• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels:
    Regels RPG:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

    Regels binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
    -Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (0/20 vrij)
    Docenten:
    -Gregor McEwan - MissAlice
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongens (10)
    -John Hunter Bell - KiliOfDurin
    -Ethan Brooks - Patholoog
    -Sam Davis - Emiko
    -Jeremy Devoné - Appelboompje
    -Tyler Jason Devoné - Roww
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
    -Pete David Mikaelson - Roww
    -XXXX
    -XXXX
    -James Yaser - MissCastle

    Meisjes (10)
    -Melody Black - MissCastle
    -Rose Black - Patholoog
    -Dena Fields - Patholoog
    -Lizzy Franklyn - MissCastle
    -Delilah Gerson - MissAlice
    -XXXX
    -Denise Kate Parks - Roww
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -XXXX


    De groepen
    Groep 1:
    -Denise Parks
    -John Hunter Bell
    -Tyler Devoné
    -Dena Fields
    -XXXX

    Groep 2:
    -Ethan Brooks
    -Jeremy Devoné
    -Thomas 'Loki' Laufreyson
    -XXXX
    -Rose Black

    Groep 3:
    -XXXX
    -Abigail Pierce
    -XXXX
    -Delilah Gerson
    -Lizzy Franklyn


    Groep 4:
    -James Yaser
    -Melody Black
    -Pete Mikaelson
    -Laurinda Pearl
    -XXXX


    De kamerindeling:

    Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
    Kamer 2: Thomas 'Loki' Laufreyson, James Yaser
    Kamer 3: Abigail Pierce, Yune van Thermen
    Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, Sam Davis
    Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
    Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
    Kamer 7: Melody Black, XXXX
    Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..


    Het huis:
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7
    -slaapkamer (2) 6:
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5
    -slaapkamer (4) met badkamer 4.
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3
    -slaapkamer (2) 2.
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Praattopic [4]
    De story

    Veel plezier
    Vragen kunnen altijd gesteld worden.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 19:34 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Melody Black
    "Miss Black wil je vast wel wijzen welke kamer dat is." ving ik op en ik zuchtte geluidloos, alsof ik hier nu zin in had, maar ja, ik deed het toch maar.
    "Denk het. Dis weet jij waar kamer 3 is? Niet dat je per se mee hoeft te lopen ofzoiets." vroeg Yune.
    Ik knikte en zei: "Dat weet ik toevallig wel, ik zal even meelopen, hoor." Ik liep voor haar uit de twee trappen omlaag. Ik stopte voor de gesloten deur van kamer drie en zei terwijl ik aanklopte: "Voila. Ik wil je dadelijk best helpen met je koffers hoor."


    Yune
    "Dat weet ik toevallig wel, ik zal even meelopen, hoor." zei Melody voor ze al voor me uit liep. Dankbaar liep ik achter haar aan weer twee trappen omlaag, best jammer. Ik hield van hoogtes en het had een mooier uitzicht geweest op een hogere verdieping, aan de andere kant had ik maar 1 kamergenoot en dat stond me wat hoger als het uitzicht. Hoe meer privacy hoe beter. Voor de deur hielden we halt en Melody klopte aan, ik legde alvast mijn hand op de deurklink 'Hoeft niet hoor, dat zal wel lukken hoop ik. Bedankt voor alles tot nu toe. Weet je eigenlijk waar jij slaapt?'. Ongemakkelijk glimlachte ik wat naar haar voor ik heel langzaam de deur een beetje open deed.

    Enface schreef:

    Yune
    "Dat weet ik toevallig wel, ik zal even meelopen, hoor." zei Melody voor ze al voor me uit liep. Dankbaar liep ik achter haar aan weer twee trappen omlaag, best jammer. Ik hield van hoogtes en het had een mooier uitzicht geweest op een hogere verdieping, aan de andere kant had ik maar 1 kamergenoot en dat stond me wat hoger als het uitzicht. Hoe meer privacy hoe beter. Voor de deur hielden we halt en Melody klopte aan, ik legde alvast mijn hand op de deurklink 'Hoeft niet hoor, dat zal wel lukken hoop ik. Bedankt voor alles tot nu toe. Weet je eigenlijk waar jij slaapt?'. Ongemakkelijk glimlachte ik wat naar haar voor ik heel langzaam de deur een beetje open deed.


