War time || The Marauders || Speeltopic: OO2. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 31 dec 2014 - 20:14 ]

Happy Birthday my Potter!

Don't be like the rest of them, darling

Lucius Malfoy - Slytherin || Not very happy | As a kid

Niet bepaalt blij dat hij op kerstavond moest nablijven liep Lucius door de trap af opweg naar de ingang van het kasteel, Narcissa, zijn strafwerkgenoot had hij niet kunnen vinden maar hij had haar ook een langere tijd niet gezien, alsof ze hem ontweek. Zijn vader Abraxas en zijn moeder waren weg voor de kerst dus hij zag vast op Hogwarts. Niet alleen het fiet dat het op kerstavond was en hij op school zat in de vakantie maakte dat zijn humeur niet op zijn best was, ook het feit dat het geven van het strafwerk totaal onterecht was en dat ze zak zelf niet eens strafwerk kreeg werkte er sterk aan mee. Hij was degene geweest die ermee begonnen had en zijn toverstaf als eerste getrokken gehad (of in iedergeval als eerste een spreuk uitgesproken had), en wanneer hij vervolgens 'perongeluk' in de ziekenzaal beland kregen natuurlijk hij en Narcissa ervan de schuld. Toen hij aankwam bij het einde van de trap draaide McGonagall haar hooft om naar Malfoy, hij durfde te wedden dat hij een klein glimlachje had gezien, net een seconde. Zijn blik bleef hangen op de twee emmers met schoonmaakspullen die naast haar stonden, het zorgde voor een blik van afschuw op zijn gezicht? Wat wilde ze dat hij ging doen? Was ze helemaal gwk geworden? Dat was het soort werk dat niet was bestemt voor een volbloedtovenaar, daar had je andere mensen voor. Dreuzels en huiselfen bijvoorbeeld maar niet een volbloedtovenaar. 'U verwacht dat ik schoonmaak?' de woorden kwamen vol afschuw uit zijn mond, 'Dat verwacht ik zeker meneer Malfoy' sprak McGonagall kalm terwijl ze naast hem toekeek hoe de congearge uiterst onhandig de trap af kwam strompelen met een ladder i zijn handen. Een ladder? Waar hadden ze die nou weer voor nodig? 'U en mevrouw Lestrange zullen de schilderijen schoonmaken' Hij deed zijn mond open om te reageren maar juist op dat moment kwam het blondharige meisje de trap af lopen.

[ Sorry voor de slechte post, hopelijk maakt het kerstkaartje hierboven het wat beter xd ]

[ bericht aangepast op 25 dec 2014 - 14:29 ]

Don't be like the rest of them, darling

WillNotLearn schreef:

Merry Christmas and an Happy New year from the Malfoy Manor

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Narcissa Black || Slytherin || Irritated || Hating Gryffindor, her life and everything else on this god damn plannet

Voor een laatste keer liet ik het kwastje over mijn nagel gaan om vervolgens het resultaat te bekijken. 'En nu maar hopen dat ze je geen rotklusje laten opknappen waarbij je nagels weer worden verpest,' mompelde June. Ik liet mijn blik over mijn enig overgebleven jaargenote gaan en merkte de meelevende uitdrukking op. Een afkeurend geluid verliet mijn lippen, terwijl ik de lak met een tik van mijn stok liet opdrogen. Het was ronduit belachelijk dat van iedereen in dit verdomde kasteel ik op kerstavond strafwerk had gekregen. Slechts omdat ik mijzelf verdedigde, ik nota bene voor de hele vrouwelijke mensheid op was gekomen. Daarnaast was het nog onrechtvaardiger dat ook Lucius die niet eens iets gedaan had, nog onschuldiger was dan ik, ook strafwerk had. Ik had de afgelopen dagen nog enkele pogingen gedaan om dat uit te leggen, maar het hoofd van Gryffindor bleek koppiger dan ik had verwacht. Met een zuur gezicht zei ik June gedag en ging redelijk aan de late kant op weg naar Minerva McGonagall. Toen ik haar in beeld kreeg vertrokken mijn lippen echter tot een beleefde glimlach, de tot mijn ergernis dreuzel schoonmaak spullen negerend. Ook de blonde jongen probeerde ik zoveel mogelijk te vermijden met mijn blik.
'Mevrouw, mag ik u er nogmaals op wijzen dat deze straf zeer onrechtvaardig is. U moet mij geloven als ik zeg dat mijn acties en die van Lucius slechts uit zelfverdediging waren,' sprak ik kalm met het laatste sprankeltje hoop dat ik in mij had. Dit verdween echter, toen de boze blik van de heks op mij neerdaalde.
'Mejuffrouw Black, u heeft een leerling in brand gestoken! Hij was niet eens in staat zich tegen u te verdedigen.' Ik snoof en de irritatie werd zichtbaar in mijn uitdrukking.
'Goh, hoe zou u reageren als u mishandeld werd. Bovendien verklaart dat niet wat hij hier doet,' ik gebaarde naar Lucius zonder mijn blik van professor McGonagall af te wenden. 'Hij heeft er niks mee te maken, noch iets misdaan.' Ik deed mijn best niet boos te klinken, maar ik kon mijn stem horen trillen. Waarom luisterde dat mens niet gewoon. Stomme bloedverrader die ze was.
'Uw pogingen om mijnheer Malfoy onder zijn strafwerk uit te laten komen zijn opmerkelijk, maar ik begin ze lichtelijk zat te worden. Ik stel voor dat u de spullen van meneer Filch overneemt en aan het werk gaat. Des te eerder bent u er vanaf. En geen magie!' zei ze waarschuwend. Ik snoof en keek de vrouw vernietigend aan.
'Alle respect die ik nog voor u had, is zojuist verdwenen.' Ik richtte mijn blik op de ladder. 'En als ik er een hernia aan overhoud zal u dit bezuren.' Mijn ogen gingen lichtelijk hulpeloos langs de spullen. Ik hoefde nooit iets te tillen. Dit ging mijn dood worden.

