Fresh Voices || One Direction || Speeltopic 1 - Speeltopics

Fresh Voices: Een Britse zangcompetitie, maar dan wat anders. Elke week is er een liveshow. De kandidaten worden geselecteerd op puur hun zangkunsten, maar hoe verder de competitie gaat, hoe belangrijker het totale plaatje toch wordt. Er zijn geen afvallers in deze race, maar elke week geven de coaches elke kandidaat punten en degene met totaal het hoogste aantal punten en de grootste vooruitgang in zijn of haar zang en performance, wint uiteindelijk een platencontract van ₤50.000,-. Door middel van solozang en battles worden de punten bepaald.
Voor dit nieuwe programma is de bekende Britse boyband One Direction gevraagd om als jury en coaches mee te werken en ze hebben ja gezegd. Elke kandidaat die wordt geselecteerd bij de audities komt onder de hoede van een van de jongens om van hun het klappen van de zweep in de muziekwereld te leren en alleen maar betere muzikanten te worden.
Het leukste aan het programma is misschien nog wel dat tussen de liveshows door op de website van het programma een live-stream te zien is vanuit de villa waarin de coaches en de kandidaten gedurende de gehele periode dat het programma op de TV wordt uitgezonden opgesloten zitten. Zo kunnen de kijkers ook zien wat er achter de schermen speelt: Wie elkaar niet kunnen luchten of zien en tussen wie het dikke mik is. Misschien zien ze zelfs wel liefde opbloeien en krijgen fans totaal andere kanten van hun idolen te zien.
[possibly bromance]

Rollen:
Coaches:
- Harry Edward Styles - Dobreva - 1,1
- Liam James Payne - KiliOfDurin - 1,1
- Niall James Horan - Reign - 1,4
- Zayn Javadd Malik - Hodor - 1,3
- Louis William Tomlinson - Phantasie - 1,1

Kandidaten:
- Samantha Elizabeth Sutherby - Bootin - 1,2
- Gabriëlla 'Gaby' Cheyenne Hughes - Lilarry - 1,3
- Noah Mary-Ann White - xMeCrazyMofo - 1,2
- Alexandra "Alex" Faith Smith - Kendizzzzle - 1,2
- Lily Mclaren - 1DMEGAFAN - 1,2
- Jacelyn Evalanté Aguilera - Daddario - 1,6
- Marico Phoebe Collins - Esmelle - 1,8
- Aidan Luke Laighleis - KiliOfDurin - 1,2
- Mike 'Mickey' Flynn Laighleis - Phantasie - 1,3
- Gordian Will Gibson - Schuld - 1,3
- Austin Justice Wakefield - xMeCrazyMofo - 1,5
- Matthew Jared Tommo - Hodor - 1,5
- Christofer ''Chris'' Port - Bootin - 1,7
- James Parker - 1DMEGAFAN - 1,6
- Samuel Matthew Grant - xZiall - 1,7

De kamers:[Elke kamer heeft een eigen badkamer]
Harry + Louis -> kamer 1
Samantha + Lily -> kamer 2
Gaby + Phoebe -> kamer 3
Noah + Jace -> kamer 4
Zayn + Samuel -> kamer 5
Alex + James -> kamer 6
Aidan + Mike -> kamer 7
Gordian + Matthew -> kamer 8
Austin + Chris -> kamer 9
Liam + Niall -> kamer 10

Coaches:
Harry: Noah, Matthew, James
Liam: Alex, Phoebe, Chris
Louis: Lily, Gaby, Samuel
Niall: Samantha, Aidan, Austin
Zayn: Jace, Mike, Gordian

Regels:
- Minimaal 4 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Het blijft zo lang herfst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
- Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
- Reserveringen blijven 3 dagen staan. Reservatie telt tot dat de rol HELEMAAL af is, dus niet voor de helft invullen. Later aanpassen mag wel.
- Minimaal eens per 3 dagen schrijven. Haal je dit niet: Graag doorgeven
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorloofd.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen HelloSweety en Beanies maken nieuwe speel, rollen en kletstopics aan.
Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!

Begin:
Alle kandidaten komen aan bij de villa net buiten Inverness. Ondertussen zijn de coaches druk bezig met een plan van aanpak. De eerste liveshow is over een week en elke kandidaat moet een duet en een solo zingen met als thema: films en musicals. Om 10 uur moet elke kandidaat aanwezig zijn. Om 11 uur komen de coaches hun kandidaten ongeveer ophalen, als ze een plan van aanpak hebben. Dan krijgen ze ook de kamerindeling te horen. De coaches zijn al bekend door de audities[the voice style]

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 15:43 ]

---

Bowties were never Cooler

[het gaat vooral om Austin... Wacht, die zijn buiten. Mijn fout]

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 9:38 ]

