[RPG — 300] Heatherville University: War of Houses — Speeltopic - Speeltopics

---

STORY Heatherville University is de grootste en bekendste universiteit van Los Angeles. In principe is het een school als geen ander, alleen wordt het hier juist aangemoedigd om de studenten in hokjes te plaatsen. Alle studenten dienen zich namelijk verplicht aan te sluiten bij een "huis", iets wat te vergelijken valt met een studentenvereniging. Zo'n huis is de plek waar je bijhoort, de mensen met wie je om zult gaan en de naam die je met trots zult dragen. Alle huizen hebben verschillende eigenschappen en vaak sluiten zich er ook mensen bij aan die zich er thuis zullen voelen. Er is dan ook ongelofelijk veel rivaliteit tussen de huizen, zoals met het organiseren van feesten, het behalen van goede punten en in het algemeen met populariteit. Dit was nooit de bedoeling geweest van het schoolbestuur, maar het is in de loop van de jaren wel uitgegroeid tot vijandigheid tussen de huizen. Het bestuur van de school heeft er dan ook voor gekozen om de huizen af te schaffen aan het begin van schooljaar 2016. Hier zijn de studenten het echter niet mee eens. Ze krijgen één laatste kans om te bewijzen dat de huizen voor meer dienen dan slechts feesten. Kunnen de huizen hun rivaliteit opzij zetten om er samen voor te zorgen dat ze kunnen blijven bestaan? Of is de haat te groot om elkaar het licht in de ogen te gunnen? ROLES Naam: Leeftijd: 19-25 Geboorteplaats: Opleiding: Huis: Innerlijk: Uiterlijk: Verleden: Relaties: Extra: Naam — Username — Faceclaim — Pagina VOL VOL VOL! Vrouwen Huis Aries TIJDELIJKE STOP — Aza Universe Walker | Squib | Rose Leslie | 1.5 — Huis Gemini TIJDELIJKE STOP — Lidia Volkova | Polovina | Nina Dobrev | 1.2 — Chessa Rosalia de Fiore | Velaris | ? | 1.4 — Candice Aylinn Desjardins | Camhanaich | Alexis Ren | 1.2 Huis Virgo TIJDELIJKE STOP — Savannah Ridgeman | Raging | Taja Feistner | 1.1 — Mia Asrid Thorbjorg | Poshlost | Elsa Hosk | 1.4 Mannen Huis Aries — Matías Rafael De La Fuente | Raccoon | ? | 1.6 — Finn Arlington | Poshlost | André Hamann | 1.6 Huis Libra — Hunter Lodewikus Bell | AlecLightwood | ? | 1.5 — Morrison Arthur Darling | Squib | Dylan O'brien | 1.5 — Joshua Adams Smith | SphinxX | Logan Lerman | 1.6 Huis Scorpio TIJDELIJKE STOP — Benjamin Cooper | Ziegler | Daniel Bederov | 1.1 — Ryder Oliver Smith | AlecLightwood | ? | 1.1 — Gregor Vaince Cross | Ganagan | Nick Bateman | 1.3 — Castor Eichenauer | Mignon | ? | 1.4 Wachtlijst: — XVeertje | Vrouw bij Virgo RULES — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet — Je schrijft een post van minimaal 300 woorden — Lees het topic goed door voordat je een personage aanmaakt — Een reservering blijft drie dagen staan — Maximaal twee personages per persoon: verschillende geslachten en huizen — Maak je personage passend bij het huis waar hij/zij bijpast — Geen Mary-Sue's/Gary-Stu's — Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven — Geen eendagsvliegen — 16+ is toegestaan — Sluit niemand buiten — Bespreek relaties en dergelijke in het praattopic — Heb je vragen? Stel ze! TOPICS Rollentopics — O1 Praattopics — O1 | O2 Speeltopics — Gossip Girl — link BEGIN — Dinsdagavond: 18:30 — Ongeveer 20 graden buiten De lieftallige heren van Huis Scorpio hebben besloten om deze dinsdagavond te vullen met een huisfeest in huis 3 (het huis van onbekende jongens voor de RPG). Omdat de jongens altijd een groot feest willen geven, stond het huisfeest al maanden op de planning. Iedereen is uitgenodigd, het maakt niet uit van welk huis je komt. Het is op de campus gebruikelijk om themafeestjes te geven, dus zo ook deze keer. Het thema van het feest is Party Animals oftwel: dieren uit de dierentuin. Het is verplicht om verkleed te komen, anders kom je er niet in. Wat gaat jouw personage dragen? Wat gaat er gebeuren? Kan de rivaliteit opzij gezet worden voor een gezellig avondje? Vermelden boven je post: - Naam - Huis - Praat met (naam personage) - Optioneel: outfit - Optioneel: leeftijd - Optioneel : opleiding

[ bericht aangepast op 3 juni 2016 - 19:59 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

"I WAS BORN AS A TROUBLEMAKER, SO I MIGHT AS WELL EARN A LIVING WITH IT" ”Jou kennende zal je me niet geloven als ik je zeg dat het inderdaad puur toeval was,” Benjamin kon het niet laten om een klein lachje uit zijn mond te laten ontsnappen toen Gregor dat antwoord gaf. Natuurlijk geloofde hij hem niet, maar dat betekende niet dat hij Gregor niet het voordeel van de twijfel zou geven. Dat was namelijk ook voordeliger voor Benji. Al maanden was hij ijverig aan het flirten met Chessa, gewoon omdat ze zo'n meisje was dat niet geïnteresseerd leek te zijn, en door Gregor te "geloven" kon hij door ongegeneerd mee doorgaan. 'Maar natuurlijk geloof ik je,' zei Benjamin zo overtuigend mogelijk.       De jongens liepen het huis binnen waar het feest plaats zou vinden. De muziek stond al hard, de drank vloeide rijkelijk en overal werd er gedanst, gezoend en wellicht nog meer gedaan. De jongens waren nog niet lang binnen toen Ryder de twee een rode beker vol met drank gaf. Benji bedankte hem en nam een flinke slok. "Alsjeblieft. Wat is het plan eigenlijk van vanavond? Gewoon scoren en mee naar boven of naar huis?" vroeg Ryder vervolgens. Benjamin keek de huiskamer rond en zocht naar leuke meisjes. Uiteindelijk viel zijn oog op het meisje dat verkleed was als hertje - Chessa. Een grijns vormde zich op zijn gezicht, omdat zijn plan dus uit kon komen. 'Ik heb al een projectje voor deze avond,' zei Benji terwijl hij opnieuw de kamer rondkeek. Hij wilde niet dat het opviel dat Chessa zijn project van die avond was. 'En jullie, heren?' Hij nam een slok van zijn drankje en keek over de rand van de beker naar Gregor en Ryder.

* Je moet hierbij even een mannengezicht voorstellen, dus het ziet er niet zo vrouwelijk uit
** Benji weigert om een onesie aan te trekken, hij wil zijn lichaam laten zien

[ bericht aangepast op 7 juni 2016 - 20:42 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

• 23 • Scorpio • Journalism • I see colors • Outfit • Outfit* •

      Benji en ik hadden nog geen voet binnen het huis gezet, of we werden ingehaald door Ryder. Met een licht opgetrokken wenkbrauw wierp ik de jongen een schuine blik toe. In zijn armen rinkelde enkele flessen drank waarvan ik niet snapte dat hij deze mee had genomen - we hadden toch genoeg drank hier op het feest geregeld? - maar tijd om daarop iets te zeggen kreeg ik niet. In zijn enthousiasme banjerde de jongeman naar binnen, waarop Benji en ik besloten hem zwijgzaam te volgen. Onderweg naar binnen werd ik enkele keren begroet door een vriendelijke klap op mijn schouder van een vriend, of een vlugge zoen op mijn wang van een bekende jonge vrouw. Voor nu besloot ik nergens op in te gaan en volgde ik mijn twee vrienden naar een van de tafels toe.
      Daar waar Ryder direct naar de tafel met drank toe was gesneld, bleven Benji en ik staan, en gleden mijn poelen over de menigte heen die al druk aan het feesten was. De muziek dreunde hard uit de boxen en vulde de ruimte met hits van deze tijd. Verschillende mensen bevonden zich op de dansvloer terwijl andere een hoekje opzochten voor iets intiemers. Een flauwe glimlach sierde mijn gezicht, tot mijn poelen bleven hangen op een uiterst bekende verschijning met donkere lokken en een gewei op haar hoofd. Ze was dus toch als hertje. . . En ze danste met Mati. Een donkere trek gleed over mijn gezicht heen terwijl mijn kaken zich licht aanspande. Een vreemde steek jaagde zich door mijn lichaam heen en gaf me een ongemakkelijk gevoel. Om niets te laten merken aan de jongens, scheurde ik mijn blik van het tweetal af - wat me enige moeite wist te kosten daar de brunette niet uit mijn netvlies wilde verdwijnen. Waar waren haar krukken?
      "Alsjeblieft. Wat is het plan eigenlijk van vanavond? Gewoon scoren en mee naar boven of naar huis?"
Een frons verscheen tussen mijn wenkbrauwen. Om de een of andere reden leken de woorden van Ryder er te dik opgelegd, wilde hij eerder niet wachten op Candice en Sav? Ik dacht dat hij trek had in voedsel. . . Vermoedelijk was mijn zwaar wordende gemoedstoestand de reden van deze gedachten en was ik onbewust al bezig met het zoeken naar iemand waar ik mijn opborrelende frustratie op los wilde laten. Wijselijk perste ik dan ook mijn lippen op elkaar terwijl ik het rode bekertje naar mijn lippen bracht zodat ik het alcoholische goedje in één keer achterover kon gooien. Met een zachte klap zette ik het rode ding terug op tafel en liet mijn blik terug naar Chessa glijden.
      De manier waarop ze met Mati danste, stond me niet aan. Ik had de jongen nooit echt hoog gehad, en dat hij en ik elkaar allesbehalve lagen was dan ook geen geheim. Echter, in de lange maanden die Chessa en ik een echt stel vormde was het makkelijker geweest om hem te verdragen, met de wetenschap dat ik haar niet aan hem zou verliezen. Nu was dat een geheel ander verhaal, en dat gaf me een benauwend gevoel.
      Het kreukelend gevoel van een plastic bekertje tussen mijn vingers trok mijn blik van hen af - al was het maar voor even.
“Ik heb al een projectje voor deze avond. En jullie heren?”
Mijn ogen blikte kort naar Benji, die net een slok van zijn drinken nam. Het feit dat hij naar Chessa had staan loeren was me geheel ontgaan, wat wellicht maar beter was ook. Zo nonchalant mogelijk haalde ik mijn schouders op en trachtte de ruime woonkamer nog een keer rond te kijken, waarbij ik zorgvuldig probeerde om het dansende hertje met de achterlijke aap te vermijden - tevergeefs.
      ”Ik heb nog geen project voor ogen,” bracht ik koeltjes uit terwijl het licht verkreukelde bekertje tussen mijn vingers gleed. “Maar wel iets wat ik moet doen,” besloot ik en liet het lege bekertje los, waarna het nog lichtjes wiebelde voor het rechtop bleef staan. Zonder de jongens iets te zeggen begaf ik me richting de dansvloer. Behendig ontweek ik enkele dansende dames en duwde degene van me af die zich waagde tegen me aan te vleien. Mijn donkere poelen waren maar op één iemand gericht en weken daar niet meer vanaf. Haar heupen pakte het ritme van de muziek moeiteloos op terwijl haar danspartner houterig leek over te komen. Of dat mijn bevooroordeelde denkwijze was besloot ik langs me te laten liggen. Tenslotte zou het aan mijn beslissing toch niks meer veranderen.
      Net op het moment dat Chessa de hand van Mati pakte wierp ik de jongen een vuile blik toe en liet subtiel mijn arm rond haar middel glijden. “Ik denk dat ik deze stijve dans maar eens van je over neem,” sprak ik de jongen toe en trok de brunette zacht uit hun dans pose. Zonder Mati verder nog een blik te gunnen keerde ik hem de rug toe terwijl ik Chessa met haar gezicht naar me toe draaide. De drang om haar aan te raken - al was het maar om die ene pluk haar uit haar gezicht te stroken - wist ik met moeite in te houden. Nu ze voor me stond, met haar perfecte lichaam wat eens naast het mijne had gestaan en haar donkere poelen die makkelijk leken te doorgronden, ebde de frustratie lichtelijk weg.
      ”Waar zijn je krukken, kleintje?”
Daar waar ik me op alle fronten had proberen in te houden, rolde mijn koosnaampje voor haar te gemakkelijk over mijn lippen heen en was de toon daarvan nog altijd even liefkozend. “De laatste keer dat we elkaar spraken vertelde je me dat je er nog een tijdje op moest lopen. Als ik het goed berekend heb, valt vanavond nog steeds binnen die tijd.” Een zwakke glimlach gleed over mijn gezicht heen, waarbij ik de onbewuste pijn van onze breuk - die telkens weer omhoog kwam zodra ik haar naam hoorde of haar in levende lijve zag - zorgvuldig weg hield. Het was tenslotte mijn eigen schuld.



