[Rpg • 0] Experium || 19 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

"Tja, Jester wil graag controle over alles. Bijna tot in den treure. Maar hij begrijpt niet dat dat niet kan, dat wij zelf ook beslissingen kunnen nemen" zei hij aarzelend. Nog een van de redenen waarom hij Jester in eerste instantie niet betrokken had bij het Maxwell plaatje. Had hij dat moeten doen? Hij lachte even bitter. "Hij is soms net je moeder, controleert op alles wat je doet. Hij zegt nog net niet - vergeet niet je tanden te poetsen." Oh wauw, dit luchtte op. Hij wist dat Jester zijn vriend was, en dat hij eigenlijk beter geen kwaad woord over hem kon spreken, maar hij moest het gewoon even aan iemand kwijt.
      Hij keek even aarzelend opzij. "Ik weet niet zo goed of ik al wel een nieuwe kans heb gekregen. Als ik heel eerlijk ben, heb ik vaag het idee dat ik Jester al ben kwijtgeraakt voor ik hem bij zijn nummer noemde. Het ging allemaal veel te makkelijk. Na twee maanden ziekenhuis kwam ik terug, om te zien dat mijn plek ingenomen was door jou. Vroeger konden we ruzie maken over veel dingen en het elkaar zo weer vergeven, maar nu hoefde ik hem maar een keer pijn te doen en Jester was foetsie." Het deed hem zeer, verschrikkelijk veel zeer. Ja, Yrla had fout gezeten. Maar Jester net zo goed. "Ik heb geprobeerd jullie de ruimte te geven, een stapje terug te doen, zodat jullie vriendschap ook kon ontwikkelen. Jester zou vanzelf terugkomen, dacht ik. Maar dat is niet gebeurd." Hij zuchtte.
      "Het enige wat ik nu nog kan doen, is kijken of hij nog een keer wat leuks met me wil doen. Maar ik acht de kans klein dat het nog goed komt. Dus misschien is het beter dat ik hem ook loslaat en verder ga. Ik heb Vienna nog en gek genoeg Fersephone. Zij zijn - ondanks dat ze niet weten wat er gebeurd is - trouw aan me gebleven. Ik weet niet zo goed hoe Phone reageert als ze hoort wat ik geflikt heb - onze vriendschap is vrij nieuw -, maar ik weet dat Vienna altijd trouw aan me zal blijven. Ondanks wat voor grote klootzak ik ook ben." Yrla besefte zich het nu pas. Ja, hij was doodsbang voor Vienna haar reactie als ze hoorde wat voor klootzakkerig gedrag hij had vertoond. Maar hij wist dat ondanks alles Vienna wel zou blijven. Of althans, dat hoopte hij. "Je moet ook gewoon zo iemand vinden, iemand zoals Vienna. Die er gewoon altijd voor je is, wat je ook doet."
      Hij keek opzij naar Onyx en twijfelde over zijn volgende zin. "So, als je het weer aandurft om het te proberen, zoek me dan maar op. Ik ben ook geen heilig boontje en ik kan je niet beloven dat we voor altijd vrienden blijven. Zo werkt dat niet. Maar ik kan beloven dat ik mijn best zou doen voor een vriendschap en tot het einde zal gaan het te laten slagen." Hij stond op, keek naar de ondergaande zon verderop. Het was vreemd zo zijn vriendschap aan te bieden aan Onyx, zo was nog nooit iets begonnen. Maar Yrla had het idee dat de jongen het nodig had. En om een of andere gekke reden, hijzelf had het ook nodig.