Pixielisje schreef:
Jezus christus
Ik vind het zo moeilijk om genoeg woorden te hebben.
Ik dacht niet dat het zo moeilijk was (eerste keer dat ik echt een verhaal schrijf jongens haha)
Ik zie wel wat manieren waarop ik het zou kunnen opwerken, maar pfff. Dat is echt lastig. Want ik wil geen adjectieven of bijwoorden of zo erin gaan gooien. Of dingen zoals 'zei, sprak, giechelen,'. Niet dat er iets mis mee is als je die gebruikt, ze komen er zeker wel in voor. Maar ik probeer zoveel mogelijk met werkwoorden te zeggen en gewoon niet te veel blabla. Ik wil het niet teveel opsmukken als het geen nut heeft om dat te doen. Dan vraag ik mij af of ik de ruimtes moet gaan beschrijven, maar langs de andere kant heeft dat toch ook geen zin?
Ik geef het even weer op een concrete situatie uit mijn verhaal. Dus als je het leest en nog niet wilt weten wat er gebeurt, laat de spoilerknop dan even onberoerd:
Ik heb dus die twee personages in mijn verhaal.
Dan en Liv. Dan is een piraat en vangt een zeemeermin, namelijk Liv. Ik wissel van Point of Views tussen hen. Hoofdstuk 1 heb je dus een eerste ontmoeting tussen hen uit het punt van Dan. Hoofdstuk 2 is uit Liv's POV. Dan loopt dan de kamer uit, waardoor ze alleen is. Ze zoekt dan naar een manier om te ontsnappen. Nu heb ik al een aantal elementen waar ik vast over wil schrijven in dat hoofdstuk: nog een korte conversatie. daarna gaat hij weg. Zij wilt een ontsnappingsroute vinden. Ze ziet dat er ramen zijn. Ze ziet flessen staan en denkt dat ze daarmee wel een stuk raam kan aan diggelen slaan. (het is een dunraam en zij weet natuurlijk ook niet dat daar nog redelijk wat kracht voor nodig is, natuurlijk.) Ze besluit nog te wachten om tot actie over te gaan maar neemt een mes dat ze ziet liggen.
Zouden jullie daarbij de ruimte veel beschrijven? Ik heb nu gewoon beschreven dat haar ogen de ruimte in zich opnemen en op ramen vallen. Omdat ik redeneer van: als ik een vluchtroute zoek, dan ga ik niet de hele kamer in mij opnemen tot het kleinste detail. Dan kijk ik naar de deuren en de ramen.
Wat denken jullie?
Als iemand het eventueel ziet zitten om dat hoofdstuk even te proofreaden voor mij, dan zou ik dat echt super vinden.
Voorlopig heeft hij namelijk maar 800 woorden en ik vind hem nogal zwak voor wat het kan zijn denk ik
Wat ik meestal doe is de personages meer laten denken, haha. Dan geef ik ze ff een klein monoloogje met hun mening of hoe ze een nieuw personage eruit vinden zien.
Alleen maar bijvoeglijke naamwoorden toevoegen enzo werkt op den duur wat minder, merk ik zelf. Als je een paar enkele, korte zinnen in twee kan breken door het wat uitgebreider te verwoorden heb je veel sneller twee keer zoveel woorden zonder dat het geforceerd klinkt.
Lijkt natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, maar terug naar mijn kipinspiratie... Ik ging die kip dus beschrijven voor een extra paragraafje en doordat dat stuk dan zo afstak tegenover de simpelere rest van het verhaal, werd het makkelijker om dat uit te breiden(?)
Ik kan overigens echt niet typen, sta in een slingerende trein 😂
[ bericht aangepast op 29 jan 2018 - 12:46 ]
She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.