George weasley
Campbell dronk drankje en al gauw voelde ik een snelle medelijden voelen. Aan wat heeft Campbell dit verdiend? Ik richtte me op fred die nog steeds op de bankje zat.
'Hoeveel heb je er in gedaan?' Vroeg ik toen Campbell de drankje neerzette en ik zag nog de roze kleur van het liefdesdrank in het mok
. Ik schrok me dood toen ik me omdraaide en de grote bruine ogen van Campbell recht voor me zag. Maar aan de andere kant smolt ik er wel helemaal in. Ik leek in een trance te zijn tot hij twee vingers op mijn borstkas zette en een hartje op tekende. Volslagen zette ik dan pas een paar stappen achteruit en draai me om naar fred toe.
'Zonder liefdesdrank was beter denk ik.' Mompelde ik en draaide me om, en hij plaatste zijn hand op mijn nek waarna hij me begon te zoenen. Eerdt schrok ik me dood en murmelde Freds naam terwijl Campbell zijn lippen haast als een seconden lijm op die van mij geplakt was, jezus waar ben je Fred? Stop met kijken en help me! Maa natuurlijk kon hij mijn gedachtes niet horen. Op een gegeven moment plofte wel een soort bom in mijn maag en ik onspande me. Het begon fijn te voelen, maar ik voelde me nog steeds smerig om voor mijn tweelingbroer met een jongen te zitten kleffen. Ik voelde me rustiger worden, TOT zijn hand naar mijn mannelijke achterwerk gleed en er in kneep, waardoor ik hem loslit en door de schok opsprong van de vloer, waardoor mijn hoofd tegen de kast aan stootte en een paar stel boeken op me vielen.
'Oh, MER-JEZUS, FRED!' Riep ik uit pijn en pakte een stel boeken van de vloer.
Ik schudde mijn hoofd en liep terug naar campbell. Voordat hij iets kon doen greep ik hem bij zijn beiden polsen en hield die bij elkaar.
'Campbell, ik hou echt heel, heel veel van jou maar je moet weten dat je nu ietjes over mijn grens heen algaat omdat je namelijk onder invloed van onze liefdesdrank bent!'
Saving people, hunting things, the family business デ--▸