[RPG - 300] Utrechts Stedelijk College • Speeltopic - Speeltopics

14 maart 2016 - 19:09 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Utrechts Stedelijk College

Het Utrechts Stedelijk College, onder velen beter bekend als het USC, is een school die al bijna zeventig jaar gevestigd is in het wonderschone Utrecht. De school staat erom bekend zijn leerlingen goed te ondersteunen in hun leerproces, de begeleiding staat altijd voorop. Het USC biedt onderwijs aan voor jongeren van 12 t/m 18 jaar op zowel het vmbo-, havo- als vwo-niveau. In deze RPG volgen we een aantal leerlingen van het USC in hun examenjaar. Lukt het ze om die laatste punten binnen te halen en hoe gaat het met de voorbereidingen op die beruchte eindexamens?

Rollen
Naam | User | Leeftijd | Niveau | Pagina

Topics
• Rollentopics 1
• Praattopics 1
• Speeltopics

Begin
We beginnen op maandag 19 september. Dit is alweer de derde week van het schooljaar, wat betekent dat de leerlingen weer een beetje gewend zijn aan het schoolleven. Er zullen onderhand toetsen opgegeven worden. We spelen vanaf 13:00 dat de bel gaat om middagpauze te gaan houden, wat alleen voor de bovenbouw is.

[ bericht aangepast op 14 maart 2016 - 20:28 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

20 maart 2016 - 20:33 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Daley van Beek

Mo had kort gelachen en geknikt, ‘’ja, natuurlijk.’’ Hij wierp een blik op Martine dus ik deed hetzelfde, ‘’geen probleem,’’ voegde hij er nog aan toe terwijl ik naar zijn voeten staarde hoe hij het trucje deed.
Martine gaf me echter geen antwoord maar enkel een arrogante blik, verdomme, ik was dus echt vreselijk nieuwsgierig.
Toen ik de bal van Mo afpakte grijnsde hij en gaf me een speels duwtje, ‘’ik was aan het trainen!’’ Sprak hij quasi-beledigd waarna ik door de por in mijn buik naar achter sprong. ‘’Ja, was, ja. Uitslover,’’ lachte ik en kreeg al gauw de bal terug alleen niet waar ik hem wou hebben, Martine had hem naar de andere kant van het veld getrapt en haalde haar schouders op.
‘’Ik kan niet voetballen, oké?’’ Ik rolde mijn ogen en liep naar haar toe, ‘’ga hem dan ook halen ook en doe niet zo verdomd chagerijnig,’’ siste ik en keek toen naar Jaeden. ‘’Onderschat de afstand van school en dit veldje niet. Dat is al genoeg sport voor een dag.’’ Door zijn opmerking rolde er een korte lach over mijn lippen en gaf ik hem een speels duwtje. ‘’Dat heet gewoon vreselijk lui zijn, net als Martine, he bolle.’’ Ik trok haar naar mij toe en zag hoe hij een sigaret opstak. Ik vond de jongen dus echt geen vervelende gozer maar veel had ik ook niet met hem, hij had sigaretten, meer geld dan mij en alles wat hij inzetten bij pokeren won ik aangezien hij er dus echt niet goed in was. Maar nee, ik gebruikte hem niet; althans misschien een beetje.
‘’Mag ik er ook een?’’ Vroeg ik, ik hield eigenlijk niet zo heel veel van gymen, alleen voetbal vond ik wel geinig en ik had dan ook een tijdje met Mo gespeeld maar ik was zeker niet op zijn niveau. Ik plofte neer op het gras naast Jaeden en keek toe naar Ella die op een afstand was gaan volleyballen, god, ze was echt vreselijk lekker. ‘’Martine, ga je trouwens nog antwoord geven of eh…’’ Ik lachte kort en keek tegen de zon in – die ik half probeerde weg te toveren door mijn hand tegen mijn voorhoofd te zetten – naar Martine. ‘’Hey jongens, weten jullie dat ik vanavond bij de repetitie van Hester en Ella ga kijken? Ga je mee, Mo? Misschien zit er nog wel een leuk grietje voor je bij of niet Martine?’’

Everything is illuminated by the light of our past.

20 maart 2016 - 21:11 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Manami Akiyama
Vwo || 16 || Verlegen

Rustig keek ik toe hoe de meesten op het voetbalveld zich aan het opwarmen waren. Zo had je Mo die zoals altijd wel eens zijn lichaam aan het showen is en wat verderop had je Daley en Martine die nogal lomp de bar wegtrapte die wat verderop weer verder rolde. Bij het Volleybal veld stonden ook nog enkele mensen die ik minder goed kende en een zachte zucht verliet mijn lippen. Ik wachtte wel tot ze iemand nodig hadden. Een kuchje deed me opkijken en een klein glimlachje sierde mijn lippen toen ik zag dat die persoon Beau was. Hij zat in mijn niveau en ik vond hem een oprecht lieve - en schattige- jongen. 'Manami?' vroeg hij toch even voor de zekerheid en ik begreep dat wel want niets was zo gênant als de verkeerde persoon aanspreken. "Hey Beau, kom je erbij zitten?" vroeg ik hem vriendelijk en klopte op het plekje naast me. Ik vond het vreselijk dat sommigen hem plaagden om zijn naam, het is en bleef een goede jongen en het was onterecht dat ze hem namen noemden zonder hem echt te kennen. Ik glimlachte nog eens en keek dan naar Jeaden die niet veel verderop van ons zat. Ik zwaaide even naar hem en keek dan weer naar de sportende mensen.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 21:12 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

20 maart 2016 - 23:27 Vanth is offline

Vanth 23147

Mohammed Fatih Idrissi
Havo - Outside

Ik keek af en toe naar Jaeden die maar een sigaret had opgestoken en onbewust verschijnt er een kleine glimlach op mijn lippen. Ik wist heel goed wat ik voor de jongen voor me voelde, het liefst zou ik het ook gewoon tonen maar... Het kon gewoon niet. Nog niet in elk geval. Ik zucht zachtjes en ga maar gewoon verder met opdrukken, nog geen woord gezegd. Ik luister maar naar de anderen, die hebben vast wat te zeggen. Ik lach zachtjes als Martine de bal weg schiet en schud mijn hoofd, waarna ik stop met opdrukken en maar plaats neem naast Jaeden. 'Ik kan niet voetballen, oké?' zegt ze vervolgens en ik grijns. 'Ach.. Je kan tenminste hard schieten.' zeg ik vervolgens grinnikend.
Ik kijk weer even naar Jaeden en steel dan de sigaret tussen zijn lippen vandaan, waarna ik een hijs neem. 'Thanks buddy' zeg ik plagerig en ik sla even een arm om zijn schouders, om vervolgens een zacht kneepje in zijn schouders te geven. Als je niet beter zou weten zou je denken dat we alleen goede vrienden zijn. Ik laat mijn arm langzaam van zijn schouders vallen en kijk weer naar de rest. Nog net vang ik op wat Daley zegt. ‘’Hey jongens, weten jullie dat ik vanavond bij de repetitie van Hester en Ella ga kijken? Ga je mee, Mo? Misschien zit er nog wel een leuk grietje voor je bij of niet Martine?’’
Ik bijt mijn lip en laat maar een kort lachje horen. 'Misschien misschien... Maar misschien heb ik mijn oog al op iemand laten vallen hmh?' grijns ik en ik kijk even naar Martine. Ik geef haar een snelle knipoog voor ik weer naar de sigaret tussen mijn vingers kijk. Het betekende niets maar ik moest een soort... Act ophouden. De flirty voetbal mocro right? Ik zucht even en plaats de sigaret weer tussen mijn lippen, waarna ik nog een trek neem. 'Coach wil dat ik hiermee stop hé, hoe vind je die.' lach ik zachtjes en ik hou de sigaret even omhoog. 'Rook al 6 jaar en opeens moet je stoppen.' grijns ik. Ik pak ondertussen mijn telefoon en ontgrendel hem snel, waarna ik een gesprek open met Jaeden. "Nog steeds my place na school? Ik heb donuts?" stuur ik snel en ik stop mijn telefoon weer weg.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 23:29 ]

El Diablo.

20 maart 2016 - 23:39 Naird is offline

Naird 10646

Beau ter Ham

"Synthetic apparitions of not being lonely."

Tot mijn grote opluchting heb ik me niet vergist en is het inderdaad Manami. Hoevaal heb ik wel niet de verkeerde persoon aangesproken? En hoevaak heb ik daarbij een ongelofelijk ongemakkelijke situatie gecreëerd waarbij ik begin te stotteren en rare dingen eruit flap. Sommige dingen zijn te gênant voor woorden, neem dat maar van mij aan. Dat ik bijvoorbeeld tot en met de brugklas nog onder mijn dinosaurus dekentje bij mijn moeder op de bank zat met een pak koekjes terwijl ik de Big bang Theory keek. Merr uitleg nodig?
'Hey Beau, kom je erbij zitten?' Zegt ze vriendelijk en ik blood een tikkeltje terwijl ik knik.
'Eh.. j-ja tuurlijk.. als je dat goed vindt?' Ik neem naast haar op het veld plaats. Ik volg jaar blik zodra ik opmerk dat ze naar iemand zwaait en zie Jaeden en uit beleefdheid zwaai ik ook even.
'Hoe gaat het?' Probeer ik het ijs te breken en kijk haar kant op terwijl mijn wangen weer rood kleuren. God, ik ben soms zo'n awkward turtle. Daar waar de meeste jongens die in de zesde zitten toch wel een paar ballen hebben gegroeid, ben ik nog steeds een pussy, dat kan niemand ontkennen. Je zou denken: hij zit op VWO, zijn al die VWO'ers geen mega nerds? Niet dus, natturlijk heb ik wel zo mijn mede nerds, hoewel ik weer een geval apart ben. Daarbij word ik niet alleen gepest om mijn nerderige karakter door de 'coole' VWO'ers, mijn naam is de voornaamste reden dat ze mij moeten hebben. Zelfs na zes jaar vinden ze het nog leuk om me boterham te noemen. Dank je wel mam en pap, hebben jullie hier überhaupt over nagedacht of wat?

Stereotype nerd • Vwo • 17 • Examenjaar

I just caught the wave in your eyes

21 maart 2016 - 0:29 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Alexander 'Jeaden' Kleijnenhoven
Examenjaar • Havo • Zestien jaar

'The devil is real and he is not a little red man with horns and a tail.
He can be beautiful, because he's a fallen angel and he used to be God's favorite.'

