• Koning Ralph was een niet erg betrouwbare man. Hij ging met veel dames waarbij hij een kind opwekte, een bastaardkind. Wanneer deze kinderen de leeftijd van 8 bereikt hadden moesten ze op het kasteel komen werken. De jongens als hulpjes van de koning en ridders en de meisjes als dienstmeisjes in de keuken, van de dochter van de koning en zijn vrouw. De kinderen weten echter niet dat ze bastaardkinderen zijn en dat de koning eigenlijk hun vader is.
    Bij de leeftijd van 17 worden de jongens opgeleid tot ridders. Wanneer de jongens niet goed genoeg zijn worden ze opgeleid tot stalknecht, hulpsmid of dienstknecht. De meisjes worden opgeleid tot kokin, kledingmaakster of paardenmeid, dienstmaagd. Wanneer de meisjes niet goed genoeg zijn worden ze verkocht. Iets dat geen van de meisjes zou willen. Want de meesten die verkocht worden zullen een rotleven krijgen.


    In dit RPG volgen we het leven van de bastaardkinderen.
    Weet je nog een leuk beroep? Stel het voor aan mij en ik ga kijken of het goed is!

    Bastaardkinderen; Oneindig, maar ik wil wel dat jongens en meiden gelijk blijven. Ook qua leeftijden niet allemaal hetzelfde. Je kunt iemand spelen van 8 tot 23 jaar oud

    -Aeccestane "Aecces" - 18 - Stalknecht - Dorocha
    -Aloysius Almerico Dacre - 20 - Ridder - Luna2013
    -Lancelyn - 21 - Smid - Raccoon
    -Robert "Robb" Snow - 23 - Ridder com. - LadyStark
    -Fawkus 'Fawk' - 20 - Ridder - LyraPhoenix
    -Cédric - 16 - Hulp van Lancelyn - Tootles

    -Elvira - 16 - Dienstmeisje - Armastus
    -Helena "Leen" - 12 - Hulp van Aecces - RingKeeper
    -Elisabeth - 17 - OL; Kledingmaakster - xHoranx
    -Daenerys "Dany" - 16 - Dienstmeisje - LadyStark
    -Amelia Claire Lee - 16 - Dienstmeisje - Confiance
    -Sherlock

    Wil je meedoen? Klik dan hier voor het rollentopic.
    Praattopic

    Regels;
    Houd je hieraan anders kun je niet meedoen met het RPG.
    -Maximaal 2 personages p.p
    -Geen perfecte personages. Iedereen heeft zijn minpunten wel
    -Niet allemaal dezelfde opleiding, anders ga ik er een limiet op zetten
    -Hou de jongens en meiden gelijk. Let hier ook op anders komt er een stop op de meiden
    -Er is een minimum aantal woorden die geschreven wordt in dit RPG en dit is 200 woorden. Denk aan omgeving, gedachten, andermans stukjes, geschiedenis
    -OOC tussen haakjes
    -Het liefst in de ik-vorm schrijven. Wanneer je dit moeilijk vindt, geef dit dan aan dan kun je in die vorm schrijven
    -Ruzie alleen IC
    -Het vermoorden of ernstig verwonden van andermans personage wordt alleen toegestaan wanneer dit is overlegd. Geeft dit ook even door aan Dorocha
    -Er is geen verhaallijn en daardoor ben je ook vrij om te doen wat je wilt. Wordt je personage ineens aangevallen in het bos? I like it! Maak er wat van!
    -Plezier hebben is de grootste regel in dit RPG

    Omgeving;
    -Het kasteel; Merlinfans moeten dit wel herkennen, hahha
    DIt zijn de plekken waar de bastaardkinderen mogen en kunnen komen.

    Buitenkant
    Buitenkant 2
    Buitenkant 3
    Buitenkant 4
    Binnenplaats
    Binnenplaats 2
    Binnenplaats 3
    Hal/feestzaal
    Trap -vrijwel elke trap ziet er zo uit, behalve dan de beelden. Deze trap heeft alleen dit beeld. Deze trap is overigens de trap naar de koninklijke vertrekken-
    Ontvangsthal
    Huisjes waar de 18 jarige wonen (optioneel) [deze bevinden zich nét buiten de muren van het kasteel, maar binnen de stadsmuren. De huisjes zijn net groot genoeg voor 2 á 3 personen]

    [ bericht aangepast op 22 april 2014 - 15:13 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Lancelyn || Smid

