[RPG - 300] Utrechts Stedelijk College • Speeltopic - Speeltopics

14 maart 2016 - 19:09 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Utrechts Stedelijk College

Het Utrechts Stedelijk College, onder velen beter bekend als het USC, is een school die al bijna zeventig jaar gevestigd is in het wonderschone Utrecht. De school staat erom bekend zijn leerlingen goed te ondersteunen in hun leerproces, de begeleiding staat altijd voorop. Het USC biedt onderwijs aan voor jongeren van 12 t/m 18 jaar op zowel het vmbo-, havo- als vwo-niveau. In deze RPG volgen we een aantal leerlingen van het USC in hun examenjaar. Lukt het ze om die laatste punten binnen te halen en hoe gaat het met de voorbereidingen op die beruchte eindexamens?

Rollen
Naam | User | Leeftijd | Niveau | Pagina

Topics
• Rollentopics 1
• Praattopics 1
• Speeltopics

Begin
We beginnen op maandag 19 september. Dit is alweer de derde week van het schooljaar, wat betekent dat de leerlingen weer een beetje gewend zijn aan het schoolleven. Er zullen onderhand toetsen opgegeven worden. We spelen vanaf 13:00 dat de bel gaat om middagpauze te gaan houden, wat alleen voor de bovenbouw is.

[ bericht aangepast op 14 maart 2016 - 20:28 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

23 maart 2016 - 19:34 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Daley van Beek

‘’Waarom niet? Ik kan de prachtige dame niet negeren eh?’’ Gaf Mo als antwoord en ik knikte goedkeurend, het was altijd fijn om er een soort wingman bij te hebben en Mo was daar perfect voor. Als hij mazzel had belandde hij nog bij Martine in bed, al betwijfelde ik dat.
‘’Waarom niet? Het is een goede jongen… Goed gezelschap,’’ sprak hij over Jaeden waarna ik even kort mijn schouders ophaalde. ‘’Denk je Mo? Ach, wat maakt het ook uit. Misschien kan hij ook gelijk een sloffie halen voor vanavond, ik heb echt geen geld meer gewoon.’’
Mijn aandacht werd nu getrokken door Martine die het zeker niet eens was met mijn grappen, ‘’Daley, je weet dat ik serieus repeteer en dat dit belangrijk voor me is-‘’ Martine keek streng waardoor het voor mij nog lastiger was om een strak gezicht te behouden. ‘’Als je alleen maar komt kloten, kun je beter wegblijven.’’ Nu fronste ik en er rolde een lach over mijn lippen en ik wuifde haar opmerking al gauw met de wind weg.
‘’Volgende week he, ze komen kijken voor het officiële team.’’ Mijn blik ging naar Mo en er verscheen een brede grijns op mijn lippen. ‘’Ga weg,’’ sprak ik verbaasd en lachte kort, ‘’Mohammed Fatih Idris spelend bij FC Utrecht,’’ zei ik met een stem alsof ik hem voorstelde aan een groot publiek. ‘’Kun je het voorstellen?’’ Ik lachte kort en schudde mijn hoofd.
‘’Ik ben even weg,’’ meldde Martine waardoor ik geërgerd opkeek, ‘wat is jou probleem nou?’’ riep ik haar na voordat mijn aandacht weer gevestigd op Jaeden en zijn… Team. Was het een team te noemen? Het leek eerder een stel klunzen bij elkaar geraapt. Tot mijn verbazing zat Johannes er ook bij waardoor ik even ongemakkelijk geglimlacht had. ‘’Deze gek komt in mijn team en heb daar nog een paar leden. Misschien een beetje oneerlijk verdeeld maar gezien wij tegen twee voetbalsterren moeten en een fantastische afstandsschopper, kunnen we beter een iets groter team hebben.’’
Ik keek even richting Martine en wenkte haar met mijn hand, ‘’als mevrouw er überhaupt nog zin in heeft,’’ sprak ik eerder tegen mezelf in dan tegen hen.
‘’Maar goed, ik vind het prima, Mo en ik zijn een top team toch? Waar is trouwens die nieuwe jongen waar jullie de hele tijd mee omgaan? Valentino? Valenstijn?’’ Mijn ogen rustte nu op Johannes aangezien het ook echt volledig tegen hem gericht was. Hij was degene die mij probeerde te vervangen met ieder die hem een beetje aardig vond, na alles wat er was gebeurd tussen ons had ik nog steeds lichte jaloezie in mij.

Everything is illuminated by the light of our past.