Voor ik het door had was de bal van Daley naar Martine verwisseld, die op haar beurt de bal hard de lucht in trapte. Ongewild gleed er een klein glimlachje rond mijn lippen. Misschien was ik toch niet de slechtste in voetbal. Niet dat ik nou nu plotseling neer keek op het meisje. Ik was allang opgelucht dat ik niet degene was die zo erg zou opvallen op het veld straks. Niet dat er al een team gewaagd had om tegen ons, of nouja Mo en Daley te spelen. ‘Ik kan niet voetballen, oké?’ antwoorde de meisje onverschillig zonder aanstalten te maken om de bal te halen. Onverwachts kreeg ik een duwtje in mijn rug van Daley. Iets wat me kort naar de grijns van de jongen deed kijken. ‘Dat heet gewoon vreselijk lui zijn, net als Martine, He bolle.’ Antwoorde de jongen dan ook op mijn opmerking. De grijns op mijn gezicht werd enkel breder bij deze commentaar. Juist. Mijn plan was geslaagd en ik wist dan ook dat de jongen wel verbaasd kon zijn als hij me zo op het veld kon zien. Een goede uithoudingsvermogen kreeg je wel met dansen en daarnaast had ik sinds de break up met Mo free-runnen geprobeerd. Oké ik was er nog niet heel bijster goed in, maar ik was halverwege.
Ondertussen had Mo het opdrukken op gegeven en plofte dan ook zachtjes naast me in het gras. Voor ik in de gaten had wat de jongen ging doen, stal hij mijn sigaret al tussen mijn lippen vandaan.
‘Thanks buddy’ plaagde de jongen me, wat mij enkel een klein pruillipje op deed zetten. Niet dat die kon winnen van Mo’s warme arm rond mijn schouders. Zachtjes voelde ik een klein kneepje in mijn schouder, waar ik ingesloten werd door beide jongens. Ook Daley besloot om naast mij te gaan zitten en gunde de jongen dan ook een sigaret uit mijn kontzak en hield automatisch er al een voor, voor Martine. Als ik toch bezig was met uitdelen kon ik het net zo goed, goed doen. Ik gooide mijn aansteker dan ook in Daley’s schoot zodat hij deze met Martine kon delen. Ik had toch zat aanstekers in mijn kluis. Perks van het verslaafd zijn aan een dun, klein staafje nicotine. ‘Hey jongens, weten jullie dat ik vanavond bij de repetitie van Hester en Ella ga kijken? Ga je mee, Mo? Misschien zit er nog wel een leuk grietje voor je bij of niet Martine?’ Mijn blik gleed even kort naar Mo, voor ik onschuldige grassprietjes van de grond begon te plukken. Het was enorm duidelijk dat Daley mij niet uitgenodigd had en ergens deed het me toch wel zeer, gezien het feit dat ik hem zo vaak hielp. Blijkbaar waren we toch niet zulke vrienden als ik dacht. Niet dat ik gekomen was als ik wel uitgenodigd had. Ik had geen zin om Mo te zien met allemaal meisjes. Ik wist dat hij iedereen kon krijgen die hij wilde en dat frustreerde me mateloos en maakte me ook enorm onzeker. Voornamelijk omdat ik redelijk een mislukkeling was en Mo in principe een legende gaat schrijven met zijn voetbal carrière. Waarom zou iemand voor een geheime relatie – die al tijden over en uit is – kiezen als hij iets makkelijkers en beters kon krijgen. De knipoog van Mo naar Martine ontging me dan ook niet, hoewel ik wel mijn best deed om redenen te verzinnen waarom dit niks hoefde te betekenen. Gelukkig begon Mo over een ander onderwerp, hoewel de laatste nogal een zure nasmaak bij me achter gelaten had. Snel keek ik rond of ik Hannes of Valentijn zag. Ik had plotseling geen zin meer in voetbal en ik wist dat Hannes me wel zou helpen als hij me hier tussen zag. Helaas waren geen van beide al present. Zolang ze maar niet naar de Albert Heijn zonder mij gegaan waren. Mijn blik viel op Manami en Beau. Beide zwaaide naar me en ik kon het dan ook niet laten om een kleine glimlach naar ze te zenden en ook te zwaaien. Beau leek wat minder blij met mijn aanwezigheid maar dat kon ik wel begrijpen door mijn appje. Wie zat er nou te wachten om een berg stof uit te leggen aan iemand die toch te stom was. Zachtjes klonk er een melodietje uit mijn telefoon, die ik ook in mijn kontzak had verborgen. Je moest eens weten wat ik daar allemaal in kwijt kon. Ik ontgrendelde kort mijn mobiel en keek op het schermpje. In plaats van een appje van Hannes waar hij bleef, stond Mo’s profielfoto bovenaan. Ik had zijn nummer moeten verwijderen van mijn ouders en eigenlijk moeten blokkeren. Gelukkig wist ik meer van technische snufjes af dan hun. Mijn ogen gleden over het stukje stof wat er stond, voor ik toch even kort naar Mo in het echt keek. Ik beet twijfelend op mijn lip, hoewel ik al wist dat het antwoord al ja was. Ik moest alleen Valentijn van me af schudden vanmiddag met een of andere smoes zodat die me niet naar huis reed. Hannes afschepen was wel iets moeilijker maar ik kon altijd zeggen dat ik plotseling wel moest werken in The Dot. Ze zouden er toch niet achter komen of ik loog of niet. Kort zenden ik dan ook een bevestigend antwoord terug waar ik toch na kort getwijfeld te hebben een kus emoji bij mee stuurde. Snel opende ik ook het gesprek van mij en Hannes waar eigenlijk altijd onzin in stond. Het was echt fijn om iemand als Hannes bevriend mee te zijn. Snel stuurde ik een S.O.S. op naar de jongen en hoopte dan ook dat hij deze begreep. Hij wist dat het enige waar ik bij gym slecht in was, voetbal was. Voor echter Daley of Martine weer over meisjes konden beginnen, stond ik op en klopte het gras van mijn broek.
‘Afijn, ik denk dat het tijd is om te gaan voetballen, nietwaar?’ vroeg ik dan ook kort aan de personen bij mij. ‘Jullie kunnen wel een team blijven en ik regel even een team.’ Ik wierp nog een blik achter me waarManami en Beau onbewogen hadden blijven zitten. Precies hoe ik het gewild had. Het waren misschien geen Hannes en Valentijn maar ik vertrouwde Manami en Beau wel erop dat ze in ieder geval beide hun best zouden doen in een voetbal match. Het ging niet om winnen maar om plezier. Iets waar Daley en zelfs Mo beide nog iets van kunnen leren. Daarnaast was het eens goed voor Beau om ergens bij betrokken te worden. Hij was een aardige jongen en iedereen zou dat zien als hij zich iets meer opener stelde. ‘Ben zo terug.’ zei ik ook snel, voor ik eerst naar de bal rende die Martine weggeschopt had en deze mee tilde naar het zittend stelletje. ‘Maanaammm, Beauu.. Ik heb jullie nodig. Ik heb niemand die bij mij in het voetbalteam wil en ik ben hartstikke slecht erin.’ Sprak ik het laatste naar waarheid. Ik trok een smekend pruillipje. ‘Willen jullie me alsjeblieft helpen. Alsjeblieft. We hoeven niet te winnen, maar als je inzet toont krijg je een goed cijfer.’ Probeerde ik met de laatste juiste bewering de twee te overtuigen, voor ik naar beide mijn handen uitstak om ze overeind te tillen. Een ding scheelde, ik en Manami waren snel en Beau wist ik niet. Ik kon me super goed tussen dingen wurmen dus als Manami of Beau een verborgen talent had tot schieten zou ik niet inzien waarom we niet een punt kunnen scoren bij Mo, Martine en Daley

[ bericht aangepast op 21 maart 2016 - 0:31 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

22 maart 2016 - 18:57 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Martine Justine Hester
Vmbo | Artistieke weirdo | Outfit

