MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 14 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 23:42 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ieuw!

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Michele knikte. 'Ja hoor, ik ben benieuwd.'

Every villain is a hero in his own mind.

Russel kon zijn trots niet verbergen toen hij de deur van hun nieuwe huisje opende. Hij keek naar Meller en ook naar Michelle, om hun reactie te peilen. Meller was echter direct verdwenen: iedere deur werd geopend, ieder kastje bekeken, alles werd aangeraakt.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Jij kunt er toch niets aan doen dat je je zo voelt? Het negeren lijkt me veel slechter voor jou en Maerle.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

De woning was kleiner dan dat van haar, maar zag er goed leefbaar uit.
'Mooi hoor,' glimlachte ze. 'Jullie zullen het hier wel naar je zin hebben!'

Every villain is a hero in his own mind.

Ze zei even niks, maar haar gedachten werken als een razende. Plotseling ging ze staan en ijsbeerde ze heen en weer. 'Ik kan gewoon niet geloven wat hij heeft gedaan! Hij heeft op mijn kinderen gepast, hij heeft me náákt gezien, hij heeft mijn herinneringen aan Baiel helemaal de vernieling in geholpen...' Ze gleed wanhopig met een hand door haar haren. 'En nu moet ik maar gewoon accepteren dat hij er mee weg komt.'

-

Russel straalde van trots. 'Het is kleiner dan het vorige huis,' zei hij tegen Michelle, 'maar het is veel betaalbaarder en daardoor kan ik één van mijn baantjes opzeggen. Dan heb ik meer tijd met Meller of met vrienden, en zo.' Toen hij dat laatste zei, besefte hij met een schok dat hij zoveel had gewerkt, dat hij de wezens die hij misschien tot zijn vriendenkring had kunnen laten tellen, allemaal uit het oog verloren was.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Misschien kunnen we er achter komen wie hij is,' zei Rodey zacht en hij drukte haar weer terug op het bed, zodat ze weer rustig kon worden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hoe? Hij kan iederéén zijn!' Ze slaakte een zucht. 'Ik wil niet iemand zijn die iedereen wantrouwt.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Hij kan mij niet zijn,' mompelde Rodey voorzichtig. 'En ik weet zeker dat Cordelia, Kato en alle anderen ook nog steeds dezelfde zijn.'
Dat kon hij nooit zeker weten, maar hij was ervan overtuigd dat Kato of Cordelia het wel aan de ander gemerkt zou hebben als die was vervangen door een aliën.

[ bericht aangepast op 8 aug 2014 - 23:21 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ja. Ja...' Ze keek hem recht aan. Zijn ogen fonkelden zoals alleen de zijne konden en de lieve blik in zijn ogen kon niemand nabootsen. Waarom had ze dat bij Baiel - of eigenlijk, de aliën - nooit gezien? Zijn gedrag was anders geweest, maar waarom had ze het nooit aan de blik in zijn ogen kunnen herkennen?
Ze wist niet meer wat ze nog had willen zeggen en wendde snel haar ogen af, terwijl haar hersens op toersnelheid draaiden. Wat had ze eruit willen gooien? Ze wist het werkelijk niet meer. 'Ik bedoel,' stamelde ze dus maar, 'dat ik bang ben voor eh - voor dat er -' Ze sloot even haar ogen. 'Ik bedoel,' zei ze toen ze zichzelf gekalmeerd had, 'dat hij zich maanden als mijn man heeft voorgedaan en dat ik hem geloofde. Voor hetzelfde geld doet hij zich wél voor als Cordelia. Of weet ik veel wie. Waarom wilde hij zich überhaupt graag als mijn man voordoen? Dat slaat nergens op!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Leuk hoor.' Michelle keek even om zich heen. Ze begreep het wel als ze hier even met zijn tweeën doorheen wilden dwalen en ze wilde hen niet tot last zijn. 'Ik moest maar weer eens gaan...'

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik loop wel even mee,' zei Russel vlug. 'Is dat goed, Meller?'
'Ja, geen probleem, ik kan hier nog wel langer rondlopen, ik vermaak me wel hier!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik weet het niet,' zei Rodey zacht, zodat hij Zipp niet zou wekken. Ik weet het echt niet.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ze bleef even stil. 'Ik denk dat ik zo maar weer naar huis moet,' zei ze.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Oh blijf ook lekker hier, joh!' zei Michelle snel. 'Dit momentje moeten jullie samen vieren! Ik red me prima, hoor!'

Every villain is a hero in his own mind.