• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1

    [ bericht aangepast op 5 april 2014 - 17:34 ]

    Audrey Rose had zich ook vermoeid tegen de boom aan laten zakken, en nam een klein slokje water.

    [Sorry had dan wat verkeerd gelezen, ik schrijf wel iets anders voor Killian. Sorry!]

    Maeve voelde zich langzaam aan beter worden, de pijn begon te minderen en daar was ze Neil dankbaar voor. Haar keel voelde echter nog steeds benepen aan, alsof er een hand op haar keel was gezet en langzaam werd aangespannen.



    Killian baalde ervan dat hij Emma nog steeds niet had gevonden. Ze bleef maar in zijn hoofd spoken, als bewijs dat hij haar verraden en bedrogen had. Zijn beste vriendin, die was hij nu wel kwijt. De zon stond nog niet erg hoog, dus schatte Killian dat het nog in de late ochtend of vroege voormiddag moest zijn. Zijn maag maakte een knor geluid, waardoor hij genoodzaakt was om iets te eten. Hij pakte iets kleins uit zijn rugzak, wetend dat hij niet instaat was iets zomaar te doden. Makkelijk zou het zeker niet worden, dat wist hij nu al.

    [ bericht aangepast op 15 april 2014 - 22:23 ]


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    [Nevermind, maar Neil had haar handen toch al schoongemaakt?]

    [ bericht aangepast op 15 april 2014 - 21:07 ]

    Maeghan was nog steeds bezig een vuur te maken en het wou niet echt vorderen. Toen Alex aan kwam lopen, keek ze verwonderd naar zijn t-shirt, waar een vis in bleek te zitten.

    [ bericht aangepast op 16 april 2014 - 9:37 ]

    'Het is dood,' zei Alex overbodig, wijzend op zijn shirt waar de vis nog steeds verstopt in zat. 'Lukt het een beetje met het vuur?' Ze moest toch zeker een kwartier bezig zijn.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Niet echt,' mompelde ze beschaamd. Ze begon de steentjes weer tegen elkaar aan te slaan. Af en toe schoot er een vonkje vanaf. Toen ze haar vinger openhaalde ontsnapte er een gefrustreerde kreet tussen haar lippen door.

    'Sst! Misschien moeten we iets met wrijving doen.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Eden offerde zich op om als eerste de wacht te houden. Ze zakte op een koffer met een harde wand neer en staarde in de verte. Eén van de geweren had ze onopvallend uit haar tas gehaald en in haar schoot gelegd, al wist ze niet hoe ze hem straks zou moeten gebruiken. Het was fijn als iemand haar dat zou kunnen uitleggen, maar ze verwachtte dat er niemand was met ervaring op dat gebied.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Margriet leunde tegen een boom aan. Ze had haar handen op haar knieën gelegd en staarde naar de heldere hemel, waar de sterren inmiddels fonkelden. Het was het enige bekende, het enige wat ze nog herkende aan haar thuis. Ze zuchtte zachtjes en maakte haar blik los van de hemel. De enige die nog wakker was, was het meisje dat had voorgesteld om te rusten en dat ook nog had aangeboden om wakker te blijven. Hoewel Margriet zich nog niet zo moe voelde - de adrenaline maakte haar alert en wakker - durfde ze niet zo goed te zeggen dat het meisje wel mocht gaan slapen. Ze wist niet of ze het in haar eentje zou redden om de wacht te houden.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maeghan knikte. 'Heb jij een idee hoe?'

    Skin kon niet slapen. Hoewel ze moe was en wist dat het beter was als ze het zou proberen, lukte het haar niet. Ze wist dat ze niet de enige was die wakker was, omdat er wacht gehouden werd en besloot om maar eens kennis te maken met haar lotgenoten.
    'Hé,' zei ze en ze zakte naast het meisje neer.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Eden keek even op en groette terug. Ze hoorde enkel aan haar stem dat het een meisje was, want eigenlijk had ze haar al de hele dag voor een jongen aangezien.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Sentis glimlachte kort, hij keek naar haar been die er niet uit zag. 'Moet ik daar mee helpen, als Laurens hier blijft ga ik in de overgebleven koffers zoeken naar verband,' zei hij en wachtte niet eens op antwoord of hij speurt naar Laurens. Sentis gaf hem de vislijn en fluisterde wat in zijn oor en rende de bossen in.
    Dit was iets waar hij voor dood was opgeschreven.
    Hij keek om zich heen en hoorde allerlei geluiden, waaronder een enorme brul.
    Even bleef hij staan en voelde dat hij verdwaald was. Hij wilde doorlopen of hij bostte tegen iets zachts aan. Dit was de vreemdste boom die hij ooit gezien had, dacht hij en keek omhoog.
    Een natte spetter viel op zijn hoofd en dacht dat het ging regenen, maar toen hij beter omhoog keek bleek het iets te zijn dat hij niet wilde weten. Hij onderdrukte een kreet en rende met angst terug naar het meer.
    Een enorme brul dreunde over de grond en Sentis hoopte maar dat hij optijd terug was bij Laurens en het meisje.

    ==

    Marco kwam aan bij zijn hutje en nam het trapje omhoog, hij kroop terug in zijn vervallen bed en viel in slaap. Hij hoopte maar dat niemand zijn hut zou vinden, want een hongerige spinosaurus kop was wel het laatste wat hij wilde in zijn hut.


    Vampire + Servant = Servamp

    Emma wou de jongen nog tegenhouden, aangezien ze nog een klein stuk windel over had. Maar hij gaf haar de kans niet en liep meteen het bos in.
    'Nou, euhm... ik ga even daar neerzitten op die rots, gingen jullie vissen?' vroeg Emma aan de jongen die nog bij haar was. Ze zette zich neer op een rots, waarna ze hem vragend aankeek.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Margroet volgde het meisje met haar ogen en slaakte nog een zachte zucht. Ze draaide alert haar hoofd toen ze een geluidje hoorde, maar het was vals alarm.
    Ze pakte een grassprietje en begon het te breken, terwijl er een rilling van de kou over haar rug trok. Ze had behoorlijk gezweten de hele dag en doordat het snel was afgekoeld, onttrok haar zweet eem hoop warmte van haar lichaam. 'Is er misschien ook nog een vestje over?' vroeg ze fluisterend aan de twee meisjes.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain