[RPG — 300] Heatherville University: War of Houses — Speeltopic - Speeltopics

---

STORY Heatherville University is de grootste en bekendste universiteit van Los Angeles. In principe is het een school als geen ander, alleen wordt het hier juist aangemoedigd om de studenten in hokjes te plaatsen. Alle studenten dienen zich namelijk verplicht aan te sluiten bij een "huis", iets wat te vergelijken valt met een studentenvereniging. Zo'n huis is de plek waar je bijhoort, de mensen met wie je om zult gaan en de naam die je met trots zult dragen. Alle huizen hebben verschillende eigenschappen en vaak sluiten zich er ook mensen bij aan die zich er thuis zullen voelen. Er is dan ook ongelofelijk veel rivaliteit tussen de huizen, zoals met het organiseren van feesten, het behalen van goede punten en in het algemeen met populariteit. Dit was nooit de bedoeling geweest van het schoolbestuur, maar het is in de loop van de jaren wel uitgegroeid tot vijandigheid tussen de huizen. Het bestuur van de school heeft er dan ook voor gekozen om de huizen af te schaffen aan het begin van schooljaar 2016. Hier zijn de studenten het echter niet mee eens. Ze krijgen één laatste kans om te bewijzen dat de huizen voor meer dienen dan slechts feesten. Kunnen de huizen hun rivaliteit opzij zetten om er samen voor te zorgen dat ze kunnen blijven bestaan? Of is de haat te groot om elkaar het licht in de ogen te gunnen? ROLES Naam: Leeftijd: 19-25 Geboorteplaats: Opleiding: Huis: Innerlijk: Uiterlijk: Verleden: Relaties: Extra: Naam — Username — Faceclaim — Pagina VOL VOL VOL! Vrouwen Huis Aries TIJDELIJKE STOP — Aza Universe Walker | Squib | Rose Leslie | 1.5 — Huis Gemini TIJDELIJKE STOP — Lidia Volkova | Polovina | Nina Dobrev | 1.2 — Chessa Rosalia de Fiore | Velaris | ? | 1.4 — Candice Aylinn Desjardins | Camhanaich | Alexis Ren | 1.2 Huis Virgo TIJDELIJKE STOP — Savannah Ridgeman | Raging | Taja Feistner | 1.1 — Mia Asrid Thorbjorg | Poshlost | Elsa Hosk | 1.4 Mannen Huis Aries — Matías Rafael De La Fuente | Raccoon | ? | 1.6 — Finn Arlington | Poshlost | André Hamann | 1.6 Huis Libra — Hunter Lodewikus Bell | AlecLightwood | ? | 1.5 — Morrison Arthur Darling | Squib | Dylan O'brien | 1.5 — Joshua Adams Smith | SphinxX | Logan Lerman | 1.6 Huis Scorpio TIJDELIJKE STOP — Benjamin Cooper | Ziegler | Daniel Bederov | 1.1 — Ryder Oliver Smith | AlecLightwood | ? | 1.1 — Gregor Vaince Cross | Ganagan | Nick Bateman | 1.3 — Castor Eichenauer | Mignon | ? | 1.4 Wachtlijst: — XVeertje | Vrouw bij Virgo RULES — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet — Je schrijft een post van minimaal 300 woorden — Lees het topic goed door voordat je een personage aanmaakt — Een reservering blijft drie dagen staan — Maximaal twee personages per persoon: verschillende geslachten en huizen — Maak je personage passend bij het huis waar hij/zij bijpast — Geen Mary-Sue's/Gary-Stu's — Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven — Geen eendagsvliegen — 16+ is toegestaan — Sluit niemand buiten — Bespreek relaties en dergelijke in het praattopic — Heb je vragen? Stel ze! TOPICS Rollentopics — O1 Praattopics — O1 | O2 Speeltopics — Gossip Girl — link BEGIN — Dinsdagavond: 18:30 — Ongeveer 20 graden buiten De lieftallige heren van Huis Scorpio hebben besloten om deze dinsdagavond te vullen met een huisfeest in huis 3 (het huis van onbekende jongens voor de RPG). Omdat de jongens altijd een groot feest willen geven, stond het huisfeest al maanden op de planning. Iedereen is uitgenodigd, het maakt niet uit van welk huis je komt. Het is op de campus gebruikelijk om themafeestjes te geven, dus zo ook deze keer. Het thema van het feest is Party Animals oftwel: dieren uit de dierentuin. Het is verplicht om verkleed te komen, anders kom je er niet in. Wat gaat jouw personage dragen? Wat gaat er gebeuren? Kan de rivaliteit opzij gezet worden voor een gezellig avondje? Vermelden boven je post: - Naam - Huis - Praat met (naam personage) - Optioneel: outfit - Optioneel: leeftijd - Optioneel : opleiding

[ bericht aangepast op 3 juni 2016 - 19:59 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Ze bracht de laatste grijze strepen op haar gezicht aan, en ergens kon ze niet geloven dat ze haar dure Anastasia Beverly Hills palette gebruikte voor een avond waar alles alleen maar fout zou kunnen gaan. Ze hoorde de voordeur openen en sluiten, wat een indicatie was dat Savannah al gone was. Dit gaf haar de kans om zonder gezeur haar metal playlist op te zetten, wat ze dus ook deed. Ze vond To The Stage wel een goed nummer om de avond mee in te leiden en liep terug naar de badkamer. Ze bekeek zichzelf in de vuile spiegel en grijnsde even. Ja, ze zag er goed uit, dat mocht gezegd worden. Haar ogen waren donker omlijnd waardoor haar lichte oogkleur nog feller leek, bijna wit in contrast. De temperatuur buiten was aangenaam dus een kort rokje kon geen kwaad. Toegegeven, als het vroor buiten zou ze waarschijnlijk niet meer kleren aandoen voor een feest als dit. Hoewel ze niet bepaald bevriend was met de heren van Scorpio, moest ze ze een ding meegeven, en dat was dat ze verdomde goede feestjes gaven. Zonder enige schaamte maakte ze de fles wijn die ze nog ergens in een keukenkastje had gevonden open en nam ze een grote slok. Who needs glasses, right? Haar gezicht vertrok en ze bedacht zich dat ze later pas lippenstift op moest doen. Ondertussen scrolde ze door haar laatst verzonden whatsapp en zag Joshua's naam staan. Grijnzend klikte ze erop en begon te typen. Joshi, babe, ga je ook vanavond? Ik kom zo wel even naar je toe. Send. Ze nam nog een slok, of drie, van de fles en draaide toen de dop erop. Ze wilde niet al zat aankomen, maar een beetje liquid courage was nóóit verkeerd. Ze deed de felrode lippenstift op en zond een zwoele blik naar de spiegel. Eigenlijk was ze wel klaar, dus zette ze de fles terug in de ijskast, en liep de deur uit, ze had geen zin om te wachten. Gejoel van een paar jongens verderop pakte haar aandacht en ze schudde haar haren even nog wilder dan ze al zaten. Vol goede moed vertrok ze naar het Libra huishouden. Ze duwde op de bel en wachtte geduldig af tot iemand open kwam doen.

---

tya

---

---

Voorzichtig zette Chessa het gewei op haar hoofd, om de outfit compleet te maken. Eigenlijk wilde ze het gewei niet op doen naar het feest, omdat haar moeder, de creatieveling dat ze was, het gewei zelf had gemaakt, en ze was bang dat het kapot zou gaan. Ze mocht dan wel bewaren dat het niet veel tijd had gekost, maar Chessa wist maar al te goed dat haar moeder er meer tijd ingestoken had, dan nodig was voor één of ander feest. Maar dat was nou gewoon eenmaal haar moeder. Die had wel in meer dingen tijd gestoken die het niet waard waren, zoals haar vader. Ze besefte zich echter ook dat haar moeder teleurgesteld zou zijn als ze het niet zou dragen, en er waren weinig dingen die het meisje erger vond dan haar moeder teleurstellen. Ze maakte een foto van zichzelf in haar complete outfit, en stuurde die naar haar moeder. Enkele seconden later kreeg ze al antwoord. Ze zuchtte zachtjes, terwijl ze terug stuurde dat ze dat zou doen. Het was eigenlijk hoogtijd dat ze haar vertelde dat het uit was, maar ze wist hoe jammer ze dat zou vinden en had het daarom nog steeds niet gedaan. Ze zou het wel doen. Ooit. Niet nu.       Ze stopte haar mobiel nog snel in een klein schouder tasje, waarna ze haar kamer uitliep. Als ze haar tasje later even kwijt moest, kon ze een van die Scorpio jongens wel overhalen dat ze die op zijn kamer mocht leggen.       Ze nam gewoon de benenwagen naar het huis. Ten eerste viel het wel mee hoe ver het was, en het was lekker weer dus het was ook niet zo erg om een stukje te lopen. Plus, ze was van plan alcohol te nemen, dus dan kon ze toch niet de auto terug nemen. En ze had geen auto, dus een ander optie had ze ook niet echt. Verder had ze niet echt afgesproken om met iemand naar het feest te gaan. Ze zou toch de meeste mensen die ze kende daar wel tegen komen, en nu kon ze ook gaan wanneer ze wilde. * gewoon met sneakers

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ik sta voor de spiegel mezelf op te maken. Ik ben me namelijk aan het klaarmaken voor een feest in huis drie van Scorpio. Ik heb er zin in want de feesten van Scorpio zijn altijd ontiegelijk gezellig en gaande dus ik probeer er geen een te missen. Ik bewonder mezelf in de spiegel als ik eenmaal klaar ben met opmaken. Het thema is namelijk Party Animals en ik ga gekleed als panter, met behulp van een nogal kort jurkje met panterprint met wat zwarte hakken. Mijn oog make-up is best wel normaal voor een Lidia. Ik heb namelijk enkel wat zwarte eye-liner op en wat matte, rode lippenstift waardoor ik mezelf best wel knap vind, maar dat is niet erg want ja, ik ben tevreden met mezelf en dat wil ik aan iedereen merken. Vervolgens stijl ik mijn haar compleet want van nature heb ik krullend haar en daar heb ik nu eventjes geen zin in, ook al past krullend haar prefect bij het outfit. Ik controleer nog eenmalig of ik er goed uit zie en daarna loop ik het huis van Gemini, mijn afdeling, om door te lopen naar huis drie van Scorpio. Eenmaal op weg, botst er onbekende persoon van Libra tegen mij op.
"Pas nou eens een keertje op," roep ik hem na "Ik was dankzij jouw bijna gevallen en je zegt niet eens sorry,". Ik strijk mijn jurk glad. Ook al is dit een vrij korte jurk, ik wil niet dat mensen mijn onderbroek zien, dat is iets te ordinair naar mijn geval. Daarna kom ik aan bij het goede huis, waar ik vriendelijk wordt ontvangen met een welkomsdrankje, wat uiteraad vol alcohol zit. Ik bedank de jongen vriendelijk en ik loop vervolgens het feest binnen. Ik drink het drankje op en daarna besluit ik de dansvloer op te gaan. Ik ben eenmaal een feestbeest en daar kan ik niks aan doen.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