Happy Birthday my Potter!

Sirius Black || Gryffindor || Sexy Beast || Cutiewootie
Mijn vingers sluiten zich om de fles whisky die op het tafeltje naast me staat. Ik lig dwars over de stoel met mijn rug op de ene armleuning en mijn benen over de ander. Ik breng de fles naar mijn mond en laat het prikkende vocht door mijn keel glijden. Daarbij sluit ik mijn ogen en laat dan de fles weer op het tafeltje staan.
'Dit is echt een super gaaf lied,' zeg ik terwijl ik probeer overeind te komen. Ik rol van de stoel en spring overeind. Een meisje zit met een rode blos me aan te staren en zonder er bij na te denken grijp ik haar van haar stoel. De zes meiden die nog rond de tafel blijven beginnen te gillen en te klappen terwijl het meisje in mijn armen met een knalrood hoofd naar haar vriendinnen kijkt en dan flirterig haar hand om mijn nek legt. Het doet me niks. Maar mijn mond glijdt in een schuine grijns en ik dans met haar door de leerlingenkamer terwijl ik soms mijn haar elegant naar achter gooi met mijn hoofd of speels op mijn lip bijt. Als het nummer is afgelopen laat ik mezelf bij Remus, James, Peter en Charlotte vallen en grijp een boterbiertje.
'Vermaak je je?' Plaagt Charlotte en ik geef haar een por.
'Nah,' zeg ik schouderophalend en neem nog een paar slokken. 'Het is gezelliger met jullie. Al vraag ik me af waar Red is, want zo is Prongsie behoorlijk rustig en dat moeten we niet hebben.' Mijn knipoog is gericht op James. Ik geef Remus, die aan de andere kant dan Charlotte naast mij zit, mijn flesje aan en leun dan achterover tegen de leuning aan.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Lily Evans || Gryffindor || Prefect || Studying like a boss

Het was opvallend rustig in de bibliotheek. Waarschijnlijk had dat iets te maken met het feit dat een heleboel leerlingen naar huis waren deze kerstvakantie en bijna niemand zo gek was om op 24 December in een bibliotheek door te brengen met een grote stapel leerboeken voor zijn neus, zoals ik nu deed. Ik had het geluk dat Katherina met mij mee wilde, althans misschien heb ik haar ietwat onder druk gezet, maar wat extra oefening kon nooit kwaad en we hadden twee hele weken om lol te trappen en géén schoolwerk te doen. Dan was één avondje meteen na het eten naar de bieb geen echte doodzonde. Bovendien leidde het mij af van het feit dat ik niet thuis was bij mijn familie. Mijn ouders vonden het heel vervelend, even als ik, maar het was toch even beter zo. Tijdens de zomervakantie was de spanning tussen mij en Petunia zo groot geworden dat het bijna escaleerde. Thuis zijn zou alles alleen maar erger maken. Misschien was het in de zomer weer een beetje overgewaaid. Ik hoopte het, want het deed best pijn. Niet dat ik dat aan haar liet merken. Daar was ik veel te koppig en trots voor.
Met een zucht liet ik mijn blik nogmaals over mijn aantekeningen van gedaantewisseling gaan. Ik vertikte het om een lager cijfer voor haar Slijmbalexamens te halen dan Potter ook al was het zeker niet mijn beste vak. Opgeven deed ik niet en dus nam ik alles door en perfectioneerde ik al wat ik al wist van het vak. Het begon mij nu echter ronduit te irriteren dat dit bij lange na niet zo makkelijk ging als bij mijn favoriete vak bezweringen. Misschien moest ik maar even iets anders gaan doen, iets makkelijks zoals... Nee! Ik mocht niet opgeven. Vastberaden nam ik het perkament in mijn handen en bestudeerde alles wat ik had opgeschreven over verdwijnspreuken, door professor McGonagall benoemd tot één van de moeilijkste dingen die op het examen zouden komen, vervolgens richtte ik mijn blik gefrustreerd op het kleine glazen potje met een grote dikke spin erin. Ik had hem gevangen speciaal voor het oefenen. De wereld zou zonder het monster een veel mooiere plek zijn, maar helaas was het mij nog niet gelukt om hem te laten verdwijnen. Ik wilde net een nieuw boek over verdwijnspreuken openen, toen Kath haar mond opentrok.
'Lily, ik snap er niks van,' klonk het zeurderig door de bieb. Mijn blik ging even naar jonge bibliothecaris Pince. Niet de meest behulpzame en vriendelijke vrouw die op Hogwarts rondliep, maar in ieder geval hield ze de boeken heel en schoon en dat was naar mijn idee een zeer belangrijke taak. De vrouw leek gelukkig zo ver van ons verwijderd te zijn dat ze ons niet kon horen praten. Ik richtte mij dus weer op de brunette om zuchtend mijn hoofd te schudden. Mijn lippen hadden zich echter omgekruld tot een lach.
'Je concentratievermogen is werkelijk rampzalig Kath,' grinnikte ik. 'Hoewel je al langer stil ben geweest dan ik had verwacht. Hoelang zitten we hier al? Een krap uurtje?' vroeg ik en keek op mijn horloge. Oh, twee uur. Dat was langer dan ik had verwacht. 'Hmmm, volgens mij heb je je vorige record gebroken. We zitten hier al langer dan ik dacht,' sprak ik en gaf haar een schouderklopje om mij weer op het boek te richten. Ik had het net opengeslagen om de inhoudsopgave door te kijken op zoek naar een hoofdstuk dat mij kon helpen met mijn problemen, toen Kath opeens overeind schoot. Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek naar de onheilspellende grijns -althans voor mij was hij onheilspellend, je wist nooit was ze van plan was als ze zo keek- op haar gezicht.
'Lily, we moeten gaan. Vanavond is het feest en we moeten ons nog klaar maken, dat is zoveel belangrijker dan leren. Ga je mee?' Ze was spontaan opgewekt. Ik wilde protesteren en zeggen dat dat helemaal niet belangrijker was dan leren, maar haar grote ogen legden mij het zwijgen op nog voor ik haar tegen kon spreken. Ik hield op zich wel van feestjes zo af en toe, zolang het maar niet uit de hand liep en ik gewoon lekker kon dansen -de enige sport die ik wél leuk vond en daardoor tot mijn elfde had beoefend- en lol kon trappen. Echter bleek dat onmogelijk te zijn wanneer een zeker viertal bestaande uit Remus, Peter, Black en Potter zich ermee bemoeide. Er was dus een hele duidelijke "nee" in mijn hoofd verschenen, maar ergens wilde ik ook heel graag mijn boeken over die verdoemde verdwijnspreuken wegleggen en mij even nergens zorgen over hoeven maken. Ik kon best een boterbiertje gebruiken om te ontspannen. Bovendien kon ik niet zo goed tegen Kath haar bambi-ogen.
'Oké, je hebt mij overgehaald. Maar als ik na de vakantie nog steeds geen koningin der verdwijnspreuken ben, is het jouw schuld,' zei ik lachend en begon mijn boeken op te stapelen om ze snel terug te zetten op de planken waar ik ze vandaan had gehaald. Hierbij werd ik nauwlettend in de gaten gehouden door Pince, waardoor ik eigenlijk alleen maar liever uit de bibliotheek wilde. Snel pakte ik mijn tas en verliet met Kath de bieb. 'Is dat feest overigens niet allang al begonnen Black kennende?' vroeg ik na nog een blik op mijn horloge.

[ bericht aangepast op 26 dec 2014 - 17:41 ]

Happy Birthday my Potter!

[ bericht aangepast op 26 dec 2014 - 18:31 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[ bericht aangepast op 27 dec 2014 - 17:23 ]

Don't be like the rest of them, darling

James Potter | Gryffindor | Chaser

Mijn ogen volgen Sirius die op dit moment aan het dansen is met een meisje waarvan de naam mij al lang ontschoten is. Misschien wist ik het aan de begin van de avond nog, maar nu niet meer. Nadat dit vreselijke lied is afgelopen giet ik de laatste restjes van de inhoud van mijn beker een soort van in mijn mond. Dat soort van is voornamelijk omdat het nu over mijn wang loopt. Ik trek mijn trui over mijn hand heen en veeg het weg. Dan zit Sirius weer bij ons en ik staar hem met half dichtgeknepen ogen aan. Hoe is hij zo snel hier gekomen? Toen straks was hij nog aan de andere kant van de Common room. Ach, het zal wel.
'Vermaak je je?' zegt Charlotte tegen Sirius en hij port haar.
'Nah,' zegt hij en ik kijk hem aan. 'Het is gezelliger met jullie. Al vraag ik me af waar Red is, want zo is Prongsie behoorlijk rustig en dat moeten we niet hebben.' Hij knipoogt en ik grijns naar hem.
'Je hebt gelijk. Dat kind is soms zomaar opeens geheel foetsie. Ze komt wel naar ons geweldige feest, toch?' mompel ik terwijl ik even om mij heen kijk.
Dan kijk ik even naar Remus, die een boek heeft. What the fack? Het is een feest, geen leesclub. Daarom zucht ik en trek zijn boek uit zijn handen.
'Lezen doe je maar op een ander tijdstip, maar niet nu. Het is vakantie, remember? Ga dansen of zo, have fun! Maar ga niet lezen. Ik zit net te vertellen hoe geweldig ons feest is, ga jij saai een boek lezen. Pas op of ik geef je geen kerstcadeautje morgen!' Ik steek mijn tong uit en sta dan op.
'Ik ga eens wat nieuw drinken pakken. Iemand anders nog iets?.' Ik gooi Remus' boek richting Sirius en mompel iets in de richting van: 'Zie maar wat je er mee doet.'
Ik loop zonder op antwoord te wachten naar de tafel waar de drank op tentoongesteld hadden en pak daar een schotje. Die sla ik achterover en pak dan een glas whiskey. Man, waar blijft Evans?

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Lily Evans || Gryffindor || Prefect || Wants to dance al night long

Kath haalde haar schouders op. 'Vast wel, des te meer reden om op te schieten.' Na deze woorden greep ze mijn pols vast en werd ik rap door de gangen meegesleurd. Ik vroeg mij af of ze de protesterende geluidjes die mijn keel verlieten überhaupt wel hoorde. In ieder geval bleken ze vrij weinig zin te hebben en dus liep ik maar gewoon mee, hoewel ik het beter half rennen kon noemen. Gelukkig kreeg ik de kans om mij los te maken, toen Kath plots begon over Potter. Waarschijnlijk wist ze wel dat hij als een tegenargument door mijn gedachten was gegaan zojuist, toen ze smeekte of we konden stoppen met leren en naar het feest konden gaan. Haar woorden verbaasden mij ook niet. Typisch Kath. Ze wist dondersgoed dat ik het geen goed plan vond wanneer ze voor mij de regels overtrad, ook al deed ze het met liefde en waardeerde ik het ergens toch ook wel. Ik had er een hekel aan als mijn vrienden (dankzij mij) in de problemen kwamen.
'Ik kan hem prima zelf aan hoor en je weet dat ik niet wil dat je jezelf strafwerk bezorgt door mij te helpen, ook al waardeer ik je gedrevenheid om Potter het zwijgen op te leggen wanneer hij zijn arrogant grote kop niet kan houden. Bovendien, dan verpest je het enige leuke aan hem. Als het uitzicht ook nog slecht zou zijn, zou ik een confrontatie met hem waarschijnlijk al helemaal niet meer overleven,' zei ik haar met een knipoog en trok mij los uit haar greep, zodat ik even stil kon staan voor een raam dat mijn spiegelbeeld weerkaatste. Snel schopte ik mijn ballerina's uit, ontdeed mij van mijn dikke kerstachtige maillot en vest, zodat ik slechts een kort donkergroen jurkje aanhad dat mijn ogen beter deed uitkomen volgens mijn moeder. Ook haalde ik het elastiekje los dat mijn rode bos onheil omhoog hield en kamde mijn haren even met mijn vingers, totdat het weer vatsoenlijk zat. Uiteindelijk stapte ik weer in mijn ballerina's klaar om de waarschijnlijk snikhete -door feestende mensen- leerlingenkamer binnen te gaan.
'Het is daar waarschijnlijk hartstikke warm. Beetje overdreven om dan in winterkleding daar rond te gaan dansen, vind je ook niet?' verklaarde ik aan Kath en stouwde mijn spullen in mijn tas voor ik degene was die haar meesleurde. Het was hier immers nog niet bepaald warm dus liep ik liever flink door. Bij het portret van de dikke dame aangekomen, zeiden we het wachtwoord en ging ik snel naar binnen. Ik liet de hittewalm van alcohol even tot mij doordringen voor mijn ogen de feestende mensenmassa afging. Ik had gelijk gehad: het feest was al volop aan de gang en het was te warm voor alle kleren die ik eerst aan had gehad. Uiteindelijk ontwaarde ik Charlotte en kreunde.
'Van alle mensen moest ze bij hen gaan zitten?' klaagde ik tegen Kath. 'Hoewel alleen Potter echt vervelend is en ik die er op het moment niet bij zie zitten,' ging ik verder, terwijl ik nogmaals rond keek. 'Zullen we dan eerst maar eens wat te drinken scoren?'