23 maart 2016 - 19:43 Sempre is offline

Sempre 5089

ELLA VAN RIDDERSHOVEN

• Be careful who you trust, the devil was once an angel •
• Outfit • HAVO •

Er waren nog steeds niet veel anderen bij het volleyballen gaan staan, maar dat maakte me niet heel veel uit. Ik vond het eigenlijk wel fijn, want de meeste die toch kwamen volleyballen vonden het ook echt leuk en waren vrij sportief. Ik glimlachte naar een meisje dat de teams begon te vormen en richtte mijn ogen even op de lucht, waar de zon nog heerlijk scheen.
Toch voel ik me wel opgelucht als ik een bekende stem me hoor begroeten, waardoor ik mijn ogen afwend en op de jongen richt. Valentijn was iemand waar ik het goed mee kon vinden, hij was vrij populair en we hadden een aantal gemeenschappelijke vrienden.
"Hé Valentijn," begroette ik hem en glimlachte even. "Ik zag jou eigenlijk wel voor een voetballer aan," zei ik eerlijk terwijl ik de volleybal oppakte die ik toegeëigend had en naar hem uitstak. "Samen een team vormen?" Ik had werkelijkwaar geen idee of hij kon volleyballen, maar ik was ook niet echt een enorm talent, hoewel ik het wel altijd leuk vond.
Mijn ogen vielen even op het voetbalveld en ik grinnikte even toen ik zag dat het daar wel erg druk was. Typisch, vond ik dat, maar ik vond het eigenlijk ook wel leuk om te zien dat er ook veel meisjes meededen. Of dit was voor de jongens of omdat ze daadwerkelijk van voetbal hielden was de vraag, maar ik vond het wel wat hebben. Uiteraard zag ik ook Daley ertussen staan en ik vroeg me af of hij echt van plan was om te komen vanavond. Ik wist nog steeds niet helemaal hoe ik me erbij moest voelen.

[ bericht aangepast op 23 maart 2016 - 19:44 ]

When time and life shook hands and said goodbye.

23 maart 2016 - 20:39 Vanth is offline

Vanth 23147

Mohammed Fatih Idrissi
Havo - Outside

‘’Ga weg,’’ sprak Daley verbaasd en ik grijns breed naar hem. ‘’Mohammed Fatih Idris spelend bij FC Utrecht,’’ zei hij vervolgens en ik lach. ‘’Kun je het voorstellen?’’ Ik schud mijn hoofd kort, wat dan veranderd in een soort knikken. 'Mwah.. Ik heb een grote kans zeggen ze. Maar nog steeds.. Het idee gewoon weet je..' glimlach ik en ik kijk naar hem. Hij was een van de weinige die ik het nu had verteld, maar Jeaden komt het vanmiddag ook wel te weten.
'Ik ben even weg,' mompelt Martine opeens en ik kijk haar na. 'Well... Okay?' zeg ik en ik haal mijn schouders op. Opeens was Jeaden terug met wat anderen en ik glimlach kort naar hem. ‘Deze gek komt in mijn team en heb daar nog een paar leden. Misschien een beetje oneerlijk verdeeld maar gezien wij tegen twee voetbalsterren moeten en een fantastische afstandsschopper, kunnen we beter en iets grotere team hebben.’ zei hij waarna hij even zijn tong uit stak. Ik lach en schud mijn hoofd, waarna ik de bal pak en liggend begin hoog te houden. Ik wou net wat zeggen maar Daley is me voor. ‘’als mevrouw er überhaupt nog zin in heeft,’’ ik lach zachtjes en glimlach dan zwakjes. ‘’Maar goed, ik vind het prima, Mo en ik zijn een top team toch? Waar is trouwens die nieuwe jongen waar jullie de hele tijd mee omgaan? Valentino? Valenstijn?’’ Ik knik. 'Natuurlijk man.. De beste toch? Us against the world?' plaag ik en ik grijn even naar hem voor ik weer naar de bal kijk. Ik doe wat trucjes en hou nog een tijdje hoog, voor ik hem op de grond laat vallen en ik weer ga liggen. 'Valenstijn? Really? Is dat überhaupt een naam dipshit?' grijns ik en ik schud mijn hoofd.

El Diablo.

23 maart 2016 - 20:42 Naird is offline

Naird 10646

Beau ter Ham

"Synthetic apparitions of not being lonely."

Het gesprek gaat straal aan me voorbij terwijl ik voor me uit staar en een beetje zit te dagdromen. Nadat Johannes erbij is gekomen krijgt het gesprek opeens een nogal aparte wending – niet dat, dat nou zo verbazingwekkend is bij een jongen als Johannes. Op een bepaald ogenblik lijkt het zelfs alsof hij Jeaden zoent en een beetje vaag kijk ik naar de twee. Ik wist niet dat er iets tussen die twee speelde, nou ja, op sociaal gebied weet ik eigenlijk vrij weinig. Ik leef voor een groot deel in een soort blur waarin ik vrij weinig meekrijg. Nu is het meeste ook niet bijzonder interessant of noodzakelijk om mee te krijgen – soms juist totaal niet.
'Zullen wij alvast al gaan naar het veld?' Geschrokken kijk ik op wanneer ik een slanke hand de mijne voel vast pakken en ik kijk recht in het glimlachende gezicht van Manami.
'Eh.. ja.. is goed..' Breng ik stotterend uit en knipper even terwijl ik uit mijn halve trance ontwaak. Vlug kom ik overeind en glimlach verlegen terug. 'Mag jij Milou?' Vraag ik zachtjes terwijl ik richting één van de doelen loop, onbewust nog steeds haar hand vasthoudend. 'Je keek niet zo blij toen ze erbij kwam staan.' Verklaar ik mezelf en kijk haar een tikkeltje nieuwsgierig aan. Persoonlijk ben ik namelijk geen fan van het meisje. Twee totaal verschillende werelden zullen we maar zeggen.

Stereotype nerd • Vwo • 17 • Examenjaar

Milou van der Linden

"The sun is coming out but I'm feeling colder."