*Er staan nog wat strepen op zijn armen, tezamen met enkele spetters. En natuurlijk minus de nepwimpers en zijn eigen gezicht ipv de vrouw. :’)

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Ze liet zich door Lidia meetrekken naar de dansvloer. Zo hadden ze goed zicht op alles wat binnen en buiten ging. Ze zag even verderop Chessa en Matias een poging doen tot dansen en grijnsde. Dit was waarschijnlijk een never-ending saga. Opnieuw die avond trok ze haar jurkje naar beneden en dacht eventjes aan Hunter en Joshua zojuist. Hunter zag er zowaar teleurgesteld uit. Ze snapte het wel, dit was niet echt zijn wereld. Ze richtte zich weer op Lidia en keek even rond. ‘‘Tot nu toe zie ik niet echt iets.’’ Mompelde ze en rolde geïrriteerd haar ogen. Ze wilde gewoon flirten vanavond, niet per se iemand mee naar huis. Er kwam een drietal jongens binnen, niemand minder dan Benjamin, Gregor en Ryder. Er verscheen een geïrriteerde grimas op haar gezicht. Benjamin, tja. Ze haatte hem niet, ze was gewoon niet enthousiast over het feit dat hij ademde. Gregor, same story. Van Ryder kreeg ze gewoonweg geen hoogte. Hij was leuk, en knap, en had niet echt een typisch Scorpio karakter. Ze hadden twee keer gedate, en dat was heel leuk geweest. Maar ze wist niet echt wat ze ermee aanmoest. ‘‘Wat moet ik hier nu mee?’’ Opnieuw rolde ze haar ogen en keek naar Lidia. ‘‘Zou ik naar hem toe lopen?’’ Nog geen drie seconden later zei ze: ‘‘Nee, hier heb ik geen zin in.’’ Ze zou hem wel sms'en, als hij wilde komen kwam hij wel. To: Ryder Je ziet er cute uit, hoor. (; Ze stopte haar telefoon in haar BH, zoals gewoonlijk, en zag een jongen aan de overkant van de kamer naar haar kijken. ‘‘Hij is cute.’’ Mompelde ze en oogde zo onopvallend mogelijk naar haar. ‘‘Maar eerst, meer drank.’’ Ze trok haar vriendin van de dansvloer af, richting de dranktafel. Verderop zag ze een stel studenten met ballonnen, waar heus niet alleen helium in zat, en schudde haar hoofd. Misschien was ze toch liever thuisgebleven.

(wauw, wat een shitty stukje is dit :') )

[ bericht aangepast op 8 juni 2016 - 13:43 ]

---

tya

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Matías Rafael De La Fuente

“Dile que es hermosa”
House Aries w Animation w Outfit w With Chessa-bella

Chessa stak haar tong terug naar hem uit en danste zo nog even verder, het was erg gezellig tussen ons twee en er werd veel gelachen en gedanst en Mati had een erg tevreden gevoel met zich. "Als ik een dollar zou krijgen voor elke slechte bijnaam die jij verzint, dan werd ik snel rijk,' grinnikte Chessa waarop ze vervolgens haar rode bekertje opdronk en deze vervolgens ergens op een bergje neer dropte. De vloer voelde nu al wat plakkerig aan en dan moest je nog maar eens bedenken dat het feestje nog maar begonnen was.
'Wel, mali majmun, als je wilt dat ik mijn heupen beweeg, dan moet je mij maar wat dancemoves leren.' Met een geamuseerde glimlacht tikte Chessa hem op zijn neus wat hem enigszins even verbaasde al veranderde dit gauw in een grijns. Erg goed kon hij nou ook niet Tango dansen, maar hij had genoeg lessen gehad -Thanks Mother- om toch een imponerende dans uit te voeren die er niet al te vreemd uitzag. Vervolgens nam ze zijn hand was wachtende tot Hij de eerste stap zou zetten. 'So, teach me how to tango. Ik heb er vertrouwen in dat je er voor zal zorgen dat ik niet een been breek.' Een lachje verliet zijn lippen terwijl hij haar even aankeek. " Wat een groot vertrouwen in me zeg." grijnsde hij geamuseerd 'Ik kan jou echter niet beloven dat ik niet op je tenen ga staan.' vervolgde ze en even lachte hij waarna hij even keek naar haar hakjes die er gelukkig niet al te hoog of scherp uitzagen. "Ik kan wel tegen een stootje Chika" knipoogde hij al duurde het niet lang of zijn speelse grijns trok zich in een ontevreden streep. Het was Gregor die verkleed was als een markeerstift, het zag er eigenlijk meer uit alsof er zo verschillende markers in zijn gezicht ontploft waren -iets wat Mati graag gezien had-
De kleerkast kwam op hen afgelopen en stuurde Mati meteen een kille blik toe waardoor de jongen even onzeker op de binnenkant van zijn kaak beet. De twee konden elkaar niet echt luchtten en dat kwam deels doordat Gregor -die Chessa trouwens zonder enige reden dumpte en zo haar tere hartje brak- het niet kon hebben dat Matias te veel met haar omging. Hij beschouwde meiden als een eigendom en ging dan als een bezetene ook zijn speeltjes 'beschermen'.
Matias verachte mensen die zo dachten, niemand was zijn eigendom en al zeker niet Chessa. Ze had haar eigen leventje en mocht dan ook zelf beslissen met wie ze omging in haar leven - en Matias hoopte dan ook dat ze gauw een streep ging zetten door deze gluiperd- Hij had haar al genoeg pijn gedaan en Matias wilde niet dat dit nog eens ging gebeuren.
Gregor trok haar naar zich toe door zijn arm over haar middel heen te slaan en Matias kon het dan ook niet laten om de jongen op zijn buurt een ongeamuseerde blik toe te werpen. “Ik denk dat ik deze stijve dans maar eens van je over neem,” sprak ik de jongen toe en trok de brunette zacht uit hun dans pose. Zonder de jongen in zijn apenpak verder nog een blik te gunnen draaide Groger zich om en begon met Chessa te praten. Iets waar MAtias dan ook niet langer naar wilde kijken dus begaf hij zich naar de dranktafel waar hij een red cup nam met een of ander alcoholisch goedje in. Deze salamanderde hij op en voelde ne alcohol nabranden in zijn keel. Matias wist dat te veel alcohol niet goed voor hem was, maar deed tweede shotje was net genoeg om hem de moed te geven zich weer naar de twee te begeven. Daarnaast leek het net een goede beat voor een nieuwe creatieve tango uit te proberen.
