RPG - The House in the mountains [speeltopic] [12] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 19:34 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Roww schreef:
(...)

1, wil je in het vervolg wachten tot ik ook gepost heb, aangezien ik nu op 3 posts moet reageren,
en 2, wil je mijn personage niet besturen? Dit doe je wel vaker met anderen en er word steeds om gevraagd het niet te doen maar toch blijf je het doen. Ik ben online dus je had ook wel even kunnen wachten tot ik wat postte voor je reageerde.
In feite keek Pete helemaal niet om aangezien ik nog niet met hem had gereageerd.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Denise Parks
Dena zegt dat zwemmen goed is. Maar plots bedenkt ze zich erover en zegt dat we eerst maar moeten kijken of er al iemand is en zo ja, dat we dan maar niet gaan zwemmen. Iets wat ik best raar vind, ze zei net nog dat zwemmen leuker is met meer mensen en dat we dan maar iemand erbij moeten halen.
Ik grinnik zacht en knik dan maar instemmend.
"Lijkt me goed, misschien kunnen we Laurinda vragen, ze is mijn kamergenoot en we kunnen best goed met elkaar opschieten" stel ik dan glimlachend voor.

Jeremy Devone
Ik pak snel een boterham met jam en draai me om naar Ethan die voorstelt om in de eetkamer te gaan zitten en ik knik instemmend. Ook als hij vraagt of alles goed gaat knik ik weer. Er stonden inderdaad teveel mensen hier in de keuken including Tyler die me verteld dat het enkel een grapje is en dat dat echt niet zo erg is. "Ik moet niks met dat kind oke? Ik heb gezien wat ze beneden deed. Ze twee meisjes geslagen zonder reden, vervolgens loopt ze naar jou, hangt een of ander verhaal op en jij stemt er mee in. " Lekker broer ben jij en met die woorden loop ik door richting de eetkamer waar ik me neerzet op een stoel.

Gregory McEwan.
Ik knikte en liet me door Anna terug op het keukeneiland dirigeren.
Anna legde een nieuwe hotpack in mijn nek, ik genoot van de warmte.
"Maar wie gaat wie spreken?" vroeg ik toen, ik dacht na , met wie wilde ik praten ?
Ik kende de jongeren niet zo goed als Anna.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

KLAINEISBACK schreef:
(...)

1. Sorry, en ik dacht even dat het vitonculma ofzo was die Pete schreef en zij is nu wel offline
2. Daar probeer ik op te letten echt, maar als ik in situaties zit met anderen vind ik het heel moeilijk om een lange reactie te schrijven en ik heb dan vaak nodig wat de anderen doen om de reacties langer te maken. Ik dacht dat de twee jongens keken, kan ook alleen John geweest zijn, sorry als ik het verkeerd heb opgevat

[ bericht aangepast op 18 dec 2013 - 22:00 ]

Bowties were never Cooler

Gregory McEwan
'Hetzelfde als vorige keer?' stelde Anna voor. 'Jij doet de luchtige gesprekken, ik doe de psychologische gesprekken. Goed?' Anna was na aan het denken, dat zag ik aan de schattige pose van haar bovenlip tegenover haar onderlip. 'Wat nu als jij Lizzy doet? Je weet wel, dat verlegen meisje die bij Delilah op de kamer slaapt. Dan neem ik wel Melody Black. Het ziet er naar uit dat zij dit wel kan gebruiken. Dan ga jij gewoon op de kamer zelf, dat komt wat persoonlijker over, dan neem ik het kantoortje naar de bibliotheek wel.'stelde ze toen voor.
"Ok, ik kan wel met Lizzy praten, ze lijkt me aardig ook." knikte ik, op de uitleg van de hotpack reageerde ik niet, nog niet.
"Zal ik Delilah er ook bij nemen voor een gesprek? Zij is ook verlegen en kan wel een vriend gebruiken." stelde ik voor aan Anna, waarna ik eraan toevoegde dat ik haar uitleg over de hotpack begrepen had en wachtte even tot ze zou reageren.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

HelloSweety schreef:
(...)

Probeer dan de gedachten en gevoelens van je eigen persoon te beschrijven in plaats van eigenlijk alleen acties.
Ook probeer graag toch nog wat langer te schrijven want het is vrij onaanmoedigend om een 100 woorden stukje terug te krijgen op 300 woorden van jezelf

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

KLAINEISBACK schreef:
(...)

1. Sorry, en ik dacht even dat het vitonculma ofzo was die Pete schreef en zij is nu wel offline
2. Daar probeer ik op te letten echt, maar als ik in situaties zit met anderen vind ik het heel moeilijk om een lange reactie te schrijven en ik heb dan vaak nodig wat de anderen doen om de reacties langer te maken. Ik dacht dat de twee jongens keken, kan ook alleen John geweest zijn, sorry als ik het verkeerd heb opgevat

Little do you know

Roww schreef:
(...)