    Elisabeth nam mijn hand aan en schudde die vriendelijk en glimlachte ook terug naar haar. ''Aangenaam kennis te maken, Lancelynn,'' zei ze en ik haf haar een vriendelijk knikje. "Insgelijks." was mijn weerwoord. Cédric keek beledigt naar ons, omdat hij alleen een knikje gekregen had. ''Wat bedoelde je precies met 'waarschijnlijk niet voor lang'?'' zijn blik veranderde bij haar vraag en deze stond speels, wat bij hem eerder voor problemen gaat zorgen. ''Ik bedoelde alleen maar,'' Begon hij terwijl hij zijn rug naar haar toekeerde om vervolgens tegen de muur te gaan leunen. Zijn speelse grijs verdween en maakte plaats voor een serieuze blik. ''Wat zou de koning er van vinden dat je hier niet de hele middag hard aan het werk was?'' zei hij met een half lachje en keek me kort aan. Mijn blik stond echter neutraal, ik wilde hier niet echt tussenin zitten. ''En ik denk niet dat onze koning dat gaat accepteren,''voegde hij nog er een schepje bovenop. Zijn blik ging weer naar mij toe en zocht steun, die hij niet zou gaan vinden bij mij. ''Toch Lance?'' vroeg hij en een zachte, haast onhoorbare zucht verliet mijn lippen en ik sloeg mijn armen om elkaar heen. "Inderdaad, dat zal hij niet accepteren en dan kun je het wel schudden." begon ik streng. Echter leek ik misschien wel hard, maar dat was ik niet. Helemaal niet. "Maar Je hebt geluk dat je tegen mij en Cédric bent gebotst, want wij zullen niet zeggen." zei ik tegen Elizabeth en daarna ging mijn blik naar Cédric. Ik was ouder dan hem, dus ik was de baas en hij kon niet tegenspreken.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    {Ik kan niet verder :( ]


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    (Ik ga vanavond proberen reageren)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ok]


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    (Deze rpg heeft weer wat leven nodig :x)


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    [Vind ik ook, maar kan niet verder.]


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    { Volgens mij zit iedereen een beetje vast. Ik zal vanavond kijken of ik kan schrijven}


    wat was dit ookalweer

    Elvira

    Ondertussen loop ik alweer alleen er is volgens mij niets te beleven. Je ziet wel mensen langslopen maar het voelt alsof waar ik ben de stilte het gezellig met me vind en iedereen wegjaagt. Af en toe zie ik een klein beeldje wat dan toch mijn aandacht trekt. Hoe zo'n klein dingetje, je aandacht kan winnen. Ze zijn stuk voor stuk voor mijn gevoel erg bijzonder zijn.

    Ik loop naar het raam toe en laat mijn ogen over het veld glijden. Mijn ogen vallen op de stal waar net Aecces uit komt lopen. Ik weet niet of ik het al gezegd heb, maar hij is behoorlijk knap. Volgens mij zou bijna ieder normaal meisje een teil nodig hebben als hij langsloopt aangezien ze allemaal bijna gaan kwijlen als ze hem zien. Maar als hij je aankijkt met die blauwe ogen dan smelt je toch gewoon. Maar hoe lief hij soms kan lijken, hoe 'badass' {ik weet niet hoe je het anders noemt} hij kan zijn. Nog een reden waarom hij bijna perfect is.

    Ik zwaai even uitbundig naar hem toe in de hoop dat hij me ziet. Hij kijkt wel even deze kant op maar draait al snel zijn hoofd weer weg. Lekker dan, waarschijnlijk denkt hij nu dat ik een onprofessioneel en kinderachtig ben. En dat is het laatste wat ieder meisje zou willen. Ik zucht even diep in mezelf en loop weer naar de trap. Ik ga erop zitten en leun met mijn rug tegen de muur aan. Hoe krijg ik ooit zijn aandacht zonder dat ik problemen krijg?

    {Sorry als ie echt bagger is}

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 10:14 ]


    wat was dit ookalweer

    [Wie is ik?
    mijn stukje komt nu]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    {

    Vlahos schreef:
    [Wie is ik?
    mijn stukje komt nu]


    Woops sorry!
    Ik vergeet dat echt altijd ;$
    Elvira is ik btw (: }

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 10:16 ]