Hij hoorde te twee het net hebben over de krukken die ze hoorde te dragen vanavond dus liet hij zijn impulsieve Spaanse karakter even boven komen en tikte Gregors schouder ongegeneerd. "Excuse me, ik ben vanavond haar persoonlijke kruk, dus als ik jou was zou ik me maar rond een ander meisje gaan draaien. " zei hij koeltjes en keek Gregor nijdig aan, voordat hij dan ook wat zou kunnen doen sprong hij naar Chessa toe en nam hij weer haar hand vast. "Waar waren we ook alweer?" grijnsde de jongen en liet haar even een rustig rondje draaien voordat hij de dame in zijn tango pose hield. "Gewoon volgen, dat is wel leuker dan met een markeerstift praten." kort liet hij zijn blik dan ook even naar Gregor glijden voordat hij zich weer volledig richtte op Chessa en haar begon te leiden. Het leuke aan de tango was dat het ook een erg gepassioneerde dans kon zijn dus drukte Mati haar ook even dicht tegen zich al, wetende dat hier zo meteen een derde wereld oorlog ging uitbreken tussen hem en Gregor.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Ietwat verrast waren zijn wenkbrauwen omhoog geschoten. Uiteraard had hij geen warme knuffel verwacht, maar deze begroeting was nog wel tamelijk oké - zelfs al moest hij toegeven dat ze het behoorlijk bij het juiste eind had.
"Vertel mij wat," mompelde hij dan ook wat donker. "Niemand heeft me van tevoren verteld dat kameleons eigenlijk echt gedrochten zijn, dus probeerde ik maar te redden wat er te redden viel. Ik vond dat ik nog best kunstzinnig bezig ben geweest, dus ik had gehoopt dat mevrouwtje de kunststudente het op zijn minst had kunnen waarderen."
      De aandoenlijke panda voor hem verraste hem zelfs nog meer door haar arm inderdaad in de zijne te haken en voor even keek hij haar schaapachtig aan. Wat - in hemelsnaam - had zij gebruikt? Hij had veel optionele reacties verwacht, maar één waar ze daadwerkelijk op zijn aanbod inging, had daar niet bij gezeten. Vrij snel wist hij zich echter te herpakken en hij toverde een jongensachtige grijns op zijn gezicht. "Hoe mislukt dan ook, als je net zoals ik benieuwd ben welke kleur ik op jou aanneem, dan staat mijn bed deze avond ter beschikking," doelde hij frivool op de eigenschap van kameleons. Cas wist dat hij vrij veel seksueel getinte grappen kon maken zonder daarvoor daadwerkelijk op zijn donder te krijgen en hij maakte hier dan ook al te graag gebruik van. Punt was: Vannah hier zag hij niet langer als een grap. Ze was verdomme al zo'n beetje met elke jongen én meisje de koffer ingedoken, maar hem ontweek ze als de pest.
      Tot nu dan.
      Een ontevreden gemompel rolde over zijn lippen toen de dame over dansen begon. Dansen. Het was niet dat hij het niet kon, want hij was van mening dat hij in ieder geval over voldoende losse heupen bezat om te voorkomen dat hij op een houten plank leek, maar het daadwerkelijk leuk vinden was een heel andere vraag. Zeker als hij zijn brandende longen in beschouwing nam, of zijn hoofd dat elk moment leek te kunnen ontploffen. Echter besloot hij zich niet te laten kennen nu de brunette hem een keer niet de figuurlijke deur wees.
      "Maak je minder druk om mijn moves en meer druk om die van jezelf, Vannah love. Ik zag nog nooit een panda dansen." Om daad bij woord te voegen en om haar tartende ogen van hem weg te krijgen, liet hij haar soepeltjes een rondje draaien, waarbij hij uitdagend zijn wenkbrauwen optrok, alsof hij 'zie je wel' wilde zeggen. Het duurde niet heel lang voordat hij deze brutaliteit moest bekopen met een hoestbui, waardoor hij haar een korte periode noodgedwongen losliet. In zijn gedachten vloekte hij luid, want de enige keer dat Vannah hem daadwerkelijk leek te zien staan, was wanneer hij met deze verdomde longontsteking te kampen had.
      Met een schuldbewust lachje, ware het weinig vreugdevol, richtte hij zijn blik weer op haar. "Al denk ik dat het geen kwaad kan om alvorens de dansvloer hier onveilig te maken, eerst de keel wat te smeren met dat gele goud hier. Wat me overigens op de volgende vraag brengt: op een schaal van één tot tien, hoe dronken ben je?" Nog altijd was hij enigszins achterdochtig jegens haar o zo vrolijke humeur.
      Wat afgeleid zochten zijn ogen al naar de tafel vol drank, weigerend acht te slaan op het feit dat bier in zijn situatie niet heel verstandig kon zijn, waarbij zijn blik kort bleven hangen op Chessa, Matí en Greg. Kort trok hij zijn wenkbrauwen op. Chessa en hij bleken allebei rebels, aangezien haar krukken nergens te bekennen bleken. Echter trokken ze zijn aandacht voornamelijk om het feit dat het niet heel gezellig leek te zijn. Een kleine grom rolde over zijn lippen en tegelijkertijd hoopte hij dat ze zich zouden gedragen, zodat hij niet bij zijn favoriete panda vandaan zou hoeven om de twee plichtsgetrouw uit elkaar te trekken. Dus richtte hij zijn blik weer braaf op Vannah, afwachtend of hij haar met wat bier - of god mocht weten wat - kon bekoren.

