[RPG] [300] Disney Descendants ||Speeltopic|| - Speeltopics

6 sep 2015 - 13:27 Arcturus is offline

Disney Descendants
September 2015 - Het is jaren na alle bekende disney verhalen; doornroosje, sneeuwwitje, de leeuwenkoning, de kleine zeemeermin... en nu zijn alle zoons en dochters verenigd op één school. Welcome to Fairytale High, where all your dreams come true.

"No one is too old for a fairytale."

praattopic
rollentopic
speeltopic

Rollen

Informatie

Regels

"Never grow up."

Welcome Home Party

Na een introductie van Headmaster Mouse, een sportmiddag en een heerlijk groot buffet, is iedereen uitgenodigd voor het jaarlijkse feest dat plaats vind op de eerste avond om de terugkomst naar de school te vieren. Over een kwartier zal de aanvang zijn, dus trek je chique kleding aan en wees welkom op een avond vol hapjes, drankjes en muziekaal vermaak!

[ bericht aangepast op 14 sep 2015 - 18:41 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 18:35 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Theodore Eliot Lyall Braith
Teddy • Red Riding Hood • Crushing badly
"Who is afraid of the big bad wolf?"

xxx

Terwijl ik wacht op Fallon in de Common Room, struin ik een een beetje langs de boekenkasten die daar staan en open ik af en toe het groepsgesprek om te kijken of daar nog iets interessant gezegd wordt. Er lijkt wat drama aan de gang te zijn tussen Zayko en Blake, maar daar hoe ik me maar buiten. Blake is echter wel een vriendin van me en ik laat haar weten dat ik er altijd voor haar ben als ze me nodig heeft om vervolgens te antwoorden op het berichtje dat ik van Fallon krijg dat ik in de Common Room ben - omdat ze me niet kan vinden.
Ik voel een zacht tikje op mijn schouder en draai me om en recht in het prachtige gezicht van Fallon te kijken. De manier waarop haar haar rond haar prachtige gezicht, met haar heldere ogen valt, maar me week en ik bijt mijn lippen nerveus, terwijl ik ongewillig naar haar glimlach en lichtjes bloos.
'Hey,' begroet ze me.
'Hey,' beantwoord ik haar begroeting en ik kom overeind van de stoel waar ik zojuist plaats heb genomen om vervolgens het boek - Heksen in de middeleeuwen - weg te stoppen. Ik haal een hand door mijn haren en zet mijn zwarte nerdbril goed op mijn neus.
'Wat zullen we nu doen? We hebben nog-,' ik kijk even op mijn mobiel, 'een half uurtje en dan worden we verwacht in de collegezaal. We kunnen hier nog even blijven zitten of misschien even naar buiten gaan? Het is best mooi weer,' glimlach ik, 'zeg maar wat je wilt doen, mij maakt het niet zoveel uit,' ratel ik onhandig en ik speel een beetje met de rand van mijn shirt.

xxx

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 19:08 Siwicki is offline

Siwicki 2883

STELLA MARLEY HOPE WHITE
"Am I ready? I have no idea. Can you even be ready for such a thing?"

Zayko heeft me nog maar net, abrupt, alleen gelaten of ik voel Mo's armen al om me heen.
"Alles goed?" Ik nestel mijn gezicht even in zijn shirt en geniet van de warmte. Dit heb ik een jaar lang moeten missen.
Ik doe een stap achteruit en haal diep adem. "Momenteel? Niet echt."
Mijn hoofd overstroomt met de gedachtes, herinneringen en zorgen. En het schooljaar is nog niet eens begonnen.
Waar ik me het meest zorgen over maak is het feit dat ik niet alleen al mijn medeleerlingen moet gaan vertellen dat ik... oh, god, je weet wel, maar ook nog eens dat ik het haar váder moet vertellen. Alsof het nog niet erg genoeg is dat ik hem dagelijks onder ogen moet komen - al zitten we gelukkig niet meer in hetzelfde jaar. Is er toch nog iets positiefs aan blijven zitten.
Ik heb hem gelukkig nog niet zien lopen, dat zou er nog bij moeten komen.
Het afgelopen jaar heb ik het onderwerp ontweken. Mijn ouders weten wie hij is, en hebben me meerdere malen gedwongen er iets mee te doen, maar ik heb keer op keer geweigerd. Maar nee, nu is er geen ontkomen meer aan.
Zodra het nieuws de school bereikt zal het niet lang duren voordat hij het ook weet, en hij is niet achterlijk. Ten minste, dat hoop ik dan.
Met mijn vingers speel ik, het lijkt wel een zenuwtic, met het vergrendelknopje van mijn telefoon. Waarschijnlijk doe ik het alleen maar om mezelf te kalmeren - dat is namelijk de functie die mijn achtergrond heeft. De foto is vier maanden oud, genomen nog geen uur na het begin van Mira's leven. Vier maanden... Er is veel veranderd in die vier maanden. Haar haren zijn gegroeid, haar ogen zijn nog donkerder geworden - twee hints naar het bestaan van haar vader.
Ik haal mijn schouders op en strijk een lok haar uit mijn gezicht. "En hoe gaat het met jou? Sorry, ik was even te druk met mezelf..." Ik glimlach zwakjes. Het wordt moeilijk om weer elk uur van de dag onder de mensen te zijn - al heb ik natuurlijk wel geleerd om mezelf altijd op de tweede plaats te zetten.
Gekscherend haal ik mijn hand over mijn gezicht, een grimas tevoorschijn toverend. "Vertel, Mo."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

7 sep 2015 - 20:02 Naird is offline

Naird 10646

Geronimo Ezra Bear

Mo • Baloo and Bagheera • 17 • Derpy
"When you find out you can live without it – go along not thinking about it."