Johannes kijkt me met een zielig gezicht aan en ik zou bijna medelijden met hem krijgen ware het niet dat ik zogenaamd boos op hem ben. Lang houdt hij zijn puppy-face ook niet vol want na een paar seconden kijkt hij me al weer speels en uitdagend aan – zoals altijd.
'Heei Milou.' Begroet Jeaden me met een glimlach. 'Wil je mee doen met voetbal? Als je geluk hebt mag je bij Mo, Daley en Martine in het team.' Hij schenkt me een knipoog en ook al zegt hij er verder niets bij, weet ik heus wat hij bedoelt.
'Wat doe ik nou weer fout? Oh wacht ik weet het al.' Roept Johannes ondertussen terwijl hij wiebelt met zijn wenkbrauwen en er speelt nog steeds een speelse grijns rond zijn lippen. Jongens, zucht... Ik rol weer even met mijn ogen maar kan het niet laten toch even te gniffelen. 'Begint het met een V en eindigt het met alentijn?' Voegt hij eraan toe en onmiddellijk bedek ik zijn mond met mijn hand.
'Waag het niet, Jonckers.' Zeg ik waarschuwend en kijk hem doordringend aan. Noedelsoep en Boterham besluiten ons maar even met rust te laten en ik zou bijna opgelucht zuchten. Van die twee val je toch bijna automatisch in slaap? Jeaden en Johannes lopen richting het voetbalveld en ik besluit maar achter hun aan te slenteren.
'Volgens mij ben ik bij het verkeerde vak terecht gekomen, ik dacht dat dit Lichamelijke Opvoeding was, geen Matchmaker 2000 deluxe.' Ik kijk de twee jongens aan. 'Ik ben echt nog niet van plan te gaan daten, klef doen, yikes.'

Badass and a bit of a bitch • Vwo • 18 • Examenjaar

[ bericht aangepast op 23 maart 2016 - 21:05 ]

I just caught the wave in your eyes

23 maart 2016 - 20:53 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Valentijn Robbert van Gestel
Havo | Nieuw op school | Rebelse richboy

Op deze school lopen veel rare en obscure types rond, waaronder de egocentrische voetballers die zich nu op het voetbalveld bevinden. Dat terwijl ik voetbal niet eens beschouw als een echte sport, eerder vermaak voor de mietjes onder ons. Ik ben dan ook beledigd als Ella me eerder aanziet voor een voetballer. Ik schud acuut mijn hoofd en laat een geamuseerde lach over mijn lippen rollen. Waarom zien mensen me vaak aan voor zo'n voetballende loser? 'Ik speel ijshockey, Ella' lach ik dan. 'En dat betekent dat een voetbalveld verboden terrein is'
Ik pak een bal van de grond af en knik instemmend als Ella voorstelt om samen een team te vormen. Ik ben waarschijnlijk waardeloos in volleybal, maar ik heb absoluut geen zin in veel rennen bij slagbal. Volleybal is daarom een goede oplossing. Zacht sla ik de bal naar Ella toe en wacht af totdat ze de bal weer terug slaat. 'Dus hoe is het, Ella?' vraag ik ondertussen om het gesprek op gang te laten komen. Het lijkt echter alsof de vraag niet helemaal binnenkomt, omdat ze even gefocust lijkt te zijn op de voetballende jongens. Lachend rol ik mijn ogen. Wat is het toch met vrouwen en voetballers? Die sukkels denken het helemaal te gaan maken in de voetbalwereld, maar even eerlijk: wie breekt er nou echt door? Als je echt getalenteerd was, was je al wel gescout of iets dergelijks.
'Is het interessant?' vraag ik en ik pak de bal uit Ella's handen. Geamuseerd lach ik en ik gooi de bal voor mezelf omhoog, waarna ik 'm weer vang. 'Wie is het die je aandacht vangt daar op het veld?' Een grijns rust op mijn gezicht. Gelukkig ben ik totaal niet nieuwsgierig.

[ bericht aangepast op 23 maart 2016 - 20:54 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

23 maart 2016 - 21:03 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Martine Justine Hester
Vmbo | Artistieke weirdo | Outfit

Ik laat mezelf in de schaduw neerzakken op de grond en leun met mijn rug tegen het hek van het grasveld aan. Ondertussen bekijk ik wat berichtjes op mijn telefoon, gewoon om mijn gedachten even van die irritante mensen uit mijn klas af te krijgen. Als ik alles gelezen heb wat ik wilde lezen, bekijk ik naar het groepje waar ik eerder bij had gestaan. Ik ben niet ver van hen verwijderd, maar ver genoeg om naar hen te kijken en lekker over hen te oordelen - want dat is wat ik het beste doe. Ik bestudeer Jaeden en het valt me op dat Mohammed zich anders gedraagt als hij in de buurt is. Omdat ik goed ben in vooroordelen, ben ik ook behoorlijk goed in bepaalde scenario's bedenken die waarschijnlijk niet waar zijn. Wat als Mohammed in het geheim een oogje heeft op Jaeden maar er niet voor uit durft te komen door zijn imago? Ik grinnik even en lach de gedachte dan weg. Wie zal dat geloven? Mohammed die op jongens valt? Hijzelf niet, denk ik.
Uiteindelijk sta ik op en loop ik weer richting het groepje waar ik bijna meteen een hand van Daley krijg. ‘’als mevrouw er überhaupt nog zin in heeft,’’ zegt hij dan en ik heb eigenlijk geen idee waar hij precies op doelt, maar dat laat ik dan ook voor wat het is. Het kan me namelijk weinig schelen. 'Ik ga hier staan en ik doe mee zonder iets te doen,' zeg ik snauwerig. Het laatste wat me interesseert is de mening van anderen, dus ik laat ze lekker denken wat ze willen. Opnieuw bekijk ik Jaeden terwijl er een zelfingenomen grijns op mijn gezicht rust. Het is iets aan die jongen dat ik niet kan peilen en ik kom er graag achter wat het is. Ik trek Daley bij me zodat ik tegen hem kan praten zonder dat iedereen het hoort.
'Wat is dat met Jaeden? Hij komt zo ongemakkelijk over ineens,' vraag ik zacht.