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Niemand is er altijd voor je, Yrla,’ antwoordde Onyx bitter. Het was onmogelijk om closer te worden dan Maaya en hij waren geweest en toch had ze hem laten stikken. Als zij dat zonder gewetenswroeging kon doen, kon Vienna dat ook. Dan kon iedereen dat. Dat had Jester wel weer eens bewezen. ‘Maar als jij jezelf voor de gek wilt houden, heb je daar alle recht toe. Ik was ook stom genoeg om te geloven dat het me niet een tweede keer zou overkomen.’ Hij kwam ook overeind. ‘En wie weet heb je mazzel. Je bent beter in al die sociale shit dan ik.’ Hij aarzelde even, keek de jongen toen oprecht aan. ‘Maar ik waardeer het aanbod. Ik heb alleen geen zin meer om moeite te steken in mensen.’ Hij vond het heus niet erg om af en toe wat tijd door te brengen, om te praten – maar hij zou hem niet zijn vriend noemen. Hij zou niemand meer zijn vriend noemen en na vandaag zou hij ook niemand meer laten weten wat er in hem omging. Dit gesprek voelde als een afscheid van Scary Vibes. Na morgen werd hij weer gewoon Onyx de psychopaat. De Onyx zonder gevoelens, de Onyx waar iedereen voor uitkeek. Die door iedereen met rust gelaten werd.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Hij was het niet helemaal eens met Onyx, maar als je het praktisch bekeek. Iedereen ging een keer dood, dan zou hij ze kwijt zijn. Hij moest nu deze tijd met ze waarderen, meer dan hij afgelopen tijd gedaan had. Als ze straks in de zaal waren, zou hij Vi vragen wat leuks te gaan doen.
      "Ga je mee naar de eetzaal?" Vroeg hij Onyx. Hun gesprek was klaar. Yrla had het gevoel dat ze er beiden niets over wilden zeggen verder. En het was goed zo.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx gaf een knikje, stak zijn handen in zakken en slenterde in de richting van het gebouw. Hij had helemaal geen zin om Jester te zien. De kans was groot dat hij hem met zijn bek in zijn bord eten zou slaan als hij binnen handbereik kwam. Al maakte dat het weerzien wel weer een beetje leuker.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze liep met Merrin in de richting van de eetzaal. Ze waren aan de late kant, aangezien ze nog druk bezig waren met het maken van hapjes voor die avond. Het was niet veel, maar het was wel even een werkje. "Heb je zin in vanavond?" vroeg ze aan haar broertje. Dezelfde vraag had ze aan Adam gesteld, maar dat zou ze Merrin niet vertellen. "Ja! Ontzettend veel zin," zei hij opgewonden. "Bedankt Vienna, voor al je hulp."
      Vienna knikte alleen maar, het was niet meer dan logisch dat ze hielp. Of althans, ze vond het heerlijk om te helpen. Ze was goed in dingen organiseren. Samen liepen ze naar de eetzaal. Vienna keek even snel naar de tafel. Fersephone en Fayr waren er al, net als Adam en Nenya. Tegenwoordig ging haar blik ook naar de Lions tafel, maar daar zag ze alleen Fire aan tafel zitten. Fox was er nog niet. Haastig liep ze met Merrin naar de rij, die gelukkig nog meeviel. En uiteindelijk plofte ze naast haar beste vriendin neer. "Wat ga jij vanavond doen?" vroeg ze, nadat ze haar vriendin begroet had.

---

It's never gonna happen, Guys.

In stilte liepen ze terug. Onyx was in gedachten verzonken; er flitsten allerlei delen van zijn gesprek met zowel Maaya als Jester door zijn hoofd. Hij vermoedde dat ook Yrla’s hoofd allesbehalve stil was. Opeens bedacht hij zich iets.
      ‘Je weet dat ze achter Vienna aangaat, hè?’
      Yrla keek verstoort op.
      ‘Maaya. Eén hallucinatie. Vanwege wat je dan ook hebt gedaan. Een bedreiging, gok ik.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik had al zo'n vermoeden," zei hij met een zucht. Hij rechtte zijn schouders. "Ja, ik heb haar een stomp gegeven, vond dat ze het verdiende. Niemand had me er echter voor gewaarschuwd dat dat blijkbaar niet zo slim was." Hij zuchtte nogmaals."Ik moet kijken of ik een manier kan bedenken om het te voorkomen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx zweeg een tijd. Hij dacht niet dat Yrla zijn advies zou waarderen. Uiteindelijk zei hij het toch maar. Als het Yrla woedend maakte dan was dat maar zo, het was gewoon het beste om te doen. 'Je kunt haar beter haar zin geven. Dan blijft het bij één hallucinatie. Dat is kut, maar het is als een nachtmerrie. Het is niet echt. Als ze merkt dat je haar tegenwerkt volgen er nog drie. Of tien. En dan doet het haar wel echt schade.' Hij tuurde in de verte; het schoolgebouw kwam inmiddels in zicht. 'Maar ik snap het als je een andere oplossing wilt zoeken. Ik denk alleen niet dat die er is en dat je alles alleen maar erger maakt. Zij heeft geen mensen om wie ze geeft en ze kickt op pijn zolang het de moeite waard was.' Hij keek weer even vanuit zijn ooghoeken opzij. 'Het is het best als Vienna het op de een of andere manier uitlokt. Expres alleen in zicht gaat zitten. Dan is ze erop berekend, zal ze zich daarna makkelijker kunnen herstellen en kun je ervoor zorgen dat je haar daarna kunt opvangen.'

[ bericht aangepast op 21 mei 2020 - 12:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox had zich prima vermaakt vanmiddag. De cupcakes waren goed gelukt en het was leuk om ze met Adam en Nenya te versieren. Na een tijdje waren zelfs Heidi en 8226 er schoorvoetend bij gaan zitten. Wat een beetje creativiteit wel niet naar boven haalde. Adam en Nenya hadden gezellig met de twee anders zo stille meisjes gepraat en het voelde echt alsof de twee afdelingen tot één aan het smelten waren. Hij kreeg steeds meer zin in vrijdagavond. Het zou vast een geweldig feest worden. Door de hulp van de twee meiden waren ze eerder klaar dan gedacht, waardoor Fox nog tijd had gehad om zijn posters klaar te maken. Hij was wat aan de late kant voor het avondeten, maar ach. Als het moest kon hij heel snel eten. Of Yara zijn allercharmantste glimlach laten zien. Met de poster voor de Panthers in de handen liep hij de eetzaal in. Direct stoof hij op Vienna af.
      ‘Kijk!’ zei hij enthousiast. ‘Dit is hem!’ Hij liet de poster trots aan haar, en ook aan de andere Panthers zien. Hij was misschien niet zo goed in tekenen als Adam, maar hij vond dat hij de figuren best goed had nagetekend. ‘De uitnodiging voor vrijdag!’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

Hij had serieus overwogen om maar gewoon de hele avond in dat stomme bos te blijven en het avondeten te laten schieten, maar uiteindelijk schoot hij daar ook niets mee op. Ze deelden uiteindelijk een kamer en ook de lessen volgden ze samen. Onyx proberen te ontlopen zou misschien even werken, maar er kwam onvermijdelijk een moment waarop ze elkaar zouden tegenkomen.
      Er schoot een steek door zijn hart toen hij daaraan dacht. Maaya had haar zin gekregen. Ze waren niet eens vrienden meer.
      Hij twijfelde er niet aan of Onyx was boos. Tot zover dooie paarden uit de Styx. Het plan waar hij mee gekomen was, kwam te laat, maar voor Onyx maakte dat vast geen verschil. Die vond waarschijnlijk ook nog dat hij niets fout had gedaan. Het was toch een goed plan? Wat deed Jester dan moeilijk?
      Hij kon het hem haast horen zeggen. Jester zou het eens om moeten draaien. Dat híj een deal gesloten had waardoor hij geen vrienden meer met Onyx mocht zijn- of nee, toch niet. Alleen maar geen vriendje-vriendje zijn. Dat bedoelde men immers met een relatie, een vriendschap kon dan toch nog gewoon? Wat deed Onyx dan kut als hij het niet zo leuk vond dat Jester bereid was hem weer aan zijn fucking lot over te laten. De list werkte toch?
      Het hielp niet, er zo over nadenken. Alles was nog altijd gebeurd en hij was Onyx kwijt. En dat deed zoveel pijn dat hij het niet eens in zich had om er echt boos over te kunnen zijn. Boos zijn was fijn, want dan was je niet meer zo kwetsbaar.
      Het liefst zou hij wachten tot hij inderdaad boos kon zijn, voordat hij weer tevoorschijn kwam. Maar hij moest Fire nog spreken over gisteren en Yrla helpen met een plan voor Zebediah. Tijd was een luxe die hij niet had. Misschien bleef Onyx zelf wel weg. En anders... Anders waren er vast genoeg andere dingen waar hij mee bezig kon om niets tegen hem te hoeven zeggen. Hij had niets te zeggen. Jester had de vriendschap misschien uiteindelijk echt weggegooid, maar het was de vraag of er eigenlijk nog iets over was na Onyx’ fucking deal.
      Als hij heel wanhopig werd, kon hij Maaya nog wel opzij trekken om zich ervan te verzekeren dat de panthers nu in ieder geval veilig waren. Ofzo.
      Jester kwam overeind en draaide zich weer naar die muur toe. Nu leek die haast nog een meter hoger dan eerst en kreeg hij er spijt van dat hij er in eerste instantie weer overheen geklommen was. Het kostte drie pogingen en geschaafde vingers voordat hij zich moeizaam weer op de rand hees en zich aan de andere kant weer naar beneden liet zakken.
      Hij kon best normaal aan tafel zitten. Er was niets aan de hand. Onyx kon opflikkeren naar de maan, voor zijn part. (Of eigenlijk liever niet, maar dat mocht hij niet denken van zichzelf. Het was makkelijker als het hem niets uitmaakte. Net als Onyx zelf ook altijd deed. Als het voor hem werkte, werkte het bij Jester vast ook.)
      Hij sloot zwijgend in de rij aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze griste met een ruk de poster uit zijn handen en trok de jongen met de krulletjes aan zijn shirt naar beneden. Gelukkig had ze naast Vienna gezeten, waardoor ze snel bij de jongen had kunnen komen. Ze had hem voorover getrokken en de jongen was nog net op zijn voeten blijven staan. "Hou je bek dicht, idioot," siste ze hem toe. Hun gezichten hingen vlak bij elkaar en Fersephone keek woest naar de jongen met de krulletjes. "Ik neem aan dat je op de hoogte ben van ons Rhino bezoek gisteravond," zei ze zo kalm mogelijk als ze op kon brengen. "Dus als je geen zin heb in een tweede bezoekje dan verkondig niet overal dat we een feestje hebben." Ze keek de jongen met de krulletjes streng aan. "Duidelijk?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij vond het advies van Onyx maar niets, maar hij knikte. "Het is alleen, ze is al zo gebroken na die eerste aanval van Maaya. Ze probeert het niet te laten zien, maar ik ken Vie. Ik zie het aan haar gezicht." Hij liet zijn schouders hangen. Er moest een andere oplossing zijn, maar als die er niet was dan zou hij met die van Onyx aan de gang gaan. Onyx kende Maaya het beste. Hij liep in stilte met Onyx op, waarna ze de eetzaal betraden. Yrla liet Onyx voorgaan in de rij en wachtte netjes tot het zijn beurt was om zijn eten op te halen. Yrla blikte even naar de Panthers tafel en zag tot zijn vrees dat Jester net met zijn dienblad in de richting van de tafel liep. Oh help, dit ging hopelijk gewoon worden dat ze elkaar negeerden en verder niets zeiden, maar Yrla wist dat dat de meest positieve uitkomst zou zijn...

---

It's never gonna happen, Guys.

