200|| Bastaardkinderen ||Speeltopic 1 - Speeltopics

Koning Ralph was een niet erg betrouwbare man. Hij ging met veel dames waarbij hij een kind opwekte, een bastaardkind. Wanneer deze kinderen de leeftijd van 8 bereikt hadden moesten ze op het kasteel komen werken. De jongens als hulpjes van de koning en ridders en de meisjes als dienstmeisjes in de keuken, van de dochter van de koning en zijn vrouw. De kinderen weten echter niet dat ze bastaardkinderen zijn en dat de koning eigenlijk hun vader is.
Bij de leeftijd van 17 worden de jongens opgeleid tot ridders. Wanneer de jongens niet goed genoeg zijn worden ze opgeleid tot stalknecht, hulpsmid of dienstknecht. De meisjes worden opgeleid tot kokin, kledingmaakster of paardenmeid, dienstmaagd. Wanneer de meisjes niet goed genoeg zijn worden ze verkocht. Iets dat geen van de meisjes zou willen. Want de meesten die verkocht worden zullen een rotleven krijgen.

In dit RPG volgen we het leven van de bastaardkinderen.
Weet je nog een leuk beroep? Stel het voor aan mij en ik ga kijken of het goed is!

Bastaardkinderen; Oneindig, maar ik wil wel dat jongens en meiden gelijk blijven. Ook qua leeftijden niet allemaal hetzelfde. Je kunt iemand spelen van 8 tot 23 jaar oud

-Aeccestane "Aecces" - 18 - Stalknecht - Dorocha
-Aloysius Almerico Dacre - 20 - Ridder - Luna2013
-Lancelyn - 21 - Smid - Raccoon
-Robert "Robb" Snow - 23 - Ridder com. - LadyStark
-Fawkus 'Fawk' - 20 - Ridder - LyraPhoenix
-Cédric - 16 - Hulp van Lancelyn - Tootles

-Elvira - 16 - Dienstmeisje - Armastus
-Helena "Leen" - 12 - Hulp van Aecces - RingKeeper
-Elisabeth - 17 - OL; Kledingmaakster - xHoranx
-Daenerys "Dany" - 16 - Dienstmeisje - LadyStark
-Amelia Claire Lee - 16 - Dienstmeisje - Confiance
-Sherlock

Wil je meedoen? Klik dan hier voor het rollentopic.
Praattopic

Regels;
Houd je hieraan anders kun je niet meedoen met het RPG.
-Maximaal 2 personages p.p
-Geen perfecte personages. Iedereen heeft zijn minpunten wel
-Niet allemaal dezelfde opleiding, anders ga ik er een limiet op zetten
-Hou de jongens en meiden gelijk. Let hier ook op anders komt er een stop op de meiden
-Er is een minimum aantal woorden die geschreven wordt in dit RPG en dit is 200 woorden. Denk aan omgeving, gedachten, andermans stukjes, geschiedenis
-OOC tussen haakjes
-Het liefst in de ik-vorm schrijven. Wanneer je dit moeilijk vindt, geef dit dan aan dan kun je in die vorm schrijven
-Ruzie alleen IC
-Het vermoorden of ernstig verwonden van andermans personage wordt alleen toegestaan wanneer dit is overlegd. Geeft dit ook even door aan Dorocha
-Er is geen verhaallijn en daardoor ben je ook vrij om te doen wat je wilt. Wordt je personage ineens aangevallen in het bos? I like it! Maak er wat van!
-Plezier hebben is de grootste regel in dit RPG

Omgeving;
-Het kasteel; Merlinfans moeten dit wel herkennen, hahha
DIt zijn de plekken waar de bastaardkinderen mogen en kunnen komen.

Buitenkant
Buitenkant 2
Buitenkant 3
Buitenkant 4
Binnenplaats
Binnenplaats 2
Binnenplaats 3
Hal/feestzaal
Trap -vrijwel elke trap ziet er zo uit, behalve dan de beelden. Deze trap heeft alleen dit beeld. Deze trap is overigens de trap naar de koninklijke vertrekken-
Ontvangsthal
Huisjes waar de 18 jarige wonen (optioneel) [deze bevinden zich nét buiten de muren van het kasteel, maar binnen de stadsmuren. De huisjes zijn net groot genoeg voor 2 á 3 personen]

[ bericht aangepast op 22 april 2014 - 15:13 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Ik weet niet of Dany verder met Aecces en Leen zou rijden?"

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Cédric
Mijn blik staat nog steeds gericht op Lance die niet van plan was het meisje te verlinken of zelfs maar aan het denken te zetten dat we dat zouden doen.
''inderdaad, dat zal hij niet accepteren en dan kun je het wel schudden,'' zegt hij waarbij het meisje het benauwd leek te krijgen. ''Maar je hebt geluk dat je tegen mij en Cédric ben gebotst, want wij zullen niks zeggen,'' voegt hij er aan toe en ik frons. ''Bedankt, Lancelynn,'' zegt Elisabeth dan met nadruk op zijn naam en ik rol met mijn ogen terwijl Lance zijn blik nu ook op mij gericht had. Ik kijk hem even dodelijk aan maar veel kon ik er niet aan doen, hij was nou eenmaal de baas over mij en ook nog eens ouder wat mij technisch gezien geen stem gaf. ik mocht weinig beslissen maar ik moest het maar accepteren. ''Wat jij wil,'' zeg ik dan terwijl ik weer mijn blik over het meisje liet glijden. ''Maar vertel eens, is er een reden waarom je wegglipt?'' Vraag ik haar dan en ik trek een wenkbrauw omhoog.

Everything is illuminated by the light of our past.

Adam

Terwijl ik op de markt, op een krat zat, keek ik naar de drukte. Vrouwen met manden vol voedsel, ridders die harnassen bekeken, naaisters die met hun handen aan stoffen voelde. Ik zag het allemaal. Zelf was ik het tweede zwaard van Sir Roodkruid aan het poetsen, het moest glimmen volgens de ridder. Dit zwaard werd gebruikt in een oorlog, en ik wist dat hij ervan hield om het bloed op zijn zwaard te laten blinken. Even moest ik daarom grinniken, later zou ik ook onoverwinnelijk worden -Wat ik eigenlijk al was- Denkend aan hoe Sir Roodkruid me zou prijzen als hij zag dat ik zijn zwaard gepoetst had, begon ik harder met het doekje over het zwaard te wrijven.
"Auw." Mompelde ik zachtjes, terwijl ik zag dat het zwaard mijn hand had opengehaald. Ik scheurde snel een stuk van mijn blouse (Waar nog een soort oefen tuniek van dikke stof over zat) af, en bond dit om mijn hand. Als mensen ernaar vroegen zou ik wel zeggen dat het gebeurt was in een man op man duel.
Even later liep ik naar het kamertje van Sir Roodkruid om zijn zwaard terug te zetten, maar toen ik door de hal kwam, zag ik dat een drietal aan het praten was. Mijn ogen zagen dat het niet helemaal lekker liep, en uit nieuwsgierigheid besloot ik om héél eventjes te kijken wat er aan de hand was. Zachtjes, liep ik er op mijn tenen heen, en ik ging om de hoek staan om af te luisteren. Helaas was het niet heel interessant, ik hoorde de stemmen van de twee smeden, Cedric en Lancelyn, en van een waarschijnlijk een dienstmeisje ofzo. Zuchtend zette ik het zwaard in het kamertje tegenover mij, en legde er een briefe bij dat ik het had gedaan. Hopelijk kreeg ik iets meer erkenning. Ik troostte mezelf met het idee dat hulpjes later mijn zwaard zouden poetsen, en ik HEN aanwijzingen zou geven.
Ik besloot om even naar boven te gaan, en om uit het raam te kijken of er al wat mensen terug kwamen van de jacht. Toen ik de trap op liep zag ik een meisje zitten, ze leek iep in gedachten, en ik stond stil. Waarschijnlijk was ze maar twee of een jaar ouder dan mij. Zelfverzekerd haalde ik een hand door mijn haar, maar besloot geen grijns op mijn gezicht te doen. Ik had geleerd dat niet alle meisjes daarvan houden, pijnlijk geleerd.
"Hey, wat doe jij hier?" Zei ik op een aangename, vriendelijke manier, terwijl ik onderaan de trap stond.

"We know what we are, but know not what we may be." ~ William Shakespeare

Lancelyn || Smid

Haar blauwe ogen leken angstig te staan, maar toch hoopvol toen de eerste woorden mijn lippen verlieten, maar zodra ik eindigde zuchtte ze opgelucht en een glimlachje krulde over haar lippen 'Bedankt, Lancelynn,' zei ze en ik knikte haar toe en glimlachte daarna Cédric rolde overdreven met zijn ogen en daarna wierp hij me een dodelijke blik toe. ''Wat jij wil,''zei hij terwijl zijn blik op Elizabeth gericht stond. ''Maar vertel eens, is er een reden waarom je wegglipt?'' vroeg hij dan en ik wilde even mijn mond openen om wat te zeggen maar ik sloot deze weer toen ik meende wat te horen. "Misschien kunnen we dit gesprek stoppen?" vroeg ik wat nerveus. Ik voelde de onaangename sfeer tussen de twee en misschien was het geen goed idee om er verder in te gaan. Hoe aangenaam Elizabeth me ook leek om mee te praten, het mocht niet en ook Cédric leek het niet te willen. "Maar we kunnen altijd afspreken?" verliet mijn lippen voordat ik er over nadacht. Misschien was het toch geen goed idee. De twijfel overheerste me en ik schuifelde wat ongemakkelijk heen en weer.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Elvira.