---

She's imperfect but she tries

[ bericht aangepast op 8 juni 2016 - 21:06 ]

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

---

---

'Ik kan wel tegen een stootje chica,' knipoogte Mati, ze wilde er iets op zeggen, maar zag toen dat Mati's vrolijkheid opslag verdwenen was. Enkele seconden later wist ze waarom, omdat er plots een arm rondom haar middel geslagen werd. Ze hoefde niet op te kijken om te weten wie het was. Mati's gezicht, plus de familiariteit van de arm rondom haar maakte het niet moeilijk om te raden wie het was.       'Ik denk dat ik deze stijve dans maar eens van je over neem,' klonk de welbekende stem. Gelijk na deze woorden keerde Gregi Mati zijn rug toe. 'Waar zijn je krukken, kleintje?' Chessa wierp hem een geïrriteerde blik toen. Eén, wat hij nergens deed sloeg nergens op. Twee, zijn bijnaam voor haar. En gewoon dat hij zich met haar krukken bemoeide. 'De laatste keer dat we elkaar spraken vertelde je me dat je er nog een tijdje op moest lopen. Als ik het goed berekend heb, valt vanavond nog steeds binnen die tijd.' Er stond een zwakke glimlacht op zijn irritant knappe gezicht, maar voordat ze hem flink de waarheid kon vertellen, kwam Mati er tussen.       'Excuse me, ik ben vanavond haar persoonlijke kruk, dus als ik jou was zou ik me maar rond een ander meisje gaan draaien.' Hij gaf Gregi geen kans om te reageren, pakte haar hand en liet haar een rondje draaien. 'Waar waren we ook alweer?' vroeg hij, maar hoe graag ze ook wilde dat hij haar de tango zou leren, was ze bang dat Gregi hem straks nog een klap zou verkopen.       'Gewoon volgen, dat is wel leuker dan met een markeerstift praten.' Na deze woorden trok hij haar dicht tegen zich aan. Ze voelde haar adem een enkele seconden stoken in haar keel en haar ogen waren haast "vastgelocked" in die van hem. Hun gezichten waren zo dichtbij elkaar dat ze zijn warme adem op haar wangen voelde.       'Sorry,' fluisterde ze toen zachtjes, Gregi vervloekend op dat moment. 'Sorry, sorry, sorry. Ik ga kort met hem praten.' Voordat hij hem in elkaar kon slaan, iets wat Chessa absoluut niet wilde zien gebeuren. 'Ik ben zo terug.' Met tegenzin maakte ze zich los uit Mati's armen en draaide ze zich om naar Gregor. Ze overbrugde de korte afstand tussen hem en greep zijn arm vast (niet heel zachtjes, maar hij zou er waarschijnlijk toch niks van voelen). 'Mee komen jij,' siste ze en terwijl ze hem mee sleurde door de woonkamer, zag ze Cas staan met Savannah. Hem zou ze later nog wel een preek geven dat hij in bed zou moeten liggen, haar ex was eerst aan de beurt. Ze sleepte Gregor mee naar lege kamer. Nouja, er waren twee mensen in die kamer, maar zodra Chessa hen met een boze blik had aangekeken, waren ze er vandoor gegaan.       Toen ze eenmaal weg waren, zetten Chessa haar handen in haar zij en keek ze haar ex aan met een boze frons op haar gezicht. Erg dreigend zag het er waarschijnlijk niet uit, met dat gewei op haar hoofd en schattige hertjes make-up op. En dan nog het gegeven dat ze een behoorlijk stuk korter was dan hem. 'Laat ik het je even duidelijk maken dat jij het recht niet hebt om mij zomaar bij mensen weg te trekken. Ik praat en doe wat ik wil, met wie ik wil, en daar heb jij helemaal niks over te zeggen, Gregor.' Dat ze hem zo noemde zou wel genoeg duidelijk voor hem moeten maken, gezien ze hem anders praktisch altijd Gregi noemde. 'En bovendien heb je het mis. Ik hoef de krukken niet meer te gebruiken dus je hebt het vast verkeerd berekend,' loog ze. 'En anders zou krukken meenemen naar het feest toch onpraktisch zijn, want zoals je je vast wel herinnert, waren de vorige twee keer mijn krukken gestolen door één of ander dronken persoon.' Ze slaakte een diepe zucht. Ze hield er niet van om boos te zijn op mensen. Ze had zeker een temperament, maar meestal duurde die maar enkele minuten. Bijna wreef ze vermoeid met haar hand over haar gezicht, maar stopte zichzelf nog net voordat ze haar make-up zou verpesten. 'Je gaat trouwens in elk geval niet de prijs winnen voor best dressed,' vervolgde ze op meer haar normale toon. Als haar moeder zou zien hij hoe verkleed was, dan zou ze er op staan de volgende keer een kostuum voor hem te maken. 'Wat ben je eigenlijk, een exotische regenworm?' Ze kon het haast niet helpen dat er een plagerige toon in vermengt was.

* gewoon met sneakers

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

• 23 • Scorpio • Journalism • I see colors • Outfit • Outfit* •

      Hoewel een licht geïrriteerde uitdrukking het gezicht van de brunette sierde, kreeg geen tijd om ook maar iets tegen me te zeggen. Nog geen vijf minuten nadat ik haar bij Matías had weggehaald, klopte het irritante aapje alweer op mijn schouder.
      ”Excuse me, ik ben vanavond haar persoonlijke kruk, dus als ik jou was zou ik me maar rond een ander meisje gaan draaien."
Zonder pardon rukte hij Chessa weer uit mijn waarbij het als een wanhopige poging leek over te komen haar dicht bij zichzelf te houden. Een golf van woede spoelde door mijn aderen heen, maar in plaats van deze grof uit te laten gelden, grinnikte ik sarcastisch. In tegenstelling tot Matías leek te denken, hoefde ik niet hopeloos rond een meisje te gaan staan draaien in de hoop haar aandacht te mogen vangen — dit leek vaak eerder andersom, maar daar besloot ik wijselijk niks op te zeggen. Dit soort verwaande opmerkingen lagen niet geheel binnen mijn karakter en ik uitte ze dan ook niet vaak.
      ”Jij haar persoonlijke kruk?” Ik lachte met een donkere gloed in mijn poelen. “Dunne twijgjes zijn niet gemaakt om iemand goed te kunnen ondersteunen.”
Hoewel ik de nodige drang moest weerstaan om verschillende dingen — die vervaarlijk door mijn hoofd heen gleden — te doen, was ik absoluut niet van plan om Chessa terug uit zijn armen te trekken. Ik was niet wanhopig en deed eveneens niet mee aan dit soort kinderachtige spelletjes. Ze was namelijk geen trekpop. Dat Matías haar expres dicht tegen zich aandroeg verdrong ik maar met een diepe grom en woedende uitdrukking op mijn gezicht terwijl ik van het tweetal wegkeek. De intimiteit die tussen hen leek te hangen raakte me dieper dan ik voor ogen had kunnen houden en deed mijn vuisten ballen.
      Echter, gedeeltelijk tegen mijn eigen verwachtingen in, maakte Chessa zich los uit hun innige houding — haar met tegengezinde houding trachtte ik zo goed mogelijk te negeren, ook al viel dat niet mee. Er was een tijd dat ze het niet erg vond om bij me te zijn… Met een norse uitdrukking op haar gezicht greep ze mijn arm beet. “Meekomen jij,” siste ze zacht en trok me resoluut met haar mee. Heel even was ik geneigd om Matías een triomfantelijke uitdrukking toe te werpen, maar op dit moment leek me dat geen slim idee. Dat de jongen voor mijn gevoel op gevaarlijk ijs aan het dansen was wilde ik niet ten kosten laten gaan van Chessa, wat zijn enige geluk was om me tegen te houden hem een flinke knal te verkopen. De jongen mocht denken wat hij wilde — aan het einde zou het me toch geen moer uitmaken — maar als er iemand was waar ik haast alles voor over zou hebben, dan was het de brunette wel; die me op dit moment mee trok naar aan lege kamer.
      Met haar handen standvastig in haar zij geplant en een boze uitdrukking op haar gezicht keek ze naar me op. Ikzelf daarentegen besloot tegen de muur aan te leunen en op enige afstand van haar te blijven, hetgeen wat niks te maken had met dat ik niet graag in haar buurt zou willen zijn. Mijn ogen gleden kort een keer over haar heen en hoewel er een flauwe glimlach over mijn gezicht heen gleed, bleven mijn poelen hun geïrriteerde uitdrukking behouden. “Laat ik het je even duidelijk maken dat jij het recht niet hebt om mij zomaar bij mensen weg te trekken. Ik praat en doe wat ik wil, met wie ik wil, en daar heb jij helemaal niks over te zeggen, Gregor.” Een van mijn wenkbrauwen kroop omhoog terwijl ik naar de brunette keek. Naar mijn idee heb ik haar nog nooit gezegd met wie ze wel en niet mocht praten, dat was het laatste wel wat ik tegen haar zou zeggen daar ik niet het type was die iemand iets zou verbieden of niet. Dat ik haar wegtrok bij Matías was wellicht een ander verhaal en het feit dat ze daar niet blij mee leek te zijn, stookte mijn irritatie op.
      ”En bovendien heb je het mis. Ik hoef de krukken niet meer te gebruiken dus je hebt het vast verkeerd berekend. En anders zou krukken meenemen naar het feest toch onpraktisch zijn, want zoals je je vast wel herinnert, waren de vorige twee keer mijn krukken gestolen door één of ander dronken persoon.”
Ditmaal wierp ik haar een waarschuwende blik toe. Ik had een gruwelijke hekel aan leugenaars en nu leek ik haar te betrappen op een daarvan, want hoe je het ook draaide of keerde, als wat ze nu zei waar was dan had ze eerder tegen me gelogen over de duur van het gebruik van haar krukken. Misschien dat ik haar respect niet helemaal meer verdiende vanwege de lakse manier waarop ik onze relatie beëindigd had, maar dat wilde niet zeggen dat ik het verdiende om voorgelogen te worden — zelfs niet om iets simpels als krukken.
      Haar vermoeide zucht gleed langs me af. Mijn humeur was gedaald en leek zich even geen weg terug naar boven weten te vinden. “Je gaat trouwens in elk geval niet de prijs winnen voor best dressed. Wat ben je eigenlijk, een exotische regenworm?”
Niet geamuseerd keek ik haar aan en sloeg mijn armen over elkaar heen terwijl ik tegen de muur van de slaapkamer aan geleund bleef. “Het scheelt dat ik geen interesse heb om die prijs te winnen,” bracht ik kalmpjes uit. “Maar mocht het je interesseren, Cas en ik hadden afgesproken om als Kameleon te gaan. Dit is het resultaat.”
      Een diepe zucht rolde over mijn lippen heen terwijl ik mijn poelen van haar aftrok om de opkomende ergernissen te verbergen. Mijn hart en geest waren overduidelijk in een strijd, en het was nog onduidelijk wie daarvan zou winnen. Echter, op dit moment stak haar leugen me het meeste en was die eveneens de reden dat ik weer terug haar kant op blikte. “Het is jammer dat je tegen me moet liegen om zoiets kleins als een paar krukken. Als het waar is wat je nu zegt, dan klopt hetgeen niet wat je me enkele weken eerder hebt gezegd,” sprak ik haar toe, waarbij ik trachtte mijn gezicht in een neutrale uitdrukking te houden, zonder spoor van lichte gekwetstheid. De laatste twee keren waren haar krukken inderdaad gestolen door een dronken mafketel, maar diegene heeft er aan het einde van de avond wel een rake klap mee gehad. Wat dat betreft was ik een hopeloos geval.