    wat was dit ookalweer

    - Aeccestane

    Dany was vooruit gegaan, het maakte me ook niet veel uit. Laat haar haar gang maar gaan, toch? Ik kreeg een duwtje in mijn buik terug van Helena toen ik haar een duwtje had gegeven.
    "Jup, en daarom moet ik dus straks na het eten weg." Charles wilde nog niet echt in beweging komen, maar dat kwam wel. Ik liet haar eerst uitzoeken hoe het moest. Toen het langer duurde dan verwacht wilde ik Helena vertellen wat ze moest doen, maar ze had het al door. Ik glimlachte.
    "Hij loopt Aecces! Hij loopt!" riep ze mijn enthousiast toe. Ze pakte de teugels vast en ik lachte even. Wat moet ik zonder Helena. Zij is de enige die mij echt laat zijn wie ik ben, en ze is nog zo jong. Ze voelt echt als een zusje. Niemand komt ook aan haar, want dan krijgen ze problemen met mij.
    Ik keek even rond en zag iemand in mijn ooghoek als een gek zwaaien, toen mijn blik erheen ging keek ze weg, Elvira?... Ik hief mijn hand even kort en vragend maar waarschijnlijk zou ze dit niet gezien hebben. Was het überhaupt wel voor mij bedoeld.
    "En nu, Aecces?" Ietwat verward keek ik naar het meisje voor mij. Ik keek even naar Charles die een wortel at en fronste even.
    ''Niet teveel wortelen, dan wordt 'ie dik.'' zei ik toen en pak de teugels beet, nog altijd wat in de war. Dat Dany terug was ging compleet langs me heen, tot ik Helena iets over grasvlaktes hoorde zeggen. ''Ja, goed idee.'' Zei ik toen en keek even naar Dany die wat blosjes op haar wangen had en Helena die haar aan zat te staren. Volgens mij heb ik wat gemist.
    ''Goed, Leen. Hou je vast.'' zeg ik en ik spoorde Charles wat aan tot hij in een draf liep. ''Wat vroeg je net nou?'' vraag ik als ik me besef dat Helena wat gevraagd had. Ik liet mijn blik even kort naar DAny glijden en toen weer vooruit.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 10:27 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Sorry guys, ik was druk bezig afgelopen dagen. Ik zal straks proberen wat te schrijven. Dinsdag weer school en heb deze twee weken nog helemaal niks gedaan. Oeps. :'D]


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    Helena "Leen"

    "Niet teveel wortelen, dan word 'ie dik." Zei Aecces terwijl hij de teugels van me overnam, ik grinnikte. Ik was het hulpje van Aecces, hij was de expert. Zo was het altijd al voor mij geweest, en zo zou het hopelijk altijd blijven. Veranderingen waren niet mijn ding, ik kon me niet goed aanpassen aan dingen. Hoe dan ook, Aecces was altijd de sterke geweest, ik was sterk op mijn manier.
    "Ja, ik denk dat we hem niet zoveel moeten verwennen." Zei ik zuchtend, eigenlijk verwende ik de paarden vooral, maar ik verzweeg dat; Aecces zou het toch wel weten. Soms hadden we geen woorden nodig om elkaar te begrijpen, een blik was meer dan genoeg.
    "Goed Leen, hou je vast." Zei hij terwijl hij de teugels weer vastpakte, Dany was terug en ik had haar een blik geworpen, hopelijk zou ze die begrijpen zoals Aecces zou doen. Ik lachte terwijl ik naar achteren keek.
    "Vasthouden? Je kent me toch Aecces." Zei ik tegen hem op een plagende manier. Ik pakte zijn handen die om de teugels zaten, ik zou niet vallen. Niet deze keer. Nu moest ik mezelf gaan bewijzen, en dat was moeilijk, want ik kon niet paardrijden, en Aecces wel. Mijn ogen volgden elke beweging die mijn vriend maakte, ik observeerde hem goed, zodat ik straks wist hoe alles zou werken.
    "Wat vroeg je net nou?"
    "Of we door het bos, of over de grasvlaktes gingen rijden, tenminste Dany vroeg dat. Je was er niet helemaal bij, of wel soms?" Dat laatste was meer een bevestiging, dan een vraag. Maarja. Ik snoof het verse gras op.

    [Sorry sorry sorry, ik weet dat ik voor mijn beurt ga maar ik moest gewoon even schrijven!]


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    LyraPhoenix went Lazuris.


    Vampire + Servant = Servamp

    Elisabeth.
    'Ik bedoelde alleen maar.. wat zou de koning ervan vinden dat je hier niet de hele middag hard aan het werk was?' Ik kijk naar de jonste, Cédric. Hij zoekt steun bij zijn vroend, Lancelynn: degene die ik wél mag. Hij daagt me gewoon uit, de klootzak.. 'En ik denk niet dat onze koning dat gaat accepteren. Toch Lance?' Ik kijk meteen naar Lance. 'Inderdaad, dat zal hij niet accepteren en dan kun je het wel schudden.' Ik slik even kort. Shit, gaan ze me verlinken? Ik hoop toch zeker van niet. 'Maar je hebt geluk dat je tegen mij en Cédric ben gebotst, want wij zullen niks zeggen.' Ik glimlach en een zachte opgeluchte zucht verlaat mijn lippen. 'Bedankt, Lancelynn,' zeg ik met nadruk op zijn naam. Cédric heeft me niet echt geholpen. Ik kijk naar de man voor me en ik glimlach even. Anders kon ik het wel schudden..


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.