Vraag me niet waarom, maar op dit moment erger ik me kapot aan Daley. Als hij in de buurt is van andere jongens moet hij ineens stoer doen en gaan haten op mij. Maar wat hij kan, kan ik veel beter. ’Hey jongens, weten jullie dat ik vanavond bij de repetitie van Hester en Ella ga kijken? Ga je mee, Mo? Misschien zit er nog wel een leuk grietje voor je bij of niet Martine?’’ zegt Daley terwijl hij naar me kijkt. Geluidloos grom ik, maar ik probeer niet te laten merken dat ik daar niet op zit te wachten. Eigenlijk zit ik er überhaupt niet op te wachten dat hij naar onze repetitie komt. Als we repeteren, wil ik ook serieus muziek maken. Ik wil met iedere repetitie beter worden en daar heb ik geen jongens bij nodig.
'Misschien misschien... Maar misschien heb ik mijn oog al op iemand laten vallen hmh?' antwoordt Mohammed dan terwijl hij me een knipoog gunt. Even weet ik niet hoe ik moet reageren. Meent hij dit nu serieus? Vast niet. Ik probeer cool te blijven waardoor ik zijn opmerking dan ook wegwuif alsof het me niets doet.
'Denk maar niet dat we aandacht aan jullie besteden,' zeg ik iets vuriger dan het echt bedoeld is. 'We hebben beter dingen te doen dan dat'. Als ik zie hoe Jaeden me een sigaret voor houdt, kijk ik hem vuil aan. Ik rook niet en dat wist hij. Ik grijns als Jaeden voorstelt om te gaan voetballen. Ik ben waardeloos in voetbal, of enkele andere sport, maar ik heb zo mijn kwaliteiten. Ik ben niet sterk, ik ben niet snel en ik heb al helemaal geen inzicht - maar ik was gemeen. Dat klinkt niet als een goede eigenschap, maar zo beschouw ik dat wel. Ik weet het zo te spelen dat ik er het best uitkom, zoals ik dat in het gewone leven ook. Jaeden loopt richting Manami en Beau. Ik draai me om naar Daley en kijk hem aan.
'Ik ben chagrijnig,' zeg ik.

Big girls cry when their hearts are breaking

22 maart 2016 - 19:05 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Valentijn Robbert van Gestel
Havo | Nieuw op school | Rebelse richboy

"Jij doet dat ook goed bij de meisjes hé? Maar eh je bent nog wat vergeten.' zegt Johannes en even moet ik nadenken wat hij precies bedoelt. Ik ben toch gewoon vriendelijk, verder geen gekke bijbedoelingen. Ik kijk op als ik een tik op mijn rug voel. Langzaam draai ik me om en meisje aan wie ik zojuist de sigaret heb gevraagd, staat voor mijn neus. 'Ik denk dat jullie ook een aansteker nodig hebben hè?' zegt ze met een glimlach op haar gezicht.
'Oh ja tuurlijk, stom van me' zeg ik lachend en ik pak de aansteker van haar aan. Deze geef ik meteen door aan Johannes. Ik rook niet en ik ben ook niet van plan om ooit te gaan roken. En voordat ik me vergeet voor te stellen, ik ben Milou, jij bent nieuw toch?' vraagt ze. Ik knik als bevestiging en steek mijn hand vervolgens uit naar haar. Ze ziet er aardig uit, dus het kan geen kwaad om haar te leren kennen.
'Ik ben Valentijn,' stel ik mezelf voor. 'Maar voel je zo vrij om het af te korten naar Val, Tijn of iets anders vreemds. Alles is prima'. Ik gun haar een vriendelijke glimlach en schud haar hand. 'Ik neem aan dat je de lieftallige Johannes al wel kent,' grijns ik en ik kijk even naar Johannes. Wat een heerlijk persoon is het ook.
Het gesprek gaat nog even door als ik hoor dat de bel gaat. Mijn rooster heeft me eerder deze dag laten zien dat ik gym heb en daar doe ik maar al te graag aan mee. Ik gooi daarom mijn rugzak over mijn schouder heen en zeg de twee gedag. 'Ik zie jullie zo wel op het veld of niet?' geef ik ze nog mee, als teken dat ik ze graag nog terug zie. Gauw wandel ik richting de kleedkamers en als ik me omkleed heb, wandel ik richting het zand van het volleybalveld. Als je me ergens niet neer hoeft te zetten, is het voetbal. Ik háát die sport.
'Hé,' zeg ik tegen de roodharige dame die voor mijn neus staat.

Big girls cry when their hearts are breaking

22 maart 2016 - 21:39 Naird is offline

Naird 10646

Milou van der Linden
Badass

"The sun is coming out but I'm feeling colder."

Leuke knul, misschien een potentiële vriend... Ik schud mijn hoofd terwijl de jongen wegloopt. Een leuke bijnaam? Ik denk dat ik hem voorlopig Cupido ga noemen, gewoon omdat het kan en het zeker weten iets vreemds is.
'Ik wist niet dat je zo dik was met de nieuwe, Jojo.' Ik kijk hem lachend aan en pak mijn aansteker van hem af zodra hij zijn sigaret heeft opgestoken. 'Niet dat het er toe doet, hij lijkt me wel aardig. Schrik hem niet te veel af hè? Stuiterbal.' Ik haal mijn hand plagend door zijn haren voordat ik mijn jas pak. Het 'rokershokje' – ook al noem ik het niet graag zo, klinkt zo slecht – stroomt al langzaam leeg gezien de bel net over het plein schalde.
'Hoe dan ook, volgens mij was dat onze cue dat we even leuk moeten gaan sporten.' Ik maak een sarcastisch juich gebaar en zucht zachtjes. 'Tot zo!' Ik zwaai naar hem voordat ik op een drafje naar de meisjeskleedkamers ren. Eenmaal daar kleed ik me snel om voordat ik het veld opren. Nou, volleybal, voetbal of slagbal? Voetbal is wel lollig, volleybal gaat wel – alleen niet helemaal mijn ding – en slagbal... Gewoon tegen een bal aan meppen en dan rennen, daar heb ik wel zin in. Ik zie weinig bekende gezichten maar wat maakt het uit, misschien is dit wel mijn kans tot sociaal zijn... Soort van.

[ bericht aangepast op 22 maart 2016 - 21:40 ]

I just caught the wave in your eyes

23 maart 2016 - 9:41 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Manami Akiyama
Vwo || 16 || Verlegen