Big girls cry when their hearts are breaking

23 maart 2016 - 22:12 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Alexander 'Jeaden' Kleijnenhoven
Examenjaar • Havo • Zestien jaar

'The devil is real and he is not a little red man with horns and a tail.
He can be beautiful, because he's a fallen angel and he used to be God's favorite.'

Ik wist niet wat me meer deed vermoeden dat meneer Joncker zijn pillen weer niet genomen had, voor de verandering. Misschien was het wel de kus op mijn wang, of zijn drukke gedrag. Opzich kon ik er wel tegen, maar op een of andere manier wilde ik me soms wat volwassener gedragen waar Mo bij was. Waarschijnlijk omdat hij binnenkort alweer drie jaar ouder dan mij was. Niet heel erg, omdat ik pas in januari jarig was, maar dat zorgde alsnog voor een leeftijdsverschil en ook in gedrag.
Toch kon ik helaas mijn verslaving met donuts niet gedag zeggen, maar ik denk dat de jongen dit geaccepteerd leek te hebben als ik zijn appje zo gelezen had. Het deed me toch glimlachen. Mo had middels al de bal gepakt en probeerde deze liggend hoog te houden, terwijl Daley een of andere pleidooi aan het houden is over Valentijn. Blijkbaar wist hij de jongens naam niet, wat niet vreemd was gezien hij in een andere niveau deed als ons, namelijk VMBO. Echter was ik verbaasd dat hij over Valentijn begon. Ik en Hannes waren eigenlijk altijd samen sinds de break up met Mo. We sliepen praktisch samen, als dat tenminste mocht van mijn ouders. Sinds ze mij en Mo half naakt op het bed aangetroffen hadden, moest ik zelfs bij Beau nog mijn kamer deur open laten staan. Waarschijnlijk bang dat ik anders alle andere willekeurige jongens die in mijn kamer kwamen zou bespringen. Great.
Gelukkig hoefde ik mijn kamerdeur niet open te houden als ik sliep. Dat zou pas echt een ramp anders geweest zijn.
'Volgens mij ben ik bij het verkeerde vak terecht gekomen, ik dacht dat dit Lichamelijke Opvoeding was, geen Matchmaker 2000 deluxe. Ik ben echt nog niet van plan te gaan daten, klef doen, yikes.' Zachtjes gleed er een lach over mijn lippen bij Milou’s opmerking. ‘Niet Loutje? Dat is nou pech hebben.’ Speels trok ik een scheve grijns naar het meisje, voor ik toch weer plaats nam naast Mo. Ik durfde echter niet bij de jongen te gaan liggen, of op hem te gaan zitten. Iets wat ik ongetwijfeld wel bij Hannes gedaan had. Ik wist gewoon dat mensen konden zien dat ik en Hannes vrienden waren, maar Mo kon mij laten blozen in slechts één seconden. Dit zorgde er echter voor dat ik geen gekke dingen met hem kon doen waar mensen bij waren.
Net wanneer ik ging zitten kwam Martine er al aangelopen. Ze maakte zoals gewoonlijk weer een bitse opmerking wat me deed vermoeden dat ze weer in de tijd van de maand lag. Oh god, waar liet ik mijzelf nu weer over nadenken. Snel keek ik naar Mo, die rustig in het gras lag. Hoe graag ik nu op zijn gespierde lichaam wilde liggen en een kus op hem wilde drukken net zoals alle twilight films? Laten we zeggen dat ik daar mijn hele leven voor over had. Zijn zwarte stoppelbaardje stond hem dan ook onwijs goed, ook al schuurde het altijd aan mijn blote huid. Ik had eenmaal nog niet echt haargroei zoals Hannes en Mo, wier beide een stoppelbaardje bedroegen. Ik denk ook niet dat het mij zou staan. Zachtjes schopte ik Mo tegen zijn schoen, waar ik de jongen een klein glimlachje zond, hoewel mijn ogen iets dichtgeknepen waren door het zonlicht. ‘Ben je al moe of ben je je energie aan het besparen voor training vanavond?’ ik wist niet of hij training vanavond had. Als het aan mij lag niet. Ergens hoopte ik stiekem dat ik bij hem kon slapen vanavond, net zoals vroeger.
Ik keek weer omhoog naar Hannes. Ik had de jongen niet verteld dat ik vanmiddag niet met hem kon chillen, hoewel hij hopelijk wel ging begrijpen als ik de smoes vertelde dat ik moest werken. Daarnaast had hij toch nu Valentijn om zijn tijd mee door te brengen, hoewel ik niet hoopte dat de jongen mij nu ging verlaten voor Valentijn. Ik beet wat op mijn lip bij die gedachten. Ik en Hannes waren behoorlijk close geworden, hoewel hij nog niet echt de echte privé dingen van mij wist. Hannes had in ieder geval meer met mij gemeen dan ik en Mo hadden. We hielden allebei van dansen en zaten dan ook samen op street dance, hoewel ik daar moderne dans sinds kleins af aan al bij doe. Mijn adoptie ouders hadden mijn toekomst in de muziek al opgegeven toen bleek dat ik dansen interessanter vond dan piano spelen. Zachtjes trok ik dan ook aan de broekspijp van Hannes broek voor aandacht. Kort keek ik even in zijn bruine kijkers voordat ik naar het veld seinden. Ik stond dan ook op en probeerde een – indrukwekkende poging - tot bal trappen te doen. Uit puur geluk kwam deze in de goal. Ik besloot hierbij dit de goal van het tegenpartij te noemen, waar ik zojuist in gescoord had. Ik trok aan Hannes arm, zodat de jongen ook op de veld stond en keek Mo dan ook uitdagend aan. ‘Dat lijkt me een eerlijke 1-0 voor team Headen, Idrissi. Je lijkt een beetje uit vorm. Wat nou als ik je coach vertelde dat ik, Jeaden Kleijnenhoven, bij je gescoord had.’ Ik gunde de jongen nog een grijns en stak mijn hand uit naar Hannes voor een high-five, voor ik met de bal weer begon te spelen en Mo nog een uitdagende blik wierp.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

