• Fresh Voices: Een Britse zangcompetitie, maar dan wat anders. Elke week is er een liveshow. De kandidaten worden geselecteerd op puur hun zangkunsten, maar hoe verder de competitie gaat, hoe belangrijker het totale plaatje toch wordt. Er zijn geen afvallers in deze race, maar elke week geven de coaches elke kandidaat punten en degene met totaal het hoogste aantal punten en de grootste vooruitgang in zijn of haar zang en performance, wint uiteindelijk een platencontract van ₤50.000,-. Door middel van solozang en battles worden de punten bepaald.
    Voor dit nieuwe programma is de bekende Britse boyband One Direction gevraagd om als jury en coaches mee te werken en ze hebben ja gezegd. Elke kandidaat die wordt geselecteerd bij de audities komt onder de hoede van een van de jongens om van hun het klappen van de zweep in de muziekwereld te leren en alleen maar betere muzikanten te worden.
    Het leukste aan het programma is misschien nog wel dat tussen de liveshows door op de website van het programma een live-stream te zien is vanuit de villa waarin de coaches en de kandidaten gedurende de gehele periode dat het programma op de TV wordt uitgezonden opgesloten zitten. Zo kunnen de kijkers ook zien wat er achter de schermen speelt: Wie elkaar niet kunnen luchten of zien en tussen wie het dikke mik is. Misschien zien ze zelfs wel liefde opbloeien en krijgen fans totaal andere kanten van hun idolen te zien.
    [possibly bromance]

    Rollen:
    Coaches:
    - Harry Edward Styles - Dobreva - 1,1
    - Liam James Payne - KiliOfDurin - 1,1
    - Niall James Horan - Reign - 1,4
    - Zayn Javadd Malik - Hodor - 1,3
    - Louis William Tomlinson - Phantasie - 1,1

    Kandidaten:
    - Samantha Elizabeth Sutherby - Bootin - 1,2
    - Gabriëlla 'Gaby' Cheyenne Hughes - Lilarry - 1,3
    - Noah Mary-Ann White - xMeCrazyMofo - 1,2
    - Alexandra "Alex" Faith Smith - Kendizzzzle - 1,2
    - Lily Mclaren - 1DMEGAFAN - 1,2
    - Jacelyn Evalanté Aguilera - Daddario - 1,6
    - Marico Phoebe Collins - Esmelle - 1,8
    - Aidan Luke Laighleis - KiliOfDurin - 1,2
    - Mike 'Mickey' Flynn Laighleis - Phantasie - 1,3
    - Gordian Will Gibson - Schuld - 1,3
    - Austin Justice Wakefield - xMeCrazyMofo - 1,5
    - Matthew Jared Tommo - Hodor - 1,5
    - Christofer ''Chris'' Port - Bootin - 1,7
    - James Parker - 1DMEGAFAN - 1,6
    - Samuel Matthew Grant - xZiall - 1,7

    De kamers:[Elke kamer heeft een eigen badkamer]
    Harry + Louis -> kamer 1
    Samantha + Lily -> kamer 2
    Gaby + Phoebe -> kamer 3
    Noah + Jace -> kamer 4
    Zayn + Samuel -> kamer 5
    Alex + James -> kamer 6
    Aidan + Mike -> kamer 7
    Gordian + Matthew -> kamer 8
    Austin + Chris -> kamer 9
    Liam + Niall -> kamer 10

    Coaches:
    Harry: Noah, Matthew, James
    Liam: Alex, Phoebe, Chris
    Louis: Lily, Gaby, Samuel
    Niall: Samantha, Aidan, Austin
    Zayn: Jace, Mike, Gordian

    Regels:
    - Minimaal 4 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Het blijft zo lang herfst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
    - Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan. Reservatie telt tot dat de rol HELEMAAL af is, dus niet voor de helft invullen. Later aanpassen mag wel.
    - Minimaal eens per 3 dagen schrijven. Haal je dit niet: Graag doorgeven
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorloofd.
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Alleen HelloSweety en Beanies maken nieuwe speel, rollen en kletstopics aan.
    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!

