Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 2 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1

[ bericht aangepast op 5 april 2014 - 17:34 ]

"Waarom? Omdat ik van plan was alles op plaats van bestemming te kopen, omdat het daar veel goedkoper is. Ik wist niet dat jij gepland had neer te storten, of wel?" Vroeg Audrey-Rose nu ook een beetje geïrriteerd. Ze had helemaal niet veel kleren, ze had amper geld voor kleren te kopen. Ze was uberhaupt al blij dat ze rond kon komen in de maand, al haar spaarcenten gingen uit naar deze reis, en nu ging iemand haar, een wild vreemde nog wel, haar er op aanspreken dat ze zo weinig bij had. "Bovendien was ik als een van de laatste het vliegtuig uit, alles was al weg." Voegde ze toe, en zonder iets te zeggen nam ze een rugzak en een ander koffer over van het meisje. Ook pakte ze een tas van de jongen. Ze was gewend om te werken, dus erg vond ze het niet. Maar ze vond het wel vervelend zo'n reacties te krijgen. Ze had niet gepland om hier in de middle of nowhere neer te storten. En dat konden ze haar ook niet kwalijk nemen.

[ bericht aangepast op 10 april 2014 - 17:21 ]

'Denk dat je dat al deze bende allemaal van mij is?' vroeg hij laatdunkend.
Dat laatste sloeg ook nergens op. Door het aantal doden hadden ze niet alle tassen meegenomen. Hij blikte om zich heen om te zien of de rest ook zo zelfzuchtig was, maar dat viel gelukkig mee.

Every villain is a hero in his own mind.

"Mag ik vragen op welke plaats jij het vliegtuig uit ging? Koffers die kapot waren, waren zinloos om mee te nemen. Daarbij was ik in paniek, en wou ik zo snel mogelijk weg. Ik bood je niet voor niks aan je te helpen dragen," beet ze van zich af. Ze had hier nu echt geen zin in, als iedereen zo was ging ze wel in haar eentje verder.

[ bericht aangepast op 10 april 2014 - 18:10 ]

Neil knikte toestemmend. Toen ze het water hadden gevonden, nam hij plaats op een van de rotsen en vulde zijn flesjes bij met het water uit de rivier. Daarna wikkelde hij het vuile verband van zijn been, zodat Maeve er een blik op kon werpen. Hij zag er stiekem een beetje op dat ze de wond schoon moest maken, maar hij vertrouwde Maeve daarin. Hij blikte af en toe bezorgd haar kant op. Stiekem was hij bang dat het haar misschien teveel zou worden. Elke keer dat hij naar haar keek werd hij herinnerd aan haar luchttekort en haar epileptische aanval.
_

'Lopen we erheen?' vroeg Maeghan.

'Ach, stel je aan, meid,' verzuchtte Dolly. 'Accepteer gewoon dat het dom was dat je zo weinig meenam en ga door met je leven, zolang je die nog hebt.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Het is wel ver...' zuchtte Alex. 'Maar misschien weten zij hoe we terug kunnen komen bij het vliegtuig.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Toen Maeve keek naar Neil's been, was ze een beetje opgelucht. Het leek niet erger te zijn, het verband kleefde er niet in vast en het bloed dat er nog op zat was geen dikke korst geworden. Doordat het bloed zichzelf steeds bevochtigde, kon ze het met wat water snel proper krijgen en dat met weinig pijn. Als dat gedaan was, keek ze naar Neil. Hij keek bedrukt, alsof hij bezorgd was over iets.
'Wat scheelt er Neil? Je kijkt zo bedrukt?' vroeg ze aan hem, waarbij ze hem afwachtend aan keek.

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

'Welke plááts?' viel Slade uit. 'Nou door de enige nooduitgang?' Hij haalde even adem. Natuurlijk moest hij zijn zelfbeheersing niet verliezen, maar hij had zelden zo'n dom wicht ontmoet en wat hem betrof bracht zo'n hersenloos wezen hen alleen maar in gevaar. 'Hier kun je toch geen koffer achter je aan trekken, dus het boeit geen fuck of er een wieltje meer of minder aanzit!'
Echt kapot waren de tassen immers niet geweest, gezien die als eerste veilig aan de grond waren gebracht. Hij wist dat hij zijn energie niet aan haar moest verspillen, maar kon het niet helpen dat hij boos werd. Natuurlijk, iedereen was in paniek geweest. Maar de rest had wél gewoon even geholpen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Slade, kalmeer gewoon,' zuchtte Dolly. 'Als zij wil overleven met dat koffertje van haar, dan mag ze daarmee overleven. Dan hoeft ze onze koffers ook niet te gebruiken.' Ze leunde dichter naar hem toe, maar deed geen moeite om haar stem te dempen toen ze zei: 'Je weet dat de zwakkelingen door natuurlijke selectie niet zullen voortbestaan.'

[ bericht aangepast op 11 april 2014 - 10:17 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Slade trok een gezicht. 'Er zijn nu voor niks tassen achtergebleven. Wie weet hadden we daar nog heel veel aan kunnen hebben.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Daar kunnen we niks meer aan veranderen.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Ze zou terug kunnen graag om het te halen,’ gromde Slade. ‘Als we dreigen te verhongeren weet ik wel wie we als eerste gaan roosteren.’

Every villain is a hero in his own mind.

Dolly grijnsde alleen even en knikte, waarna ze weer stug door begon te lopen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Skin schudde haar hoofd door het gekibbel van iedereen.
'We moeten water vinden,' merkte ze op en ze bond een doek om haar hoofd, omdat de zon op haar hoofdhuid brandde.'Daar hebben we meer aan dan aan een koffer vol met kleren.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Neil kwam met een zucht overeind en leunde zachtjes op Maeve. 'Ik maak me zorgen om je,' gaf hij eerlijk toe, terwijl hij zijn ogen neersloeg. Hij wou haar niet bang maken, maar het was meer dan logisch dat hij bezorgd om haar was, al kende hij haar nog maar even. Zij was de enige die hij op het moment had en hij was blij dat hij niet met een ander zat opgescheept. Op het moment betekende Maeve meer voor hem, dan hij had gedacht. Hij wilde ook eigenlijk niet dat ze wegging. Ze was fijn gezelschap en misschien wel meer dan dat.