[RPG] [300] Disney Descendants ||Speeltopic|| - Speeltopics

6 sep 2015 - 13:27 Arcturus is offline

Disney Descendants
September 2015 - Het is jaren na alle bekende disney verhalen; doornroosje, sneeuwwitje, de leeuwenkoning, de kleine zeemeermin... en nu zijn alle zoons en dochters verenigd op één school. Welcome to Fairytale High, where all your dreams come true.

"No one is too old for a fairytale."

praattopic
rollentopic
speeltopic

Rollen

Informatie

Regels

"Never grow up."

Welcome Home Party

Na een introductie van Headmaster Mouse, een sportmiddag en een heerlijk groot buffet, is iedereen uitgenodigd voor het jaarlijkse feest dat plaats vind op de eerste avond om de terugkomst naar de school te vieren. Over een kwartier zal de aanvang zijn, dus trek je chique kleding aan en wees welkom op een avond vol hapjes, drankjes en muziekaal vermaak!

[ bericht aangepast op 14 sep 2015 - 18:41 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

28 sep 2015 - 22:11 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

Alexander Flynn Rider

BUT I TRIED MY BEST, AND ALL THAT I CAN TO HOLD TIGHTLY ONTO WHAT's LEFT IN MY HAND BUT NO MATTER HOW TIGHTLY I WILL STRAIN, THE SAND WILL SLOW ME DOWN, AND THE WATER WILL DRAIN.

Ik loop een tijdje over het terrein van de school. In het groepsgesprek is een hoop drama aan de gang, maar ik besluit me er maar even buiten te houden. Ik heb Blake gevraagd wat er was, en zij vroeg mij op haar beurt om me er voorlopig even buiten te houden. Nou blijkt het een probleem te zijn met Zayko, en aangezien hij mij al niet te erg mag lijkt het me niet al te verstandig om me ermee te bemoeien. Ik blijf rondlopen en foto's nemen van van alles en nog wat. Mensen, bomen, dieren, dingen. Na een tijdje rondgelopen te hebben laat ik me tegen een boom zakken om de resultaten te bekijken, en een tijdje later krijg ik een berichtje van Blake, of ik naar haar toe kan komen. Ik ga naar haar toe en schiet een paar foto's van haar, en dan scheiden onze wegen opnieuw: we moeten ons klaar gaan maken voor het feest van vanavond.

Snel kleed ik me om en loop de trap af. Natuurlijk staat mijn moeder alweer klaar, haar korte bruine haar warrig omdat ze in slaap was gevallen op de bank. Dat weerhoudt haar er natuurlijk niet van om me op te staan wachten, want "haar lieve kleine jongen gaat naar een feestje" - kots. Ik glimlach naar haar, niet zeker wat ik moet doen, en als ze me eindelijk laat gaan ben ik al bijna een half uur verder. Ik stap in mijn auto - de oude truck van mijn vader - en rij richting school. Eenmal aangekomen stap ik uit en kijk om me heen.

[ bericht aangepast op 28 sep 2015 - 22:13 ]

Spinning around, I'm weightless.

28 sep 2015 - 23:08 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

MELODY ERICA ANDERSON

DANCING AROUND THE KITCHEN IN THE REFRIDGERATOR LIGHT

Kevin fluistert in mijn oor dat het allemaal wel goed komt, en op het moment, daar, zo in zijn armen, voelt dat ook echt zo. Dat is altijd al zo geweest. Zelfs als alles fout gaat, gaat het goed als ik bij Kevin ben. Mensen hebben vaak een plek waar ze zich veilig voelen. Ik heb een persoon. En die persoon is Kevin. Waar ik ontzettend veel kan vertellen aan Blake en Rose, is Kevin de enige bij wie ik me oprecht veilig voel. Ik heb hem nooit verteld over wat er gebeurd was, waarom ik de littekens over de gehele lengte van mijn benen heb, maar dat hoeft ook niet. Zo is onze relatie niet. We hoeven niet alles van elkaar te weten, het is goed als we iets willen vertellen en het is goed als we dat niet willen. Het is fijn.

En dan ben ik terug in mijn kamer. Ik moet me klaarmaken, want vanavond gaan we naar het bal. Ik ga met Kevin. Kevin heeft me mee gevraagd. En ik heb ja gezegd. Een klein glimlachje ontsnapt aan mijn lippen als ik eraan denk. Ik kan het niet laten; ik heb altijd al een zwak gehad voor hem. Ik trek een wit jurkje met een jasje eroverheen aan, en laat mijn haar losjes langs mijn rug vallen. Mijn make-up doe ik niet veel anders dan anders, het enige wat ik verander is de kleur op mijn lippen. Waar ik normaal nooit lippenstift op doe, doe ik, omdat het een speciale gelegenheid is, een rode kleur op mijn lippen en trek ik een simpel paar zwarte hakken van mijn moeder aan. Even kijk ik in de spiegel en glimlach. Mijn littekens heb ik bedekt in door middel van een panty. Vanavond wordt een fijne avond, geen gedoe, en geen verdriet. Ik schiet een stukje rechter op, als ik de deurbel hoor. Voorzichtig loop ik de trap af, en als ik open doe kijk ik recht in de ogen van Kevin.

Spinning around, I'm weightless.

3 okt 2015 - 20:54 Fagerman is offline

Fagerman 4603

MADILYN RAVEN DE VIL

Ik zit op mijn kamer te twijfelen of ik naar het feest zal gaan. Aan de ene kant zijn er wel leuke mensen op dat feest - nou ja, één of twee. Aan de andere kant is een feest echt een goede aangelegenheid voor drama en zal er dus zeker weten iets dramatisch gaan gebeuren. Ik had nou niet bepaald zin in drama.
Ik plofte op mijn bed en pakte mijn mobiel erbij. Ik checkte mijn gesprekken en zo ook de groep en vroeg daar wie er allemaal zou gaan.
Een aantal mensen reageerden, waaronder Mel en Zayko. Voor hen wilde ik wel komen, denk ik. De rest had ik er eigenlijk liever niet. Maarja, anders zou het feest ook zo leeg zijn.
Oke, er waren nog wel een paar mensen die ik mocht, maar die reageerden niet, dus daar kan ik in dit geval ook geen uitspraak over doen.
Ik had mijn spullen nog niet uitgepakt, dus trok een jurkje uit één van mijn koffers
Het was een volledig zwart wit outfit met ene furry jasje van dalmatiërs haren - een echte klassieker van mijn moeders collecties en tevens één van mijn all-time favourite kledingstukken.
Ik wierp een blik in de spiegel en besloot dat ik er nog wel goed uitzag. Ik ging me dus echt niet opdirken voor die mensen waar ik niet eens bij wilde zijn. Voor mijn vrienden hoefde het ook niet echt.
Na de blik in de spiegel pakte ik mijn nodige spullen en vertrok ik uit mijn kamer om lopend naar het feest te gaan.