23 maart 2016 - 22:31 Ziegler is offline

Ziegler 20534

//Wil iemand een nieuw praattopic aanmaken? Ik zit op mijn telefoon

Big girls cry when their hearts are breaking

23 maart 2016 - 22:34 Naird is offline

Naird 10646

//Ik doe t wel

PRAATTOPIC DEUX

[ bericht aangepast op 23 maart 2016 - 22:38 ]

I just caught the wave in your eyes

23 maart 2016 - 23:11 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Manami Akiyama
Vwo || 16 || Verlegen

Beau leek even op te schrikken van mijn onverwachte actie waardoor ik ook even bloosde, gezien het echt niet mijn bedoeling was geweest. "Oh eh, sorry voor eh." mompel ik zachtjes, maar liep mijn hand zitten, gezien hij zich niet terug leek te trekken. 'Eh.. ja.. is goed..' zei hij al stotterend wat me ietsje schuldig liet voelen dat ik de jongen verward had gemaakt. Echter herpakte hij zich gelukkig wat me ook meer op mijn gemak stelde. 'Mag jij Milou?' Vroeg hij me plots zachtjes en ik keek hem ietsje verbaasd aan gezien het nogal onverwacht was." Oh nou eh..." begon ik niet meteen een antwoord kunnen gevend
'Je keek niet zo blij toen ze erbij kwam staan.' zei hij vervolgens en ik knikte zacht. " Laten we zeggen dat ik haar niet mag, vanwege haar neerbuigend karkater." zei ik dan zachtjes terwijl we naar één van de doelen liepen waar net een bal werd ingeschopt. "Oh ze zijn al bezig." zei ik zachtjes en keek met een zacht glimlachje naar Beau, waarna ik voorzichtig mijn hand uit die van hem liet glijden en dan vervolgens in het doel van Jeadens team ging staan als keeper, hoewel ik liever geen bal in mijn gezicht kreeg.

Johannes Frederick Joncker
Havo || 17 || Hyperactief

Eens ik over Valentijn begon snoerde Milou meteen mijn mond door haar hand ervoor te leggen. Niet echt een slimme move eens je een hypere Hannes hebt. 'Waag het niet, Jonckers.' zei ze waarschuwend met een doordringende blik en ik likte haar handpalm voordat Jeaden me had wegestrokken naar het veld, en Milou achter ons liep. Af ik haar hiermee pissig had gemaakt? Misschien, maar haar mooie snoetje kon er heus wel tegen, mijn tong minder gezien haar handen smaakten naar goedkope schoolzeep. -vraag me niet hoe ik weet hoe deze zeep smaakt-
'Volgens mij ben ik bij het verkeerde vak terecht gekomen, ik dacht dat dit Lichamelijke Opvoeding was, geen Matchmaker 2000 deluxe.' Ik kijk de twee jongens aan. 'Ik ben echt nog niet van plan te gaan daten, klef doen, yikes.' zei ze nog wat me deed lachen. "Oh ben ik niet goed genoeg voor Mevrouw van Der Linden? Is deze six- nee eightpack niet goed genoeg." zei ik grijnsend en trok mijn shirt plagend omhoog wetend dat ik heus niet zo'n gespierd lijf had als de andere hier op het veld, maar bon. " Of heb je liever Meneer V" zei ik grijnzend en sprong achter Jeaden om me te verstoppen voor een mogelijke aanval van Milou op mijn kinderlijke opmerkingen. ‘Niet Loutje? Dat is nou pech hebben.’ Grijnsde Jeaden speels me verdedigend wat me grijzend mijn armen weer om hem heen liet slaan terwijl er op het veld toch niets van Actie bezig was. Echter ontglipte Jeaden me en ging naast Mo zitten wat me even een hand door mijn haar liet halen en de jongen iets negeerde. Mijn blik gleed naar Daley die me aan leek te kijken. Op een andere manier dan ik dan ook gewoon was. Hij leek... Jaloers. Mijn bruine kijkers pierceten zich recht in die van hem focussend of ik enig greintje van spijt of iets kon aflezen in zijn blik, maar hoewel het me nu wel leek te lukken om me te concentreren leek Jeaden aan mijn broek te trekken weer naar mijn aandacht vragend. Mijn blik richtte ik dan ook op Jeaden vragend en iets serieus, maar mijn handen en benen jeukten om rondjes te gaan rennen . Jeaden seinde naar het veld met zijn donkerblauwe kijkers en ik begreep zijn hint wel. Eindelijk! Actie ! Hij stond op en hoe mirakeleus het ook was schoot hij de bal recht in het doel waardoor ik enthousiast door de jongen dichterbij getrokken word en ik vreugdig mijn hand door zijn haar haalde. "Je bent toch niet zo'n verschrikkelijke voetballer!" zei ik enthousiast en haf hem een speelse tik op zijn billen "Nou zo door doen pretty ass." zei ik lachend en liep achter de bal aan en schotte er ook op. Misschien ietsiepietsie geviseerd op Daley en ik kon een lachje (meer een hevige lach) niet onderdrukken eens deze bal tegen zijn hoofd kaatste . "Oops" zei ik lachend al bedoelde ik het niet als uitlachen. Ah ja, mijn karma kwam zo wel.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

23 maart 2016 - 23:33 Naird is offline

Naird 10646

Beau ter Ham

"I'll wait to see you again."

