• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1

    [ bericht aangepast op 5 april 2014 - 17:34 ]

    Neil keek Maeve geschokt aan. Hoorde hij nou duidelijk wat ze zei? Maeve ging dood. Zijn schuldgevoel werd alsmaar groter. Het meisje schokte in zijn armen en hij voelde ongewild zijn ogen vullen met tranen. Hij had haar zojuist laten opbiechten dat ze dood ging. Ze had een dodelijke ziekte. Neil wreef zachtjes door haar haren, in de hoop haar wat te kalmeren. Ze voelde aangenaam warm.
    'Het spijt me heel - heel erg,' mompelde hij beschaamd. 'Ik laat je niet alleen. Voor geen goud.'

    Emma werd wakker doordat ze een hand op haar voelde. Ze hoorde zijn woorden, maar kreeg zelf geen zin over haar lippen. Ze knikte slechts, probeerde zich in zithouding te zetten maar belandde terug op haar buik. Ze werd er gefrustreerd door, want ze wou weer recht geraken.



    Zijn woorden zorgden ervoor dat Maeve rustiger werd. Ze liet haar hoofd op zijn schouder rusten en genoot van zijn knuffelde, maar troostende houding.
    'Ik ben blij dat jij hier bent.' zei ze met een gebroken stem. Haar ene hand rustte op zijn andere schouder, terwijl haar andere om zijn midden was geslagen om hem terug te kunnen knuffelen. Ze besefte dat ze hem erg graag had, hij was lief en zorgzaam voor haar. Maar het belangrijkste was, dat hij er voor haar zal zijn en daar was ze hem erg dankbaar voor. Ze drukte haar arm strakker rond zijn midden, hem nog een dankbare knuffel gevend.

    [ bericht aangepast op 14 april 2014 - 1:33 ]


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Rebekah keek ze aan, ze pakte haar waterflesje en keek naar de jongen.
    'Pak aan,' ze glimlachte naar hem, de jongen die Hugo heten pakte hem twijfelend aan. 'Houd hem maar,' ze knikte vriendelijk naar het meisje dat naast hem stond.

    Neil glimlachte even waterig en duwde Maeve zachtjes van zich af. 'We moeten verder. Als we niet gauw wat te eten vinden, houden we het niet lang meer vol,' mompelde hij, terwijl hij door de omgeving tuurde.

    Maeghan pakte Alex bij de arm. 'We moeten eerst op krachten komen. Misschien kunnen we vissen vangen in het meer? En misschien lukt het om een vuurtje te maken? Het is hier toch snikheet,' mompelde ze, terwijl ze met haar hand voor haar gezicht wapperde.

    Alex knikte. 'Misschien kan ik een net aan elkaar knopen,' mompelde hij. Hij trok zijn shirt uit over zijn hoofd en keek naar het water, waar hij geen vis kon ontdekken. 'Ik denk dat ik dieper het water in moet.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maeghan stemde daarmee in. 'Zal ik meegaan? Of heb je liever dat ik op wacht sta?' vroeg ze, terwijl ze waakzaam om zich heen keek.

    'Probeer jij maar vuur te maken,' stelde Alex voor. 'En als er iets gebeurt - wat dan ook - kom dan het water in, oké? Ik denk dat dat veiliger is dan op het land.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maeghan knikte zwijgend en liet haar ogen langs zijn ontblote torso glijden. Hij zag er goed uit en ze voelde haar wangen gloeien. Ze wist alleen niet of dit van de hitte kwam, of van het half ontblote lijf van haar gezelschap. 'Is goed,' mompelde ze, waarna ze zich vlug omdraaide om wat takjes bij elkaar te zoeken.

    Maeve zette zich recht, ze was het eens met Neil. Samen gingen ze op zoek naar eten, Maeve lette vooral op of er niks aan de bomen of struiken groeiden. Haar oog viel op een lage struik, die voorzien was van vele bessen. Ze waren donker van kleur, maar Maeve wist nietzeker of die eetbaar gingen zijn. Als ze naar Neil keek, zag ze hem iets in elkaar proberen flansen. Hij wou proberen om iets uit het water te vissen, dus maakte hij een soort schepnet. Toen ze aan de struik aankwam, stond er aan de andere kant een kleine dinosaurus en die at ook van de bessen. Het leek erop dat die er geen last van had, aangezien het bleef verder van eten. Maeve plukte een bes, plette die tussen haar vingers en took er aan. De geur was niet slecht, het vloeistof prikte niet op haar vingers en ze besloot dat het best te eten kon zijn. Ze nam voorzichtig verschillende besjes van dd sttuik, aangezien ze het beestje voor haar niet bang wou maken.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Hugo pakte het flesje water aan, maar hij kon het niet helpen dat hij vol schaamte de dop eraf draaide. Hij nam een paar kleine slokjes maar gaf het toen gauw weer terug aan het meisje terwijl hij een paar keer diep adem haalde. Er kwamen vast allerlei monsters op zijn geschreeuw af en ze vonden hem ongetwijfeld een lekker hapje, want hij had het meeste om zijn lijf van iedereen.
    ‘Ik kan wel weer,’ mompelde hij.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Toen Neil zag dat Maeve verschillende bessen van een struik plukte, pakte hij haar pols vast. 'Weet je zeker dat die niet giftig zijn?' vroeg hij gealarmeerd. Toen hij merkte dat hij haar iets te hard had vastgepakt, liet hij haar geschrokken los.

    Sentis zag hoe het meisje langzaam overeind kwam, maar later weer haar evenwicht verloor. ' Laurens help haar overeind te krijgen,' riep hij naar de jongen die angstig uit zijn ogen keek.
    Samen probeerde ze haar overeind te krijgen. 'Wat is er gebeurd?' vroeg Laurens met een duidelijke angst in zijn stem.


    Vampire + Servant = Servamp

    Syn keek ontsteld naar het vliegtuig dat op de grond lag – totaal kapot. Her en der lagen doden lichamen en er stond een hoop met tassen, maar de andere passagiers waren verdwenen. Inclusief hun spullen.
    ‘We moeten ze vinden,’ gromde hij naar de rest. Hij was blij dat ze hun wapens hadden meegenomen, maar toch hadden ze lang niet al het geschut meegenomen en het werkte hem op de zenuwen dat ze nu niet de enige met wapens waren.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mickey maakte zich van de groep los toen deze weer in beweging kwam. Ze had buikpijn en ze wist dat ze haar tampons moest verwisselen. Uitgerekend zij moest weer op dit moment ongesteld zijn – het kon ook niet anders.
    ‘Ik moet even pissen,’ mompelde ze tegen niemand in het bijzonder en ze stapte van de anderen weg, hoewel ze niet ver hoefde te gaan want ze zag toch geen hand voor ogen. Ze hurkte achter een paar dichte struiken neer en keek ongemakkelijk om zich heen om te zien of er geen lichtgevende ogen te bespeuren waren, maar dat was gelukkig niet het geval. Ze liet haar broek op haar knieën zakken, half om half dat er een beest tevoorschijn zou springen als zij hier in haar blote kont stond. Dat was immers echt wat voor haar.
    Wonder boven wonder gebeurde er niets en zodra ze klaar was waste ze haar hand met wat water uit haar flesje. Hij was al bijna helemaal leeg en het was echt belangrijk dat ze gauw een nieuwe waterbron vonden.
    Ze liep weer terug naar de anderen en zag dat Hugo weer op zijn benen stond. Ze glimlachte even naar hem, maar pakte toen haar spullen weer op en liep achter de twee rockers aan, die voorop liepen, samen met een roodharig meisje.


    Every villain is a hero in his own mind.