---

"I WAS BORN AS A TROUBLEMAKER, SO I MIGHT AS WELL EARN A LIVING WITH IT" Benjamin verschoot iets toen Gregor zijn kamer in gelopen kwam. Zijn hele gezicht was bedekt met felgekleurde verf en Benji moest even goed nadenken om te bedenken wat zijn vriend daadwerkelijk voor moest stellen. Daarom keek hij voor enkele seconden glazig voor zich uit, totdat hij zich herinnerde dat Gregor en Cas als kameleon gingen. Dat idee vond hij best origineel, maar niemand zou hem verslaan als de sluwe vos die hij, in het echt, was. “Je hebt echt enorm je best gedaan, nietwaar?' sprak Gregor grijnzend tegen zijn vriend.       Benji stond op van zijn bed, zette een stap naar Gregor toe en sloeg een arm om zijn schouder heen. 'Nee, ik heb mijn best niet gedaan,' zei hij vervolgens op zachte, maar verstaanbare toon. 'Mijn allerliefste Maddison heeft zich uit mogen leven op mijn gezicht' Een zelfvoldane grijns rustte op Benji's gezicht en daarmee probeerde hij duidelijk te maken aan Gregor dat dat niet het enige was waar Maddison voor gekomen was. 'Maar dáár had ik natuurlijk geen tijd voor,' lachte hij vervolgens en hij liet Gregor rustig los. 'Ik zei tegen haar: laten we het classy houden'       Benji wachtte enkele seconden op reactie van Gregor, maar barstte toen zelf in lachen uit. Het laatste wat hij ooit deed, was het "classy" houden en dat moest Gregor goed weten. 'Dus waar ga jij voor vanavond?' vroeg Benji. 'En ik bedoel natuurlijk: welk meisje? Ga je voor de katjes of de onschuldige konijntjes die er rond lopen?' Benji was misschien te opzichtig als het ging om vrouwen, maar dat deerde hem niet. Hij hield ervan en dat mocht iedereen weten. Wachtend op het antwoord van zijn vriend plofte hij neer op zijn bed om zijn schoenen aan te trekken.

* Je moet hierbij even een mannengezicht voorstellen, dus het ziet er niet zo vrouwelijk uit
** Benji weigert om een onesie aan te trekken, hij wil zijn lichaam laten zien

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 9:55 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

• 23 • Scorpio • Journalism • I see colors • Outfit • Outfit* •

      ”Nee, ik heb mijn best niet gedaan,” reageerde Benji, alvorens hij was opgestaan en een arm over mijn schouder heen had gelegd. De geschrokken uitdrukking die hij eerder vertoond had me lichtelijk met mijn ogen doen rollen, zo erg zag ik er nu toch ook weer niet uit? “Mijn allerliefste Madisson heeft zich mogen uitleven op mijn gezicht. Met een zelfvoldane uitdrukking op zijn gezicht grijnsde Benji me toe, waarop iets me al snel wist te vertellen dat dat niet de enige reden was waarom de schone dame hierheen was gekomen. Niemand hoefde mij Benji te leren kennen als het ging om de reden die er achter zou zitten.
      ”Maar dáár had ik natuurlijk geen tijd voor. Ik zei tegen haar: laten we het classy houden.”
Met een opgetrokken wenkbrauw keek ik mijn beste vriend aan zodra hij me rustig had losgelaten. Voor enkele secondes probeerde ik mijn opkomende lach in te houden. Benji en het classy houden? Om de dooie donder niet. Ik kon het uiteindelijk dan ook niet laten om toch in de lach te schieten, waarop de jongen zelf al snel mijn voorbeeld volgde. “Ik geloof niet dat dingen classy houden in jouw woordenboek staat,” hikte ik nog zacht na en woelde een keer met een hand door mijn nog vochtige haar, waarbij ik het al deels in mijn favoriete warrige kuif trok.
      ”Dus waar ga jij voor vanavond? En ik bedoel natuurlijk: welk meisje? Ga je voor de katjes of de onschuldige konijntjes die er rond lopen?”
Hoofdschuddend volgde ik hem kort met mijn blik, tot hij op het bed ging zitten om zijn schoenen aan te doen. Ik was wellicht geen heilige als het aankwam op een scharrel mee naar huis nemen, maar mijn beste vriend was wellicht nog net dat ene tandje erger. Hij schaamde zich er absoluut niet voor en elke griet die met hem aan de haal ging, was op voorhand al duidelijk gewaarschuwd. “Misschien neem ik wel een bang hertje,” antwoordde ik en wierp hem een scheve grijns toe. “Die zijn vaak nog het spannendste van allemaal wanneer ze loskomen.” Eerlijke toegegeven, ik was best benieuwd naar hoe de meiden er uit zouden zien - het zou me namelijk niks verbazen als hun pakjes er niet om zouden liegen en dat was voor natuurlijk nooit verkeerd om aan te zien. Vooral niet voor de vrijgezelle jongens onder ons.
      Voor heel even dreven mijn gedachten onbewust af naar een jonge vrouw in het bijzonder - Chessa - en voelde hoe een vreemde steek door mijn lichaam heen dreef. Hoe zou zij zich kleden? Zou ze dicht bij zichzelf blijven, of misschien toch neigen naar een wat ‘goedkoper’ outfit? Ik wist nu al dat ik dat laatst nooit ging trekken. Direct schudde ik met mijn hoofd en dreef de gedachten haast wanhopig weg. Het was beter voor mezelf als ik haar uit mijn hoofd hield, maar mijn kleine, lieftallige ex bleef telkens weer terug komen - alsof mijn geest haar weigerde los te laten en me bleef plagen aan wat ik weg had gegooid.
      ”Kom, haal die kat van je uit de badkamer en laten we gaan. Ik ben toe aan bier, en vrouwen,” sprak ik tegen Benji en wierp hem een plezierige grijns toe zodra ik de nadruk op de laatste twee woorden leggen. De gemene steek van eerder dreef nog kort door me heen alvorens ik besloot mijn hoofd leeg te maken. Vanavond zou een topfeest worden.



