Ik heb dat ook wel dat ik tegen mijn personages praat in mijn hoofd!
En dan raak ik ook heel gehecht aan ze. Vind het dan best moeilijk om een einde te verzinnen voor een verhaal, of dat ze dood gaan bijvoorbeeld.
Maar langs de andere kant voelt het wel zo goed om ze ook pijn te geven en hun conflicten en hun drama's. (dit klinkt zo psycho)
Ik vind dat eigenlijk zo therapeutisch. Hebben jullie dat ook soms?
Mijn strugges en zo steek ik gewoon in die personages. Dan vind ik echt nog een bevrijdende manier om het te overkomen. Je kan dan objectief kijken naar het probleem, want het is je personage die het doet. Ik kan soms zo vooruit denken in een verhaal dat ik gefixeerd ben op het idee: oke, hij gaat dit doen. Maar dan op het moment van schrijven zelf draait het soms nog anders uit. Dan ben ik daar wel van verrast, omdat een personage toch zo zijn eigen leven kan leiden. Dat vind ik de leukste momenten, daar schrijf ik voor.
Maar ik laat mijn personages dus wel graag lijden. Ik heb ook het gevoel dat ik dat het beste kan schrijven omdat ik zelf ook een constante interne monoloog opvoer, haha. Ikke pijn, jij pijn, personage.
Ik heb nu voor mijn personages wel een aantal grote lijnen uitbedacht. Momenteel ligt het ook even stil. Ik wil echt niet te veel schrijven op momenten dat het niet vloeit zeg maar. Ik weet dat ik zou moeten blijven schrijven, maar dan geniet ik er ook zoveel minder van. Ik schrijf liever in de echt productieve momenten wanneer ik echt zin heb om aan een verhaal te schrijven. Daarom dat ik nu zeg tegen mijzelf om ongeveer 5000 woorden elke maand te schrijven. Als dat meer is, des te beter. Maar ik wil er geen verplichting van maken. Gewoon af hebben tegen het einde, is voor mij al goed. Het is de weg ernaar toe die telt en ik wil er eigenlijk echt heel graag op elk moment van genieten.
Alle comments en berichtjes werken dan ook echt nog eens supermotiverend.
Ik ben ook zo perfectionistisch soms. Als ik niet tevreden ben, post ik gewoon niets. Dat is wel vervelend soms.
En dat brainstormen en niet noteren ken ik soms ook. Mijn gedachten drijven vaak af maar eerder voor dialogen schrijven dan.
Ik schrijf dit verhaal nu ook even als een soort van warming up. Ik hoop dat ik ooit een goed concept kan bedenken voor een fantasy-trilogie.
Tegen dan hoop ik genoeg ervaring te hebben met andere verhalen.
Waarvoor schrijven jullie? Gewoon voor de lol, of willen jullie graag ook boeken uitgeven in de toekomst?
A to the Z