• Fresh Voices: Een Britse zangcompetitie, maar dan wat anders. Elke week is er een liveshow. De kandidaten worden geselecteerd op puur hun zangkunsten, maar hoe verder de competitie gaat, hoe belangrijker het totale plaatje toch wordt. Er zijn geen afvallers in deze race, maar elke week geven de coaches elke kandidaat punten en degene met totaal het hoogste aantal punten en de grootste vooruitgang in zijn of haar zang en performance, wint uiteindelijk een platencontract van ₤50.000,-. Door middel van solozang en battles worden de punten bepaald.
    Voor dit nieuwe programma is de bekende Britse boyband One Direction gevraagd om als jury en coaches mee te werken en ze hebben ja gezegd. Elke kandidaat die wordt geselecteerd bij de audities komt onder de hoede van een van de jongens om van hun het klappen van de zweep in de muziekwereld te leren en alleen maar betere muzikanten te worden.
    Het leukste aan het programma is misschien nog wel dat tussen de liveshows door op de website van het programma een live-stream te zien is vanuit de villa waarin de coaches en de kandidaten gedurende de gehele periode dat het programma op de TV wordt uitgezonden opgesloten zitten. Zo kunnen de kijkers ook zien wat er achter de schermen speelt: Wie elkaar niet kunnen luchten of zien en tussen wie het dikke mik is. Misschien zien ze zelfs wel liefde opbloeien en krijgen fans totaal andere kanten van hun idolen te zien.
    [possibly bromance]

    Rollen:
    Coaches:
    - Harry Edward Styles - Dobreva - 1,1
    - Liam James Payne - KiliOfDurin - 1,1
    - Niall James Horan - Reign - 1,4
    - Zayn Javadd Malik - Hodor - 1,3
    - Louis William Tomlinson - Phantasie - 1,1

    Kandidaten:
    - Samantha Elizabeth Sutherby - Bootin - 1,2
    - Gabriëlla 'Gaby' Cheyenne Hughes - Lilarry - 1,3
    - Noah Mary-Ann White - xMeCrazyMofo - 1,2
    - Alexandra "Alex" Faith Smith - Kendizzzzle - 1,2
    - Lily Mclaren - 1DMEGAFAN - 1,2
    - Jacelyn Evalanté Aguilera - Daddario - 1,6
    - Marico Phoebe Collins - Esmelle - 1,8
    - Aidan Luke Laighleis - KiliOfDurin - 1,2
    - Mike 'Mickey' Flynn Laighleis - Phantasie - 1,3
    - Gordian Will Gibson - Schuld - 1,3
    - Austin Justice Wakefield - xMeCrazyMofo - 1,5
    - Matthew Jared Tommo - Hodor - 1,5
    - Christofer ''Chris'' Port - Bootin - 1,7
    - James Parker - 1DMEGAFAN - 1,6
    - Samuel Matthew Grant - xZiall - 1,7

    De kamers:[Elke kamer heeft een eigen badkamer]
    Harry + Louis -> kamer 1
    Samantha + Lily -> kamer 2
    Gaby + Phoebe -> kamer 3
    Noah + Jace -> kamer 4
    Zayn + Samuel -> kamer 5
    Alex + James -> kamer 6
    Aidan + Mike -> kamer 7
    Gordian + Matthew -> kamer 8
    Austin + Chris -> kamer 9
    Liam + Niall -> kamer 10

    Coaches:
    Harry: Noah, Matthew, James
    Liam: Alex, Phoebe, Chris
    Louis: Lily, Gaby, Samuel
    Niall: Samantha, Aidan, Austin
    Zayn: Jace, Mike, Gordian

    Regels:
    - Minimaal 4 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Het blijft zo lang herfst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
    - Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan. Reservatie telt tot dat de rol HELEMAAL af is, dus niet voor de helft invullen. Later aanpassen mag wel.
    - Minimaal eens per 3 dagen schrijven. Haal je dit niet: Graag doorgeven
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorloofd.
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Alleen HelloSweety en Beanies maken nieuwe speel, rollen en kletstopics aan.
    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!

    Begin:
    Alle kandidaten komen aan bij de villa net buiten Inverness. Ondertussen zijn de coaches druk bezig met een plan van aanpak. De eerste liveshow is over een week en elke kandidaat moet een duet en een solo zingen met als thema: films en musicals. Om 10 uur moet elke kandidaat aanwezig zijn. Om 11 uur komen de coaches hun kandidaten ongeveer ophalen, als ze een plan van aanpak hebben. Dan krijgen ze ook de kamerindeling te horen. De coaches zijn al bekend door de audities[the voice style]

    [ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 15:43 ]


    Bowties were never Cooler

    Marico Phoebe Collins.

    "Succes," wenst mijn oma me nog een laatste keer geluk toe. Ik bedankt haar nog eens en draai me dan om. Om me rustig richting het huis te vervoeren, bij iedere stap hoor ik het getik van mijn hakken weer. En ik doe mijn best er niet over te struikelen, geluk. Mijn hobby is het niet, struikelen. Hakken vind ik eerlijk gezegd niks. Maar goed, ooit zal ik het toch moeten leren? Juist.
    "Hey," begroet ik vriendelijk als ik een paar mensen tegen kom. De koffer naar me neerzettend en ze met mijn hoofd iets wat scheef en een klein, nieuwschierig, glimlachje aan te kijken.


    Reality's overrated.

    Aidan Luke Laighleis
    Ik zag haar ogen naar Mike gaan en bleef stil zitten terwijl ik zijn hand trillend zocht. Toen ik die vast had voelde ik me weer iets zekerder, maar niet erg veel. Ik volgde met mijn ogen haar hand over de piano. Opeens kwam ze dichterbij staan en drukte een toets in. Direct schoof ik een stukje weg, dichter naar Mickey toe. Ik bloosde weer bij haar compliment. Het was hetzelfde als daarnet, maar omdat ik nu aan het spelen was kon ik er nog minder goed mee omgaan. Mijn ledematen trilden en ik wilde nu zo graag gewoon verdwijnen. Bij haar vraag zuchtte ik licht en schudde kort mijn hoofd. Als ik niet zo'n nerveuze lapzwans was geweest, net als nu, zaten we allebei nu bij Zayn en konden we samen zingen als het van hem mocht. Gelukkig nam ze wel weer afstand. Nu pas merkte ik ook dat ik Mickey's hand aan het fijnknijpen was. Ik liet hem een klein beetje los en keek verontschuldigend naar hem. "Sorry" kwam er zacht uit mijn mond. Ik had Mickey nu harder nodig dan ooit, en hij zou zo verdwijnen, wat me nog veel banger maakte dan normaal om met vreemden te communiceren. Ik wist dat het straks moest, maar voor nu mocht hij mooi het woord doen. Hij wist toch wat ik dacht en hoe ik dacht, bijna helemaal dan. Alleen van mijn sexualiteit wist hij niets af, maar ik was ook niet van plan dat binnekort te gaan veranderen, dus voor nu zat alles goed en hoopte ik gewoon dat hij me uit deze situatie zou redden, zoals hij altijd zo perfect wist te doen.

    [schuin is iers]

    [ bericht aangepast op 26 nov 2013 - 20:02 ]


    Bowties were never Cooler

    [Iemand voor Noah?]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    [Kan je dat in het praattopic vragen, want nu je het elke pagina blijft vragen wordt het spammig.
    Dank je]


    Bowties were never Cooler

    Mickey Flynn Laighleis
    Ik zong zachtjes mee met mijn broer en ging achter hem staan, om mijn handen op zijn schouders te plaatsen. Zo kon ik ook meekijken met zijn vingers die over se toetsen gleden, want als ik iets niet kon wat hij wel kon, was het wel piano spelen. Dit waren echt moment dat ik alles om me heen kon vergeten en ik mijn eigen wereldje kon zakken, samen met mijn broer. Het nummer afgelopen kwam ik terug bij de werkelijkheid en Aidan zo te zien ook, want zijn wangen werden knalrood en hij maakte het liedje af, waarna zijn armen weer licht van spanning, stress en angst begonnen te trillen. Onze hoofden draaide naar het meisje dat daar stond. Zijn ogen stonden een beetje paniekerig, maar de mijne juist met een lichte twinkeling. Niet dat -dat weg nam dat ik de hand van mijn broer stevig vastpakte toen hij de mijne zocht, en had gevonden. 'Het komt wel goed,' zei ik zachtjes terwijl ik op mijn lip moest bijten, omdat hij best hard in mijn hand kneep. Ik was er wel aangewend, maar dat betekende niet dat het geen pijn meer deed. 'En geen sorry nodig,' zei ik zachtjes toen hij het zelf ook door leek te krijgen, maar wist dat ik nu toch echt over moest schakelen. Tenminste met mijn volgende woorden, ook al vond ik di best wel fijn, want op Niall na was er niemand die ons, denk ik, kon verstaan. Een zachte 'hallo' rolde dan ook over mijn lippen voor het meisje wat zich bij ons had gevoegd. Het meisje wat zich daarna nog bij ons wilde voegen, struikelde over haar eigen voeten waardoor een zachte grinnik over mijn lippen rolde. Het zou ook echt een actie voor mij zijn, zeker met mijn gedrag. Daardoor liet ik de hand van mijn broer mijn ook los, om hem succes te wensen, maar ook de geruststellende woorden dat ik zo terugkwam te zeggen. Sowieso liet ik hem niet in de steek, maar ik vond het wel zo netjes, om naar het meisje te lopen en mijn hand naar haar uit te steken, om overeind te kunnen helpen, met in mijn achterhoofd houdende dat ik zo moest overschakelen naar het Engels.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Samantha Elizabeth Sutherby
    De jongen naast hem ging weg, waardoor ik overbleef met de andere. Het waren waarschijnlijk tweelingen, iets wat ik allang door had kunnen hebben. Het meisje die naar ons toe wou komen struikelde over haar voeten en ik richtte mijn blik even kort op haar en glimlachte zwakjes naar de grond. Ik keek weer op en tot mijn verbazing zat de jongen er nog steeds, hij leek erg zenuwachtig. Hij had waarschijnlijk nog meer zenuwen dan daarnet, ik bleef naar hem glimlachen om hem meer op zijn gemak te stellen maar voor mijn gevoel lukte het niet echt. ''Ik ben Samantha,'' zei ik vervolgens om de ongemakkelijke stilte te laten verdwijnen. Ik besloot niet mijn hand uit te steken en bleef staan op dezelfde plek. ''Noem me maar Sam,'' zei ik iets haastig er achter aan. Mijn ogen bleven op de jongen gericht, stiekem was ik best wel nieuwschierig hoe hij heette - hij praatte in ieder geval niet veel. Ik vond dat altijd wel fijn, ik was niet zo van die drukke typetjes. Ik wreef door mijn zwarte haren en keek hem nieuwschierig aan terwijl ik mijn houding iets veranderde.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Aidan Luke Laighleis
    Ik vond het fijn dat Mickey bij me was. Hij was tenminste nog degene met wie ik durfte te praten en die ervoor zorgde dat ik nu niet wegrende. Ik glimlachte zwakjes bij zijn aanmoedigingen. Zijn ogen stonden vol twinkelingen, zoals altijd, terwijl ik op een doodsbang konijntje leek volgens mij. Nu pas merkte ik hoe hard ik in zijn hand kneep. ik verslapte mijn grip wat en bood mijn excuses aan. Het gebeurde best vaak dat ik dit deed, al wilde ik hem echt geen pijn doen. ik was gewoon niet goed met sociale situaties waarin ik de mensen niet kende. Hopelijk kon ik binnekort zonder te trillen door het huis lopen, maar zelfs daar was ik niet al te zeker van. Een kletsmajoor zoals mijn broer zou ik nooit zijn, maar ik kon me wel gemakkelijker gaan voelen over tijd en ik hoopte dat dat ging gebeuren voor het einde der tijden, want dit was echt niet handig of leuk. Hij groette het meisje. Opeens hoorde ik een bonk. mijn hoofd vloog met een ruk opzij en ik zag een meisje languit liggen. Ik hoopte maar dat ze zich geen pijn had gedaan, toch drufte ik haar neit te helpen. Straks werd ze boos. Natuurlijk durfte Mike wel. Hij liet mijn hand los en ik was nu dus alleen en voelde me heel ongemakkelijk. Dat deed ik al als hij op school naar zijn kluisje ging en ik bij onze vrienden alleen bleef, laat staan nu. Het meisje bleef glimlachen. Ze bedoelde het vast goed, maar het gaf me de kriebels. Ik legde mijn vingers lichtjes op de toetsen om mijn armen stil te houden, maar drukte ze neit in. Ik voelde haar blik op me branden, waardoor ik alleen meer zelfopmerkzaam werd. Ze stelde zich voor als Samantha aka Sam. nu moest ik ook mijn naam zeggen. Stomme gedragsregels. "Aidan." zei ik zacht. Als ze me maar had verstaan, anders moest ik het nog een keer zeggen en met mijn accent geberude dat vaker. Waar was Mickey nou? Dan zou dit allemaal makkelijker gaan. Vooral omdat hij dan het woord kon doen en ik er gewoon bij kon zitten. Dan was ik al een stuk relaxter, al nu ze zo dichtbij was zou ik me nogsteeds niet heel gemakkelijk voelen.


    Bowties were never Cooler

    Noah Mary-Ann White

    Ik voelde een blos naar mijn wangen kruipen, aangezien ik plat op mijn gezicht was gevallen. Een van de jongens naar wie ik toe wilde lopen, kwam naar me toe, wat ik erg aardig vond. Meestal vonden mensen me overdreven en irritant, maar dat bedoelde ik echt niet zo! Ik wil het alleen maar goed doen, een beetje neiging naar perfectie.
    'Hé, ik ben Noah.' stelde ik mezelf voor, terwijl ik nog steeds op de grond lag. Goede eerste indruk! Niet dus. Waarom ik? Komt er eindelijk iemand langs die me niet beoordeeld op uiterlijk, lig ik weer eens languit op de grond. En hoe ik dat zei! "Hé, ik ben Noah", als een hippie! Nou ja, nu maar hopen dat de coaches, en dan met name Harry, me niet zo onnozel vinden. Want dan ben ik alleen maar een last.

    [Sorry, beetje kort, maar moet zo weg]

    [ bericht aangepast op 26 nov 2013 - 21:02 ]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    [Eigenlijk te kort]


    Bowties were never Cooler

    KiliOfDurin schreef:
    [Eigenlijk te kort]


    [Zo goed? Aangepast ^^]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    [Veel beter!]