*Er staan nog wat strepen op zijn armen, tezamen met enkele spetters. En natuurlijk minus de nepwimpers en zijn eigen gezicht ipv de vrouw. :’) [/font]

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 14:25 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Ik was ongeveer tien minuten geleden op het feest aangekomen en worstelde er nu al mee om me te herinneren waarom ik de moeite had genomen een verschijning te maken. Ik was moe, mijn oren zakten steeds af en mijn make-up jeukte. In de korte tijd dat ik hier was had ik een aantal mensen gezien die ik kende maar niemand die ik graag wilde spreken. Stom genoeg had ik de moeite niet gedaan om iets met mijn vrienden af te spreken, het was een Scorpio feest dus ik ging er vanuit dat ze vanzelf zouden komen opdagen – op Josh en Hunter na dan – maar ik had er niet over nagedacht om te checken wanneer ze zouden komen opdagen. Ik had nu gewoon rustig met een boek op mijn bed hebben kunnen zitten of de leesteksten voor morgen door te nemen.
      Ik liet mijn blik nog een keer door de ruimte glijden, er was een grote variëteit aan dieren maar onder de meiden leek de trend vooral halfnaakt te zijn. Zelfs in mijn te korte en te strakke jumpsuit – het was waarschijnlijk van Owen – was ik een van de meer conservatief geklede meiden. Ik dacht niet dat er iets mis was met je uitdagend kleden of met no strings attached seks – ik hield van no strings attached seks - maar ik was ook een sterk gelover in classy not trashy, een term waarvan veel van deze meiden blijkbaar nog nooit gehoord hadden.
      Een deel van mij wilde terug naar mijn dorm, misschien kon ik Finn lastig vallen tot hij weer daadwerkelijk met me zou praten maar ik flink wat tijd in mijn gezicht gestoken en had eigenlijk best behoefte aan wat te drinken en als ik geluk had iemand om mee tussen de lakens te duiken – of een badkamer in, ik was niet zo kieskeurig over de locatie.

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 23:40 ]

---

Remember to be ridiculous.

Matías Rafael De La Fuente

“Dile que es hermosa”
House Aries w Animation w Outfit w With Chessa-bella

Na nog even lang twijfelen of hij nou wel of niet naar het feestje van de Scorpio's zou gaan, besloot Matias toch zijn aapjes onesie aan te trekken. Geen outfit was gelijk aan geen feestje en hij was nogsteeds apetrots -see what I did there- op zijn warme pyjama onesie die hij ooit van Chessa had gekregen voor kerst. Over de lieftallige dame gesproken, hoopte Mati dan ook dat ze ook naar het feestje zou gaan, al vermoedde hij van wel. Haast iedereen ging naar de feestjes van de Scorpio's en Matias haf toe dat hij eens een avondje gratis drank niet afsloeg. Daarnaast vond hij het altijd wel leuk om nieuwe mensen te leren kennen al is het al vaker eens misgelopen. Zolang hij maar niet tegen Gregor opbotste kwam dat -hopelijk- wel goed. Na nog even zijn warrige bruine lokken 'goed' te leggen schoot hij in zijn afgetrapte sneakers en liep naar boven in de hoop om Finn misschien mee te kunnen sleuren. "Finnneh!" Riep hij dan ook vrolijk en zwiepte de deur van de jongen open al was Finn spoorloos verdwenen. Onbewust trok de jongen een pruillipje en besloot hem dan maar lastig te vallen met een bericht.

'FINN KOM OOK NAAR FEEST PLS, I DON'T WANNA BE LONESOME'

Zo laat op de avond kon Mati dan ook wat melig over komen en zonder echt te beseffen hoe wanhopig zijn berichtje dan ook niet was, deed hij de deur weer toe en donderde haast hoe klunzig hij ook was - al zeker in dit onesie- de trap af. Zijn al haast afgebrokkelde nokia overleefde de val en Mati kwam er met een blauwe plek van af. "Pinche idiota " mompelde hij dan ook in zichzelf en liep naar buiten. Ergens aan de zijkant van zijn dorm lag zijn schamele roestbak ookwel een fiets genoemd en opende deze al prustend. Het sleuteltje was ooit eens in een dronkenbui spoorloos geraakt, maar hij wist altijd wel het slot van de fiets te kraken, het ding had hem dan ook slechts 20 dollars gekocht. De jongen borg nog vlug zijn apenstaart weg, zodat deze niet in zijn wiel zou draaien en reed dan op vlot tempo richting de dorm van de Schorpies.
Fluitend op één of ander deuntje die hij onlangs had gebruikt voor één van zijn animatie filmpjes zag hij een hertje in de verte verschijnen. Een Chessa-hertje. "Ciao bella " grijnsde hij en remde af, waardoor een akelig gepiep te horen was. Hij grijnsde lichtjes en deed een gebaar dat ze van achteren op zijn zitje mocht zitten. "Ritje nodig Bambs?" grapte hij en knipoogde speels naar de mooie dame. Matias kon niet ontkennen dat hij een zwak voor haar had, maar moffelde zijn gevoelens altijd weg door grapjes te maken en haar af en toe eens speels te plagen.