Lichte blosjes verschenen op zijn wangen wat me zachtjes deed gniffelen. Ik vond het altijd wel schattig als jongen emoties toonden, des al niet te min ongewillig of niet. Dan zie je tenminste dat ze een goede ziel hebben in de plaats van de spierbundels die enkel denken aan hun 'behoeftes'. 'Eh.. j-ja tuurlijk.. als je dat goed vindt?' vroeg hij me en ik knikte. "Anders zou ik het je toch niet vragen?" zei ik geamuseerd en glimlachte even naar hem terwijl hij naast me plaats nam. Ik trok mijn benen wat op en wikkelde mijn armen eromheen terwijl ik weer naar het veld keek, aandachtig naar hoe de meesten zaten te sporten. Iets wat ik eigenlijk ook zou moeten doen. 'Hoe gaat het?' vroeg hij me en weer zag ik blosjes op zijn wangen kleuren. Om eerlijk te zijn vond ik het erg fijn dat Beau de eerste was om deze vraag te stellen. De jongen was zo'n schatje en zijn verlegenheid zorgt ervoor dat weinig mensen de kans krijgen om het beter te leren kennen. "Best goed, niet super top maar gewoon goed." zei ik met een zwak glimlachje ." En met jouw? " vroeg ik hem terug en keek op zodra een schaduw ervoor zorgde dat de zon niet meer in mijn gezicht scheen.
‘Maanaammm, Beauu.. Ik heb jullie nodig. Ik heb niemand die bij mij in het voetbalteam wil en ik ben hartstikke slecht erin.’ Het was Jeaden die ons in zijn team vroeg en hoewel ik echt niet goed was in voetbal, kon ik deze puppyblik niet negeren en beet mijn lip kort. " Eh..." zei ik twijfelend en oh god. Ik kende die pruillip. Dat was exact dezelfde pruillip die hij trok eens hij vroeger wil stoppen in 'the Dot" en vraagt of ik zijn shift wil overnemen. ‘Willen jullie me alsjeblieft helpen. Alsjeblieft. We hoeven niet te winnen, maar als je inzet toont krijg je een goed cijfer.’ vervolgde hij en een zacht zuchtje verliet mijn lippen waarna ik naar de jongen glimlachte. " Oké, maar alleen omdat jij het bent. En als je niet kwaad word als je verliest." zei ik met een gniffel en nam zijn hand aan om me vervolgens overeind te laten trekken en mijn sportbroekje even afklopte. Hopelijk ging ik nu geen grote falen begaan.

Johannes Frederick Joncker
Havo || 17 || Hyperactief

'Ik ben Valentijn,' Stelde de jongen zich voor aan Minou en ik wiebelde even mijn wenkbrauwen naar Milou als hint dat de jongen geen mis type zou zijn voor haar. Maar natuurlijk stond ik subtiel achter Valentijn en zag hij mijn 'hints' niet die ik naar haar toonde. 'Maar voel je zo vrij om het af te korten naar Val, Tijn of iets anders vreemds. Alles is prima'. Zei hij vervolgens en schudde glimlachend haar hand. Ik had zin om wat te mompelen in de trant van 'flirt of sluimbal' maar ik deed het niet, wetend dat hij het verkeerd zou kunnen opvatten. 'Ik neem aan dat je de lieftallige Johannes al wel kent,' grijnsde hij en keek om waardoor ik zo'n engeltje dat ik ook was stopte met de rare bewegingen en breed grijnsde terwijl ik een trekje nam van mijn peuk. Milou had ondertussen al haar aansteker terug genomen en ik knipoogde weer even naar haar. "Natuurlijk kennen we elkaar, hé Mil" zei ik liefjes .
Na de bel zei Valentijn ons gedag en liep richting de gymzaal maar ik deed het even liever op mijn gemak. Een paar minuitjes later was nu ook niet zo'n grote ramp. 'Ik zie jullie zo wel op het veld of niet?' zei hij nog en ik stak even mijn hand op als teken van een korte 'daag, ik zie je zo wel'.
'Ik wist niet dat je zo dik was met de nieuwe, Jojo.' Zei Milou lachend waardoor ik ook even lachte. 'Niet dat het er toe doet, hij lijkt me wel aardig. Schrik hem niet te veel af hè? Stuiterbal.' Ze woelde even door mijn haren waardoor ik mijn hoofd schudde en een pruillipje trok. Fijn nu leek het net alsof ik een wilde nacht had gehad. " IK? Ik zou niet durven." Zei ik met een brede grijns en keek toe hoe ze haar jasje pakte, terwijl ik nog een trekje nam van mijn peuk. 'Hoe dan ook, volgens mij was dat onze cue dat we even leuk moeten gaan sporten.' Ze juichte sarcastisch en ik lachte weer even. 'Tot zo!' zwaaide ze me nog na en ik zwaaide weer overdreven terug. "Toedels ! Tot zo!" zei ik en rookte het laatste stekje op waarna ik de peuk uittrapte en ook als één van de laatste richting de kleedkamers vertok. Vluchtig sprong ik in mijn gymkleren en liep het veld op zoekend naar mijn maatje die me net in de steek heeft gelaten. Hij had me een S.O.S berichtje gestuurd dus ik vermoedde dat hij me nodig had. SUPER HANNES KOMT ERAAN! Eens ik Jeaden in het zicht had liep ik als een overenthousiaste puppy op de jongen aan. Gezien hij met zijn rug naar me toe stond zag hij me mooi niet aankomen en sprong ik op zijn rug en klemde mijn armen om hem heen. Super knuffel van super Hannes. "Boo!"

[ bericht aangepast op 23 maart 2016 - 9:43 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

23 maart 2016 - 11:12 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Daley van Beek

‘’Ach, je kan tenminste hard schieten,’’ had Mo tegen Martine gesproken en vervolgens waren we alle twee naast Jaeden neergezakt. ‘’Misschien, misschien… Maar misschien heb ik mijn oog al op iemand laten vallen hmh?’’ Ik fronste en lachte toen, zijn oog op iemand anders laten vallen? Hij maakte me wel erg nieuwsgierig.
Niet iedereen vond mijn vraag even leuk en dat was te merken aan Martine, ze had me dodelijke blikken geworpen en ik probeerde die dan ook grondig te vermijden.
‘’Afijn, ik denk dat het tijd is om te gaan voetballen, nietwaar?’’ Vroeg Jaeden en ik knikte kort. ‘’Jullie kunnen wel een team blijven en ik regel even een team.’’
Mijn ogen volgde hem en zijn stappen richting Beau en Manami, ik kende hen allebei niet zo goed maar ik vond alles prima.
‘’Denk maar niet dat we aandacht aan jullie besteden, we hebben betere dingen te doen dan dat.’’ Ik fronste richting Martine die het plotseling leuk leek te vinden om mij voor lul te zetten.
Ik hees mezelf op van de grond en klopte het gras van me af, ‘’dat hoeft ook helemaal niet. Ik kom niet om jouw aandacht op te eisen maar om die van Ella,’’ sprak ik haar op een zachte toon toe en inhaleerde nog eens diep voordat ik de sigaret op de grond gooide. ‘’Ik ben chagrijnig,’’ voegde ze er aan te en ik haalde mijn schouders op, ‘’wanneer niet he, lieve schat.’’
‘’Maar Mo, ga je nou mee of niet?’’ Vroeg ik en liet mijn hand op zijn rug rustte, ‘’ze hebben bier en Martine is er ook, ik zag je knipogen casanova.’’ Mijn blik ging even naar Martine en ik gunde haar een geruststellend knikje, ''het wordt vast gezellig. Misschien moeten we Jaeden ook maar meevragen,'' sprak ik meer tegen mezelf dan tegen Mo, ''maar daar ben ik het nog niet helemaal over uit.''

