• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels:
    Regels RPG:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

    Regels binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
    -Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (0/20 vrij)
    Docenten:
    -Gregor McEwan - MissAlice
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongens (10)
    -John Hunter Bell - KiliOfDurin
    -Ethan Brooks - Patholoog
    -Sam Davis - Emiko
    -Jeremy Devoné - Appelboompje
    -Tyler Jason Devoné - Roww
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
    -Pete David Mikaelson - Roww
    -XXXX
    -XXXX
    -James Yaser - MissCastle

    Meisjes (10)
    -Melody Black - MissCastle
    -Rose Black - Patholoog
    -Dena Fields - Patholoog
    -Lizzy Franklyn - MissCastle
    -Delilah Gerson - MissAlice
    -XXXX
    -Denise Kate Parks - Roww
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -XXXX


    De groepen
    Groep 1:
    -Denise Parks
    -John Hunter Bell
    -Tyler Devoné
    -Dena Fields
    -XXXX

    Groep 2:
    -Ethan Brooks
    -Jeremy Devoné
    -Thomas 'Loki' Laufreyson
    -XXXX
    -Rose Black

    Groep 3:
    -XXXX
    -Abigail Pierce
    -XXXX
    -Delilah Gerson
    -Lizzy Franklyn


    Groep 4:
    -James Yaser
    -Melody Black
    -Pete Mikaelson
    -Laurinda Pearl
    -XXXX


    De kamerindeling:

    Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
    Kamer 2: Thomas 'Loki' Laufreyson, James Yaser
    Kamer 3: Abigail Pierce, Yune van Thermen
    Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, Sam Davis
    Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
    Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
    Kamer 7: Melody Black, XXXX
    Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..


    Het huis:
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7
    -slaapkamer (2) 6:
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5
    -slaapkamer (4) met badkamer 4.
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3
    -slaapkamer (2) 2.
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Praattopic [4]
    De story

    Veel plezier
    Vragen kunnen altijd gesteld worden.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 19:34 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Loki Laufeyson
    En toen brak ik. Ik sloeg hard met mijn vuist tegen het plafont, waardoor ik iets hoorde kraken en een scherpe pijnscheut door mijn arm ging. De tranen die in mijn ogen opwelde en over mijn wangen stroomden kwamen alleen niet van die pijn. Ik had alweer iemand pijn gedaan om wie ik gaf. Alweer vloeiden er tranen die ik juist had willen voorkomen door mijn acties. "Ik weet precies hoe je je voelt." kwam er gebroken uit mijn keel. "Altijd was ik alleen. Zelfs de vrienden die ik had sloten me buiten zodra ze de kans kregen. Altijd ging iedereen leuke dingen doen, maar altijd reed de auto recht voor mijn neus weg en bleef ik alleen achter. Dit was allemaal niet de bedoeling. Ik wilde jejuist geen pijn meer doen, geen last meer bezorgen, maar ik ben zo'n grote nutteloze nietsnut dat ik dat zelfs niet kan." De woorden kwamen er met horten en stoten uit tussen het snikken door. Het was haar weer gelukt. Ze had me weer gebroken. Ik grabbelde tussen mijn dekens en drukte mijn knuffel dicht tegen me aan.


    Bowties were never Cooler

    KLAINEISBACK schreef:
    Delilah
    Lizzy liep de gang door als een spion, ze sprong de trap af en besloot dat het veilig was, daarna rende ze naar het raampje en na een paar seconden spurtte ze als een haas de woonkamer door, geamuseerd volgde ik haar op haar zoektocht naar eten.
    Lizzy was nu dus in de keuken aangekomen en zocht naar iets wat ze lekker vond, ik zag chocolade liggen, hmmm chocolade!
    'nee Delilah, of wil je nog dikker worden?' ik schudde mijn hoofd toen Lizzy triomfantelijk iets omhooghield.
    ( laatste post vandaag, sorry)


    Lizzy Franklyn
    Ik sprintte snel door de woonkamer en vond snel iets te eten. Ik vond iets te eten en ging in een klein hoekje het zitten oppeuzelen. Ik hoopte dat Delilah mij niet raar zou vinden, maar ik was bang dat ze dat al vond. Ik was ook bang dat ze mijn eten afnam en dat ik dan zou sterven van de honger. Misschien zou ik ook wel sterven, maar ik hoopte niet nu al. Ik was bang om dood te gaan.
    Ik kon het niet laten om het aan Delilah te vragen: "Wat vind je eigenlijk van mij? Je mag het eerlijk zeggen hoor."