-sowwy flutpost-

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 18:41 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Finn was een blokje om gaan lopen, hij had even geen zin om naar alle feestgangers te moeten kijken. Het park verderop bood voor een rustgevende plek. Hij leunde achterover, sloot zijn ogen, en dacht net aan hoe fijn het was om niet gestoord te worden, tot zijn telefoon bliepte. Mati. Hij zuchtte, de jongen probeerde het, maar hij was geen feestbeest. Sorry Mati, not tonight. Have fun though. Hij zou waarschijnlijk wat gaan gamen vanavond, of naar de sportschool. Stiekem hoopte hij dat hij Candice tegenkwam, maar ze was populair genoeg om uitgenodigd te worden door de Scorpio's. Hij sms'te Hunter, misschien had hij iets te doen vanavond. Je gaat niet vanavond, toch? De nieuwe episode van Hitman is uit. Ik heb een playstation, sounds like a date. Hij besloot een rondje te lopen en kwam, hoe erg hij ze ook probeerde te vermijden, mensen in dierenpakken tegen. Een jongen in een apenpak en een meisje in een hertenkostuum. Hij draaide zich om en liep de andere kant uit, dan maar een omweg naar huis. Hij werd nogal gezien als een loser door de rest van de universiteit, en hij was niet in the mood voor judgement momenteel. De temperatuur was aangenaam en niet veel later kwam hij weer aan in de universiteitsstraat. Toen hij langs Libra liep zag hij Mia met een verveeld gezicht voor de deur staan. Op wie ze moest wachten wist ze niet, het was nou niet zo dat Libra's zo'n feestelijke types waren. Thuis aangekomen pakte hij een biertje uit de koelkast en vroeg zich af of zelfs Aza naar het feest was. Verveeld dronk hij een slok en zette de TV aan. Toen hij na vijf minuten zappen nog niets interessants had gevonden, peinsde hij er even aan om naar het feest te gaan. Gejoel van zatte studenten buiten nam dat gevoel snel weg.

---

tya

---

De klok tikte langzaam weg terwijl Candice haar laatste minuten voor het feest besteedde met haar neus in de boeken. Het zal nog eventjes duren tot haar brunette wederhelft er zou zijn. In het boek, wat tevens over geloof ging, las ze over de polytheïstische Griekse mythologie. Verhalen over helden en goden hadden altijd haar interesse opgewekt. Haar favoriete god was Phoibos Apollon, de vertegenwoordiger van de rationale schoon en de Zonnegod. Naast haar boek op haar bureau, lag een pakje dextro energy. Vlugjes pakte ze een snoepje en stak het in haar mond. Ergens in haar achterhoofd vertelde een stemmetje dat ze maar iemand een berichtje moest sturen. Ze keek door haar contacten en haar ogen vielen op twee mensen, Benjamin en Finn. Ze besloot daarom om ze elk een berichtje te sturen. To: Benny Message: Hi, hoelaat zullen de marvelous two arriveren? (; To: Broad Gym Dude Hiya! Ga je naar het feestje vanavond?       Inmiddels was er een hoop tijd weggetikt, en voordat Candice het realiseerde was het kwart voor zeven. Van beneden kon ze wat geroezemoes en een stem horen. ‘Candicane, where are thou?’ klonk het ietwat jolig. Dat moést haar wel zijn. Haar bruinharige wederhelft stond beneden in het huis te lachen, Candice kon haar lach makkelijk van die van anderen onderscheiden. De dame in the little black dress besloot om haar spullen op te pakken en naar beneden te lopen. Op de overloop liet ze er een lichtelijk sarcastische ‘O Savvie, O Sav, wherefore art thou a panda?’ uit. Ja, dat was een referentie naar Shakespeare. Daarnaast ook de enige Shakespeare-quote die de blondine zich kon herinneren van al die klassen Engelse Literatuur. Ze dartelde vrolijk te trap af en stond nu oog in oog met haar partner in crime. Candice drukte een dikke kus op haar wang, 'Hey, leuk je weer eens te zien.' sprak ze opgewonden. 'Ik vind dat we eerst maar even een snack moeten halen,' begon ze met haar voorstel, 'zullen we langs de MacDonalds?' De vraag rolde zonder schaamte langs haar lippen. Candice was dol op fastfood en leet dit dan ook blijken.       Zonder dan maar ook enig antwoord te krijgen van de panda, pakte ze haar pols en sleurde ze Sav mee naar buiten. 'We'll take my car' mompelde ze. In een klein tasje die ze in de tussentijd van de kapstok had gegraaid, zat dan ook de sleutel van haar Range Rover Sport. Oftewel, haar kindje. Door de weelde van haar ouders, had Candice niet één maar twee auto's tot haar beschikking. 'Entrer panda.' commandeerde ze. Zelf stapte ze achter het stuur en reed het tweetal na een tijdje de oprit af. Opzoek naar voedsel. Shitty, but hopefully fun for Sav

Il faut casser le noyau pour avoir l'amande.

