200|| Bastaardkinderen ||Speeltopic 1 - Speeltopics

Koning Ralph was een niet erg betrouwbare man. Hij ging met veel dames waarbij hij een kind opwekte, een bastaardkind. Wanneer deze kinderen de leeftijd van 8 bereikt hadden moesten ze op het kasteel komen werken. De jongens als hulpjes van de koning en ridders en de meisjes als dienstmeisjes in de keuken, van de dochter van de koning en zijn vrouw. De kinderen weten echter niet dat ze bastaardkinderen zijn en dat de koning eigenlijk hun vader is.
Bij de leeftijd van 17 worden de jongens opgeleid tot ridders. Wanneer de jongens niet goed genoeg zijn worden ze opgeleid tot stalknecht, hulpsmid of dienstknecht. De meisjes worden opgeleid tot kokin, kledingmaakster of paardenmeid, dienstmaagd. Wanneer de meisjes niet goed genoeg zijn worden ze verkocht. Iets dat geen van de meisjes zou willen. Want de meesten die verkocht worden zullen een rotleven krijgen.

In dit RPG volgen we het leven van de bastaardkinderen.
Weet je nog een leuk beroep? Stel het voor aan mij en ik ga kijken of het goed is!

Bastaardkinderen; Oneindig, maar ik wil wel dat jongens en meiden gelijk blijven. Ook qua leeftijden niet allemaal hetzelfde. Je kunt iemand spelen van 8 tot 23 jaar oud

-Aeccestane "Aecces" - 18 - Stalknecht - Dorocha
-Aloysius Almerico Dacre - 20 - Ridder - Luna2013
-Lancelyn - 21 - Smid - Raccoon
-Robert "Robb" Snow - 23 - Ridder com. - LadyStark
-Fawkus 'Fawk' - 20 - Ridder - LyraPhoenix
-Cédric - 16 - Hulp van Lancelyn - Tootles

-Elvira - 16 - Dienstmeisje - Armastus
-Helena "Leen" - 12 - Hulp van Aecces - RingKeeper
-Elisabeth - 17 - OL; Kledingmaakster - xHoranx
-Daenerys "Dany" - 16 - Dienstmeisje - LadyStark
-Amelia Claire Lee - 16 - Dienstmeisje - Confiance
-Sherlock

Wil je meedoen? Klik dan hier voor het rollentopic.
Praattopic

Regels;
Houd je hieraan anders kun je niet meedoen met het RPG.
-Maximaal 2 personages p.p
-Geen perfecte personages. Iedereen heeft zijn minpunten wel
-Niet allemaal dezelfde opleiding, anders ga ik er een limiet op zetten
-Hou de jongens en meiden gelijk. Let hier ook op anders komt er een stop op de meiden
-Er is een minimum aantal woorden die geschreven wordt in dit RPG en dit is 200 woorden. Denk aan omgeving, gedachten, andermans stukjes, geschiedenis
-OOC tussen haakjes
-Het liefst in de ik-vorm schrijven. Wanneer je dit moeilijk vindt, geef dit dan aan dan kun je in die vorm schrijven
-Ruzie alleen IC
-Het vermoorden of ernstig verwonden van andermans personage wordt alleen toegestaan wanneer dit is overlegd. Geeft dit ook even door aan Dorocha
-Er is geen verhaallijn en daardoor ben je ook vrij om te doen wat je wilt. Wordt je personage ineens aangevallen in het bos? I like it! Maak er wat van!
-Plezier hebben is de grootste regel in dit RPG

Omgeving;
-Het kasteel; Merlinfans moeten dit wel herkennen, hahha
DIt zijn de plekken waar de bastaardkinderen mogen en kunnen komen.

Buitenkant
Buitenkant 2
Buitenkant 3
Buitenkant 4
Binnenplaats
Binnenplaats 2
Binnenplaats 3
Hal/feestzaal
Trap -vrijwel elke trap ziet er zo uit, behalve dan de beelden. Deze trap heeft alleen dit beeld. Deze trap is overigens de trap naar de koninklijke vertrekken-
Ontvangsthal
Huisjes waar de 18 jarige wonen (optioneel) [deze bevinden zich nét buiten de muren van het kasteel, maar binnen de stadsmuren. De huisjes zijn net groot genoeg voor 2 á 3 personen]

[ bericht aangepast op 22 april 2014 - 15:13 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

[Het is hier dood. ): ]

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

{ Dat is het wel vaker hier......Ik wil straks wel wat proberen, eerst leren }

---

wat was dit ookalweer

Fawkus 'Fawk'
Verveeld zat hij weer op de plek waar hij begonnen was. Hij keek uit het landschap, maar er was nergens gevaar. Iedereen zat nu warm in hun huisje, altans de meeste en ik zat mij te verkleimen boven. Ik wist dat ik morgen een vrije ochtend had om eens wat te gaan oefenen. Ik pakte mijn kruisboog en zette er een pijl op, waarbij ik met een haak de pees naar achteren trok en achter het haakje plaats. Vervolgens richt ik op de boom die aantal meters van de muur af stond en schoot. Het pijltje verloor ik uit het oog en hoopte dat ie raak was.
Ik borg mijn kruisboog op als er een van mijn mederidders naar me toe zag lopen, hij bleef staan. 'Koning Ralph verwacht u in de grote zaal, hij wilt dat het veilig blijft tijdens het feest, en heeft daarom meer versterking nodig,' sprak hij en ik keek hem zwijgend aan. Bij de koning, feest.. Waar mensen dansen en je dan moet toekijken. ik wist dat dit een van de irritantste klusjes is van het ridder zijn, maar het klonk in iedere geval dat ik daarheen moest.
'Dan ga ik me maar verkleden,' zei ik en liep de muur af de wenteltrap naar de binnenplaats en zo naar een van mijn vertrekken.
Ik liep mijn kamer binnen en trok mijn tuniek en malienhemd uit om vervolgens binnenkleding aan te trekken voor het feest. Het zwaard gespte hij aan zijn riem, zijn kruisboog zette hij achterop zijn rug en de pijltjes voorzichtig in de juiste houder, zodat hij niet ongewapend is. Het is in iedere geval beter dan buiten op de muur de wacht houden.

---

Vampire + Servant = Servamp

Reageer zomenteen

---

"We know what we are, but know not what we may be." ~ William Shakespeare

Ook ik heb mijzelf inmiddels klaargemaakt voor het grote feest van de koning dat stipt om acht uur zal gaan beginnen. Ik kijk nog eens in de spiegel om mijn uiterlijk te checken. Ik zie er niet slecht uit al zeg ik het zelf. Mijn donkerblonde krullende haren zitten vandaag perfect en op mijn lichtbruin getinte huid is nog geen vlekje te bekennen. Ik trek nog even mijn jurk recht, waarna ik mijn bouwvallige huisje verlaat. Ik ben van plan om nog even een rondje buiten te lopen, omdat dat iets is wat mij altijd doet opvrolijken. Ik houd van de natuur en de dieren en dat is ook één van de redenen dat ik paardentrainster ben geworden. Bij de vorige stal hebben ze jammer genoeg een jongen aangenomen en moest zij haar werkplekje verlaten. Natuurlijk ben ik wel direct gaan zoeken naar een andere werkplek en ik heb ontdekt dat er nog een paardenstal in de buurt is. Vanavond wil ik met één van de mensen die daar werken gaan praten om te kijken of er nog een plekje voor een paardentrainster is. Ik kijk nog op een briefje wat ik in mijn zak heb gestopt. 'Helena en Aeccestane,' mompel ik de twee namen hard op. Dat zijn de mensen met wie ik moet gaan praten. Ik kijk even om mij heen om mijn omgeving te bekijken. Ik sta in een mooi stukje natuur, de bloemen staan in volle bloei en de steeds lager zakkende zon die zich spoedig zal laten aflossen door de maan zakt steeds verder weg achter de hoge bomen. Er hangt een roodachtige gloed, wat de natuur een nog mooiere sfeer geeft. Ik deed snel een schietgebedje voor de hoop dat ik misschein paardentrainster zou mogen worden bij Helena en Aeccestane. Mijn blik richtte zich weer voor mij uit en verder tikten mijn hakken op het stenen pad.

---

"Always be yourself. Unless you can be a pirate - then always be a pirate." ~ Jack Sparrow

[Ik ben nieuw, kom er serieus nog maar net achter dat er al een speeltopic was, terwijl ik mij rol al even heb gemaakt! Maar ik hoop dat dit een beetje goed is en jullie mij verder wat informatie willen geven over wat er allemaal gaat gebeuren etc? ]

---

"Always be yourself. Unless you can be a pirate - then always be a pirate." ~ Jack Sparrow

// Sorry dat ik zolang niet gereageerd heb, had een writers block + mijn Quizlet deed erg raar.
Wat heb ik gemist //

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

[Er komt een feest, de koning heeft de bastaards ook uitgenodigd, het is nu 7 uur, iedereen moet er om stipt 8 uur zijn.]

