"Help!" - Celebrities | Topic één - Speeltopics

Zes beroemdheden worden op ieder een verschillende manier meegenomen door twee ontvoerders. Ze worden tegen hun wil in naar een huis vervoerd waarvan iedereen denkt dat het er spookt. Dit is echter allemaal onzin, wel is het vervallen huis omgetoverd tot in één groot martelgebouw. De ontvoerders vragen voor elk beroemdheid een gelijk hoeveelheid miljoen dollar. Maar het is onmogelijk te betalen dus zullen de mensen nog wel een tijdje gevangen blijven, maar of dat nou zo leuk is. Als iemand de ontvoerders tegenwerkt of als iets hun niet zint wordt die beroemdheid gemarteld op een gruwelijke wijze. Zo moeten ze het proberen vol te houden, met ruzies, liefdes en een hoop pijn.

[ bericht aangepast op 9 jan 2014 - 21:07 ]

De wereld is een illusie. Niks is wat het lijkt.

-goed zo lulu maar kijk uit voor antonio-

- Antonio gaat dit helemaal niet leuk vinden xd-

Sherasade Amethist Desparo -Pyro-

Ze was gewoon werkelijk verrast door die aanval die op haar werd gedaan. Langzaam en beverig stond ze op. Ze zag nog steeds wazig eigenlijk en wou diegene laten boeten die het had gedaan. Dat beverige betkende helenaal niet dat ze bang was, maar het was meer omdat ze gewoon moeilijk kon staan. Ze hield zich vast tegen een muur. 'Diegene gaat dood' schreeuwde ze, maar het klonk nu niet echt menend. Al was het wel menend bedoeld.
Het was moeilijk om zichzelf op de been te houden, ze was geen persoon die snel om hulp zou roepen, zo was ze niet.
Ze wou diegene dood hebben die haar geslagen en geschopt heeft. Ze deed een paar passen voordat ze weer op de grond was beland.
Eigenlijk was ze gewoon uitgeput en moest ze even rusten, want mensen martelen koste energie. Voor haar wel tenminste.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Antonio Francesco Giovanni

Mijn zusje zit gewoon goed voor de tv. Ik loop weer terug naar beneden. Ik schrik me kapot als ik Pyro zie zitten. Ik loop naar haar toe en sla mijn arm om haar heen. Ik ga naast haar zitten en kijk haar aan. Ze is nog mooier van dichtbij. Ik wil iets doen, maar weet niet wel. Ik denk aan wat mijn vader altijd zei: dat je enkel van familie mag houden en verder gewoon ijskoud moet zijn. Ik was altijd al de kleine, de jonge die niks kan. Ik ben de jongste zoon een daardoor moet ik mezelf echt bewijzen. Ik zit hier nu en ik haat het dat ik iets voor Pyro voel. Ik kijk haar aan. Sorry pap, zeg ik in mijn hoofd, en ik buig voorover om mijn lippen op die van haar te drukken. Ik heb al veel vaker gekust, maar nog niet zo. Dit is anders. Ik laat na een tijdje los en kijk haar aan. Ik blijf rustig zitten terwijl mijn hart als een wilde tekeergaat. 'Sorry,' mompel ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik voel me alsof ik net een grote veldslag gewonnenen heb. Ik doe niks behalve dan zitten en denken. Ik ben niet de zoon die ik zou moeten zijn. Ik ben gewoon een jongen die van anderen kan houden.

Spoiler alert: you will save yourself

Liam Payne.

Ineens kwam Tate met een pistool binnen, en vroeg of er iemand doet moet. Pyro, en Antonio verdwenen alle twee, en lieten het aan Tate over. Nee, hij is echt een bedreiging hoor, niet dus. Ik ben echt niet bang voor hem, voor geen een van de drie trouwens. Niall gaf over, en kwam daarna naar mij toe kruipen. Hij liet zich tegen me aan vallen, en ik knuffelde hem. 'ik kan niet meer Liam echt niet' fluisterde hij. 'Ik ook niet, maar we moeten sterk zijn en niet opgeven.' verzekerde ik hem. Zijn ademhaling was zwaar, snel, en ongecontroleerd. Zijn lichaam rilde en trilde, en zijn voorhoofd was nat van het zweet. Ik veegde het zweet en bloed van zijn gezicht met mijn shirt. Misschien voelde dat wat beter voor hem. 'ik hou van je Liam en van de lafs en mn familie. Jij komt hier yit jij redt het' fluisterde hij. 'Ik hou ook van jou en de Lads. En jij komt hier ook uit, samen komen we er wel doorheen' zei ik. Ik heb overal pijn, en ben moe, maar ik moet wakker blijven voor mijn beste vriend die het moeilijk heeft. Hij pakte mijn hand, en liet zijn ogen zakken. Ik controleerde zijn ademhaling, en ik zou wakker blijven tot hij weer wakker was, ik moet hem nu in de gaten houden.

How far is far

Sherasade Amethist Desparo -Pyro-

Langamerhand begon ze weer beter te zien en toen zag ze plots Antonio, hij ging naast haar zitten en had een arm over haar heen geslagen. Way was hij in hemels naam van plan? Plots kroop er een gevoel in haar en voordat ze nog iets kon zeggen voelde ze zijn lippen op de hare, hij zoende haar. Mijn God hij zoende haar? Betekende dit dat hij gevoelens voor haar heeft? Of deed hij het gewoon zomaar. Duizende vragen maalden door haar hoofd. Ze hoofte zo niet dat hij echt van haar hield dat jij gevoelens voor haar had. Want ze had een afspraak gemaakt met haarzelf als ze achter kwam dat ieamnd gevoelens voor haar had zou ze diegene martelen. Na een paar tellen stopte hij en hoorde zijn exuus al snel. Ze keek hem aan. 'Het is goed, maakt niet uit' zei ze zachtjes. Voorzichtig stond ze op en maakte per ongeluk een verkeerde beweging en maakte een gesmoorde geluid.
Ze moest weten of ze gevoelens voor hem had, want toen hij haar zoende voelde ze iets, maar kon het niet plaatsen wat voor gevoel het haar eigenlijk gaf.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Selena gomez

Ik had nog steeda heel veel pijn het was wel wat beter. Ik zag dat liam en niall tegen elkaar aangekropen zaten. Ik zag toen wat onwaarschijnlijks. Antonio kuste pyro. Eindelijk had ik wat om hem mee te pakken. Ik wist zijn zwakte nu. Ik zag dat tate over ons waakte. Eerlijk hezegd vond ik hem wel lief. Ik liep zachtjes naar hem toe en vroeg of we ons eten nog kregen. Ik keek hem met smeekende ogen aan. Ik hoopte dat hij ja xou zeggen. En niet dat hin mij zou neerschieten. "Sorry voor daarnet ik was gewoon in de stress enzo em bijna dood" zei ik.

Lauren "Lulu" Elizabeth-Marie Antariksa

Veel effect had mijn schop niet gehad, want even later was Pyro gewoon met Antonio aan het zoenen, wat er extreem lief uitzag. Toch had dek schop me wel kracht gegeven. Aangezien mijn rib dus sowieso gebroken was, deed het enorm veel pijn om alleen maar te staan, maar het feit dat ik Pyro ,er lef had geschopt… Ik besloot mijn mond maar te houden, voordat Tate, Antonio of Pyro zelf wraak zou nemen op mijn actie. Ik keek even om me heen en waggelde toen naar Liam en Niall toe. 'Hé…' begon ik. Ik hoopte dat ze zich niet kapot zouden schrikken als ze me zagen, want mijn neus stond zeer zeker scheef, ik had even gevoeld toen ik nog op de bank lag. 'Sorry als jullie niks aan me hebben, jullie kennen me ook helemaal niet en zo… maar…' Opeens kwam alle spanning eruit. Hoe ik in elkaar was geramd en hoe ik nog net van de Dood was ontsnapt. Tranen biggelden over mijn wangen, maar dat kon me niks schelen.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

-pyro en antonio zijn schattig samen-

Tate Langdon

Ik keek naar de jongens en fronste weer even. 'Zijn jullie een koppel of zoiets?' Mompelde ik even. Ik kwam zacht aangelopen en duwde Chad's hoofd gelijk onder water. Drie minuten tot hij niet eens meer ademde. "Chad, I've got.." Patrick kwam aanlopen en keek stomverbaasd naar de verdronken Chad. "What have you done to my boyfriend?" Siste hij. Snel ramde ik hem aan de kant maar werd ik zelf neergeslagen. Zo vochten we een tijdje door tot ik op hem zat en hen begon te slaan. Het zweepje had ik omdat ik wist dat dit zou gebeuren. Dus ik begon hem met het zweepje te slaan tot dat ook hij neerviel. Daarna schoot ik nog twee keer door ieders hoofd en legde het wapen onder de hand van Chad. Het leek net een romantische zelfmoord en moord op de ander. Perfect. Opeens kwam het ene meisje naar me toe en smeekte voor eten. Ik knikte dan even en liep met mijn geweer naar de keuken. Even beteuterd naar wat ik er op moest leggen besloot ik maar gewoon een klein beetje van alles wat te doen. Een paar partjes fruit en een klein beetje groente. Ze zouden zeker honger gaan lijden als ze per dag zo'n kleine maaltijd kregen. Dat was goed, zo keken ze meer uit naar hun dood. De borden tilde ik zo goed mogelijk op en bracht ze naar de anderen. Antonio en Sherasade waren bezig met.. Zoenen? Of tenminste, ze hadden gezoend. Ach ja, wat hun wilden. De borden zette ik allemaal neer. Ik schoot een kogel langs de brutale jongen die bij de blond geverfde zat. De kogel raakte hem net niet wat dan ook de bedoeling was. Zo kreeg ik iedereens aandacht. 'Hier is jullie voedsel voor vandaag,' riep ik luid 'als jullie ook maar een woord zeuren over dat het niet goed is of te weinig kun je net zoals mijn stiefvader eindigen: ik gooi wat benzine over je heen en steek je in de fik. Of voor de wat aardigere: ik schiet een kogel door je heen en doe hetzelfde opnieuw maar dan nog zestien keer!' Even keek ik rond.

[ bericht aangepast op 13 jan 2014 - 23:39 ]

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

Niall Horan

Ik ook niet, maar we moeten sterk zijn en niet opgeven.' verzekerd hik me en ik zucht moe. 'ik weet niet of dat lukt. Ik voel hoe hij het bloed en zweet van me af veegt maar het zweet is er weer gelijk.ikhou ook van jou en de Lads. En jij komt hier ook uit, samen komen we er wel doorheen' zegt hij aanmoedigend. Ik voel vaagjes hoe hij zijn hand even op mijn pols legt en ik wistgelijk dat Liam er voor zou zorgen dat ik bleef leven hoe dan ook. Ik hoor een vage "he' maar ik was te zwak om te kijken wie het was. Sorry als jullie niks aan me hebben, jullie kennen me ook helemaal niet en zo… maar…' ik herkende LUlu haar stem en hoor haar huilen. Ik wist dat Liam haar tegen ons aan zou trekken en dat we als een hoop ellende zouden blijven liggen. Ik hoor een knal en mijn ogen vliegen opeb. Ik zie hoe een kogel Liam net niet raakt en schrik me te oletter. Ok kijk emotieloos naar de jongen die borden vast had. Hier is jullie voedsel voor vandaag,' riep hij luidals jullie ook maar een woord zeuren over dat het niet goed is of te weinig kun je net zoals mijn stiefvader eindigen: ik gooi wat benzine over je heen en steek je in de fik. Of voor de wat aardigere: ik schiet een kogel door je heen en doe hetzelfde opnieuw maar dan nog zestien keer!' ik word misselijk door wat hij zft maar ik hou alles binnen. Ik wou dolgraag het voedsel eten het makte me niet uit wat en hoeveel maar ten eerste kon ik niet meer overeind komen en ten tweede mijn lihaam was te moe. Ik zou hooguit kunnen eten als Liam me voedde en dat zou me nog veel jracht kosten..

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Selena gomez

Hij knikte ter bevestiging en ging wat halen. Toen hij terug kwam zag ik 2 bordjes. Hij legde ze neeren schoit net langs het hoofd van liam. Hij zei dat we niet moesten zeuren. Ik keek hem dankbaar aan en zei 'dankjewek tate'. Ik wist dat niall niet kon komen dus ik pakte een bordje en liep naar niall, liam en lulu toe. Ik legde het bordje op de grond en begon het te verdelen. Niall kreeg iets meer dan de rest. Maar dat had hij wel nodig. Ik at mijn eigen stukjes op. En bewaarde ook nogwat voor aals ik weer honger kreeg. Ij was tate eigenlijk best dankbaar. Als ons niet had ontvoerd had ik hem best leuk gevonden. Ik wist dat niall zelf niet kon eten. Ik brak alles in nog kleinere stukjes en gaf ze één voor één aan niall.

Niall

Ik open even mijn ogen als ik voetstapprn hoor en zie selena eten halen. Ze verdeeld het en geeft mij wat meer. "Selena nee eerlijk. Iedereen heeft nodig"flyister ik. Ik wou niet dat ik straks meer had dan de rest. De rest sas ook gewond. Ik glimlach zwak als ze het in stuken deelt en open moeizaam mn mond. Ze schuift een stukhe fruit in mijn mond en ik proef banaan. Moeizaam kauw ik wat . "dankje" xeg ik dankbaar. Ik hoor haar fe ontvoerder bedanken en ik knik als teken van dank. Hongerig bijt ik een volgend stukje appel kapot en even blijf ik moe liggen en na een poos kauw ik verder. Ik zucht even opgeluht. Het fruit en groente was lekker. "Selena is er water?'vraag ik zachtjes. Misshien was etgens er wel een kraan waar we yit konden drinken

Fock hij vertrekt weer tot vanaaf

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Liam Payne.

'ik weet niet of dat lukt.' zei Niall. 'Tuurlijk wel, samen lukt het wel.' zei ik. Toen kwamen Lulu, en Selana naar ons toe. Die enge gast kwam met eten aan, en aangezien ik toch een week geen eten kreeg volgens Pyro haalde ik het maar niet in mijn hoofd. Ik schrok me dood toen er ineens een kogel vlak langs mijn hoofd suisde, en me net niet raakte. Selena was Niall nu eten aan het voeren, en ik besloot het zelfde te doen. Ik pakte een van de stukjes voedsel van het bord, en gaf het aan Niall, hij is gewoon te zwak om zelf te kunnen eten. Daarna vroeg hij aan Selena of er water was. In de keuken waarschijnlijk, maar als we daar komen heb je een grote kans dat je neer geknald word.

How far is far

Selena gomez

Ik wist dat liam gelijk had. "Liam misschien kunnen we tate afleiden en dat de ander dan water gaat halen". Ik wist dat dit levensgevaarlijk was. Ik wist ook dat als ik ging en antonio of pyro kwamen erachter ik pijnlijk dood zou gaan. En als tate erachter kwam wist ik niet hij is te onvoorspelbaar. Ik keek naar Liam en keek hem vragend aan. "Gaan we dit doen of sterven van de dorst?" Zei ik zachtjes bang dat tate het zou horen. Ik wilde niet dood nog niet tenminste. Als ik er een leven mee kan redden zou ik het wel doen.

-Sorry, ik moet eerst even naar t dorp daarna ga ik reageren ^^-

How far is far