    Begin:
    Alle kandidaten komen aan bij de villa net buiten Inverness. Ondertussen zijn de coaches druk bezig met een plan van aanpak. De eerste liveshow is over een week en elke kandidaat moet een duet en een solo zingen met als thema: films en musicals. Om 10 uur moet elke kandidaat aanwezig zijn. Om 11 uur komen de coaches hun kandidaten ongeveer ophalen, als ze een plan van aanpak hebben. Dan krijgen ze ook de kamerindeling te horen. De coaches zijn al bekend door de audities[the voice style]

    [ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 15:43 ]


    Bowties were never Cooler

    Lily Mclaren:

    Ik scande de omgeving en wierp een blik op de reusachtige villa in de verte. Daar moest ik dus zijn, waar het avontuur begon. Waar 1D de jury is en ik mijn stem in de strijd moet gooien. Iedereen die ik ken heeft me aangemoedigd om mee te doen en nu sta ik hier vlakbij de villa. Ik pakte mijn grote sporttas en sleepte hem mee naar de villa. Mijn ouders hadden me een eindje van de villa afgezet. Daar is het! riep ik en ik rende er naartoe. Ik liep over de drempel en deed de deur van de villa open. Een drukte stroomde achter me naar binnen en ik was verbaasd. Overal waar ik keek waren mensen, en daar, ja daar staat 1D!
    Ik moest me inhouden om niet te gaan gillen, dus ik ging buiten een luchtje scheppen. Ik zat over alles na te denken. Mijn kamergenoot, de competitie en de coach waar ik bij hoor. Ik zette mijn tas neer, met al mijn nodige spullen. Ik haalde mijn mobiel uit mijn jaszak en keek of ik een berichtje had gekregen.
    Nog steeds niets, ik deed teleurgesteld mijn mobiel weer terug in mijn zak. Ik wachtte en dacht na over alles wat er zou gebeuren. Je weet, iedereen zou dit spannend vinden en zo'n iemand ben ik nou eenmaal. Ik deed mijn haar en mijn kleding goed zodat ik een goede indruk zou maken.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Samuel Matthew Grant

    Ik zit in de auto muziek te luisteren als mijn broer Josh me aanstoot. 'Sam, reageer nou!' Zegt hij geïrriteerd. Ik kijk naar hem en doe mijn oortjes uit. 'Ik vroeg ofdat je het leuk vind dat One Direction de jury is?' Vraagt hij. Ik denk even na. Aan de ene kant vind ik het wel leuk aangezien ik bijna zeker weet dat er dan meer mensen gaan kijken, maar aan de andere kant kan het zo zijn dat de aandacht alleen maar aan de coaches besteed wordt, en daar heb ik geen zin in. 'Ja, ik denk van wel.' Zeg ik. Hij grijnst. 'Mooie meisjes?' Vraagt hij met een plagende stem. Ik glimlach even en rol met mijn ogen. We komen aan en ik bekijk het huis. 'Woow, ik denk dat ik blijf.' Zegt hij. Ik denk eerst dat hij het over het huis heeft, maar dan zie ik hem zwaaien naar een meisje. Ik grijns en kijk mijn broer aan. 'Ik ga dan maar. Geen domme dingen doen!' Zeg ik, en ik stap de auto uit. Josh mompelt snel nog even doei maar rijd daarna weer weg. Ik sta er alleen voor. Ik loop rustig naar binnen en ga in de woonkamer zitten.

    [Iemand voor Sam?]


    Spoiler alert: you will save yourself

    [Mijn topics.]


    Reality's overrated.

    Fabella schreef:
    [Mijn topics.]


    I was raised to be charming, not sincere. -- prince charming

    Marico Phoebe Collins.

    Zenuwachtig troffel ik op mijn bovenbeen, door mijn oortjes schalt de luide beat van de muziek. Zachtjes neurie ik mee. Mijn lichaam is gehuld in een beetje bij elkaar geraapt zooitje waarbij ik een paar stoere pumps draag, over het algemeen is mijn kledingstijl sowieso wat apart, maar ach. Een rokje erbij deze keer, iets wat ik normaal eigenlijk niet draag. Mijn haren heb ik in een slag over mijn rug laten golven. Mijn voeten tikken mee met de maat en mijn oma draait zich even om. Met een glimlach op haar gezicht kijkt ze me trots aan. Ik glimlach terug en haal één van de oortjes even uit mijn oor. "Bedankt dat jullie me brengen," zeg ik.
    Mijn opa kijkt me even aan via zijn spiegel. "Geen probleem, je weet toch dat we je altijd zullen steunen?"
    Lichtjes knik ik. Mijn grootouders zullen altijd mijn grootste steun zijn. Al zijn ze al oud, ze begrijpen mijn passie voor sport en vooral muziek. En hebben me opgevoed als hun dochter. Hebben het me nooit kwalijk genomen.


    Reality's overrated.

    Mickey Flynn Laighleis
    Ik wiebelde heen en weer achterin de auto. Nee, het waren niet de zenuwen, maar ik was gewoon veel te nieuwsgierig naar wat ons te wachten stond en hoe het allemaal uit zou pakken. Ik kon dan, zoals volgens mij wel te merken was, niet stilzitten en mijn vraag was dan ook om de paar minuten of we er al waren. Het leek wel hetzelfde te gaan als bij de auditie, waardoor ik uiteindelijk bij Zayn in het team was beland, het gene wat ik het liefste wilde en mijn broer bij de kleine blonde Ier, die de naam Niall met zich meedroeg. Al had hij een andere reden dat die ik had. Over mijn broer gesproken, hij was wel degene die zorgen dat ik binnen een paar seconde wel stilzat, om zijn hand vast te pakken en geruststellend te glimlachen. 'Het komt wel goed, broertje,' verliet mijn mond, want hij zat strak van de spanning naast me. 'Je bent geweldig en dat zeg ik niet omdat je de perfecte kopie van mij bent, maar omdat het zo is. Je bent misschien nog wel beter ook en ook nog wel gezelliger,' Het was naar de waarheid, want ik was de drukke stuiterbal, die de mensen ook best snel op de zenuwen kon werken. Dat was nog een reden dat ik gek werd toen bleek dat we niet bij elkaar zaten. Ik hoopte dat het met de kamerindeling wel zo was, want anders zou ik echt de boel op stelten zetten. Ik kon niet zonder de jongen, want we waren altijd samen en nu ineens werden we van elkaar gescheiden. Iets wat we beide maar niets vonden, alleen er viel weinig aan te veranderen. 'Het gaat goed komen en ik zal, ondanks alles, altijd bij je in de buurt zijn,'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Austin Justice Wakefield

    Al snel waren er ook anderen gekomen en gingen de deuren van de villa open. Vlinders en kriebels overheersten mijn hele maag, die een salto maakte toen de jury, coaches en mijn idolen tevoorschijn kwamen. Ik moest me inhouden om niet te gillen, want dan maak je meteen een verkeerde indruk en zouden mensen denken dat ik homo ben. Ik had van te voren al bedacht wat voor liedjes ik wilde zingen. Misschien iets van John Mayer… Of Justin Bieber. Ik wist dat beide artiesten een totaal andere stijl qua muziek hadden, maar beide vond ik echt geweldig. Hoewel ik Justin Bieber iets minder mag dan John Mayer. Maar dat komt ook omdat mijn zusje, Lina, een enorme Belieber is.

    Noah Mary-Ann White

    Nerveus keek ik op mijn horloge. Shit, ik ben volgens mij te laat! Erg te laat. 'Opschieten!' eiste ik, waarop de chauffeur me een verontwaardigde blik toewierp. Ik legde mijn kin om mijn borst en sloeg mijn handen over elkaar om te laten weten dat ik het wel degelijk meen. 'U bent er, mevrouw White.' bromde de chauffeur, waarna hij de deuren liet openklappen en ik naar buiten stapte.
    Wauw…
    Wat een prachtige villa…!
    Ik zag dat de deuren al open waren, dus ik was vast te laat. Een blos van schaamte kroop op mijn wangen waarna ik riep: 'SOOORRYYY!!!!!!' en naar de villa rende. 'Het spijt me…' hijgde ik. 'Ik ben te laat hè? O, zo sorry!'


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    Samantha Elizabeth Sutherby
    Ik wrijf met een hand door mijn losse zwarte haren. De zenuwen begonnen nu toch echt wel te werken, ik had nooit gedacht dat ik het zo ver zou redden maar blijkbaar. Ik keek vanuit mijn stoel in de spiegel van mijn chauffeur, ik hoopte dat ik er nu bijna was ik werd al misselijk toen ik de taxi in was gestapt. Manchester was er gelukkig niet ver van vandaan en ik was er zo, toch kon ik slecht tegen autoritjes en wou het liefst uitstappen. Ik staarde verveeld uit het raam en zag voor mijn ogen een groot gebouw langskomen wat op de villa leek waar ik de komende weken zou verblijven. ''Stop maar,'' zei ik gehaast en kwam rechtop en tikte de man aan op zijn schouder. Hij knikte geïrriteerd en ik glimlachte even vriendelijk en opende het portier. De zwarte rugzak die ik meehad genomen was zwaar en mijn koffer sleepte ik achter me aan. Ik haalde wat geld uit mijn portemonnee en legde het bij de man neer die me dankbaar aan keek. Hier was ik dan, dit was toch echt wat ik wilde.