Stella nestelt haar gezicht in mijn shirt terwijl ze me terug knuffelt en beschermend sla ik mijn armen nog iets steviger om haar heen.
"Momenteel? Niet echt," zegt ze diepzuchtend terwijl ze zich losmaakt uit de knuffel en ik trek even een somber gezicht.
"Dat snap ik, maar ze is in goede handen toch? Beter bij je ouders dan hier, ook al snap ik dat je haar mist," zeg ik met een laag volume en zie hoe ze met de home-button van haar telefoon speelt, waarna ze deze indrukt en er een foto van haar en haar dochtertje Mira verschijnt. Een zacht 'awh' geluidje verlaat mijn lippen terwijl ik over haar schouder naar de foto kijk.
"Ze is werkelijk waar een prachtig kindje, dat kan niemand ontkennen," zeg ik zachtjes zodat niemand behalve zij het kan horen en ik glimlach vriendelijk. Of het aankomt betwijfel ik echter want ze kijkt als in een trance naar de foto waardoor ik even zachtjes lach. Geduldig wacht ik totdat ze weer terug in het hier en nu is en haal mijn schouders op na haar uitspraak.
"Het maakt me niet uit hoor, ik begrijp het wel, denk ik. Ik voel natuurlijk niet wat jij voelt." probeer ik haar verontschuldiging af te wimpelen terwijl ik een arm vriendschappelijk om haar schouder sla.
"Maar met mij gaat het goed, er is niet echt veel gebeurd. Misschien kan je het speciaal vinden dat ik en Phoebe elkaar hebben gezoend – maar het was niets serieus, denk ik dan." ik word wat roder en lach even nerveus. "En ik hoop eigenlijk wel dat er nu niets veranderd tussen ons, want ik wil haar echt niet verliezen als beste vriendin." ik zucht even – daarover gesproken.
"Weet jij trouwens wat er met Zayko en Blake aan de hand is? Ze zijn allebei nogal depressief en nukkig."

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 20:07 ]

I just caught the wave in your eyes

7 sep 2015 - 20:13 Siwicki is offline

Siwicki 2883

STELLA MARLEY HOPE WHITE
"Am I ready? I have no idea. Can you even be ready for such a thing?"

"Het maakt me niet uit hoor, ik begrijp het wel, denk ik. Ik voel natuurlijk niet wat jij voelt." Zijn uitspraak laat me glimlachen en ik voel zijn arm over mijn schouder. "Maar met mij gaat het goed, er is niet echt veel gebeurd. Misschien kan je het speciaal vinden dat ik en Phoebe elkaar hebben gezoend – maar het was niets serieus, denk ik." De jongen wordt langzaam rood terwijl ik het niet kan laten om hem even een klopje op zijn schouder geef. "Goed gedaan, Bear!"
"En ik hoop eigenlijk wel dat er nu niets veranderd tussen ons, want ik wil haar echt niet verliezen." Ik haal een hand door zijn haar en glimlach in zijn richting. "Dat gebeurt echt niet. Volgens mij vindt dat meisje jou net zo leuk als jij haar vindt."
"Weet jij trouwens wat er met Zayko en Blake aan de hand is? Ze zijn allebei nogal depressief en nukkig." Ik haal diep adem. Wat er met Zayko en Blake aan de hand is? Geen idee. Ik heb met Zayko wel hele gesprekken gehad, maar hij is niet echt open naar mij toe geweest, helaas. Niet dat ik dat verwachtte hoor, na hem een jaar in de steek gelaten te hebben. En daarnaast, we waren nooit echt goede vrienden, toch?
"Nope." Ik laat de 'p' overdreven poppen en glimlach verontschuldigend. "Als ik het wist zou ik het zeggen. Ik heb een hekel aan die sombere sfeer constant. Ik ben eindelijk terug, ik wil gelukkige gezichtjes zien, geen mokkende mensen."
Mijn duim en wijsvinger vinden zijn mondhoeken en ik duw ze omhoog, in een geforceerde glimlach. "Glimlach eens voor mama...."
Ik moet lachen om mijn eigen uitspraak en kan het niet laten om ook te glimlachen.
"Zie, zo moet dat."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

7 sep 2015 - 20:36 Naird is offline

Naird 10646

Blakely Caitlyn Tremaine-Charming

Blake • Cinderella and Thomas • 18 • Reject • Heir
"Even miracles take a little time Blakely." – "'Kay cool. Whatever. Oh by the way, call me Blake."

Ik weet niet hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen maar Alex weet mijn gedachten een beetje ergens anders te brengen dan bij Zayko en zijn, ja laten we eerlijk zijn, ontzettend zachte lippen. Ook al zijn ik en Alex beslist geen vrienden, apprecieer ik het feit dat hij zich tenminste gedraagt, hij blijkt niet eens zo'n verschrikkelijk poephoofd – ja zo noemde ik hem altijd vroeger – te zijn dan ik dacht. Hij maakt mijn ochtend weer een beetje beter en zelfs bijna met een spijt gevoel in mijn onderbuik – gezien we niet even langer lol kunnen hebben – stap ik met hem op mijn motor om weer 'leuk terug naar school te gaan' – hopelijk merk je de sarcasme die ervan afdruipt op.
"Well, ehm..." mompelt hij met een glimlach en dankbaar neem ik de helm aan terwijl ik zwakjes terugglimlach. "bedankt voor de lift." ik lach even.
"Geen probleem, zie je wel bij de ceremonie denk ik." ik sla ik hem even vriendschappelijk tegen zijn schouder aan en zwaai nog even voordat ik van hem wegloop en me tegen 'mijn muur' laat neerzakken. Natuurlijk is het niet mijn muur, maar ik heb hem wel geclaimd als muur waar ik mijn creativiteit de vrije loop op kan laten gaan met mijn graffiti spuitbussen.