Everything is illuminated by the light of our past.

23 maart 2016 - 13:37 Vanth is offline

Vanth 23147

Mohammed Fatih Idrissi
Havo - Outside

'Denk maar niet dat we aandacht aan jullie besteden,' zegt Martine en ik lach kort. 'We hebben beter dingen te doen dan dat'. Ik schud grijnzend mijn hoofd en kijk weer om me heen. Ik voel mijn telefoon tegen mijn been trillen en ik pak hem snel. Ik glimlach kort als ik het bevestigende antwoord zag, compleet met een kus emoji. Reageren doe ik echter niet, in plaats daarvan doe ik gewoon mijn telefoon terug in mijn zak. ‘Afijn, ik denk dat het tijd is om te gaan voetballen, nietwaar?’ hoor ik hem zeggen en ik knik, waarna ik me even uit rek. ‘Jullie kunnen wel een team blijven en ik regel even een team.’ vervolgt hij. Ik wou nog wat zeggen maar hij is al weg. Oh well.. 'Ik ben chagrijnig,' zegt Martine en ik grijns even speels naar haar.
’wanneer niet he, lieve schat.’ hoor ik Daley zeggen en ik lach. 'Nou nou... Ik heb wel eens een lach gezien hoor.' grinnik ik en ik neem een laatste hijs van de sigaret, voor ik hem uitdruk. ’Maar Mo, ga je nou mee of niet?’ Vroeg hij aan me en ik voelde zijn hand op mijn hand rusten, ‘’ze hebben bier en Martine is er ook, ik zag je knipogen casanova.’’ Ik grijns even naar hem. 'Waarom niet... Ik kan de prachtige dame niet negeren eh?' zeg ik en ik geef Martine een charmante glimlach. ''het wordt vast gezellig. Misschien moeten we Jaeden ook maar meevragen,'' hoor ik hem zeggen en ik kijk op, ''maar daar ben ik het nog niet helemaal over uit.''. Ik haal mijn schouders op. 'Waarom niet? Het is een goede jongen.. Goed gezelschap.' zeg ik nonchalant, al vond ik het niets om zo onpersoonlijk over hem te doen. 'Volgende week eh... Ze komen kijken voor het officiële team.' grijns ik naar Daley. Het zou wat zijn... Een havo scholier die speelt voor FC Utrecht.. Niet dat ik heel veel speeltijd zal krijgen met de examens. Of misschien wel, I'll see. Ik was vastberaden om gekozen te worden, dus dat gaat gebeuren ook.

El Diablo.

23 maart 2016 - 15:15 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Martine Justine Hester
Vmbo | Artistieke weirdo | Outfit

Het is misschien een van mijn slechte eigenschappen: mijn prikkelbare humeur. Als iets niet gaat zoals ik het wil, dan vind ik het niet meer leuk en dus zo ook deze situatie. Daley is vervelend, Mohammed is niet te peilen en Jaeden is irritant. Als ik eenmaal chagrijnig ben, kan het even duren voordat ik weer uit dat humeur ben. Het kan ergens ook wel een verdediging zijn, zodat mensen niet te dicht bij me komen. Als ze zien dat ik chagrijnig ben, laten ze me meestal alleen - op Daley na dan.
‘Dat hoeft ook helemaal niet. Ik kom niet om jouw aandacht op te eisen maar om die van Ella,’’ zegt Daley en ik weet dat hij het meent. Zo is hij nou eenmaal. Mijn gezicht staat dan ook op onweer. Mijn humeur is al abnormaal geïrriteerd, maar dit soort opmerkingen maken het alleen maar erger. "Daley, je weet dat ik serieus repeteer en dat dit belangrijk voor me is-' zeg ik met een streng gezicht. 'Als je alleen maar komt kloten, kun je beter wegblijven'
‘’Wanneer niet he, lieve schat.’’grapt hij als ik verkondig dat ik chagrijnig ben. Ik besluit wijselijk om er niet op te reageren, want mijn reactie zou nog weleens behoorlijk onaardig kunnen zijn. Ik hoor Mohammed en Daley over me praten, maar ik luister niet goed genoeg om het ook daadwerkelijk op te vangen. Ik ben druk bezig op mijn telefoon en negeer de twee bewust. Als Daley voorstelt om Jaeden ook mee te vragen, begin ik te grommen van binnen. Wat denken ze wel niet? Dat onze repetities openbaar zijn? Er wordt daar gewerkt aan meesterwerk. Stelletje debielen.
'Ik ben even weg,' mompel ik geïrriteerd en ik loop van het groepje, gewoon om ergens mijn frustratie kwijt te kunnen.

Big girls cry when their hearts are breaking

23 maart 2016 - 15:17 Naird is offline

Naird 10646

Beau ter Ham

"Synthetic apparitions of not being lonely."

Ik kijk Manai een tikkeltje bezorgd aan en wil net antwoorden wanneer Jeaden zich bij ons voegt dus houd ik maar gelijk mijn mond, ik zou Manami later wel vragen wat er scheelde.
'Hoi.' Zeg ik met een zwakke glimlach en pluk wat aan het gras terwijl ik mijn ogen een tikkeltje dichtknijp tegen de zon. 'Kunnen we je helpen?'
'Maanaammm, Beauu.. Ik heb jullie nodig. Ik heb niemand die bij mij in het voetbalteam wil en ik ben hartstikke slecht erin.' Hij trekt zijn oh zo beroemde pruillipje en ik zucht zachtjes. Voetbal? Ik? Ja hallo, dat komt echt niet goed hoor Jeaden, ik dacht dat je me kende? Ook Manami reageert niet al te enthousiast en ik krab ongemakkelijk aan mijn nek terwijl ik hem met een grimas aankijk, mij vragen om bij je in het team te horen betekent business class vliegen in het loservliegtuig.
'Willen jullie me alsjeblieft helpen. Alsjeblieft. We hoeven niet te winnen, maar als je inzet toont krijg je een goed cijfer.' Alsof hij mijn gedachten kon lezen. Zijn handen steekt hij al uitnodigend uit alsof hij ervan uitgaat dat we instemmen. Kort blik ik naar Manami voordat ik besluit me over te geven.
'Goed, maar waag het niet om mij de schuld te geven als we in de pan worden gehakt door die daar...' Ik knik naar Martine, Daley en Mo. Martine heeft geen techniek en kan alleen maar hard schieten maar met een beetje geluk knalt ze de bal er gewoon in. Daley, ik heb geen idee maar hij kan vast wel voetballen en van Mo weet iedereen dat hij zowat alle sporten kan. Ik daarentegen...
'Wie gaat op keep?' Vraag ik zodra ik met Jeaden's hulp overeind ben gekomen en klop wat gras van mijn broek af. 'Ik kan trouwens alleen was pasen en dribbelen, schieten laat ik maar aan jullie over.' Dan voegt Johannes zich bij ons en ik kijk hem een beetje droog aan. Jij ook hallo.