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 20:33 ]

---

Up with the sun. Gone with the wind.

---

---

---

Net toen ik mijn volle aandacht op het boek gericht had, werd mijn concentratie nogmaals verstoord door mijn telefoon die op het bureau aan het trillen was. Dat verbaasde mij best wel, aangezien niemand de moeite neemt om een berichtje naar mij te sturen of mij te gaan bellen. Als dat zou gebeuren, was het hoogstwaarschijnlijk mijn ouders. Maar nee, deze keer niet. Ik pakte de telefoon in mijn hand en opende het met een klik. Ik had geen code of wachtwoord ingested waardoor ik het gelijk kon openen. En toen zag ik de kleine icoontje. Een berichtje. Van Mia.
Het leek alsof ik wat wakkerder werd toen ik haar naam las en vergat mijn opkomende hoofdpijn vrijwel meteen.

"Joshi, babe, ga je ook vanavond? Ik kom zo wel even naar je toe."

"Joshi Babe..." ze noemt me nog steeds zo? En ze weet dat ik niet van feesten houd. En ze weet dat ik nee ga zeggen.
Nee, nee. Ik ga echt niet mee. Maar het is Mia! Hoewel ze mijn ex is, kan ik het niet laten en voelde ik mijn hart wat sneller kloppen bij deze aanzoek.
Ik had niet eens de kans gekregen om een antwoord terug te typen aangezien ik te druk bezig was om een antwoord te verzinnen voor haar en ik hoorde de bel af gaan. Ik schoot overeind en klapte mijn boek dicht. Was dat Mia? Hoe kan zij in hemels naam zo snel hier zijn?
Met grote stappen haastte ik mij de kamer uit- hoewel ik het niet kon laten om nog even voor het spiegel te blijven staan en naar mijn reflectie te staren. Grommend probeerde ik mijn haar op zijn minst er fatsoenlijk eruit te laten zien. Man: ik moet het echt waar knippen. Ik had ook nog mijn witte, ietwat vuile blouse aan, samen met mijn zwarte broek waar een vlek op was- God knows from what en gelukkig maar was het niet te zien. En toen pas kwam ik plotseling bij zinnen. Wat doet deze meid mij aan? Zo ben ik niet. En Mia is de levende bewijs dat ze mensen kan gaan veranderen. Ik schudde mijn hoofd bij mijn eigen wanhopigheid waarna ik nog even bleef staan tot ik in de gaten kreeg dat Mia al lang achter de deur aan het wachten was.
Met grote stappen holde ik mijn kamer uit, richting de voordeur waar ik nog even bleef staan en naar de deurklink staarde. Wilt ze nou echt dat ik met haar samen naar het feest ga? Ik ben geen feest type- alles behalve dat. Maar.. het zou wel leuk zijn om gewoon tijd de besteden met haar- god- met iemand. Ik sloot even mijn ogen voordat ik de deur opentrok en daadwerkelijk Mia achter de deur zag staan.
      'Mia,' begon ik en probeerde verbaasd te klinken.
Even leek het alsof ik mijn tong verloren had, net als altijd, en staarde Mia al aan. Ik had mijn tong ook daadwerkelijk verloren. Ze had zich verkleed als een kat met een veels te korte mini rokje aan en haar gezicht zat ook onder het make up. Ook had ze oortjes op die op die van een kat leek. Oké. Als Mia naar die feest gaat, beland ze hoogstwaarschijnlijk samen met een of ander jongen in een bed. En dat wil ik mij echt niet voorstellen.
      'Je weet.. dat ik feestjes haat, Mia,' zei ik zachtjes en keek haar voor een seconde aan voordat ik weer wegkeek. Zeg nee, zeg nee- ga er niet heen, blijf hier met mij!
      'Misschien kun je, ik weet het niet, met.. Finn?'
Dat was een afschuwelijke idee, ga er gewoon helemaal niet heen.. alsjeblieft.

---

---

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 20:27 ]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Het was gelukkig eindelijk weer zo ver: Een echt Scorpio feestje. Gelukkig was het niet in ons huis, want als ik aan een ding een hekel had, dan was het wel opruimen met een kater. Ik had inmiddels mijn pak al aan, een eland, natuurlijk, en was bezig met mijn haar. Die krullen van me waren 100% onmogelijk om te temmen, zelfs al had ik ze eigenlijk alleen nog maar bovenop met een benoembare lengte. Verderop in het huis hoorde ik Gregor en Benji van alles mompelen, maar hoorde niet 100% wat ze zeiden. Op dit moment lag Ross op mijn bed te slapen, en zou dat waarschijnlijk het grootste deel van de nacht wel doen, terwijl ik aan het feesten was met de jongens, en hopelijk ook een aantal meiden. Dat deed hij altijd, dus ik ging er vanuit dat het nu niet anders zou zijn. Nog altijd was het een beschamend verhaal dat ik hem uit het asiel had gekozen met de gedachte dat hij een boxer-pup was, maar hij bleek een pug te zijn, die al bijna volgroeid was. Toch had dat verhaal me veel opgeleverd, zoals mijn plek hier in huis en een aantal vrienden en meiden. Nog even haalde ik een hand door mijn krullen en besloot dat het wel genoeg moest zijn. Beter ging het niet zitten, en na het derde glas pure vodka zou het toch alleen maar achteruit gaan. Ik was namelijk niet van plan om deze avond lopend naar huis te gaan, als ik al in staat was te gaan zou het kruipend of rollend moeten zijn. Ik trok snel mijn gympen aan, en jogde toen naar Gregor en Benji toe. We konden flink botsen, maar we waren aan het einde van de dag allemaal Scorpio's en moesten bij elkaar blijven. "Er klaar voor?" vroeg ik enthousiast aan de jongens, hopend op een enthousiast antwoord. Ik wist dat ik vaak te enthousiast, druk, en volijk was, maar vaak voor een feestje kreeg ik er geen mot door met de rest. Ik moest me alsnog inhouden om niet te stuiteren, maar ik had er echt zin in. Mijn eland-onesie hing vrij los rond mijn lijf, maar sloot genoeg aan bij te pijpen om die iets op te kunnen stropen, zodat ik in elk geval iets van verkoeling zou hebben. Ik had eerlijk gezegd nog niet naar hun pakkies gekeken, dus besloot het maar gewoon te vragen. "Als wat gaan jullie?" vroeg ik vrolijk, mijn Canadese accent aanwezig als altijd, en het zou alleen maar zwaarder worden naar mate de avond zou vorderen. Alcohol en voor deze mensen verstaanbaar Engels spreken gingen bij mij niet heel goed samen, namelijk. Ik viste mijn mobiel uit mijn zak en typte snel nog een smsje naar Sav, voor we zouden gaan.