× × × een hoop drama later... × × ×

Zachtjes snikkend maar tegelijk ook met een soort woede gevoel vanbinnen zit ik nog steeds tegen het muurtje aangeleund terwijl ik naar mijn mobiel staar. Alles tussen mij en Zay is verschrikkelijk uit de hand gelopen en inmiddels zitten we al op het stadium dat ik hem heb geblokt. Echter raken ik en Madilyn – wat een kutwijf – aan de praat en mijn adem stokt bij een berichtje dat ze mij stuurt. 'Zay is done with you' en op dat moment flip ik hem gewoon als het waren. Terwijl de tranen over mijn wangen rollen haal ik met mijn linkerhand – waarom dan ook je schrijfhand Blake – hard uit naar de muur waarna ik even pijnlijk kreun en het feit dat mijn vuist nogal hard bloed probeer te negeren. Nee inplaats van een shit te geven om mijn bloedende hand, deblokkeer ik Zayko en scheld ik hem onmiddellijk de huid vol, gooi ik al mijn frustratie eruit en ook het feit dat hij soort van mijn hart heeft gebroken gooi ik er ook maar gewoon uit – wat maar het ook nog uit, hij is toch klaar met me. Te horen krijgen dat je beste vriend, of ex beste vriend whatever en crush klaar met je is – dat is gewoon too much. Daarbij is hij mijn eerste echte crush waardoor de klap dubbel zo hard aankomt.
Na nog een telefoontje en heel wat tranen zijn we echter geen meter verder gekomen en voel ik me enkel nog ellendiger – uiteindelijk heeft hij me gewoon geblokt en weet ik dat Zake voorbij is, misschien wel voorgoed. Snikkend graai ik in mijn tas en pak een spuitbus met zwarte verf eruit waarna ik allemaal depressieve teksten en figuren aan mijn 'kunstwerk' toevoeg. Als een muur slaan al geen optie meer is, dan maar zo.
Gelukkig heb ik Kevin nog, misschien wel geen goede vriend van Zayko en Sam, maar zeker van mij. En het feit dat hij zo lief tegen me is via app, zorgt ervoor dat ik me misschien toch iets minder slecht voel.

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 20:37 ]

I just caught the wave in your eyes

7 sep 2015 - 21:11 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

Kevin Josiah Abu Randolf
Aladdin and Jasmine | Being the pillow to cry on
"If you obey all the rules, you miss all the fun."

Ik sta al een tijdje tegen een muur aangeleund, op school. Alleen. Ik lees gewoon alles wat er gebeurt op whatsapp en ik kan me meteen verbazen over hoeveel drama er in één keer kan ontstaan hier. Soms snap ik niet hoe mensen overal zo druk over kunnen doen. Soms is het lastig om hier om de een of andere manier buiten te staan. Al dat liefdesgedoe. Ik ben goede vrienden met Mel en Blake, die op het moment beiden blijken te crushen op Zayko. Iemand die ik niet kan uitstaan, om heel eerlijk te zijn. Dat komt vooral ook door Sam. Sam is gewoon- alles wat ik niet wil zijn, en dan ook nog de zoon van degene die mijn ouders' leven bijna heeft verpest. Natuurlijk is het logisch dat ik dan niet met hem kan opschieten. Als Zayko geen vrienden met hem zou zijn geweest had ik hem vast nog een kans gegeven, dat zou ik bij iedereen hebben gedaan. Maar nu hij omgaat met Sam... Er is iets aan hem dat ik niet mag en daarom vind ik het ook vervelend dat Mel en Blake met hem omgaan. Dat weten ze, en toch blijven ze met hem en Sam opschieten. Daar kan ik niks aan doen en wil ik ook niks aan doen; het is hun keuze en hun leven, daar ga ik me niet mee bemoeien. Maar jaloers? Ik denk niet dat ik jaloers ben op Zayko. Het is meer dat ik liever niet wil dat mijn vrienden omgaan met... dat. Ik leun wat dieper tegen de muur aan en zak hierdoor wat lager, mijn ogen gefocust op het schermpje. Ik kom er achter dat er een feestje is vanavond en daar heb ik sowieso wel zin in, maar het gesprek met Sam wat je niet echt vriendschappelijk kan noemen zorgt ervoor dat ik weer geïrriteerd raak. Ik kalmeer wat door een paar keer diep te ademen en dan probeer ik Sam te negeren.