Stereotype nerd • Vwo • 17 • Examenjaar

Milou van der Linden
"The sun is coming out but I'm feeling colder."

In gedachten verzonken staar ik wat voor me uit terwijl het veld langzamerhand wat drukker wordt. Goed, niemand staat bij slagbal nog, misschien wordt het dan toch volleybal of voetbal. Voor geen van beide sporten heb ik nou echt animo maar ik speel ook niet graag tegen mezelf. Mijn oog valt op Jeaden en Johannes – oh en Noedelsoep met Sandwich kop. Johannes krijgt nog een facepalm-oogrol van mij voor zijn rare gedrag van toenet. Hij stond als een spastische gek met zijn wenkbrauwen te wiebelen en met zijn hoofd te knikken. Gelukkig ben ik niet achterlijk en had ik heus wel door wat hij probeerde duidelijk te maken. Hoe dan ook, om die reden ren ik van zowat de andere kant van het veld zijn kant op voordat ik hem een vriendschappelijke tik op zijn achterhoofd verkoop.
'Droogkloot die je bent, je bent net zo subtiel als een tandenborstel.' Zeg ik quasi-verontwaardigd en rol dramatisch met mijn ogen voordat ik Jeaden glimlachend aankijk. 'Hey Jeaden...' Ik kijk Beau en Manami aan. '...en de rest.'

Badass and a bit of a bitch • Vwo • 18 • Examenjaar

[ bericht aangepast op 23 maart 2016 - 17:44 ]

I just caught the wave in your eyes

23 maart 2016 - 17:34 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Alexander 'Jeaden' Kleijnenhoven
Examenjaar • Havo • Zestien jaar

'The devil is real and he is not a little red man with horns and a tail.
He can be beautiful, because he's a fallen angel and he used to be God's favorite.'

Ze leek te twijfelen, iets wat ik enigszins kon begrijpen als ze achter mij, naar het voetbalveld had lopen spieken. Mo en Daley waren nou eenmaal niet de meest leuke tegenstanders om tegen te moeten. Eigenlijk had ik geen flauw idee waarom ik er nog mee door ging, vooral niet na het appje dat Mo zich toch bedacht had en toch nog bij mij wilde zijn, hoewel ik niet precies wist hoezeer hij dit wilde. We hadden misschien gekust en elkaar best intiem aangeraakt, maar dat betekende niet meteen dat hij weer een relatie met mij wilde. Loslaten kon ik hem echter niet.
Zachtjes voelde ik het gewicht van het meisje aan mijn arm bungelen, voor ze op twee voeten wist te staan. Tevreden keek ik naar Manami, die ik toch zo ver had weten te krijgen om met mij te gaan voetballen. ‘Oké, maar alleen omdat jij het bent. En als je niet kwaad word als je verliest.’ Zachte gegniffel verliet haar mond terwijl ze het gras van haar broek klopte. Ook Beau leek gelukkig overtuigd te zijn van mijn smeekbede, gezien deze ook mijn hand aanpakte. 'Goed, maar waag het niet om mij de schuld te geven als we in de pan worden gehakt door die daar...' Ik zag de jongen ietwat zenuwachtig, naar mijn mening naar Martine, Daley en Mo knikken. Ergens was ik niet bang voor de laatste. Ik vertrouwde de jongen er op dat hij geen bal naar mijn hoofd schoot. Daley was echter een ander verhaal. ‘Wie gaat op keep. Ik kan trouwens alleen was pasen en dribbelen, schieten laat ik maar aan jullie over.' Ik schudden even kort mijn hoofd. Ik wist wel een paar regels en begrippen doordat ik wel eens met Mo was meegegaan naar zijn trainingen, maar ik heb het nooit echt op kunnen slaan in mijn hoofd. Ik keek gewoon liever naar Mo die aan het sporten was dan naar regels en dat soort dingen. ‘Maak je geen zorgen. Het maakt me niet uit of we winnen of niet. Ik ben ook echt super slecht, dus jullie moeten maar niet boos worden als ik per ongeluk de bal in ons eigen doel schiet.’ Ik glimlachte kleintjes, hoewel deze bewering echt wel waar was. Het zal niet de eerste keer zijn. Toch legde ik mijn arm even rond Manami en trok het meisje even naar mij toe, voor ik plagend in haar wang kneep. ‘Cheffie kan wel boos worden als je de bestelling naar de verkeerde tafel brengt, maar mij krijg je zo ver niet.’ Plagend stak ik mijn tong naar Manami uit, voor er een zwaar gewicht op mijn rug sprong. ‘Argh..’ verliet pijnlijk mijn mond. Ik hoefde niet eens de persoons stem te horen om te weten dat het Hannes was. Zijn armen klemden stevig rond mijn lichaam heen alsof hij een tarantula was die zijn prooi ging op kluiven. ‘Ga van mijn rug af, dikke’ met die woorden gooide ik de jongen van me af, hoewel ik een grijns op mijn gezicht niet kon onderdrukken. Plagend pookte ik de jongen in zijn zij. ‘Volgende keer als we in de stad zijn, ga ik serieus waar een riem voor je kopen om rond je nek te doen.’ Als bewijs voor deze bewering, pakte ik een stuk shirt die ik dan ook stevig vast hield in mijn hand. Ik gaf er een klein rukje aan zodat hij wel meer mijn kant op moest komen en was dan ook zeker tevreden over het resultaat.
Net wanneer ik Johannes mee wilde trekken naar Mo, kwam Milou er aan gehobbeld. Ik zag ook net uit mijn ooghoeken Martine weglopen van de twee jongens. Waarschijnlijk moest ze gewoon even naar de wc, hoewel haar kille blik nog ergens in mijn achterhoofd stak toen ik haar een sigaret aanbood. Ik vernam dat ze blijkbaar niet rookte, maar het was echt niet gemeen bedoeld. Ik had er gewoon niet bij stil gestaan dat er ook mensen waren die niet rookte.
‘Heei Milou.’ Begroette ik het meisje, die ik vervolgens ook nog een glimlach gunde. ‘Wil je mee doen met voetbal? Als je geluk hebt mag je bij Mo, Daley en Martine in het team.’ Ik gunde het meisje een knipoog, hoewel het meer over Daley ging dan over Mo natuurlijk. Van hem moest ze afblijven. Ze mocht wel een vriendin van mij zijn, maar als ze aan Mo kwam dan zal dat niet zo lang blijven. Ook al was hij slechts mijn ex. Ik trok Hannes dan ook mee aan zijn shirt, terug naar Mo en Daley die nog steeds op de zelfde plek zaten.
‘Deze gek komt in mijn team en heb daar nog een paar leden. Misschien een beetje oneerlijk verdeeld maar gezien wij tegen twee voetbalsterren moeten en een fantastische afstandsschopper, kunnen we beter en iets grotere team hebben.’ Plagend stak ik mijn tong uit naar Mo, waar ik de bal, die nog in mijn andere hand rustte op de grond legde.

