Bloody Reunion • One Direction • Topic 01 - Speeltopics

Reality's overrated.

Zayn Malik.

Ik hoorde Gabriëla praatte, lette niet echt op wat ze zei. Maar toen ze vroeg of wij ook weggingen sprong ik vrijwel meteen op. 'Ja, kom we gaan. Willen jullie misschien nog ergens wat praten. Ik heb nog geen zin om naar huis te gaan.' Het was deels waar, maar ik wou zien wat er van Gabriëla en Louis zou gebeuren. Het zou een schande zijn als ze nu al weer uit elkaar gingen, terwijl je kon zien dat de twee wel degelijk nog iets voor elkaar voelde. Ik keek ze hoopvol aan, trok een blik waardoor ze bijna niet konden weigeren. Ik keek op naar de politie agenten en vroeg mij af wat ze hier nog deden. Ik wisselde van mijn ene been op de andere en vroeg mij af waarom we überhaupt zo maar weg mochten. Was de moord opgelost? Was de politie klaar voor vandaag? Wisten ze genoeg? Ik mocht zweren dat er wat rare blikken door de ruimte heen gingen. Ik keek op om te zien dat echt iedereen was vertrokken. 'Oh, geweldig. We zijn de laatste, of niet soms. Alleen maar meer reden om deze plek te verlaten en nooit meer terug te komen. Onze klasgenoten deugen niet en dat is wel duidelijk.' Ik werd met de minuut chagrijniger van deze zaal.

[ bericht aangepast op 7 jan 2015 - 23:19 ]

Danmarks Dynamite.

[C_A_L_M_ -> Bain]

Bowties were never Cooler

Liam Payne.

Samen danste we voorzichtig door de kamer terwijl ik met de tekst mee neuriede. Op een gegeven moment hoorde ik iets zachts uit de mond van Rhozalynn komen en ik wist dat ze aan het zingen was. Ik had haar zang altijd al mooi gevonden, ze was een natuurtalent en ik kon er uren naar luisteren. Ed ging het laatste cpuplet in en zachtjes begon ik met haar mee te zingen. 'So baby now, take me into your loving arms. Kiss me under the light of a thousand stars, oh darling, place your head on my beating heart. I'm thinking out loud, that maybe we found love right where we are' Geheel onverwachts drukte ze een kus op mijn wang en verbouwereerd keek ik haar aan en een glimlach brak open op mijn gezicht. Ik had haar vertrouwen gewonnen, en daar was ik ontzettend blij mee. Ik durfde haar eigenlijk niet terug te zoenen, uit angst dat ik de betovering zou verbreken. 'Oh maybe we found love right where we are, and we found love right where we are' Ed stopte met zingen, maar ik kon het niet over m'n hart verkrijgen om te stoppen met dansen. De Ipod bleef even stil, maar daarna klonk er weer muziek en begon er een vrouwenstem te zingen. Ik herkende Adele. Zij was ook een goede artieste. Ik ging wat dichter naar Rhozalynn toe staan en mijn voeten draaiden de pasjes en ze deed met me mee. Ik had geen idee hoe het kwam, maar misschien was het wel gewoon omdat zij ermee gestart was, maar ik drukte heel voorzichtig een kus op haar wang. Ik rook haar geur, de geur die ik best gemist had. 'Ik vind het fijn om zo met je te dansen' fluisterde ik zachtjes.

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 10:07 ]