xxx also a lot of drama later xxx

Ik heb na nog meer gesprekken met Blake besloten nu naar haar toe te gaan. Ze heeft me gezegd dat ze huilt en dan weet ik zeker dat ze iemand nodig heeft die aardig tegen haar doet, iemand waar ze tegen aan kan huilen en dat zal ik voor haar zijn nu. Het maakt me dan niet veel uit of het gaat om Zayko of Sam of anderen die in dat deel van de school betrokken zijn. Blake is mijn vriendin en dus ga ik haar troosten. Ik baan snel een weg tussen wat mensen door en snel naar de plek waar ik weet dat Blake is. Ik zie haar bruine lange haar al vanuit de verte en stop mijn telefoon weg. Zodra ik dichterbij kom zie ik dat ze de muur aan het versieren is met zwarte graffiti. Ik sta achter haar en pak voorzichtig maar met de vluchtige vingers die ik van mijn vader heb geërfd de bus uit haar handen, gooi die op mijn tas die ik van mijn schouders had laten glijden en draai haar om zodat ik haar in mijn armen kan nemen.
"Hey darling," zeg ik. Ze weet dat ik hier niet meer mee bedoel. Zo praat ik gewoon. "Kom maar." Meer zeg ik niet, ik houd haar gewoon tegen me aan terwijl ik met een hand over haar rug strijk en de andere hand door haar haar gaat.

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 21:13 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

7 sep 2015 - 21:22 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Archer Richard Hood

Nadat Archer zijn stukje ruimte in orde had gezet gooide hij zijn al wat versleten rugzak om mijn schouder heen en opende ik alvast even de ruit om de dorm te verluchten. De frisse wind streek zijn haren en even keek Arch rond. Een jaar geleden dat hij hier nog geweest was, maar het voelde toch nog vertrouwd aan al miste hij een bijzonder iets. Of eerder Iemand. Met die gedachte liep de jongen de dorm uit en sjokte de trappen af, een beetje in gedachten verzonken en af en toe eens kijken naar de posters en schilderijen die uithingen. Pas toen Arch vanuit zijn ooghoeken de vuurrode lokken opemerkte schrok hij wakker uit zijn gedachten en keek naar de etage vlak onder zich waar hij Zuleika zag lopen. Meteen sierde een brede grijns zijn lippen en rende haast te trappen af zodat hij haar kon inhaken. "Leika!" Enthousiast om eindelijk zijn vertrouwde vriendin terug te zien liep hij naar haar toe. Zijn armen sloeg hij om haar heen en gelukkig voor hem was ze nog een stukje kleiner zodat hij toch nog iets boven haar uitstak.
Een lachje verliet zijn lippen terwijl hij haar even kort bekeek, niet in een vulgaire manier of van die vleeskeuringswijze zoals andere jongens wel eens doen, maar eerder op een manier om te zien hoeveel ze wel niet verandert was in een jaar. Natuurlijk had hij haar wel enkele keren gezien en hielden ze contact maar toch. Er was wel iets anders aan haar in een goede aard. "Wat zie je er goed uit zeg." grijnsde hij en sloeg zijn arm om haar schouder heen. "Hoe was je vakantie? Je ouders waren niet te vervelend hoop ik?" grinnikte hij even zacht en haalde ondertussen even aan hand door zijn bruine haren. In het afgelopen jaar had hij feitelijk geen 'ouders' meer en was dus op zijn eentje. Onterfd van de hoods was ook niet iets waar je trots op kon zijn. Daarna nog en goed jaar weg op rehab en het feit dat zowaar de hele school in zijn leven wil snuisteren op zoek naar een sappige roddel om te verspreiden. Nee veel zin had hij niet maar gelukkig was Zuleika er nog.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

7 sep 2015 - 21:45 Naird is offline

Naird 10646

Blakely Caitlyn Tremaine-Charming

Blake • Cinderella and Thomas • 18 • Reject • Heir
"Even miracles take a little time Blakely." – "'Kay cool. Whatever. Oh by the way, call me Blake."

Wachtend op Kevin kloot ik nog wat meer op de muur, jammer genoeg heb ik enkel zwart in mijn tas, de rest zit in mijn koffer – dus uiteindelijk twijfel ik wat ik nog meer erbij kan doen zonder dat ik het gelijk verpest, want dat is gewoon zonde van de dagen die ik aan dit werk heb gespendeerd. De tranen stromen nog steeds over mijn wangen met hier en daar een onregelmatige snik die mijn lippen verlaat – ik voel me nu zo;n enorme muts dat ik hier zo zit te huilen, want normaal huil ik nooit in het openbaar, dat is gewoon gênant weet je.
Een kort gilletje verlaat mijn lippen wanneer opeens de spuitbus uit mijn handen wordt genomen – het gebeurt in slechts een milliseconde, okay nee overdreven, misschien een seconde, in elk geval snel – en nog voor ik iets kan zeggen voel ik hoe ik word omgedraaid. Even kijk ik met betraande ogen op in de bruine ogen van Kevin voordat ik zijn sterke armen om mijn lichaam voel en zuchtend sla ik mijn armen om zijn nek en middel heen.
"Hey darling." hoor ik hem zeggen waardoor ik even lach door mijn gesnik heen. "Kom maar."
"Hey Kevah," mompel ik zachtjes tegen zijn borst aan terwijl ik gewoon mijn tranen de vrije loop laat. Zijn handen gaan zachtjes over mijn rug en door mijn haar en ik sluit mijn ogen even terwijl ik probeer te kalmeren – dat door Kevin's wonderbaarlijk rustige uitstraling lukt.
Wanneer mijn ademhaling minder hikkerig en snikkend is, trek ik me wat terug voordat ik een kus op zijn wang druk. Vervolgens knuffel ik hem gewoon weer, het voelt wel fijn zo. "Je bent de beste." komt er nog zachtjes doch dankbaar over mijn lippen en ik glimlach zwakjes tegen zijn huid aan.

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 21:47 ]

I just caught the wave in your eyes

7 sep 2015 - 22:09 Magnus is offline

Magnus 4132

Zuleika Cayenne Sheba Calbaith

Goddess of pain and joy

Ik hoorde iemand de trap afrennen, terwijl ik mijn weg maakt door de hal. Veel aandacht besteedde ik er niet aan. Het was waarschijnlijk weer een over enthousiaste tiener.

"Leika!" Ik hoorde mijn naam opeens geroepen worden. Gelijk stopte ik met lopen, mijn ogen verwijdden zich een beetje. Ik herkende die stem.
Als de bliksem draaide ik me om en zag een breed grijnzende Archer op me aflopen. Hij sloeg zijn armen om me heen en trok me in een knuffel. Gelukzalig beantwoordde ik die.
"Archie..." mompelde ik tegen zijn borstkas. Een lachje verliet zijn lippen terwijl hij me even kort bekeek. Ik wist dat hij het niet zo bedoelde, waardoor ik ook de tijd nam hem te bekijken. Volgens mij was hij gespierder geworden, dat kon ook echter aan mij liggen. Hij zag er in ieder geval veel beter uit dan de vorige keer dag ik hem op school zag en daar was ik blij om.
"Wat zie je er goed uit zeg." grijnsde hij en sloeg zijn arm om mijn schouder heen. Ik lachte, maar vond het wel fijn dat hij dat zei.
"Jij kan er ook wel mee door, ja. Misschien iets meer naar de sportschool, maar ach. Dat is een detail." Plaagde ik hem.
"Hoe was je vakantie? Je ouders waren niet te vervelend hoop ik?" grinnikte hij even zacht en haalde ondertussen even aan hand door zijn bruine haren.
"Opwekkend. De doden die dit jaar de Onderwereld inkwamen is wel met één procent gedaald," zei ik sarcastisch. "De moordneigingen zijn dit jaar echter met vijf procent gestegen tussen de twee ouderlijke partijen." Ik heb de hele vakantie tussen twee vechtende ouders gezeten, die mij er bij betrokken wanneer ze maar de kans hadden. "Voor de rest was de vakantie tussen de overblijfselen van doden leven niet zo erg, al had ik er op sommige moment meer voor gehad om daar bij te zweven dan tussen de conflicten van mijn ouders. Was de rest van jou vakantie nog wat?" vroeg ik voorzichtig, de situatie wetende. Ik leunde met mijn hoofd tegen zijn schouder aan en genoot even van zijn lichaamswarmte. Ik was een koukleum.

[ bericht aangepast op 8 sep 2015 - 21:34 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

7 sep 2015 - 22:10 Naird is offline

Naird 10646

Geronimo Ezra Bear

Mo • Baloo and Bagheera • 17 • Derpy
"When you find out you can live without it – go along not thinking about it."

Ze geeft me een klopje op mijn schouder terwijl ik het feit dat ik en Bee hebben gezoend heb opgebiecht tegenover haar.
"Goed gedaan, Bear!" zegt ze waardoor ik enkel nog roder word en ik haal even een hand door mijn warrige haar terwijl ik naar mijn schoenen kijk. Kennelijk niet alleen ik heb de tic om mijn hand door mijn haren te halen – ook Stella lijkt het aantrekkelijk te vinden mijn haren door de war te schoppen terwijl ze naar me glimlacht.
"Dat gebeurt echt niet. Volgens mij vindt dat meisje jou net zo leuk als jij haar vindt." ik bloos weer en schud mijn hoofd terwijl ik op de binnenkant van mijn wang kauw.
"Ik weet niet of haar echt serieus leuk-leuk vind. Ik geef natuurlijk ontzettend veel om haar maar dat komt omdat ze mijn beste vriendin is. Stel ik zou haar leuk vinden en ik vraag haar en ze zegt nee... Dat wil ik gewoon niet," mompel ik en zucht even diep. "Hoe dan ook het gaat niet om mij hier."
"Nope," zegt ze dan met een poppende 'p' als antwoord op mijn vraag over Zayko en Blake – waardoor ik even moet lachen en knik. Echter hangen mijn mondhoeken dan alweer aar beneden als ik weer begin te piekeren over mij en Phoebe.
"Glimlach eens voor mama...." zegt Stella da terwijl ze mijn mondhoeken omhoog duwt en een kort lachje verlaat mijn lippen terwijl ik naar Stella kijk. Een prachtige – begrijp me niet verkeerd maar Stella is een mooi meisje – glimlach verschijnt er op haar gezicht waardoor ik ook breed moet glimlachen. "Zie, zo moet dat."
"Je bent echt een uitstekende moeder geloof ik," zeg ik gemeend en druk haar wat dichter tegen me aan terwijl ik een vriendschappelijke kus op haar kruin druk.

I just caught the wave in your eyes

8 sep 2015 - 15:08 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Fallon Annabelle Hester
Timon and Pumbaa

F allon keek stilletjes toe hoe Teddy op stond, het boek wegstopte en zijn bril goed op zijn neus zette. Die grote, zwarte bril droeg een bepaalde charme met zich mee. Vele jongens zouden met die glazen lijken op een jampotje, maar Teddy kon het hebben - althans dat vond Fallon. Alles aan hem straalde iets leuks uit, maar dat zou Fallon nooit zomaar toegeven. Ze had immers geen mannen nodig in haar leven. Haar twee lievelingsmannen zaten thuis en stuurden haar wekelijks brieven - niemand zou aan hen kunnen tippen.
'Wat zullen we nu doen? We hebben nog een half uurtje en dan worden we verwacht in de collegezaal. We kunnen hier nog even blijven zitten of misschien even naar buiten gaan? Het is best mooi weer,' glimlachte Teddy, 'zeg maar wat je wilt doen, mij maakt het niet zoveel uit' Automatisch lachte Fallon met hem mee, omdat ze hem zo verschrikkelijk aandoenlijk vond. Hij leek bijna continu zenuwachtig te zijn en iedere keer als ze hem zag, kwam het over alsof hij verdwaald was. Fallon kon dat waarderen, omdat ze zelf juist zo gericht was op structuur. Ze had er respect voor dat iemand zo kon leven, omdat ze dat zelf niet aan zou kunnen.
'Goed plan,' antwoordde ze toen. Ze liep voor hem uit, maar wachtte wel totdat hij zich bij haar aansloot. Samen wandelden ze naar buiten. Fallon grinnikte vermakelijk toen de zon in haar gezicht scheen. Ze kneep haar ogen een beetje dicht maar kon zich niet storen aan de heerlijke zonnestralen. Uiteindelijk stopte Fallon met lopen en liet zich sierlijk neer zakken op een bankje. Ze zag Teddy even twijfelen en trok hem zachtjes aan zijn hand naar beneden, zodat hij naast haar zat. Glimlachend keek ze zijn kant op.
'Vertel me eens meer over jezelf, Teddy' beval ze hem toen, maar ze liet het wel vriendelijk overkomen. 'Ik heb het gevoel dat ik je amper ken'

Big girls cry when their hearts are breaking

8 sep 2015 - 20:47 Siwicki is offline

Siwicki 2883

STELLA MARLEY HOPE WHITE
"Am I ready? I have no idea. Can you even be ready for such a thing?"

Zijn opmerking zorgt er voor dat ik moet glimlachen, en ik ben meteen ontroerd.
Jemig, al deze hormonen maken me emotioneel. Zo was ik nooit. Ik was altijd ruig, sarcastisch tot het cynische aan toe. En nu?
Nu ben ik een softie. Een watje, als je het zo wilt noemen. "Dankjewel, Mo."
Ik voel tranen in mijn ooghoeken opwellen en ik weet dat hij ze ziet als ik een stapje naar achter doet.
Overdramatisch veeg ik de dingen uit zichtveld en haal ik diep adem. "Sorry, ik ben echt een wrak. Mijn emoties zijn gewoon echt," ik maak een vage handbeweging "overal."
Mijn vingers vegen heen en weer over het touchscreen van mijn telefoon, door mijn contactenlijst. Bij de F van Facilier stopt mijn duim even, maar ik weet dat het achterlijk zou zijn hem het nieuws zo te brengen.
Ik weet niet eens of ik het hem wel wil vertellen, laat staan via een sms'je. Stel je voor, dat je zulk nieuws via een simpele sms zou krijgen: hey, hallo, ik weet dat je een hekel aan me hebt en ik aan jou, maar weet je nog, die dronken hook-up iets meer dan een jaar geleden? Nou, verrassing! Je hebt een dochter.
Nee, dat zou echt vreselijk zijn. Dat wil ik zelfs hém niet aandoen - en ik moet mijn best gaan doen om hem te vriend te houden, voor zover dat kan. Ik gun mijn dochter namelijk de hele wereld.
Een zucht verlaat mijn lippen, nog zonder dat ik het doorheb, en ik laat het ding door mijn handen gaan. Verdorie, wat hoopte ik dat dit beter zou gaan, zeg.
Ik knuffel Mo nogmaals, genietend van de menselijke warmte. Hij is ten minste iets langer dan een vier maanden oude baby en geeft ietsjes meer warmte af.
"Ik heb je echt gemist, Mo... Wat zou ik toch zonder je moeten."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

8 sep 2015 - 21:31 Naird is offline

Naird 10646

Geronimo Ezra Bear

Mo • Baloo and Bagheera • 17 • Derpy
"When you find out you can live without it – go along not thinking about it."

"Dankjewel Mo." ik lach even zachtjes en zie hoe er tranen in haar ooghoeken ontstaan zodra ze zich wat terugtrekt.
Met een dramatische beweging veegt ze, waardoor ik even grinnik, de tranen van haar wangen en haalt ze diep adem.
"Sorry, ik ben echt een wrak. Mijn emoties zijn gewoon echt," mompelt ze met een vage handbeweging waardoor ik even mijn gezicht kantel. "overal." weer lach ik even voordat ik mijn hoofdschud en mijn schouders ophaal.
"Ik kan het wel duizend keer zeggen maar het maakt me echt niets uit Lala, ik snap dat dit moeilijk is voor je als mamabeer," zeg ik met een glimlach – het woord 'mamabeer' zo zacht mogelijk uitsprekend gezien er net een hele groep freshmen ons passeert. Mijn ogen laat ik even de omgeving rond glijden terwijl Stella weer even op haar mobiel kijkt, ik zie iets met een contactenlijst en een 'F', waarschijnlijk gevolgd door '-acilier'. Ja, Facilier is de vader van Mira kennelijk – om eerlijk te zijn had ik alles behalve hem verwacht als vader van Mira gezien hij en Stella elkaar nou niet echt konden luchten. Zo zie je maar, dronken mensen doen dingen waar ze later spijt van krijgen. Nu kan ik me niet voorstellen dat Stella spijt heeft van het feit dat ze nu een prachtig dochtertje heeft maar wel van het feit dat het met Facilier was en al op haar zeventiende. Stel het was met de man van haar dromen rond haar zevenentwintigste... Maar ja, het is gebeurd en ik weet zeker dat ze het geweldig zal doen als mama. Stella is nou eenmaal een geweldig meisje, ik had niet voor niets gevoelens voor haar een tijdje terug, ze is een ontzettend mooi meisje en ook leuk in de omgang – maar ik heb me erover heen gezet gezien ik wel doorhad dat ik al in de friendzone vast zat voordat ik er überhaupt uit wilde ontsnappen.
Stella zucht even heel diep en ik wil net vragen wat er scheelt wanneer ze me spontaan weer knuffelt en glimlachend knuffel ik haar stevig terug terwijl mijn handen door haar donkere, lange haren glijden.
"Ik heb je echt gemist, Mo... Wat zou ik toch zonder je moeten." ik grinnik even en wrijf met mijn andere hand over haar rug terwijl de ander nog steeds met haar haren speelt.
"Ik heb jou ook heel erg gemist Lala, ik was echt bezorgd toen je opeens weg was..." ik zucht en druk weer een kus op haar kruin. "ik denk dat je dan hopeloos verloren zou zijn want geen berenknuffels van mij meer om je op te vrolijken," lach ik zachtjes.

[ bericht aangepast op 8 sep 2015 - 21:42 ]

I just caught the wave in your eyes

8 sep 2015 - 21:40 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

MELODY ERICA ANDERSON

YOU WERE A MISTAKE I KNEW I WAS MAKING

Als ik op school aangekomen ben loop ik naar mijn boom. Onze boom. De boom van Kevin en mij. Kevin is de zoon van Aladdin en Jasmine, en een goede vriend van me. Onder deze boom zitten we vaak samen, te praten, te tekenen of whatever we op dat moment aan het doen zijn. Ik kom er vaak als ik rust nodig heb, of als ik Kevin nodig heb en hem niet kan vinden. Ik pak mijn telefoon en scroll wat door de groep. Zayko heeft ruzie met Blake en Kevin. En dan knapt er iets.

Fairytale High Chat

>> Zay, Kev, please

<< Sorry Mel. I'm trying. - Kevin
<< So now it's my fault? Because I can remember just being cursed at, because why? For no fucking reason and now I'm the dramaqueen? - Zayko
>> I know

<< Maybe look at Blake first, before you judge. - Zayko
<< Oh guys, fuck off. Zayko don't call him a streetrat and Kevin don't eh respond. - Blake
<< I really am Mel, sorry. You okay? - Kevin
<< Oh and now I get the blame? - Blake
>> Zayko I'm sorry and you know I love you but you're being a bitch
>> Yeah sure
<< What are you talking about, Kevin didn't curse at you did he. - Blake
<< You did. I'm talking about you. - Zayko
>> THEN MAYBE YOU SHOULDN'T GO AROUND KISSING EVERYONE.

En daarmee brak de hel los, en verliet ik het groepsgesprek. De tranen stroomden over mijn gezicht terwijl ik zo goed mogelijk probeerde te antwoorden in mijn losse gesprekken:

Kev <3

>> I'm not, but nobody has to know
<< Spill, if you want me to know
>> Idk I'm just really confused and all my friends are fighting and I don't know what to do and I just want everything to go back to normal
>> I just wished I never admitted it.
<< Admitted what? That you liked Zay or that you don't like him kissing everyone?
>> That I liked him. He's being an asshole to you and to Blake and you don't deserve that.
<< You can't chose who you like, okay? Something is attracting to Zay because both you and Blake are (or were idk) having the hots for him. I think you'll get over him, if that's what you want.
>> I'm not even sure why I like or liked or whatever I did him anymore when he acts like this...

Terwijl ik met Kevin praat, krijg ik een berichtje binnen:

Zay c:

<< Mel... look okay. I didn't know. I didn't realize at all! And you guys were kisisng each other and I just... I was drunk. I'm really sorry for kissing Blake again. I thought she was into it an dI hate myself for doing it because I fucked things up really bad, but jeez... Did you see what things Blake said to me? Don't you think it hurts me when I get cursed at like that. You both think I'm one big mistake and yes I know I am but.... I'm sorry okay. I'm really really sorry. I'm just going to leave, because I was already sort of planning on that I don't know... I'll just leave you alone, then, but I'm really sorry.