---

Bowties were never Cooler

[Oops ^^ Slim bezig]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Alex Faith Smith:

Terwijl ik op het antwoord van Sam wachtte, kwam er een jongen naar ons toe lopen. 'Hé!' Lacht hij blij. 'Ik ben Austin, jullie?' Zei hij daarna. 'Hey, ik ben Alex.' Zei ik daarna vrolijk, en ik stond op om mijn hand naar hem uit te steken om me voor te stellen. 'Leuk je te ontmoeten.' Zei ik daarna met een glimlach, en ik ging weer op het gras zitten. Ik dacht dat ik hier niet zo makkelijk vrienden maakte, maar het leek er op dat ik er al bijna twee had. Dit is echt een wereld record voor mij. Het waren twee jongens, die nu bij me zaten. Dat was ik wel gewend, de meeste van mijn vrienden waren jongens, ik vond jongens activiteiten sowieso altijd veel leuker dan die van meisjes, en ik had geen idee waarom.

---

How far is far

Liam Payne
Ik keek net recht in Harry's smaragd groene ogen toen Niall begon te praten. Ik keek weg van de krullenbol en naar de blonde Ier. De jongen had gelijk. We hadden maar weinig opties. Dan kwam er ook nog bij dat er geen afvallers waren, dus dat we een langdurige oplossing moesten verzinnen. Hij kwam met wat interesante ideeën. Ik krabte even aan mijn kin. Die had ik voor vandaag gladgeschoren. Morgen was die vast weer stoppelig. Hmmm... "Als we nou eens deze week met de teams doen en volgende week de groepen door elkaar gooien om het interesant te houden. Als de producers heel lastig gaan doen kunnen we erna altijd nog wat verzinnen. Dan kunnen we zo naar de kandidaten. Ik hoor al wat muziek..." Opeens bedacht ik me iets. "Nialler, had jij niet een jongen die geen Engels sprak? Wat ga je daar in hemels naam mee doen?" Het was dat hij Iers sprak, maar het leek me toch niet heel handig als wij als de rest van de jury niet snapte wat er werd gezegd zonder vertaling van Niall of de tweelingbroer van de jongen die bij Zayn in het team zat. Dat was nog een puntje waar verwarring zou kunnen ontstaan, want ze waren identiek. Ach ja, we vonden wel een oplossing. Gelukkig hadden we maar een van dit soort kandidaten voor zover we nu wisten, wantt als ze het allemaal waren zou ik echt gillend gek worden. Tuurlijk had elke kandidaat iets, maar sommige dingen waren lastiger dan anderen.

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 9:56 ]

---

Bowties were never Cooler

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Alex Faith Smith:

Hij schudde mijn hand 'Van hetzelfde.' Zei hij. Waardoor ik glimlachte. Volgens mij was hij aardig verlegen, maar dat was ik ook, maar dit keer ging het me best goed af. Hij keek me niet aan, mooi, want ik was ook echt niet goed in oogcontact maken. 'Bij wie zitten jullie? Ik zelf bij Niall, hij lijkt me erg aardig. Een positief gesteld persoon.' Zei hij. 'Ik zit bij Liam, hij lijkt me ook erg aardig.' Zei ik met een glimlach. Ik hoopte dat hij me niet raar of vreemd vond, zoals de meeste mensen. Er was een groepje meisjes op mijn school die me maar vreemd vonden, en me ontzettend buiten sloten, en over me roddelde. Tegenwoordig doet het me niets meer, je mag me, of je mag me niet. Denk ik altijd maar.

---

How far is far

Ik ga vandaag nog proberen te schrijven goed?

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

[Ja]

---

Bowties were never Cooler

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[oops. Iets ging mis]

---

I was raised to be charming, not sincere. -- prince charming

Alex Faith Smith:

Austin is erg aardig, en hij zag er dan ook zo uit. Hij zag er heel anders uit dan de jongens van mijn school, die waren veel, veel, ik weet niet, maar ze waren wel anders. Maar hij was sowieso aardiger dan de meeste jongens van mijn school. Mijn beste vriend was ook een jongen, Jason, hij zat al sinds groep 1 bij mij in de klas, en we hadden altijd de grootste lol samen, ik ging hem zeker weten missen, maar dit was het wel waard, en ik kon hem tenslotte bellen. Mijn ouder ging ik ook missen, en mijn zusje, en broertje, en oudere broer ook, ik heb een erg goede band met mijn familie, en ad bijna nooit ruzie met ze. Ik schrok doordat Austin 'Hé! De deur is open!' riep. Waardoor ik naar de deur keek. 'He, ja, inderdaad. Zullen we naar binnen gaan?' Vroeg ik aan Austin en Sam.

