag met een andere jongen gezoend. Hij moest Merrin bewijzen dat hij hém wilde en niemand anders.
      Met dat voornemen liep hij stilletjes verder en glipte de deur uit. De zon lachte hem tegemoet en alleen de woorden die Merrin net gesproken had, liet hem al even al het andere vergeten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze had een aantal ideeën met Merrin besproken, maar ze hadden er uiteindelijk voor gekozen om een picknick te organiseren voor hun tweeën. Vienna had direct een picknickkleed tevoorschijn gehaald, een mand uit de kast en trok wat kleine spelletjes uit de kast die ze in de mand stopte. Verder rommelde ze in de kast en haalde de fles eruit die ze stiekem die dag al gekocht had. Ze had van Fox gehoord over de alcohol, waardoor ze ervoor gekozen had er eentje zonder uit te kiezen. Nog Merrin nog Adam zou veel zin erin hebben, maar dit was gewoon een fles bubbels - zonder de alcohol
      "Wil je kaarsjes?" vroeg ze aarzelend aan Merrin. De jongen rolde even dichterbij, ze zag de twijfel op zijn gezicht, maar uiteindelijk knikte hij. Vienna glimlachte en dook de keuken in. "Om heel eerlijk te zijn hoopte ik al dat je voor dit idee zou kiezen. Ik had namelijk al wat uit de keuken gehaald. En straks laat ik je een mooie plek zien." Ze trok spullen uit het kastje en legde een mes en het groene ding voor Merrin zijn neus neer. "Goed, wil jij de komkommer snijden? Ik moet reepjes hebben."

[ bericht aangepast op 20 mei 2020 - 19:11 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

_Jester_

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.