Na eventjes gelopen hebben - wauw, wat was ik toch sportief - kwam ik aan bij het geweldige - kuch kuch - feest. De muziek stond al aan en er waren al een aantal mensen, maar dat waren eigenlijk alleen maar sukkels en saaie mensen.
Dan zie ik Jack staan. We zijn niet supergoede vrienden, maar hij is wel oke. Langzaam loop ik naar hem toe. In mijn weg naar hem toe pak ik nog gauw een glas van de tafel. Ik heb geen idee wat er in zit, maar het is vast wel iets met alcohol - iets wat ik op dit moment echt nodig heb.
'Wat leuk dat ik jou nu weer tref op dit geweldige feest.' groet ik Jack - natuurlijk - sarcastisch. Niet dat ik hem nou wil beledigen ofzo. Maarja, whatever.

[ bericht aangepast op 3 okt 2015 - 20:55 ]

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

4 okt 2015 - 17:18 Siwicki is offline

Siwicki 2883

STELLA MARLEY HOPE WHITE
"Am I ready? I have no idea. Can you even be ready for such a thing?"

Ik sta, ietwat nerveus, voor de spiegel. Ben ik niet veel te overdressed voor dit feestje waar ik eigenlijk niet eens naartoe wil? Of juist te underdressed?
Mijn lange rok komt tot mijn enkels en zwiert bij elke stap heen- en weer, laat rond mijn navel een klein beetje huid vrij, en wordt gecombineerd met een zwart hemdje dat pas rond mijn ribben begint. Heel zelfverzekerd ben ik niet in deze outfit, maar het laat mijn nieuwe figuur geweldig uitkomen en dat mag ook wel weer eens gezien worden.
Ondanks dat ze over een uur of twee waarschijnlijk ontzettend ongemakkelijk gaan zitten, heb ik besloten hakken aan te doen, en deze hoor je overduidelijk als ik de feestzaal instap.
Het voelt allemaal eventjes heel onrealistisch en bijna onbekend, en even twijfel ik of ik er wel goed aan gedaan heb om te komen. Maar dan, als ik mijn ogen over de hoeveelheid mensen laat glijden, herken ik Zayko, in een hoekje, een verveelde blik op zijn gezicht.
Mijn pas versnelt als ik zijn richting op loop. Ik heb niet ontzettend veel zin in sociaal contact met oude bekenden die aan mijn hoofd gaan zeiken over waarom ik in hemelsnaam weg was, en dus is Zayko het ideale gezelschap.
"Hey, babe," glimlach ik, de geplooide stof van mijn rok kort een beetje glad strijkend voordat ik naast hem ga zitten. "Ik dacht dat jij niet zou komen."
Ik begrijp hem maar al te goed. Ik weet niet waarom ik dacht dat het een goed idee was om op de eerste dag van school naar een feestje te gaan, zeker niet nu ik een heel jaar in te halen heb met deze mensen, die hoogstwaarschijnlijk allemaal een hekel aan me hebben. "Wat een gezelligheid, nah?"

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

5 okt 2015 - 9:43 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Bran Mirza Allistair Mills

Terwijl de klok langzaamaan verder tikte was Bran bezig met zich klaar te maken. Erg veel zin in het feest had hij niet zo, maar het was altijd wel eens fijn om vrienden terug te zien en daarbij Aria was er ook. Bran wist niet echt of hij het een date moest noemen of niet, hij vond haar wel leuk maar wilde hun vriendschap niet op het spel zetten. Daarbij waren emoties nutteloos en een zwakte. Het was dan meer een afspraakje? Nee nee dat was erger. Bran was zo in gedachten verzonken dat hij zijn hemt verkeerd geknoopt had en een geïrriteerde zucht verliet zijn lippen. "Een date is toch ook vriendschappelijk?" mompelde hij en liet het daar maar voor door. Een vriendschappelijke date...
Na zijn hemt dan eindelijk juist dichtgeknoopt te hebben en zijn haar nog vlug even goed te doen -zodat hij niet op een wandelende zombie lijkt- keek hij tevreden in de spiegel en ging hij de dorm weer uit. Met een simpele beweging keek hij naar het horloge om zijn pols dat nog mooi aanduidde dat hij op tijd was en liep dan naar de Dorm van Arianna om haar op te pikken. Hij had zich best uitgedost voor absoluut geen ijdeltuit te zijn. Een simpel zwart hemt met donkere jeans eronder en een paar zwarte Vans. Goed genoeg. Ietsje zenuwachtig haalde hij een sigaret uit zijn broekzak en stak deze tussen zijn lippen. Waarvoor was hij nerveus? Geen idee.

Mei Yu Li

Nog een laatste keer haalde Mei de borstel door haar donkere haren en wat twijfelend stond ze voor de spiegel. Opsteken of plat? Haar haren hadden alle kanten al gelegen en weer haalde ze de kam erdoor. "Verdorie!" Na nog een laatste wanhooppoging liet ze haar lange haren weer losvallen en plofte ze op haar bed waar haar kleed en schoenen klaar lagen. Niemand had haar gevraagd als date, wat misschien niet zo vreemd was gezien ze het lompe meisje was die eerder een gevaar is dan wat goeds. Stiekem was ze dan ook best jaloers op de meiden die wel een Date hadden maar ze liet het maar gaan. Ze was blij voor hen en zou ooit wel haar charming vinden toch? Zo niet dan ging ze wel met pizza trouwen.
"Pepper!!?" Mei draaide zich rond om haar vriendin te zoeken in de gigantische kamer en dan kwam ze op het besluit dat Pepper hier helemaal niet sliep. Lipbijtend keek ze weer naar de spiegel en dacht dan aan de speld die haar moeder haar ooit had gegeven. Een mooie haarspeld met bloesems op die ze ooit nog van haar vader had gekregen. Familie erfstuk. Met wat moeite wist ze dan toch haar haren in een dot te krijgen en keek ze nu tevreden naar zichzelf. Mei deed nog wat make-up op en daarna haar kleed aan met Nikes eronder want hakken daar kon ze echt niet op lopen. Tevreden liep ze haar dorm uit opweg naar het welkomsfeest.