[ bericht aangepast op 23 maart 2016 - 17:34 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

23 maart 2016 - 18:50 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Manami Akiyama
Vwo || 16 || Verlegen

nadat ik had recht gestaan had Beau na even twijfelen ook toegestemd met het voorstel van Jeaden. 'Goed, maar waag het niet om mij de schuld te geven als we in de pan worden gehakt door die daar...' Hij knikte naar de drie op het veld, hoewel Martine weg leek te lopen. 'Wie gaat op keep?' Vroeg hij vervolgens en keek ons dan aan. Ik draaide mijn voet wat in de aarde want echt zin om vliegende ballen te vangen aan giga snelheid en deze tegen mijn gezicht aan te krijgen... Rather not. 'Ik kan trouwens alleen was pasen en dribbelen, schieten laat ik maar aan jullie over.' zei hij en ik beet even op mijn lip. Ik kon enkel rennen en shoppen. ‘Maak je geen zorgen. Het maakt me niet uit of we winnen of niet. Ik ben ook echt super slecht, dus jullie moeten maar niet boos worden als ik per ongeluk de bal in ons eigen doel schiet.’Glimlachte Jeaden gemoedstellend. Yay we zijn team - we kunnen niet eens op een bal trappen!-.
Jeaden sloeg zijn arm om me heen en kneep plagend in mijn wang waardoor ik tegenstribbelend een pruillipje trok en me uit zijn grip wilde wurmen. ‘Cheffie kan wel boos worden als je de bestelling naar de verkeerde tafel brengt, maar mij krijg je zo ver niet.’ zei hij en ik mompelde wat boos in mijn moedertaal 'Yamete kudasai'* gezien mijn wangen echt pijn begonnen te doen en als wraak porde ik hem hard in zijn zij. "Ik heb vééééél minder foute bestellingen gedaan dan jou hoor." zei ik en stak mijn tong uit naar hem waarna ik even over mijn wangen wreef. "Als echt niemand wil dan wil ik wel keepen, maar don't judge me als ik ze allemaal ontwijk." zei ik doodserieus en sloeg mijn armen over elkaar heen. Ik moest dan kort ook even gniffelen als Jeaden verrast word door Johannes die zijn gewicht vol op de jongen had gegooid en zonder genade weer van zijn rug afgegooid word. Echter leek Hannes ons niet echt op te merken gezien hij enkel oog had voor Jeaden. Maar na even leek hij het toch door te hebben en glimlachte even vriendelijk naar Beau en ik waarna hij lachte en niet veel later een zachte 'auw' uitriep. Ugh Milou....
Ik negeerde de rest een beetje en nam dan Beau's hand om zijn aandacht te trekken. "Zullen wij alvast al gaan naar het veld?" vroeg ik hem met een glimlachje.

* Hou op alsjeblieft in Japans

Johannes Frederick Joncker
Havo || 17 || Hyperactief

‘Ga van mijn rug af, dikke’ zei Jeaden waardoor ik een verontwaardig geluidje maakte en net mijn armen strakker op hem heen hield. "Maar je bent zo zaaaacht." mompel ik maar word zonder genade van zijn rug gegooid waardoor ik hem met een puppyface aanstaarde. ‘Volgende keer als we in de stad zijn, ga ik serieus waar een riem voor je kopen om rond je nek te doen.’ zei hij en nam mijn shirt vast, als ik een hond was dan zou ik vast nu aan het kwispelen zijn. " Okay ! Zolang het gratis is." zei ik met een overdreven luide lach en begroette kort boterham en mani...., Mami..., Muna...., Erg.... Manima.... Het andere meisje.
Ik drikte dan ook vol enthousiasme een kus op zijn wang al leek het vanuit het verkeerde ooghoek dat ik zijn lippen kuste en grijnsde uitdagend naar Jeaden. Ik bedoelde er echter niets meer, het was eerder uitdagend bedoelt als teken dat ik zijn trouwe 'hond' was. "BLAF" met deze woorden kreeg ik een tik tegen mijn achterhoofd waardoor een zachte 'auw' mijn lippen verliet en ik quasi zielig keek naar Milou. Echter eens ik haar zag grijnsde ik weer speels en uitdagend.
'Droogkloot die je bent, je bent net zo subtiel als een tandenborstel.' Zeg ze quasi-verontwaardigd en rolde dramatisch met haar ogen en begroete ook Jeaden... en de rest. "Wat doe ik nou weer fout? Oh wacht ik weet het al." zei ik en wiebelde weer mijn wenkbrauwen naar het knappe meisje. "Begint het met een V en eindigt het met alentijn?" Echter kreeg ik niet veel tijd om een antwoord van haar terug te verwachten want Jeaden haf niet echt aandacht aan het feitje dat Milou me een tandenborstel noemde.‘Wil je mee doen met voetbal? Als je geluk hebt mag je bij Mo, Daley en Martine in het team.’stelde hij voor aan haar en ik knikte even , waarna ik werd meegetrokken door Jeaden richting het voetbalveld. ‘Deze gek komt in mijn team en heb daar nog een paar leden. Misschien een beetje oneerlijk verdeeld maar gezien wij tegen twee voetbalsterren moeten en een fantastische afstandsschopper, kunnen we beter en iets grotere team hebben.’ zei hij plagend en stak zijn tong naar Mo uit waardoor ik even kort fronste. Vreemd, voorheen leek hij Mo eerder te ontwijken en nu... Ah ja... misschien... is dat wel de reden waardoor Jeaden niet meer bij ons wilde zijn deze speeltijd... Had hij dan een andere beste vriend?

[ bericht aangepast op 23 maart 2016 - 18:53 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Index RPG Actieve Topics Zoek