Lily Evans || Gryffindor || Prefect || Insulted || Always friends with Severus <3
Het was mij opgevallen dat door mijn woorden de grijns op Potter zijn gezicht eindelijk was verdwenen. Bij mijn eerste pauze was zijn blik zelfs chagrijnig te noemen en uiteindelijk straalde hij uit dat ik hem diep beledigd had. Dit was dus de grens. Zover kon ik niet gaan, dan was hij mij eindelijk zat. Dat was mij wel duidelijk, maar ik was zover gegaan. Dit keer was ík degene die geen rekening had gehouden met zijn gevoelens in plaats van dat hij mij vreselijk liet voelen door weer eens mijn beste vriend pijn te doen. Echter voelde ik mij wel degelijk schuldig in tegenstelling tot hem. Hij was opgestaan van het bed. Wetend dat ik nu fout zat, wachtte ik zijn reactie af, terwijl ik de onderkant van mijn lip stukbeet.
'Waarom doe jij altijd zo gemeen tegen mij?' Zijn stem was zacht. Ik moest heel veel moeite doen om te verstaan wat hij zei. Het had iets kwetsbaars, waardoor ik sterk de neiging kreeg om op te staan en nogmaals mijn verontschuldigingen aan te bieden, maar zijn verdere woorden herinnerde mij er weer aan met wie ik te maken had. 'Tegen jou doe ik altijd aardig en Secretus heb ik al een tijd niet gezien. Je mag dan wel gewoon aardig zijn tegen Sirius, Remus en Peter, maar tegen mij schreeuw je meestal. Of je gooit cakejes tegen mijn hoofd.' Alle schuldgevoel verdween opslag en ongemerkt balde ik mijn handen tot vuisten. Weer die naam, alsof het maar gewoon was dat hij dat zei. Alsof het heel normaal was dat hij Severus zo noemde. En hoe bedoelde hij aardig? Het enige wat hij altijd deed was mij mee uitvragen of hij pestte Severus. Ik had nooit het gevoel gehad dat hij aardig was. Alleen dat hij mijn dagen verpeste, de momenten dat ik mij rustig en veilig voelde. Hij verstoorde alleen maar alles. Hoe kwam hij er überhaupt bij dat dat de definitie was van aardig doen tegen mij?
'Maar is goed. Dan ga je niet met mij uit. Je vindt maar iemand anders die jou leuk vindt,' zei hij nu waarna hij tegen een bed schopte. Dit keer was ik degene die beledigd naar hem keek. "Je vindt maar iemand anders die jou leuk vindt". Wat insinueerde hij daarmee? Dat ik een hopeloos geval was dat niemand kon krijgen behalve hem? Dat was gewoonweg teveel. Ik was klaar hier. Ik was klaar met hem. Ik hoefde hem de komende vijf jaar even niet meer te zien. 'Wil je nu weg gaan?' vroeg hij, terwijl ik opstond om mijn spullen te pakken. Ja ik wilde weggaan. Ik wilde hier geen seconde langer blijven. Anders zou ik hem waarschijnlijk daadwerkelijk iets aan doen. Het was nu niet slechts verdedigend jegens mijn beste vriend, nee, het was persoonlijk geworden.
'Graag,' zei ik dus. 'En dat zal ik zeker doen, iemand anders vinden die mij leuk vindt voor als je daar soms twijfels overhad. Weet je Potter, je moet de definities van “aardig doen” en “iemands leven vergallen” niet door elkaar halen. Ik weet niet of je het door hebt, maar iedere keer dat je Severus pijn doet, iedere keer dat je hem Secretus noemt of op een andere manier beledigd, doe je mij pijn, beledig je mij. Dus nee, je doet niet aardig tegen mij. Alleen dat schijn je zelf niet door te hebben en daarom schreeuw ik tegen je en doe ik meestal ook niet aardig tegen jou. Dat ik mij net serieus even schuldig voelde over wat ik had gezegd! Maar dit bewijst maar weer dat ik dat niet moet doen. Jullie zoeken maar iemand anders om jullie wonden te helen, want ik doe het niet meer.' Ik opende met de stapel spullen in mijn handen de deur en negeerde de drukte in de leerlingenkamer. 'Oh en mensen met vragen zijn niet mijn probleem. Je zoekt het er maar mee uit,' voegde ik er nog aan toe, voor ik de deur met een harde klap achter mij dicht liet vallen, naar de meisjesslaapzaal liep en daar de spullen dumpte. Ik twijfelde geen seconde over waar ik heen wilde: naar buiten, zo ver mogelijk weg van Potter.
Met mijn mantel onder mijn armen en mijn toverstok in mijn hand liep ik door de leerlingenkamer. Mijn blik stond op onweer, waardoor iedereen die nog in de weg stond zo verstandig was snel aan de kant te stappen. Ik was bereid iedereen te vervloeken die mij nu mogelijk nog meer irriteerde.
'Lily gaat h-' hoorde ik Mary nog, maar ik was al door het gat gekropen en op weg naar buiten. Mijn ademhaling was gejaagd en ik voelde mij vreselijk: kwaad en gekwetst tegelijk. In het begin had mijn woede nog de overhand gehad, maar naarmate ik langer liep en mijn borstkast steeds rustiger op en neer ging, begon ik mij steeds afschuwelijker te voelen. "Je vindt maar iemand anders die jou leuk vindt", dreunde door mijn hoofd. Ik maakte mij normaal vooral zorgen om het feit dat ik nergens meer echt thuishoorde met mijn freak probleem in de dreuzelwereld en mijn dreuzeltelg probleem in de tovenaarswereld, maar nu begon ik ook bang te worden dat ik nooit iemand zou vinden die van mij zou houden zoals mijn vader van mijn moeder hield. Iemand waar ik op mijn beurt ook op die manier van kon houden. Absurde problemen voor een kind van vijftien, maar toch... Ergens had Potter een punt.
'Lily?' Ik schrok op, toen ik een maar al te bekende stem hoorde. Bijna had ik het onopgemerkt uit het kasteel gered, maar natuurlijk was daar Severus om die plannen te verstoren. Bij het zien van mijn gezicht, overbrugde hij bezorgd de afstand en ging voor mij staan. Echter vroeg hij verstandig genoeg nog niet naar wat er was.
'Was je op weg naar buiten? Zal ik meegaan?' vroeg hij. Ik knikte tweemaal, waarna ik in stilte mijn weg vervolgde, dit keer met Severus naast mij. Buiten gingen we zitten in het vochtige gras tegen een steen aan. Zonder dat ik erom hoefde te vragen legde hij zijn arm troostend om mij heen, waarna ik mijn hoofd op zijn schouder legde.
'Het was Potter weer,' begon ik uit mijzelf, waarop Severus zachtjes gromde. 'Hij had het over dat wanneer ik niet met hem uitging, ik mij mijn hele leven af zou vragen hoe het zou zijn of zo. Dus ik legde hem zeer uitgebreid uit dat ik niet eens wilde weten hoe dat zou zijn. Wat ik zei was wel een klein beetje overdreven en best gemeen...' Ik dacht even terug aan wat ik gezegd had. Severus haalde zijn schouders op en gaf daarmee aan dat het hem vrij weinig uitmaakte of ik gemeen was geweest tegen Potter. Logisch, hij zag hem het liefs van school gestuurd worden.
'Alsof hij zo'n engeltje is. Lily, daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen. Hij heeft het er zelf naar gemaakt,' zei hij er nog bij, waarop ik toch wel knikte. Severus had gelijk en daarom had ik dat ook duidelijk tegen Potter gezegd.
'Ja, dat zei ik ook al tegen hem. Althans, ik geloof dat ik dat gezegd heb... In ieder geval dat is ook niet echt waarmee ik zit. Hoewel, misschien een beetje. Ik houd er niet zo van om gemeen te zijn of mensen pijn te doen en zo. Ik bedoel, het blijven mensen en mensen hebben altijd wel iets goeds in zich, toch?' Weer haalde Severus zijn schouders op. Hierover verschilden onze meningen. 'Waar ik mee zit,' ging ik dus verder, 'is wat hij daarna zei. Het is eigenlijk zo belachelijk, maar toch...' Ik twijfelde of het niet veel te belachelijk zou klinken. Straks zou Severus mij uitlachen of zo. Dat zou ik in ieder geval doen als hij zich zorgen maakte om zoiets onbenullig. Echter keek hij mij zo verwachtingsvol aan, dat ik het toch maar zei. '"Je vindt maar iemand anders die jou leuk vindt", dat was wat hij zei. Alsof mij dat toch nooit zou lukken of zo.' Severus keek mij onbegrijpend aan, waardoor ik ietwat gefrustreerd raakte. Begreep hij het dan niet? 'Straks blijf ik voor altijd het persoon dat nergens thuis hoort. Freak bij de dreuzels en dreuzeltelg bij de tovenaars en niemand die van mij houd,' riep ik dus uit, waarop hij mij ongelooflijk stom aankeek en probeerde iets te zeggen, wat hopeloos faalde. 'Wat kijk je nou, het is toch zo? Ik hoor nergens thuis. Mijn zus heeft elke dreuzel in de wijde omtrek ervan overtuigd dat ik een freak ben. Never nooit dat iemand van hen mij dus ooit leuk gaat vinden en het maakt duidelijk wel uit dat mijn ouders dreuzels zijn.' Ik maakte mij los van zijn arm en draaide hem de rug toe. 'Jij zei dat het niet uitmaakte, maar je vindt duidelijk iets anders. Je hele afdeling vindt dat het uitmaakt,' verweet ik hem. Severus was echter niet van plan om mijn woorden te accepteren en trok mij weer tegen zich aan.
'Lily, dat is belachelijk. Je bent een geweldige heks. Niemand is zo goed in bezweringen als jij en in alle andere vakken ben je ook geweldig. Dat laat toch al zien dat het niks uitmaakt? En wat mijn vrienden denken, wat mijn afdeling over jou denkt, zegt niks over wat ik denk. Je hoort hier wel thuis, je bent bijzonder en dat weet jij ook wel. Je zus gedraagt zich zo belachelijk, omdat ze jaloers is. Eigenlijk hoor je dus in beide werelden thuis. En Potter is gewoon een achterlijke zak. Je bent lief, getalenteerd, mooi en behulpzaam. Jij kan iedereen krijgen die je wil. Dat weet hij ook wel. Hij is gewoon boos dat je hem afwijst. Mensen zeggen dan stomme dingen,’ zei hij mij, waarop ik toch wel moest glimlachen en mijn gezicht weer naar hem draaide.
‘Ja oké, dat is ook wel weer waar,’ gaf ik toe. Ik ademde even diep in en uit, waarna ik besloot dat ik mij niet zo down moest voelen. Misschien waren er dan wat problemen, maar Severus was nog steeds Severus. Ik zag hem niet vaak, maar de momenten dat hij weer tevoorschijn kwam achter het “dooddoenersmasker” vandaan, zoals nu lieten mij weten dat mijn beste vriend er nog steeds was. Ik knuffelde hem even dankbaar en liet mij toen volledig in het gras zakken. Severus volgde mijn voorbeeld door naast mij te gaan liggen.
‘Ik ben blij dat je mijn beste vriend bent,’ zei ik daarom.
‘En ik ben blij dat jij mijn beste vriendin bent,’ zei Severus terug en ik kon de lach die op zijn gezicht stond terug horen in zijn stem. Het gevoel van een veilig thuis, dat had ik elke keer als we zo naast elkaar in het gras lagen. Thuis en hier op Hogwarts.
‘Ik vind dat wat er ook gebeurd, hoelang we elkaar ook niet zien en hoe verschillend onze keuzes soms ook zijn, we altijd beste vrienden blijven,’ zei ik vastberaden, terwijl ik naar de donkere lucht boven ons staarde.
‘Altijd?’
‘Altijd.’
(Ik ship Snily niet als stelletje, maar wel als beste vrienden ^^)
[ bericht aangepast op 7 nov 2014 - 15:05 ]
Happy Birthday my Potter!
)
