Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 2 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1

[ bericht aangepast op 5 april 2014 - 17:34 ]

'Kolonisten van Catan!' riep Vyvyanne enthousiast, nadat ze zich weer bij de groep gevoegd had.
'Dat spel is geweldig!'

Maeve voelde dat Neil het moeilijk kreeg, bij iedere stap leek hij meer op haar te leunen. Ze bleef samen met hem verder stappen tot ze bijna door haar benen zakte.
'We moeten even stoppen Neil, jij moet rusten.' zei ze, waarna ze Neil hielp neer te zitten op een omgevallen boomstronk. Zelf zette ze zich uitgeput naast hem neer, nam een flesje water uit en gaf het aan hem. Ze had zelf ook dorst gekregen, maar hij leek er door de warmte erger onder te lijden dan zij en dat waarschijnlijk doordat hij gewond was.

---

Killian dwaalde rond in het bos nadat hij voor zonsopgang wakker was geworden. Natuurlijk had hij zijn gezicht en handen gewassen, maar hij had niet veel tijd. Elke minuut die voorbij ging, was een minuut die hij verspilde zolang hij Emma niet gevonden had. Verderop hoorde hij voetstappen en snelde ernaartoe. Helaas waren het jongeren die hij niet kende, een jongen en een meisje. Blijkbaar waren ze op weg om terug naar het vliegtuig te gaan. Killian stapte naar hun toe en begroette hun.
'Weten jullie waar de rest zijn? Ik ben namelijk op zoek naar iemand.' vroeg hij hun, maar ze schudde hun hoofd. Hij ving hun namen op terwijl ze tegen elkaar wat praatten. Alex en Maegen, beiden had hij ze nog niet gezien maar dat was niet moeilijk aangezien hij in de cockpit had gezeten de hele vlucht naar hier.

---

Emma baalde dat ze zich niet sterker kon gedragen. Ze wou weer wenen, maar ze hield zich sterk. Ze was de wanhoop zo nabij, omdat ze hier alleen zat en ze verwenste zich dat ze niet in de buurt van Killian was gebleven. Maar toen ze aan hem terug dacht, werd ze boos op hem. Hij had hiervan geweten en hij had haar gezien, maar hij nam de moeite niet om iets te zeggen. Zelfs tegen de andere reizigers niet, Emma dacht terug aan de meid die voor haar had gezeten en problemen had met haar ademhaling. Ze had gezien hoe ze een zuurstoftank nodig had en waarschijnlijk zou ze nu erge problemen gehad hebben. Emma zette de gedachten van zich af, ze kon hun nu toch niet helpen. Ze zag een stuk verderop een dikke tak liggen en zag dat als een kans om te kunnen stappen. Ze kroop er naartoe en nam het in haar handen, waarna ze vervolgens ging rechtstaan. Het ging erg moeilijk, maar eenmaal Emma recht stond kon ze op de stok leunen en stapte ze langzaam verder. Voor het eerst sinds ze op dit eiland zat, kreeg Emma een beetje hoop.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Maeghan keek de onbekende jongen aan, maar moest hem teleurstellen. 'Je mag je wel bij ons aansluiten? Als Alex dat niet erg vind. Des te groter is de kans dat we haar vinden,' zei Maeghan zacht, terwijl ze Alex afwachtend aankeek.
_

Neil keek Maeve hulpeloos aan. '5 minuutjes, daarna gaan we weer verder,' mompelde hij niet echt overtuigend.

Killian keek naar de jongeman, Alex, afwachtend aan. Maeghan had inderdaad gelijk, zo konden ze Emma sneller vinden. Drie paar ogen keken per slot van rekening veel beter dan een paar.

---

Maeve zag wat bloed door het verband komen en wist daarmee dat ze eigenlijk teveel gestapt hadden.
'Dat moet dringend veranderd worden. Als je wat gerust hebt, gaan we kijken voor een beekje ofzo.' zei ze vastberaden, ze ging Neil zeker niet aan zijn lot overlaten. Ze keek even rond, om een geschikte stok te zoeken om Neil wat extra ondersteuning te bieden. Maar helaas zag ze niet meteeniets bruikbaars.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

'Het spijt me, ik wil graag terug naar het vleigtuig,' zei Alex. 'De kans is groot dat ze daar ook is, maar ik ga niet verder dit eiland op.' Hij voelde zijn maag nog harder rommelen en zuchtte. De brachiosaurus die hen die nacht had vergezeld, was nergens meer te bekennen, dus liep hij naar het meer toe om te drinken. Hij hoopte dat hij niet ziek zou worden van het water terwijl hij grote teugen opslokte.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maeghan keek toe hoe Alex uit het meer begon te drinken en voelde een rilling over haar rug kruipen toen ze alleen achter bleef met Kilian. Ze verontschuldigde zich en stapte naar Alex toe. Ze volgde zijn voorbeeld, nam wat slokken water en richtte zich tot Alex. 'Ik vertrouw hem niet helemaal.'

