"Help!" - Celebrities | Topic één - Speeltopics

Zes beroemdheden worden op ieder een verschillende manier meegenomen door twee ontvoerders. Ze worden tegen hun wil in naar een huis vervoerd waarvan iedereen denkt dat het er spookt. Dit is echter allemaal onzin, wel is het vervallen huis omgetoverd tot in één groot martelgebouw. De ontvoerders vragen voor elk beroemdheid een gelijk hoeveelheid miljoen dollar. Maar het is onmogelijk te betalen dus zullen de mensen nog wel een tijdje gevangen blijven, maar of dat nou zo leuk is. Als iemand de ontvoerders tegenwerkt of als iets hun niet zint wordt die beroemdheid gemarteld op een gruwelijke wijze. Zo moeten ze het proberen vol te houden, met ruzies, liefdes en een hoop pijn.

[ bericht aangepast op 9 jan 2014 - 21:07 ]

De wereld is een illusie. Niks is wat het lijkt.

Tate Langdon

Ik hoorde al het geschreeuw en besloot maar even te gaan kijken. Voor hen ongezien stond ik in de opening van de deur. Mijn wenkbrauwen trok ik tot een frons. Dat zag er apart uit. Vol bloed en plukken haar. Ik rende snel naar mijn kamer. Daar ging ik plat op mijn buik liggen, pakte het geweer dat in in Westfield High had gebruikt onder mijn bed vandaan en laadde hem met kogels die ik op mijn bureau had liggen. "You can't hide from death" Er vervolgde een luide knal en de jongen met de bril viel neer. Zijn onderkaak was vol bloed en het vel was eraf. Ik liep fluitend rond. De andere jongen had ik al neergeschoten. Opeens kwam er nog een jongen op me af. "Dude, you can't do this. Go away!" Ik keek hem even aan en schoot daarna zonder wat te zeggen door zijn voorhoofd heen. Zacht gesnik wat over ging tot gehuil kwam van onder de tafel met de boeken. Wat verward tilde ik de tafel op en zag een zwartharig meisje zitten van ongeveer zestien jaar. "No, no. Please.." Met een knal schoot ik door haar hard. De docent was er volgens mij ook niet goed vanaf gekomen, maar het kon zijn dat hij wel nog leefde. Zo liep ik weer de deuren uit en de school uit. Ik liep voorzichtig naar de anderen toe en uiteindelijk stormde ik maar gewoon binnen zodat iedereen wel op moest kijken. 'Is er een probleem? Moet er iemand dood?' Alsof er iemand mijn naam riep keek ik hen aan. Ik glimlachte even kleintjes toen ik zag dat ieder wel wat bloed op zich had. Het was fijn dat ze steeds dichter bij de dood kwamen. Zo kwamen al snel ze in een betere wereld terecht.

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

Selena gomez

Opeens hoorde ik tate binnenstormen. "Is er een probleem moet er iemand dood" vraagt hij. Tate had gelogen hij had mij eten beloofd ik vertrouwde hem op de één of andere manier. Maar nu was ik te dicht bij mijn dood. Ik wilde nog niet dood. Ik zag hem even glimlachen. Ik werd woedend razend. "Hoe kan je nou glimlachen stomme klootzak hoe kan je blij zijn dat mensen pijn lijden" schreeuwde ik hem toe. Een slechte keuze aangezien hij een geweer bij zich had. Ik herkende het geweer nog. Ik slikte even hoor baar en keek naar beneden. Sorry mompelde ik zachtjes zodat alleen tate het zou horen.

[ bericht aangepast op 13 jan 2014 - 20:51 ]

Liam Payne.

Antonio grijnsde breed, en trapte me hard toen ik een poging deed om hem bij Niall weg te halen. Hij begon mij nu ook te steken, en raakte mijn wang. Hij duwde even door, en ik slaakte een pijnlijke kreet. Daarna liet hij me vallen. Ik hield mijn hand tegen de snee in mijn wang, en hoopte dat het zou stoppen met bloeden. Ik ging recht op zitten, en wenste Antonio in mijn hoofd allemaal scheldwoorden toe, en keek hem vuil na toen hij naar Pyro liep. 'Dat heb je mooi afgehandeld,' zei hij tegen Pyro, en keek naar de half dood gaande Selena op de grond. 'Dat bloed en vuil staat je goed,' zei hij met een zwakke glimlach. 'Ja, ga maar naar je vriendinnetje, watje.' mompelde ik, en ging met mijn rug tegen de muur aan zitten, en veegde het bloed van mijn gezicht af.

How far is far

Nia Horan

'Laat hem met rust vieze vuile klootzak' roept Liam en al snel word hij ook gestoken. Ik slaak een uber zcahte kreet als Selena bijna onthoofd op de grond valt. Ineens opent de der en staat iemand met een pistool er. Ik probeer wat omhoog te komen maar ik begin weer te overgeven en dit maal ook bloed. Het stonk verschrikkelijk dus met pijn en mpeite kroop ik rihting Liam. Als een zak liet ik me tegen hem vallen. 'ik kan niet meer Liam echt niet' fluister ik zachtjes. Mijn ademhaling was zwaar snel en ongecontroleerd. Mijn lichaam rilde en trilde en mijn voorhoofd was nat van zweet . 'ik hou van je Liam en van de lafs en mn familie. Jij komt hier yit jij redt het'fluister ik en met een slappe zwakke beweging pak ik zijn hand en laat mijn ogen zakken. Ik was klaar met mn leven maar klaar voor de dood

Change is for weirdos ~ Niall Horan

-dit is echt verschrikkelijk leuk, wil niet stoppen-

Sherasade Amethist Desparo -Pyro-

'Thanks dear' zei ze tegen hem met een klein glimlach weer. Antonio deed iets met haar, ze kon niet goed vastleggen wat het eigenlijk was. Maar diep van binnen was ze bang dat ze gevoelens had voor hem en dat kon niet. Even moest ze grinniken toen ze hem hoorde. 'Nou bij jou staat het ook erg charmant' en ze deed zijn kraag even goed. Haar blik gleed al snel naar Tate en toen ze hem zag staan kon ze het niet laten om gewoon te lachen, het zag er gewoon heerlijk uit hoe hij er stond, lachwekkend eigenlijk. Wel positief bedoeld.
Ze keek weer naar Antonio en stiekem wou ze gewoon zijn hand voelen. Was die nou ruw of gewoon zacht, beide? Ze wist het niet. Maar die schooiers dachten gewoon nog steeds dat Tate haar vriendje was. Tate zag ze meer als een jongere broertje. 'Ik ga me even verfissen, tenzij je ervan houd om steeds naar me te kijken onder het vuil en bloed? Zei ze tegen Antonio en grijnsde nu.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

| Hoe kan ik Kaya laten betrekken in het bloedbad? |

That is a perfect copy of reality.

-euhm weet niet selena ligt daar dus half dood tegaan maar is nog steeds brutaal mmwuhahahaha laat haar antonio slaan of pyro-

Antonio Francesco Giovanni

Ik kijk naar Tate die binnen gestormd komt. Ik grijns. 'Tate! We hebben het hier al afgehandeld. Een paar mensen deden lastig. En nu zijn er twee bijna dood,' leg ik uit. 'Nou, bij jou staat het ook erg charmant,' zegt ze, en ze doet mijn kraag goed. Ik grijns. Ik heb opeens het gevoel alsof ik haar wat wil zeggen, maar ik hou mijn mond. 'Ik ga me even verfissen, tenzij je ervan houd om steeds naar me te kijken onder het vuil en bloed?' vraagt ze. Ik grijns. 'Jou staat alles mooi. Kies zelf maar. Ik en Tate kunnen het ook wel samen,' zeg ik. Ik schrik er zelf van. Heb ik haar nou echt mooi genoemd? Dat is een compliment en ik geef nooit complimentjes. Ze heeft een prachtige glimlach die ik wel vaker wil zien. 'Ik ga anders even naar Lissa kijken,' zeg ik, doelend op mijn zusje. Ik kijk naar de gewonde mensen. 'Veel succes Tate,' zeg ik met een grijns, en ik loop de kamer uit.

Spoiler alert: you will save yourself

Lauren "Lulu" Elizabeth-Marie Antariksa

Voor ik het weet was er om me heen een enorm bloedbad ontstaan. Ik volgde het niet meer, helemaal niet meer. Alles deed pijn, maar ik bleef dapper doorademen. Wanneer ik op kon staan, zou ik dat zeker doen, om de mensen te helpen die dat nodig hadden. Wat kon mij het schelen dat ik mijn rib had gebroken, of niet meer heler na kon denken. Ik moest en zou die vuile ontvoerders eens laten weten wat ze wel niet nodig hadden om tegen mij op te kunnen. Ook al dacht ik dat, ik besefte me ook dat Tate met een aantal klappen mijn leven bijna van me af had genomen. Maar ik moest sterk zijn. Met wat moeite stond ik op, waarna ik even wankelde en tegen de muur steunde. 'Blijf van ze af!' gilde ik. Als een zombie liep ik op ze af, met tranen in mijn ogen van pijn. Ik sloeg Pyro in haar gezicht en met moeite schopte ik haar. Daarna viel ik bijna naar achter, maar ik wist me nog net overeind te houden.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

-is niall nou dood-

| Oeh. Tate of Sherasade mogen hun woede wel afreageren op Kaya. Zij is namelijk nog ongedeerd |

That is a perfect copy of reality.

-ja doe dat maar selena is al half dood-

Sherasade Amethist Desparo -Pyro-

Ze kneep onopvallend in haar hand om zich te bedwingen om niet spontaan rood te worden, want ze wou zeker weten niet blozen. Had hij nu een compliment gegeven? Ze was al heel lang bij hem sids haar 18de en never had hij een compliment gegeven dit is de aller eerste keer. Ze was gewoon beetje van slag, maar dat liet ze niet tonen. 'Ja, is goed ik zie je later' zei ze nog tegen Antonio voordat hij weg ging. Ze richte zich even op Tate. 'Jij handeld deze zooi geregeld wel he?' Vroeg ze aan hem en grijnsde. 'Ik ben zo terug, even opfrissen' Ze wou net de kamer uit gaan toen ze tegen haar hoofd werd geslagen en daarna werd geschopt. Ze was even gewoon verbaasd en viel op de grond. Wat diegene deed was best zeer, ze zag gewoon wazig.

[ bericht aangepast op 13 jan 2014 - 21:12 ]

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

[Lulu heeft Pyro geschopt en geslagen ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

- al geweizigd meissie xd-

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.