MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 14 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 23:42 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kato grinnikte.
'Dat lieg je.'

~ ~

Rodey had zich net op zijn bed laten vallen toen er opnieuw op de deur werd geklopt. Hij wist niet of hij vermoeid wsas of dat hij gewoon geen zin had in bezoek, maar hij kwam toch overeind.
Toen het Venomis was - hij had onbewust ook niemand anders verwacht - was hij echter een stuk opgeluchter en trok haar zachtjes aan haar pols mee naar binnen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Oké, ik moest me bedwingen mijn handen thuis te houden,' verbeterde Cordelia zichzelf. Ze lachte haar witte tanden bloot en gaf een paar kleine kusjes, onder zijn oor en in zijn hals. Ze wilde zeggen hoe vreselijk sexy ze hem vond, maar slikte haar woorden in. Iets hield haar tegen.
'Zal ik zo ontbijt op bed voor je maken?' vroeg ze, terwijl haar lippen zijn hals en gezicht nog steeds beroerden.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij schudde zijn hoofd en kwam overeind.
'Dadelijk wordt Liae wakker en dan wil Nykin ook eten... '
Hij glimlachte, omdat hij het niet als een afwijzing wilde laten klinken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Zullen we dan maar aan tafel gaan ontbijten?' stelde Cordelia voor. 'Gezellig met z'n viertjes.' Ze hief haar hoofd op toen ze een geluid dacht te horen.
'Laten we Liae samen uit bed halen, kom.' Ze trok Kato uit bed. Liae was al wakker en wreef in haar oogjes.
'Wat wordt ze snel groot hè,' zei ze terwijl ze zich samen met Kato over de wieg boog. Ze glimlachte even naar Kato. Hij tilde haar op uit de wieg en Cordelia leunde naar voren om aan haar haartjes te ruiken.
'Hmm. Onze kleine prinses.' Ze keek weer op naar Kato en kuste zijn wang. 'Vroeger in je oude kamer op het Instituut heb ik hier zo vaak over gefantaseerd,' vertrouwde ze hem toe.

[ bericht aangepast op 18 aug 2014 - 19:53 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Venomis liet zich meetrekken. De adrenaline stroomde nog steeds door haar aders. Ze had het gemist en dat besefte ze nu meer dan ooit. Het voelde alsof ze eindelijk weer leefde en niet enkel toeleefde naar een moment dat ver in het verschiet lag. De glinstering in haar ogen ontging Rodey vast niet, maar daar maalde ze niet om. Hij wist alles van haar. Het zou hem niets doen als hem ter ore kwam dat er weer een raadslid was vermoord. Hij wist ook wel dat hier niet voor de lol woonde.

Every villain is a hero in his own mind.

Kato knikte. Op dat moment leek hun toekomst nog zo ver weg. Toen dacht hij dat het slechts ene gekke droom was waar ze beiden in geloofden, maar hij was blij dat hij dat had gedaan. Het was een gekke droom, maar een geweldige waarheid, al leek die de laatste tijd zo onbereikbaar.
Hij streek door Liae's haren. Hij kuste haar kruin en keek toen toe hoe Cordelia haar aanlegde om haar te voeden.
Hij had gedacht dat het niet mogelijk was. Hij verwachtte het, hopend voor eeuwig jong te blijven en zich niet met zo'n onbekende toekomst bezig te hoeven houden. Vaderschap... Dat leek iets voor iemand die al duizend levens had doorstaan, pas dan kon je er werkelijk hoed in zijn.
Het kwam echter eerder dan gepland, al was het zo gewenst. Kato was blij met zijn kinderen. Elke dag en hij besefte dat hij niet meer de onbezonnen jongen van toen was en dat hij had geprobeerd te berusten in hetgeen hij had meegemaakt. Of het hem echt gelukt was... Hij betwijfelde het. Zijn verlangen naar een leven waarin hij helemaal geen moeilijkheden hoefde te accepteren, omdat ze er dan simpelweg niet zouden zijn, kwam steeds vaker bovendrijven. Kato was bang dat het verweven zat in wie hij was, omdat dat zou betekenen dat hij op den duur nooit meer volledig van alle lief en leed in zijn leven kon genieten. Alles zou hem herinneren aan wat hij niet had en wat hem deed lijden. Uiteindelijk deed het leven hem dat aan.hij wilde dat niet. Niet voor zichzelf en niet voor zijn gezin. Hij wilde er voor hen zijn, sterk zijn en hen leiden. Hij moest hun gids zijn en hen behoeden voor de obstakels die ze ongetwijfeld zouden tegenkomen.
Zodra Lise haar moeder weer had losgelaten en Cordelia zich weer had aangekleed, nam hij het kleine meisje in zijn armen en zei tegen zichzelf dat hij ervoor zou zorgen dat al haar dromen uit zouden komen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