Archer Richard Hood

Na zo'n halfuur dat Zuleika en Archer elk naar hun kamers waren gegaan was Arch bezig met zich klaar te maken voor het welkomsfeest. Hoewel hij een jongen was zonder zenuwen of stress drong het toch wel even tot hem door. Een jaar weg zijn was veel, te veel naar zijn gedacht. Er was veel gebeurt en nog steeds had hij hier meer vijanden dan vrienden. Was het wel goed om terug te komen? Archer ijsbeerde even in zijn douche en draaide de kraan dan uit. Natuurlijk was het goed terug te komen, hij mocht gewoon noot weggegaan zijn... Hij mocht nooit Zuleika in de steek gelaten hebben... Hij wist wel dat er veel arrogante prinsjes er alles aan deden om haar te pesten en hij was er niet om haar te helpen. Maar nu is het anders.
Archer wond een handdoek om zijn middel heen en deed zijn tux aan. Hij wist wel dat het niet zo formeel moest zijn dus deed hij er gewoon zijn leren jack over. Beter een goede indruk nalaten dan een slechte. Zijn warige haren werden met wat gel naar achteren gekamd en wat aftershave kon geen kwaad.
Na zich helemaal klaargemaakt te hebben verliet hij de badkamer en de dorm en ging naar beneden waar hij Zuleika zou opwachten.

[ bericht aangepast op 5 okt 2015 - 9:43 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

5 okt 2015 - 19:24 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

Kevin Josiah Abu Randolf
Alladin and Jasmine | Worried | Kissing his princess.
"If you obey all the rules, you miss all the fun."

Ondanks het feit dat ik blij ben dat ik met Mel ben, voel ik spanning. Misschien niet per sé tussen ons, maar gewoon… het hele idee van wat er vandaag al is gebeurd, tussen Mel, Sam, Zayko, Blake, mij- het is nu al drama. Waarom zit ik hier gewoon midden in? Ik ben er natuurlijk om Blake en Mel te troosten en steunen, maar daarnaast word ik constant gehaat door Sam en Zayko. Niet dat dat ooit anders is geweest, … Ik weet niet of het echt slim is om dan nu met Mel me te vertonen op het feest, maar ik kan me toch niet alles laten afpakken door die twee? Melody loopt naast me, onze armen gehaakt in elkaar en wat ziet ze er prachtig uit. Simpel, maar daarom juist zo aantrekkelijk. Dat is wat ik zo leuk vind aan haar; less is more, wel op dit gebied. Ik wil vaker dichterbij haar zijn, waarom is dat zo lastig? Ik zeg het bijna, hier, nu we samen naar het feestje lopen arm in arm. ‘Je bent prachtig’. Of iets wat duidelijk maakt dat ik haar echt leuk vind. Maar ik durf niet, zoals ik al jaren niet durf. Zodra we op het feestje zijn drinken we wat en praten een beetje, maar het is nog bezig met op gang komen dus al echt iets gaan doen zit er nog niet in. Ik ben niet een hele grote danser, dus dat maakt me niet heel erg uit, maar als er meer mensen zouden zijn en iedereen zou dansen zou het natuurlijk een goed moment zijn om samen met Mel te doen alsof ik heel goed ben. Ze zegt dat ze even naar de wc gaat en ik zeg haar op haar tasje te letten. Terwijl ik tegen de muur aan leun frons ik nadenkend. Ze is afwezig, heb ik het gevoel, en het is makkelijk om zoiets te vragen op whatsapp in plaats van face-to-face, omdat ik dan sowieso weer mijn moed verlies.

Na dit gesprek trillen mijn handen veel te hevig. Ik weet niet waarom ik het heb gezegd en hoe ik het heb gedurfd, maar god ik ben echt ontzettend blij dat ik het heb gedaan. Mel… Eigenlijk is het niet te geloven. Blijkbaar hebben we zo lang om elkaar heen gedraaid of elkaar, of onze gevoelens, genegeerd. En nu dit… Ik kijk tussen de mensen door om een glimp van haar op te vangen, maar opeens staat ze naast me aan de andere kant dan waar ik keek. Zonder iets te zeggen draai ik me naar haar toe, van de mensen af. Ik leun naar haar toe, iets naar beneden buigend, mijn hart hevig bonkend in mijn keel. Even kijk ik op naar haar ogen, dichtbij en donker omrand, voordat ik eindelijk mijn lippen op de hare laat. Ze smaakt zoet, haar lippen zijn vol en zacht, perfect en ik denk dat ik hier zou kunnen flauwvallen als ik mezelf niet verman. Mijn hand land op haar zachte wang en draai iets, terwijl mijn mond opent, iets verplaatst en dan weer sluit.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

5 okt 2015 - 20:43 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

MELODY ERICA ANDERSON

SOME PEOPLE CARE TOO MUCH - I THINK IT'S CALLED LOVE.

Er is zó ontzettend veel gebeurd, de afgelopen dagen en vandaag, en ik ben zo moe... en in de war. Mijn gevoelens voor Kevin zijn er eigenlijk altijd geweest, en dan bedoel ik ook bijna vanaf het begin, het moment dat ik hem leerde kennen. Hij was de jongen waarover ik schreef in mijn dagboek toen ik 6 was, zijn naam was de naam die ik constant in mijn schriften schreef.. De enige jongen waar ik mijn moeder vroeger over vertelde- de enige crush die ik ooit had gehad...

En toen zag ik hem de hele zomer niet.

En ik probeerde mijn gevoelens voor Kevin eindelijk opzij te schuiven; ik zou hem niet meer zien, dus dit was de perfecte kans.

En toen was Zayko daar.

En ik dacht oprecht dat ik hem leuk vond.

En toen zag ik Kevin. En ik kan niet geloven dat ik mijn 'gevoelens' voor Zayko daarmee durfde te vergelijken. En dat ik voor die 'gevoelens' zo'n groot drama heb laten ontstaan. Ik dacht dat ik verliefd was op Zayko, en heb het zover laten komen dat ik boos werd op mijn beste vriendin.... en dan blijkt het dat het allemaal onnodig was. Er is nooit iemand anders geweest... en als ik hem zo zie, mijn arm door die van hem, zijn ontzettend mooie ogen gefocust op de weg voor ons, realiseer ik me dat er nooit iemand anders zal zijn. En ik ben hier, vanavond, met hem. En dat kan niemand meer van me afpakken, no matter what Zayko en Sam van hem mogen vinden. Als zij zichzelf echt mijn vrienden durven te noemen, zijn ze blij voor me, en that's it.

Kev <3
<< Darling, you okay?
>> It's Zayko.... he's upset and I don't know what to do
<< It's me. Isn't it?
>> I... It might be.. And Blake is with Cam right now so it's literally the two people they don't like and I don't know..
<< Shouldn't have gone with you, it's my fault.
>> It's not. I wanted it. I'm happy I am with you.
<< I want you to be happy.
>> I am happy, like this, with you.
<< I think I'm screwing up, Mel. I am happy you're here but maybe I shouldn't be.
>> What? Why? Kevin, I chose to be here with you. If Zayko can't handle that maybe he isn't a good friend after all.
<< I know, but... Whatever, I can't say this.
>> What? No, tell me...
<< I'm afraid you are gonna lose our friendship if I do.
>> I won't. Pinky promise. Our friendship is more important than any thing you could tell me right now.
<< Isortamightbekindainlovewithyou.
<< Fuck I told you why did I send that
>> Thatsnicebecauseisortamightbekindainlovewithyoutoo
<< Youcantbeareyoureally
>> YesreallyIhavebeenlikeforeverbutiwassogoddamnscared
<< butimastreetrandandthefriendyoushouldntfriggingfeelwhatifeelforyouyouidiot
>> IdontcarewhatyouareifeelthatwayanditriedtopushitawaybecauseididntwanttoruinourfriendshipbutthankgodyoufeelthesamewayWHEREAREYOU
<< At the table with drinks whyyy
>> becauseikindawanttokissyou
<< come do that right now or I will

Mijn maag verandert in een grote vlindertuin. Ik voel mijn hart racen in mijn borstkas. Ik weet niet hoe snel ik mijn handen moet wassen, moet afdrogen, en naar de tafel moet rennen. En daar staat hij. Een gigantische glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik hem zie, en ik ben nog nooit zo blij geweest als op dit moment. Meer dan tien jaar heb ik op dit moment gewacht. Ik heb andere jongens gedate, maar nooit lang want ik kreeg hem niet uit mijn gedachten. Alles wat ik wilde, was hem, zijn lippen op die van mij, zijn hand op mijn wang en zijn andere om mijn middel geslagen.

En dan eindelijk gebeurt het, en het is nog beter dan ik ooit had kunnen hopen. Zijn lippen zijn zacht, en op het moment dat hij zijn mond voorzichtig opent sla ik mijn armen om zijn nek. Nadat we een tijdje zo hebben gestaan, trek ik me voorzichtig terug. Mijn hart klopt nog steeds als een gek als ik hem aankijk, en hoewel er een gigantische, gemeende glimlach op mijn gezicht staat, rolt er ook een traan over mijn wang. Geen traan van verdriet, maar een traan van geluk. Voorzichtig ga ik op mijn tenen staan en druk nog een zacht kusje op zijn lippen, waarna ik mijn ogen neersla. "Ik... ehm..." stamel ik.

Ik ben nooit mijn woorden kwijt, maar nu wel. Ik kan niet geloven dat ik... Dat Kevin... Dat ik met Kevin gezoend heb. Dat ik mijn beste vriend gezoend heb. Dat hij mij gezoend heeft. Dat hij me leuk vindt. Ik weet niet wat ik moet zeggen. En eigenlijk is er maar één ding dat ik wil zeggen, maar ik durf het niet. Ik wil iets vragen, maar ik durf het niet. Hij is alles wat ik wil en zo veel meer, en ik kan niet geloven dat hij er echt is. Dat dit moment echt gebeurd is. Voorzichtig richt ik mijn ogen op, en kijk hem aan. Kevin. Mijn beste vriend.

[ bericht aangepast op 5 okt 2015 - 20:48 ]

Spinning around, I'm weightless.

6 okt 2015 - 16:10 Naird is offline

Naird 10646

Geronimo Ezra Bear

Mo • Baloo and Bagheera • 17 • Derpy
"When you find out you can live without it – go along not thinking about it."

Een beetje 'awkward' sta ik voor de spiegel in een zwart pak terwijl ik zit te klunzen met het zwarte vlinderdasje dat om een één of andere reden maar niet goed wilt zitten. Tevergeefs probeer ik hem om te doen maar na tien minuten lukt het me nog steeds niet, ben ik nou echt gewoon extreem onhandig of zijn deze dingen gewoon extreem ingewikkeld? Helaas vrees ik dat - dat eerste waar is gezien minstens een derde van de wereld bevolking instaat is om een vlinderdasje te strikken... Jammer Mo.
Nou na uiteindelijk zeker nog een keer tien minuten slaag ik er toch in om dat verdomde ding om te doen en zodoende loop ik mijn dorm uit naar beneden richting de Grote Zaal waar het feest zich zal plaatsvinden. Ik wacht buiten op de gang op Bee gezien ik had beloofd op haar te wachten, maar het enige wat ik zie is een zee van mensen - en het is nou niet alsof ik enorm klein ben en haar daarom niet kan zien, nee niet bepaald - dus helaas geef ik het op en loop ik naar binnen als ik haar na een dikke driekwartier nog niet heb gezien.

• • •

Verveeld sta ik aan de zijkant van de dansvloer een beetje eenzaam, ik heb hier en daar natuurlijk wel een praatje gemaakt met mensen maar ik mis de aanwezigheid van een zeker persoon – Bee. Gezien ik me toch verveel ga ik even op whatsapp en toevallig is Bee online.

<< Hey - Me
>> Boo - Bee
<< Boo - Me
>> Mooooo where are you I cant find you - Bee
<< Looking for you ): - Me
>> Let's meet up somewhere *monkey* - Bee
<< Fountain outside? - Me
>> Deal c: - Bee

En zo gezegd zo gedaan, ik begeef me richting de grote fontein buiten en wacht daar op Bee.

