MSV - Askroth [2] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Nieuwe topic!
Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 10 juli 2014 - 14:31 ]

'Kom Quinn',' zei Hermes.
'Het is nog maar een klein stukje.'

Quinn volgde hem moeizaam, geirriteerd dat hij haar geen helpende hand toestak?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hoe dichter Hermes bij het dorp kwam, hoe meer hij begon te geloven dat hij stemmen hoorde.
'Hallo! Is daar iemand?' besloot hij uiteindelijk te vragen.

Li kwam overeind toen hij een stem hoorde. Hij richtte de toverstok van Ignatius op de deur en zei: 'Ja. Wie is daar?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ben Hermes,' sprak hij,' een vriendin van mij is onwel geworden en we zijn allen vermoeid en uitgedroogd. Ik vraag om hulp.'

Li liet de deur open zwaaien, omdat hij de man in zijn vorige leven al zo vaak was tegengekomen, dat hij niet twijfelde aan zijn onschuld. Bovendien hadden ze samen opgetrokken, maar waren ze uit elkaar gegaan toen Hermes had besloten dat het beter was voor Megan als ze een andere weg zou gaan. Hij was dan ook teleurgesteld toen hij zag dat ze niet bij hen was.
'Waar is Megan?' vroeg hij. Hij keek met één oog naar Alice, die roerloos in Hermes' armen lag.

[ bericht aangepast op 6 juli 2014 - 0:19 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes schrok even van de vraag en de persoon die voor hem stond, maar wist al gauw een antwoord te bedenken.
'Ik ben haar kwijtgeraakt toen ik hier wakker werd,' zei hij toen en hij stapte over de drempel, het huis binnen.
'Is er ergens een bed? Water?'

Li liet een kan water verschijnen en wees met zijn toverstok naar het plafond waar enkele brandende kaarsen verschenen.
'Ik heb de rest van het huis nog niet doorzocht.' Hij keek even naar Moon die op de bank was blijven zitten en hij streek liefdevol door haar haren. 'We zijn er ook pas net.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes zette Alice rustig rechtop op de bank en hielp haar het glas vast te houden en te drinken. Toen hij zeker wist dat ze goed zat en niet zomaar zou vallen, keerde hij zich weer tot Li, terwijl hij Alice in zijn ooghoeken in de gaten hield.
'Het is in ieders geval fijn dat je een toverstok hebt. Hoe kom je eraan?'

'Ik heb hem afgenomen van Ignatius,' zei Li, die naar Quinn' keek. Ze zag bleek en was op het puntje van de bank gaan zitten. 'Het leek me niet verstandig als hij nog langer een stok zou hebben.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Die naam zei Hermes niets.
'Waarom was het niet verstandig en hoe is hij aan zijn stok gekomen? Misschien zijn er nog meer te vinden.'

Li schudde zijn hoofd.
'Ik denk niet dat iemand in staat is Ignatius' plan om aan een stok te komen kan nabootsen.'
Hij keek weer naar Quinn die haar ogen gesloten had.
'Wat is er met jullie gebeurd?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'We hebben heel de dag in de brandende zon gezeten, zonder water,' antwoordde Hermes.
'Quinn en Alice zijn uitgeput. Bedankt dat je ons binnen hebt gelaten, Li,' zei Hermes en hij pakte ook voor zichzelf een glas water.

Li knikte en gaf Moon ook nog maar wat water boot hij moeizaam naar de overige vertrekken liep om te zien hoe die eraan toe waren. Hij liet overal wat bedden verschijnen en nog meer water en kaarsen voor hij terugkeerde naar de anderen. Hij was uitgeput van de lange dag het lopen en het gebrek aan voedsel.
'Er zijn bedden,' liet hij hen weten, 'dus iedereen kan slapen.'
Hij wees enkel nog naar de voordeur en mompelde Coloportus waarna er een zuigend geluid klonk en hij wist dat de deur vergrendeld was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Moon keek naar de mensen die waren binnengekomen. Alice zag er ongezond uit, maar om de een of andere reden kon ze niet zo veel medelijden opbrengen als ze anders zou hebben gedaan. Ze was doodop en wilde deze dag eigenlijk gewoon afsluiten, maar ze wilde niet gaan slapen zolang iemand anders haar hulp misschien nodig had, al had ze diep van binnen het gevoel dat ze het allemaal maar moesten uitzoeken. Een gevoel dat ze trachtte te verbergen door het tegenovergestelde vragen.
‘Hebben jullie nog iets nodig?’

Every villain is a hero in his own mind.