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    o my wauw O.O
    arme lokepoke

    Abigail Pierce
    Na mijn woorden liet ik een nieuwe snik uit en BAM "Holy shit Loki!" Ik was opgesprongen en keek hem ongelovig aan. zijn woorden laat ik rustig binnenkomen "Ik heb nooit gezegd dat je me een last bent. Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben en als mensen me niet willen of moeten, dan moeten ze het laten. Maar je moet me niet aan het lijntje houden, je moet weten wat je wil." Na even twijfelen klim ik toch bij hem op het bovenste bed en ga naast hem zitten en sla mijn armen om hem heen. "En geen zelfbeschadiging!" vertel ik hem bestraffend want ondanks de klap had ik ook een krakend geluid gehoord en ik hoopte toch sterk voor hem dat hij niet met zijn hand in het gips hoefde straks.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Appelboompje schreef:
    Laurinda Pearl
    Pete haalt zijn schouders op en maakt een opmerking over dat het koud is gevolgd met een grappende vraag of hij mijn shirt niet mag lenen. Ik grinnik, "Daar pas jij niet in hoor"
    Ik knik op zijn vraag en sta op waarna ik de kamer uitloop. "Volgens mij hangt er beneden een schema met de kamers erop"


    Pete Mikaelson
    Laurinda grinnikt dat ik niet in haar kleding pas en ik haal lachend mijn schouders op "Achja, je weet maar nooit, toch?"
    Als ze dan knikt op mijn vraag of ze mee wil zoeken naar mijn kamer zeg ze dat er ook een lijstje hangt in de woonkamer.
    "Ja, snap ik, maar ik wil niet graag shirtloos de woonkamer binnen" zeg ik grinnikend "Ik hou niet zo van die starende blikken" vervolg ik met een glimlachje.



    VitaIncoluma schreef:
    James Yaser
    "Met melk graag. Maar dat kan ik er zelf ook wel in doen, en suiker." zei Denise.
    Ik keek haar verbaasd aan en vroeg: "Je bent zeker Engels? Of je bent vreemd." zei ik er lachend achteraan.
    Ik schonk de thee voor haar in in een Minnie Mouse beker en deed er suiker en melk bij. Zelf pakte ik ook een beker en deed de thee erin, ik deed er meestal alleen wat suiker in, maar vandaag had ik daar geen zin in. Misschien kwam het omdat ik al zo veel zoetigheid had gehad. Och ja, wat maakte het ook uit.


    Denise Parks
    James kijkt me verbaasd aan als ik heb vertel dat ik melk in mijn thee doe en vraagt of ik engels ben, en dat ik anders vreemd ben, vervolgt hij er lachend achteraan. Ik grinnik en schud mijn hoofd.
    "Ik denk dat ik dan vreemd ben" zeg ik dan maar schouder ophalend.
    Hij schenkt de thee voor me in en doet er ook melk en suiker in. Als hij daarmee klaar is pakt hij zelf een mok en giet hier ook wat thee in. Ik zelf pak de mok die hij voor mij had gezet van het aanrecht en drink er wat uit.
    "Dus, zijn de mensen die hier al langer zijn een beetje gezellig?" vraag ik dan maar aan James om een gespreksonderwerp te krijgen. Ik hoop echter wel dat de mensen hier wat aardig doen.. en dat de jongens hun handen thuis kunnen houden, zou erg fijn zijn.. anders ben ik hier binnen een no-time weg..
    Ik houd de mok warm tussen mijn handen aangezien ik koude handen heb en kijk James afwachtend aan.


    Little do you know

    Loki Laufeyson
    Ik hoorde haar een kreet slaken toen ik brak en het plafont een stoot gaf uit frustratie met mezelf, de wereld en alles eigenlijk. Er was een gekraak te horen en het deed fiks pijn, maar dat haalde het niet bij mijn emoties. Ik sprak alles met een gebroken stem al snikkend uit. Toen ik klaar was veegde ik met mijn vuisten verwoed in mijn ogen om de tranen weg te werken, maar het was tevergeefs. Daarbij deed mijn hand echt flink veel pijn. Terwijl ik mijn tranen toch maar liet lopen luisterde ik stil naar haar stem. "Ik probeer je niet aan een lijntje te houden." zei ik zacht. het bed bewoog wat en ik zag haar toen omhoog klimmen. Ik trok verbaast een wenkbrauw op en liet me meegaan in haar omhelzing. Een zwakke grinnik ging over mijn lippen bij haar woorden en ik sloeg mijn armen ook losjes om haar heen. "Nee, dat heb ik uit ervaring wel geleerd. Alleen soms gebeurt het gewoon en is het plafont harder dan je dacht." Ik verstopte mijn gezicht in haar nek en bleef zo stil tegen haar aan zitten. Ik was echt heel erg dankbaar voor haar.


    Bowties were never Cooler

    (Ahaahw Labby is zoo schattig)

    VitaIncoluma schreef:
    (...)


    Lizzy Franklyn
    Ik sprintte snel door de woonkamer en vond snel iets te eten. Ik vond iets te eten en ging in een klein hoekje het zitten oppeuzelen. Ik hoopte dat Delilah mij niet raar zou vinden, maar ik was bang dat ze dat al vond. Ik was ook bang dat ze mijn eten afnam en dat ik dan zou sterven van de honger. Misschien zou ik ook wel sterven, maar ik hoopte niet nu al. Ik was bang om dood te gaan.
    Ik kon het niet laten om het aan Delilah te vragen: "Wat vind je eigenlijk van mij? Je mag het eerlijk zeggen hoor."


    Delilah Gerson
    Lizzy ging in een hoekje zitten en peuzelde wat ze ook gevonden had op.
    Ik dacht terug aan het weeshuis, vreselijke tijd...
    Wat zou Lizzy van mijn zangstem vinden? Ik durfde het niet te vragen...
    "Wat vind je eigenlijk van mij? Je mag het eerlijk zeggen hoor." Lizzy haalde me uit mijn gedachten.
    "Je lijkt me aardig , en je bent mijn enige vriendin hier, als je dat tenminste wilt." bloosde ik.
    Ik liep wat rond en vroeg toen: " EN jij? Wat vind jij van mij?"
    (Iknow , it's short)


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Laurinda Pearl
    Ik laat mijn ogen nog even snel langs zijn lichaam gaan, "Ik hou niet zo van die starende blikken" en ik kijk direct de andere kant op en begin te lopen. Ho wacht! Ik sta stil en draai me op mijn hakken om. "Ik kan wel mooi voorop lopen, maar ik weet niet wat jou spullen zijn dus... Ga je gang" grijns ik.

    Abigail Pierce
    Ik grinnik zachtjes "dan moet jij gewoon zorgen dat je niet bij het plafond komt, net als ik" Ik als kleintje kwam nooit bij die dingen, ja nu boven in een stapelbed, maar anders...
    "Doet hij veel pijn?" vraag ik hem, het bezorgde ging ik niet proberen te verbergen want ik was echt bang dat hij de komende 6 weken met gips rond mocht gaan wandelen.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Loki Laufeyson
    Ik grinnikte zacht bij haar woorden, maar het deed echt heel veel pijn en het gevoel van nutteloosheid, ongewilt zijn en complete eenzaamheid hing ook nogsteeds in mijn lichaam. Ik tilde voorzichtig mijn hand op en deze klapte omlaag waardoor direct weer een pijnscheut erdoor ging. Mijn gezicht vertrok. "Valt mee." zei ik zacht om me te proberen groot te houden. ik wilde niet dat ze er een volwassenen bij zou halen. Daarbij hield ik echt niet van doctors, dus zolang alle botten nog in mijn lijf zaten en ik niet op sterven na dood was bleef ik weg uit ziekenhuizen.


    Bowties were never Cooler

    Abigail Pierce
    Hij tilt zijn hand op en aan zijn gezicht kan ik het antwoord op mijn vraag wel aflezen. "valt mee" ik begin zachtjes te lachen. "Doe niet zo stoer. " Ik spring van het bed af en loop op de tast richting de lichtknop die ik aandruk. (ja ik bedenk me nu pas dat het de hele tijd al donker was..) Hierna loop ik terug naar Loki en klim weer op het bed en pak voorzichtig zijn hand. Veel zag ik er niet aan, hij was misschien iets dikker, maar ik was geen dokter natuurlijk.
    "Je moet er iemand naar laten kijken Loki, ik zie weinig maar aan dat geluid van net te horen vrees ik dat je de komende weken in verband en misschien zelfs wel gips rondwandelt."


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Loki Laufeyson
    Abby begon te lachen bij mijn opmerking en ik trok een wenkbrauw op, maar al gau werd duidelijk dat ze mijn gezichtsuitdrukking wel degelijk in het donker had gezien. Ze sprong van mijn bed af en al snel was het licht aan, waardoor ik mijn ogen even samen moest knijpen. Zo scherp was het nu. Toen ze mijn hand al aanraakte sprongen de tranen van pijn al in mijn ogen. Toen ze over ernaar laten kijken begon schoot ik een stukje achteruit, waardoor mijn hand in mijn schoot viel en ik nog net niet moest gillen. God, dit deed zoveel pijn. Maar het zou wel over gaan. "Alles komt vanzelf wel goed. Dat doet het altijd." mompelde ik. Niet zozeer tegen haar, maar ook tegen mezelf. Alles zou toch wel goedkomen?


    Bowties were never Cooler

    Abigail Pierce
    Hij leek mijn opmerking niet zo grappig te vinden en schoof achteruit waarbij zijn hand uit de mijne viel en op zijn schoot terecht kwam. Iets wat hem duidelijk veel pijn bezorgde. Ik hoorde hem iets mompelen over dat alles wel goed kwam en ik zucht een keer.
    "Loki, doe niet zo eigenwijs, het word er niet beter op"
    Bezorgt kijk ik hem aan. "Hoe wil je hier vannacht mee gaan slapen, en morgen mee rond gaan lopen? Misschien maak je het wel erger dan het nu al is"


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Roww schreef:

    Denise Parks
    James kijkt me verbaasd aan als ik heb vertel dat ik melk in mijn thee doe en vraagt of ik engels ben, en dat ik anders vreemd ben, vervolgt hij er lachend achteraan. Ik grinnik en schud mijn hoofd.
    "Ik denk dat ik dan vreemd ben" zeg ik dan maar schouder ophalend.
    Hij schenkt de thee voor me in en doet er ook melk en suiker in. Als hij daarmee klaar is pakt hij zelf een mok en giet hier ook wat thee in. Ik zelf pak de mok die hij voor mij had gezet van het aanrecht en drink er wat uit.
    "Dus, zijn de mensen die hier al langer zijn een beetje gezellig?" vraag ik dan maar aan James om een gespreksonderwerp te krijgen. Ik hoop echter wel dat de mensen hier wat aardig doen.. en dat de jongens hun handen thuis kunnen houden, zou erg fijn zijn.. anders ben ik hier binnen een no-time weg..
    Ik houd de mok warm tussen mijn handen aangezien ik koude handen heb en kijk James afwachtend aan.


    James Yaser
    "Dus, zijn de mensen die hier al langer zijn een beetje gezellig?" vroeg Denise aan mij.
    Uhm.... Daar moest ik even over nadenken over wat ik ging zeggen, toen besloot ik te zeggen: "Ik ken nog niet alle mensen."
    Ik telde op mijn vingers: "Ten eerste John, aardige jongen, wel oké. Ten tweede Loki, ontzettend apart, kun je maar beter geen vrienden mee worden. Ten derde Abigail, daar laat ik me liever niet over uit. Is dat genoeg?" Toen schoot me te binnen, de mensen van mijn groepje: "En dan heb je nog de mensen waar ik mee in het groepje heb gezeten: Melody, razend knappe meid, meer weet ik niet van haar. Laurinda, leuk meisje, kletst veel lijkt mij en Pete, volgens mij heet ie zo ja, lijkt me wel een aardige gast. Dat waren ze zo ongeveer wel."
    "Ken jij al wat mensen, buiten mij dan?"

    Delilah Gerson
    Lizzy ging in een hoekje zitten en peuzelde wat ze ook gevonden had op.
    Ik dacht terug aan het weeshuis, vreselijke tijd...
    Wat zou Lizzy van mijn zangstem vinden? Ik durfde het niet te vragen...
    "Wat vind je eigenlijk van mij? Je mag het eerlijk zeggen hoor." Lizzy haalde me uit mijn gedachten.
    "Je lijkt me aardig , en je bent mijn enige vriendin hier, als je dat tenminste wilt." bloosde ik.
    Ik liep wat rond en vroeg toen: " EN jij? Wat vind jij van mij?"
    (Iknow , it's short)



    Lizzy Franklyn
    "Je lijkt me aardig, en je bent mijn enige vriendin hier, als je dat tenminste wilt." zei Delilah. "en jij? Wat vind jij van mij?"
    Autsj, ik had het voelen aankomen. Daar was ik niet zo goed in. Wat moest ik nu zeggen, de waarheid of moest ik liegen. Ik besloot dat ik voor een mengeling ging: "Je lijkt me ook heel aardig en grappig enzovoort. Je bent de enige hier wat ik vertrouw en mijn vriendin wil zijn. Maar om eerlijk te zijn, ben ik wel nog bang voor jou." Ik wist niet wat ik verder moest zeggen dus flapte ik eruit: "We kunnen samen leuke muziek maken, want dan kan jij zingen en ik gitaar spelen."
    Ik hoopte dat ze het niet te veel aantrok dat ik bang voor haar was, maar ik kon het haar niet aandoen om het haar niet te vertellen. Ze was nota bene de enige hier wat ik vertrouwde.

    [ bericht aangepast op 28 nov 2013 - 19:44 ]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Loki Laufeyson
    Ik keek haar aan. Ja ik was erg koppig en eigenwijs. Dat was inderdaad zo. Bij haar vraag haalde ik mijn schouders op. "Breuken worden niet erger. Dat kan morgen ook altijd nog, of de dag erna... Of de dag daarna... Of ik laat het gewoon helen. Met mijn ribben is dat ook gelukt." Als kind had ik een keer een aantal van mijn ribben gebroken omdat ik uit een boom was gekletterd en daar konden ze in het ziekenhuis niets aan doen en dat was gewoon goed gekomen, dus waarom dit niet? Ik wist ook wel dat ik eigenlijk gewoon naar het ziekenhuis moest, maar daar had ik nu echt geen zin in. Ik lag liever in mijn bed en sliep, ondanks de pijn in mijn hand.


    Bowties were never Cooler

    Appelboompje schreef:
    Laurinda Pearl
    Ik laat mijn ogen nog even snel langs zijn lichaam gaan, "Ik hou niet zo van die starende blikken" en ik kijk direct de andere kant op en begin te lopen. Ho wacht! Ik sta stil en draai me op mijn hakken om. "Ik kan wel mooi voorop lopen, maar ik weet niet wat jou spullen zijn dus... Ga je gang" grijns ik.


    Pete Mikaelson
    Laurinda slaat snel haar ogen neer als ik vertel dat ik niet zo van starende blikken houd, waardoor een zachte grinnik over mijn lippen rolt.
    "Jij mag wel kijken hoor" vertel ik haar glimlachend.
    Dan staat ze op en loopt richting de deur en ik loop er achteraan, maar al snel draait ze zich om waardoor ze tegen me op botst aangezien ik haar stop niet verwachtte en dus gewoon nog door liep.
    Dan zegt ze dat ze wel voorop kan lopen maar dat ze niet weet hoe mijn spullen eruit zien.
    "Eh, wel mijn koffer is Blauw" zeg ik lachend. Maar ik loop alvast vooruit en open de eerste deur die ik tegenkom: "wow" mompel ik als ik zie wat een bende het hier is en ik kijk vragend rond met een stel grote ogen. Het raam is kapot, er licht bloed tussen de scherven en er liggen twee kapotte nachtlampjes, één bij de deur en één bij het raam..
    "Wow, wat is hier gebeurt?" vraag ik met grote ogen "Mijn koffer staat hier niet, dus laten we maar gaan.." mompel ik naar Laurinda waarna ik de deur snel dichtdoe en naar de volgende deur loop alsof er niets aan de hand is..


    VitaIncoluma schreef:
    James Yaser
    "Dus, zijn de mensen die hier al langer zijn een beetje gezellig?" vroeg Denise aan mij.
    Uhm.... Daar moest ik even over nadenken over wat ik ging zeggen, toen besloot ik te zeggen: "Ik ken nog niet alle mensen."
    Ik telde op mijn vingers: "Ten eerste John, aardige jongen, wel oké. Ten tweede Loki, ontzettend apart, kun je maar beter geen vrienden mee worden. Ten derde Abigail, daar laat ik me liever niet over uit. Is dat genoeg?" Toen schoot me te binnen, de mensen van mijn groepje: "En dan heb je nog de mensen waar ik mee in het groepje heb gezeten: Melody, razend knappe meid, meer weet ik niet van haar. Laurinda, leuk meisje, kletst veel lijkt mij en Pete, volgens mij heet ie zo ja, lijkt me wel een aardige gast. Dat waren ze zo ongeveer wel."
    "Ken jij al wat mensen, buiten mij dan?"


    Denise Parks
    James noemt een aantal namen, als eerst John, die kende ik al.. Dena had ook al over hem gepraat. Maar alle andere kende ik nog niet.
    "Laurinda.. daar zit ik bij op de kamer" zeg ik tegen James als hij Laurinda noemt. Ze kletst veel volgens hem, nou ja beter dan zo'n bitch..
    Als hij me dan vraagt of ik al meer mensen ken dan alleen hij "Ja, Dena.. maar toen we binnen waren is ze er ook al weer heel snel vandoor gegaan" mompel ik zuchtend "Achter een jongen aan" vervolg ik schouderophalend.
    "Maar goed, wat kunnen we nu doen hier?" vraag ik hem "Ik hoop dat het geen saaie tijd word hier.. ik kan totaal niet tegen verveling" vervolg ik met een zachte grinnik.


    Little do you know