---

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Lancelyn || Smid

Nadat ik mijn hulpje ingelicht had liep richting mijn trap toe. Het hout kraakte onder mijn voeten en als ik niet snel wat deed aan die treden dan zou ik door de trap kunnen donderen, maar dat zijn zorgen voor later. Ik liep de trap op tot ik boven was en naar een klein kamertje liep. Een echte luxe badkamer had ik totaal niet .Het bestond uit een emmer, een grote ton met koud water en dat was het. Ik had wel een slimme manier om aan regenwater te komen die regelrecht de ton in kon. Ik besloot eerst me goed te wassen met het frisse koude water. Het was echt enorm koud in vergelijking met mijn werkatelier waar het altijd veels te warm was. Ik schrobde al het roet van mijn lichaam en daarna kroop ik het bad uit en droogde ik me af met een oud vod wat ooit nog een deken was geweest. Met het loon dat ik kreeg kon ik me niet veel beters veroorloven. zodra ik droog was liep in mijn kamertje in en zacht ik naar een stel deftige kleren zonder gaten. Iets wat me niet gelukt was, daarom nam ik een gewoon wit hemd met een donkere broek en daarna deed ik er een zwarte cape over zodat ik de gaten wat kon verdoezelen. Misschien als ik wat vroeger kwam kon Elizabeth me helpen? Ik gokte er maar op. "Cédric, ik ga alvast!" riep ik door het huisje heen en deed ondertussen mijn schoenen aan. Het was het enige kledingstuk die een beetje deftig en stevig was. Ik had ze gekregen van een oud ridder waarvan ik zijn lievelingzwaard opgeknapt had. Als bedankje had hij nog erbij gezegd. Ik liep het huisje uit en deed de deur dicht en ging vervolgens door het dorp heen zo richting het kasteel, of tenminste de kleine huisjes bij het kasteel waas de meeste bediendes leefden. Na even rondvragen bij de mensen daar, wezen ze me de plek waar Elizabeth zou wonen. Het duurde ook gelukkig niet zo heel lang toen ik bij haar deur terecht kwam en ik aanklopte in de hoop dat ze thuis was.

(sorry, maar anders ging ik een beetje vast lopen met Lance ^^' hopelijk is mijn stukje een beetje goed)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Helena

Ik keek uit het kleine raampje boven mijn bed, terwijl ik daarop op m'n tenen stond. De koele lucht blies in mijn gezicht, dat was prettig. In de verte hoorde ik zwaarden tegen elkaar kletteren: het waren de pupillen van de ridders. Ze oefende altijd om deze tijd, wist ik. Terwijl ik op mijn bed plofte, schoof ik met mijn voet, het kussen een stukje opzij. Daar lag mijn houten zwaard, wachtend tot iemand het zou gebruiken. Mijn rechterhand begon te tintelen, hij pakte het heft vast, en zwaaide er wat mee rond.
Maar toen ik de stem van Aecces hoorde, smeet ik het zwaard van schrik in een hoek. Niemand mocht dit weten.

Terwijl ik de simpele, oude borden op tafel zette, en de bekers daarnaast, hoorde ik Aecces weer.
''Leen, het spijt me. De aardappels zijn verbrand. we moeten brood eten.'' Mijn hoofd voelde zwaar aan, ik wou hard zuchten, hem vertellen dat hij beter moest gaan koken, maar alles vervaagde. Ik kon niet boos zijn op Aecces, al wou ik het nog zo graag. Hij was niet alleen mijn vriend, maar hij had me ook gered voor een leven als dienstmeid.
Een flauwe glimlach vormde om mijn mond, maar mijn ogen stonden wazig, ik probeerde het te verbergen.
"Het maakt niet uit, Aecces. Brood is ook goed."
Niet dat we het verste brood hadden, maar goed. Ik at rustig mijn brood op, toen er op de deur werd geklopt. Verschrikt keek ik op: Er kwam niet vaak iemand bij ons.
Terwijl Aecces mij even aankeek, liep hij naar de deur toe. Nieuwsgierig keek ik door het raam, en ik vertrouwde het niet. De berichtgever van de koning was hier, wat had hij hier te zoeken?
Na een kort gesprek kwam Aecces terug, bezorgd keek ik hem aan?
"En?"
"Eet door, we moeten zo naar een feest, de koning heeft ons uitgenodigd." Mijn hart maakte een sprongetje van opwinding. Ikzelf trouwens ook op m'n stoel. In een hap was mijn brood op...
"Ik ga me omkleden, en dan loop ik voort!" Zeg ik vrolijk terwijl ik mijn armen lachend om zijn hals neerleg.