Happy Birthday my Potter!

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Sirius Black | Gryffindor | Doggie | Ready to party all night

Ik kreun zacht als Remus zijn boek pakt. Waarom moest hij altijd leren en studeren? Hij weet toch alles al, hij kan zo al zijn puisten halen en doorgaan met een baan, want alle informatie die hij voor wat dan ook nodig zou hebben zit al in zijn hoofd denk ik. Maar nog steeds pakt hij bij elke gelegenheid een boek en verdiept zich er in. Dat irriteert me misschien wel een beetje, want het komt op mij over als een teken dat wij niet goed genoeg voor hem zijn of dat hij niet blij is als hij zonder zijn boek bij ons zit. James schijnt mijn irritatie te delen. Hij komt een stukje overeind en trekt het boek uit Remus' handen.
'Lezen doe je maar op een ander tijdstip, maar niet nu. Het is vakantie, remember? Ga dansen of zo, have fun! Maar ga niet lezen. Ik zit net te vertellen hoe geweldig ons feest is, ga jij saai een boek lezen. Pas op of ik geef je geen kerstcadeautje morgen!' Hij steekt zijn tong uit en staat op. Ik ben het wel met hem eens, hij krijgt niks als hij ons feest niet waardeert. 'Ik ga eens wat nieuw drinken pakken. Iemand anders nog iets?.' Ik krijg het boek in mijn handen gegooid waarbij James zegt dat ik er zelf maar iets mee moet doen. Ik zie hem tussen de mensenmassa verdwijnen. Speels gooi ik het boek in mijn twee handen over en bekijk het een beetje.
'Ga maar niet proberen met smekende blikken dat boek terug te krijgen, Maan.' zeg ik met strenge vinger naar hem wijzend. Ik grijp het biertje tegenover hem en neem een slok. 'Dat gaat toch niet werken. Ik laat me niet overhalen.' Even kijk ik in zijn ogen en ben bang dat ik nu al bezwijk en het boek terug zal geven, ook al doet hij nog niks, maar daarom kijk ik snel weg, het biertje meegrissend en ik leun weer achterover. 'Jij gaat ook een echt feest hebben.' zeg ik tegen Remus naast me. 'Zonder boeken, met ons, met drank en met dansen.' Ik kijk hem doordringend aan en duw demonstratief het flesje weer in zijn handen.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