I just caught the wave in your eyes

11 okt 2015 - 19:18 Siwicki is offline

Siwicki 2883

BASSAM 'SAM' HASHIM SULTAN

Het lijkt eeuwen te duren voordat de deur opengaat. Het had niet veel langer moeten duren, dan was ik óf in slaap gevallen of had ik de deur ingetrapt.
Ik kijk niet meteen op, maar als ik dat wel doe kan ik het liet laten om een klein beetje te glimlachen. Nou ja, glimlachen - dat doe ik natuurlijk niet. Onopvallend kruipen mijn mondhoeken toch een klein beetje omhoog als ik mijn ogen over Rose laat glijden. Even denk ik dat mijn ogen me voor de gek houden.
Rose is van een niet onaantrekkelijke vriendin veranderd in een, hoe zeg ik dit netjes? 'Lekker ding' dekt de lading het best, maar een lading aan woorden en gedachten stromen door mijn hoofd. Ik zie mezelf al in verscheidene situaties, op verschillende plekken, in een boel posities...
Nee, Sam, hou je hoofd er bij. Je bent Zayko niet - je vriendinnen zijn verboden terrein.
Ik besef dat ik nog niets gezegd heb en kijk de blondine met een glimlach aan. "Hallo daar," ik glimlach en kan het niet laten om mijn tong kort over mijn lippen te laten glijden. "Ik was op zoek naar Rose, maar...."
Als een echte gentleman steek ik mijn hand naar haar uit. Normaal gesproken zou ik niet bang zijn om uit te spreken wat ik wil zeggen, maar ik weet me in te houden. Ik wil mijn vriendin niet als een object behandelen, en daarnaast hoeft ze de stroom aan vieze gedachten die momenteel door mijn hoofd gaat écht niet te weten.
"Klaar om te gaan?" Ik knipoog naar haar en vouw, iets minder gentlemanly, mijn arm om haar middel. Ik heb een perfect zicht op haar figuur in deze jurk, en als ze een willekeurig meisje was waren we nu niet naar dit stomme feestje gegaan en hadden we meteen rechtsomkeert gemaakt naar Rose's slaapkamer.
Ik voel de warmte van haar huid door haar jurk heen en de drang om mijn hand een aantal centimeter te laten zakken is groot, maar ik weet me tot nu toe in te houden.
Via Whatsapp heb ik echter al iets doorgekregen van Zayko dat deze avond lichtelijk verpest - de overige twee meisjes uit onze vriendengroep hebben ook dates naar het feest, maar hebben hiervoor goody two shoes Cameron, Zayko's neef, en Kevin, de straatrat wiens ouders het leven van mijn vader verpest hebben, gekozen. Toen ik het las deed het mijn bloed koken, maar ondertussen ben ik meer koud van woede. Zayko en ik smeedden al snel een plan, wat inhoudt dat ik Rose waarschijnlijk al snel alleen moet gaan laten, dus wil ik zo lang mogelijk genieten van haar gezelschap.
Het versieren van een ander meisje zal er daarom vanavond bij inschieten - aangezien geen enkel meisje waarschijnlijk met me het bed in wil duiken als ik bebloed ben. Al zou ik in een ideale situatie niet bebloed zijn, en zouden alleen Cam en Kevin in stukjes op de grond liggen. Maar ja, dan moet je maar net geluk hebben.

Ik zie Zayko nergens als ik met Rose aan mijn arm de zaal in kom. Misschien zie ik hem gewoon over het hoofd, wat zeer waarschijnlijk is aangezien hij waarschijnlijk knetterstoned ergens in een hoekje zit, zijn leed delend met een meisje met wie hij toch niets gaat doen.
Die jongen moet echt uit zijn schild komen en actie ondernemen. Ja, het is vervelend voor hem dat het zo is gelopen met Blake, maar we lossen een deel van zijn probleem vanavond al op, en de beste manier om over iemand heen te komen is door onder iemand anders terecht te komen. Hij luistert helaas niet naar me als het daarom gaat, dus dan kan ik ook niet heel veel doen.
Een of andere slechte dancebeat galmt door de ruimte, gevuld met eerste- tot laatstejaars, en ik kijk een beetje smekend naar Rose.
Ik ben overigens niet de enige die naar haar kijkt - een boel dorstige jochies uit lagere jaren kijken naar haar alsof ze een stuk vlees is, iets dat me boos maakt.
Ja, ik weet dat ik ook zo naar meisjes kijk, maar dit is niet zomaar een meisje, dit is Rose! Lieve, schattige, onschuldige Rose. Oké, ze ziet er nu misschien wel zo ontzettend sexy uit dat ik elk moment uit mijn broek zou kunnen barsten, maar het blijft Rose, en die jongens moeten hun ogen in hun schedel weten te houden voor ik ze eruit ram.
"Dansen?"

[ bericht aangepast op 11 okt 2015 - 19:19 ]

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

11 okt 2015 - 20:31 Hephaestus is offline

Hephaestus 5882

Rose Aurora Hunter-Blanther
« Sleeping Beauty - 17 years old »

In de spiegel staat een sexy meisje. Iemand met zelfvertrouwen en een klein beetje bitchyness. Iemand die alle jongens op school gedaan heeft maar geen slet genoemd zou worden. Iemand waarvan je denkt - wauw. Gewoon wauw.
Het meisje dat in de spiegel kijkt is juist totaal niet zo. Maar ik vind het toch best wel een aardige prestatie dat het meisje dat in de spiegel staat zo anders is dan ik. Ach.
Ik pak mijn telefoon van het bijzettafeltje naast mijn spiegel en zie dat Sam een geïrriteerd berichtje heeft geschreven over de langdurige dichtheid van mijn voordeur. Snel prop ik de telefoon in mijn bh - ja, wat moet je dan met een jurk zonder zakken - en werp nog een laatste blik op de spiegel. Op het meisje met de sexy rode topje met de zwarte kokerrok en zwarte pumps eronder. Ik glimlach kort en ren maak mijn weg naar de voordeur.
Op het moment dat ik Sam zie staan op het trappetje voor mijn deur gaat er een kort en raar gevoel door me heen - raar-goed weliswaar. Sam zelf heeft beide ogen naar beneden gericht, dus ik heb een paar seconden staartijd. Hij ziet er totaal en zeker niet slecht uit. At all. Maar ik heb altijd al geweten dat mijn vrienden er goed uit zagen - toch?
Zodra ik de deur achter me dicht heb gedaan en me weer omdraai naar Sam zie ik dat hij naar me staart met een blik die ik niet compleet kan plaatsen. Voor een aantal seconden nemen we elkaar slechts op zonder iets te zeggen. Dan kijkt Sam eindelijk in mijn ogen en glimlacht.
"Hallo daar," zegt hij. "Ik was op zoek naar Rose, maar..." de onuitgesproken woorden en de betekenis ervan hangen in de lucht tussen ons en zonder dat ik er wat aan kan doen voel ik mijn wangen een beetje rood worden. Ik probeer mijn gezicht zo normaal mogelijk te houden, maar een kleine glimlach kan ik niet tegenhouden. Ik neem zijn uitgestoken hand aan en wankel met hem richting het feest. Al snel heeft hij zijn arm om mijn middel geslagen en voel ik zijn grote en verrassend zachte hand op mijn zij.

Zodra we aankomen op het feest is het al aardig druk. Muziek galmt door de zaal en automatisch zoeken mijn ogen naar Blake of Mel, maar geen van beide kan ik zo snel vinden - Zayko lijkt ook niet in de buurt. Mijn blik wordt al snel weer naar de jongen naast me getrokken en realiseer me plotseling iets. Maar na al dat gedoe tussen Zay, Mel en Blake...
Ik volg zijn niet zo blije blik (dus zijn meest gebruikte) en zie een stel jongens die ook richting ons kijken. Het duurt even voordat ik doorheb dat hun ogen op mij gericht staan.
Naast me draait Sam zich ineens abrupt naar me om. "Dansen?" vraagt hij. Eén van mijn wenkbrauwen schiet meteen de lucht in. Er zijn een heleboel dingen die Sam meestal liever doet op feestjes dan met mij dansen - zoals vodka drinken en meisjes naar bed proberen te krijgen.
"Sure," zeg ik, en trek hem mee de dansvloer op. Het is een leuk en vrolijk dans nummer, maar wanneer Sam en ik er echt lekker in zitten veranderd het plotseling naar (~~voelen jullie de super cliché move al komen?~~) naar een nummer die duidelijk bedoelt is voor slowdancen.
Eventjes twijfel ik - eventjes gaan Zay en Blake en Mel door mijn hoofd en dat hij één van mijn beste vrienden is - maar dan kruisen onze blikken en sla ik spontaan mijn armen om zijn nek.

“A queen will always turn pain into power.”

11 okt 2015 - 20:47 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Zayko Scar von Ardon
Zay • Scar and Zira • Fucked and stoned
"I'm surrounded by idiots."

xxx

Nadat ik bij Mad en Jack vandaan ben gelopen en al mijn spullen gedumpt heb op mijn bed, lijkt het eindelijk wat beter te gaan tussen Blake en mij. Het is echter nog steeds niet echt de beste situatie, maar ik heb niet meer het gevoel alsof ik mijn beste vriendin ga verliezen. Met een diepe zucht laat ik me languit op het bed zakken en sluit ik mijn ogen. Vandaag moeten we naar van alles toe, maar ik denk dat ik maar gewoon in mijn bed blijf. Het is niet dat ze me zullen missen en ik ben toch te stoned om iets mee te krijgen. Mijn ogen zakken langzaam dicht en als ik ze weer open verlaat Sam net de kamer in zijn pak om Rose op te halen. Eerder heb ik Mel uit genodigd om met mij samen te gaan, maar blijkbaar heeft iedereen al een date. Zowel Rose - die met Sam gaat - als Mel als Blake. Ik zucht diep. Het is niet dat ik zoveel om dates geef, maar op dit moment zou ik gewoon een vriend willen hebben of een knuffel. Het is een slechte eerste schooldag en ik weet dat ik waarschijnlijk zeik, maar ik ben terug gekomen om mijn vrienden te zien en niet om ruzie met ze te maken.

Een wolkje rook verlaat mijn neusgaten en ik staar in de verder. Dat was de druppel. Blijkbaar moest Mel zo nodig met Kevin gaan - en hem zoenen?!?!? - en om er nog een tandje bij te doen kwam Blake aanzetten met Cameron. Ik bijt hard op mijn lip en trap hard tegen een blikje aan waarna ik mijn hoofd tegen de muur aan laat vallen. Van elke. Fucking. Jongen. in deze hele school is Cameron degene waarmee ik haar het minst lief zie. Hij is mijn neef en de perfecte, knappe en geweldige jongen die elk meisje wil. Blake heeft me zo vaak wijs gemaakt dat ik niet slechter ben dan hem en dat ze meer om mij geeft, maar blijkbaar was dat gewoon allemaal gelul. Ze verkiest hem boven mij en het ergste is nog, dat ik snap waarom ze dat zou doen.
'Wie wil er nou met druggie Zayko,' mompel ik terwijl ik nog wat van mijn joint inhaleer.

'Hey, babe,' hoor ik. Ik kijk op en glimlach zwakjes naar Stella. 'Ik dacht dat jij niet zou komen.'
'Ik ben gedwongen... om.... hier te komen,' mompel ik met diepe zuchten tussendoor.
'Wat een gezelligheid, nah?' Ik haal mijn schouder op.
'Het is maar wat je gezelligheid noemt,' verzucht ik en ik kijk even naar mijn mobiel. Een diepe zucht verlaat mijn mond en ik rol mijn volgende joint. Ik ben ondertussen de tel kwijt geraakt, maar ik weet niet of dat komt door de hoeveelheid wiet of gewoon het feit dat ik er al zoveel op heb.
'Hey Stella... wil je met me naar bed?' vraag ik dan, 'ik bedoel je bent mooi en....' Ik denk even na en realiseer me dan wat voor iets doms ik gezegd heb. 'Fuck, dat was niet wat ik bedoelde... ik...,' ik kijk haar even aan en kom dan wankelend overeind. 'Ik moet naar de wc,' mompel ik voordat ik naar buiten storm en recht tegen iemand aan loop.
'Kijk godverdomme uit waar je loopt!' sis ik tegen de eerstejaars die gelijk maakt dat hij weg komt. Ik knijp mijn ogen half dicht terwijl ik mezelf overeind hou aan de muur die nu zo ongeveer op de kop lijkt te staan en neem nog een trekje van mijn joint.
'Oh kijk wie we daar hebben,' grijns ik als ik Kevin zie lopen. Woede borrelt langzaam in me op. Ik loop op hem af en voordat hij iets kan zeggen, stomp ik hem hard in zijn gezicht.

xxx

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

11 okt 2015 - 20:51 Magnus is offline

Magnus 4132

Zuleika Cayenne Sheba Calbaith

Goddess of pain and joy

Na een tijdje stil te hebben gezeten op mijn bed, niet de behoefte voelend om op te staan omdat ik heerlijk zat, stond ik toch maar op, grotendeels omdat ik me bedacht dat Archer waarschijnlijk al op me stond te wachten. Een zachte zucht verliet mijn zucht terwijl ik naar de deur van de dorm toeliep, nog een keer een vluchtige blik in de spiegel werpend.
Ik liep de gang tussen de dormen door totdat ik voor de grote trap stond. Zacht beet ik op mijn lip en streek mijn jurk glad met mijn handen. Ik haalde diep adem en slikte, toen begon ik voorzichtig mijn afdaling van de trap, één hand op de leuning omdat ik mezelf nog wel van de trap zag vallen als ik niet uitkeek.
Toen ik naar beneden keek, zag ik Archer al staan en een kleine glimlach ontstond op mijn lippen. Alhoewel hij een tux aanhad, had hij eroverheen een jack aangetrokken, waarschijnlijk om niet zo formeel gekleed te gaan.
Weer slikte ik en keek naar mijn eigen jurk. Ik wist dat ik best wel formeel gekleed was. Mijn blik richtte ik weer op, maar niet op Archer. Een meisje en jongen waren ook naar de zaal aan het lopen, aan haar kledingdracht was ook niet echt formeel. Ik beet op mijn lip, een groef ontstond op mijn voorhoofd. In tegenstelling tot andere meiden durfde ik nooit echt wat uitdagender gekleed te gaan, informeler, het liefst had ik iets langs aan en soms beet het me dat ik dat niet durfde. Nou ja, ik vond het zo fijner.
Ik bereikte de grond en glimlachte naar Archer terwijl ik naast hem kwam staan.
"Je ziet er goed uit," zei ik gemeend om vervolgens mijn arm met die van hem te linken. Ik haalde diep adem en keek hem weer aan, iets waardoor ik iets omhoog moest kijken. "Klaar voor het feest?"