    Melody Black
    "Hoeft niet hoor, dat zal wel lukken hoop ik. Bedankt voor alles tot nu toe. Weet je eigenlijk waar jij slaapt?" vroeg Yune.
    "Ja, ik slaap op kamer 7." Ik maakte geen aanstalten om weg te lopen, ik was eigenlijk best benieuwd welke bitch er op deze kamer ook nog sliep. De naam Abigail had ik nog niet gehoord in dit huis. Misschien was zij wel aardig, ik had in ieder geval al een halve vriendin gemaakt, maar ze zou nooit een echte vriendin van mij worden. Ze was te zacht en te wattig. Ik kon haar misschien nog wel eens een keertje gebruiken hier, maar voor de buitenwereld was ze te klein, te zielig.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 21:46 ]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Gregory McEwan
    Ik knikte na haar uitleg en keek weg.
    "Ja ik had me ook al gerealiseerd dat het niet zou lukken, maar dat neemt niet weg dat ik 'r mis Anna, mis jij je jongere broer dan niet? Je familie? Dede is de enige van mijn biologische familie die ik nog heb. " de tranen sprongen in mijn ogen, ik wou nu even niet als een watje overkomen en liep kalm naar de badkamer, waar ik de tranen wegveegde.
    Anna zat nog steeds op bed, ik kon zien dat mijn antwoord haar geraakt had, misschien miste ze haar familie erger dan ze liet zien...

    WIE, WIL ER VRIENDJES WORDEN MET DELILAH? YUNE WAS DE EERSTE, VOOR DE REST NIEMAND DIE OM DELILAH GEEFT?

    [ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 22:21 ]


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Ethan Brooks
    'Ik ga even mijn spullen halen,' zei SAm en ik rende na een paar minuten achter hem aan nadat ik me realiseerde dat ik ook nog mijn spullen moest halen. Ik pakte mijn rugzak en tas en liep achter Sam aan naar boven. Met een plof liet ik mijn tas op mijn bed vallen. 'Ik ben alweer toe aan wat slaap. Gaan we eigenlijk nog iets doen vandaag?' vroeg Sam aan mij. Ik dacht even na. Mevrouw Sharp had er niets over gezegd. 'Geen idee,' antwoordde ik. Ik had een uurtje geleden gegeten en ik was inderdaad best wel toe aan wat slaap, maar wat nu als Rose en die Tyler terug kwamen en geluid gingen maken. 'Ik denk het niet, anders had ze ons iets laten weten.' Uit mijn rugzak pakte ik mijn slaapspullen. Al was het maar om ze klaar te leggen voor zometeen. Ik opende de andere deur in de kamer en vond er een mooie badkamer achter. Ik legde mijn tandenborstel en tandpasta daar al klaar en mijn pyjama legde ik op het bed. 'Misschien kunnen we beter eerst even op zoek gaan naar Rose en Tyler, die slapen bij ons op de kamer. Ik denk niet dat zij nu al willen slapen. We kunnen allicht onder in de woonkamer bij de haard gaan zitten, dat is wel rustig?'

    Dena Fields
    'Dus je wilt het zo spelen?' vroeg Hunter zacht en kuste en beet me zachtjes in mijn hals en schouder. Ik giechelde vrouwelijk en ik voelde hoe zijn handen over mijn rug en billen gleden. Ik was zo niet klaar voor een heel spel en het liefst wilde ik nu direct aan de gang gaan om vervolgens verder te gaan met een ronde twee, maar Hunter wilde spelen. Ik richtte me op en gleed weer naar onderen om zijn eikel een paar kusjes te gunnen waarna ik weer omhoog ging en Hunter in mij liet glijden. Dit voelde op de een of andere manier vertrouwd, maar zo goed!

