|
'Hij heeft je toch geen pijn gedaan, hè?' hoor ik en ik kijk op. Celine is bij me komen staan en zij heeft dus overduidelijk aanschouwd dat Jax en Matthew het niet helemaal kunnen vinden. 'Elsa... wanneer gaat hij je nou een keer met rust laten?' vraagt ze en ik rol met mijn ogen en sla mijn drankje achterover. Nog voor ik kan antwoorden voel ik een hand op mijn schouder. Ja hoor, het is Matt weer. Hij vraagt of ik nog boos op hem ben en hij verwijst terug naar vanmiddag in de woonkamer van Gemini, toen ik hem nog zo jong en schattig noemde. Ja, hij kan best schattig zijn, maar hij past perfect bij Scorpio omdat hij eigenlijk net zo'n kwal kan zijn.
'Kom op, ik kan prima voor mezelf zorgen,' zeg ik tegen beiden en ik bestel nog een drankje. 'On the rocks,' voeg ik aan mijn bestelling toe en ik kijk eerst naar Celine. 'Hij wilde het uitpraten en dat hebben we geloof ik wel gedaan,' zeg ik. Dan kijk ik weer naar Matt. 'Je opmerking was zwaar klote en je hebt me gekwetst, Puccio,' bijt ik hem wat toe en ik draai me weg van hem. Ik heb geen zin om met Matt te praten. Ja, hij is best een goede vriend van me geworden, maar hij kan me af en toe zo irriteren. Ik haal mijn hand weer door mijn blonde haren heen en ik zucht. De alcohol daalt al flink in. Mijn grens ligt nogal laag en dit sterke drankje hakt er dan ook stevig in, voel ik nu. Aangeschoten is een understatement. Ik had al meer gedronken toen ik hier net aan kwam, maar ik deed het rustig aan. Dat ik dat drankje van net zo'n beetje in één teug naar binnen werkte, was misschien niet het slimste plan. Dan pak ik mijn telefoon op.
To: Jax
Ik wilde nog met je praten, sorry dat Matt ertussen kwam. Ik wil niks met hem, Jax, echt niet. Ik vergeef je. Hopelijk kunnen we normaal met elkaar omgaan. Ik mis je.
Ik leg mijn telefoon weg en ik rust met kin op mijn hand. Normaal zou ik zulke berichtjes waarschijnlijk niet sturen, maar met alcohol worden die grenzen ook wat troebeler. Het is niet gelogen. Ik mis Jax. Ik vond het toch prettig om even zo met hem te praten, ook al was hij overduidelijk niet geheel nuchter. Ik ook niet, maar toch kon ik nog helder denken. God, ik kan zelf mijn gevoelens ook niet meer bijhouden.
|