*Er staan nog wat strepen op zijn armen, tezamen met enkele spetters. En natuurlijk minus de nepwimpers en zijn eigen gezicht ipv de vrouw. :’)

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Matías Rafael De La Fuente

“Dile que es hermosa”
House Aries w Animation w Outfit w With Chessa-bella

”Jij haar persoonlijke kruk?” Lachte Gregor waarna hij algauw vervolgde “Dunne twijgjes zijn niet gemaakt om iemand goed te kunnen ondersteunen.”
Zijn neerbuigende ondertoon deed Matias even zuur naar de jongen kijken, maar richtte zich gauw weer op Chessa. Haar bruine kijkers zaten in die van hem gepriemt al leek zijn tacktiek om haar voor zichzelf te houden niet te werken. 'Sorry,' fluisterde ze toen zachtjes, waardoor Matias meteen een vlaag van teleurstelling door zijn lichaam voelde gieren. Zijn greep rond de brunette verlapte en hij beet kort op zijn lip. Jup hij had het verpest, hij had Greg niet mogen uitdagen. Natuurlijke voelde Chessa nog wat voor die jongen en had Matias de lat niet zo hoog voor zichzelf moeten leggen.
'Sorry, sorry, sorry. Ik ga kort met hem praten.' Ze liet de jongen los, waardoor zijn armen slapjes rond zijn lichaam gingen en hij zijn teleurstelling niet aan het meisje wilde tonen. "Je roept me maar als je je bodyguard nodig hebt." mompelde de jongen en drukte er een zwak nepglimlachje uit. 'Ik ben zo terug.' melde ze hem nog voordat ze naar Gregor toeliep en de jongen meenam. Tja daar stond Matias dan, denkend dat hij net zoals de films eens de casanova kon uitgangen en het knappe meisje voor zich zou gaan winnen. Matias zuchtte en besefte dat hij echt moest stoppen met in zijn eigen fantasiewereldje te leven.
Matias besloot dus maar even om naar buiten te gaan, weg van de dansende menigte en de mensen die hem mogelijks hadden zien falen. Hij ontweek dan ook de uitlachende blikken en beende zo snel mogelijk naar buiten. De jongen sjokte naar een leeg bankje en plofte zich hier neer waarna hij een peuk bovenhaalde en deze tussen zijn lippen stak. Vrienden naast Chessa had hij niet echt op het feest en veel zin om met onbekende mensen te dansen had hij na zijn mislukte poging niet.
Rustig lichtte hij zijn peuk aan en haalde zijn mobiel nog eens boven. Matias had even gedacht om terug naar huis te gaan keren en met Finn wat te gaan gamen, maar dat kon hij ook niet maken tegenover Chessa. Alhoewel zij nu net weg was met een jongen en ze niet echt samen hadden afgesproken. Een gefrustreerde zucht verliet zijn lippen en toch haalde Matias zijn mobiel boven om een bericht naar Finn te sturen.

To Finneh:

Heb je echt geen zin om even te komen? The party sucks without you :c

Het klonk enorm wanhopig en stiekem hoopte Matias dat Finn door zou hebben dat hij wel even een vriend kon gebruiken nu al was het om wat te gaan drinken of gewoon een peuk te gaan roken. De jongen haalde nog even een hand door zijn warrige haren en nal nog een trekje van zijn sigaret.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