    Anna Sharp
    'Ja ik had me ook al gerealiseerd dat het niet zou lukken, maar dat neemt niet weg dat ik 'r mis Anna, mis jij je jongere broer dan niet? Je familie? Dede is de enige van mijn biologische familie die ik nog heb,' zei Gregory en liep toen naar de badkamer. Ik had niet meer gehoord dan, 'mis jij je jongere broer dan niet?' Het deed me zo'n pijn in mijn hart. Dave. Kleine Dave. Door een plotseling opwelling van tranen sloeg ik mijn hand voor mijn mond en ik strompelde naar de deur om deze op slot te doen. Ik was een psycholoog met een medische bachelor in hemelsnaam. Hoe kon mij zoiets nu pijn doen? Ik was toch over mijn broer heen gekomen? Toen ik mezelf weer herpakt had -dacht ik- liep ik naar de badkamer en ik zag Gregory met de tranen in zijn ogen staan. De brok in mijn keel brak en ik omhelsde Gregory terwijl ik mijn tranen de loop liet gaan. Voor even, Anna, dacht ik. Als je dadelijk weer naar onderen gaat, zijn ze weg en ben jij weer jij.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    (Tss veel te serieuze Anna XD blij dat ze dr gevoelens eens niet onder controle kan houden :) )
    Gregory McEwan
    Anna sloeg haar armen om me heen en ik zag bij haar ook een traantje, mijn beurt om iemand te troosten.
    "Sorry als ik je van streek maakte. " lispelde ik.
    Na even herpakten we ons weer en begonnen we te zorgen dat we er weer een beetje uitzagen als normaal. Ik had rode vlekken als ik huilde en Anna haar make up was duidelijk niet waterproof.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 6:46 ]


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    John Hunter Bell
    Ik hoorde Dena al snel giegelen bij mijn actie en kneep even zacht in haar billen. Echt zin in spelen had ik niet en ik hoopte dus ook dat zij het ook snel zat werd. Weer gleed ze omlaag. Mijn handen gleden overhaar licbaam en bleven weer op haar hoofd liggen. Een zachte kreun rolde over mijn lippen bij haar kusnes op mijn eikel. Kijk, daar kon ik dan weer geen weerstand tegen bieden op dit moment. In elk geval erg weinig. Toen ze weer omhoog kwam wilde ik haar in eerste instantie terug duwen, maar toen ik voelde hoe ze me binnen liet was die gedachte verdwenen. Ik pakte een van haar benen en legde die om mijn middel voor ik langzaam bij haar naar binnen stootte tot mijn hele lengte in haar zat. Het voelde vreemd vertrouwd, maar opzich goed. Zo bleef ik dan ook gewoon even staan. Voor haar zou het minder gemakkelijk zijn zo op een been, maar daan verzonnen we zo wel weer iets op.


    Bowties were never Cooler

    KLAINEISBACK schreef:
    Gregory McEwan
    Ik knikte na haar uitleg en keek weg.
    "Ja ik had me ook al gerealiseerd dat het niet zou lukken, maar dat neemt niet weg dat ik 'r mis Anna, mis jij je jongere broer dan niet? Je familie? Dede is de enige van mijn biologische familie die ik nog heb. " de tranen sprongen in mijn ogen, ik wou nu even niet als een watje overkomen en liep kalm naar de badkamer, waar ik de tranen wegveegde.
    Anna zat nog steeds op bed, ik kon zien dat mijn antwoord haar geraakt had, misschien miste ze haar familie erger dan ze liet zien...

    WIE, WIL ER VRIENDJES WORDEN MET DELILAH? YUNE WAS DE EERSTE, VOOR DE REST NIEMAND DIE OM DELILAH GEEFT?