Het lijkt me toch wel logisch dat Pete van mij is als ík altijd degene ben die met hem post.
Plus, ookal dacht je dat ie niet van mij is, er stond nergens dat pete op Delilah had gereageerd.
Maar goed, ik zal er wel weer op reageren. De volgende keer heb ik er echter geen zin om op te reageren, als mijn personage toch al bestuurd word heeft dat toch geen nut.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Weetje.. mijn plan om Laurinda, Dena en Denise het zwembad binnen te lopen, &John en Pete te zien zoenen is nu wel een beetje verpest :c
Pete Mikaelson
Als ik plots een meisje het zwembad binnen zie lopen kijk ik John geschrokken aan, vanuit dit punt kan ik Delilah niet zien dus zij kan mij ook niet zien. dan begint John wat te bazelen over kramp. Het meisje gelooft wat John zegt en komt het zwembad in om vervolgens naar ons toe te zwemmen en mij te helpen John naar de kant te zwemmen. Als ze dan begint over het niet erg vinden om niet 'gered' te worden door een knappe blondine grinnik ik zacht.
"Het is niet dat John 'gered' moet worden, hij gaat niet dood ofzo" zeg ik dan grinnikend.
Ik kijk John kort en onzichtbaar voor Delilah aan met een opgeluchtte blik in mijn ogen. Ik ben blij dat hij ons.. mij hier zo makkelijk uit heeft kunnen redden. Maar dit maakt wel duidelijk hoe moeilijk het word om het geheim te houden tot Laurinda het weet van mij. Ik wil niet dat ze erachter komt op een manier als Delilah er bijna achter kwam. Als Laurinda er ook zo achter moet komen of via iemand anders zal ik haar vriendschap en steun wel kunnen vergeten.. dat is dus echt niet wat ik wil. De kans is natuurlijk groot dat ze me alsnog gaat haten als ik het haar vertel zonder dat ze het al van iemand anders weet, maar die kans moet ik nemen.. Ik wil niet dat John en ik een geheim zijn, ik wil John het niet aan doen ons voor altijd geheim te houden. Hij wil het niet, dat is wel duidelijk. Ik zal er sowieso wel aan moeten geloven.
Als we aan de rand van het zwembad zijn help ik John omhoog en klim uiteindelijk zelf ook omhoog.

Zo, weer een wat langer stukje :')

Little do you know

(Okay, moeten we nou wachten op John of ehh gaan we gewoon door? Nu ja , ik probeer alvast...)
Delilah Gerson
Pete grinnikt even over mijn ' gered worden ' opmerking en zegt dat John niet gered moest worden, ik knikte mar, ja , Pete had natuurlijk ook liever Laurinda in haar badpak zien komen en John waarschijnlijk Dena... Maar ja...
Pete zwemt ook naar de kant en helpt John omhoog, ik hel hem verder, Pete drukt zich ook omhoog op de zwembadrand.
Oh my god. Sixpack alert....
Sixpacks zijn zoo sexy.
Wend je hoofd af Delilah, hij ziet je toch niet staan, hij heeft Laurinda.
Ik overdacht de situatie nog eens, John had kramp, maart was nu uit het zwembad, enkel nog een massage of iets koud om de spier terug los te maken en alles zou terug goed moeten zijn, dit zei ik ook tegen Pete, zodat hij zich verder over hem zou kunnen ontfermen, ik was daar toch veel te verlegen voor.
Ik voelde me ongemakkelijk en overbodig en keek maar wat naar de jongens.
""Voor de rest ben ik hier overbodig geloof ik." zei ik zacht, waarna ik begon te blozen en snel terug naar de kleedkamers liep.
Shit, daar gaat mijn goede voornemen om te sporten, misschien kan ik buiten wat gaan lopen om wat calorieen te verbranden? Ik begon me afwezig om te kleden.

(Zo, goed gelukt geloof ik? Pete had wel een sixpack geloof ik , niet ?En ik heb ervoor gezorgd dat jouw plan ook nog kan doorgaan als je het wilt tenminste.Lijkt me grappug als ze nu zo zitten zoenen enzoo XDDD Ik ship John en Peteyy)

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

John Hunter Bell
Ik vond het meisje echt heel irritant. Niet alleen had ze ons moment verstoord, maar ze bleef ook hangen en praten. Ik negeerde haar compleet en probeerde zo goed mogelijk kramp te spelen. Pete was duidelijk ook geirriteerd. Het meisje zocht zoveel aandacht, aandacht die ik haar echt niet wilde geven. Pete zou mijn aandacht krijgen, maar een onzeker aandachtsgeil tutje niet. Gelukkig toen ik er eenmaal uit was ging ze snel weg, nadat ze had gezegd wat Pete met me moest doen. Ik had wel andere dingen in gedachten. Bij die gedachten werden mijn wangen toch wel best rood. "Dat was kantje boord." mompelde ik zacht tegen Pete zodat zij het no way kon horen. Ik liet mijn ogen over zijn lichaam gaan. Het was echt heel mooi, al leek hij zich er niet bewust van. "Je bent prachtig." mompelde ik zacht voor ik kort even zijn hand pakte en erin kneep. Ik was echt heeo blij hier met hem. Ik kauwde wat om mijn lip. Buiten het water was het flink koud en vond ik het toch nog wat ongemakkelijk om aan hem te zitten. Ik keek hem toch wel in zijn prachtige ogen aan en raakte totaal de weg kwijt.

