Motiveer- en praattopic Story of the Year • Algemeen (1) - Off-Topic

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Wasikowska schreef:
(...)

Ja.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Rutherforth schreef:
(...)

Liesje <3.

THERE MUST BE SOME WAY I CAN THANK YOU FOR MAKING THREE FABULOUS COVERS FOR ME.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Nou ja, covers zijn aanvraagbaar bij mijn art store behalve voor Demi en omdat het SOTY is, geef ik die even voorrang (: atm. Hoewel ik ook wel een leven heb en zo hahaha

[ bericht aangepast op 4 jan 2016 - 22:31 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Wasikowska schreef:
Over namen gesproken; er is hier iemand geweest (was jij het, Jip?) die een tijdelijke naam had gebruikt voor een personage, en het dan een misdaad vond om die naam nog aan te passen. Ze was er te hard aan gewend. :'D

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Wiarda schreef:
(...)
Hahaha, ja, inderdaad. Dat je dat nog weet. :'D

Levensles, folks: geef je personages geen suffe, "tijdelijke" namen, want die namen worden deel van hun identiteit en dan heb je opeens een Hendrik als hoofdpersoon. I kid you not.

What would Emma do?

Hm, ik heb net gedaan met het schrijven van mijn eerste hoofdstuk en ik ben aan het twijfelen over de titel van mijn verhaal ... Dit is de korte samenvatting.
Aviva Tayesh (23) en Zahara Habal (13) zijn elkaars uitersten: De eerste joods, de tweede moslima. Aviva een sergeant bij het IDF, Zahara een gewone Palestijnse burger. De Israëli een idealist, de Palestijnse een realist. Het enige waar de twee in gelijken, is dat ze echte vechters zijn, echte nationalisten. Ze hebben beiden van kindsbeen af geleerd te vechten voor dat waar ze achter staan, of zoals zij het zien, te vechten voor hun god en hun volk.
Wanneer hun paden elkaar kruisen in de Judea woestijn, wordt Zahara net niet gedood door het fireteam van Aviva en wordt ze overgeleverd aan Aman, de Israëlische militaire inlichtingendienst. Wanneer het kleine meisje voor haar leeftijd diep in Hamas blijkt te zitten, wordt ze teruggestuurd naar het legerkamp van Aviva met de opdracht (en langs haar kant de belofte) meer informatie over Hamas te verzamelen en door de spelen naar Aman via het leger. Stap voor stap groeien de joodse en de moslima dichter naar elkaar toe, tot het voor niemand en vooral voor Zahara, nog duidelijk is aan wiens kant ze nu eigenlijk staat.


Nu had ik als titel "Shalom" genomen - het Hebreeuwse woord voor "hallo", "dag" en "vrede", maar ergens lijkt "The seen shield" me ook wel wat (dit omdat de leuze van de nationale Israëlische veiligheidsdienst Shin Beth "the unseen shield" is en dat me wel passend leek). Wat denken jullie?

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Kerstdino schreef:
(...)

Klinkt juist als een geweldig idee. :'D Lees nu hoe Bart het universum redt van de ondergang!

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Persoonlijk vind ik "Shalom" de leukste, maar de andere is ook tof. Ik denk dat de betekenis alleen bij velen niet gekend gaat zijn. Ik kende "the unseen shield" namelijk niet. (:

What would Emma do?

hahahah jij gekke Jip.

Ik wil even mijn voorlopige plan de campagne mededelen, om te checken of mensen het enigszins interessant vinden haha.

Het is 1965, hartje zomer. Overal in Amerika genieten mensen van het weer en de vakantie. Vier jongens, bijna negentien, besluiten hun laatste geld uit te geven aan een strandvakantie in Oceanside (CA). De Vietnamoorlog is in volle gang en ze weten dat ze ieder moment opgeroepen kunnen worden. Wetend dat ze hun lot niet kunnen ontwijken besluiten ze nog een laatste keer met zijn vieren te genieten, voordat ze zichzelf in het dood en verderf storten, mijlen ver van huis. Maar dan is daar Lola, de vijftienjarige sproeterige Lola, de vijftienjarige sproeterige Lola die in het strandpaviljoen werkt en al hun harten sneller laat kloppen. Maar de oorlog sijpelt langzaam hun leven binnen en staat op het punt alles te ruïneren.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Plus, Leah, ik vind Shalom ook mooier.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

I like, maar:

Maar dan is daar Lola, de vijftienjarige sproeterige Lola, de vijftienjarige sproeterige Lola

[ bericht aangepast op 4 jan 2016 - 23:23 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 4 jan 2016 - 23:23 ]

What would Emma do?

Kerstdino schreef:
I like, maar:

(...)

(: Voor de rest spreekt het verhaal me echt aan! Ik vind hem leuk.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Oh, oeps! Het viel even op omdat het twee keer exact hetzelfde was. Ik snap de bedoeling nu. :'D

What would Emma do?

Ah, ik word zo enthousiast van alle dit gebrainstorm hier. YAY *O*
Ik twijfel zo hard, god. Ik wil het wel, maar ik vind het heel lastig, omdat ik het gewoon best wel druk heb met mijn studie en ik heb ook nog modtaken enzo, en dan vind ik het gewoon lastig om een story te onderhouden. Mijn laatste "grote" story heeft meer dan tweeëneenhalf jaar geduurd. Maarja, zoals ik vaak zelf zeg: die niet waagt, die niet wint.

Deep inside, I've never felt alive

Hypnotise schreef:
Ah, ik word zo enthousiast van alle dit gebrainstorm hier. YAY *O*
Ik twijfel zo hard, god. Ik wil het wel, maar ik vind het heel lastig, omdat ik het gewoon best wel druk heb met mijn studie en ik heb ook nog modtaken enzo, en dan vind ik het gewoon lastig om een story te onderhouden. Mijn laatste "grote" story heeft meer dan tweeëneenhalf jaar geduurd. Maarja, zoals ik vaak zelf zeg: die niet waagt, die niet wint.

That is a perfect copy of reality.