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

11 okt 2015 - 21:17 Siwicki is offline

Siwicki 2883

BASSAM 'SAM' HASHIM SULTAN

Oh, ja hoor, het is tijd om te fucking schuifelen.
Als er iets is waar ik een hekel aan heb is het wel schuifelen. En alsof dat schuifelen nog niet erg genoeg is, staat Rose ook nog zo dicht tegen me aan dat het voelt alsof ik ter plekke zou kunnen ontploffen.
Toch heb ik mijn armen om haar lichaam heen gevouwen - iets dat heel ongemakkelijk voelt, zo, met Rose - en beweeg ik ietwat klungelig mee op de langzame muziek. Kijk, dansen is nog tot daar aan toe. Dat vind ik al niet al te leuk, maar is nog oké als het een beetje goede muziek is of als er leuke mensen zijn.
Maar slowdansen.. Dat kan ik écht niet. Mijn lichaam is er te lomp voor, en iedereen staat zo dicht op elkaar...
Ik snap dat stelletjes dit leuk vinden. Lekker dicht tegen elkaar aan, lieve dingen in elkaar's oor fluisteren en elkaar opgeilen.. Maar dit - dit is ronduit ongemakkelijk en gênant.
Gelukkig is het nummer na wat dertig jaar lijkt eindelijk afgelopen en kan ik iets meer afstand van Rose nemen, iets dat ik fijn maar ook jammer vind. Al zou ik natuurlijk veel liever in een andere situatie dicht bij haar zijn. Fuck, Sam, stop. Ik kan de stroom aan gedachtes niet stopzetten, en ik voel een nare sensatie in mijn kruisregio. Wat de fuck gebeurt hier? Mijn telefoon trilt miljoenen keer in mijn zak en ik zie een berichtje van Zayko. Dat verklaart een boel.
Hij heeft Kevin geslagen?
Man, deze avond is écht goed - op het monster in mijn broek na, dan, maar dat kan ik vast wel oplossen met de hulp van een vijfdejaars huppelkutje.
Ik neem een slok van de punch, die helaas volledig alcoholvrij is, en trek Rose even dicht tegen me aan - op een vriendschappelijke manier dan.
"Sorry, schoonheid," ik druk een kus op haar wang en glimlach, "Zayko heeft mijn hulp nodig. Ik ben zo terug.. Have fun."

De adrenaline giert door mijn lichaam als ik op zoek ben naar Zayko. Hij is dan misschien wel stoned, maar ik ben hartstikke nuchter en dat zorgt dat dit nog beter voelt. Onderweg kom ik een hoogblond, broodmager meisje tegen in een strak, zilver jurkje en ik kan het niet laten om naar haar te knipogen. Ze bloost en loopt verder, haar billen overdreven heen en weer bewegend. Mijn kansen vanavond zijn zeker niet verkeken.
Het is niet alsof ik verliefd ben op Mel, maar die vieze straatrat moet met zijn eventueel nog viezere poten van haar afblijven. Dit zal hem leren.
Ik sla een hoek om en zie dan meteen het gewenste tafereel; Zayko met zijn vuist geheven, Kevin met beide handen tegen zijn gezicht om het bloeden te stelpen.
"Jezus, Zayko, wat de fuck, man?" Ik steek de sigaret die al een tijdje tussen mijn lippen bungelt op en geef de jongen een duw. "Wat heb je gedaan?"
Ik doe een stap in Kevin's richting en blaas de rook uit. "Ik dacht dat je niet zou beginnen zonder mij?"
Mijn vuist ramt de jongen in zijn maag, een grijns nu om mijn lippen. Mijn knokkels kraken, maar ik negeer de pijn. Dit heb ik altijd al willen doen.
"Deze is voor Mel, klootzak." De sigaret brandt een gat in mijn jasje, en ik vloek onder mijn adem. "Het is tijd dat jij-" een tweede vuist in zijn maag, "en je straatratten familie leren-" een derde stoot, "niet te nemen wat niet van jou is!" Mijn knie raakt hem vol in zijn edele delen en ik voel de pijn bijna zelf, een grijns op mijn gezicht.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

11 okt 2015 - 21:52 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

Kevin Josiah Abu Randolf
Alladin and Jasmine | Needing space | Zayko and Sam's toy.
"If you obey all the rules, you miss all the fun."