Bowties were never Cooler

(Whahah nou , lekkere status heeft Delilah zeg :onzeker aandachtsgeil tutje
Hoe kom je d'rop XDD GeniaalXDD )

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Hehe, Ik ship Pohn x'D
Pete Mikaelson
Delilah begint over wat goed voor de kramp van John zou moeten zijn, oké, ik weet wel beter wat ik met John ga doen als jij weg bent vertel ik haar in stilte in mijn hoofd. Ze hoeft het echter niet te weten. Dan verteld ze ons dat ze nu wel overbodig is en snelt weer terug naar de kleedkamers. Oké, die voelt zich duidelijk ongemakkelijk in het bijzijn van anderen. Als ze ons dan eindelijk weer met rust laat mompelt John zacht dat het kantje boord was.
Als hij me dan bekijkt worden mijn wangen rood, als klap op de vuurpijl verteld John me ook nog eens dat ik prachtig ben. Dan pakt hij mijn hand om er vervolgens zachtjes in te knijpen.
"Jij bent net zo prachtig, misschien nog wel meer" vertel ik hem dan zwoel, net zoals ik altijd met meiden had gepraat. Alleen deze keer hadden de woorden eindelijk betekenis gekregen, en ook meen ik ze dit keer. Als hij dan op zijn lip bijt voel ik hoe ik het liefst mijn lippen op de zijne druk, maar ik doe het nog maar niet. Ik wil eerst zeker weten dat dat meisje weg is. Als hij mij in mijn ogen kijkt kijk ik glimlachend terug.
Uiteindelijk kan ik de verleiding gewoon niet meer weerstaan en druk mijn lippen hebberig op die van hem.

Denise Parks
Dena begint wat te ratelen over dat ze Laurinda aardig vind en dat ze al vaker gepraat hebben. Als laatst zegt ze dat haar punt is dat ze het met elkaar kunnen vinden. Dan zegt Dena dat we ons klaar moeten maken voor het zwemmen en ik knik instemmend.
"Ik zie je zo wel, ik ga nu naar mijn kamer om mijn bikini aan te doen" zeg ik dan met een glimlach tegen Dena. Gelukkig heb ik mijn bikini mee genomen, ondanks dat ik wist dat het hier steenkoud is. Je weet maar nooit, en in de brieven die we hebben gekregen was ook vermeld hoe het huis eruit zag en alles dus vanaf toen was het ook niet meer moeilijk wat ik mee moest nemen.
Ik hol de trap op om vervolgens naar mijn kamer te gaan op de tweede verdieping.

Waar is Laurinda eigenlijk??

Little do you know

Slaapkamer

Mr ik reageer pas morgen weer hoor

[ bericht aangepast op 18 dec 2013 - 23:32 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

>Nieuw topic.

[You guys, ik ga morgen pas om vijf uur of zo thuis zijn. Dan weten jullie dat.]

Wie wil het laatste woord hebben hieronder?

[ bericht aangepast op 18 dec 2013 - 23:34 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

[gewoon bedenken.
Ik ship Pohn en Denther. Lastig met een schizophreen persoon]

John Hunter Bell
Zijn wangen werden rood toen ik mijn ogen over hem liet glijden, maar zijn lichaam leende zich daar juist erg goed voor. Ik vertelde hem zacht maar oprecht dat hij prachtig was. Dat was hij wel zeker en nog veel meer. Hunkerend naar contact, maar het niet kunnen krijgen pakte ik zijn hand en kneep er zachtjes in. Bij zijn woorden werd mijn hart week en verscheen er een lichte blos op mijn wangen. "Ahw. Je bent zo lief." Nogsteeds lette ik erop dat ik niet te hard sprak. Zolang hij het niet wilde uitbrengen bleef het geheim, hoe vervelend dat ook was. Het liefst zou ik met hem zo klef zijn als een afgelebberde zompige marshmallow, maar dat ging echt niet. Zeker niet nu. Ik beet kort op mijn lip en voelde zijn ogen branden. Met dat huppelkutje in de buurt konden we elkaar niet bespringen, wat we allebei volgensij maar al te graag zouden doen. Toen ik opkeek zag ik zijn ogen namelijk branden met verlangen. Al snel niet meer, want hij sloot zijn ogen en kuste me. Het was heviger dan voorheen, hebberiger en ruwer, maar dat vobd ik zeker niet erg. Een hand legde in op zijn rug en met de ander vlocht ik mijn vingers door zijn natte haren terwijl ik hwm even hebberig terug zoende. Mijn hart, mijn hormonen en de vlinders in mijn buik raasden als gekken door mijn lichaam en lieten me ondertussen alleen maar beter en beter voelen, terwijl ik mezelf verloor in de kus.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

Bowties were never Cooler