Neil knikte toestemmend en kwam weer overeind. 'Kom, we gaan weer verder,' zei hij, waarna hij Maeve overeind trok. Hij wilde hier geen seconde langer blijven dan nodig was.

(Oakenshield: Praktische spullen zei genoeg dacht ik. Neem aan dat het ook niet werkte om alles los met de hand mee te nemen?..)

Killian keek de twee na terwijl ze wat dronken, hij zuchtte even en draaide zich dan om. Ze waren niet echt van plan geweest om hem mee te laten gaan, dus besloot Killian om alleen verder te gaan. Ze keken niet toen hij terug het bebost gedeelte inliep en hij stapte stevig door. Vastberaden was hij om Emma te vinden, hij wist dat ze kon hallucineren en in het ernstige geval een psychose krijgen. Bij het laatste wist hij dat het dan zeker fout met haar zou gaan, aangezien ze dan het verschil niet besefte.
Na een tijd te hebben gestapt, merkte hij beweging op en toen hij ernaartoe snelde, zag hij tot zijn teleurstelling dat het een kleine dinosaurus is. Hij draaide zich voorzichtig om en beende weg van het beest.

---

Maeve knikte naar Neil en ondersteunde hem opnieuw bij het stappen. Het stappen leek iets beter te gaan, aangezien hij haar zonet recht had geholpen. Hij mankte nog steeds zichtbaar, maar door het rusten ging het al wat beter. Maeve zuchtte opgelucht, ze hoopte dat ze snel water zouden vinden en zo zijn wonde konden reinigen.

---

Emma wankelde met de stok doorheen het gigantische woud. Sommige bomen waren erg lang, de andere bevatte rare fruitsoorten of speciale noten die ze niet kende. Altans, dat dacht ze toch. Emma weende haast van geluk toen ze een waterbron tegen kwam. Ze schrok zich haast een bult toen een grote dinosaurus zich naast haar bevond en van de bron dronk. Ze zag dat het geen aandacht aan haar gaf en ze deed hetzelfde. Ze liet zich op haar hurken zakken en begon van de bron te drinken. Het heerlijke water vulde haar maag en daar was ze dankbaar voor. Het begon warm te worden en ze wist dat het nog warmer zou worden.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

‘Ik woon in Assen,’ meldde Hugo. Het uitspreken van de naam van zijn woonplaats stemde hem somber, want hij verwachtte eigenlijk niet terug te keren. Wie zou hen hier nou vinden?
Hij kromp in elkaar toen hij een woeste brul hoorde in de verte en kneep Pipers hand bijna fijn.
‘Wat was dat?’ fluisterde hij nerveus. Wat maakte zo’n diep geluid? Een beer? Een tijger?

-
‘Waarom heb je niet meer meegenomen?’ vroeg Slade met opgetrokken wenkbrauwen. Hij liep zich het apenzuur te zweten terwijl die meid alleen een piepklein koffertje met zich meenam waar hoogstens drie broeken in konden zitten en dat ergerde hem behoorlijk.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik denk niet dat we daar voorlopig in moeten schiften, we kunnen ieder die ons naar het strand kan brengen, gebruiken,' zei Alex. 'Ook -' Hij draaide zich om en keek verward om zich heen. 'Hij is weg!'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Dolly's handen waren goed gevuld met alle tassen en koffers die ze had kunnen houden. Ze had het stikheet gekregen en zette een paar tassen op de grond. 'Jij daar, met je broodtrommeltje,' zei ze, wijzend op het meisje met haar miniscule koffer, 'je mag wel wat van mijn spullen dragen.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maeghan draaide zich met een ruk om en zag dat de jongen inderdaad was weggelopen. 'Nou, dan niet,' mompelde ze verbaasd. 'Laten we snel weggaan, ik vertrouw het voor geen cent,' zei ze, waarna ze Alex mee de bosjes in trok.
_

Neil keek Maeve dankbaar aan. 'Ik ben je eeuwig dankbaar en ik ben blij dat we samen zijn,' zei hij zacht. De wond in zijn been deed nog steeds zeer, maar het lopen ging hem steeds wat makkelijker af. Hij liet Maeve zelfs even los voor een paar minuten.

Na zijn woorden, keek Maeve vrolijk voor zich uit. Zijn woorden deed haar deugd en ze wist dat ze hem daarvoor ook erg dankbaar was. Toen ze in de verte water hoorde pletsen, leidde ze Neil die kant op.
Ze hadden water gevonden en dat vond ze geweldig.
'Gaan we daar even rusten? Dan kan ik de wonde wat reinigen.' zei Maeve tegen Neil, verwijzend naar het water.

[ bericht aangepast op 10 april 2014 - 13:26 ]

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Alex klom weer overeind. 'Daar staan nog meer mensen,' zei hij, wijzend naar de andere kant van het meer. Hij kneep zijn ogen samen in een poging ze te herkennen, maar die poging mislukte. De jongen en het meisje stonden te ver weg om ze te herkennen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain