MSV - Askroth [2] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Nieuwe topic!
Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 10 juli 2014 - 14:31 ]

Hermes schudde zijn hoofd.
'Het is al goed. Jullie kunnen allemaal naar bed - ik houd jullie vannacht wel in de gaten.'

Li stond in de deuropening van een van de kamers en stak zijn armen naar Moon uit. Het leek hem een kwelling om de gehele nacht alleen te liggen, zich afvragend of het wel goed met haar ging.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Moon omhelsde Li en sloot even haar ogen. Ze kon zich niet herinneren dat ze ooit zo'n uitputtende dag had doorgemaakt, terwijl er niet eens zo heel veel gebeurd was. Ze had niet constant in levensgevaar verkeerd. Bovendien had ze ook niet zo heel veel indrukken opgedaan, niet zoals het geval was toen ze ineens wakker werd in de dreuzelwereld en deel uitmaakte van een gezin.

Every villain is a hero in his own mind.

'Misschien moeten we Gaara gaan zoeken,' zei Claire. Ze staarde peinzend in de verte en zag daarom niet dat Emmy overdreven met haar ogen rolde.
'Misschien moeten we Gaara niet gaan zoeken. Het is een oude mopperpot, daar kunnen we buiten.' Ze snoof eventjes.
'Doe niet zo onaardig!' zei Claire kalmpjes. 'Gaara is.. een vriend geworden. Ik wil weten of alles goed met hem gaat.'
Emmy sloeg haar armen verongelijkt over elkaar. 'Best.'
Claire en zij liepen een tijdje in stilte naast elkaar. Het was nog steeds ontzettend heet. 'Denk je dat Sneep ook hier is gekomen? Toen we allemaal weg zweefden?' Ze trok een gezicht toen ze dat zei en Claire keek weer even om zich heen.
'Ik zou het niet weten,' gaf ze toe. 'Ik hoop van wel. Het is toch een veiliger gevoel als je vader in de buurt is.'
'Je vader de dooddoener,' zei Emmy. 'Ik denk dat dat een van Gaara's problemen is. Hij heeft zelf mensen vermoord, maar hij stoorde zich er wel aan dat Sneep een slechte dooddoener was. Hij vertrouwde hem niet, maar waarom zouden wij hem wel moeten vertrouwen?'
'Doe niet zo opstandig,' zuchtte Claire. 'Ik zie Gaara niet als een moordenaar. En Sneep ook niet.' Dat probeerde ze, althans.

[ bericht aangepast op 8 juli 2014 - 13:43 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Alassëas haren kleefden aan elkaar door het zweet dat in de loop van de dag ontstaan was. Gelukkig was het nu nacht en dus koeler en eindelijk minder benauwd. Ze voelde zich eenzaam en wilde eigenlijk terug naar huis, terug naar haar broer, Esgalanu. Ze had niets op met mensen , want mensen waren vuile leugenaars en braken harten, hun taal was vies en de manier waarop ze met de natuur omgingen sloeg nergens op. Mensen waren verraderlijk, maar ze wist dat ze het in haar eentje niet ging redden.
Ze sloot haar ogen en probeerde tot rust te komen, maar die werd ruw verstoord door irritante geluiden in de verte.

Ardaneus' oog was gevallen op lichten in de verte. Hij zag nog niet wat het was, maar het had zijn interesse gewekt. Hij spoorde Eva aan om op te schieten en samen liepen ze op het reuzenrad af.

Toen iedereen sliep, had Alice pas de kracht om echt wakker te worden. 'Bedankt, Hermes,' fluisterde ze. 'Voor alles.' Ze voelde zich nog steeds zwak, en daardoor ook een zwakkeling. Ze vond het maar niks dat ze zijn hulp nodig had gehad.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hermes glimlachte vriendelijk.
'Geen dank,' fluisterde hij toen en hij streek met zijn hand door haar haar voordat hij haar een kus op haar voorhoofd gaf.

Quinn, die half in slaap gevallen was, schoot overeind van schrik toen ze Hermes naar Alice toe zag buigen. Ze was even gedesoriënteerd, maar zag toen wat hij deed.
'Nee!'riep ze uit, zonder zich te bekommeren om de anderen die mogelijk wel sliepen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes schrok meteen op en sprong snel overeind.
'Nee?' vroeg hij toen en hij deed net of hij nergens vanaf wist.

De tranen stroomden over Quinns wangen, nog voor ze overeind gekomen was om tegen hem tek unnen schreeuwen.
'Hoe kan je dit doen?' vroeg ze en haar stem sloeg over. 'Nog wel waar ik bij zit!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes fronste.
'Wat deed ik dan? Ik wenste haar alleen een goede nacht.'

'Hij deed niks,' mompelde Alice zwakjes.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Quinn stak een beschuldigende vinger naar Hermes uit.
'Jij kuste haar!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik kuste haar voorhoofd,' verbeterde Hermes haar.
'Net zoals ik bij onze kinderen doe.'