"Hey, wat doe jij hier?" Zegt een jongen waarvan ik niet precies kan inschatten wie hij is, op een vriendelijke manier terwijl hij onderaan te trap staat. "Zitten? Dat zie je toch?" Ik zucht en rol met mijn ogen. Het spijt me echt voor hem maar ik heb geen zin om met hem te gaan praten. Hoe lief en schattig hij er wel niet uitziet, de prachtige ogen en de lieve lach van Aecces zal hij nooit verbeteren. Ik wil nu niet als een dom, verliefd meisje overkomen, maar als je hem ziet, iedereen zou hem leuk vinden. "Uhh hallo?" De jongen staat ondertussen van mezelf en ik ga even rechtop zitten. Ik glimlach even en klop naast me. "Kom er dan ook maar bij zitten."

Al een tijdje zit de niet meer onbekende jongen naast me. Eigenlijk is hij echt heel aardig en grappig. Als hij lacht lachen zijn ogen, enorm schattig. "Je bent aardig", zeg ik opeens. Vragend kijkt hij me aan, wat wel logisch is. "Je bent niet zo'n jongen die meteen gaat versieren, je bent anders" Hij grijnst even op een manier die me niet heel erg bevalt, maar goed. Zo erg zou het niet zijn. "Zou je het erg vinden als ik je dan zou versieren?" Nog steeds die grijns die ik nou niet heel erg geweldig vind. Ik knipoog even naar hem. "Wie weet Adam, wie wet." Als hij het flirterig wil spelen, kan ik dat toch ook wel?

Ik zit nog steeds met hem te praten, niet wetend hoe laat het is. En goed punt Aecces is niet meer in mijn gedachtes geweest. Oké tot nu dan. Maar misschien is het juist handig nu ik Adam ken. Zou hij jaloers zijn als hij me met Adam zou zien? Of zou hij alleen maar lachen om mijn triestheid. "Maar ik moet gaan, zie ik je nog een keer?'', vraagt hij. Ik knik snel. "Tuurlijk! Tot dan." Hij staat op en draait zich om. Ik zwaai nog even kort naar hem maar als snel komt er een zelfvoldane glimlach op mijn gezicht. Door die Adam is alles toch een stuk makkelijker.

{Sorry voor badheid en als ik iets verkeerds heb gezegd over mensen }

wat was dit ookalweer

Elisabeth.
Ik ben toch wel opgelucht als Cédric ook toestemt met Lance. Ik bedoel.. hij kan Lance niks maken, als ik het zo zie, is hij een leerling van hem. 'Maar vertel eens, is er een reden waarom je wegglipt?' vraagt Cédric en ik zie het gezicht van Lance verstrakken. Hij wordt wat onrustig en ik snap niet waarom. Misschien ook wel, maar toch. Met iemand praten is wel fijn, voor een keer. Ik haal al adem om te antwoorden, maar Lance onderbreekt me. Nou ja. 'Misschien kunnen we dit gesprek stoppen?' Ik kijk naar de man voor me en ik trek mijn wenkbrauwen op. Wat heeft hij nou ineens? 'Maar we kunnen altijd afspreken?' zegt hij ineens en weer kijk ik hem vol verbazing aan. Altijd die stomme regels. Ik slik even. Hij dwingt me half om weer terug te gaan naar het naaiatelier. Ik zucht even en glimlach kort. 'Oké. Tot.. ziens.' Ik kijk de oudste nog even kort aan en vlucht dan snel naar de trappen, voor iemand anders me ziet. Shit.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

[Ik zei toch dat ik deze RPG weer tot leven zou wekken!]

"We know what we are, but know not what we may be." ~ William Shakespeare

Okay, uhm Myle? Vind je het goed als ik gwn verder ga met Helena?

[ bericht aangepast op 16 mei 2014 - 20:28 ]

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

[Het is pretty dood hier. :')]

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

[ Jupp, ik heb 0 inspiratie meer ); ]

wat was dit ookalweer

Ik schrijf zomenteen.

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Misschien is het handig om een nieuwe dag te starten zodat niemand meer vast zit? Of een soort dorpsfeest waar iedereen heen mag?

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

{ Ik denk dat dat feest wel leuk is, dan krijg je een beetje een mengeling van de personage's }

wat was dit ookalweer

[Ik dacht al een tijdje aan een bal of zo ja! ]

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

[Want deze RPG is wel echt een leuk idee]

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."