Gregor keek haar verre van vrolijk aan en sloeg zijn armen over elkaar, waarop ze haar wenkbrauwen een stukje optrok. 'Het scheelt dat ik geen interesse heb om die prijs te winnen. Maar mocht het je interesseren, Cas en ik hadden afgesproken om als Kameleon te gaan. Dit is het resultaat.' Hierna kwam er een diepe zucht over zijn liepen en hij wendde zijn blik af, al keek hij enkele seconden later weer terug. 'Het is jammer dat je tegen me moet liegen om zoiets kleins als een paar krukken. Als het waar is wat je nu zegt, dan klopt hetgeen niet wat je me enkele weken eerder hebt gezegd,' zei hij nonchalant.       Chessa werp hem een geïrriteerde blik toe. Eerst maakte hij er zo'n probleem van dat hij haar zelfs bij Mati vandaan moest trekken, en nu deed hij zo luchtig er over? Als het hem zo weinig scheelde, dan had hij haar net zo goed bij hem kunnen laten. Ze was er dan ook wel klaar mee. Ze liep richting de deur, maar voor ze naar buiten kon lopen, stapte Gregor voor haar neus. Ze rolde met haar ogen, deed een stap naar achteren en sloeg haar armen over elkaar.       'Best,' zei ze vinnig. 'Ja, ik moet nu nog op krukken lopen, maar gisteravond liep ik ook niet op mijn krukken en dat ging prima. Bovendien, zoals ik al zei, zouden die verdomde krukken toch gestolen worden op een bepaald punt en of ik nu de hele avond zonder krukken loop, of een deel de avond, dat maakt niet veel uit.' Ze vroeg zich af hoe ze het ooit voor elkaar ging krijgen om nog met hem op de foto te komen. Dan moest ze maar later stiekem een foto van hem maken, al keek ze daar niet naar uit. Chessa slaakte een diepe zucht. 'Als je denkt dat ik terug ga naar mijn kamer om die krukken te halen, dan heb je het mis,' meldde ze hem. 'Niet dat het je überhaupt uitmaakt,' murmelde ze binnensmonds. * gewoon met sneakers

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

• 23 • Scorpio • Journalism • I see colors • Outfit • Outfit* •

      De geïrriteerde uitdrukking op Chessa haar gezicht was me niet ontgaan, ik trachtte het echter langs me af te laten glijden - wat niet geheel makkelijk ging. Met een boze uitdrukking op haar gezicht deed de brunette een poging de kamer te verlaten. Echter, in één enkele grote pas stapte ik tussen haar en de deur in, waardoor ze haast gedwongen leek te blijven waar ze was. De gekwelde gedachten, waarom ik haar niet gewoon had laten gaan, sijpelde mijn hoofd binnen. Het antwoord was echter simpel, te simpel. Ik kon het niet.
      ”Best,” bracht Chessa op een vinnige toon uit, waarbij ze haar armen haast demonstratief over elkaar sloeg. “Ja, ik moet nu nog op krukken lopen, maar gisteravond liep ik ook niet op mijn krukken en dat ging prima. Bovendien, zoals ik al zei, zouden die verdomde krukken toch gestolen worden op een bepaald punt en of ik nu de hele avond zonder krukken loop, of een deel de avond, dat maakt niet veel uit.”
      Een zwakke teleurgestelde uitdrukking maakte voor luttele secondes plaats op mijn gezicht. Het was wellicht een leugentje om niks, maar ik vond het jammer dat ze het toch nodig vond. Voorheen waren we altijd open tegen elkaar geweest en was er niks dat te gek voor woorden zou zijn. De keuze die ik enkele maanden geleden gemaakt had, had me niet verteld dat dit er nu niet meer zou zijn. Het ergste van alles was dat ik het haar nog geeneens kwalijk kon nemen. Weliswaar had ik niet gelogen tijdens onze breuk - ik had simpelweg gezegd dat het niet zou gaan werken - ik had haar ook niet de werkelijke reden verteld. Een angst die ik had tijdens onze relatie en die juist nu in een andere mate toch leek te gebeuren.
      ”Als je denkt dat ik terug ga naar mijn kamer om die krukken te halen, dan heb je het mis,” sprak de brunette opnieuw. “Niet dat het je überhaupt uitmaakt.”
Hoewel ze woorden eerder binnensmonds mompelen, en ik er dus maar enkele delen van had kunnen verstaan, was het niet moeilijk om ze tot één zin te brengen. Mijn hart kneep zich lichtjes samen en het masker wat ik vanaf onze breuk op had gezet vertoonde voor een paar tellen een lichte scheur. “Het maakt me genoeg uit, Chessa,” rolde er zacht over mijn lippen heen. “Meer dan je zelf zult denken,” ging ik mompelend verder en stak mijn hand uit om toch die losse pluk langs haar gezicht, naar achteren te stroken.
      Ze moest eens weten hoeveel dingen me uitmaakte; hoe erg ik vond dat ze met Mati danste terwijl ik die dans liever met haar had, puur en alleen zodat ik kon genieten van het moment samen, of hoe bezorgd ik om haar raakte als ze weer eens gevallen was - of dat ik haar liever gewoon nog altijd bij me wilde hebben terwijl ik die kans waarschijnlijk nooit meer zou krijgen. Een pijnlijke gloed trok door mijn poelen heen en terwijl ik mijn hand slap langs mijn lichaam liet vallen, blikte ik over haar heen naar een punt aan de andere kant van de kamer die er allesbehalve toe deed. Verscheidene gedachten tolde door mijn hoofd heen, waaronder degene die me vertelde dat ik het mezelf moeilijk aan het maken was. Mijn geest dwong me afstand te nemen, maar mijn hart weigerde daar aan toe te geven. Ik moest haar de ruimte geven om over ons heen te komen, maar wilde ergens dat juist dat niet zou gebeuren. Hoe hypocriet.
      ”Er is een reden waarom je nog op krukken moet lopen en een verkeerde misstap zal die pees er niet beter op maken.” Zonder moeite gleden mijn ogen weer naar de brunette toe en poogde ik de scheur in mijn masker weer te herstellen. “Als je die krukken dan niet meer gaat halen, pas dan alsjeblieft op,” vervolgde ik terwijl ik een nieuwe drang haar aan te raken onderdrukte. “Ik vind het vreselijk als je jezelf bezeerd,” mompelde ik ditmaal binnensmonds.



*Er staan nog wat strepen op zijn armen, tezamen met enkele spetters. En natuurlijk minus de nepwimpers en zijn eigen gezicht ipv de vrouw. :’)