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Ik lag op mijn buik op het bed terwijl mijn blik langs de stresskippen ging, die beter bekend waren als mijn vier beste vrienden. In tegenstelling tot Harry en Liam, leken Niall en ik juist de twee rustige te zijn. Natuurlijk was ik nerveus voor wat ons te wachten stond, maar dat was iets wat niet te merken was in mijn hele doen en laten. Ik had besloten dat ik alles maar een beetje op me af liet komen, om me, op het moment dat het probleem naar voren kwam, me pas zorgen te maken.
    'Ik sluit me aan bij Nialler, want hij heeft gewoonweg gelijk. We hebben niet veel keus en het is de handigste, en voorlopig enigste, optie,' verliet mijn mond, om de jongen eventjes met een glimlach aan te kijken, nadat alle woorden tot me doorgedrongen waren. Daarna liet ik mijn blik nog heel even langs de andere glijden, om deze uiteindelijk op het plafond te richten, nadat ik me op mijn rug had gedraaid.
    Ik wist dat ik zo wel een wat actievere houding aan moest nemen, dus niet de luie donder uithangen, maar op dit moment vond ik dat het nog wel heel eventjes kon. Zeker omdat het nog heel eventjes een moment van rust was voor we zo echt aan de slag moesten. Dan barstte de strijd tussen ons en de kandidaten echt los en ondanks ik het iedereen gunde, gunde ik het mijn eigen team toch wel het meeste. Ik ging dan ook alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat iemand daarvan zou winnen.
    Maar voor wat nu op de planning stond?
    Ik stak mijn armen omhoog, in de richting van het plafond, om moeilijk naar de andere te kijken. 'Nu wil ik eerste nog een knuffel van jullie hebben,' grinnikte ik zachtjes, wetende dat het nu nog kon en ik daar gewoon even behoefte aan had.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Lily Mclaren
    De gigantische deuren van de villa zwaaiden open en dat was het sein dat we naar konden komen. Ik pakte mijn sporttas op en liep naar binnen. Ik probeerde vrienden te maken alleen ik ging zitten op een verlaten stoeltje in de villa. Allemaal mensen liepen door elkaar heen en weer met een formulier in hun hand of een koffer of een grote tas. Het was zo druk dat een meisje viel, ik veerde gelijk op om haar te helpen maar 1 van de jongens hielp haar overeind. Ik haalde opgelucht adem en zorgde dat ik het niet te benauwd kreeg. Want als ik het benauwd krijg val ik heel soms flauw. Ik wapperde met mijn hand omdat wel erg heet werd. Ik trok met jas uit en mijn glitter shirt werd zichtbaar. Ik deed ook mijn zonnebril af omdat ik binnen was en deed het in mijn tas. Ik voelde me nog niet zo relaxt en begon in mijn tas naar een flesje water te zoeken. Ik kreeg het te benauwd en viel flauw. Het enige wat ik nog zag was een wazig figuur op me af komen toen het zwart voor mijn ogen werd.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    [omg, sorry! Ik heb nogal moeite om me op iets te focussen de laatste week. Ik lees en ik teken alleen nog maar, heb het super druk met school. Kon niet typen omdat mijn duimtopje eraf is gesneden tijdens het werk en zo kan ik nog wel even doorgaan. ;x ik probeer nu wat en als ik het gigantisch mis heb moeten jullie het maar even zeggen.]

    Zayn Malik
    Ik staarde naar mezelf in de spiegel. Ik was helemaal gesloopt en ik wist dat deze opdracht er niet bij ging helpen om weer tot rust te komen. Onder mijn ogen stonden enorme wallen en ik was zelfs te lui geweest om me te scheren. Ook al moest ik zeggen dat zo'n baartje me niet verkeerd stond. Ik probeerde mijn kleding recht te trekken, maar zelfs dat leek niet mee te willen werken. Ik zuchten verslagen en ging met mijn hand door mijn haar. Ik wilde zo graag slapen. Echt heel lang en pas wakker worden als de rust was teruggekeerd.
    Uiteindelijk besloot ik dat er geen redden meer aan was en verliet ik de badkamer om terug te keren naar de rest. Al had ik zo'n idee dat deze me niet echt zouden missen. Ik liep naar de kamer en gooide de deur open. Ik liep rechtstreeks naar het bed en liet me er langop opvallen. 'Ik wil niet!' Mopperde ik, terwijl ik me op mijn rug draaide en de andere vier jongens verslagen aankeek.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [KiliOfDurin -> HelloSweety]


    Bowties were never Cooler