MSV - Academy of Chemical Elements - Speeltopic - Speeltopics

In het jaar 2020 wordt er een rare ontdekking gedaan. Kinderen bleken bepaalde krachten te bezitten die niets te maken hebben met de natuur. Onderzoekers begonnen boeken te openen, maar niks bleek dat deze kinderen krachten hadden als: Water, aarde, vuur en Lucht.
Deze kinderen konden dingen manipuleren als metaal en waterstof.
Deze kinderen werden stuk voor stuk opgeleid, maar niet elk kind bleef een voordeel te zijn voor de maatschappij. Sommige namen hun kracht om de criminele kant op te gaan.

Uiteindelijk besloten ze om een school op te richten voor kinderen met Chemische krachten. Kinderen die leren om hun krachten voor een goed doel te gebruiken.
Deze school wordt Academy of Chemical Elements genoemd. De kinderen worden Chems genoemd op die school.

[ bericht aangepast op 17 feb 2015 - 15:38 ]

Vampire + Servant = Servamp

Ietwat ongemakkelijk haalt Felix een hand door zijn haar. Dat het meisje in de tweede zat verklaarde wel een hoop, hij hield zich immers niet zo bezig met mensen buiten zijn leerjaar. Hij besloot Eve een kans te geven, en nog ietwat terughoudend antwoordde hij.
"Ik ben Felix, ik zit nog in het eerste. Volgend jaar moet ik echter naar de tweede." Een grimas trok over zijn gezicht bij de gedachte aan het tweede jaar. Hij had er vreselijke verhalen over gehoord, en het leek hem dan ook niks. Nog meer leren, brrrr... Nee, het enige wat hij wilde was experimenteren met zijn krachten, ze uitbreiden. Beter worden dan iedereen met de kracht lood, de 'atoomkinderen' laten zien dat hij niet zo zwak was als ze dachten. Hij wilde de mensheid beschermen, maar hier boden ze daar amper ruimte voor... Hij liet de gedachte varen en richtte zich weer op zijn gesprekspartner, hopend dat hij niet té lang weggezonken was, hij wilde niet ongeïnteresseerd overkomen.

Stand up for what you believe in, even if that means standing alone- Andy Biersack

Eve glimlachte ietwat verlegen naar de jongen die zonet had gezegd dat hij Felix heette. Ze zag zijn helderblauwe ogen even wegkijken in zijn eigen gedachten maar al snel richtte hij zich weer op haar.
'Dit is mijn eerste jaar in de tweede, best raar. Je bent oppeens iemand anders...' Ze overdenkt even haar zin en wacht op een reactie van de jongen. Terwijl ze wacht op responsie denkt ze na over de voorgaande jaren hier. Ze was altijd al een beetje een buitenbeentje, dat om haat verlegen karakter maar vooral om haar kracht, kwik. De kracht die ze nog steeds niet goed in de hand kan houden.

'He is very brave and very wise, that's why he is known as the great prince of the forrest.' Bambi's Mother

De directrice tikte tegen haar glas om de leerlingen stil te krijgen. Het duurde nog eventjes voor het geroezemoes stilviel.
'Welkom iedereen!' ze ze glimlachend, 'Voor iedereen is dit het eerste jaar aan deze speciale school. Voor sommigen zal de aanpassing misschien welkom zijn, voor anderen zal het iets langer duren voor ze zich helemaal thuis voelen. Iedereen die hier aanwezig is, is hetzelfde als jullie. Leerkrachten, leerlingen, ik. We hebben allemaal een bijzondere kracht en zijn hier samen om die te leren beheersen.
Jullie lessen zullen niet allemaal even normaal zijn. Sommigen hebben jullie in het verleden al gekregen en anderen zijn nieuw, aangepast aan wie jullie zijn en wat je kracht is. De uurroosters zijn in de gangen buiten de eetzaal aan de muur te vinden. Jullie leerkrachten zullen ook nog een exemplaar uitdelen. Deze voormiddag zullen jullie nog vrijaf hebben om je in je kamers te installeren en je nieuwe medestudenten te leren kennen. Na de middag beginnen jullie lessen gewoon als normaal.'
Het lawaai nam weer even toe om af te nemen zodra de leerlingen merkten dat de directrice gestopt was met spreken.
'Er zijn twee leerjaren,' ging de vrouw verder. 'Het eerste jaar bestaat uit studenten van 10 tot 15 jaar en het tweede bestaat uit leerlingen van 16 tot 20 jaar. Op de lijsten zal je ook de namen van je medeleerlingen zien staan. Indien jullie vragen hebben, kunnen jullie die altijd aan leerkrachten stellen. Eet smakelijk en een fijne eerste dag!'
En na een korte voorstelling van alle leerkrachten was haar toespraak afgelopen. Enkele keukenhulpen brachten schalen vol eten naar de eetzalen. Studenten en leerkrachten begonnen te eten.

[ bericht aangepast op 9 feb 2015 - 20:17 ]

What would Emma do?

Yeey, het loopt weer. *O*
Ik ga vanavond bijlezen en schrijven. (:

Every villain is a hero in his own mind.

Ehm ik begrijp het niet meer. Sommigen schrijven namelijk dat dit het eerste leerjaar ooit is en anderen (zoals ik) hebben geschreven dat de oudere leerlingen al langer op school zitten. Ik vind de eerste optie prima, maar dan kloppen mijn stukjes tot dusver niet

Every villain is a hero in his own mind.

Oh, ik was onder de indruk dat het dit jaar voor het eerst was, omdat de jongeren begeleiding nodig hadden :') Misschien dat dat nog handige informatie is om te hebben.

What would Emma do?

'Ik slaap bij Arthur op de kamer,' antwoordde Alwyn. 'Hij is een laatstejaars.'
Alwyn kende hem verder niet. Het was een onopvallende jongen die nooit echt zijn aandacht had getrokken
Ze arriveerden bij de slaapkamer van Arthur en het viel Alwyn op dat het erg rustig was. Hij blikte even op zijn horloge en schrok toen.
'We moeten opschieten, volgens mij zijn de anderen al aan tafel gegaan!'

Ik zoek nog even een goede/beste vriend(in)) voor mijn personages, zodat ze een beetje aansluiting hebben. (:

Every villain is a hero in his own mind.

Angmar schreef:
Ik zoek nog even een goede/beste vriend(in)) voor mijn personages, zodat ze een beetje aansluiting hebben. (:

'He is very brave and very wise, that's why he is known as the great prince of the forrest.' Bambi's Mother

Ik ben nog een hoop aan het bijwerken en ik ga morgen in de les roosters maken.
Ik heb het redelijk druk.

Vampire + Servant = Servamp

Sitara schreef:
(...)

Evelina zoekt ook wat aansluiting... Als hebt bijgelezen weet je waar ze is

Every villain is a hero in his own mind.

Tomoe Hitsuki • 12 jaar

Tomoe knikte Alwyn toe en hij rende licht struikelend naar zijn eigen kamer om zijn spullen weg te leggen. Binnen een paar seconden had hij zijn tassen neergelegd en hij snelde weer terug naar Alwyn. 'Als jij klaar bent kunnen we gaan!' riep hij, nadat hij weer eens voor de kamerdeur van Alwyn en Arthur stond. Tomoe probeerde Arthur voor de geest te halen, maar hij kan zich niet herinner of zijn broer over hem had gesproken of niet. Hij besloot af te wachten tot hij Arthur zelf had ontmoet, als hij daar tenminste de kans voor kreeg. Helemaal klaar om te vertrekken, haastten de jongens zich naar de eetzaal.

I make you sad, because everyone keeps making you happy. You can't be truly happy, if you're "happy" all the time.

Een beetje angstig keek Felix naar de gigantische glimlach op het gezicht van... Hoe heette ze ook alweer? Hij groef in zijn geheugen en vaag doemde er wel een naam op. A...Amy? Nee, dat was het niet. Emmelie dan? Hij fronste, dat was het ook niet. Hij staarde het meisje aan tot er in een helder moment een naam voorbij schoot. Amelie! Natuurlijk! Hij perste een kleine glimlach op zijn gezicht en begroette het meisje. Het was nog best vreemd dat ze zomaar bij hem kwam zitten, ze praatten niet echt.
"Duuus... Kennen jullie elkaar?" vroeg hij, toch wel oprecht geïnteresseerd.


Vol goede moed liep Alexander door de gangen. Hij had zijn koffer net al in zijn kamer gezet, en nu was hij op zoek naar een van zijn vrienden. Of überhaupt gewoon een ander mens, aangezien hij nog niet veel mensen tegengekomen was. Ach, waarschijnlijk was hij -zoals altijd- ongelukkig genoeg net iedereen mis te lopen. Hij kwam langs een klok en besefte zich plots dat het al lang etenstijd was. Hij besloot de maaltijd maar gewoon te skippen, aangezien de directrice waarschijnlijk allang klaar was met haar speech en hij toch niet echt honger had. Hij nam de eerste afslag naar buiten om nog te genieten van de zon, en zag tot zijn verbazing een andere jongen in het gras zitten. Een flits van herkenning schoot door hem heen en Alex liep met een grote grijns op de jongen af.
"Hey Byron, vind je het erg als ik erbij kom zitten?"

@Daggers: Misschien dat je Chanella (die volgens mij nog door de gangen loopt) hier ook naartoe kan schrijven? )

[ bericht aangepast op 11 feb 2015 - 14:18 ]

Stand up for what you believe in, even if that means standing alone- Andy Biersack

Ze keek verbaast naar haar twee medestudenten. En begroette Amelie. Een beetje verbaast dat Amelie bij haar kwam zitten was ze wel. Tuurlijk ze kende haar en tuurlijk wisten ze ook dingen over elkaar, maar beste vriendinnen zou Eve het zelf niet noemen. Dat zou iets voor de toekomst kunnen zijn.
Evelina's ogen gelden even langs die van Felix toen hij zijn mond open deed om zijn vraag te stellen.
Even knikte Evelina waarna ze antwoord gaf. 'Ja, we kennen elkaar.' Ze keek even naar het meisje naast haar en voegde ee toen snel aan toe: 'een beetje.' Daarna glimlachte ze een beetje terughoudend en trok een wenkbrauw op.

[ bericht aangepast op 11 feb 2015 - 17:31 ]

'He is very brave and very wise, that's why he is known as the great prince of the forrest.' Bambi's Mother

'Nou, hoe was jullie vakantie?' stak Amelie direct van wal. Zo vaak had ze de gelegenheid niet gekregen om met Felix te praten, dus ze benutte de kans maar al te graag.

Every villain is a hero in his own mind.

Ik vind het ook prima! ^-^

I make you sad, because everyone keeps making you happy. You can't be truly happy, if you're "happy" all the time.