Manami lijkt een tikkeltje verbaasd door mijn vraag en ik krijg gelijk spijt, te direct?
'Laten we zeggen dat ik haar niet mag, vanwege haar neerbuigend karkater.' Beantwoordt ze hem toch zachtjes en ik knik instemmend .terwijl ik haar volg naar een doel. Ondertussen schopt Jeaden zowaar de bal in één van de goals en even sta ik perplex
'Oh ze zijn al bezig.' Merkt Manami droog op en ik knik.
'En volgens mij staan we ook nog voor.' Zeg ik vol ongeloof en kijk Manami aan. 'Nu is het aan ons om dit doel bal vrij te houden.' Ik glimlach vriendelijk naar haar en haal een hand door mijn warrige haar. Manami gaat in het doel staan maar kijkt een tikkeltje bang, waarschijnlijk staat ze niet te wachten om een bal te ontvangen met haar gezicht.
'Geen zorgen, ik zal proberen te voorkomen dat ze in je gezicht komen.' Probeer ik bemoedigend over te komen. Achteraf gezien klinkt het nogal dom maar goed. 'Noedelham?' Ik steek mijn hand op ten teken dat ik haar een high five wil geven en lach zachtjes. 'We gaan winnen!' Of niet.

Stereotype nerd • Vwo • 17 • Examenjaar

Milou van der Linden

"Your dead eyes before mine."

Had hij nou serieus mijn hand gelikt? Ach het was Johannes maar gadverdamme, ik bedoel; hij likt nu schoolzeep.
'Oh ben ik niet goed genoeg voor Mevrouw van Der Linden? Is deze six- nee eightpack niet goed genoeg.' Zegt hij grijnzend en hij tilt zijn shirt op. Lachend bekijk ik toch even subtiel zijn buik en maak een goedkeurend geluidje.
'Niet slecht, Jonckers, ik zal je als optie overwegen.' Zeg ik met een plagende knipoog.
'Of heb je liever Meneer V.' Hij springt gelijk achter Jeaden's rug en ik kijk hem moordend aan. Allemaal geacteerd natuurlijk, ik zou echt op Broadway moeten werken.
'Meisjes plagen, kusjes vragen, Johannes.' Ik knipoog grijnzend naar hem en kijk op wanneer Jeaden zich ook mengt in het gesprek.
'Niet Loutje? Dat is nou pech hebben.' Verdedigt Jeaden, Johannes en ik lach zachtjes terwijl ik wat haar over mijn schouder gooi en overdreven met mijn wimpers knipper.
'Ja toch? Ik bedoel, wie wilt dit,' ik pauzeer even om naar mezelf te gebaren. '-nou niet?' Ik giechel even zachtjes en kantel mijn hoofd wat wanneer Jeaden de bal pakt. Niet alleen weet hij de bal te raken, hij schopt 'm ook nog in het doel!' 'GOAL!' Roep ik enthousiast en kijk even naar Daley en Mohammed. 'Oh wacht, ik hoor niet bij hun hè?'
Ik hoefde geen antwoord te verwachten want voor ik het weet zie ik een bal in het gezicht van Daley vliegen. Verbaasd kijk ik Johannes aan die hem had geschoten, uh oh, shit is about to go down. Zuchtend sla ik mezelf voor mijn hoofd en schud afkeurend mijn hoofd, dit gaat niet goed.

Badass and a bit of a bitch • Vwo • 18 • Examenjaar

I just caught the wave in your eyes

24 maart 2016 - 11:53 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Daley van Beek

‘’Natuurlijk man… De beste toch? Us against the world?’’ Plaagde Mo en ik grijnsde kort, hij deed een paar trucjes met de bal voordat hij weer neerplofte op de grond. ‘’Valenstijn? Really? Is dat überhaupt een naam dipshit?’’ Ik haalde mijn schouders op waarna mijn blik weer op Johannes viel die net als mij zijn ogen gepiercet in de mijne had. Vreselijk ongemakkelijk als je het mij vroeg.
Al snel werd mijn aandacht gevestigd door Martine, ‘’ik ga hier staan en ik doe mee zonder iets te doen.’’ Ik rolde met mijn ogen voordat ik wat dichter naar haar toe werd getrokken. Fronsend keek ik haar aan.
‘’Wat is dat met Jaeden? Hij komt zo ongemakkelijk over ineens.’’ Ik trok weer een wenkbrauw op en lachte toen zacht, ‘’wat kan jou dat nou rotten? Die jongen is gewoon ongemakkelijk, dat is hij al het hele jaar. Misschien heeft hij wel gewoon een oogje op je, of jij op hem.’’ Ik glimlachte zwakjes en stapte wat van haar vandaan aangezien Jaeden had aangekondigd dat de wedstrijd ging beginnen. De eerste trap werd dan ook door niemand minder gedaan dan hem, mijn ogen volgde de bal en hij kwam terecht in het doel.
‘’Verdomme, wie gaat er dan op het doel? Ga jij Martine, hoppa.’’ Ik gaf haar een speels duwtje richting het doel en jaagde alweer achter de bal aan. Milou had ook gejuicht bij het doelpunt van de tegenpartij en ik had haar even hoofdschuddend aangekeken maar voordat ik wat kon zeggen kreeg ik de bal tegen mijn hoofd waardoor ik een paar keer knipperde met mijn ogen en even rondkeek om te zien wie de dader was.
‘’Oops,’’ hoorde ik iemand lachend zeggen en mijn blik viel op Hannes, ‘’idioot, waarom kun je niet gewoon normaal een bal trappen? Heb je je pilletjes niet genomen of zo?’’ Mijn ogen gingen woedend over hem heen en ik stak mijn middelvinger naar hem op. ‘’Je spoort echt niet, rare.’’ Ik hield mijn hand tegen mijn neus en ik plofte neer op het gras, het deed nog best pijn oké en al was ik niet de persoon die dat graag liet zien was ik nu toch wel klaar met het spelletje. Dat was gewoon een wraak actie van die loser en dat wist iedereen.