    Christofer ''Chris'' Port
    Ik zong zacht mee met de radio en staarde naar buiten. Ik had hier weken naar uitgekeken en had tegen iedereen verteld dat ik terug zou komen met een paar miljoen. Dat was dan ook min of meer mijn doel, ik zou van alles kunnen kopen en zou dingen krijgen waar ik nu alleen nog maar over kan dromen. ''Je bent er Chris,'' hoorde ik de luide stem van mijn vader zeggen. ''En winnen hé,'' zei hij aanmoedigend - alhoewel het meer als een commando klonk. Ik knikte even kort en gooide het portier dicht nadat ik al mijn spullen bij elkaar had geraapt. Je zou kunnen zeggen dat ik net zo geldzuchtig was als mijn vader. Ik sleepte de zwarte koffer met moeite mee. Ik stopte even kort en bekeek de villa, daar zou toch echt alles gaan gebeuren. Ik begon vrolijk te neuriën terwijl ik mijn koffer verder meesleepte naar het grote pad.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    [Iemand voor Alex?]


    How far is far

    [Sam?]


    Spoiler alert: you will save yourself

    xZiall schreef:
    [Sam?]

    [Is goed ^^]


    How far is far

    (Waar is Alex?)


    Spoiler alert: you will save yourself

    [Ze zit eigenlijk voor de villa, omdat ze niet de eerste wou zijn xd]


    How far is far

    Aidan Luke Laighleis
    Ik keek naar mijn broer toen hij mijn hand pakte. Hij was zo relaxed, als altijd. Al was hij altijd wel druk, dat was beter dan ik die gestrest werd door de meeste menselijke interactie. Alleen als hij in de buurt was durfde ik wat meer, en nu zou ik alleen in een groepje met vreemden zitten. Ik glimlachte weekjes bij zijn woorden. Hij deed heel lief, maar er was echt geen mogelijkheid dat ik gezelliger was. Ik speelde gitaar en piano, dat wel, maar hij bracht altijd het leven in het feestje. Ik kon dat niet. Ik vond het eng om met anderen dan mijn familie en vrienden te praten. En zelfs met hun was ik niet altijd even op mijn gemak. Alleen met Mickey durfde ik bijna alles openlijk en op mijn gemakt te bespreken. Ik zuchtte bij zijn woorden en schudde mijn hoofd. "Beloof geen dingen die je niet kan waar maken, Mickey. Door mijn domme actie zitten we bij verschillende coaches en daardoor zijn we niet 24/7 bij elkaar." Ik haalde mijn vrije haar even door mijn pluizige bruine haren. Onze moeder parkeerde bij de poort en gaf ons beiden nog een kus op ons voorhoofd. "Veel plezier en succes, jongens. Jullie vader en ik zijn zo trots op jullie en dat zullen we altijd zijn." Ik glimlachte en gaf haar nog een knuffel voor ik met een hard kloppend hart uitstapte en mijn koffer en gitaartas uit de achterklep haalde. Mijn gitaar hing ik op mijn rug met mijn rugzak erover en mijn koffer liet ik naast me staan. Mijn hart klopte nu echt in mijn keel en ik had klamme handen. Het idee dat ik er straks voor het eerst in mijn leven alleen voor zou staan en in normaal Engels met mensen zou moeten communiceren jaagde me heel wat spanning en angst aan. Irrationeel, dat wist ik ookwel, maar de angst was er gewoon. Met Mickey aan mijn zijde, die het woord deed was ik een stuk zelfverzekerder en socialer rond mensen. Alleen als ik zelf moest praten ging het mis. Mijn accent was heel zwaar als ik sprak en ik viel snel terug in eht Iers, wat we thuis spraken. Nee. ik zou wel ergens stil in een hoekje gaan gitaarspelen. Dat was ten minste nog een ding wat me rustig zou kunnen krijgen, hoopte ik.


    Bowties were never Cooler

    Samuel Matthew Grant

    Ik loop maar een beetje rond en besluit dan maar dat ik buiten gitaar ga spelen. Buiten gaat het op de een of andere manier beter. Ik loop naar buiten en laat me neervallen in het gras. Opeens zie ik een meisje. Ik glimlach zwakjes. 'Hey. Ik ben Sam. Ik zit bij Louis, bij wie zit jij?' Vraag ik. Een stemmetje in mijn hoofd zit te zeuren dat ik me even normaal moet gaan gedragen. Ik glimlach in mezelf. Wat een openingszin toch. Ach, alsof ik ook maar een procent kans had. Ik heb sowieso niet weel gelaties gehad. Ik ben niet echt iemand die snel een relatie aangaat. Ik ben eerst gewoon een tijdje in stilte verliefd.


    Spoiler alert: you will save yourself