    (Lizzy vertrouwt Delilah als enige en is haar enige vriendin, dussss zal ik haar naar Delilah toesturen?)


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Dena Fields
    Hij pakte mijn ene been vast terwijl hij nog binnen naar binnen gleed. Ik gromde voor meer en ik sloeg mijn armen om hem heen terwijl ik mijn andere been op optilde. Dit zou een wilde partij worden. Oké, ik gaf toe, gisteren was het wild, maar gisteren waren we half zo opgewonden en kwaad als vandaag. Hoe durfde Hunter weg te lopen? Ik beweegde mijn onderlichaam ferm naar achteren en weer terug. Hoe durfde hij mij zo onderdanig te maken. Weer beweegde ik mijn onderlichaam, dit maal nog heftiger. Dit was niet oké. Ik bewoog nu zo hard en snel als ik kon, maar al gauw werd ik vermoeid en ik hoopte dat Hunter het over zou nemen.

    Anna Sharp
    We herpakten ons al gauw. Een knuffel deed soms wonderen. Ik pakte een doekje en deed al mijn make up af. Ondertussen pakte ik een betertje water voor Gregory. 'Hier,' bood ik hem aan. 'Dit helpt tegen je vlekken.' Het zag er niet echt fraai uit al die vlekken, maar wie was ik om te oordelen? Vaardig deed ik mijn lenzen uit en plaatste mijn bril om mijn neus. Daarna deed ik mijn bloesje uit en verruilde deze voor een sweater. Ik had het gehad vandaag. Ze zouden nu eerst een week inwerktijd krijgen en ondertussen wat groepsopdrachten, zoals samen corvee of brood halen in het dorp en dan zou ik gaan beginnen aan buddyprojecten, persoonlijke therapie, therapie met alle kamergenoten en groepstherapie. Ik zuchtte. Ik was nu toe aan slaap, maar een van ons moest zeker de eerste maand wakker blijven totdat iedereen sliep.
    Ik liet me op de stoel bij het bureau zakken. 'Ik durf hem niet te bellen, Greg,' begon ik en ik keek hem toen aan. 'Wat nu als hij kwaad op me is? Wat nu als.. als hij aardig doet?!' Ik stond op en veegde een pluisje van zijn trui af. 'Dede kan wel met de kerst bij ons komen. Twee weken. Om te kijken hoe het gaat, wat vind je daar van?'


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    VitaIncoluma schreef:
    (...)

    (Lizzy vertrouwt Delilah als enige en is haar enige vriendin, dussss zal ik haar naar Delilah toesturen?)

    ja. GraagDankjewel


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Gregory McEwan
    Anna gaf me een bekertje water tegen de vlekken en zorgde dat zij ook geen sporen meer had van tranen.
    Ze zette haar bril op, ik vond m haar wel staan.
    Ze zuchtte en leek vermoeid, maar net voor ik iets kon zeggen liet ze zich op de stoel neerploffen en begon ze een redenering dat ze haar broer niet durfde bellen...
    En net als ik daarop antwoord wil geven, stelt ze voor Dede naar hier te halen met kerst.
    "Jaaaaaa! Dan versieren we de kerstboom en geven we echt ingepakte cadeautjes en zingen we liedjes en zetten iedereen een kerstmuts op en en en..... KALKOEN ALS DINER! " riep ik vrolijk, Anna moest even lachen toen ik als een klein kind begon rond te stuiteren en jingle bells begon te zingen.
    "Maar goed, bel jij die broer van je nou maar. " grijnsde ik hijgend terwijl ik me op bed liet neervallen.

    ( hahah Dede gaat zooooo bang zijn van hunter als ie tevoorschijn komt haahahah)


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Melody Black
    "Hoeft niet hoor, dat zal wel lukken hoop ik. Bedankt voor alles tot nu toe. Weet je eigenlijk waar jij slaapt?" vroeg Yune.
    "Ja, ik slaap op kamer 7." Ik maakte geen aanstalten om weg te lopen, ik was eigenlijk best benieuwd welke bitch er op deze kamer ook nog sliep. De naam Abigail had ik nog niet gehoord in dit huis. Misschien was zij wel aardig, ik had in ieder geval al een halve vriendin gemaakt, maar ze zou nooit een echte vriendin van mij worden. Ze was te zacht en te wattig. Ik kon haar misschien nog wel eens een keertje gebruiken hier, maar voor de buitenwereld was ze te klein, te zielig.


    Yune
    "Ja, ik slaap op kamer 7." zei Melody waarna ze bleef staan. Ik had eigenlijk verwacht dat ze weg zou gaan maar blijkbaar dus niet, ik was er nog niet over uit of ik het fijn vond of niet. Waarschijnlijk had ze zo weinig te doen dat zelfs ik interessant was.´Ah mooi´ knikte ik, anders had ik wel met haar meegelopen. Ik duwde de deur verder open zodat ik nu door het invallende licht vage vormen in de kamer kon zien, veel was het niet want het licht stond uit. Misschien sliep ze al? Twijfelend beet ik op mijn lip, en nu? Ik wilde haar niet wakker maken maar als ik zomaar ging slapen dan was het net alsof ik binnen geslopen was buiten dat moest ik toch nog mijn spullen pakken en as het even meezat was ze net eens in de kamer. 'Abigail?' vroeg ik toch maar, niet al te hard maar zeker goed hoorbaar.

    John Hunter Bell
    Ik zat nog amper in haar toen ze haar armen om me heen sloeg en haar tweede been ook om mijn middel sloeg, waardoor ik nog net iets dieper in haar schoof. We waren nog gefrustreerder dan gister en toen was het al geweldig en ruw. Nu ging het pas echt goed los. Ze begon wild op me te rijden. Zacht gegrom rolde over mijn lippen terwijl ze doorging. Ik bleef een tijd staan tot ik voelde dat ze langzamer ging. Ik drukte haar tegen de muur en begon hard en snel in haar te stoten. Ze wilde me eronder krijgen. Echt niet. Ik ging toch echt niet naar een popje luisteren. Hoe erg ze het ook probeerde, ik zou me nooit onderwerpen aan een meisje, nooit. Ik was erg ruw nu en dat maakte me weinig uit. Mijn vingers drukten hard in haar heupen om haar nog dichterbij me te trekken als ik in haar stootte. Nu was het tijd om er gewoon hard tegenaan en alle woede en frustratie op elkaar te botvieren.


    Bowties were never Cooler

    Loki Laufeyson
    Ik werd wakker van een kleine lichtbundel in de kamer. Ik draaide me om en zag de vorm van een meisje in de deuropening staan. Toen ze een woord sprak wist ik het zeker. Ik richtte me wat op op een arm. "Hiernaast. Je slaapt bij James. Weltruste." mompelde ik zacht en hees voor ik weer neerviel in mijn bed. Nee, ik ging echt mijn plekje bij de enige die ik vertrouwde opgeven voor een tutje wat zo onzeker was dat nog zou gaan huilen als je zei dat ze een lelijke trui aan had. Ik geeuwde en sloot mijn ogen weer. Ik was echt moe en zou toch al niet zo goed slapen door alle nachtmerries. Ik had echt mijn slaap nodig. Anders was ik nog chagerijniger dan ik vandaag was en volgens mij kon dat niet. Toch wilde ik het niet proberen. Anders kon Abby het misschien zelfs zwaar krijgen. Dat wilde ik koste wat het kost voorkomen. Dus ik moet nu slapen en dat tutje moet niet Sharp inschakelen. Dan was mijn nacht goed.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 22:27 ]


    Bowties were never Cooler

    Enface schreef:


    Yune
    "Ja, ik slaap op kamer 7." zei Melody waarna ze bleef staan. Ik had eigenlijk verwacht dat ze weg zou gaan maar blijkbaar dus niet, ik was er nog niet over uit of ik het fijn vond of niet. Waarschijnlijk had ze zo weinig te doen dat zelfs ik interessant was.´Ah mooi´ knikte ik, anders had ik wel met haar meegelopen. Ik duwde de deur verder open zodat ik nu door het invallende licht vage vormen in de kamer kon zien, veel was het niet want het licht stond uit. Misschien sliep ze al? Twijfelend beet ik op mijn lip, en nu? Ik wilde haar niet wakker maken maar als ik zomaar ging slapen dan was het net alsof ik binnen geslopen was buiten dat moest ik toch nog mijn spullen pakken en as het even meezat was ze net eens in de kamer. 'Abigail?' vroeg ik toch maar, niet al te hard maar zeker goed hoorbaar.


    Melody Black
    "Abigail?" vroeg Yune. Ik keek even naar binnen en zag dat het donker was. Abigail zou er waarschijnlijk niet zijn. Ik zei tegen Yune: "Ik denk dat ze dat ze d'r niet is. Als je het niet erg vindt ga ik even naar mijn kamer." Ik liep weg en ik gooide de kamerdeur open. Eindelijk rust, eindelijk kon ik mezelf zijn. Ik pakte het lampje van het nachtkastje en smeet het tegen het raam. Raam kapot. "Kut kut kut kut kut kut." Ik probeerde het glas op te ruimen en sneed me zelf in mijn handen. "Fuck fuck fuck fuck." Ik pakte een zakdoekje en depte het bloed. Ik werd zo kwaad dat ik het nachtlampje van het ander nachtkastje pakte en het tegen de deur smeet. Gelukkig ging de deur niet kapot. Ik vroeg me af of iemand het lawaai had gehoord. Ik voelde een rilling langs mijn rug gaan en zag dat het raam helemaal open was. Hier kon ik voorlopig niet meer slapen. Ik stampte boos naar kamer van Sharp en McEwan, de derde verdieping. Ik klopte keihard aan en riep: "Ik denk dat ik een nieuwe kamer nodig heb!" Ik had geen zin om te wachten en stampte boos richting de badkamer wat bij onze kamer hoorde. Ik deed de deur op slot en bekeek mezelf in de spiegel. Ik fatsoeneerde mezelf een beetje en ging op de gesloten toilet zitten. Dat ging goed vandaag, zeg.


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Yune van Therme
    "Ik denk dat ze dat ze d'r niet is. Als je het niet erg vindt ga ik even naar mijn kamer." zei Melody. Ik haalde mijn schouders op, 'Waarschijnlijk. Is goed hoor'. net toen ik de kamer in wilde lopen om het licht dan maar aan te zetten zei iemand "Hiernaast. Je slaapt bij James. Weltruste.". Ik haalde verbaasd een wenkbrauw op, dat was een mannelijke stem of Abigail was niet zo vrouwelijk als ik dacht. Ik rolde zeer geërgerd met mijn ogen 'Fantastisch' bracht ik sarcastisch uit. Ik trok de deur achter me dicht en liep hoofdschuddend naar beneden. Ik had me uit mijn kamer laten jagen en ik moest nu bij een jongen op de kamer slapen, als ik ooit ging slapen. Zodra ik mijn koffer had gepakt liep ik naar kamer 2 om daar mijn koffer neer te zetten en mezelf op een bed te laten vallen. Als vriendje en vriendinnetje samen wilde slapen dan stikte ze er maar in. Ik was ook niet echt het type om nu bij de leiding uit de gaan huilen, daar schoot ik toch niet veel mee op. Fronsend ging ik overeind zitten toen ik wat lawaai hoorde, ik had weinig zin om ook nog maar iets te doen dus liet ik me achterover terug het bed in vallen.