Het is allemaal een soort van waas, wat er gebeurt. Waar ik mee bezig ben nu, met Mel, gaat voor mijn gevoel heel snel. Niet dat ik klaag, maar—ik heb even een moment nodig om mezelf tot bedaren te brengen, mijn gedachtes terug te krijgen op een soort van normale stand. Ik glimlach zachtjes tegen Mel, strijk met mijn vinger door haar zachte haar. “Ik- ga even wat drinken halen.” Zeg ik dan en druk nog een zacht kusje op haar lippen om haar te laten zien dat ik niet van haar wil wegvluchten of dit niet wil… Ik ben gewoon niet zo goed in dit soort dingen, denk ik. Langzaam stap ik van haar weg en draai me om. In een tempo dat ik rustig probeer te houden loop ik tussen de mensen door, word door de menigte te ver naar links gedreven. Voor ik het weet ben ik bij de muur in de achterste hoek. Rechts van me is de tafel, ik kan hem tussen de mensen zien omdat het aan deze kant veel rustiger is en om de tafel de mensen zich ophopen. Ik haal even adem in deze wat rustigere plek, en sluit mijn ogen, waardoor ik niet merk dat Zayko op me af komt lopen. Het is al te laat als ik hem opmerk.
“Oh kijk wie we daar hebben,” hoor ik hem sissen en weet dat ik iets moet doen, ik moet maken dat ik weg kom want zijn gezicht staat op onweer. Maar ik kan geen kant op. Als een verschrikt bosdiertje kijk ik naar hem en zie hoe hij uithaalt. Ik ben niet de slapste, maar mijn spieren zijn meer gebruikt voor dingen als sport en rennen. Niet voor vechten. Zijn vuist komt vol in mijn gezicht en ik schreeuw het uit. Automatisch grijp ik naar mijn gezicht als ik de pijn voel, de hitte die zich opbouwt in mijn neus verspreidt zich als een razende over mijn gehele gezicht. Bloed stroomt uit mijn neus die nu echt godschruwelijk pijn doet en ik vloek hardgrondig terwijl ik iets naar achter wankel. Nog voordat ik me kan herstellen en kan uithalen naar Zayko.
Als in een nachtmerrie staat opeens Sam daar. Naast Zayko, en ik zie door de tranen van pijn heen hoe hij de andere jongen wat aan de kant duwt. Ik kan niet goed registreren wat er gebeurt maar natuurlijk weet ik dat Sam niets goeds betekent; ik haat hem al vanaf onze geboorte, we zijn gezworen vijanden en hij weet precies hoe hij me pijn kan doen en kan kwetsen. Ik heb net mijn handen laten zakken als de rook mijn gezicht in wordt geblazen en ik begin automatisch te hoesten, wat de pijn er niet beter op maakt.
“Ik dacht dat je niet zou beginnen zonder mij?” Zonder dat ik van de rook weet te kalmeren voel ik een harde stomp in mijn maag waardoor ik dubbelklap en naar adem probeer te happen. Ergens in mijn ooghoek zie ik de vuile grijns van Sam dichterbij komen. “Deze is voor Mel, klootzak.” Hoor ik hem grommen. Kut, denk ik. Fuck, ik had haar nooit… Als ze haar maar geen pijn doen. Met een kloppend hoofd probeer ik rechtop te staan, probeer te zien waar Mel is. Wankelend op mijn benen probeer ik te bedenken hoe ik me moet verdedigen, maar ik heb daar eerst adem voor nodig. “Het is tijd dat jij-“ gaat Sam verder en ik krijg nog een stomp op dezelfde plek, en nog een kreet van pijn ontsnapt me. Ik wil niet schreeuwen, niet huilen, en ik weet de tranen binnen te houden, “en je straatratten familie leren-” de hatelijke woorden mengen zich met de pijn die nu door me heen golft en niet ophoudt, gewoon erger wordt met elke seconde. “…niet te nemen wat niet van jou is!” Ik heb het gevoel dat alle opgekropte woede van Sam in zijn laatste kniestoot zit. Ik val tegen de muur achter me aan, kan geen balans vinden en zak kreunend van pijn op de grond. Ik wet niet welke pijn het ergst is. Mijn gezicht, waar bloed nu overal zit en ook in mijn mond en over mijn kleren sijpelt, mijn maag, waar ik nauwelijks gevoel meer heb, mijn kruis, dat voelt alsof het in de fik staat. Of de woorden. Ik hoor ze vaker, maar nooit hardop, altijd zijn het woorden geschreven. En nu zijn ze er in geramt. Hij mag mijn familie niet beledigen, niet na wat zijn vader heeft gedaan met mijn ouders…
Maar overeind komen lukt niet. Ik kreun, probeer woorden te vormen, maar ze worden tegengehouden door het bloed op mijn tong en tanden. Alles wat ik kan doen is me snikkend opkrullen en hopen dat er niet nog meer klappen komen.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

11 okt 2015 - 22:13 Naird is offline

Naird 10646

Blakely Caitlyn Tremaine-Charming

Blake • Cinderella and Thomas • 18 • Reject • Heir
"Even miracles take a little time Blakely." – "'Kay cool. Whatever. Oh by the way, call me Blake."

Zwaar depressief – okay nee, ik ben niet emo – sta ik aan de zijkant van de dansvloer in mijn zwarte jurkje waar ik nu nogal spijt van heb – kennelijk vinden veel jongens hem interessant als je begrijpt wat ik bedoel.
Zoals afgesproken waren ik en Cameron samen naar het feest gegaan en tot misschien een halfuurtje geleden had ik het zowaar ook nog echt gezellig gehad en had ik de drama ergens in een verre uithoek van mijn brein gedrukt. De ruzie tussen mij en Zayko leek tot een tijdje geleden zowaar ook weer bijna opgelost, we waren zelfs zover gekomen dat ik hem een knuffel zou komen geven – vandaar dat ik nu ook ook niet met Cam op de dansvloer sta. Toch, nu zou je – je kunnen afvragen, waarom sta je nu dan Zayko niet te knuffelen, één woord: Madilyn. Kennelijk houdt dat geweldige kind – voel het sarcasme – hem gezelschap, no way dat ik binnen een straal van vijf meter in de buurt kom van dat... mens. Nou in ieder geval, dat is waarom ik nu hier sta en een beetje voor me uit te staren en te verdrinken in zelfhaat en medelijden tegelijk, ja dat is kennelijk mogelijk. Zuchtend leun ik tegen de muur aan en praat wat met Zayko – ja hoe leuk, niet dat het nu zo'n geweldig gesprek is, eerst gaat hij me helemaal vertellen dat hij me nodig heeft, een knuffel wil en me leuk vindt, een minuut later noemt hij me Stella en mooi. Ja dag klootzak, flikker een eind op en ga maar lekker Stella knuffelen, of Marilyn, of beide, threesome kan ook, geweldig manier om je maagdelijkheid te verliezen, Sam zal jaloers op je zijn.
Nou zo gaat de waterval aan gedachten nog wel even door terwijl ik des te langer des te humeuriger word, wat ben ik ook een leuk mens eigenlijk he? Maar dan gebeurt er iets waardoor ik woedend word, echt woedend, nee erger... Laaiend, onbeschrijfbaar gewoon, Zayko heeft godverdomme Kevin geslagen. Helemaal klaar met alles en iedereen gooi ik mijn telefoon tegen de muur aan voordat ik stampvoetend de zaal uitloop de gang op, waar ik na een tijdje inderdaad Kevin, Zayko en Sam aantref. Het eerste wat ik zie is een bloedende Kevin die op de grond ligt en nog even hoopte ik dat tot tien tellen zou lukken – mooi niet dus. Eerst ren ik op hun af en duw ik Zayko en Sam hardhandig opzij voordat ik bij Kevin neerkniel.
"Kevin?" zeg ik zachtjes en veeg wat bloed weg. Dan komt mijn beroemde temperament die ik van mijn opa heb geërfd omhoog drijven en voor ik het weet kom ik woedend overeind en kijk ik eerst Sam aan, met ogen die vuur lijken te spugen, best wel angstaanjagend eigenlijk.
"Ben je nu helemaal fucking psycho geworden?!" zeg ik bijzonder kalm, zo boos ben ik terwijl ik hem strak in zijn ogen aankijk en naar Kevin wijs met mijn ene wijsvinger en op zijn brost druk met mijn andere. "Je bent nu echt. te. fucking. ver. gegaan. Bassam." ik spuug zijn naam haast uit voordat ik me omdraai naar meneer Zayko von Ardon maar inplaats van boos kijken – kijk ik hatelijk naar hem.
"En jij ook, godverdomme was gewoon bij die Stella van je gebleven en had haar op haar mond genomen inplaats van Kevin op zijn mond te nemen – met je fucking vuist." ik tril helemaal en til mijn hand op om naar hem uit te halen.

I just caught the wave in your eyes

Index RPG Actieve Topics Zoek