Voor ik hem een bericht terug kan sturen, heeft hij me geblokkeerd. En dus bel ik hem.
Tranen rollen over mijn wangen en mijn stem slaat half over als ik in de telefoon begin te roepen. "DON'T YOU FUCKING DARE LEAVING ME." "Auw. Shit. Mel, m'n oor.... Ik ga niet ver." "Je kan niet..." huil ik, "Je kan niet zomaar fucking weggaan fucking asshole." "Mel, het spijt me maar... ik hoor hier niet. Ik zak voor al mijn lessen en het kost alleen maar geld." Ik schud heftig mijn hoofd, al kan hij het niet zien. "Alsjeblieft, Zay, ik..." Begin ik, maar ik kom er niet uit. "Mel, ze haat me en jij vindt me ook een lul." Fluistert Zayko schor door de telefoon, waardoor mijn tranen nog sneller beginnen te stromen. "Ze haat je niet en ik vind je een lul maar ik hou van je en als je weg gaat, wie kan me dan meenemen naar het strand en me opvrolijken en wie is dan mijn beste vriend?" De gedachte dat hij weg zal gaan wordt me te veel, en ik wordt duizelig van mijn hysterische ademhaling. "Misschien iemand die ook echt een goede vriend kan zijn en geen slechte, zoals ik?" Weer schud ik verwoed mijn hoofd. "Je bent alleen een slechte vriend als je nu weg gaat." Mijn stem verzekert zich, ondanks de tranen. "Dan ga ik niet." Zegt hij, en even houd ik mijn adem in. "Echt?" Fluister ik, en sluit mijn ogen. Hij vertelt me dat hij echt blijft, en ik zeg dat ik hoop dat hij en Blake samen kunnen komen. Hij zegt dat hij dat niet verdient, en hoewel het me pijn doet houd ik me sterk. "Zay, dat doe je wel. Je bent een goed persoon, je hebt gewoon een paar flaws, maar die heeft Blake ook. Jullie zijn geweldig en jullie verdienen elkaar." "'Het was een droom, en hij duurde kort. Ze wil het niet, Mel. Ze wil over me heen komen, net als jij, net als ik zou willen als ik een van jullie was. Anyways, ik ga m'n spullen wegbrengen, aangezien ik toch blijf." Een klein glimlachje spant zich om mijn lippen. "Dat is anders. Ik wil over je heen raken omdat ik geen kans heb en omdat ik in de war ben. Over alles. Zij wil over je heen raken, voor mij en omdat jullie nu ruzie hebben. Maar dat gaat over. Oke... Wil je me dan unblocken? Dan kan ik met je blijven praten." "Ze wil dat, omdat ze vindt dat ik een fout was. En dat zal ik doen." Zayko hangt op, en ik sluit mijn ogen terwijl ik met mijn hoofd tegen de boom aan leun.

Ik spreek wat af met Zayko, en Kevin vertelt me dat hij naar me toe zal komen. Snel probeer ik mijn tranen van mijn gezicht te vegen. Ik ken Kevin al lang, en hij heeft me vaak gezien op momenten waarop ik niet... al te charmant ben, maar dan nog probeer ik het zo goed mogelijk te verbergen.
Hoewel ik het grotendeels naar de achtergrond probeer te duwen, en ik ook echt veel andere dingen aan mijn hoofd heb gehad (lees: Zayko) is mijn crush op Kevin nooit echt weg gegaan. Ik weet niet zeker wat het is, of ik hem nou leuk vind als een vriend of meer, maar er is iets... En heel eerlijk gezegd, wil ik op dit moment niet uitzoeken wat het is.
Na een tijdje in gedachten verzonken te zijn kijk ik om me heen, en zie ik de jongen dan eindelijk aan komen lopen. Snel sta ik op en loop ik op hem af, om mijn armen om zijn nek te slaan. De tranen, die al zo goed als gestopt zijn, komen voorzichtig nog even om de hoek kijken. "Hi." Zeg ik zachtjes terwijl ik mijn gezicht in zijn nek verberg.

[ bericht aangepast op 8 sep 2015 - 21:41 ]

Spinning around, I'm weightless.

8 sep 2015 - 22:03 Siwicki is offline

Siwicki 2883

STELLA MARLEY HOPE WHITE
"Am I ready? I have no idea. Can you even be ready for such a thing?"

"Jemig, stel je voor..." Grinnik ik. "Ik denk dat ik dan echt dood was gegaan, hoor."
Ik druk een kus op zijn wang en haal mijn schouders op. "En het spijt me dat ik je zolang in de steek hebt gelaten en niks van me heb laten horen. Dat was gewoon het makkelijkst, weet je... Als ik je had gebeld had ik waarschijnlijk niks geheim kunnen houden."
Ik gris mijn telefoon weer tevoorschijn en scroll door mijn foto's. "Kijk, dit heb je gemist." Ik scroll in een sneltreinvaart door de foto's, die vooral gemaakt zijn door mijn moeder, heen. Ze gaan van de eerste maanden in mijn zwangerschap tot de laatste foto, gisteravond gemaakt, Mira met haar hoofd op een boek in slaap gevallen. Het is vreemd om mezelf zo te zien, het lijkt alsof ik naar een ander kijk. Ik had nooit gedacht dat dit me zou overkomen, en toch voelt het zo realistisch. Als je me twee jaar geleden had verteld dat ik op mijn zeventiende een kind zou hebben met een jongen die ik haat, zou ik je recht in je gezicht uitgelachen hebben en je hebben verteld dat je een debiel was.
Als ik vanuit mijn ooghoeken naar Mo kijk besef ik dat ik weer eens veel te veel met mezelf bezig ben. Ik ben een jaar weggeweest en nu ik er weer ben laat ik weer eens alles om mezelf draaien. Lekker bezig, Stel.
Ik glimlach en vergrendel mijn telefoon. "Dus, ome Mo...," ik grinnik. "Wat denk je? Krijg ik nog een dans van je, vanavond, op het feest? Heb ik dat verdiend, na een jaar afwezigheid? Of moet ik daarvoor eerst op mijn knieën, smeken?" Ik zet een pruillipje op, gepaard met mijn puppy-oogjes. "Ik zou het doen hoor..."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Index RPG Actieve Topics Zoek