<3


Cordelia haalde Nykin even later ook uit bed en ging met hem op de bank zitten, naast Kato en Liae. Cordelia koesterde momenten als deze, waar ze echt samen als een gezin dicht bij elkaar waren. Cordelia streek met haar hand door Nykins warrige haren en glimlachte toen Kato hem aan het lachen maakte.
'Je bent een geweldige vader,' zei ze een beetje abrupt. Haar mondhoeken krulden weer omhoog, omdat ze het meende en hem dat wilde laten weten. Ze kuste Kato's slaap en keek van hem naar de kinderen. Ja, wat had ze hier vaak over gefantaseerd op het Instituut. Een fijn leven samen met Kato. Een gezin. Ze had gekregen waar ze altijd van droomde. Misschien nog wel meer dan dat. Ze vertrouwde Kato dat zachtjes toe en sloot haar vingers om Nykins hand. Ze was wel een enorme bofkont.

[ bericht aangepast op 22 aug 2014 - 15:51 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Rodey merkte een soort onrust op in haar. Opwinding, zo leek het. Hij had haar tegen zich aan gedrukt, maar merkte het na enkele seconden nog steeds.
'Is er iets?' vroeg hij, half grijnzend en half serieus.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Een glimlach speelde om haar lippen. 'Dat zul je snel genoeg merken.

Every villain is a hero in his own mind.

Kato kwam overeind toen er plotseling op de deur geklopt werd. Hij had geen idee wie dat zou kunnen zijn op deze vroege ochtend en was verbaasd een bode te zien. Hij overhandigde hem een rol, die met een stuk touw was vastgeknoopt.

'Eh, bedankt,' antwoordde Kato en hij rolde het stuk papier uit op tafel. Nykin graaide er enthousiast naar en Kato gaf hem het touwtje, zodat hij daarmee kon spelen.
Zijn ogen gleden over de regels en zijn knokkels werden witter terwijl hij zijn hand steviger om de rand van de tafel klemde.
'Er is weer iemand vermoord,' mompelde hij en hij keek bezorgd naar Cordelia.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis hoorde aan het rumoer dat hij was gevonden. Ze zou graag de uitdrukking op ieders gezicht zien, maar in plaats daarvan richtte ze zich weer tot Rodey. 'Heb je nog plannen voor vandaag?'

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey schudde zijn hoofd.
'Nee, maar er schijnt een hoop interessants aan de gang te zijn. Je wilt vast kijken.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat?' Cordelia's ogen werden groot van schrik. 'Wie dan? Staat dat in die brief? Van wie is die, wat staat erin?' vroeg ze in één adem. Wat vreselijk dat er weer iemand was gedood. Dit dorp was blijkbaar alles behalve veilig. Twee moorden in zo'n korte tijd was heel zorgwekkend.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato schudde zijn hoofd. Het leek hem beter als ze niet teveel wist.
'Ik wil dat je vandaag thuis blijft,' zei hij, 'in ieder geval tot ik terug ben, ik moet nu gaan.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Waar ga je naartoe dan? Wat stond er in die brief Kato? Wie heeft je die gestuurd?' Ze legde haar hand om zijn pols en keek hem ernstig aan.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?