To: The Pretty Lady Friend
Hey Savvy,
Hoe laat en waar zie k je vanavond?
Ik ben benieuwd naar je kostuum.
X
Mister Moose

Ik verzond het en richtte me snel weer op de jongens, hopend dat we snel zouden gaan, of in elk geval hier vast een drankje zouden doen, want mijn alcoholpromillage was de laatste tijd gevaarlijk laag voor een student.

---

Bowties were never Cooler

Niet veel later werd de deur opengedaan door een chaotische Joshua, Finn stond eventjes naast haar, maar voordat ze haar hoofd kon draaien was hij weer weg, rare gozer. Joshua klonk bijna hopeloos toen hij aangaf dat hij niet van feestjes hield. Zonder op een uitnodiging te wachten liep ze naar binnen en sloot de deur achter zich. ‘‘Jij en ik weten allebei dat Finn niet naar feestjes gaat.’’ Ze haalde haar schouders op en glimlachte. ‘‘Besides, je haat mij niet?’’ Vroeg ze met haar meest onschuldige grijns en liep de woonkamer in. ‘‘Wat zou je anders doen? Je moet achter je boeken vandaan komen Josh, you need fresh air.’’ Zei ze semi streng en klopte op de plaats naast haar. De fauteuil was al helemaal doorgezeten en er zaten vlekken in het lichtbeige suède. ‘‘Heb je al gegeten?’’ Vroeg ze fronsend. Normaal als een van de bewoners hier eten had gemaakt, lag de hele keuken vol, nu zag hij er enigszins schoon uit. ‘‘Zo niet, kunnen we pizza bestellen.’’ Zelf had ze ook nog honger, en het feest was net begonnen, dus ze kon wel wat later gaan. Veel volk zou er toch niet zijn. Even dacht ze aan Lidia, en sms'te haar. Babe, ga je ook vanavond? Heb zin om zat te worden. Ze sloeg haar benen over elkaar en trok haar rokje naar beneden. ‘‘By the way, kijk niet zo judging naar mijn ouftit.’’ Grapte ze. Joshua's haar zat weer voor zijn hoofd en ze wreef het naar achter. ‘‘You need a haircut.’’ Mompelde ze. Old habits die hard, zeiden ze, en zo voelde het ook als ze bij Joshua zat. Het was nu niet zo dat ze het er moeilijk mee had dat het uit was, maar af en toe miste ze het wel. Samen zijn met iemand. Maar daar had ze thans nog genoeg tijd voor als ze was afgestudeerd.

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 20:54 ]

---

tya

Ik kreeg op een gegeven moment flinke dorst dus besloot ik om een glas alcohol te nemen. Ik loop daarom naar de tafel vol met lekkers. Ik pak een cocktail of iets wat daar in iedergeval op lijkt. Vervolgens trilt mijn telefoon ontiegelijk. Ik grabbel in mijn zwarte handtas naar mijn telefoon en als ik hem te pakken heb, ontgrendel ik hem en zie ik een berichtje van Mia, een van de weinige mensen met wie ik echt zeer goed bevriend mee ben, wat apart is want zij is niet afkomstig van Gemini.

Babe, ga je ook vanavond? Heb zin om zat te worden.

Ik open glimlachend het toetsenbord om een antwoord te versturen naar Mia.

Ik ben al op het feest. Ik mis namelijk geen enkele mogelijkheid om te feesten en zat te worden, dat weet je toch?