Everything is illuminated by the light of our past.

25 maart 2016 - 0:10 Vanth is offline

Vanth 23147

Mohammed Fatih Idrissi
Havo - Outside

Het groepje werd langzaamaan steeds groter en ik wist dat het niet lang meer zou duren voor we zouden beginnen. De moeite om op te staan nam ik echter niet. In plaats daarvan staarde ik gewoon voor me uit, naar de lucht. Naar de felblauwe lucht met hier en daar een klein wolkje, de felle zon voel ik op mijn huid branden maar ik vind het heerlijk. Ik kijk op als ik een zachte tik tegen mijn schoen voel en glimlach even naar Jeaden. ‘Ben je al moe of ben je je energie aan het besparen voor training vanavond?’ vroeg hij en ik haal mijn schouders op. 'In principe ben ik vrij. Ze willen dat ik eigenlijk naar de sportschool ga voor de training van morgen, maar ik kan wel een keer missen.' zeg ik zachtjes, nog steeds nam ik geen moeite om op te staan. Terwijl Jeaden weg loopt sluit ik mijn ogen weer even, tot ik hem weer hoor. ‘Dat lijkt me een eerlijke 1-0 voor team Headen, Idrissi. Je lijkt een beetje uit vorm. Wat nou als ik je coach vertelde dat ik, Jeaden Kleijnenhoven, bij je gescoord had.’ Ik trek mijn wenkbrauw wat op en schud mijn hoofd, waarna ik nu eindelijk opsta. Als ik zie wat Johannes doet, grom ik even zacht terwijl een enorm jaloers gevoel opborrelt. Oh hell no. Ik sla mijn armen over elkaar en zucht diep, ik probeer mijn jaloezie te verbergen. Maar iedereen weet dat ik nou eenmaal snel jaloers ben, en het laat merken ook. Al kan dat nu niet echt.
‘’idioot, waarom kun je niet gewoon normaal een bal trappen? Heb je je pilletjes niet genomen of zo?’’ Ik kijk snel op en zie een woedende Daley, great. ‘’Je spoort echt niet, rare.’’ sluit hij af waarna hij gaat zitten. Oké. Ik alleen dan maar, de meiden gingen waarschijnlijk toch niets doen. 'Okay, showtime it is...' Mompel ik en ik pak de bal, waarna ik naar voren schiet en de bal makkelijk met me meeneem. Ik speel hem door de benen van Jeaden met een grijns en schiet dan hard raak, op een haar na mis ik de keeper maar dat vond ik altijd leuk. 'Oopsie?' Ik grijns en de bal komt al snel weer in het spel. Ik laat het team even spelen maar pak hem dan weer makkelijk af, waarna ik weer scoor. 'Waar is de uitdaging eh?'

El Diablo.

25 maart 2016 - 20:00 Naird is offline

Naird 10646

Milou van der Linden

"Your dead eyes before mine."

Fronsend kijk ik toe hoe Mo's hele aura in één klap van rustig en kalm naar gespannen verandert, misschien zelfs jaloers? Ik volg zijn blik en mijn oog valt op Johannes en Jeaden. Zou mijn vermoeden dan toch juist zijn? Maar Mo die... De gedachte alleen al klinkt bizar maar het is niet onmogelijk. Arme Martine.
'Idioot, waarom kun je niet gewoon normaal een bal trappen? Heb je je pilletjes niet genomen of zo?' Klinken Daley's bitsige woorden. Mijn aandacht verplaats ik kort in zijn richting en zie hem als een stier die een rode doek ziet – woest in Johannes richting kijken. 'Je spoort echt niet, rare.' Ik kan het niet laten om mijn ogen weer te rollen.
'Rustig maar Daley, neem een chill pill of iets, alles komt goed,' probeer ik de boel een beetje te sussen. Niet dat ik geen fan ben van drama maar de gymleraar staat toe te kijken en gezien we ook een cijfer krijgen voor sport atittude... Daley kan wel dag tegen dat cijfer zeggen want hij gaat opstandig zitten en vertrekt vervolgens geen spier meer, okay dan komt het aan op Mo, ik en nog wat andere gil-meisjes die eerder voor de bal wegduiken. Mo heeft dat kennelijk ook al door want hij besluit een éénmansteam te vormen met zichzelf, dankjewel Mo, ik ben er ook nog? Nu moet ik zeggen, that boy has got the skills. Hij passeert de verdedigingslinie en daarna Noedelham – niet dat, dat nou zo'n moeilijke opgave is – zodat hij het gelijk maakt. Daarna laat hij de tegenpartij even klungelen voordat hij de bal afpakt en nog een eer scoort.
'Go Mo!' Juich ik, maar goed, ik ben er ook nog, showtime! Nadat de doeltrap genomen is komt de bal recht op mij af. Kort blik ik Mo's kant op voordat ik met de bal begin te dribbelen richting het doel. 'Here goes nothing,' mompel ik voordat ik met een harde poeier de bal richting het doel schiet. 'Ugh... nooit.' Een paar scheldwoorden rollen over mijn lippen, lat. Bijna.
'Sorry guys.' Zeg ik, eigenlijk vooral tegen Mo, want iedereen weet dat hij de enige is die ons kan helpen te winnen.