James Potter | Gryffindor | Chaser
Zelfde gifs, I know. Ik ben lui

Als ik een paar slokken uit de beker neem en het goedje brandend door mijn keel glijdt, zie ik Lily en haar vriendin Kath eindelijk binnenkomen. Oké.. Kath mag mij en de rest niet, dus ik heb een goede tactiek nodig om Lily voor de rest van de avond te claimen.
Wat zien ze er leuk uit... Ik staar even naar Lily, maar draai me dan om en staar naar de muur. Op naar een perfecte techniek.
'Het sterkere spul komt straks wel, wat wil jij Lils? Hetzelfde?' Hoor ik achter me. Lils... Dat is de bijnaam van Lily. Ze staan achter me. Oké. Tijd voor wat gesprekstof. Vliegensvlug draai ik me om, maar ik had geen idee dat Lily al zo dichtbij stond. Daardoor knal ik tegen haar aan en gaat de drank over de rand. Het valt op de grond, maar gelukkig niet over ons heen. Dat zou pas een ramp zijn geweest. Onze kleren onder de drank. Haar mooie jurk verpest. ja, dat zou echt zonde geweest zijn. Gelukkig bestaat er iets zoals magie en dan is het binnen de kortste keren weer opgeruimd en schoon. Ik kijk haar aan.
'Die verdomde aantrekkingskracht ook!' zeg ik en ik grijns naar haar. Daar heb ik me perfect uit gered. 'Kan ik wat drinken voor je inschenken, Evans? Ik heb boterbier en wijn, maar ook sterkere dingen zoals whiskey en vodka. Als je niet wilt drinken heb ik pompoensap en water en anders zouden we altijd nog kunnen dansen?' Mijn hand schiet door mijn haar en ik staar haar aan. Dan schraap ik mijn keel en kijk naar de grond. Soms ben ik hier best goed in. Ik pak mijn stok uit de binnen kant van mijn blouse en met een zwaai in de drank die ik net omgooide weer weg en staat het glas bij de vuile vaat. Ik stop hem weer weg en leun dan tegen de muur in de hoop charmant te zijn.

[ bericht aangepast op 29 dec 2014 - 22:35 ]

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Lucius Malfoy - Slytherin
Een beleefde glimlach bevond zich op het gezicht van Narcissa Black op het moment dat ze de trap af kwam lope. 'Mevrouw, mag ik u er nogmaals op wijzen dat deze straf zeer onrechtvaardig is. U moet mij geloven als ik zeg dat mijn acties en die van Lucius slechts uit zelfverdediging waren,' ik keek naar Mcgonagall met misshien de kleine hoop dat we er zonder strafwerk vanaf kwamen. Haar gezicht verade echter al wat er zou komen. 'Mejuffrouw Black, u heeft een leerling in brand gestoken! Hij was niet eens in staat zich tegen u te verdedigen.' Narcissa's beleefde glimlach was veranderd in pure iritatie. 'Goh, hoe zou u reageren als u mishandeld werd. Bovendien verklaart dat niet wat hij hier doet, hij heeft er niks mee te maken, noch iets misdaan.' ik was enigsinds verbaasd dat ze er voor probeerde te zorgen dat ik geen strafwerk hoefde te doen. Na alles wat er gebeurd was met de jongen had ik amper een aantal woorden gewisseld en had ik het gevoel gehad dat ze me ontweek. De reactie van Mcgonagall had ik al verwacht, ik durfde te wedden dat ze haar eigen leerlingen van Gryffindor er mee weg had laten komen. Neem Potter en zijn vrienden als voorbeeld, die voerden elke week wel iets uit dat tegen de regels was en kwamen er de helft van de tijd mee weg. 'Uw pogingen om mijnheer Malfoy onder zijn strafwerk uit te laten komen zijn opmerkelijk, maar ik begin ze lichtelijk zat te worden. Ik stel voor dat u de spullen van meneer Filch overneemt en aan het werk gaat. Des te eerder bent u er vanaf. En geen magie!' Een zucht verlaat mijn mond, 'alle respect die ik nog voor u had, is zojuist verdwenen. En als ik er een hernia aan overhoud zal u dit bezuren.' Ik had al een tijdje mijn mond gehouden en pakte nu met tegenzin een emmer op 'Filtch zal om het uur bij jullie kijken tot hij vind dat jullie genoeg gedaan hebben' met die woorden draaide Mcgonagall zich om en liep weg, 'geweldig' mompelde ik sarcastisch. Ook Filtch zette de trap de muur en liep met een glimlach die me totaal niet aanstond weg. In de emmer bevonden zich een aantal spullen die ik nog nooit had gezien en waarvan ik geen idee had waar voor ze waren. Ik pakte een doekje uit de emmer en zette de emmer neer, oké. Hoe sneller ik hiermee klaar was hoe sneller ik iets anders kon gaan doen. Met het doekje wreef ik over het dichtbijzijnste schilderij, of dat deed ik in iedergeval tot de man in het schilderij in lachen uitbarse en nog net een 's-s-stop dat k-kieteld' uit kon brengen.

Don't be like the rest of them, darling