.
Vervolgens doe ik mijn telefoon weer in mijn tas en loop ik met mijn drinken de dansvloer op. Daar aangekomen ga ik weer los op het ritme van de muziek. Dat ik een volle glas alcohol vast heb die neer kan vallen over mijn kleding is helemaal niet beangstigend. Ik heb dit namelijk al zo vaak gedaan dat ik zelfs een marathon zou kunnen rennen met volle glazen alcohol die ik dan keer op keer in mijn keelgat schiet. Na een tijdje is mijn glas nog halfvol en besluit ik om de hele inhoud in een keer naar binnen te werken. Daardoor hoor ik een onbekende jongen sacarstisch zeggen "Wat krijgt zij veel in een keer binnen, hoe zou dat komen?". Ik geef de jongen in kwestie een plagende maar toch boze stomp.
"In ieder geval niks van jou," zeg ik terwijl ik het lege glas in zijn handen douw en naar de andere kant van de zaal loop om daar veder te gaan met waarvoor ik hier gekomen was.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

---

---

Terwijl Chessa richting het Scorpio huis liep, zag ze meerdere mensen die kant op gaan. Degene daarvan die meiden waren, droegen bijna allemaal sletterige outfits. Eigenlijk was ze wel blij dat haar outfit meer naar het schattige reikte, want met 95% van de meiden die sexy dingen droegen, viel ze daardoor juist meer op. Niet dat ze het zo zeer daarom deed. Ze wilde gewoon niet als een prostituee over straat. Bovendien, werd ze zo waarschijnlijk minder snel lastig gevallen door jongens. Al deed ze het eigenlijk ook niet daarom. Ze vond dit gewoon leuker.       Tijdens het lopen stuurde ze Cas een bericht, gezien die arme ziel ziek op bed lag. Gaat het al wat beter met de patiënt, of moet zuster Chessa hem kippensoep komen brengen?       Haar kennende, zou ze later op de avond waarschijnlijk wel even bij hem langs gaan, gezien ze het lullig vond dat hij waarschijnlijk de hele avond alleen en ziek in zijn huis zou zijn.       Chessa's gedachten werden onderbroken door een fiets die met een piepend geluid naast haar stil kwam te staan. 'Ciao bella.' Ze glimlachte automatisch toen ze Matias zag, en die glimlach werd enkel breder toen ze zag dat hij de onesie droeg die zij hem vorige kerst gegeven had.       'Ritje nodig Bambs?' vroeg hij met een knipoog, nadat hij op zijn bagagedrager had geklopt. Een lichtelijke frons verscheen op haar gezicht. Ze had er eigenlijk niet echt over nagedacht dat ze door waarschijnlijk veel mensen die avond Bambi of iets in die trant genoemd zou worden. 'Zeg me alsjeblieft dat je mij niet zo gaat noemen de rest van de avond.' Ze trok kort aan zijn apenstaart. 'Anders ga ik lief niet voor je zijn.' Ze stak haar tong naar hem uit en wierp vervolgens een blik op zijn gammele fiets.       Sranje, Mati. Je fiets komt er met de dag slechter uit te zien.' Chessa lachte zacht en nam plaats op zijn bagage drager. 'Nog even, en het valt compleet uit elkaar. Ik verwacht dan wel dat je mij alsnog overal naar toebrengt, hoor. Dan moet je mij maar op je rug dragen,' plaagde ze, terwijl ze in zijn zij prikte. * gewoon met sneakers

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 22:28 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Hunter Lodewikus Bell
Libra || Medicine -> Pathology || 23 || Outfit || Night out? Nah, I'm going for a night in.
Ik zat in alle rust in een van de grote fauteuils in de zitkamer in mijn nachtjapon. Ik gaf er weinig om dat dit misschien niet de meest stijlvolle slaapkleding was, maar slaapkleding was er niet om stijlvol te zijn, maar om comfortabel in te slapen. Ik had mijn benen over elkaar geslagen, een grote mok thee naast de stoel op tafeltje, en een heel dik pathologie boek op mijn schoot, en mijn laptop op het tafeltje met mijn thee, waar een algoritme aan het draaien was, om wat wachtwoorden te genereren die ik nodig had voor mijn hobby. Mijn hobby was zeer illegaal, maar ik deed het via verschillende encryptie kanalen en servers, waardoor het haast niet te traceren was. Daarbij deed ik het over het universiteitsnetwerk, dus was het uiteindelijk alleen naar de universiteit te traceren, en niet naar mij persoonlijk. Buiten was het rumoerig, maar dat was het wel vaker. De andere huizen waren wel van feestjes, maar zelf zag ik niet echt de lol in jezelf bezatten tot je over jezelf heen kotste en stikken in je eigen kots. Ik sloeg mijn ogen even op mijn laptop, die nog bezig was, voor ik weer verder las in mijn boek. Ik vond het heel interessant en kon niet wachten tot ik zelf aan het werk kon in dit veld, hoe vreemd dat misschien voor velen leek. Ik keek op toen ik iemand hoorde praten in een stem die ik herkende als Joshua, de jongen die dezelfde studie deed als ik en die ik vaker dan eens hielp met studeren. Ik deed het graag en het hield voor mij de stof ook vers. Hij begon over vroeg naar bed gaan en de herrie buiten. Een zachte grinnik rolde over mijn lippen bij zijn benaming voor de mensen buiten, waar ik nog niet naar had gekeken. Ik pakte nu wel mijn mok thee op en dronk een slok voor ik antwoord gaf. "Er liggen oordopjes op mijn kamer als je wil." zei ik rustig voor ik me met nog een slok thee weer op mijn boek richtte. Niet veel later hoorde ik niet alleen van buiten, maar ook van binnen herrie komen, eindigend in gedonder de trap af bij de deurbel die ging. Blijkbaar ging toch iemand naar het feest, en zolang ik geen pijnlijk gepiep hoorde, hoefde ik ook mijn taak als doctor niet te doen. Ik hoorde geen pijnkreten, maar alleen Joshua die met een meisje aan het praten was. Goed voor hem, dat gebeurde niet vaak. Ik richtte me maar gewoon weer op mijn boek en bleef content met mijn thee en nachtjapon in de comfortabele stoel zitten.

---

Bowties were never Cooler