In mijn kamer trok ik mijn vieze kleren uit, die stonken naar paard. Ik wist niet zeker of het een dorpsfeest was, of een chique feest. Dus besloot ik mijn witte blouse aan te doen, met een katoenen grijze broek, en leren laarzen aan. Ik borg mijn slordige, slappe vlecht op in een opgestoken knot. Al mijn rokken en jurken zaten in de ton met was, ik zou wel even bij het naai atelier gaan kijken voor iets moois zomenteen. Ik bedacht me dat ik ook even bij de smid voor een zwaard moest kijken. Als ik me niet vergiste, was er een Lancelyn, waarvan ik hoorde dat hij aardige wapens maakte.
Ik rende naar Aecces toe.
"Wat voor feest word het eigenlijk, beste vriend?" Zei ik vrolijk als normaal. In mijn hoofd vormde het plan: Ik zou naar het Naai atelier bgaan om een cape te halen, een donkere, zodat ik niet opviel. Aecces zou me uit het oog verliezen, misschien later boos worden als hij wist wat ik uitgevreten had, maar dat kwam later wel. Daarna kwam het leuke deel: Ik ging naar een wapen kijken! Ik had er al zo lang op verheugd! En dan zou ik wat oefenen, wat van die zoete appels eten. Leven was perfect!
"Zullen we gaan?" Zei ik terwijl mijn benen me de deur uitdroegen.

---

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Dany.


Ik was er niet erg blij mee dat ik per ongeluk afgedwaald was en dat ik dan ook nog eens te horen kreeg dat we stipt om acht uur tijd een feest hadden waar we bij moest zijn. Dat werd dan niks leuks met Fawk vanavond. Ik zou het er maar mee moeten doen dan. Apollo zette ik terug in zijn stal en snel hing ik al zijn spullen terug en haastte me naar het huisje waar ik eigenlijk nooit echt was maar wel mijn spullen lagen. Oh, damn. Ik had hier niet eens een goede jurk voor. Snel begon ik de kist met jurken en andere kleding door te spitten en vond een jurk die nog wel een beetje kon. Degene die dit bedacht had ging er echt aan, oh wacht. Dan zou ik de koning moeten vermoorden of vergiftigen. Niet dat ik dit niet al te graag zou doen, maar ik zou nog graag even leven. Ik deed de jurk snel aan, en bedacht me dat hij zo slecht nog niet was. Het was een witte jurk, met blauwe afwerkingen. En niet zo heel erg bedekkend, mijn buik en rug waren te zien, maar de rest was –gelukkig –wel bedekt. Agh, wat maakte het ook uit, ik was niet van adel dus niemand zou er omkijken naar hebben. Snel vlocht ik mijn haren overnieuw, in een lossere style. Ik had nog ruim een kwartier de tijd, en het duurde niet lang voor ik er zou zijn dus besloot ik om te kijken of Fawk nog in zijn vertrek was. En ik had nog gelijk ook nog. Ik glimlachte breed en bleef in de deur staan. “Fawk..” Ik zei het zacht, zodat hij niet zou schrikken, en mijn wangen waren rood. Ik vroeg me weldegelijk af wat hij van de jurk zou vinden, want nou ja, zijn mening telde het meeste voor me. En hij, nou hij zag er knap uit. Nog knapper, kon dat? Nou het was hem dus mooi wel gelukt.

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

(Ik post morgen weer wat. Ik ben een beetje duizelig.)

---

Vampire + Servant = Servamp

(Oh shit, ik had geschreven, klik ik perongeluk weg dag hele stukje. Ik ga morgen maar verder.
@Lazulis, beterschap <3}

---

wat was dit ookalweer

Cédric
Ik luisterde toe van de kamer naast Lancelynn hoe het geluid van een hamer tegen het ijzer aan klapte. Alle frustratie van hem leek er in te zitten en ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren dus bleef ik maar zitten op de zijde zachte zetel. Mijn ogen sloot ik rustig maar werd al snel weer wakker geschud door de luide, mannelijke stem. Ik probeerde mijn best te doen om het te horen maar het was lastiger dan ik dacht door deze muren. Het klonk in ieder geval als goed nieuws door de opgewekte stem van Lance. De man leek te vertrekken en Lance leek terug te komen. ''Cédric! Ik heb nieuws!'' Hoorde ik zijn stem en ik stond op en liet een hand door mijn korte haren gaan. Ik opende deur en liep zo Lance tegemoet die er nog vrolijker uitzag dan dat hij klonk. ''Nieuws?'' Vroeg ik nieuwsgierig aan hem en ging door mijn knieën om de hond een paar aaitjes over zijn hoofd te geven en vervolgens weer op te staan en speels grijnsde. ''Je brede glimlach verraadt al dat het iets positiefs is,'' vertelde ik hem en ik liet beide handen in mijn zakken rusten en leunde tegen de muur aan waardoor ik een nonchalante houding op me nam.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

[Morgen ben ik de hele dag weg, ik zal dan 's avonds of maandag mijn Elizabeth doen haha.]

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.