'Doe voorzichtig, straks scheurt hij!' Verongelijkt trok Fox zich los en stak zijn hand uit naar de poster. 'En ik ga me heus niet laten bang maken. Ze denken er echt wel twee keer over na voor ze iets doen. Fire legt gewoon hun hele campus in de as en dan zijn ze alle spullen kwijt.'

[ bericht aangepast op 22 mei 2020 - 12:12 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone hield de poster buiten het bereik van de jongen, ondanks dat hij probeerde hem terug te pakken. Ze stond op, kalmer dan ze verwacht had. Ze duwde Fox van zich af en rolde de poster op, zodat niemand meer te zien kreeg wat erop stond. "Dit gaat niet om jou, of de Lions, Fox. Dit gaat om ons, om ons house. Jij mag dan niet bang zijn, maar wat denk je van ons house na de aanval van Maaya? Heb je daar überhaupt over na gedacht?" Haar stem klonk donker, nog altijd van de ingehouden woede om de ontzettende stupiditeit. "Maaya was alleen toen ze het opnam tegen ons hele house, wat als ze nu alle Rhino's meeneemt?" Phone probeerde haar stem zo zacht te laten klinken dat ze zeker wist dat alleen de Panthers en Fox haar hoorden. Ze voelde bijna hoe Vienna naast haar in elkaar kroop en Phone legde haar vrije hand zachtjes op haar schouder. Na het verdriet van de avond ervoor gezien te hebben, wist ze hoe Vienna onder dit gebeuren stond. Ook al was dat verdriet niet voor haar bedoeld. "Maar goed, jij wil de Fire kaart spelen? Goed, vraag hem maar wat hij ervan vind dat je dit nieuws overal rond bazuint. Daarna krijg je je poster terug."
      Ze wees in de richting van de Lions tafel, naar de blonde jongen die daar zat. Het was dat ze hem die avond daarvoor gesproken had. En dat ook gek genoeg zij vertrouwen had in Fire dat hij hetzelfde erover zou denken als zij. Aarzelend ging ze weer zitten. En keek even kort naar de tafel waar de blonde jongen zat. Ze wist gewoon dat hij hetzelfde erover dacht. Als Fox niet naar haar wilde luisteren, dan wel naar hem.

[ bericht aangepast op 22 mei 2020 - 12:26 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox sloeg verongelijkt zijn armen over elkaar. Dacht ze dat ze het beter maakte door zo te reageren? Door te doen alsof de Rhino’s een onoverwinnelijk House waren? Die eer verdienden ze niet. ‘Je zou meer vertrouwen in je afdelingsgenoten moeten hebben,’ zei hij. ‘En in die van mij. Maar goed. Doe dan maar zo. Ik dacht dat jullie wel wat vrolijkheid konden gebruiken. Gelukkig is de rest van de afdeling niet zo chagrijnig als jij.’ Hij wierp nog een blik op de poster. Dan moest Vienna die maar zonder hem gaan bekijken. Hij had graag haar reactie en die van de anderen willen zien, hij had er hard aan gewerkt. De teleurstelling kon hij dan ook niet helemaal verbloemen en zonder wat te zeggen liep hij terug naar zijn eigen tafel zitten.
      ‘Wat is er met jou?’ vroeg Fire met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Meestal loop je met je hoofd in de wolken als je bij de Panthers vandaan komt.’
      ‘Ik liet gewoon de poster zien die ik gemaakt had, maar die meid zit iedereen bang te maken. Moeten we dan maar helemaal geen feest vieren? Wat voor indruk wekt dat, als je het stiekem gaat doen? Ze komen er heus wel achter dat we een feestje hebben, zeker als we kostuums aantrekken. Als we er gewoon voor zorgen dat er iemand is die constant de wacht houdt dan gebeurd ons heus niets. Nu is ze alleen maar angst aan het zaaien!’

---

Every villain is a hero in his own mind.