MSV - Askroth [2] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Nieuwe topic!
Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 10 juli 2014 - 14:31 ]

Ze sloeg haar armen over elkaar. Hun kinderen... Die waren vast dood zonder hen.
'Je kust mij helemaal niet.'
Ze keek een andere kant uit toen ze voelde dat er nog steeds tranen opwelden in haar ooghoeken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik heb je wel een duizend keer gekust terwijl je sliep. Ik heb je wel een duizend keer gekust in mijn dromen,' sprak Hermes zacht en hij liep langzaam en voorzichtig naar Quinn toe, om voor haar op zijn knieën te zakken.
'Maar onze relatie gaat veel dieper dan een simpele kus, dat weet je toch?'

Quinn bleef een andere kant op kijken, ook al waren haar wangen rood geworden door zijn woorden.
'Ik... Je gedraagt je alsof het je niets kan schelen...'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hoezo gedraag ik me alsof het me niets kan schelen?'

Quinn boog haar hoofd.
'Je bent enkel met haar bezig.'
Met een nauwelijks waarneembaar knikje wees ze Alice aan.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik - Dat is niet waar, Quinn. Ik heb haar gedragen omdat ze echt niet meer verder kon. Ik hielp haar omdat ze het nodig had, maar jij bent altijd in mijn hart en mijn gedachten, er is geen moment dat ik niet met jou bezig ben.'
Hermes pakte haar hand vast.

'Daar zie ik toch niets van terug!' Ze liet zich boos en vermoeid weer op de bank zakken. 'Ik weet niet wat jij denkt en voelt als je dat niet zegt of laat zien! Je negert me alleen maar... nog steeds. Je haat me nog steeds.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Er sprong een traan in zijn ogen en hij ging naast Quinn op de bank zitten.
'Nee,' fluisterde hij toen, 'natuurlijk haat ik je niet. Ik heb je nooit gehaat, en ik negeer je toch niet? Ik praat hier met jou, nu.'
Hij sloeg een arm om haar heen en drukte haar tegen zich aan.
'Ik kan je niet haten, ik hou van je. Dat weet je toch?'

Opnieuw gleden er tranen over haar gezicht en ze liet haar hoofd op zijn schouder rusten. Ze wist niet wat ze nog kon zeggen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes streek door haar haren en hield haar stevig vast, maar herhaalde zijn vraag.
'Dat weet je toch?'

Alice kon er niks aan doen dat het haar stak. Niet dat hij van een ander hield, want ze was niet verliefd op Hermes, maar vooral Quinn niet waardeerde wat ze had. Ze wist niet wat er tussen die twee was voorgevallen, maar zíj had het wel geweten als iemand zulke oprechte woorden tegen haar zei. Ze klom ietsje overeind en voelde even met haar vingers aan de plek waar Hermes haar gekust had. Waar zij zich wel niet druk om maakte...
Ze was veel om Hermes gaan geven. Maar hoe kon dat ook anders, ze had heel lang alleen hem gehad, in tijden van rouw; hij had haar opgevangen toen ze iemand nodig had gehad! En nu nog steeds had ze hem nodig, want ze had hier niemand anders. Maar dat zou ook voor Quinn gelden en waarschijnlijk was die net zo bang als Alice om hem kwijt te raken; misschien nog wel banger.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Quinn knikte, maar ze wist niet of ze d aar goed aan deed. het was alsof zijn gevoel weg was. in ieder geval voor haar. Ze merkte er nooit iets va.n. Hij leek alleen maar bezig met Alice en zelfs als die even geen hulp of troost nodig had, was hij er niet voor haar. Soms was ze bang dat hij liever bij Alice was, maar na wat hij gezegd had, wist ze niet meer wat ze moest denken. Alles wat ze meemaakte wees op het tegendeel, maar ze wist ook dat Hermes niet zou liegen. Niet als dat niet hoede.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes glimlachte voorzichtig en trok Quinn bij hem op schoot, hij kuste haar wang.
'Je kan nu maar weer beter gaan slapen,' zei hij toen.
'Ik blijf vannacht wel bij jou.'

Quinn knikte opnieuw en keek hem in de ogen voor ze haar lippen zwijgend op de zijne drukte. Ze wilde het graag en ze wilde ook graag dat Alice dit zou zien. Ze sloeg haar armen om Hermes heen en wist dat hij van haar hield. Hopelijk wist hij hetzelfde van haar. Hopelijk wist Alice het.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes kuste Quinn en streek met zijn hand over haar rug.