Badass and a bit of a bitch • Vwo • 18 • Examenjaar

[ bericht aangepast op 25 maart 2016 - 20:00 ]

I just caught the wave in your eyes

25 maart 2016 - 21:34 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Manami Akiyama
Vwo || 16 || Verlegen

Beau knikte op mijn nogal droge opmerking en merkte er ook nog bij op 'En volgens mij staan we ook nog voor.' Zei hij vol ongeloof en ik knikte nu ook even. 'Nu is het aan ons om dit doel bal vrij te houden.' glimlachte hij en zijn zelfzekerheid deed me glimlachen. 'Geen zorgen, ik zal proberen te voorkomen dat ze in je gezicht komen.' zei hij wat ervoor zorgde dat ik even gniffelde en keek hem dan even lipbijtend aan. 'Noedelham?' vroeg hij en stak zijn hand op voor een highfive waar ik dan ook met een glimlachje op reageerde door hem te highfiven." Noedelham" zei ik bevestigend 'We gaan winnen!' zei Beau vervolgens enthousiast en net op dat moment vliegt er een bal recht boven mijn hoofd wat me kort uit schrik deed gillen. Oh god help.
Ik sprong haast achter Beau maar herpakte me gauw en schopte de bal terug, al vloog die haast meteen weer in het doel. "Jeaden! Doe nog eens dat wonderschopje!" riep ik hem toe en kon de volgende bal dit maal wel vangen. Helaas verstuikte ik hierbij mijn enkel waardoor ik op de grond zakte en hard op mijn lip beet. "Auw" mompelde zachtjes en geraakte helaas niet recht waardoor iemand anders moest inspringen in het doel en de gymleraar iemand met me meestuurde naar de ehbo.

Johannes Frederick Joncker
Havo || 17 || Hyperactief

'Meisjes plagen, kusjes vragen, Johannes.' Knipoogde Milou nog en ik wiep haar een kushandje toe 'Ja toch? Ik bedoel, wie wilt dit,' zei ze en gebaarde even naar haar lichaam waardoor ik het ook niet kon laten haar speels te bekijken en mijn onderlip heel onbewust even likte waarna ik even lachte. "-nou niet?' "Ik heus wel hoor, maar eh helaas zijn we friends dus dat gaat niet zo gemakkelijk éh" zei ik speels. Echt serieus bedoelde ik het niet. Wel was Milou een erg knappe en aangename meid, maar echt 'verliefd' had ik me nooit echt gevoeld bij haar. Toen Jeaden dan ook had gescoord reageerde ze dolenthousiast wat me weer liet lachen. "Verkeerde team Lou" zei ik en grijnsde even 'Oh wacht, ik hoor niet bij hun hè?' ik knikte en vervolgens had ik mijn wraakactie op Daley uitgeoefend. Of tja, het was puur toeval, maar zo fantastisch. ’idioot, waarom kun je niet gewoon normaal een bal trappen? Heb je je pilletjes niet genomen of zo?’’ Zei hij woedend en stak zijn middelvinger naar me op waardoor ik overdreven met mijn oog rolde. "Huilebalk" mompelde ik. ‘’Je spoort echt niet, rare.’’ riep hij nog waarna hij deed alsof zijn neus begon te bloeden. Janker. Niets veranderd met vroeger... 'Rustig maar Daley, neem een chill pill of iets, alles komt goed,' verdedigde Lou me nog waardoor ik haar een glimlachje schonk.
Daarna scoorde Mo een aantal keer en probeerde ik de bal af te pakken , al was Milou net ietsje te snel en scoorde , net niet. Hierop nam ik dan de bal af en dribbelde richting hun doel en zag dat Jeaden vrij stond dus trapte ik naar hem in de hoop dat hij of ging scoren of terug naar me passen, maar Mo nam deze alweer af en scoorde nogmaals 'Waar is de uitdaging eh?' riep hij waarna ik de bal van iemand toegetrapt kreeg en deze wel in hun doel kon trappen. Echter had Daleys toneeltje effect en werd ik door onze Gymleraar geroepen en moest ik naar de onderdirecteur. . Gezien ik dit enorm onterecht vond begon ik nogal hevig met hem te discussiëren maar werd met een boze stem naar buiten gestuurd waardoor ik woest een schooltas wegtrapte en weg ging. Leerkrachten vreselijk gewoon. Ik riep dan ook nog eens woest "Gadverdamme" uit en sloeg de deur met een harde klap achter me dicht. Die hufter verdiende die bal recht in zijn gezicht.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Index RPG Actieve Topics Zoek