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Mijn hals was altijd al erg gevoelig geweest, voor alles. Ik haatte het dan ook als iemand er zomaar aan zat, want dan was de kans groot dat diegene per ongeluk in een reflex geslagen werd. Nu was het anders, dit was goed en vertrouwd. Een eerste kreun rolde over mijn lippen en ik klampte zo goed als het kon aan hem vast, het voelde te goed om er iets van te willen missen. Ik vloekte zacht en vlocht mijn vingers door zijn haren voor steun terwijl hij telkens net iets varieerde in zijn acties. Omdat mijn hersenen nog wel een beetje normaal konden werken kwam het in me op dat ik hem moest antwoordden. Ik kon iets bedenken wat voor ons beide voordelig was, maar dat liet ik een verrassing voor hem. Zacht ik hem of hij me vertrouwde, want mocht dat niet zo zijn pakte ik het anders aan, al was ik dan eigenlijk wel diep gekwetst. Ik glimlachte bij zijn woorden en bevrijdde mezelf van mijn shirt en broek voor ik een klein kusje op zijn lippen drukte. "Ik hou ook van jou," mompelde ik en legde mijn handen op zijn middel zodat ik hem ongestoord kon zoenen. Ik grijnsde licht in de kus toen ik voelde dat Niall zijn blouse losknoopte en begon mijn weg naar zijn nek te werken met mijn lippen. Ondertussen was ik met mijn vingers bezig bij zijn shirt, ik was bijna naakt en hij nog verre van, dat mocht best wat eerlijker. Het was te merken dat zijn ademen steeds meer oneven werd bij elk kusje dat ik zette, wat mijn zelfvertrouwen ook gelijk goed deed. Ik humde tegen zijn huid aan door de strelingen over mijn heupen, al ontglipte het me echt niet dat daardoor het laatste beetje aan kleding langzaam van mijn lijf verdween. Bij zijn woorden grijnsde ik breed en trok terug van zijn hals om mijn hoofd te schudden. "We hebben eindelijk even voor onszelf, waarom zou dat snel en gehaast moeten?" vroeg ik onschuldig en bracht mijn handen naar beneden om ook mijn boxer uit te kunnen trekken, die ik ergens in de kamer gooide. Nu was het aan Niall de beurt om wat aan kleding te verliezen. Ik trok zijn shirt omhoog in de verwachting dat hij gewoon mee zou werken en drukte hem voorzichtig met zijn rug op het matras zodat ik boven hem kon gaan hangen. Zacht kuste ik zijn hals weer en ging verder omlaag naar zijn borst, om zo geen enkel deel van zijn huid over te slaan met mijn lippen of tong. Ik bleef wel goed oppassen met hoe ik zat, want ik moest zijn knieën blijven ontwijken. Ergens miste ik het een beetje om uit het niets zo op mijn rug gedraaid te worden en tegen het matras gepind te zijn, hij kon het wel, maar handig was het niet. Het was dan ook altijd veel vragen, hoe ongemakkelijk ook, al was het belangrijk dat we zo open konden communiceren over wat we wilden en fijn vonden. Voor mij was dat de basis en de rest volgde vanzelf, ook al was er tot nu toe in mijn tijd met hem geen seconde geweest dat ik niet genoot.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Ondanks dat ik het vaak hoorde, voelde het elke keer toch weer als de eerste keer, als hij die vier kleine woordjes tegen me zei, en dat na meer dan een jaar. Je zou toch denken dat je eraan wende, maar dat was verre van waar voor mij. Ik kuste hem zacht, maar intens met emoties. Het was gewoon fijn om die weer te kunnen laten gaan, waarmee het ook makkelijk was om even alle andere emoties van de laatste tijd te vergeten. Onder de kus wist ik nog wel mijn bloes uit te doen, voor ik mijn handen weer over zijn heerlijke lichaam liet glijden, om ze uiteindelijk plaats te doen nemen op zijn heupen. Zijn verdere tedere aanrakingen, zorgden ervoor dat ik langzaam vrij gestoord werd van het genot wat hij me daardoor gaf, zeker omdat ik nog vast zat in mijn kleren. Dat was ook de reden dat ik hem vroeg om op te schieten. Zijn vraag deed me mijn ogen rollen, voor ik hem strak aankeek. Toen hij ook nog zijn laatste kledingstuk verwijderde, terwijl ik toch best wel een vervelende tegendruk van mijn rits begon te krijgen, wreef ik met mijn heupen zodra het kon tegen de zijnen, al was het maar in de hoop hem te doen opschieten en hem te laten zien dat hij niet de enige was die door dit alles een probleempje had gekregen daar beneden. Ja, het was fijn om het rustig aan te doen, maar dat kon ook zonder broek. Gelukkig trok hij al snel mijn shirt uit en liet me achterover drukken. Op goede dagen, als we allebei uitgerust en vrij waren, draaide ik hem wel eens om en pinde hem vast tegen het matras, maar dit was geen goede dag jammer genoeg. Zijn lippen die mijn huid beroerden deden me dit allemaal even vergeten. Dat hij dit deed was heerlijk, maar tegelijkertijd had hij van mij wel eerst even mijn broek in elk geval open kunnen maken, want nu werd die strakke broek met de metalen rits me wel erg ongemakkelijk. Ik gooide mijn hoofd naar achter en liet een zachte kreun over mijn lippen rollen. Het was gewoon te fijn om zijn liefdevolle handelingen over mijn lichaam te voelen. Mijn handen gleden naar zijn hoofd en mijn vingers vlochten zich door zijn lange krullen. Met een zachte hand probeerde ik hem toch wat meer naar beneden te dwingen, richting de plek die echt hard bevrijding nodig had. Ik had geen idee wat Harry nog van plan was, en de zenuwen maakte eigenlijk mijn probleem alleen maar erger, omdat ik wist dat wat er ook gebeurde, ik er enorm van zou genieten. Er was namelijk nog geen moment geweest dat ik niet met hem had genoten, ondanks alle pijn en verwarring op sommige tijden. Er liep nog een rilling over mijn rug en een kreun over mijn lippen toen hij zijn lippen net in op het holletje van mijn keel zette. Ik was dan niet zo extreem gevoelig in mijn nek, daar had ik andere plekken voor, maar dat ene plekje was toch wel de uitzondering op die regel. Het was misschien vreemd dat een van de zwakste plekken van mijn lichaam, bij mij juist het gevoeligst was. Ik had het hem nooit verteld, maar ik had niet het gevoel dat dit iets was voor in onze open en soms wat ongemakkelijke gesprekken over onze voorkeuren, want dit merkte hij zeker wel, alleen al door de hevige reactie van mijn lichaam op dit kleine tekentje van affectie van zijn kant.

Bowties were never Cooler

Rhozalynn "Rosa", "Rosa" of "Rossi" Catriona Marron Rossi.

Hij zong met haar mee en ze drukte een kus op zijn wang, iets wat hem nogal leek te verbazen, wat eigenlijk ook helemaal niet zo gek was. De muziek hield stil, maar ze stopten niet en niet veel later klonk er een vrouwenstem, ze had geen idee wie het was en had wel het idee dat ze de stem eerder had gehoord, ze was het gewoon vergeten. Zijn lichaam kwam dichterbij, maar ze duwde hem niet weg en ook toen zijn lippen nog voorzichtiger dan zij was geweest op haar wang werd gedrukt bleef ze gewoon door dansen, met hem. Op zijn woorden glimlachte ze heel lichtjes. "Ik vind het ook fijn om met jou te dansen. En ik vind het leuk je weer te zien, al kan ik je niet meer herinneren." Voorzichtig legde ze haar kin op zijn schouder, al maakte dit hun dansen niet beter of wat dan ook, het boeide haar niet en ze was moe en ze kon niet slapen en hij was er en nu ratelde ze in haar hoofd. Ze had het gevoel dat ze zo in slaap kon vallen, zo tegen hem aan, het was gek en het verontruste haar, maar toch kon ze haar hand niet van haar schouder halen of de kin dan, ze kon al net zo goed haar hand niet los trekken, zowel haar lichaam als hart konden he tniet zover krijgen

Reality's overrated.

Liam Payne.

Ze vond het fijn om met hem te dansen en ze vond het fijn dat hij er was. Dat zei ze min of meer en hij glimlachte voorzichtig. 'Ik glimlach nu' zei hij zachtjes. Hij hield haar stevig vast, maar hij ging zo voorzichtig met haar om, alsof ze van breekbaar porselein was. Dat was ze ook wel voor, voor hem dan. Ze legde haar kind op z'n schouder en hij tikte even voorzichtig met z'n hoofd tegen haar wang, als reactie terug en hij trok haar nog iets dichter tegen hem aan. 'Dit is trouwens Adele' Hij wist niet of Rhozalynn haar kende en eigenlijk had hij haar nooit over haar gehoord. Misschien luisterde ze wel niet naar, maar hij had gewoon de behoefte om dat tegen haar te zeggen. 'Skyfall, ken je die'? Heel langzaam bewogen ze verder, terwijl Adele door bleef zingen. 'Let the skyfall when it crumbles. We will stand tall or face it all together. Let the skyfall when it crumbles. We will stand tall or face it all together. At skyfal' Hij moest eerlijk bekennen dat hij wel voor altijd zo met haar kon dansen. 'Weet je' zei hij zacht, 'Vroeger, toen we nog samen waren, danste we veel. Gewoon random op straat, je vond het heerlijk' hij glimlachte toen hij daar even aan terug dacht. 'En dan wilde ik nooit mee doen, want dat vond ik gek, maar je haalde me iedere keer weer over' Hij grinnikte zacht. Hij had geen idee waarom hij dit zei, maar misschien hielp het wel haar geheugen weer terug te krijgen.

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Natuurlijk zou ik tijd gaan rekken, dat was mijn specialiteit. Ik vond het gewoon onzinnig om als we eindelijk de tijd hadden, we niet de kans namen om ten volste van elkaar te genieten. Al snel had ik ook mijn boxer uit en was volledig verlost van al mijn kleding, nu moest Niall nog. Ik piepte wat ongemakkelijk toe hij zijn heupen tegen de mijne schuurde, de ruwe stof van zijn broek tegen mijn gevoelige huid was alles behalve prettig. Daarom schoot ik toch wat op en trok zijn shirt uit voor ik hem op zijn rug drukte. Tegenwoordig was het bijna een gewoonte dat ik boven hem hing en ik nam het hem absoluut niet kwalijk, dat zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen, maar zo nu en dan kon ik het wel missen hoe ontzettend geliefd ik me voelde als ik een keer onder lag. Zacht kuste ik elk stukje van zijn huid waar ik gemakkelijk bij kon om ervoor te zorgen dat ik over kon brengen dat zoals hij zich nu voelde, ik me altijd zo voelde in zijn buurt. Ik grijnsde breed bij het horen van zijn kreun, wat me nog wat aanmoedigde om goed mijn best te blijven doen. Zijn vingers voelde ik kort daarna in mijn haar en hoe zijn handen me zacht omlaag dwongen. Op dat moment pas besefte ik dat hij zich net zo ongemakkelijk moest voelen met die broek aan als ik toen hij net tegen me aanschuurde. Ik prevelde een verontschuldiging tegen zijn huid en maakte in een recordtempo zijn broek los, met de tijd werd je daar wel snel in. Ik bewoog me naar achter om het stuk kleding uit te trekken, zo hoefde Niall het ook niet uit te schoppen en iets daarmee te belasten. Daarna kroop ik weer omhoog en drukte een kus in zijn nek, wat een veel heftiger effect had dan ik had gedacht. Ik trok even een wenkbrauw op voor ik grijnsde en mijn lippen weer op diezelfde plek drukte, om alvorens licht mijn tanden erin te zetten. Het was altijd leuk om nieuwe zwakke plekken te vinden die ik tegen hem kon gebruiken, ik wist er ondertussen wel een aantal, maar volgens mij nog lang niet allemaal. Het mooie was dat we hopelijk daar nog een hele lange tijd voor hadden om dat te ontdekken. In de tussentijd maakte ik ritmische rondjes met mijn heupen over die van hem in de hoop het effect te kunnen verdubbelen. "Wat wil je, hmm? Heb je liever dat ik je morgen nog manker laat lopen of dat ik wat meer moeite heb? Ik durf te wedden dat je dat laatste al een hele tijd weer wilt, of heb ik het fout? Dan mag je het ook zeggen hoor, dan draai ik het zo weer om," fluisterde ik zacht in zijn oor nadat ik terug trok, met mijn stem die ik een extra rauwe ondertoon had gegeven omdat ik wist dat ik hem daarmee kon laten sidderen. Als ik eenmaal mijn plekje had gevonden en mijn rol had ingenomen ging het me meestal prima af, al stond ik nooit helemaal stevig in die positie omdat we toch allebei redelijk dominant waren. Dat maakte het ook dat het nooit saai was, want dat zou nog erg zijn gezien we al niet zo vaak de tijd hadden om bij elkaar te zijn op deze manier.

Because I love him, do I need another reason?

Rhozalynn "Rosa", "Rosa" of "Rossi" Catriona Marron Rossi.

Ze glimlachte ook toen hij vertelde dat hij dat deed. Hij kwam alleen nog maar dichterbij toen ze haar kin op zijn schouder legde en vertelde haar wie de zangeres was. Ze dacht even na. "Ik denk dat ik haar wel ken? Maar het vergeten was?" ze twijfelde, ze was er bijna zeker van, dingen vergeten was voor haar iets groots, soms kwamen dingen nooit meer terug. Ze legde haar wang nu op zijn schouder, haar hoofd zo een beetje verstopt in het holletje van zijn nek, het voelde ...veilig? Ja, dat deed het zeker.
      Ze lachte zachtjes. "Dat geloof ik zeker." Ze zou willen dat ze terug kon naar die tijd, ze was blijkbaar zo vrolijk en levendig geweest, ze had gedanst op straat, ze had een vriend gehad en ze hadden het samen blijkbaar leuk gehad. Nu was ze was haar leven donker en depressief en soms probeerde ze er echt wat van te maken - ze had zich aangemeld voor het conservatorium, maar toen daar bekend werd dat ze blind was waren ze ineens een stuk minder enthousiast en kreeg ze gewoon nooit meer wat te horen - maar dan lukte het niet, dan was ze niet sterk genoegd en eindigde ze weer met het koude staal in haar hand en het bloed over haar huid.

Reality's overrated.

Niall Horan
Dit was precies wat ik nodig had, liefde, genot, en alleen nog seksuele frustratie om me druk over te maken. Ik rilde en kreunde onder Harry's zacht aanrakingen en heerlijke lippen. Ik kon het dan ook niet laten om ongeduldig mijn vingers door zijn haren te vlechten en met mijn heupen tegen de zijnen te schuren, in de hoop dat hij in elk geval mijn broek uit deed. Ik schudde wat zwakjes mijn hoofd, veel meer lukte me in deze staat echt niet meer. Hij hoefde zich echt niet te verontschuldigen omdat hij me liet wachten. Als mijn broek niet zo strak had gezeten, had ik het ook niet erg gevonden dat hij het verder zou rekken, maar natuurlijk had ik weer een strakke broek aan moeten trekken, omdat die netter zat dan mijn losse broeken. Ik slaakte een zucht van verlichting toen hij de knoop en rits open had. Gelukkig waren zijn vlugge vingers heel goed in het verwijderen van mijn broek. Toen die broek eenmaal op de grond lag, had ik eigenlijk geen tijd meer om iets anders te doen, want zodra zijn lippen mijn huid weer raakte, zat hij raak. Ik rilde en liet een schaamteloze kreun over mijn lippen rollen, met mijn hoofd iets naar achter en mijn ogen gesloten. Toen ik mijn ogen weer opende en zijn blik kort opving, wist ik dat hij doorhad dat hij een nieuwe zwakke plek van me had gevonden. Intussen was hij met zijn heupen tegen de mijne gaan schuren, waar alleen een heel dun lapje stof tussen zat. Zijn lippen erbij zorgden ervoor dat ik zonder pardon mijn heupen omhoog stootte en mijn hoofd in mijn nek gooide met een luide kreun. Het was niet normaal hoeveel genot zijn schijnbaar kleine acties met me deden. Ik greep zijn haren iets strakker vast en mijn ogen schoten open toen hij weer, nu met een hele sexy rauwe stem, begon te spreken. Mijn lichaam sidderde heftig door wat hij zei en zijn adem die tegen mijn oor sloeg. Ik liet mijn handen uit zijn krullen en naar zijn heupen glijden. Ik greep ze strak vast en keek hem recht aan, met rauwe passie in mijn ogen. "Ik wil ervoor zorgen dat je morgen niet meer lopen kan." gromde ik hees en duidelijk opgewonden. Beiden hadden we nooit echt een compleet dominante of onderdanige rol, gewoon omdat we beiden graag de leiding hadden, maar meestal kon ik die jammer genoeg niet nemen door die stomme knieën van mij. Een hand verplaatste ik van zijn heup naar zijn rug, zodat ik hem stevig tegen me aan kon drukken. "Zorgen dat je ouders morgen precies weten wat zich hier vannacht heeft afgespeeld." gromde ik zacht en nog heser dan net in zijn oor. Ik schuurde langzaam tegen zijn heupen, om hem hopelijk even gek te maken als dat ik was. Ik had altijd het gevoel gehad of hij minder gevoelig was voor woorden dan ik, maar natuurlijk kon ik het ook niet laten om mijn lippen op de gevoeligste plek van zijn nek te drukken en er zacht in te bijten. Zelfs al zou ik hem niet echt op zijn rug kon werken, hoopte ik toch de controle over te nemen. Thuis zou ik hem op een rustdag, waarop we beiden weer in een goede staat waren, mentaal en fysiek, hem op zijn rug werken en langzaam zo opwinden en daarna zo hard nemen, dat hij de week erna nog moeite had met lopen, maar het zou zeker nog wel twee a drie weken duren voor we überhaupt zo'n dag hadden.

Bowties were never Cooler

Liam Payne.

Hij hield haar dicht tegen zich aan en samen danste ze verder. Dat ze nog niet gestopt waren. was eigenlijk wel verbazingwekkend. Ze waren allebei moe, maar als ze wilden gaan slapen, kwam de slaap niet en bleven ze klaar wakker. 'Ik kan me niet meer herinneren eigenlijk of ik je ooit Adele heb laten luisteren. Maar ze heeft een mooie stem' zei ik zacht. Ze had haar hoofd in z'n holletje van z'n nek neer gevleid en het voelde ontzettend goed en veilig. Ze vertrouwde hem, tot zover had hij dat nu ook al wel geconcludeerd. 'Ik zou willen dat ik je alle plekken kon laten zien waar we ooit zijn geweest' fluisterde hij in haar oor, 'Maar ook al zou ik je mee nemen, je zou het niet zien' zei ik met spijt in m'n stem. Adele zong nog steeds zacht in z'n oor.' Where you go I go, what you see I see. I know I'll never be without the security. Are your loving arms keeping me from harm, put your hand in my hand and we'll stand' Voordat hij zichzelf al kon tegenhouden, drukte hij voorzichtig een kus op haar voorhoofd en toen kwam het besef wat hij had gedaan. 'Sorry' fluisterde hij zacht tegen haar en hij beet zacht op z'n lip. Misschien vond ze dat wel helemaal niet fijn dat hij haar zoende. Het was ook niet zijn bedoeling geweest.

'Darling, just hold on'

Rhozalynn Rossi.

"Het zou kunnen." Ze haalde haar schouders een beetje op en als het niet zo heerlijk warm en veilig had gevoeld zo met haar hoofd in het kuiltje van zijn hals had ze hem aangekeken, of een soort van, wat dan ook, in ieder geval, ze glimlachte in zijn nek en gaf een klein kneepje in zijn schouder, die gespierd voelde, het zachte stof van een blouse zat tussen hun huiden. Er werd een kus op haar voorhoofd gedrukt en ze schrok een heel klein beetje. Er ging een kleien rilling door haar lichaam en ze trok haar hoofd, toch nog wel rustig, terug. Hij had zich ondertussen verontschuldigd en ze knikte toch. "Maakt niet uit," zei ze zachtjes. "Het is oké." Ze dacht dat ze hem aankeek, nou ja, dat ze in de richting van zijn gezicht keek, ongeveer ergens waar zijn ogen moesten zitten. Hij was niet heel lang, niet klein, maar ook niet echt lang lang, niet heel veel groter dan zij was en zij was niet klein, maar al was ze eerder lang, ook dat was ze niet heel erg. Ze voelde een soort spanning, in haar lichaam, in zijn lichaam, tussen hen. Ze was er nog helemaal niet zo zeker van of deze wel positief was.

Reality's overrated.

Liam Payne.

Ze kneep zacht in zijn schouder en hij beet zacht op z'n lip. Gelukkig vond ze het niet erg dat hij haar voorhoofd had gezoend. Hij voelde de spanning in z'n lijf en hij wist niet waarom hij dat had. Hij voelde dat zij ook gespannen was. Er stond zeker iets te gebeuren, maar hij wist niet wat. Zachtjes zong hij met de tekst van Skyfall mee, terwijl hij met haar een rondje door de kamer heen danste. 'Let the skyfall when it crumbles. We will stand tall or face it all together. Let the skyfall when we crumbles. We will stand tall or face it all together, at skyfall' Hij schraapte z'n keel zachtjes, deze voelde droog aan. Misschien moest hij straks wat te drinken pakken. Het was al weer een tijdje geleden dat hij wat had gedronken. 'We dansen nog steeds' zei hij met een kleine glimlach. Er heerste een bepaalde spanning tussen hem en Rhozalynn en hij kon er niks aan doen en hij ging langzamer dansen tot hij helemaal stil stond. Ze probeerde hem aan te kijken en in een impulsieve daad liet Liam haar handen los en pakte voorzichtig haar hoofd vast met z'n beide handen. Wat er daarna gebeurde kon hij achteraf niet verklaren. Hij kwam dichterbij en zoende haar heel voorzichtig, vol op haar mond.

'Darling, just hold on'

Rhozalynn Rossi.

Haar eerste reactie toen ze los werd gelaten was verbazing, haar hoofd werd vastgepakt en ze dacht niks meer, ze had geen idee wat ze dan moest denken en ze deed maar alsof ze het niet doorhad, compleet oblivious, tot hij haar zoende. Zijn lippen waren op die van haar, zijn mond drukte vol, maar voorzichtig tegen haar mond. Ze verstijfde heel even, maar eigenlijk was haar reflex hem meteen weg te duwen, hard. Nadat ze dit gedaan had stommelde ze onhandig naar achteren. Haar handen staken voor haar uit en ze begon te trillen en hevig adem te halen, een paniekaanval, ze had ze wel vaker na het ongeluk, achteraf was ze weer heel normaal en had vaak niet eens een idee wat er gebeurd was. Ze zei niks, ze kon niks zeggen. Ze had een mesje nodig, nu. Nu, nu, nu. Maar het kon niet, niet nu, misschien zomenteen, misschien zo, misschien. Ze draaide zich om, liep tegen een muur aan en ging door naar de deur, die ze opentrok en ze ging moeizaam het hotel door. Blootvoets, zonder zonnebril, zonder jas, in een jurkje. Haar handen schoten over haar armen en ze schrok toen ze nergens haar ketting voelde, haar hand schoot naar haar hals en ook hier was hij niet. Ze was buiten. Haar ketting was kwijt en ze was alleen, dit was compleet hopeloos maar Rhozalynn was overstuur. Ze gleed met haar hand langs een muur en ergens hield ze halt, ze zakte door haar benen, ging zitten, rug tegen de bakstenen, knieën opgetrokken. Haar vingers gingen onder haar shirt en stropten de mauwen omhoog, haar nagels krasten over de littekens en korsten. Ze wist niet eens hoe dit precies kwam, dat ze hier zo van schrok.

[ bericht aangepast op 9 jan 2015 - 22:36 ]

Reality's overrated.

Liam Payne.

Het besef kwam met een als een klap in z'n gezicht toen hij zag wat hij deed. Alsof hij werd overreden door een sneltrein. Met een harde duw, duwde ze hem weg, waardoor hij achteruit wankelde en hij zich aan de muur moest vast pakken om niet te vallen. 'Rhoza' zei hij schor. Zij raakte in paniek, maar hij raakte ook in paniek. Hoe had hij zo stom kunnen zijn om haar te kussen. Wat een idioot was hij ook. 'Rhoza' zei hij nog een keer, maar ze luisterde niet. Hij wilde naar haar toelopen, maar ze liep juist van hem weg, richting de deur. Hij knipperde met z'n ogen en toen was ze verdwenen. Zonder schoenen, of zelfs een jas. 'Fuck' vloekte Liam hardop, 'Fuck, fuck, fuck'! Z'n vloeken echoden door de kamer heen, maar hij was de enige die het hoorde. Hij moest haar achterna en snel ook. Hij moest haar uitleggen dat hij het niet zo bedoeld had, oh shit Liam. Je hebt je flink in de nesten gewerkt. Hij griste haar jas mee en haar schoenen en rende de kamer uit. Hij moest haar vinden en alles uitleggen. Hij gromde in zichzelf. Hij kon het niet verklaren waarom hij dat had gedaan. Hij had haar gewoon gezoend en dat was het. Niks meer en niks anders. 'Rhoza'! riep hij door de donkere nacht toen hij buiten het hotel stond. 'Rhozalynn' Hij keek van links naar rechts en zag toen een eenzaam figuurtje tegen de muur aan zitten, een stukje verder van de ingang van het hotel vandaan. 'Rhoza' Hij liep snel naar het meisje toe en hij beet op z'n lip toen hij zag dat ze aan haar polsen zat. Dat was niet goed. 'Rhoza' Hij knielde voor haar neer en raakte voorzichtig haar schouder aan. 'Rhoza, ik ben het, Liam. Het spijt me echt'

'Darling, just hold on'