---

How far is far

Samantha Elizabeth Sutherby
Mijn hand pakte de koffer stevig vast, hij was nog best zwaar - ik had geen idee dat ik zoveel spullen had mee genomen. Op mijn rug droeg ik de rugtas die ik al jaren had, voor school en andere activiteiten. Hij paste nu soort van bij mij, bij alles wat ik deed nam ik die rugtas mee. Ik liep met een snelle pas richting de twee deuren en klapte hem open. Er waren mij al een paar mensen voor geweest en zo kwam ik terecht in een grote hal en keek met grote ogen de hal kort rond. Ik liet mijn koffer los en gooide mijn haren naar achter, ik was best wel zenuwwachtig zo. Nu ik al mijn spullen had neergezet hoorde ik zacht gezang en een paar rustige pianoklanken. Het waren herkenbare tonen want dat liedje kende ik maar al te goed, ik neuriede even kort en zachtjes mee. De vraag waar het vandaan kwam schoot me nu pas te binnen en ik keek nogmaals rond en zag twee jongens waarvan er één aan de piano zat. Ik glimlachte zwakjes, ik was best verlegen in dit soort situaties maar kon hier niet blijven staan. Ik schuifelde wat dichterbij en trok de koffer achter me aan. ''Je kan goed spelen,'' zei ik - nog steeds van een afstandje want dichterbij hoefde ik niet te komen. Tenslotte hield ik er zelf ook niet erg van als mensen té dicht op me kwamen staan.

[Wist niet zo goed de hal te omschrijven, dus het is nu zo :')]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Aidan Luke Laighleis
Ik speelde rustig piano en zong zacht mee. Na een tijdje hoorde ik iemand dichtbij vallen. Mijn handelingen werden iets meer in staccato. Ik concentreerde me op de toesen en relaxte weer. Toen ik bijna klaar was hoorde ik een tweede meisje me een complimentje geven. Mijn wangen werden knalrood en ik maakte het liedje af, waarna mijn armen weer licht van spanning, stres en angst begonnen te trillen. Ik draaide mijn hoofd en keek naar het meisje dat daar stond. Mijn ogen stonden een beetje paniekerig. Dit was ook waarom ik nog nooit een vriendinnetje had gehad. Ik was gewoon doodsbang als het op meisjes aankwam. "Hey" zei ik zacht. Mijn accent was heel zwaar en ik hoopte maar dat Mickey wilde vertalen, want hoe graag ik ook zou willen, ik voelde me te ongemakkelijk en bang om er ook maar een Engels woord uit te krijgen. Even schoten mijn ogen als dat van een doodsbang hertje naar mijn tweelingbroer voor ik weer naar het meisje keek. Hij mocht het woord doen. Zelfs als hij erbij was was ik namelijk nogsteeds doodsbang voor contact met meisjes, eigenlijk onbekenden in het algemeen. Ik grabbelde wild naar zijn hand voor stein. Zolang hij er was rende ik tenminste niet weg en durfte ik nog hallo te zeggen. Ik had geen idee wat er zou gebeuren als we gescheiden waren, maar het zou vast niet goed gaan. Mijn lichaam trilde nu al en ik kreeg al geen Engels woord over mijn lippen... Dit werd nog interessant... Niet.

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 21:47 ]

---

Bowties were never Cooler

[iemand voor Noah?]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Samantha Elizabeth Sutherby
De wangen van de jongen kleurde knalrood en ik glimlachte kort. Zijn ogen stonden een klein beetje paniekerig terwijl hij zijn hoofd richting mij draaide. ''Hey,'' zei hij zacht en ik hoorde zijn accent lover zijn lippen rollen. Het klonk Iers, dat herkende ik uit duizenden. Mijn ogen gingen nu naar de jongen naast hem, ze leken sprekend op elkaar. De jongen die zojuist op de piano had gespeeld reikte nu naar de hand van de jongen naast hem en ik glimlachte nu wat breder. Ik wist niet zo goed tegen wie ik moest gaan praten en liet toen een hand over de piano gaan. Ooit had ik piano gespeeld, vroeger toen ik klein was - waarschijnlijk was ik het nu al verleerd maar dat hield me niet tegen om naast de jongen te gaan staan en een toets in te drukken. ''Je kan mooi spelen,'' zei ik zachter dan dat ik mezelf net had voorgesteld. ''Zingen jullie samen?'' Vervolgde ik mijn compliment. Ik keek ze beide even kort aan en nam daarna weer wat afstand. Het feit dat ze nog niet eens me naam wisten maakte me nerveus, ik was nooit zo goed geweest in nieuwe mensen ontmoeten maar gelukkig was ik ook geen ramp. Hoe zou ik het vinden als er plots een wild vreemde naar me toekwam en zei dat ik goed kon spelen. Mijn zelfbeeld werd verzwakt door mijn niveau van denken en ik commandeerde mezelf te stoppen - erger dan dit kon het toch niet worden.

---

Everything is illuminated by the light of our past.