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Hunter Lodewikus Bell
Libra || Medicine -> Pathology || 23 || Outfit || This can't be true. Now we have to ask those drunk idiots for help.
Joshua zag er niet helemaal gezond uit, maar toch ging hij mee en zaten we al snel in de auto samen. Ik deed mijn riem om en startte de wagen. Hij had er wat moeite mee, maar gelukkig niet enorm veel. Misschien moest hij beter slapen, al zou dat waarschijnlijk vanavond niet gebeuren. Joshua begon op zijn mobiel te kloten, terwijl ik de motor liet warmdraaien. Zijn gezicht stond zorgelijk, maar ik vond het niet echt gepast om te vragen wat er aan de hand was. Hij zou het wel vertellen als hij het wilde. Zelf vond ik het ook niet fijn als mensen in mijn zaken neusden. Na even was de motor wel warm gedraaid en reed ik rustig de parkeerplaats af. Bij Joshua's vraag schudde ik mijn hoofd. "Nee, maar ze sturen niets als ze het niet het zien waard vinden." zei ik, terwijl ik probeerde geen enkele feestganger te raken. Natuurlijk ging het mis zodra we naast het huis waren. Ik hoorde een klap, die tot over de herrie te horen was, en voelde de auto beginnen met ratelen. Snel zette ik hem langs de weg en vloekte zacht. "Ik ga even kijken." zei ik tegen de andere jongen, voor ik uitstapte. Direct was er duidelijk wat er aan de hand was: Een lekke band. Ik zuchtte en liep even terug naar het voorportier. "We hebben een lekke band." Ik zuchtte en keek naar het huis. "Loop je mee om te vragen of ze een reserveband hebben?" vroeg ik aan hem, voor ik mijn sleutels uit het slot haalde en de deur dicht deed. Zo liep ik naar het huis, waar ik een jongen op een bankje zag zitten roken. Ik ging voor hem staan en speelde wat met de sleutels in mijn handen. "Weet jij of er hier ergens reservebanden te vinden zijn? We hebben een klapband." riep ik naar de jongen, om over de herrie heen te komen. Allerlei meisjes, verkleed als dieren, zagen eruit als goedkope hoeren uit een slechte achterbuurt. De jongens hadden grotendeels onesies aan, of normale kleren met wat schmink. Het was echt belachelijk en ik was heel blij dat ik wat anders te doen had vanavond. "Of weet je anders of iemand anders dat weet? We hebben nog een afspraak." riep ik hem toe, in de hoop dat hij het zou weten. Ik wilde hier graag zo snel mogelijk weg. Ik had niets met feestjes, of drank, of hordes mensen, en deze plek had het allemaal. Toch hoopte ik wel dat Joshua zich bij me zou voegen, want dat zou dit iets minder ongemakkelijk voor me maken. Dan was ik tenminste niet de enige die er niet uitzag als een dier en zo snel mogelijk weg wilde. Echt, ik werd liever gevierendeeld, dan dat ik naar een feest ging, en dat ik hier alleen en ongemakkelijk stond te vragen om een reserveband aan een rokende jongen in een apenpak, letterlijk, maakte het zeker niet beter.

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 17:20 ]

---

Bowties were never Cooler

Beide van mijn huisgenoten hadden een plan en een hertje voor ogen. Dat was ook wel duidelijk, want binnen de kortste keren had Benji antwoord gegeven en was Gregor verdwenen. Ik zuchtte zachtjes en nam een grote slok van mijn bekertje, zonder een spiertje van mijn gezicht te laten vertrekken, terwijl de drank mijn keel dicht schroeide. Bij Benji's vraag haalde ik mijn schouders op. Ik ging nu al een paar keer uit met Mia, maar we waren nog niet op de 4e date geweest, dus het was nog niet serieus genoeg om trouw aan haar te zijn, maar aan de andere kant vond ik het ongemakkelijk om iemand te versieren met haar in dezelfde ruimte. Normaal gebeurde dat niet, omdat ik mijn dames van dates niet liet mengen met de studentenfeestjes, maar dat gebeurde nu wel en dat was flink klote. "Ik weet het niet, Benji. Ik ga uit met de ene chick, maar wil ook wat lol maken vanavond zonder dat ze denkt dat het serieus wordt. Daarbij wil ik Sav niet nu al lastig vallen." Ik zuchtte en gooide de rest van mijn drankje achterover. "Feestjes zijn echt leuker zonder dat je date er rondloopt" Ik haalde nog een hand door mijn haren en zag Sav bij Cas staan. "Ach, vrouwen. Je kan beter kippen houden, toch?" Als ik niet met Mia op date was geweest, zou ik haar zeker mee naar bed nemen, zeker omdat ze alleen rondliep, maar nu kon ik dat niet maken, want ik wilde haar niet laten denken dat ik een relatie wilde, want ik was veel te blij als single. Cas zag er intussen uit of hij bezig was met zijn laatste adem uit te proesten. Het was echt heel erg. "Ik ga toch even bij Cas kijken, Benji. Hij ziet eruit alsof hij door een eland met tekenkoorts is vertrappeld." Naast mijn accent was het ook in mijn vergelijkingen vaak wel duidelijk dat ik Canadees was. Ik liep weg van mijn ene verenigingsgenoot, om eens te kijken hoe het met Castor ging, en om een praatje te maken met Sav, die had gezegd dat ze eten zou hebben. Ik legde een hand op Cas' schouder en de ander over Sav's kont. Ik gaf in allebei een zacht kneepje. "Heya, party people." Ik draaide me even naar Cas. "Gaat het, man? Het spijt me echt heel erg dat ik het zeg, maar je ziet eruit als een Possum die vast zit in de kaken van een Grizzly: Spierwit en op sterven na dood. Sorry, vriend." Ik wilde niet zo bot zijn, maar hij zag er echt slecht uit. Ik draaide me heel even tot Savannah. "En jij bent het mooiste beetje op het feest." speelde ik haar grijnzend toe met een knipoog, voor ik me toch weer op Cas richtte. Hij zag er echt beroerd uit en ik hoopte dat ik kon helpen.

---

Bowties were never Cooler

---

---

'Het maakt me genoeg uit, Chessa,' zei Gregor zacht. 'Meer dan je zelf zult denken.' De geïrriteerde frons die nog op haar gezicht stond, verdween lichtelijk toen hij een losse lok achter haar oor streek. Ze betrapte zichzelf er op dat haar hart een slag oversloeg toen hij dat deed.       'Er is een reden waarom je nog op krukken moet lopen en een verkeerde misstap zal die pees er niet beter op maken. Als je die krukken dan niet meer gaat halen, pas dan alsjeblieft op,' zei hij vervolgens. 'Ik vind het vreselijk als je jezelf bezeerd.' Chessa wist niet zeker of ze dat laatste wel goed gehoord had, gezien hij het mompelend en binnensmonds had uitgesproken. Ze zuchtte. En dan zeiden ze dat vrouwen lastig te begrijpen waren. Eerst deed hij boos, toen geïrriteerd, toen nonchalant en nu zo. Als hij een vrouw was, dan zou ze denken dat hij ongesteld was. Of zwanger. Het was ook lastig voor haar om nog boos op hem te zijn als hij zo deed.       'Kom op, Gregi, je weet toch dat ik altijd oppas?' Ze zei dit op een licht plagende toon, in een poging om de aparte sfeer die nu tussen hen in hing weg te halen. Hij wist net zo goed als haar dat ze niet zo goed was in oppassen. 'Het komt wel goed, Gregi, ik bezeer mezelf toch altijd wel dus zo veel maakt het niet uit als het gebeurd.' Ze glimlachte lichtelijk naar hem, en kon het toen toch niet laten hem te plagen met zijn outfit. 'En ik moet zeggen, weet je zeker dat je echt geen tropische regenworm bent? Voor een kameleon ben je namelijk barslecht in op gaan in de omgeving.' Ze ging op haar tenen staan en plaatste haar hand op zijn wang. 'Kijk maar, je verkleurd niet. Misschien moet je nog wat meer kameleon-lessen hebben.' * gewoon met sneakers

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered